17/3 OLVrouw, Koningin van de Vrede: Lieve kinderen, ik ben jullie Moeder en ik ben uit de Hemel gekomen om jullie naar Degene te leiden die jullie enige en ware Verlosser is. Geef mij je hand en ik zal je op het pad van heiligheid leiden. Keer je af van de wereld en leef gericht op Hemelse dingen.. Luister naar me. Jij bent van het licht en als je trouw blijft aan Jezus, zal geen enkel kwaad je raken.
Besteed een deel van je tijd aan gebed. Gooi de schatten van God die in je zijn niet weg. Je leeft in de tijd van de grote geestelijke strijd. De wapens die ik je aanbied voor de grote strijd zijn: de H. Rozenkrans, de H. Schrift, de Biecht, de Eucharistie, trouw aan het ware Magisterium van de Kerk van mijn Jezus en toewijding aan mijn Onbevlekt Hart. Wees gehoorzaam aan mijn oproep. Ik beloof dat ik degenen die mij toegewijd zijn, zal helpen om tot het einde trouw te blijven.
Wat er ook gebeurt, trek je niet terug. Er zullen moeilijke tijden voor je aanbreken, maar ik zal aan je zijde staan en je de genade van de overwinning schenken. Houd moed! Als alles verloren lijkt, aanroep dan Jezus. In Hem ligt je ware bevrijding en verlossing. Op dit moment laat ik een buitengewone regen van genaden vanuit de Hemel op jullie vallen. Voorwaarts! Laat het moeras van valse doctrines je niet van de waarheid afhouden.
19/3 OLVrouw, Koningin van de Vrede: Lieve kinderen, ik nodig jullie uit om Jozef na te volgen met zijn voorbeeld van geloof en vertrouwen in de Heer. Weet dat zijn geloofsleven een groot voorbeeld is voor de mensheid. Mijn Heer koos hem voor een nobele missie en hij bleef trouw aan wat de Heer hem had toevertrouwd. Zijn hart vol liefde en naastenliefde trok iedereen aan. Als man van stilte en gebed leefde hij om de Heer en anderen te dienen.
Toen we in Egypte waren, ontmoetten we bij aankomst in Assiut, Karim en zijn vrouw Danubia. Karim was een jeugdvriend van Jozef en zijn ouders. In Assiut werkte Karim in de teelt van gerst, dadels en uien. Met tranen in zijn ogen omhelsde Karim Jozef en verwelkomde ons zes maanden lang in zijn huis. Zijn vrouw, een vrouw met grote deugden, was blind aan één oog en toen ze naar Jezus in mijn armen keek, begon ze te zien. Jozef vertelde hen dat Jezus daar was, de beloofde Redder en degene die was aangekondigd door de profeten. Dit waren momenten van enorme vreugde voor dat gezin.
Jozef leidde hem naar zijn gerstplantage en adviseerde hem ander fruit te produceren. Deze immense vallei naast de Nijl was vruchtbaar land. Gedurende de tijd dat we daar verbleven, bouwde Jozef drie boten om Karim te helpen zijn productie te vervoeren. Jozef hielp ook jongeren met het maken van bakstenen om in hun levensonderhoud te voorzien. God koos Jozef en vertrouwde hem buitengewone gaven toe. Jozef was trouw aan de talenten die hij van de Heer ontving.
Ik vraag u om, in navolging van Jozefs voorbeeld, volkomen godvruchtig te zijn. Laat de dingen van de wereld je niet van het pad van heiligheid afhouden. Open uw hart en laat de Heer u transformeren. De hemel moet altijd je doel zijn. Voorwaarts!
23/3 OLVrouw, Koningin van de Vrede: Lieve kinderen, bemoedig elkaar en getuig dat jullie de Heer toebehoren. Keer je af van de wereld en leef op het Paradijs gericht, waarvoor je alleen bent geschapen. Blijf standvastig in het verdedigen van de waarheid. Jullie zullen vervolgd en verworpen worden, maar laat de verraders van het geloof niet winnen.
Ik ben je bedroefde moeder en ik lijd onder wat er met je gebeurt. Bid. Kniel in gebed voor het Kruis, want alleen zo kun je Gods plannen voor je leven begrijpen. Verlies je hoop niet. Mijn Jezus is heel dichtbij jullie. Wat er ook gebeurt, blijf standvastig op het pad dat ik jullie de afgelopen jaren heb laten zien. Ik ken jouw behoeften en zal voor jullie tot mijn Jezus bidden. Houd moed! Na alle pijn zal er grote vreugde naar je toekomen.
1e dag: Jezus vraagt: ‘Leid vandaag de hele mensheid naar Me toe, bijzonder alle zondaars, en dompel ze in de oceaan van Mijn Barmhartigheid. Daardoor vermindert ge Mijn bitterheid om de verloren zielen.’
Laten we om Barmhartigheid bidden voor de gehele wereld: Barmhartige Jezus, Uw verhevenste eigenschap is medelijden te hebben en vergiffenis te schenken. Let niet op onze zonden, maar op het vertrouwen dat we stellen in Uw oneindige goedheid. Neem ons allen op in Uw Barmhartig Hart en stoot niemand af. We vragen U om de liefde, die U met de Vader en de Heilige Geest verenigt.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij…
Eeuwige Vader, zie met Barmhartige ogen op de hele mensheid neer, vooral op de arme zondaars, wier enige hoop het allerbarmhartigste Hart van Uw Zoon, Onze Heer Jezus Christus, is. Door Zijn smartelijk lijden, schenk ons Uw Barmhartigheid, opdat we allen samen Uw almacht in de eeuwigheid mogen prijzen. Amen.
2e dag: Jezus vraagt: ‘Leid vandaag alle priesters en kloosterzusters naar Me toe en dompel ze in de afgrond van Mijn Barmhartigheid. Zij gaven me de kracht Mijn bitter lijden te doorstaan. Als door de kanalen zal Ik door hen Mijn Barmhartigheid over de hele mensheid uitgieten.’
Laten we bidden voor de priesters en de kloosterlingen: Barmhartige Jezus, van wie al het goede komt, vermeerder de genade in de zielen van de priesters en kloosterlingen, opdat ze waardig en vol vertrouwen alle werken van Barmhartigheid verrichten, door woord en daad hun naaste tot de Vader van Barmhartigheid in de Hemel leiden en Hem in eeuwigheid de verheerlijking schenken, die Hem toekomt.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, sla de ogen van Uw Barmhartigheid op de uitverkorenen in Uw wijngaard, de priesters en de kloosterlingen, en laat hun de genade van Uw zegen toekomen. Door de goedheid van het Hart van Uw Zoon, schenk hun licht en kracht, opdat ze de mensen op de weg van het heil leiden om met hen eeuwig Uw grenzeloze Barmhartigheid te verheerlijken. Amen.
3e dag: Jezus vraagt: ‘Leid vandaag alle trouwe en vrome zielen naar me toe en dompel ze in de oceaan van Mijn Barmhartigheid. Deze zielen sterkten me op Mijn lijdensweg. Ze waren druppels van troost in een zee van bitterheid.’
Laten we bidden voor de gelovige kristenen: Barmhartige Heiland, die de genadeschatten van Uw Barmhartigheid overvloedig aan alle mensen schenkt, neem alle trouwe kristenen op in Uw Barmhartig Hart en sluit niemand uit. We vragen het U omwille van de onbegrijpelijke liefde tot de Hemelse Vader, die Uw Hart verteert.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, zie met barmhartige blik op de trouwe zielen neer, die het erfdeel van Uw Zoon zijn. Door de verdiensten van Zijn bitter lijden, schenk hun Uw zegen en omhul ze eeuwig met Uw bescherming. Laat niet toe dat ze de liefde en de schat van de Heilige Geest verliezen, maar geef dat ze in verering met de Engelen en Heiligen Uw Barmhartigheid eeuwig mogen loven. Amen.
4e dag: Jezus vraagt: ‘Leid heden naar Me toe de heidenen en allen die Me nog niet kennen. Gedurende Mijn bitter lijden heb Ik aan hen gedacht en hun latere ijver troostte Mijn Hart. Dompel ze nu in de oceaan van Mijn Barmhartigheid.’
Laten we bidden voor de heidenen en ongelovigen: Barmhartige Verlosser, Licht van de wereld, neem de zielen van alle heidenen en ongelovigen, die U nog niet kennen, in Uw Barmhartig Hart op. Moge het licht van Uw genade hen verlichten, opdat ze samen met ons de heerlijkheden van Uw Barmhartigheid eeuwig mogen loven.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, zie met barmhartige ogen neer op de zielen van de heidenen en ongelovigen, die U nog niet kennen. Ook zij zijn in het Barmhartig Hart van Uw Zoon, Onze Heer Jezus Christus, geborgen. Leid ze naar het licht van het evangelie, opdat het geluk, U te beminnen ook hen ten deel valle. Maak dat ook zij de vrijgevigheid van Uw Barmhartigheid eeuwig mogen loven, Amen.
5e dag: Jezus vraagt: ‘Breng heden de zielen van de Ketters en de dwalenden naar Me toe en dompel ze in de oceaan van Mijn Barmhartigheid. Zij waren het die Mijn lichaam en Mijn Hart, de Kerk dus, gedurende Mijn bitter lijden verscheurden. Als ze echter in de schoot van de Kerk terugkeren, genezen ze Mijn wonden en ondervind Ik troost in Mijn lijden.
Laten we bidden voor hen die dwalen in het geloof: Barmhartige Verlosser, Gij zijt de goedheid zelf en weigert niemand het licht als hij er U om smeekt. Neem alle ketters en allen die in het geloof dwalen in Uw Barmhartig Hart op. Breng hen door het licht van Uw genade terug in de schoot van de Kerk. Laat hen altijd Uw bescherming ondervinden en geef dat ook zij de onuitputtelijkheid van Uw Barmhartigheid loven.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, zie genadig neer op de zielen van de ketters en van hen die dwalen in het geloof, en die verstokt, in hun fouten verhard, Uw gaven misprezen en misbruikt hebben. Let niet op de hardheid van hun gemoed, maar op de liefde en het bitter lijden van Uw Zoon, die zo vurig heeft gebeden ‘opdat allen één zijn’ (Joh. 17,21) Geef dat ze spoedig tot de kudde terugkeren en samen met ons Uw Barmhartigheid eeuwig loven. Amen.
6e dag: Jezus vraagt: ‘Leid heden de zachtmoedige en nederige zielen en de zielen van de kleine kinderen naar Me toe. Dompel ze in Mijn Barmhartigheid. Ze zijn het meest gelijkvormig aan Mijn Hart en sterken Me in Mijn smartvolle doodstrijd. Toen zag Ik ze als Engelen Mijn Altaren bewaken. Over hen zal Ik stromen van genaden gieten, want enkel de nederige ziel, die geheel haar vertrouwen in Mij stelt, is in staat Mijn gaven te ontvangen.
Laten we bidden voor de kinderen en de nederige zielen: Barmhartige Verlosser, Gij hebt gezegd: ‘Leer van Mij dat Ik zachtmoedig en nederig van Hart ben’ (Matt. 11,29). Neem onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart de zielen van de kleine kinderen en van hen die zachtmoedig en nederig geworden zijn. Zij verrukken de Hemel en zijn het voorwerp van bijzonder welgevallen van de Hemelse Vader; ze zijn als welriekende bloemen voor de Goddelijke Troon, waar God behagen schept in de geur van hun deugden. Maak dat deze zielen voortdurend in Uw Hart verblijven en onophoudelijk de liefde en de barmhartigheid van God bezingen.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, blik genadig neer op de zachtmoedige en nederige zielen en op de zielen van de kleine kinderen, die het Hart van Uw Zoon bijzonder dierbaar zijn. Door hun eigenschappen zijn ze het meest aan Jezus gelijkvormig en bezitten daardoor onvergelijkelijke macht bij de Troon van God ‘de Vader van alle Troost’ (2 Kor. 1,3). We bidden U, algoede Vader van Barmhartigheid, uit liefde tot de zielen omwille van het eerherstel dat ze U schenken, zegen de ganse wereld opdat we onophoudelijk Uw Barmhartigheid mogen bezingen. Amen.
7e dag: Jezus vraagt: ‘Leid heden de zielen naar Me toe, die Mijn Barmhartigheid heel bijzonder vereren en verheerlijken. Deze zielen namen het meest aan Mijn lijden deel en drongen het diepst in Mijn geest door. Ze zijn levende weerspiegelingen van Mijn Barmhartig Hart. Deze zielen zullen in het komende leven met een bijzondere glans verschijnen, en geen enkele van hen zal in de hel gestoten worden. In het uur van hun dood zal Ik hen bijstaan.
Laten we bidden voor hen die de Goddelijke Barmhartigheid vereren en verspreiden: Barmhartige verlosser, wiens Hart enkel liefde is, neem onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart alle zielen die de grootheid van Uw Barmhartigheid vereren en verspreiden. Uitgerust met de kracht van God zelf, steeds op Uw oneindige Barmhartigheid vertrouwend, overgeven aan de Wil van God, dragen ze op hun schouders de ganse mensheid en bekomen voor haar onophoudelijk genade en vergiffenis van de Hemelse Vader. Mogen ze in hun ijver nooit verflauwen. Wees in hun doodsuur niet hun Rechter maar hun Barmhartige Verlosser.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, zie genadig neer op de zielen, welke heel bijzonder Uw ondoorgrondelijke en onbegrijpelijke Barmhartigheid vereren en verheerlijken. In het Hart van Uw Barmhartige Zoon geboren, zijn ze als een levend evangelie: hun handen zijn vol barmhartigheid en hun van vreugde overstromende ziel zingt U een loflied toe. We bidden U, milde God, toon hun Uw Barmhartigheid naar de maat van de hoop en het vertrouwen dat ze op U stellen, opdat de belofte van de Verlosser vervuld worde: dat Hij degenen zal beschermen, reeds in dit leven en bijzonder in het uur van de dood, die het mysterie van Uw Barmhartigheid vereren en verspreiden. Amen.
8e dag: Jezus vraagt: ‘Leid heden de zielen van het vagevuur naar me toe en dompel ze diep in de afgrond van Mijn Barmhartigheid, opdat stromen van mijn Bloed hun lijden verzachten. Al deze zielen zijn me dierbaar, terwijl ze de Goddelijke Gerechtigheid genoegdoening schenken. Gij hebt de mogelijkheid hun lijden te verzachten, terwijl ge in de schatten van de Kerk put door de aflaten en offers van eerherstel… O, kondt ge toch hun kwellingen zien, ge zoudt niet ophouden hun de aalmoes van uw gebed te laten toekomen en hun schuld aan Mijn Gerechtigheid af te betalen.’
Laten we bidden voor de arme zielen in het vagevuur: Barmhartige Verlosser, Gij hebt gezegd: ‘Wees barmhartig, zoals Mijn Hemelse Vader Barmhartig is’ (Luc. 6,36), we bidden U, neem onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart de arme zielen in het vagevuur, die U zo dierbaar zijn en de Goddelijke Gerechtigheid voldoening schenken. Mogen de stromen van het bloed en water, die uit Uw Barmhartig Hart spruiten, de vlammen van het vagevuur doven, opdat ook daar de macht van Uw Barmhartigheid geprezen worde.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, zie met Barmhartige ogen neer op de zielen van het vagevuur. Omwille van het smartelijk lijden van onze Verlosser en omwille van de bitterheid die in deze uren Zijn Allerheiligste Hart vervuld heeft, toon Uw Barmhartigheid aan degenen die onder Uw gerechtige blik staan. We bidden U, wil op deze zielen enkel neerzien door de wonden van Uw boven alles geliefde Zoon, Onze Heer Jezus Christus, wiens goedheid en Barmhartigheid grenzeloos zijn. Amen.
