Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken
Welkom bij Annemiek en Roland
Oftewel Knorreke en Boefke
28-08-2008
aanvulling op vorige story
Hallo alle bloggers
Ja, ik weet dat het een poosje geleden is, maar tijdens een moeilijke periode schrijf je minder. Nu, mijn boefke opgenomen is, gaat het met en mij stukken beter, de rust is weer teruggekeerd. Hij doet het zelf zo goed, dat hij al van thrapiegroep is veranderd, normaal gezien duurt de eerste opname periode 3 weken voor je doorgaat naar een therapievorm. . Hier op het thuisfront gaat het goed, dat vele metaal rond om rechterbeen doet zijn werk (externe fixateur). Zo goed zelfs dat ik inmiddels nogmaals geopereerd ben, en dat al het inwendige materiaal van mijn kuitbeen eruit gehaald is. Ben gisteren voor controle geweest en de foto's zijn goed, ik maak voldoende kalk aan en nu moet dat nog een stevig been worden. Het sleutelen dat ik deed,1ste periode 3x daags is nu nog 2x per week 1draai.
De poesen, vermaken zich goed, zelf onze Caro wil nu 'snachts naar buiten, samen met ons Amon. Caro presteert het dan nog de volgende ochtend terug te zijn thuis.
Onze voorhof is klaar en het hout is allemaal gezaagd en opgeslagen in het houtkot. Mijn schoonva, is nog altijd bezig met zagen (letterlijk en figuurlijk), want hij denkt dat we de winter niet door komen, nu met het geen er nu in het hout kot komen we daar zeker mee door.
Eerste week van de opname goed verlopen, ben al wat zenuwachtig, maar er is nog veel werk aan de winkel. Maar het gaat de goede kant uit. Met Annemiek ook alles goed, maar misschien kan ze over de thuissituatie beter zelf eens een stukje schrijven.
In elk geval de groetjes aan alle trouwe bloggers, ik blijf jullie in de mate van het mogelijke volgen.
Wegens opname voor een depressie zal ik in de toekomst niet veel berichtjes meer kunnen sturen, dus knorreke zal het meeste wel doen groetjes aan iedereen en tot schrijvens boefke
Vandaag kan Roland, weer aan het zagen. Afgelopen zondag hout gaan halen bij ons Va. Vrijdag, hout (paletten) gekregen van onze buren. De zijkant van ons huis staat nu dus vol hout. Gelukkig dat het nog niet zo warm is, maar onze voorraad in het houtkot groeit gestaag. Afwachten, hoe de komende winter gaat worden, maar ik denk dat voorlopig genoeg hout zullen hebben.
Onze voorhof stagneert nu, want we hadden alle maten doorgegeven bij de bestelling van ons materiaal, bleek de dame, die ons hielp zich vreselijk verrekend te hebben. We komen 40 zaken steentjes tekort en nog een stuk onkruidwerend doek. Bij het leggen van ons voetpaadje onder het raam, hadden we ook al heel veel tekort, zodat Roland nog een aantalen keren, heen en weer moest rijden. Telkens voor zand en cement, dus jullie kunnen je voorstellen, hoe goed de dame haar werk gedaan had.
Onze poes Caro, heeft gisteren een heel avontuur meegemaakt. De daad van de dag is voldoen aan de eis van onze poesen, dat ze buiten willen. Gisteren ook, Caro en Amon doen dan beiden hun eigen rondje en komen dan braaf thuis. Amon kwam thuis en ging zijn eigen ding doen (slapen). Caro daar en tegen, deed gisteren iets wat ze nog nooit gedaan heeft, binnengaan bij onze overburen. De voordeur had bij hen lang open gestaan, voor het inladen van de auto. Ze is binnen geglipt en zij wisten niet dat ze in hun huis was. Gevolg, dat ze tot vannacht 00.30uur opgesloten was. Roland en ik waren al door de wijk geweest, om haar te zoeken. Ineens zag Roland iets zwarts met witte haartjes voor het raam zitten, was onze poes. Later nog eens achterom bij hen gegaan, poes was verdwenen, voor ons was het een opluchting. Wel moesten we wachten tot zij thuis waren, maar ons madammeke, was daarna rap buiten. Gelukkig heeft ze geen schade aangebracht en heeft ze niet geplast in huis. Ja van 9.30 tot die tijd is heel lang. Caro's avontuur liep gelukkig goed af
Eindelijk is er licht in de duisternis. Na vele maanden aan de sukkel geweest te zijn, is er goed nieuws. Velen van jullie weten, dat ik vorig jaar een accident gehad heb. Na een ingrijpende operatie (zie berichten hiervoor), gaat het goed. De delen van het scheenbeen staan netjes boven elkaar en er is kalkvorming, dat uiteindelijk bot moet worden. Ben wel inmiddels aan de derde soort anti biotica begonnen, want heb een microbe, die resistent is aan vele soorten anti biotica. Komende woensdag, zal ik weer opgenomen worden in het Pellenberg ziekenhuis. De donderdag wordt het materiaal uit het kuitbeen gehaald en nog een breuk gemaakt, voor een goede stand van dat been. Vrijdag hopelijk weer thuis.
