Gods vrede

Er straalt een Ster aan de Hemel,
en hij schijnt zo schoon in de nacht.
Ster tussen 't sterrengewemel,
vol gloed en schitterende pracht.

Wijzen volgden die schone Ster,
een Goddelijk kind geboren.
Die Gods vrede op aarde bracht,
een wereld in schuld verloren.

Kom, laten wij Hem aanbidden,
die Koning zonder pracht en praal.
Gods Zoon wil zijn in ons midden,
Christus kwam voor ons allemaal.

~Petra Groeneveld~

Klokkenstem

Hij hoorde geluiden
van klokken die luiden
met roepende stem
naar Bethlehem

veel is verborgen
op deze morgen
ziet mensen staan
de kerk binnengaan

al jaren geleden
die kerk betreden
geloof in wat hij ziet
vond hen hypocriet

nu loopt hij stapvoets
schoenen gepoetst
met de mensen mede
naar het feest van vrede

sfeer wordt gevoed
door muziek die groet
een welkom onthaal
in het kerkportaal

nu zingt hij weer
van Kinderke teer,
verdwenen jammerklacht
maar vrede op aard en stille nacht

ontwaakt door klokgeluid
gelovig hart van binnenuit
kindje Jezus kwam voor hem
riep hem met een klokkenstem

~Robert Doek~

Weg naar vrede

Doorheen de bedding van ons hart
stroomt Zijn liefde zuiver en zacht
mag het Kindje in ons wonen
ons de weg naar vrede tonen

~Greta Casier~

Efrata

‘t Is wonderstil in Efrata.
Niets stoort de rust, op ene krekel na.
De nacht is vol van vrede.
Een held're ster deelt ons iets mede.

Herders liggen in het veld.
Al hun schapen zijn geteld.
Niets vermoedend van de grootsheid
Die de hemel straks tentoonspreidt.

Plots is daar een blinkend licht.
Een glimp van Gode's aangezicht.
’t Is een engel die zij ontwaren.
Deze brengt De blijde mare.

“Spoedt U naar de stal waar ge Hem vindt.
Het lang verwachte heilig Kind.
Aanbidt Hem daar en brengt Hem eer.
Messias, Koning, onze Heer”.

Dan verschijnt er in de hoge
Een schouwspel van Gods alvermogen.
Hulde brengende hemelkoren
Zingen: “Jezus is geboren”.

Daar ligt Hij nu, in doeken zacht.
Onwetend nog van wat Hem wacht.
Maria weet reeds van zijn lijden,
Dat ons van schulden zal bevrijden.

Het wordt weer stil in Efrata.
Niets stoort de rust, op ene krekel na.
Hij was getuige van het feest.
Vervolgt zijn lofzang, ’t gezegend beest.

~Ger van Dien~

De nachten

De nachten worden kouder
Lampen gaan vroeg aan
Korter de dagen
De winter komt eraan

Schuim op de golven
Beukend op de kust
Schel schreeuwende meeuwen
Met niet of nauwelijks rust

De wind rukt aan je kleren
En giert woest aan je voorbij
Alsof hij je wil zeggen
De tijd is nu van mij

~Auteur mij onbekend~