9e dag: Jezus vraagt: ‘Leid heden alle lauwe zielen naar Me toe en dompel ze in de zee van Mijn Barmhartigheid. Deze zielen hebben Mijn Hart het pijnlijkst gewond. Voor hen walgde Ik het meest in de Hof van Olijven. Zij ontrukten me de klacht: ‘Vader, laat deze kelk aan Mij voorbijgaan, doch niet Mijn wil, maar Uw Wil geschiede’ (Luc. 22,42). Voor hen is Mijn Barmhartigheid de laatste redding.’
Laten we bidden voor de lauwe zielen: Barmhartige Verlosser, Gij zijt de goedheid zelf, neem alle lauwe zielen onder de bescherming van Uw Allerbarmhartigste Hart. Mogen deze ijskoude zielen — die gelijken op de ontbinding van de dood en U daardoor met afschuw vervulden — zich verwarmen aan het vuur van Uw reine liefde. O goedertierenste Jezus, wend Uw Barmhartigheid aan en neem hen op in het brandpunt van Uw liefde, opdat ook zij, door nieuwe ijver bezield, U dienen mogen.
Onze Vader, Weesgegroet, Ere zij… Eeuwige Vader, blik genadig neer op de lauwe zielen, die immers ook het voorwerp zijn van de liefde van het Allerbarmhartigste Hart van Uw Zoon, Onze Heer Jezus Christus. God van Barmhartigheid en van alle troost, we bidden U, door de verdiensten van het smartvol lijden van Uw geliefde Zoon, en door Zijn drie uren durende doodstrijd aan het kruis, ontvlam hen in liefde, opdat ze opnieuw de verhevenheid van Uw Barmhartigheid mogen verheerlijken in eeuwigheid. Amen.
Boodschappen aan Anna Marie - Groene scapulier apostolaat
Boodschappen aan Anna Marie, apostolaat van het Groene Scapulier - Houston Texas
25/3 Maria: Nu kleintje, geef je pijn en teleurstelling aan mij als een heilig geschenk en ik zal het aannemen en veranderen in heilige genade voor de redding van zondaars die spoedig naar huis zullen worden gebracht om mijn Zoon te ontmoeten. De meeste mensen die sterven zijn niet voorbereid op hun dood. Deze genade van het lijden en alle genaden van het lijden helpen om bekering in een ziel te brengen vóór hun laatste ademtocht.
Ga door, mijn dierbare, en werk voor mij en mijn geliefde Zoon. Wij zullen niet toestaan dat het kwaad je aanvalt, zodat je je werk verder kunt zetten. Heb vrede en weet dat ik, je liefhebbende Hemelse Moeder, heel veel van je hou. Je Hemelse Moeder Maria van het Heilig Sacrament. OPMERKING: Moeder Maria legde uit dat als we haar ons fysieke, emotionele en spirituele lijden aanbieden; ze kan het als een gave beschouwen en het in genaden veranderen die een ziel van de verdoemenis kunnen redden.
16/3 Jezus: Nu, mijn geliefde, Ik ben gekomen om met je te praten over de komende maanden. Mijn kinderen hebben niet geluisterd, daarom zal de toorn van mijn Vader de aarde kwellen. jew land, Amerika, zal het meest pijnlijk lijden vanwege het ongebreidelde kwaad dat tot een overweldigende omvang en gewicht is uitgegroeid. De weegschaal is nu diep in de duisternis gevallen! Als Mijn kinderen niet op hun knieën willen vallen, dan zal Mijn Heilige Hemelse Vader zo’n zwaar kruis op hun schouders plaatsen, dat ze op hun knieën zullen vallen zonder op te staan. Bereid je voor op een grote ramp in de lucht.
Bereid je voor op de aanvallen van andere landen. Bereid je erop voor dat velen in je straten zullen sterven. Bereid je voor op het graven van veel begraafplaatsen om je doden te begraven. Bereid je voor op hartzeer na hartzeer, na hartzeer! Mijn gehoorzame dienaren, weet alstublieft dat Ik jullie nooit zal verlaten. Wanneer de Hand van mijn Vader de Aarde begint te straffen, zal Ik, jullie Goddelijke Verlosser, over jullie blijven waken en jullie beschermen. Ook al zul je lijden, ik zal je behoeden voor kwelling van kwade demonische geesten, zoals de anderen zullen moeten doorstaan.
23/2 Jezus: Jullie, Mijn kinderen, moeten weten dat jullie in de EINDDAGEN leven, waar alle goddeloosheid Mijn geliefden en trouwe mensen terroriseert. Jullie moeten sterk blijven en je ervan bewust zijn dat de boze weet dat zijn tijd kort is en daarom valt hij Mijn uitverkoren kinderen harder dan ooit aan. Je kunt je niet overgeven of het kwaad een centimeter toegeven, want het zal steeds verder in je leven binnensluipen om je gemoedsrust te vernietigen en mensen te onderdrukken of te bezitten. WEES STERK!
Je kunt dit doen door dagelijks gebed, dagelijkse mis, het sacrament van verzoening (biecht). Probeer Mij minstens één keer per maand te bezoeken in dit Sacrament (Biecht) en je zult een diepere weerstand tegen het kwaad opmerken door Mijn gaven van Volharding en Kennis. Wees in vrede, Mijn geliefden. Ik ben altijd bij je totdat Ik je kan groeten zodra je bij Mij thuis bent gekomen of tot Mijn heilige terugkeer. Je goddelijke Verlosser, Jezus van Barmhartigheid.
10/2 Maria: De dagen komen dat je natie zichzelf zal verdedigen tegen slechte mensen die in dienst zijn van duistere krachten van het kwaad. Het zal in deze tijd zijn dat al mijn kinderen zich zullen moeten verstoppen in Toevluchtsoorden om de Slag van Armageddon te kunnen overleven. Mijn Zoon Jezus zal voor Zijn “Restkerk” zorgen en degenen die in een Toevluchtsoord wonen beschermen. Hij zal niet toestaan dat Zijn Heilige Kerk vernietigd wordt, noch degenen die de “Ware Kerk” van mijn Goddelijke Zoon vormen.
Het is in deze tijd dat degenen die geen Christelijk leven van naastenliefde en barmhartigheid voor hun medebroeders of zusters hebben geleid, zullen worden wakker geschud door de Grote Verlichting van het Geweten. Wees in vrede tijdens deze gebeurtenis en tijd; allen zullen begrijpen wat er gebeurt, omdat zij de profetie van onze Uitverkorenen hebben gevolgd. Nu, mijn lieve kleintje, zorg er alsjeblieft voor dat deze heilige boodschap aan anderen over de hele wereld wordt verspreid, zodat zij zich kunnen voorbereiden op deze ontberingen en de genade van mijn Zoon zullen verdragen om anderen te helpen die mijn Zoon naar de Toevluchtsoorden zal sturen.
8/2 Jezus: Binnenkort zal er een grote aanval plaatsvinden in je land. Het zal uit andere landen komen die mijn kinderen haten. Deze militairen zullen de vrede in je land komen vernietigen en velen zullen omkomen als gevolg van deze aanvallen. Ik wil dat al mijn geliefde kinderen hun hart en geest tijdens deze vastenperiode voorbereiden, om meer te doen op het gebied van gebeden en vasten. Door jouw gebeden werden veel voorspelde gebeurtenissen waarover geprofeteerd was, verzacht omdat mijn uitverkorenen non-stop baden dat de gebeurtenissen NIET zouden plaatsvinden, en mijn Vader zijn toorn over je zondige natie toeliet.
Mijn geliefde kinderen zullen in de Hemel rijkelijk beloond worden voor hun heilige gebeden en voorbeden voor de minste van mijn kinderen. Nu zijn de verzoeken om gebeden tijdens de vastentijd opnieuw nodig. Ik vraag iedere mens om vandaag te beginnen met bidden en te onderscheiden wat zij kunnen doen ter eerherstel van zondaars over de hele wereld. Vasten en onthouding zijn essentieel. Het dienen van de meest behoeftigen in je gemeenschap is een grote gave van liefdadigheid voor degenen in verpleeghuizen.
Het helpt ook je lokale goede doelen te steunen met financiële giften. Bid alstublieft en onderscheid waartoe je geroepen wordt tijdens de veertig dagen van de Vastentijd, en Ik zal je Mijn Wil openbaren. Wees niet bang, maar bereid jezelf geestelijk voor op de komende aanval en zorg ervoor dat je naar de sacramentele biecht gaat. Door dit te doen, zal Ik je helpen een grondige belijdenis af te leggen, zodat je voorbereid zult zijn op alles wat er in je land en specifiek in je gemeenschappen kan gebeuren. Liefde is het antwoord op haat en woede. Vrijgevigheid is het geschenk dat ik je heb gegeven, om aan anderen te geven. Leef alsof elke dag je laatste zal zijn. Ik hoop dat al mijn geliefde kinderen over de hele wereld de noveen van goddelijke barmhartigheid zullen voltooien, die op Goede Vrijdag begint.
Als je de noveen voltooit, naar de sacramentele biecht gaat en de richtlijnen volgt in de noveen van mijn dochter, Sint Faustina, noveen van goddelijke barmhartigheid, dan zal ik aan elke ziel het geschenk schenken van een volkomen aflaat die al je tijdelijke straffen zal wegnemen - je vagevuur. lijden. Jullie zullen alle schulden van jullie eerder beleden zonden hebben afgewassen, en het zal net zo lijken op de doop als een pasgeboren baby. Mijn geliefden, de tijd is kort. Breng je spirituele zelf in heilige orde, omdat je niet weet op welke dag of tijd de Heer je naar huis zal brengen naar het eeuwige leven.
7/1 Jezus: Blijf bidden, mijn geliefde apostelen. Je gebeden hebben een verschil gemaakt en zullen dit blijven doen in het welzijn van je burgers en de stand van zaken waarin je land zich bevindt. Door gebed kunnen alle zaken worden verzacht. Door gebed kun je de Almachtige Hand van Toorn tegenhouden die mijn Vader voor je zondige natie heeft voorbereid. Door gebed kun je de slechtste zielen op aarde bekeren. Door gebed zul je het Hemelse koninkrijk zien, waar Ik je zal verwelkomen vanwege je gebeden.
Vandaag vieren we Driekoningen, toen de drie Wijzen mij hun geschenken van goud, wierook en mirre kwamen brengen. Mijn Vader stuurde ze uit hun geboorteland om Mij te zoeken. Dat deden ze, ze kwamen alle drie tegelijk om mij, de pasgeboren koning, te begroeten. Toen de drie koningen mij in de ogen keken, zalfde de Heilige Geest hen met de gave van “Liefde van God”, en zo waren zij de allereerste Christenen die mijn Vader riep. De drie Wijzen gingen door met het onderzoeken van alles wat er over Mij werd gezegd, van alle profeten, zelfs hoe Ik zou sterven. Hun leven veranderde voor altijd op die koude ochtend toen de Wijzen hun nieuwe Koning kwamen aanbidden en in plaats daarvan de gave van geestelijke bekering ontvingen.
Mijn geliefde apostelen, blijf bidden voor jullie dierbaren die zijn afgevallen van de heilige Moederkerk. Bid dat uw dierbaren naar mij terugkeren, om de heilige gave van bekering te ontvangen, maar geef nooit de hoop op en stop nooit met bidden voor hen. Door je heilige gebeden kun je de mensheid redden van hun duisternis van slechte mensen en geesten. Niemand en niets staat boven mijn Heilige Eeuwige Barmhartige Vader. Wees dus niet bang voor het kwaad, bid tot mij, je Verlosser, om je te helpen je leven van het kwaad te verlossen.
27/3 De Heer gaf haar een krachtige droom over Zijn tweede Komst - Amen-to that!
Allereerst zag ik dit vanuit het perspectief van een film. Ik zag een man in de auto en ik was niet bij hem, maar ik kon hem in de auto zien alsof ik daar was en dan in de lucht was er een helder schijnend licht. Het licht werd steeds sterker. De man haalde zijn telefoon tevoorschijn om te filmen en en omdat hij een ongelovige was, wist hij niet wat het kon zijn, maar toen kwam de het licht kwam dichtbij. Maar het licht was te helder en deed zijn telefoon weg, omdat hij het niet kon filmen. Maar het was Jezus.
Hij kwam naar de aarde en Hij zat op een paard. We konden Zijn gezicht niet zien, maar het was een groot en fel licht en hij had een rode sjaal om zijn nek. Hij kwam op een wit paard, en Hij kwam naast de geparkeerde auto. Hij kwam naast de auto en en de man kon het paard naast zijn auto zien en toen hij uit het raam keek, zag hij Jezus goed. Het paard had vurige ogen, rode ogen, het was echt boos en ging op zijn achterpoten staan, Toen verscheen de man onmiddellijk in Hades (de Hel).
Ik was zo geschokt toen ik dat zag, omdat ik dacht: er is niet eens een tijd om om door het oordeel te gaan. Hij stond voor God alsof hij onmiddellijk in de eerste dood was. Hij ging naar de Hel. Ik was daar ook en zag dat het niet de Poel van Vuur was, maar er was een Slangenmeer en er waren veel mensen daarbinnen en de mensen konden niet ontsnappen. Ze bleven gebeten worden door slangen. Ze werden gemarteld en toen ik zag dat er geen uitweg voor ze was maar er was geen manier voor hen om eruit te komen en niet alleen dat ik wist dat het ergste was dat ze in de Poel van Vuur zouden komen en ze zouden daar voor altijd blijven branden.
Ik maakte me echt ongerust. Ik weet dat Jezus nog steeds heel snel komt en de reden waarom ik wist dat Jezus heel spoedig zou komen is omdat er waren ook mensen die zich om me heen aan het voorbereiden waren oorlog. Het is een oorlog vóór de komst van Jezus Christus, er zal een oorlog zijn, ja, zoals mensen zich erop voorbereidden
grote oorlog, alsof mensen om me heen alsof het niet zo ver weg is. Het was een oorlog alsof er veel mensen bij betrokken waren. Ik zat in een groot gebouw met veel mensen die ik mijn hele leven heb ontmoet en en toen ik plotseling wist dat Jezus zou komen, belde ik mijn moeder op mijn telefoon alsof ik een videogesprek voerde en toen vertelde ik haar het evangelie opnieuw, omdat ze niet geloofde. Maar mensen hadden het niet door en gedroegen zich alsof er niets aan de hand was. Ze waren druk bezig zijn met dingen die er niet toe doen.
Ik zag ook de bevestiging van een andere droom die ik had over iemand die overal bommen plaatste en ik waarschuwde mensen in de buurt en vertelde hen dat de bommen zouden vallen en exploderen. Maar de meeste mensen geloofden niet en ik ontsnapte aan het einde en alles explodeerde.