Hoi, hier ben ik nog eens, het is al weer te lang geleden dat we nog eens iets van ons hebben laten horen, maar het is hier ontzettend druk geweest. Zoals Annemiek al vertelde moest ze nog maar eens geopereerd worden en zou ze nu een uitwendige fixateur krijgen. Wel die zit nu om haar been, maar het wel een moeilijke en voor Annemiek een pijnlijke bedoening geworden. Op maandagmorgen is men haar komen halen om 8h45 voor de operatie en ze was maar pas terug tegen 3h. Jongens wat duurt wachten dan lang Gelukkig was de operatie geslaagd volgens de professor. Wij dus blij en zeker toen ik haar de daaropvolgende zaterdag kon gaan afhalen. Maar de blijdschap was maar van lorte duur want na een dag of 5 begonnen verschillende wondjes (waar de pennen door haar been zitten) te etteren, dus de huisdokter opgebeld die onmiddelijk een antibioticakuur opstarte maar ook onmiddellijk de raad gaf om toch maar een afspraak met UZ Leuven(afd Pellenberg) te maken voor controle. Hij zou dan ondertussen zorgen voor een verwijsbrief. Gevolg van dit alles was dat we vrijdag terug richting Pellenberg gingen. Daar heeft men een kweek van de wondjes genomen en een bloedafname gedaan. Uitslag zou na een 4tal dagen bekens zijn zegden ze maar reeds op dinsdagmorgen kregen we telefoon dat ze terug dringend moest opgenomen worden want dat de antibiotica niet aansloeg. Wij dus nog maar eens naar Pellenberg met de haastig bij elkaar geraapte kledij. Daar kregen we te horen dat ze nu twee soorten antibiotica zou krijgen, waarvan één moest toegedient worden via een baxter, dus weer een aantal dagen hospitalisatie. Vorige week zaterdag ben ik haar terug gaan ophalen en (hout vasthouden) momenteel gaat alles goed, de antibiotica's die ze nu nog in pillenvorm moet nemen doen hun werk dus afwachten maar weer ...... Zo dat waren de laatste nieuwsjes, tot binnekort en vele groetjes van ons allebei. ps foto's van de externe fixateur (Ilizarov) zetten we hier niet want die zijn een beetje te schokkend
Aanstaande zondag word ik opgenomen in het Pellenberg ziekenhuis, voor de eerste van de 4 operaties, die nog komen. Maandag word ik dan weer geopereerd, aan mijn been. Ik zal dan een hele stellage aan de buitenkant van mijn onderbeen hebben als ik wakker wordt. Het zal vermoedelijk een opname van een week zijn, waarin ik veel zal moeten leren over wondverzorging en het aandraaien van de schroeven (4x per dag).
Van de week kreeg ik een telefoontje, dat mijn operatie is uitgesteld naar 26 mei. Schrok toch wel een beetje, want ik denk niet dat ik thuis zal zijn op mijn verjaardag. Wat in het vat zit verzuurd niet, dan vieren we onze beiden verjaardagen tegelijk. De living ziet er weer geheel woonbaar uit, nadat de schilder gedaan had. Heb geprobeerd met wat hulp van mijn hulp (Katrien en haar man) en de buurman, de boel schoon te krijgen. Wat word je inventief, als rolstoeler en krukkenloopster. Koppigheid en doorzettingsvermogen speelt ook een grote rol.
Even een berichtje uit Niel. Bij ons staat de living helemaal op zijn kop (figuurlijk). De schilder is sinds gisteren bezig met de muren van de living en van de keuken. Het komt er heerlijk zonnig uit te zien. Eindelijk kunnen onze vouwgordijnen dan ook weer voor de ramen, jippie. Deze week is er al veel gebeurt, het ziekenhuisbed en de wc stoel zijn uit de living, want ik mag sinds 2 weken de trap oplopen, met een kruk. Dit betekent niet dat er vooruitgang is, want op 19 mei word ik weer geopereerd, dit keer in het Pellenberg. Zal ook nog niet de laatste operatie zijn. Nog geen seconde duurt het dat je aangereden wordt, maar de gevolgen zijn zeer groot. Het duurt inmiddels ook al bijna 8 maanden en dat is al heel lang voor een actief mens.
