In oktober 1928 namen de eerste vier zusters van Liefde hun intrek in het kankerinstituut. Diezelfde maand werd ook een voorlopige kapel ingewijd. De huidige kapel met glasramen van Fréderic Rodenburg getuigt van de piëteit, de spirituele invulling en de motivatie van het verplegend personeel en van de zusters van Liefde die de zorg van de patiënten steeds centraal hebben geplaatst. Deze geest is tot vandaag voelbaar in de zorgverlening binnen de UZ. Leuven
Erfgoeddag in de Universitaire ziekenhuizen Leuven. Meer bepaald in het Elisabeth instituut, het voormalige verpleegsters opleidinginstituut en de St-Rafael kliniek of het kankerinstituut.
Beide bedreigt door de sloophamer. Hier heb ik enkele gewezen verpleegsters ontmoet nu in de rol van bewaarsters van het verleden van de Universitaire Ziekenhuizen. Door hun niet aflatende zoektocht bij professoren en in stoffige kelders hebben ze een ganse geschiedenis bij elkaar gebracht van medische apparaten en didactisch materiaal. Dit alles staat nu te wachten op een passend museum de Universitaire Ziekenhuizen waardig. Waarom niet één van beide gebouwen redden van de sloop om dit museum in onder te brengen?
In het midden van vorige eeuw was Vesalius niet ver weg en moest het men het stellen met bovenstaand materiaal. Alleen werd het niet meer stiekem van het kerkhof weggehaald.
Een anekdote verteld door één van de gewezen verpleegsters. Deze spuiten werden vroeger alsmaar herbruikt en niet na éénmalig gebruik weggesmeten zoals nu. Na sterlisatie werden deze dan gekeurd op weerhaakjes wat zeer pijnlijk zou zijn bij de patient bij het terugtrekken van de spuit uit het vlees. Daarom werden deze spuiten indien er een weerhaakje aan was over een slijpsteenje gewreven totdat het weerkhaakje weggeslepen was. Daarom nog steeds die vrees voor de beruchte prik bij vele mensen?
Lente in de kruidtuin te Leuven. Heden te bewonderen de prachtige laan met blauwe regen of wisteria en de pas ontluikende kleurenpracht van de rhododendrons. De blauwe regens hebben ondertussen de respectable leeftijd van 180 jaar overschreden. Een unieke verzameling waar we hier te Leuven echt trots mogen over zijn.
Leuven is één van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. In België is de kruidtuin van Leuven de oudste. Hij dateert van 1738. De eerste wetenschappelijke tuinen waren kruidtuinen, verzamelingen en tegelijk voorraden van geneeskrachtige planten. De kruidtuinen hadden dus een rechtstreeks verband met de geneeskunde. Later werden meer zuiver plantkundige tuinen ingericht met in de collectie planten met sierwaarde, potentieel economische gewassen, merkwaardige planten, planten als studie-objecten. Men verliet het eng begrip 'kruidtuin' en de eerste plantentuinen of botanische tuinen en arboreta zagen het licht. Dit belet niet dat de oude benaming 'kruidtuin' voor bepaalde instellingen is blijven bestaan, zoals in Leuven. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon. (450 m²)
De prachtige beukendreven die Meerdaalwoud doorkruisen
Het Meerdaalwoud was ooit het jachtgebied van de familie de Croy (gewezen eigenaars Arenbergkasteel te Heverlee).
Het woud is steeds goed beheert geweest en toen in 1918 de Belgische staat het in eigendom kreeg als herstelbetaling na de WO I is dit één van de grootste aaneengesloten bosgebieden van Vlaanderen geworden. Samen met Heverleebos en Egenhovenbos meer dan 2000 ha.
Het woud is gekend door zijn prachtige beukendreven en zijn mooie variteiten aan boomsoorten. Ook is het gebied sterk heuvelachtig vanaf ongeveer 50m tot meer dan 100m. Hierdoor krijgen we ook mooie waterpartijen in het bos waar de Zoete Waters en de romatische Warandevijver een voorbeeld van zijn. Om dit prachtige woud te ontdekken is het best de GR512 te volgen vanaf het station in St-Joris Weert tot in Hamme-Mille waar men de bus terug naar Leuven kan nemen. Deze wandeling is ongeveer 12km en een echte belevenis.
M eerdaalwoud is net zoals Heverleebos een restant van het eens zo grote Kolenwoud dat geheel Midden-België bedekte. Het bos is nu nog 1255 ha groot. Daarmee is het ongeveer 2 keer zo groot als het Heverleebos . Het Meerdaalwoud bestaat uit 3 delen. Het Meerdaalbos ligt ten westen van de Naamsesteenweg. Ten oosten van de Naamsesteenweg bevindt zich het Mollendaalbos. In het noorden vinden we het kleinere Kouterbos dat landschappelijk aansluit bij het Heverleebos. Meerdaalwoud ligt op het grondgebied van 4 gemeenten. Naast Oud-Heverlee liggen delen van het bos in Bierbeek, Grez-Doiceau en Beauvechain. De 2 laatste gemeenten behoren tot Waals-Brabant. Het grootste gedeelte van het bos ligt echter op het grondgebied van Oud-Heverlee.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.
Ik ben een man en woon in Leuven (Belgie) en mijn beroep is steeds tot uw dienst.
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, geschiedenis.
Deze blog heb ik opgezet wegens mijn belanstelling in Leuven en haar geschiedenis.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.