Tegelijkertijd deelde ik gisteren dat Hij komt voor een huwelijksbruiloft voor een bruiloft voor de gelovigen, degenen die vertrouwen in hem en berouw tonen over hun zonden, geloof en vertrouw op Jezus, voor wat Hij voor je deed aan het Kruis, stierf voor je zonden. Onthoud dat vóór de komst van Jezus er moeilijke tijden zullen zijn op aarde en ik heb dit niet eerder met mijn de zuster gedeeld, maar haar droom bevestigde wat ik op mijn YouTube-kanaal deelde: er zal een oorlog en verdrukking komen zeals je in het Boek Openbaring leest, over de zegels van God, er zal misschien een enorme oorlog komen, zoals een derde wereldoorlog, en veel mensen zullen sterven, 1/4 van het aantal mensen.
Het zal zo moeilijk zijn, maar als je een sterke relatie met God hebt, zal Hij je kracht en toevlucht zijn om tot het einde toe te volharden. Hij zal je vrede zijn midden in de oorlog en de verdrukking en dan zul je hoop hebben dat er een vredestijd zal komen en je zult hoop hebben op het eeuwige leven.
Mirakel in de H. Grafkerk op de plaats waar het Kruis van Jezus stond en waar Hij is gestorven. Pr Theodore Dod die mede-bewaarder is van de H. Grafkerk rapporteerde dat het kruisbeeld van Jezus boven het altaar van de plaats waar Jezus is gestorven op 29/3/2024 de hele dag de ogen had geopend. En ook het beeld van Jezus dat zich ook in deze kerk bevindt.
Historische brief van Pontius Pilatus aan Tiberius Caesar
Historische brief geschreven door Pontius Pilatus aan Tiberius Caesar
Noot Claudia: dat Pilatus een brief schreef aan zijn overste, de keizer van Rome is vrijwel zeker. Ook omdat de gebeurtenissen hem zeker ter ore waren gekomen en hij zeer verbaasd moet zijn geweest. Ook al omdat zijn vrouw Claudia Procla hem had verwittigd en ze afstand van hem had genomen. Of de brief echt is of vals is een andere zaak.
Ik heb een kopie in mijn bezit van de brief van Pontius Pilatus aan Tiberius Caesar, keizer van Rome. Deze historische brief, geschreven door Pontius Pilatus aan Tiberius Caesar, komt uit het "Archko-volume" met manuscripten uit Constantinopel en de archieven van de senatoriale rol, afkomstig uit de bibliotheek in Rome, vertaald door Drs. McIntosh en Twyman van de Antiquerian Lodge, Genua, Italië. Dit is gecontroleerd en komt overeen met de kopie van het origineel dat is bewaard in het British Museum, dat de juistheid van de transcriptie heeft geverifieerd. Geverifieerd in november 1935.
Pilatus' lange brief aan Tiberius Caesar bespreekt uitvoerig de arrestatie, het proces en de kruisiging van Jezus Christus.
TIBERIUS CAESAR-KEIZER VAN ROME-NOBELE SOEVEREIN
GEGROET
De gebeurtenissen van de laatste paar dagen in mijn voorzienigheid zijn van grote betekenis geweest dat ik de details volledig zal geven zoals ze zich hebben voorgedaan, aangezien het mij niet zou verbazen als ze in de loop van de tijd het lot van onze natie zouden kunnen veranderen, want het lijkt de laatste tijd dat alle goden zijn opgehouden gunstig gezind te zijn. Ik ben bijna klaar om te zeggen: Vervloekt zij de dag dat ik Vallerius Falceus opvolgde in de regering van Judea; want sindsdien is mijn leven er één van voortdurend ongemak en verdriet.
Bij mijn aankomst in Jeruzalem nam ik bezit van het Praetorium en gaf opdracht een schitterend feest te bereiden, waarvoor ik de Tetrarch van Galilea uitnodigde, samen met de hogepriester en zijn officieren. Op het afgesproken uur verscheen er geen gast. Dit beschouwde ik als een belediging die mijn waardigheid aantastte, en de hele regering die ik vertegenwoordig.
Een paar dagen later was de hogepriester van plan mij een bezoek te brengen. Zijn gedrag was ernstig en bedrieglijk. Hij deed alsof zijn religie hem en zijn bedienden verbood om aan de tafel van de Romeinen te zitten en met hen te eten en plengoffers te brengen, maar dit was slechts schijnheiligheid, want juist zijn gelaatsuitdrukking verraadde zijn hypocrisie.
Hoewel ik het opportuun vond zijn excuus te aanvaarden, was ik er vanaf dat moment van overtuigd dat de overwonnenen zichzelf tot vijand van de veroveraars hadden verklaard; en ik zou de Romeinen willen waarschuwen om op hun hoede te zijn voor de hogepriesters van dit land. Ze zouden hun eigen moeder verraden om een ambt en een luxueus leven te verwerven.
Het lijkt mij dat Jeruzalem van de veroverde steden het moeilijkst te besturen is. De mensen zijn zo turbulent dat ik in tijdelijke angst leef voor een opstand. Ik heb geen voldoende soldaten om het te onderdrukken. Ik had slechts één centurion hoofdman en honderdman tot mijn beschikking. Ik vroeg om versterking van de prefect van Syrië, die mij vertelde dat hij nauwelijks voldoende troepen had om zijn eigen provincie te verdedigen.
Ik vrees dat een onverzadigbare dorst naar verovering om ons imperium uit te breiden buiten de middelen om het te verdedigen de oorzaak zal zijn van de uiteindelijke omverwerping van onze hele regering. Ik leefde afgezonderd van de massa, want ik weet niet waartoe die priesters het gepeupel zouden kunnen beïnvloeden; toch probeerde ik, voor zover ik kon, de geest en de positie van het volk vast te stellen.
IK KREEG TE HOREN DAT HET JEZUS WAS
Onder de verschillende geruchten die mij ter ore kwamen, was er één in het bijzonder die mijn aandacht trok. Er werd gezegd dat een jonge man in Galilea verscheen en met een nobele zalving een nieuwe wet predikte in de naam van God die hem had gezonden. Aanvankelijk was ik bang dat het zijn bedoeling was om het volk tegen de Romeinen op te zetten, maar mijn angst werd al snel weggenomen.
Jezus van Nazareth sprak eerder als vriend van de Romeinen dan als vriend van de Joden. Op een dag passeerden we de plaats Siloe, waar er een grote volkstoeloop was. Ik zag midden in de groep een jongeman die tegen een boom leunde en kalm de menigte toesprak. Er werd mij verteld dat het Jezus was.
Dit had ik gemakkelijk kunnen vermoeden, zo groot was het verschil tussen hem en degenen die naar hem luisterden. Zijn goudkleurige haar en baard gaven hem de schijn van een hemels aspect. Hij bleek ongeveer dertig jaar oud te zijn. Nooit heb ik een lieflijker of serener gezicht gezien. Wat een contrast tussen hem en zijn toehoorders, met hun zwarte baarden en geelbruine verschijning!
Omdat ik hem niet door mijn aanwezigheid wilde onderbreken, liep ik verder, maar gaf mijn secretaris een teken dat hij zich bij de groep moest voegen en moest luisteren. De naam van mijn secretaris is Manlius. Hij is de kleinzoon van het hoofd van de samenzweerders die hun kamp hadden opgeslagen in Eturia, wachtend op Cataline.
Manlius was lange tijd een inwoner van Judea en was goed bekend met de Hebreeuwse taal. Hij was mij toegewijd en mijn vertrouwen waard. Toen ik het Praetorium binnenging, trof ik Manlius aan, die mij de woorden vertelde die Jezus in Siloe had uitgesproken. Nooit heb ik in de werken van de filosofen iets gelezen dat te vergelijken is met de stelregels van Jezus. Een van de opstandige joden, die zo talrijk waren in Jeruzalem, die Jezus had gevraagd of het geoorloofd was om schatting te geven aan Caesar, antwoordde hij: 'Geef aan de keizer wat de keizer toebehoort, en aan God wat van God is.'
IK VERSTREKTE HEM MIJN BESCHERMING
Het was vanwege zijn uitspraken dat ik de Nazarener zoveel vrijheid verleende; want het lag in mijn macht om hem te laten arresteren en naar Pontus te verbannen; maar dat zou in strijd zijn geweest met de rechtvaardigheid die de Romeinse regering altijd heeft gekenmerkt in al haar omgang met mensen. Deze man was noch opruiend, noch opstandig. Ik verleende hem mijn bescherming, misschien onbekend voor hemzelf. Hij had de vrijheid om te handelen, te spreken, bijeen te komen en het volk toe te spreken, en discipelen te kiezen, ongehinderd door enig Praetoriaans mandaat. Mocht het ooit gebeuren {Mogen de goden het voorteken afwenden!}
Mocht het ooit gebeuren, dan zeg ik dat de religie van onze voorvaderen zal worden verdrongen door de religie van Jezus, dan zal Rome haar voortijdige dood te danken hebben aan deze nobele tolerantie, terwijl ik, miserabele ellendige, het instrument zal zijn geweest van wat de joden de Voorzienigheid noemen, en wij het lot noemen. Deze onbeperkte vrijheid die aan Jezus werd verleend, provoceerde de Joden – niet de armen, maar de rijken en machtigen.
Het is waar dat Jezus streng was tegen laatstgenoemde, en dit was naar mijn mening een politieke reden om de vrijheid van de Nazarener niet te beperken. 'Schriftgeleerden en Farizeeën', zei hij dan tegen hen, 'jullie zijn een adderenras; jullie lijken op witgekalkte graven; jullie zien er goed uit in de ogen van de mensen, maar jullie hebben de dood in je.'
Op andere momenten bespotte hij de aalmoezen van de rijken en hoogmoedigen, en vertelde hen dat de munt van de armen kostbaarder was in de ogen van God. In het Praetorium werden dagelijks klachten ingediend tegen de onbeschaamdheid van Jezus. Ik kreeg zelfs te horen dat hem een ongeluk zou overkomen; dat het niet de eerste keer zou zijn dat Jeruzalem degenen zou stenigen die zichzelf profeten noemden; er zou een beroep worden gedaan op Caesar.
Mijn gedrag werd echter goedgekeurd door de Senaat en mij werd een versterking beloofd na de beëindiging van de Parthische Oorlog. Omdat ik te zwak was om een opstand te onderdrukken, besloot ik een maatregel te nemen die beloofde de rust in de stad te herstellen zonder het Praetorium aan vernederende concessies te onderwerpen.
Ik schreef naar Jezus met het verzoek om een interview met hem in het Praetorium. Hij kwam. Je weet dat Spaans, vermengd met Romeins bloed, door mijn aderen stroomt – evenmin in staat tot angst als tot zwakke emoties. Toen de Nazarener verscheen, liep ik in mijn basilica, en mijn voeten leken met een ijzeren hand vastgebonden aan de marmeren vloer, en ik beefde in al mijn ledematen, net als een schuldige boosdoener, hoewel de Nazarener zo kalm was als de onschuld zelf.
Toen hij naar mij toe kwam, bleef hij staan en door een signaal leek hij tegen mij te zeggen: 'Ik ben hier', hoewel hij geen woord sprak. Een tijdlang heb ik met bewondering en ontzag dit buitengewone type mens aanschouwd - een type dat onbekend is bij onze talrijke schilders, die vorm en gestalte hebben gegeven aan alle goden en helden. Er was niets aan hem dat afstotelijk was in zijn karakter, en toch voelde ik teveel ontzag hebben en trilde op mijn benen om hem te benaderen.
‘Jezus,’ zei ik ten slotte tegen hem – en mijn tong stokte – ‘Jezus van Nazareth, de afgelopen drie jaar heb ik u ruime vrijheid van meningsuiting verleend; ik heb er ook geen spijt van. Uw woorden zijn die van een wijze. Ik weet niet of u Socrates of Plato hebt gelezen, maar ik weet wel dat er in uw toespraken een majestueuze eenvoud schuilt die u ver boven die filosofen verheft.
De keizer wordt ervan op de hoogte gebracht, en ik, zijn nederige vertegenwoordiger in dit land "Ik ben blij dat ik u de vrijheid heb toegestaan die u waardig bent. Maar ik moet niet voor u verbergen dat uw toespraken krachtige en onverbeterlijke vijanden tegen u hebben doen opstaan. Dit is ook niet verrassend. Socrates had zijn vijanden en hij werd het slachtoffer van hun haat. De uwe zijn dubbel verontwaardigd: tegen u omdat uw toespraken zo streng zijn over hun gedrag; tegen mij vanwege de vrijheid die ik u heb geboden.
Ze beschuldigen mij er zelfs van indirect met u verbonden te zijn met als doel waardoor de Hebreeërs de weinige burgerlijke macht die Rome hen nog heeft nagelaten, worden ontnomen. Mijn verzoek – ik zeg geen bevel – is dat u in de toekomst omzichtiger en gematigder zult zijn in uw toespraken, en meer rekening zult houden met hen, teneinde u niet de trots van uw vijanden opwekt en zij het domme volk tegen u opzetten, en me dwingen de instrumenten van de wet te gebruiken.”
De Nazarener antwoordde kalm: “Prins der aarde, uw woorden komen niet voort uit ware wijsheid. Zeg tegen de stroom dat hij midden in de bergkloof moet stoppen: hij zal de bomen van de vallei ontwortelen. De stroom zal je antwoorden dat hij de wetten van de natuur en de Schepper gehoorzaamt. Alleen God weet waar het water van de stroom naartoe stroomt. Voorwaar, ik zeg u: voordat de roos van Saron bloeit, zal het bloed van de rechtvaardige worden vergoten.’ ‘Uw bloed zal niet worden vergoten,’ zei ik met diepe ontroering: ‘u bent kostbaarder in mijn ogen vanwege uw wijsheid dan alle turbulente en trotse Farizeeën die misbruik maken van de vrijheid die hen door de Romeinen werd verleend.
Ze spannen samen tegen Caesar en zetten zijn milddadigheid om in angst, waardoor ze de ongeleerden ervan overtuigen dat Caesar een tiran is en hun ondergang zoekt. Onbeschaamde ellendelingen! Ze zijn zich er niet van bewust dat de wolf van de Tiber zich soms met schapenhuid kleedt om zijn slechte plannen te verwezenlijken. Ik zal je tegen hen beschermen. Mijn Praetorium zal dag en nacht een toevluchtsoord zijn."
DAT WAT IN DE BOEKEN VAN DE PROFETEN WERD GESCHREVEN MOET VOLBRACHT WORDEN
Jezus schudde zorgeloos zijn hoofd en zei met een ernstige en goddelijke glimlach: 'Als de dag zal aanbreken, zullen er geen toevluchtsoorden meer zijn voor de mensenzoon, noch op de aarde, noch onder de aarde. Het toevluchtsoord van de rechtvaardigen is daar.' wijzend naar de Hemel. "Dat wat in de boeken van de profeten geschreven staat, moet volbracht worden." ‘Jongeman,’ antwoordde ik vriendelijk, ‘je zult mij verplichten mijn verzoeken in een bevel om te zetten. De veiligheid van de provincie die aan mijn zorg werd toevertrouwd, vereist dit. Je moet meer gematigdheid in je toespraken betrachten. Doe geen afbreuk aan mijn orde. Je kent de gevolgen. Moge het geluk je vergezellen. Vaarwel."
"IK KOM NIET OM OORLOG IN DE WERELD TE BRENGEN, MAAR VREDE EN LIEFDE."