Ja de kogel is door de kerk. Ik hoop binnen 2 maanden opnieuw geopereerd te worden. Er komt dan een hele stellage om mijn onderbeen, voor meer info, de volgende website.
Hallo allemaal, Even een berichtje uit Niel. Zoals ik al eerder schreef waren er schilderplannen, die zijn sinds donderdag gestart . Tuurlijk zit ik weer regelmatig in de weg . Pasen hebben wij eerlijk gezegd totaal vergeten hier door het schilderwerk . Afgelopen maandag ook weer eens voor de zoveelste keer op controle geweest, weer niet belasten. Wordt nu doorgestuurd naar een orthopedisch chirurg in Leuven, want mijn orthopeed weet niet goed, hoe het verder moet. Er is wel sprake van een externe fixateur, stellage van ringen om het buitenbeen, voorzien van schroeven, pennen die de delen scheenbeen naar elkaar toe moeten brengen. . Voor de foto's van onze Caro en Amon zullen nog even moeten wachten, schilderen gaat nu voor. Beiden zijn we wel nieuwsgierig hoe het gaat worden .
Voor ons doen, is het een drukke week geweest, met veel extra afspraken Roland natuurlijk dagelijks om 5.50, zijn warm beddeke uit, soms wordt ik ook wakker, maar de laatste 2 dagen, doorgeslapen tot de wekker afliep. Er zijn voor mij, 5 vaste afspraken in een week. De kinesist heeft een nieuw schema, dus moet ik zorgen dat ik op tijd gewassen en aangekleed ben. Hij komt 3x per week en heeft me geleerd om met krukken vanaf de deur naar het toilet te lopen.
Afgelopen maandag moest ik voor controle naar de dokter van de ziekenkas, hij begon over papieren invullen voor invaliditeit, want dat dossier moet in mei klaar zijn. grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr Nadat ik thuis kwam zat ik er psychisch even helemaal door, huisarts gebeld, die stelde een personal trainer voor, om het spinneweb in mijn hoofd helpen te ontrafelen 'S middags was een schilder komen kijken, om een offerte op te maken voor de hal. Dinsdag en donderdag komt Katrien, poetsen en strijken. We zijn heerlijk naar de markt geweest. De kine kwam ook omdat de afspraak van maandag niet door was gegaan. 'Avonds kwam nog een schilder kijken. Roland had het ook erg druk gehad, de hele week. De voorbereidingen voor de fusie van de 2 banken zijn nu volop aan de gang. Woensdag weer kine, de rest van de dag rustig. Donderdag, eerst Katrien en daarna gesprek gehad met de personal trainer. Roland, moest donderdag nog naar Antwerpen, omdat een van onze nieuwe pda's niet wilde opladen. Hij had toen al de hele dag gewerkt en zoals velen van jullie weten, stroppen de wegen van en naar Antwerpen helemaal vol, vooral met al de werken die bezig zijn. Laat gegeten en de nieuwe pda aan de lader gehangen, gelukkig de batterij begon te laden. Roland is op dit moment niet fit, beetje veel griepverschijnselen. Een valling en last van de darmen Vandaag al kine gehad, werkmannen geweest om een lichtje onder de keukenkastjes te repareren. De rest van de dag, we zien wel wat er nog gebeurd. Hopelijk een rustig weekend, zodat Roland een beetje kan opknappen, om zich voor te bereiden op de komende week.
Ja, ja, we hebben vriendinnetje gevonden voor onze Amon. Jullie lezen het goed een kattinneke, van 7 maanden oud en ook weer gitzwart met witte plukjes haar, op buik, borst en oortjes. Ze heet Caro en we hebben haar opgehaald uit het asiel in Schoten. Ze is sinds ruim een week bij ons en heeft al iets beleefd, wat ze vast niet leuk vond. We hebben haar vorige week gelijk laten steriliseren, want de nachten en ook overdag liet ze zich al goed horen. Caro en Amon gaan leuk met elkaar om, soms wel eens geblaas en spelen doen ze ook samen. Caro is onze eerste poes die gebruikt maakt van de krabpaal, waar belletjes in hangen. Verder gaat het hier zijn gangetje. Er zijn inmiddels schilderplannen, die gepland staan rond de Pasen.
Afgelopen maandag weer op controle geweest, stille hoop dat alle breuken zouden zijn toegelopen. De platen lieten nog steeds een niet aan elkaar gegroeid scheenbeen zien, dus weer een maand extra. Zelfs is er sprake van nog een operatie, om de twee delen aan elkaar te zetten. Een lichtpuntje is er wel, mag enkel onder beleiding van de deur naar de wc lopen van de kine, lastig die krukken, maar zal nog wel leren.