„Prins van de aarde', antwoordde Jezus. Ik kom niet om oorlog in de wereld te brengen, maar vrede en liefde. Ik werd geboren op dezelfde dag waarop Augustus Caesar vrede schonk aan de Romeinse wereld. Vervolgingen komen niet van mij voort. Ik verwacht het van anderen, en ik zal het tegemoet treden in gehoorzaamheid aan de wil van mijn Vader, die mij de weg heeft gewezen.
Weerhoud daarom uw wereldse voorzichtigheid. Het ligt niet in uw macht om het slachtoffer aan de voet van de tabernakel van verzoening te arresteren." Met deze woorden verdween hij als een heldere schaduw achter de gordijnen van de basilica - tot mijn grote opluchting, want ik voelde een zware last op mij rusten waarvan ik mij in zijn aanwezigheid niet kon bevrijden.
JEZUS LEEK EEN VAN DIE GROTE FILOSOFEN TE ZIJN DIE GROTE NATIES SOMS VOORTBRACHTEN
De vijanden van Jezus richtten zich tot Herodes, die toen in Galilea regeerde, om wraak te nemen op de Nazarener. Als Herodes zijn eigen gevoelens had geraadpleegd, zou hij opdracht hebben gegeven om Jezus onmiddellijk ter dood te brengen; maar hoewel hij trots was op zijn koninklijke waardigheid, aarzelde hij toch een daad te begaan die zijn invloed bij de Senaat zou kunnen verminderen, of was, net als ik, bang voor Jezus.
Maar het zou voor een Romeinse officier nooit goed zijn om bang te zijn voor een Jood. Voorafgaand hieraan bezocht Herodes mij in het Praetorium, en toen hij opstond om afscheid te nemen, na een onbeduidend gesprek, vroeg hij mij wat mijn mening was over de Nazarener.
Ik antwoordde dat Jezus mij een van die grote filosofen leek die grote naties soms voortbrachten; dat zijn leerstellingen geenszins heiligschennis waren, en dat het de bedoeling van Rome was om hem de vrijheid van meningsuiting over te laten die door zijn daden gerechtvaardigd werd. Herodes glimlachte kwaadaardig, groette mij met ironisch respect en vertrok.
SCHREEUWEND OM DE DOOD VAN DE NAZARENER
Het grote feest van de Joden naderde, en het was de bedoeling om gebruik te maken van de volksverrukking die zich altijd manifesteert tijdens de plechtigheden van het Pesach. De stad stroomde over van een tumultueuze bevolking, die schreeuwde om de dood van de Nazarener. Mijn afgezanten vertelden mij dat de schatten van de tempel waren gebruikt om het volk om te kopen. Het gevaar was indringend. Een Romeinse centurion werd beledigd.
Ik schreef aan de Prefect van Syrië om honderd voetsoldaten en evenveel cavalerie. Hij weigerde. Ik zag mezelf alleen met een handjevol veteranen midden in een opstandige stad, te zwak om een opstand te onderdrukken en geen andere keus te hebben dan deze te tolereren. Ze hadden Jezus vastgegrepen, en het opruiende gespuis bleef roepen: 'Kruisig hem! Kruisig hem!'
Drie machtige partijen hadden zich destijds verenigd tegen Jezus. In de eerste plaats de Herodianen en de Sadduceeën, wier opruiende gedrag voort scheen te zijn voortgekomen uit dubbele motieven: zij haatten de Nazarener en waren ongeduldig tegenover het Romeinse juk. Ze hebben mij nooit vergeven dat ik de heilige stad was binnengegaan met spandoeken waarop de afbeelding van de Romeinse keizer stond.
En hoewel ik in dit geval een fatale fout had begaan, leek de heiligschennis in hun ogen niet minder gruwelijk. Een andere klacht knaagde ook in hun borst. Ik had voorgesteld een deel van de schat van de tempel te gebruiken bij het oprichten van gebouwen voor openbaar gebruik. Mijn voorstel werd geminacht.
De Farizeeën waren de openlijke vijanden van Jezus. Ze gaven niets om de overheid. Zij droegen met bitterheid de strenge berispingen die de Nazarener hen gedurende drie jaar voortdurend had gegeven, waar hij ook ging. Verlegen en te zwak om zelf te handelen, hadden ze de ruzies van de Herodianen en de Sadduceeën omarmd. Naast deze drie partijen moest ik strijden tegen de roekeloze en losbandige bevolking, altijd bereid zich aan te sluiten bij opruiing en te profiteren van de wanorde en verwarring die daaruit voortvloeide.
TOT DE DOOD VEROORDEELD
Jezus werd voor de Hogepriester gesleept en ter dood veroordeeld. Het was toen dat de Hogepriester, Kajafas, een verdeelde daad van onderwerping verrichtte. Hij stuurde zijn gevangene naar mij om zijn veroordeling te bevestigen en zijn executie veilig te stellen. Ik antwoordde hem dat, aangezien Jezus een Galileeër was, de zaak onder de jurisdictie van Herodes viel, en gaf opdracht hem daarheen te sturen.
De sluwe Tetrarch beleed nederigheid, en zijn eerbied verklarend voor de luitenant van Caesar, legde hij het lot van de man in mijn handen. Al snel kreeg mijn paleis het aanzien van een belegerde citadel. Ieder moment nam het aantal ontevredenen toe. Jeruzalem werd overspoeld met menigten uit de bergen van Nazareth. Het leek alsof heel Judea de stad binnenstroomde.
"PAS OP, PAS OP, EN RAAK DIE MAN NIET AAN, WANT HIJ IS HEILIG“
Ik had een vrouw uit de Galliërs genomen, die zich voordeden dat ze de toekomst konen voorspellen. Huilend en zich aan mijn voeten wierp, zei ze tegen mij: ‘Pas op. Pas op, en raak die man niet aan; want hij is heilig. Gisteravond zag ik een visioen. Hij liep over het water; hij vloog op de vleugels van de wind. Hij sprak tegen de storm en tegen de vissen van het meer; allen waren hem gehoorzaam.
Zie, de stroom van de berg Kidron vloeit van bloed, de beelden van Caesar zijn gevuld met gemonide; de zuilen van het interium zijn weggegeven en de zon is gehuld in rouw als een vestaalse in het graf. Ah! Pilatus, het kwaad wacht je. Als je niet wilt luisteren naar de geloften van je vrouw, vrees dan de vloek van een Romeinse Senaat; vrees de fronsen van Caesar.“
Tegen die tijd kreunde de marmeren trap onder het gewicht van de menigte. De Nazarener werd bij mij teruggebracht. Ik ging naar de gerechtsgebouwen, gevolgd door mijn bewaker, en vroeg de mensen op strenge toon wat ze eisten. "De dood van de Nazarener", was het antwoord. "Voor welke misdaad?" "Hij lasterde; hij heeft de ondergang van de tempel geprofeteerd; hij noemt zichzelf de Zoon van God; de Messias, de Koning van de Joden." ‘De Romeinse gerechtigheid’, zei ik, ‘straft zulke overtredingen niet met de dood.’
"KRUISIG HEM! KRUISIG HEM!"
"Kruisig hem! Kruisig hem!" riep het meedogenloze gepeupel. De luidruchtigheid van de woedende menigte deed het paleis op zijn grondvesten schudden. Er was er maar één die kalm leek te midden van de enorme menigte; het was de Nazarener. Na vele vruchteloze pogingen om hem te beschermen tegen de woede van zijn meedogenloze aanklagers, nam ik een maatregel die mij op dat moment de enige leek die zijn leven kon redden.
Ik stelde een maatregel voor, zoals het hun gewoonte was om bij zulke gelegenheden een gevangene vrij te laten, om Jezus vrij te laten, zodat hij de zondebok zou kunnen zijn, zoals zij dat noemden; maar ze zeiden dat Jezus gekruisigd moest worden.
Vervolgens sprak ik met hen over de inconsistentie van hun handelwijze als zijnde onverenigbaar met hun wetten, waaruit bleek dat geen enkele strafrechter een crimineel zou kunnen veroordelen tenzij hij een hele dag had gevast; en dat het vonnis de toestemming van het Sanhedrin moet hebben, en de handtekening van de voorzitter van die rechtbank. Dat geen enkele misdadiger kon worden geëxecuteerd op dezelfde dag waarop zijn straf werd vastgesteld, en dat het Sanhedrin de volgende dag, op de dag van zijn executie, de hele procedure moest herzien.
Ook stond er volgens hun wet een man bij de deur van de rechtbank met een vlag, en een ander een eindje verderop te paard om de naam van de misdadiger en zijn misdaad te roepen, en de namen van zijn getuigen, en om te weten als iemand in zijn voordeel zou kunnen getuigen. De gevangene die op weg was naar zijn executie had het recht om drie keer terug te keren en iets nieuws in zijn voordeel te bepleiten. Ik drong aan op al deze smeekbeden, in de hoop dat ze hen met ontzag tot onderwerping zouden kunnen brengen; maar zij riepen: 'Kruisig hem! Kruisig hem!'
IK RIEP DAN OM EEN BEKKEN, EN WASTE MIJN HANDEN
Vervolgens gaf ik opdracht om Jezus te geselen, in de hoop dat dit hen zou kunnen bevredigen; maar het maakte hun woede alleen maar groter. Ik vroeg toen om een bekken en waste mijn handen in het bijzijn van de schreeuwende menigte, en zo was ik getuige dat Jezus van Nazareth naar mijn oordeel niets had gedaan dat de dood verdiende; maar tevergeefs.
Het was zijn leven waar deze ellendelingen naar dorstten. Vaak ben ik tijdens onze burgerlijke onrust getuige geweest van woede van een menigte, maar niets kon vergeleken worden met wat ik bij deze gelegenheid zag. Men had met recht kunnen zeggen dat alle geesten van de helse gebieden zich in Jeruzalem hadden verzameld.
Het leek alsof de menigte niet liep, maar werd meegesleurd en ronddraaide als een draaikolk, voortrollend in levende golven van de portalen van het Praetorium, zelfs naar de berg Sion, met huilend geschreeuw en luidrustigheid zoals nooit eerder gehoord in de opruiing van Pannonië, of in hete tumult van het forum. Geleidelijk aan werd de dag donkerder net als een winterse schemering, zoals het geval was geweest bij de dood van de grote Julius Caesar. Het waren zoals midden maart.
Ik, die gouverneur van dienst bleef van een opstandige provincie, leunde tegen een zuil van mijn basilica en dacht na over de sombere duisternis die deze duivels van Tartrus de onschuldige Nazarener naar de executie sleepten. Overal om mij heen was het verlaten. Jeruzalem had haar inwoners uitgebraakt via de begrafenispoorten die naar Gemonica leiden. Een sfeer van verlatenheid en verdriet omhulde mij. Mijn bewakers hadden zich bij de cavalerie aangesloten, en de centurion probeerde met een verontrust machtsspel de orde te bewaren.
Ik werd alleen gelaten, en mijn gebroken hart waarschuwde mij dat wat er op dat moment gebeurde eerder betrekking had op de geschiedenis van goden dan op die van mensen. Er klonk een luid geschreeuw uit Golgotha, dat, gedragen door de wind, een pijn leek aan te kondigen zoals nog nooit door sterfelijke oren werd gehoord. Donkere wolken daalden neer boven het hoogtepunt van de tempel en bedekten de stad als met een sluier. De tekenen die de mensen zowel in de hemel als op aarde zagen waren zo verschrikkelijk dat Dionysius de Areopagiet zou hebben uitgeroepen: 'Of de auteur van de natuur lijdt, of het universum valt uiteen.'
Terwijl deze afschuwelijke natuurtaferelen zich afspeelden, vond er een vreselijke aardbeving plaats in Beneden-Egypte, die iedereen met angst vervulde en de bijgelovige Joden bijna doodsbang maakte. Er wordt gezegd dat Balthasar, een oude en geleerde Jood uit Antiochië, dood werd aangetroffen nadat de opwinding voorbij was. Of hij stierf van schrik of verdriet is niet bekend. Hij was een naaste aanhanger van de Nazarener.
HET OFFER WERD VOLTOOID
Tegen het eerste uur van de nacht sloeg ik mijn mantel om me heen en daalde de stad in, richting de poorten van Golgotha. Het offer werd voltrokken. De menigte keerde naar huis terug, weliswaar nog steeds opgewonden, maar somber, zwijgzaam en wanhopig. Wat zij hadden gezien, had hen met angst en wroeging getroffen.
Ik zag ook mijn kleine Romeinse cohort treurig voorbijgaan, waarbij de vaandeldrager zijn adelaar had gesluierd als teken van verdriet, en ik hoorde enkele Joodse soldaten vreemde woorden mompelen die ik niet verstond. Anderen vertelden wonderen die sterk leken op de wonderen die de Romeinen zo vaak door de wil van goden hebben getroffen. Soms bleven groepen mannen en vrouwen bewegingloos stilstaan in de verwachting getuige te zijn van een nieuw wonder.
ZE DROPEN ALLEN AF ALS LAFFE SCHURKEN
Ik keerde verdrietig en peinzend terug naar het praetorium. Toen ik de trap opging, waarvan de treden nog steeds besmeurd waren met het bloed van de Nazarener, zag ik een oude man in een smekende houding staan, en achter hem een aantal Romeinen in tranen. Hij wierp zich aan mijn voeten en huilde heel bitter. Het is pijnlijk om een oude man te zien huilen, en omdat mijn hart al overmand was door verdriet, huilden wij samen, hoewel we vreemden waren. En in werkelijkheid leek het erop dat de tranen die dag erg oppervlakkig waren bij velen die ik in de enorme menigte mensen zag. Ik heb nog nooit zo'n extreme afkeer van gevoelens meegemaakt.
Degenen die hem hadden verraden en verkochten, degenen die tegen hem getuigden, degenen die riepen: "Kruisig hem! Wij hebben zijn bloed", dropen allen af als laffe schurken en wasten hun tanden met azijn. Aangezien mij is verteld dat Jezus een opstanding en een scheiding na de dood leerde, ben ik er zeker van dat dit in deze enorme menigte begon, als dat het geval is. 'Vader', zei ik tegen hem, nadat ik mijn gevoelens onder controle had gekregen, 'wie bent u en wat is uw verzoek?'
TOESTEMMING OM JEZUS VAN NAZARETH TE BEGRAVEN
'Ik ben Jozef van Arimathea', antwoordde hij, 'en ik kom u op gebogen knieën om toestemming smeken om Jezus van Nazareth te begraven.' "Uw gebed wordt verhoord." zei ik tegen hem, en ik beval Manilus enkele soldaten mee te nemen om toezicht te houden op de begrafenis, anders zou deze ontheiligd worden. Een paar dagen later werd het graf leeg aangetroffen. Zijn discipelen verkondigden in het hele land dat Jezus uit de dood was opgestaan, zoals hij had voorspeld.
Dit zorgde zelfs voor meer opwinding dan de kruisiging. En wat de waarheid ervan is kan ik niet met zekerheid zeggen, maar ik heb enig onderzoek naar de zaak gedaan; zodat u zelf kunt onderzoeken of ik schuld heb, zoals Herodes voorstelt.