Onze Nomos, is er niet meer. Vorige week dinsdag wilde hij n aar buiten. Normaal gezien staat hij dan 's morgens voor de deur te wachten, dit keer niet. Wij waren hem steeds aan het zoeken, tot dat vorige vrijdag flyers wilden gaan ophangen. Eerste doel, de dierenwinkel, de eigenaar vertelde dat een paar mensen een zwarte kater hadden gevonden en hem naar de dierenarts gebracht hebben naar Hemiksem. Deze mensen blijken bij ons in de straat te wonen. Zij vertelde ons, dat hij zwaar gewond was. Nadat deze mensen de dierenarts hadden gebeld, zijn we naar Hemiksem gereden, daar lag onze Nomos. Dierenarts wilde het weekend nog aanzien of er verbetering zou optreden. Nomos zijn achterlijf was verlamd en hij kon zijn blaas niet meer legen. Maandag mochten we bellen, maar er was geen verandering, dus hebben we hem moeten in laten slapen. Onze Amon, mist zijn maatje zeer, wij ook want hij bracht veel leven in de brouwerij met al zijn zottigheden. Nu zijn we langzaam op zoek naar een nieuw maatje voor Amon. Hij kan alle stouten zaken, weer doorgeven aan zijn maatje, zoals krabben op het kleed, terwijl een krabpaal staat.
Komende zaterdag, 2 weken geleden kreeg ik grote verrassing. Zat op internet te zoeken, waar nog meer FNAC winkels waren, buiten Antwerpen. Bleek er 1 ook te zijn in het Wijnegem shopping center. Roland, zag dit en stelde voor om 's middags daar heen te gaan. Mijn verbazing was groot, maar zei gelijk jaaaaaaaaaaaa. De reden voor mijn verbazing is dat ik weet, hoe een grote hekel hij heeft om daar heen te gaan. Hebben we op deze wijze toch een beetje van de solden geproefd. Eventjes naar XL Paris geweest en voor mij een nieuwe tas gekocht. Heerlijk om even eruit te zijn.
Hallo allemaal, Hier weer even een berichtje uit Niel. Zoals jullie weten doe ik dit uit mijn rolstoel, hopelijk gaat die voor het grootste deel verleden tijd zijn per 18 februari. Alles gaat zijn gangetje hier, soms met ups en downs, zoals iedereen dat soms heeft. Vorige week, is het voor mijn doen een druk weekje geweest. Ik moest naar de verzekeringsarts van de tegenpartij, maakte me daar toch zenuwachtig in. Weer alle platen mee, en weer het zelfde verhaal, dat zijn lelijke breuken .(dit neemt wel een halve dag zo een bezoekje) De woensdag, was heel plezierig, want mijn zus en tante kwamen even langs, zij wonnen beiden in de buurt van Amsterdam, was fijn om hen beiden te zien. De donderdagmorgen, ben ik heerlijk naar de kapper geweest, was echt een verwennerij en ook heel nodig. De dagen rijgen zich aan een, soms ben duren ze lang, dat moet ik wel zeggen. Roland gaat natuurlijk elke dag vroeg naar zijn werk en Tycho had examens, die had het heel druk met studeren. Gelukkig voor hem, had hij gisteren zijn laatste examen en kan nu even uitrusten van het blokken.
Gelukkig was de operatie geslaagd volgens de professor. Wij dus blij en zeker toen ik haar de daaropvolgende zaterdag kon gaan afhalen. Maar de blijdschap was maar van lorte duur want na een dag of 5 begonnen verschillende wondjes (waar de pennen door haar been zitten) te etteren, dus de huisdokter opgebeld die onmiddelijk een antibioticakuur opstarte maar ook onmiddellijk de raad gaf om toch maar een afspraak met UZ Leuven(afd Pellenberg) te maken voor controle. Hij zou dan ondertussen zorgen voor een verwijsbrief. Gevolg van dit alles was dat we vrijdag terug richting Pellenberg gingen. Daar heeft men een kweek van de wondjes genomen en een bloedafname gedaan. Uitslag zou na een 4tal dagen bekens zijn zegden ze maar reeds op dinsdagmorgen kregen we telefoon dat ze terug dringend moest opgenomen worden want dat de antibiotica niet aansloeg. Wij dus nog maar eens naar Pellenberg met de haastig bij elkaar geraapte kledij. Daar kregen we te horen dat ze nu twee soorten antibiotica zou krijgen, waarvan één moest toegedient worden via een baxter, dus weer een aantal dagen hospitalisatie. Vorige week zaterdag ben ik haar terug gaan ophalen en (hout vasthouden) momenteel gaat alles goed, de antibiotica's die ze nu nog in pillenvorm moet nemen doen hun werk dus afwachten maar weer ...... 
.
.
.
Onze Nomos, is er niet meer.