Jozef begroef Jezus in zijn eigen graf. Of hij zijn wederopstanding overwoog of van plan was hem een andere te geven, kan ik niet zeggen. De dag nadat hij begraven was, kwam een van de priesters naar het Paetorium en zei dat ze bang waren dat zijn discipelen van plan waren het lichaam van Jezus te stelen en het te verbergen, en het vervolgens te laten lijken alsof hij uit de dood was opgestaan, zoals hij had voorspeld. en waarvan ze volkomen overtuigd waren. Ik stuurde hem naar de kapitein van de koninklijke garde {Malcus} om hem te vertellen de Joodse soldaten mee te nemen en er zoveel rond het graf te plaatsen als nodig was. Als er dan iets zou gebeuren, konden ze zichzelf de schuld geven, en niet de Romeinen.
Toen er grote opwinding ontstond over het feit dat het graf leeg was, voelde ik een grotere bezorgdheid dan ooit. Ik liet Malcus komen, die me vertelde dat hij zijn luitenant, Ben Isham, met honderd soldaten rond het graf had geplaatst. Hij vertelde me dat Isham en de soldaten erg ongerust waren over wat daar die ochtend was gebeurd.
Ik liet deze man Isham komen, die mij, voor zover ik me kan herinneren, de volgende omstandigheden vertelde. Hij zei dat rond het begin van de vierde wake, hij een zacht en mooi licht boven het graf zag. Hij dacht eerst dat de vrouwen waren gekomen om het lichaam van Jezus te balsemen, zoals hun gewoonte was, maar hij kon niet zien hoe ze door de bewakers heen waren gekomen.
Terwijl deze gedachten door zijn hoofd gingen, was de hele plaats verlicht en het leek alsof er menigten doden in hun grafkleding waren. Allen leken te roepen vervuld te zijn van extase, terwijl overal rondom en boven de mooiste muziek klonk die hij ooit had gehoord: en de hele lucht leek vol stemmen te zijn die God prezen.
Op dat moment leek het alsof de aarde aan het wankelen was, zodat hij zo ziek en flauw werd dat hij niet op zijn voeten kon staan. Hij zei dat de aarde onder hem vandaan leek te bewegen en dat zijn zintuigen hem verlieten, zodat hij niet wist wat er gebeurde. Ik vroeg hem of hij zich niet kon vergissen wat betreft het licht. Was het niet een dag die in het Oosten zou aanbreken?
Hij zei dat hij daar eerst aan dacht, maar op een steenworp afstand was het buitengewoon donker; en toen herinnerde hij zich dat het te vroeg was voor de dageraad. Ik vroeg hem of zijn duizeligheid misschien niet het gevolg was van het te plotseling wakker worden en opstaan, zoals dat soms het effect had. Hij zei dat dit niet het geval was en dat hij de hele nacht niet had geslapen, aangezien hij de doodstraf kreeg als hij tijdens zijn dienst sliep. Hij zei dat hij enkele soldaten tegelijk had laten slapen. Sommigen sliepen toen. Ik vroeg hem hoe lang het tafereel duurde. Hij zei dat hij het niet wist, maar hij dacht dat het bijna een uur was. Hij zei dat het verborgen was door het daglicht.
Ik vroeg hem of hij naar het graf ging nadat hij tot zichzelf was gekomen. Hij zei nee, omdat hij bang was; dat zodra de hulp kwam, ze allemaal naar hun kwartier gingen. Ik vroeg hem of hij door de priesters was ondervraagd. Hij zei dat dit het geval was geweest. Ze wilden dat hij zei dat het een aardbeving was en dat ze sliepen, en boden hem geld aan om te zeggen dat de discipelen kwamen en Jezus hadden gestolen; maar we zagen geen discipelen. Hij wist niet dat het lichaam weg was totdat het hem werd verteld. Ik vroeg hem wat de persoonlijke mening was van de priesters met wie hij had gesproken.
Hij zei dat sommigen van hen dachten dat Jezus geen mens was; dat hij geen mens was; dat hij niet de zoon van Maria was; dat hij niet dezelfde was van wie werd gezegd dat hij geboren was uit de Maagd in Bethlehem; dat dezelfde persoon eerder op aarde was geweest met Abraham en Lot, en op vele tijden en plaatsen.
Het leek mij dat als de Joodse theorie waar zou zijn, deze conclusies juist zouden zijn, want ze zijn in overeenstemming met het leven van deze man, zoals bekend en getuigd door zowel vrienden als vijanden, want de elementen waren in zijn handen niet meer dan klei in handen van de pottenbakker. Hij kon water in wijn veranderen; hij kon dood in leven veranderen, en ziekte in gezondheid; hij kon de zee kalmeren, de stormen stillen, vissen oproepen met een zilveren munt in zijn bek.
Nu, ik zeg dat als hij al deze dingen kon doen, wat hij deed en nog veel meer, zoals de Joden allemaal getuigen, en het deze dingen waren die deze vijandschap tegen hem veroorzaakten – hij werd niet beschuldigd van strafbare feiten, noch beschuldigd van het overtreden van welke wet dan ook, noch van het persoonlijk onrecht aandoen van enig individu, en al deze feiten zijn bij duizenden bekend, zowel bij zijn vijanden als bij zijn vrienden.
Ik ben bijna bereid te zeggen, net als Manlius aan het kruis: ‘Echt waar. dit was de Zoon van God." Welnu, edele Soeverein, dit komt zo dicht mogelijk bij de feiten van de zaak als ik kan komen, en ik heb moeite gedaan om de verklaring zeer volledig te maken, zodat u mijn gedrag in het algemeen kunt beoordelen, zoals ik hoor dat Antipater veel harde dingen over mij heeft gezegd in deze kwestie.
Met de belofte van trouw en goede wensen aan mijn nobele Soeverein. Ik ben uw gehoorzame dienaar. Pontius Pilatus.
Deze brief ondersteunt het bijbelse verslag van de gebeurtenissen rond het leven, de bediening, de kruisiging en de opstanding van Jezus Christus.
IK NODIG JE UIT OM ELK MOMENT IN “GEEST EN WAARHEID” TE LEVEN (Johannes 4:23-24), EEN TE ZIJN MET MIJN GODDELIJKE ZOON.
Mensen hebben zich ontdaan van alles wat hun misbruikte en zondige vrije wil beperkt. Kinderen, zonder verder te kijken dan jullie ogen, blijven jullie Mijn Goddelijke Zoon verachten en je overgeven aan de vijand van de ziel die jullie ertoe brengt je over te geven aan de Antichrist.
KEN EN HERKEN MIJN GODDELIJKE ZOON (vgl. Joh. 17:3; Fil. 3:8) ZODAT JE NIET MISLEID WORDT DOOR DE ANTICHRIST.
Jullie gaan duisternis ervaren, Mijn kinderen; de duisternis van de ziel als jullie naar je zonden kijken, zelfs als jullie er niet naar willen kijken, en de kracht van de Heilige Geest zal ervoor zorgen dat je jezelf ziet zoals je bent, zonder masker, zelfs als jullie dit niet willen. Duisternis zal de aarde binnendringen en ervoor zorgen dat mensen zich alleen op aarde voelen.
Deze generatie van grote vooruitgang ten goede is een grote vooruitgang die misbruikt wordt, misbruikt om mensen ziek te maken, om de mensheid uit te roeien. Deze generatie werd gezegend met grote stappen ten goede!
MIJN ZOON ZAL ZIJN KINDEREN TE HULPp KOMEN WANNEER DEZE GENERATIE ZIJN INTELLIGENTIE GEBRUIKT OM TE PROBEREN DE HELE MENSHEID UIT TE ROEIEN. MIJN ZOON ZAL ZIJN KINDEREN TE HULP KOMEN EN ZAL OPNIEUW AANTONEN DAT HIJ DE KONING VAN HET HEELAL EN DE EIGENAAR VAN ALLE GESCHAPEN DINGEN IS (vgl. Openb. 17:14; 1 Tim. 6:13-16).
Kinderen, er ontstaan grote opstanden in de landen; Mijn kinderen, vermijd grote menigten, plaatsen waar grote menigten bijeen zijn, want terreur neemt de naties over, Mijn kinderen, en ik wil niet dat jullie lijden.
Bid en bied eerherstel, wees trouw aan Mijn Goddelijke Zoon.
Bid voor de Kerk, jullie zullen verrast worden door nieuws uit de Kerk.
Mijn kinderen, deze Moeder die met Liefde tot jullie spreekt, verlangt dat jullie luisteren naar de waarschuwingen die ik jullie heb gebracht en dat, wanneer ondankbaarheid en gebrek aan liefde in grotere mate aanwezig zullen zijn in de mensheid, geloofsmensen degenen zullen zijn die die bidden en eerherstel bieden, voor degenen die niet bidden of eerherstel bieden.
NIET ALLES IS PIJN, KLEINE KINDEREN, NA DE ZUIVERING KOMT LICHT EN HET WARE LEVEN, WAAR GELOOF DE STANDAARD VAN MENSEN ZAL ZIJN EN ZIJ VOORAF VAN DE HEMEL ZULLEN PROEVEN EN IN VREDE ZULLEN LEVEN EN HET KWAAD ZE NIET ZAL VERLEIDEN.
Ik zegen jullie met Mijn Moederhart dat gevuld is met Liefde voor ieder van jullie.
Hef je sacramentaliën op, mijn kinderen, ik wil jullie zegenen in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Maar ik vraag je om respect en vertrouwen in het gebruik van de sacramentaliën te hebben, omdat je niet mag vergeten dat het noodzakelijk is dat je in staat van genade verkeert.
Ik hou van jullie, Mijn kinderen, ik hou van jullie.
Moeder Maria
3 x WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN
Luz de Maria
Broeders en zusters:
Onze Heilige Moeder roept ons op tot gehoorzaamheid en waarschuwt ons zodat we, zonder ons te laten misleiden, voorbereid blijven op wat nodig is om een stabiel spiritueel leven te behouden.
Broeders, we blijven een escalatie van conflicten ervaren binnen landen en tussen landen. Het zijn duidelijke indicaties van wat wij als mensheid beleven en zullen beleven. Hoewel we op het niveau van de mensheid een zuivering moeten ondergaan, wordt ons verteld dat niet alles lijden is, maar dat de tijd zal komen dat we gelukkig zullen kunnen leven, maar niet vanuit het wereldse, maar volledig geluk in de Heilige Geest.
Terwijl we op die dag wachten en de hulp van Onze Heilige Moeder inroepen, gaan we in geloof verder. Laten we geestelijk waakzaam blijven om niet op de grond te blijven liggen, maar opstaan en broederschap te versterken.
27/3 Verwerp Mijn gave niet - Mission of Divine Mercy
God de Vader: Mijn kinderen kom allen dichter bij Mijn Hart. In deze heilige dagen die jullie op het punt staan te beleven, herdenken jullie je de onuitsprekelijke Liefde van Onze Allerheiligste Drie-eenheid – Liefde die tot uitdrukking komt in de gave die Ik, jullie Vader, je geef in Mijn meest geliefde Zoon, Mijn Eerstgeboren Zoon, Mijn Jezus, Mijn Levende Woord. Hij werd naar jullie gezonden om je Mijn Liefde te brengen, om je Mijn Gezicht en Mijn Hart te tonen, zodat je, door Mijn Liefde in Hem te ontvangen, naar Mij zou terugkeren.
Liefde die wordt uitgedrukt door de gehoorzaamheid en het totale offer van lichaam, ziel, geest, goddelijkheid van Mijn Jezus, uit liefde voor Mij en jullie, om jullie zien los te kopen van de heerschappij van Satan, om de zonde in jullie hart te verslaan met Zijn overwinning en om je de balsem van hoop te brengen.
Liefde die tot uitdrukking komt in het Kruis, waar Liefde en Pijn verenigd zijn in het Meest Perfecte Offer dat jullie in staat stelt het Goddelijke Vuur, Onze Allerheiligste Geest, te ontvangen.
Zie je, kinderen, hoe, te midden van het meest gruwelijke verraad, verlatenheid, haat en godslastering na godslastering, Onze Actie nog nooit met zoveel Liefde, Kracht en Genade werd gemanifesteerd, als in die zeer donkere Uren.
En je ziet wat Onze Liefde voor jullie in dat Uur heeft bereikt.
Kinderen – dit is opnieuw het zwartste Uur, van een nog diepere en verschrikkelijkere duisternis, want nu vindt het verraad plaats met volledige kennis en met zielen die het Zegel van Verlossing dragen.[1]
Kinderen, jullie begrijpen de wreedheid van dit verraad niet.[2]
Ook niet hoe Ik het zal verpletteren.[3]
Het mystieke lichaam van Mijn Jezus werd verraden, overgeleverd en gebruikt om de zoon van Satan, die op het punt staat te verschijnen, op de troon te zetten.[4]
Dit Allerheiligste Lichaam [5] wordt verlaten, verworpen; niet op de manier zoals je denkt – doordat Mijn kinderen zich ervan afscheiden – maar eerder door alles op te geven wat leven geeft aan dit Lichaam: Mijn leringen en geboden, je vereniging met Mij door middel van de vervulling van Mijn Wil, GELOOF in Mij. Deze scheiding is als een kankercel – het scheidt zichzelf niet fysiek af van het lichaam, het blijft erin, maar het scheidt zichzelf af van de juiste orde die Ik voor deze cel heb vastgesteld, en het vervormt zichzelf, het raakt vervormd, en in plaats van dit Lichaam op te bouwen volgens Mijn Wil, wordt het iets monsterlijks en misvormds, dat het hele Lichaam doodt. Het verzwakt het hele Lichaam steeds meer en veroorzaakt eindeloos onnodig lijden.
Mijn kinderen,
Jullie hebben allen op een gegeven moment Onze Liefde afgewezen. Jullie hebben allen Mijn Barmhartigheid en Vergeving nodig. Jullie hebben allen het bad van Mijn Genade nodig. En jullie allen, kinderen, hebben Mijn Licht nodig.
Open jullie hart voor dit Licht dat spoedig op jullie zal neerdalen. Ontvang het met Liefde, want het is een teken van Mijn Oneindige Liefde die NIETS spaart voor het welzijn van Mijn kinderen: jullie, Mijn kleintjes.
Kinderen, herstel de overtredingen jegens jullie Vader met jullie daden van GELOOF en VERTROUWEN en met de heilige Verlating die Mij in staat stelt zoveel in jullie zielen te doen – wonderen van Mijn Genade.
Bied Mij ALLES aan in deze allerheiligste dagen. Alles wat Ik toesta in jullie leven, in jullie dagelijkse leven. Geef het aan Mij als een offer van eerherstel.
Mijn kinderen, wat ik deze dagen van jullie vraag is jullie GELOOF.
Zie hoe alles geworteld is in GELOOF – de gruwel die plaatsvindt als er geen GELOOF is – en de wonderen die Ik tot stand breng als Ik GELOOF vind.
Wat deed Mijn Jezus in deze allerheiligste dagen?
Hij vervulde Mijn Wil. Hij gehoorzaamde Mijn Wil. Hij ontledigde Zichzelf op zo’n manier dat alleen Mijn Wil in Hem overbleef – Hij veranderde alles in Zichzelf exclusief in “De Wil van Mijn Vader.” [6] Daarom droeg Hij alles, leed Hij alles, deed Hij alles uit boetedoening voor jullie. Uit liefde voor Mij en Mijn Wil, wat niets anders is dan Liefde en Barmhartigheid voor Mijn mensen.
Hierin, Kinderen, wil Ik dat jullie Hem navolgen. Maak jezelf leeg van jezelf, van je verlangens, van je zeer beperkte gedachten, van je eigen wil, zodat je Mijn Wil in je kunt ontvangen, zodat je die in het centrum van je wezen kunt plaatsen.
Mijn Wil ben Ik in jullie ziel.
Mijn kinderen, als jullie willen leven zoals Mijn Jezus deed – trouw tot aan het Kruis, trouw tot de laatste lansstoot – hebben jullie de aanwezigheid nodig van jullie Hemelse Moeder, Mijn Geliefde en Meest Begunstigde – de Allerheiligste Maria, die Ik aan jullie heb gegeven als toevlucht, bescherming, troost en gids.[7]
De Onbevlekte – door Mijn Wil en door Haar eigen wil, want Zij heeft Mijn Wil nooit bezoedeld met Haar eigen denken – Mijn Wil die in Haar heerst als de middagzon op een heldere dag.
Kinderen, dit is de meest perfecte navolging die Ik in jullie wil – je eigen wil, je eigen denken opofferen om Mijn Wil, Mijn Licht te ontvangen.
Kinderen, het Hart van Mijn Jezus werd doorboord om voor jullie de Genade te verkrijgen om Mijn Wil in jullie geest te ontvangen. Verspil zo’n gave die je met zoveel pijn hebt verkregen niet. [8]
“Laat mij geschieden naar Uw woord.”
“Vader, in Uw handen beveel ik Mijn Geest.” [9]
Troost Mijn Hart, kinderen.
Je vader die van jullie houdt +
Voetnoten:
[1] Hij doelt op het zegel van het doopsel.
[2] Achter deze met zoveel ernst uitgesproken woorden zag ik de diepte van de afschuw en het verdriet van de hele Hemel bij het zien hoe gedoopte zielen God afwijzen.
[3] Hoeveel kracht en autoriteit schuilt er achter deze korte en eenvoudige woorden.
[4] Ik begrijp dat dit verwijst naar de Antichrist.
[5] Het gebruik van deze zinsnede om naar de Kerk te verwijzen verraste mij, omdat we hem gewoonlijk uitsluitend gebruiken met betrekking tot de H. Eucharistie of het fysieke lichaam van Jezus. Ik heb het gevoel dat Hij het misschien gebruikt om te benadrukken dat de Kerk – net als Jezus zelf – een gave van Zijn Liefde is, en hoe ernstig het is om deze gave van Hem te verwerpen of te vervormen.
[6] Omdat Hij God is en Eén is met de Vader, is Zijn Wil dezelfde als die van de Vader. Maar hier doelt Hij op de medewerking van Zijn Mensheid. “Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze kelk aan mij voorbij gaan. Niettemin niet zoals Ik wil, maar zoals Gij wilt.’ (Mt 26:39)
[7] Het merendeel van de verwijzingen naar Onze Heilige Moeder wordt mij met hoofdletters gedicteerd, als teken van Hun grote Liefde voor Haar en van de unieke plaats die Zij heeft, en om ons te leren de grootsheid te waarderen van Wie Zij is voor de Allerheiligste Drie-eenheid. Het gebruik van hoofdletters is slechts één manier om in het geschreven woord uit te drukken wat er buiten de woorden zelf wordt gecommuniceerd.
[8] Hoeveel liefde en hoeveel pijn schuilt er achter deze woorden.
De tijd dat de Katholieke Kerk nog niet door Satan was overgenomen - Niburu
29/3 Er was een tijd dat de katholieke kerk nog niet door satan was overgenomen - Niburu
Als je uitspraken hoort van de huidige paus dan klinken die niet veel anders dan die van de Young Global Leaders van het WEF.
Maar, dat was niet altijd het geval, want er was een tijd dat satan nog niet op de troon zat in het Vaticaan.
Vrijwel alle belangrijke instituten op aarde zijn geïnfiltreerd en overgenomen door nazaten van de volgelingen van de valse messias Sabbatai Zevi.We noemen ze tegenwoordig de satanische sekte of ook we Illuminati. Ze haten de mensheid in het algemeen en in het bijzonder haten ze Rusland en het christendom. Die haat voor het christendom zie je dan ook steeds prominenter tevoorschijn komen in onze maatschappij. Zo heeft de satanische sekte niet alleen de vrijmetselarij overgenomen, maar sinds de jaren zestig van de vorige eeuw ook de katholieke kerk.
Zoals misschien bekend werd het zionisme opgericht door Theodor Herzl. Herzl wilde graag steun van de katholieke kerk voor het zionistisch doel: Het oprichten van de staat Israël op het gebied dat werd bewoond door de Palestijnen. De inmiddels heilig verklaarde paus Pius X vertelde Herzl dat de katholieke kerk de missie van de zionisten niet zou steunen. En verder dat hij ze niet kon tegenhouden, maar zijn zegen kregen ze niet.
St. Pius X: “De grond van Israël, als het niet altijd al heilig was, dan is het heilig gemaakt door het bloed van Jezus Christus.” En dus zei deze nu heilige Paus tegen de zionistische grondlegger Herzl die graag steun van de kerk wilde voor zijn Midden-Oosten project: “Als het hoofd van de Kerk kan ik u niet anders antwoorden. De Joden hebben onze Heer niet erkend, daarom kunnen wij het Joodse volk niet erkennen. En dus, als jullie naar Palestina gaan en je daar vestigen, dan staan wij klaar met kerken en priesters om jullie te dopen.” I
Is St. Pius X nu dan ook een ‘Jodenhater’? Nee, hij was een paus die de logische en traditionele visie van de Katholieke Kerk had. Tegenwoordig is er veel “eucemenie” wat hartstikke leuk is. Maar de idee dat een Christen Israël blind in alles moet steunen is volstrekt belachelijk. Wat ze daar in die regio nodig hebben is maar 1 ding: Christus. Als koning. Alleen dan is er eeuwige vrede mogelijk daar en kunnen alle strijdende partijen hun haat opzij zetten. Het goede nieuws? Als je gelooft dan geloof je ook dat dit uiteindelijk gaat gebeuren. Uiteindelijk gaat Hij heersen, ook daar.
De tegenwoordige paus zingt een heel ander lied.
Paus Franciscus bevestigde zaterdag opnieuw de speciale relatie van christenen met Joden te midden van toenemend antisemitisme sinds het uitbreken van de Gaza-oorlog in een brief aan de Joden in Israël waarvan hij zei dat deze was ingegeven door berichten van Joodse organisaties over de hele wereld.
Bovenstaande heeft alles te maken met de satanische machtsovername in het Vaticaan in de jaren zestig van de vorige eeuw. Vanaf 1963 hoort ook het Vaticaan officiëel bij de club van Satan. Dit is bekend geworden door een inmiddels overleden Jezuïeten priester Father Malachi Martin die een boek schreef over deze gebeurtenis.
Malachi Martin, ex-Jezuïet, priester en insider van het Vaticaan, schrijft in zijn boek “Windswept House: a Vatican Novel” dat er in 1963 een satanisch ritueel is geweest in de Sint Pieter basiliek te Rome. Tijdens deze gebeurtenis met de naam “Het op de troon plaatsen van de gevallen aartsengel Lucifer” werd satan formeel op de troon geplaatst in het Vaticaan. Gelijktijdig werden er in Amerika rituelen gehouden om deze “troonsbestijging” te bekrachtigen. Paus Paulus VI, die van 1963 tot 1978 in funktie was, zou ooit hebben gezegd: “De rook van satan is de kerk binnengekomen en is rond het altaar”, waarmee hij doelde op het satanische ritueel. En hij kon het weten, gekozen een week vóór het ritueel...
De Kerk heeft zich in het geheim dus officieel onder de macht van Satan gesteld. Was zij voor 1963 al een occult bolwerk, na het ritueel is het met het Vaticaan volkomen de demonische kant opgegaan. Helaas weten vele oprechte priesters, bisschoppen en katholieken hier niets vanaf. Toch doet dat niets af aan het feit dat ze momenteel vastzitten in een occult bolwerk dat een sleutelrol speelt in de komende Nieuwe Wereld Orde.
Dit alles gebeurde een week nadat paus Paulus VI was benoemd en dat alles was niet toevallig want het zal ondertussen misschien niemand verbazen, maar deze man die eigenlijk Giovanni Montini heet, was hij volgens meerdere onderzoeken een zogenaamde crypto Jood. Iemand die zich voordoet als protestant, katholiek of moslim, maar ondertussen gewoon Joods is.
De bijnaam van deze paus was dan ook niet voor niets de Antipaus en die omschrijving is toepasselijker dan je op het eerste gezicht zou vermoeden. Niet alleen is deze man verantwoordelijk voor het binnenhalen van satan en installatie op de troon van het Vaticaan, het is ook dankzij deze homoseksuele perverseling dat alle remmen los gingen binnen het Vaticaan. Onder zijn bewind ontstond er een enorme toestroom van homo’s en pedofielen richting Vaticaan en deze werden door de Antipaus met open armen ontvangen.
24 uur van Jezus' Lijden - Luisa Piccarreta: 24ste uur
24ste uur : van 4 tot 5 uur op goede vrijdag
Jezus wordt in het graf gelegd.
De Heiligste Moeder Maria verkeert in bittere verlatenheid. Mijn Moeder, u biedt het laatste offer om een begrafenis te geven aan uw overleden Zoon Jezus. De meesten leggen zich neer bij Gods Wil, maar u vergezelt Hem en plaatst Hem in het graf met uw handen. Maar als u die ledematen bijeen plaatst en op het punt staat Hem de laatste vaarwel en kus te geven, voelt u dat uw Hart wordt verscheurd door pijn. Liefde nagelt u aan die ledematen vast en met de kracht van liefde en smart staat uw leven op het punt te vervagen samen met dat van Uw levenloze Zoon. Arme Moeder, hoe moet u verder zonder Jezus? Hij is uw Leven en uw Al. Toch is het de Wil van God de Vader die het zo beschikt. U zult moeten vechten tegen twee onoverkomelijke krachten: Liefde en Gods Wil. De Liefde houdt u op een zodanige manier vast dat u niet van Hem kunt scheiden en Gods Wil wil het offer.
Arme Moeder, hoeveel medelijden voel ik voor u! Alstublieft, Engelen, kom om haar op te tillen van de verstijfde ledematen van Jezus, anders zal ze sterven! Maar terwijl zij samen met Jezus leek uit te doven, zegt ze, bevend en onderbroken door snikken: Geliefde Zoon, mijn Zoon, dit was de enige verlichting die mij werd overgelaten en die mijn pijn verminderde: Uw Heiligste Mensheid. Ik stort me uit over deze wonden, ik aanbid ze, ik kus ze. Nu wordt ook dit van mij weggenomen, omdat Gods Wil het zo beschikt, en ik berust erin. Maar weet, Zoon, dat ik het wil, en het niet kan. Alleen al door de gedachte dit te doen, verlaat mijn kracht mij en vloeit het leven uit mij weg. Alstublieft, mijn Zoon, sta mij toe om helemaal begraven te blijven in U, zodat ik leven en kracht heb om te kunnen vertrekken. Om Uw Leven, Uw pijn, Uw eerherstel en al wat U bent op mij te nemen. Alleen een uitwisseling van Leven tussen U en mij kan mij kracht geven om het offer te brengen om van U te vertrekken!
Zo vastberaden, mijn Moeder gaat u opnieuw door die ledematen en u plaatst uw hoofd in het hoofd van Jezus. U kust het, u sluit daarin uw gedachten in, en u neemt zelf Zijn doornen, Zijn gekwelde en beledigde gedachten, en alles wat Hij leed in Zijn Hoofd. Wat zou u Jezus' rede met uw eigen rede willen bezielen, om leven voor leven te kunnen geven! U wordt nu nieuw leven ingeblazen door de gedachten en de doornen van Jezus in uw gedachten te nemen. Smartvolle Moeder, u kust Zijn levenloze ogen, en ik voel me doorboord omdat Jezus niet langer naar u kijkt. Hoe vaak hebben Zijn blikken u vervuld met het Paradijs, en lieten u weer opstaan van dood tot leven. En nu, terwijl u zich niet bekeken voelt, voelt u zich alsof u sterft!
Daarom plaatst u uw ogen in die van Jezus, en neemt u Zijn ogen, Zijn tranen en Zijn bitterheid als u de overtredingen, beledigingen en minachting van mensen ziet. U kust Zijn oren, en u roept Hem en zegt: Mijn Zoon, hoe kan het dat U niet langer naar me luistert. U, die mijn minste beweging hoort? Ik huil nu en roep U, en U hoort mij niet? Ach, liefde is de wreedste tiran! U was meer dan mijn leven voor mij, en nu zal ik zoveel pijn moeten overleven. Daarom, mijn Zoon, laat ik mijn gehoor in het Uwe, en neem ik wat U hebt geleden in Uw gehoor, en de echo van beledigingen die daarin weerklonken. Alleen dit kan mij leven geven - Uw pijn, Uw verdriet! Terwijl u dit zegt, is de pijn en greep op uw Hart zo groot, dat u uw stem verliest en bewegingloos blijft. Mijn arme Moeder, hoeveel medelijden voel ik voor u omwille van de wrede doodservaringen die u hebt geleden!
Maar Gods Wil doet u bewegen; en u kijkt naar Zijn Gezicht, u kust het en zegt: Aanbeden Zoon, hoe misvormd bent U! Als de liefde mij niet heeft verteld dat U mijn Zoon bent, mijn Leven, mijn Al, zou ik U niet langer herkennen, U bent zo onherkenbaar! Uw schoonheid is misvormd, Uw wangen in kneuzingen, en het licht, de gratie van Uw Gezicht is veranderd in bleekheid van dood, mijn geliefde Zoon. Zoon, wat bent U vernederd! Wat een vreselijke zonde heeft Uw ledematen zo gemaakt! Hoezeer zou ik, Uw onafscheidelijke Moeder Uw originele schoonheid willen teruggeven! Ik wil mijn gezicht in het Uwe versmelten en Uw gezicht voor mij nemen, samen met de klappen, het speeksel, de minachting en alles wat U hebt geleden in Uw Gezicht. Mijn Zoon, als U wilt dat ik leef, geef mij dan Uw pijn anders zal ik sterven!
Uw pijn is zo groot dat het u verstikt en uw gezicht blijft als levenloos op Zijn Gezicht liggen. Engelen, kom om mijn Moeder te troosten. Haar smart is immens. Het overspoelt en verstikt haar en geeft haar geen kracht maar. Maar Gods Wil, die door deze golven breekt, geeft haar het leven terug. U bent nu bij de mond van Jezus en als u Hem kust, voelt u Zijn bitterde lippen door de gal die Zijn mond zo verbitterde. Snikkend zegt u: Zoon, zeg één laatste woord tegen Uw Moeder. Hoe kan het dat Ik niet meer naar Uw stem kan luisteren? Alle woorden die U tegen Mij hebt gezegd, zijn zoals vele pijlen die mijn Hart verwonden van verdriet en liefde. Ze brengen opnieuw mijn verscheurde Hart in beweging. Ze brengen mij veel doodservaringen en willen met kracht een laatste woord van U ontrukken. Maar door geen woorden te ontvangen, kwellen ze mij en zeggen: Je zult Hem niet langer horen.
Je zult zijn zoete accent, de melodie van Zijn scheppende woord niet langer horen! Hij schiep evenveel Paradijzen in mij als woorden die Hij sprak. Mijn Paradijs is volbracht en ik zal niets anders dan bitterheid kennen! Mijn Zoon, ik wil U mijn tong geven om de Uwe te bezielen. Geef mij hetgeen U hebt geleden in Uw mond - de bitterheid van gal, Uw vurige dorst, Uw eerherstel en gebeden. Door zo Uw stem te horen, zal mijn smart draaglijker zijn, en zal Uw Moeder kunnen leven doorheen Uw pijn. Mijn Moeder, u haast zich, omdat degenen die u omringen het graf willen sluiten. U neemt Jezus‘ handen in de uwe, u kust ze, u drukt ze op uw Hart; en als u uw handen in de Zijne legt, neemt u de pijn en wonden van de nagels.
U kijkt naar de wrede marteling die de nagels in Zijn voeten hebben gemaakt; en terwijl u uw voeten erin legt, neemt u die wonden over en u biedt zich aan om naar de zondaars te lopen Jezus‘ plaats, om hen van de hel weg te rukken. Mijn Moeder, u neemt afscheid van Jezus‘ doorboorde Hart. Het is de laatste aanval op uw moederhart. U voelt dat uw Hart uit uw borst wordt gerukt vanwege de heftigheid van liefde en pijn. Uw Hart plaatst zich haastig in het Heilig Hart van Jezus. Bij het zien dat u geen hart meer hebt, haast u zich om Zijn Heilig Hart in het uwe te brengen. Zijn liefde dat verworpen wordt door vele mensen, Zijn vele vurige verlangens die niet vervuld worden vanwege hun ondankbaarheid en de pijn en wonden van dat Heilig Hart, die zullen u de rest van uw leven gekruisigd houden.
Als u naar de grote wonde kijkt, kust u ze, en u neemt Zijn Bloed, en als u Zijn leven in u voelt, hebt u de kracht om zich van Hem te scheiden. U omhelst Hem een laatste keer en staat u toe dat de grafsteen wordt gesloten. Mijn Moeder, laat voorlopig niet toe dat Jezus van onze blik wordt weggenomen. Wacht tot ik mij eerst in Jezus sluit, om Zijn Leven in mij te nemen. Als u, Onbevlekte, Allerheiligste, degene die vol Genade is, niet zonder Jezus kunt leven, hoe kan ik het dan? Ik die zwak en ellendig ben, en vol zonden. Hoe kan ik leven zonder Jezus? Mijn Moeder, laat me niet alleen, neem mij mee; maar plaats mij eerst helemaal in Jezus. Maak mij van alles leeg, om mij helemaal in Jezus te kunnen plaatsen, net zoals u zich in Hem plaatste. Begin de moederlijke zorg, die Jezus u heeft gegeven op het Kruis, bij mij.
Sluit mij met uw handen volledig in Jezus op. Sluit de gedachten van Jezus in mijn gedachten, zodat er geen andere gedachte in mij kan binnendringen. Sluit de ogen van Jezus in de mijne, opdat Hij altijd in mij blijft en plaats Zijn gehoor in het mijne, opdat ik altijd naar Hem luister en altijd Zijn Wil doe. Plaats Zijn Gezicht in het mijne, zodat ik, door naar Zijn misvormde Gezicht te kijken uit liefde voor mij, Hem liefheb, medelijden met Hem heb en eerherstel kan bieden. Plaats Jezus‘ tong in de mijne, opdat ik kan spreken, bidden en onderwijzen met de Zijne. Plaats Zijn handen in de mijne, zodat mijn bewegingen en werken het leven hebben van de Zijne. Plaats Zijn voeten in de mijne, zodat mijn stappen een leven van redding, kracht en ijver voor andere mensen is. Mijn Moeder, sta mij toe Zijn Hart te kussen en Zijn kostbaar Bloed te nemen.
Sluit Zijn Hart in het mijne, opdat ik kan leven van Zijn liefde, Zijn verlangens en Zijn pijn. Neem tenslotte de verstijfde rechterhand van Jezus, zodat Hij mij de laatste zegen kan geven. De steen wordt voor het graf gerold. Wenend neemt u afscheid van Hem en vertrekt. Maar uw pijn is zo groot, dat u bijna verstijft terwijl uw bloed koud wordt. Mijn Moeder van Smarten, samen met u, zeg ik huilend vaarwel aan Jezus. Ik wil u troosten en vergezellen in uw verlatenheid. Ik wil aan uw zijde staan, om u een woord van troost te bieden, een blik van mededogen bij elke verzuchting en verdriet. Ik zal uw tranen verzamelen, en u ondersteunen in mijn armen, als ik zie dat u bezwijkt.
U bent gedwongen om naar Jeruzalem terug te keren, op het pad waar u vandaan kwam. Na slechts een paar stappen staat u reeds voor het Kruis waarop Jezus zoveel geleden heeft en stierf. U omhelst het Kruis. Maar bij het zien dat het met Bloed is bedekt, wordt de pijn die Jezus daar leed, in uw Hart vernieuwd. Niet in staat om de pijn te bedwingen, roept U: O Kruis, hoe kon U zo wreed zijn met mijn Zoon? U hebt Hem niets bespaard! Wat heeft Hij U verkeerd gedaan? U hebt mij, Zijn bedroefde Moeder, niet toegestaan om Hem zelfs maar een slok water te geven, terwijl Hij erom vroeg en aan Zijn uitgedroogde mond gaf U gal en azijn! Ik voelde mijn doorboorde Hart smelten en ik wilde het aan Zijn lippen aanbieden om Zijn dorst te lessen, maar ik werd afgewezen.
O Kruis, wreed, maar heilig, omdat U vergoddelijkt en geheiligd werd door het contact met mijn Zoon! Verander de wreedheid die U met Hem gebruikte als mededogen voor de erbarmelijke mensen; en omwille van de pijn die Hij op U heeft geleden, smeek ik om genade en kracht voor zielen die lijden, opdat geen één van hen verloren gaat vanwege beproevingen en kruisen. Zielen hebben mij te veel gekost. Ze hebben mij het leven van een Zoon van God gekost en als Medeverlosseres en Moeder, bind ik ze aan U, O Kruis.
Na het te kussen, vertrekt u. Mijn Moeder, hoeveel mededogen voel ik voor u! Bij elke stap en ontmoeting ontstaat nieuwe pijn, die toeneemt in zijn onmetelijkheid en bitterder wordt. Het overweldigt u. U bent nu op het punt gekomen waarop U Jezus deze morgen hebt ontmoet - uitgeput, onder het enorme gewicht van het Kruis, druipend van Bloed, en met een doornekroon op Zijn Hoofd, die stuitend tegen het Kruis, steeds dieper doordrong en Hem enorme pijn gaf bij elke stoot. Bij het ontmoeten van uw blik, keek Jezus met mededogen, maar de soldaten, duwden Hem verder en deden Hem vallen om U deze troost te ontzeggen.
U ziet de grond doordrenkt met Zijn Bloed. U werpt zich op de grond, en terwijl U dat Bloed kust, zegt u: Mijn Engelen, kom als bewakers van dit Bloed, zodat er op geen enkele druppel getrapt wordt en het Bloed ontheiligd wordt. Treurende Moeder, sta mij toe u mijn hand te geven om u te helpen rechtstaan, omdat ik zie dat u bezwijkt in Jezus’ Bloed. Terwijl u verder gaat, ziet u overal sporen van Zijn Bloed en herinnert u zich de pijn van Jezus. U haast zich en gaat binnen in het Cenakel. Ook ik ga binnen in het Cenakel - maar mijn Cenakel is het Heilig Hart van Jezus; van daaruit wil ik naar u toe komen om u gezelschap te houden in dit uur van verlatenheid. Mijn hart kan het niet verdragen u alleen te laten in zoveel verdriet.
Terwijl u uw hoofd beweegt, voelt u de doornen die u van Jezus hebt meegenomen en u wordt erin doorboord. Het zijn de prikken van al onze zondige gedachten die zelfs uw ogen doordringen en u tranen van bloed laten wenen. Aangezien U de aanblik van Jezus voor uw ogen ziet, gaan alle beledigingen en overtredingen van mensen uw ogen voorbij. Wat bent u verbitterd! U begrijpt alles wat Jezus heeft geleden, want u hebt Zijn pijn in u! Maar de ene pijn volgt op de andere. Terwijl u uw oren spitst, voelt u zich doof door de echo van mensenstemmen, die door de verscheidenheid van hun overtredingen uw Hart bereiken en het doorboren; en u zegt: Zoon, hoeveel hebt U geleden!
Mijn Moeder, laat me uw gezicht afdrogen, dat nat van tranen is en met bloed besmeurd. Ik zie dat het nu bedekt is met blauwe plekken, onherkenbaar en doodsbleek. Ik begrijp het. Dit zijn de mishandelingen tegen Jezus die u op zich hebt genomen en die u zo laten lijden. Terwijl u bidt of in uw door vlammen vervulde hart zucht, voelt u de verbitterde adem en brandende lippen van Jezus‘ dorst. Uw smarten nemen toe, en terwijl ik uw handen in de mijne neem, zie ik dat ze door nagels zijn doorboord. In uw handen voelt u de pijn, de moorden, het verraad, de heiligschennis en alle slechte werken, de herhaalde slagen, de wonden die groter en steeds bitterder worden.
U bent de ware gekruisigde Moeder, zo zeer zelfs dat zelfs uw voeten niet zonder nagels blijven. U voelt dat uw voeten niet alleen worden doorboord, maar verscheurd door stappen van ongerechtigheid, en door zielen die naar de hel gaan. U loopt achter hen aan, opdat zij niet in de helse vlammen vallen. Al uw pijn weerklinkt in uw Hart en doorboort he. Niet met zeven zwaarden, maar met vele duizenden zwaarden. Meer zelfs, omdat u het Goddelijk Hart van Jezus in u hebt, dat alle harten bevat, en waarvan de hartslag de hartslagen van allen omsluit zegt het bij elke hartslag: Zielen! Liefde!. En in de hartslag Zielen!, voelt u alle zonden in uw hartslag stromen, en de dood wordt u toegebracht; terwijl in de hartslag Liefde! voelt u dat het leven u wordt gegeven.
Daarom verkeert u in een voortdurende daad van leven en dood. Gekruisigde Moeder, ik heb medelijden met uw smarten. Ze zijn onuitsprekelijk. Daarom roep ik de Engelen, de Heiligste Drie-eenheid, en ik bid Hen om hun harmonieën, hun tevredenheid en hun schoonheid om deze om u heen te plaatsen, om uw intense smarten te kalmeren en u medelijden te bieden. Om u in hun armen te houden en uw pijn met liefde te vergelden. Mijn Moeder, ik dank u namens allen voor alles wat u hebt geleden en ik vraag u, omwille van uw bittere verlatenheid, mij te begeleiden op het moment van mijn dood. Wanneer ik alleen ben en door iedereen verlaten, temidden van duizend angsten, kom dan, en bied dan het gezelschap dat ik u vele malen heb gegeven.
Kom mij dan te hulp, sta naast mij, en verdrijf de vijand. Was mijn ziel met uw tranen, bedek me met het Jezus’ Bloed, bekleed me met Zijn verdiensten, verfraai me en genees me met uw zorgen en met alle pijn en werken van Jezus; en laat daardoor al mijn zonden verdwijnen, waardoor ik totale vergeving verkrijg. En terwijl ik mijn laatste ademtocht haal, ontvang mij in uw armen, plaats mij onder uw mantel, verberg mij voor de blik van de vijand. Breng mij recht naar de Hemel en plaats mij in Jezus‘ armen. Laten we deze overeenkomst sluiten, mijn lieve Moeder!
En nu bid ik u om het gezelschap dat ik u geboden aan al diegenen die pijn lijden, te geven. Wees Moeder van allen. Ontferm U over allen en en ontzeg niemand uw Moederschap. En als ik u verlaat, smeek ik u om mij in het Heilig Hart van Jezus te sluiten; en U, mijn Moeder van Smarten, wees mijn wacht, zodat Jezus mij niet uit Zijn Hart sluit; en ik er niet kan weggaan, ook al zou ik het misschien willen. Ik kus uw Moederlijke hand en zegen mij.
Overweging
Jezus is begraven. Een steen verzegelt Hem en verhindert dat Zijn Moeder langer naar Haar Zoon kan kijken. Verbergen wij ons voor de blikken van mensen? Zijn we onverschillig als iedereen ons vergeet? Hebben we een heilige onverschilligheid in wereldse dingen? Overwinnen we alles in totale overgave aan Jezus, met een heilige onverschilligheid die ons voortdurend naar Hem leidt? En vormen we met onze standvastigheid een zoete keten, om Hem naar ons toe te trekken?
Ligt onze blik begraven in Jezus‘ blik, zodat we niets anders zien dan wat Jezus wil? Is onze stem begraven in Jezus‘ stem , zodat als we willen spreken, niet wij spreken maar Jezus? Zijn onze stappen begraven in de Zijne, zodat als we lopen, we sporen van Jezus achterlaten, en niet de onze? En is ons hart begraven in Zijn Hart, om lief te hebben en te verlangen zoals Zijn Hart liefheeft en verlangt? Mijn Moeder, wanneer Jezus zich voor mij verbergt voor het welzijn van mijn ziel, geef mij de genade die U had in het gemis van Jezus, zodat ik Hem alle glorie geef die U Hem gaf, toen Hij in het Graf werd gelegd.
Mijn Jezus, ik bid tot U met Uw stem. En net als Uw stem de Hemel binnendrong en weerklonk in de stemmen van allen, laat mijn stem op dezelfde manier in de Hemel doordringen, ter ere van Uw stem, om U de liefde en glorie van Uw woord te geven. Mijn Jezus, mijn hart klopt, maar laat het samen met Uw Hart kloppen. Met Uw hartslag, zal ik liefhebben zoals U liefhebt. Ik zal U de liefde van alle mensen geven, en samen met U zal er één roep weerklinken: Liefde, Liefde! Mijn Jezus, geef eer aan Uzelf, en plaats het zegel van Uw kracht, liefde en glorie in alles wat ik doe.
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Buiten de poort liep de straatweg uit op een niet al te breed zijpad, dat in enkele minuten klimmen naar de top van de Calvarieberg leidde. In het midden van de weg, waar het zijpad van de Calvarieberg begint, had men een paal gezet met een bord, waarop het doodvonnis van onze Verlosser, en ook van de twee moordenaars, geschreven stond. Niet ver van daar, aan de kromming van het zijpad, stond een hele groep wenende en jammerende vrouwen, deels jonge dochters en vrouwen met kinderen uit Jeruzalem, die de stoet vooruit waren gelopen, deels vrouwen van Bethlehem, Hebron en andere plaatsen in de omgeving, die naar het feest kwamen en zich bij vrouwen van de stad hadden aangesloten.
Jezus zonk als bewusteloos in elkaar, zodat Simon, die achter Hem liep, het Kruis liet zakken en de Heer naderde om Hem te ondersteunen. Jezus leunde tegen Simon aan. Toen de vrouwen en maagden zagen, hoe vreselijk ellendig de Heer voorkwam, begonnen ze luid te jammeren, terwijl ze Hem doeken toestaken, opdat Hij Zijn zweet ermee kon afdrogen. Jezus keerde zich tot hen en sprak: Jullie dochters van Jeruzalem - dit betekent ook: Jullie vrouwen uit omringende steden van Jeruzalem - ween niet over Mij, maar over uzelf en uw kinderen, want er zal een tijd komen, waarin men zal zeggen: “Gelukkig de onvruchtbaren, zalig diegene, wier schoot niet gebaard heeft en wier borsten niet hebben gezoogd!”
Dan zal men roepen:Jullie bergen val op ons neer, en heuvelen bedek ons, want indien men zo handelt met het groene hout, wat zal er dan met het dorre hout gebeuren? Hij sprak tot hen nog andere heerlijke woorden. Hij zei onder meer dat hun wenen zou beloond worden en dat zij van nu af andere wegen zouden gaan. Gedurende deze pauze trokken een honderdtal Romeinse soldaten voorop naar Calvarië. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
9e statie: Jezus valt voor de derde keer onder het Kruis
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De Farizeeën op hun paard bleven staan aan de westkant van de plaats van de terechtstelling, waar de berg een zachte helling heeft. De kant naar de stad toe, die men opklom met Jezus en de twee moordenaars, die woest en steil is. De Heer werd met zijn Kruis, het lastige, ruwe, pad opgedreven, terwijl men Hem sloeg en aan de touwen trok. Op de plaats waar dit kronkelpad afbuigt, deed Jezus een zware val onder het Kruis. De beulsknechten sloegen Hem en dreven Hem voort tot Jezus de top bereikte en op de rotsige grond neerviel. Een grote massa volk, hoofdzakelijk gemene lieden, vreemdelingen, knechten, slaven, heidenen, en vele vrouwen, allen mensen die verontreiniging niet hoefden te vrezen, verdrongen zich op de ronde plaats van de top van de Calvarieberg.
Het was ongeveer kwart vóór twaalf, toen Jezus binnen de werd wal gesleept, en onder zijn Kruis neerstortte. Simon van Cyrene werd weggejaagd. Ze trokken de Heer aan de touwen omhoog: hoe ellendig en bedroevend, hoe gebroken, bleek en met bloed bevlekt stond Jezus daar op de plaats van zijn marteling. Ze rukten Hem weer op de grond en riepen spottend: We moeten zien of de troon naar maat is, koning! Maar Jezus ging zelf gewillig op het Kruis liggen als Hij had gekund. Hij zou het vlugger gedaan hebben en de beulsknechten hadden Hem niet op de grond moeten rukken. Ze rekten zijn ledematen en maakten merktekens, waar de handen en voeten kwamen.
De Farizeeën schimpten en scholden de hele tijd. Nu trokken ze Jezus opnieuw overeind en voerden Hem geboeid een zeventigtal stappen de berg af naar een soort kelder, die daar in de rots was uitgehouwen. Ze namen de stenen deur weg en duwden Hem zo onbarmhartig in de diepte, dat Hij zijn knieën op de harde rotsige bodem zou hebben gebroken, als een wonder Hem daarvan niet had gered. Men hoorde zijn luide, heldere jammerklacht. Ze sloten de kelder en lieten er een bewaker achter. Engelen waren de Heer ter hulp gesneld, zodat Hij Zijn knieën niet brak, maar Hij jammerde en kloeg hartverscheurend. De rotssteen is onder zijn knieën week geworden. De beulsknechten legden het Kruis op de plaats waar de nageling moest geschieden. Ze verbonden de twee armen met de stam, spijkerden het voetblokje vast, boorden de gaten voor de nagels en het opschrift van Pilatus.
Ze sloegen wiggen onder de dwarsbalken, staken hier en daar de stam een weinig uit, opdat Jezus’ Lichaam meer zou staan dan hangen, opdat Onze Heer langer zou lijden en zijn handen niet zouden afscheuren. Welke vreselijke pijnen doorstond Maria, toen Zij de plaats van de Kruisiging zag en de berg beklom. Het waren al de pijnen en smarten van Jezus, die Zij in haar ziel leed en daarbij kwam nog het gevoel bij achter te blijven. Hoe pijnlijk de blik van de Moeder van Smarten naar het vreselijke Kruis dat vóór Haar lag, de hamers, de touwen, de wrede nagels, die men bijeen had geworpen! Onze Vader... Weesgegroet... Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
10e statie: Jezus wordt van zijn kleren beroofd
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De beulsknechten rukten Onze Heer zijn mantel af. Ze maakten ook zijn gordel los, waaraan ze hun touwen hadden vastgeknoopt en ontdeden Hem van zijn eigen gordel. Ze trokken het witte wollen bovenkleed over zijn hoofd. Vervolgens namen ze de lange smalle doek van zijn schouders, en omdat ze de bruine naadloze rok, door Zijn Moeder vervaardigd, niet over de doornenkroon konden trekken, rukten ze Hem de kroon af, zodat de wonden van Zijn hoofd zich weer openden. Dan trokken ze de rok, onder spot en gevloek, over zijn bloedende hoofd, dat vol wonden was.
Daar stond nu de Mensenzoon: sidderend, besmeurd met bloed, vol builen en striemen, droge en lopende wonden, bevlekt en geschonden. Hij had alleen het korte wollen schouderkleed en de lendendoek aan. Het schouderdoek was in zijn wonden geplakt, en was in de diepe schouderwonde doorgedrongen. Deze wonde werd door het dragen van het Kruis veroorzaakt en deed Hem geweldig veel pijn. Zonder het minste mededogen trokken ze het schouderkleed van zijn borst en Jezus stond daar bijna helemaal naakt, gezwollen wonden, striemen en kerven, een opengereten schouder tot op het been, met plukjes wol hier en daar aan de wondkorsten en in het opgedroogde bloed.
De beulsknechten rukten Hem nu het laatste stuk kleding af nl. zijn lendendoek. Helemaal naakt, bedekte de Heer zijn naaktheid met zijn armen van schaamte, en toen Hij onder hun handen dreigde neer te zinken, zetten ze Hem op een steen, die ze in der haast aanrolden. Ze boden Hem te drinken uit een kruik met gal en azijn, maar Hij wendde zwijgend zijn gezicht af. Toen de beulsknechten Jezus even daarna bij de armen pakten, waarmee Hij probeerde zijn naaktheid te bedekken,en Hem wilden oprichten, om Hem op het kruis te werpen, ontstond in de kring van vrienden grote verontwaardiging, luid gejammer en gemor over de schande die men de Heer aandeed. Jezus’ Moeder bad vurig.
Zij stond op het punt haar sluier los te maken, door te dringen tot bij haar Zoon en Hem de sluier toe te reiken, opdat Hij zich zou kunnen omhullen. Maar God verhoorde haar gebed, want er sprong een man, die dwars door het volk kwam aangelopen, met opgeschorte kleren en buiten adem over de aarden wal te midden van de beulen en gaf Jezus een doek. De Heer nam dankbaar dit doek aan en wond het om zijn middel, zodat het uiteinde tussen de benen door aan de rugzijde kon worden vastgemaakt. De door God gezonden helper van Onze Heer had in zijn onstuimigheid iets gebiedend.
Hij hief de vuist dreigend omhoog naar de beulsknechten en zei : Laat deze arme mens toe zijn naaktheid te bedekken, hoor je! Hij sprak met niemand anders en verdween even vlug als hij gekomen was. Boven de Heer waren grote figuren van wenende engelen en andere majestatische verschijningen. Zo’n engelen van medelijden en vertroosting verschenen ook boven de Heilige Maagd en de goedgezinden, die op die manier gesterkt en opgebeurd werden.
Gedurende zijn heilige doodsangst in de hof van Olijven, schouwde Jezus reeds dit tafereel: het diepst bedroefde Hem de schaamteloze ontkleding, die Hij zou moeten dulden, om te boeten voor de onkuisheid van mensen en Hij smeekte, dat Hem toch aan het Kruis een lendendoek gegund mocht worden, dat dit ergste van Hem zou worden afgewend. Niet door de beulen, maar door een goed mens werd Hij hierin geholpen. Onze Vader... Weesgegroet…Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
11e statie: Jezus wordt aan het Kruis genageld
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De Heer Jezus werd door de beulen op het kruis uitgestrekt. Ze duwden Hem op de rug, trokken zijn rechterarm tot de hand boven het nagelgat in de rechterkruisbalk kwam liggen, en bonden zijn arm stevig vast. Een der beulsknechten ging geknield op zijn borst zitten, een ander hield Jezus‘ hand open en een derde zette de lange, zware nagel met de spits gevijlde punt in het dikke deel van Jezus‘ rechterhand en gaf met de hamer woeste slagen. Een zoet en helder, hoewel gebroken geween klonk uit de mond van Onze Heer; zijn Bloed spatte op hun armen.
De Heilige Maagd weende zacht en scheen onttrokken aan het uiterlijk gebeuren, terwijl Magdalena geheel buiten zichzelf was. Nadat ze de rechterhand van Onze Heer hadden vastgenageld, ontdekten de kruisigers dat zijn linkerhand niet tot bij het nagelgat kwam. Ze slingerden nu touwen om zijn linkerarm, schoorden zich met hun voeten tegen het Kruis en trokken zo lang tot Jezus’ linkerhand reikte, tot waar ze de nagel moesten inslaan. De Heer kreunde hartroerend, want ze rukten zijn armen uit het gelid, zijn oksels waren een wijde holte, zijn borst welfde naar boven en zijn knieën waren opgetrokken.
De kruisigers sloegen de nagel in de linkerhand, het bloed vloeide uit de wonde. Tussen de zware hamerslagen in, klonk de zachte, heldere klacht van de Verlosser. De Heilige Maagd voelde al de pijn, die Jezus onderging, ze werd lijkbleek en zachte klanken van smart kwamen over haar lippen. Aan de Kruisstam, tussen het benedeneinde en het midden, was een vooruitspringend blok bevestigd om er de voeten van Onze Verlosser op vast te nagelen, zodat Hij meer zou staan dan hangen. De beulen drukten nu Jezus’ knieën met geweld omlaag, maar zijn heilige voeten kwamen op verre na niet tot op het blok.
Toen begonnen de kruisigers te vloeken en te schelden en enkelen zeiden spottend: Hij wil zich niet rekken, maar we zullen Hem wel helpen! Ze snoerden dan koorden om Jezus’ rechterbeen en trokken met ruwheid de voet op het steunblok. Jezus‘lichaam spande zich zo geweldig dat de borst kraakte en de Heer luid jammerde: O God, O God! Het onderlichaam was geheel ingedrukt, terwijl het leek of de ribben door de borst zouden heen schieten. De pijn was verschrikkelijk. Altijd even woest en ruw trokken de beulen de linkervoet naar beneden en bevestigden hem op de rechter. Ze doorboorden eerst nog de voetwreef en dreven dan de langste nagel met grote inspanning door de wonde van de linkervoet en vervolgens door de rechtervoet, in het gat van het steunblok en verder in de Kruisstam.
Het vastnagelen van de voeten was het gruwelijkst van al. De weeklacht van Onze Verlosser klonk helder en rein; de stemmen van de spotters en haters rondom klonken dof en donker. De Heilige Maagd Maria zonk in de armen van haar gezellinnen; van de kant van de vrouwen hoorde men roepen: O, waarom verslindt de aarde de schurken niet, waarom valt het vuur van de hemel niet op hun hoofd! Jezus’ weeklachten waren klanken van pijn. maar Hij hield niet op te bidden in psalmverzen en met woorden van de profeten, die nu in vervulling gingen. Wenende engelen verschenen telkens weer boven Jezus gedurende de schrikkelijke foltering. Onze Vader... Weesgegroet... Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig
12e statie: Jezus sterft aan het kruis
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Lukas 23:,33-49: Toen zij op de plaats kwamen die Golgotha heet, sloegen zij Hem daar aan het kruis, en zo ook de misdadigers, de ene rechts, de andere links. En Jezus zei: Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen. Ze verdeelden zijn kleren onder elkaar, door erom te dobbelen. Het volk stond toe te kijken, maar de overheidspersonen lachten Hem uit en zeiden: Anderen heeft Hij gered; laat Hij zichzelf eens redden, als Hij de Messias van God is, de uitverkorene! De soldaten brachten Hem zure wijn, en ook zij voegden Hem spottend toe: Als U de koning der Joden zijt, red dan uzelf. Boven Hem stond als opschrift in Griekse, Romeinse en Hebreeuwse letters: Dit is de koning der Joden.
Ook een van de misdadigers die daar hingen, spotte met Hem: Bent U niet de Messias? Red dan uzelf en ons. Maar de andere strafte hem af en zei: Heb zelfs jij geen vrees voor God, terwijl je toch hetzelfde vonnis ondergaat? En wij terecht, want wij krijgen wat we door onze daden verdiend hebben; maar Hij heeft niets verkeerds gedaan. Daarop zei hij: Jezus, denk aan mij, wanneer U in Uw Koninkrijk bent gekomen. Jezus sprak tot hem: Voorwaar, Ik zeg u: Vandaag nog zul je met Mij in het paradijs zijn.
Het was nu ongeveer het zesde uur; er viel duisternis over heel de streek tot aan het negende uur, doordat de zon geen licht meer gaf. Het voorhangsel van de tempel scheurde middendoor. Toen riep Jezus met luide stem: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. Nadat Hij dit had gezegd, gaf Hij de geest. Bij het zien van wat er was gebeurd, loofde de honderdman God en zei: Deze mens was waarlijk een rechtvaardige. Heel het volk dat voor dat schouwspel samengestroomd was, keerde terug toen zij gezien hadden wat er was gebeurd, en sloegen zich op de borst. Al Zijn bekenden, ook de vrouwen, die Hem van Galilea gevolgd waren, stonden op een afstand toe te kijken.
A.K.: Tussen Zijn weeklachten door pijn in, hield Jezus niet op met bidden, in psalmen en met woorden van de profeten, die nu in vervulling gingen. Het heilig Kruis stond opgericht in het middelpunt van de aarde, gelijk ééns de boom des levens in het midden van het Paradijs, en uit de wonden van Jezus vloeiden vier heilige stromen neer, vier stromen die de vloek van de aarde zouden wegspoelen en haar vruchtbaar maken, als een ander Eden, voor deze Nieuwe Adam. Toen onze Redder met de Kruisboom werd opgeheven, klonk vanuit de tempel het geschal van vele trompetten en bazuinen.
Zij kondigden aan dat de slachting van het zinnebeeldige paaslam was begonnen en het geluid van hun geschal hing plechtig rond het Ware Geslachte Lam Gods. Menig hart dacht aan de woorden van Johannes de Doper: Zie het Lam Gods, dat de zonden van de wereld op zich genomen heeft! Door Jezus aan het Kruis werd Maria tot Moeder gegeven aan allen, die Hem ontvangen en geloven in zijn Naam, zoals Johannes, kinderen van God geworden zijn, niet uit de wil van de mens, maar uit God geboren zijn.
De oversten der Joden, bleven hardnekkig gedurende de zonsverduistering, ze verklaarden alles als een natuurlijk verschijnsel en bekeerden zich niet. Vele anderen bekeerden zich wel. Door de aardbeving bij de dood van Christus, steeg in de tempel de paniek ten top en werd een einde gemaakt aan het slachten van de paaslammeren. De verwanten van Jezus stonden naast het Kruis of zaten er tegenover, wenend en treurend. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
13e statie: Jezus wordt van het Kruis afgenomen
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Dan legden zij het H. Lichaam uitgestrekt op een doek in de armen van Jezus‘ Moeder. Zijn hoofd leunde op haar rechter knie, het lichaam lag uitgestrekt op het doek. De droefheid en liefde van de heilige Moeder waren even groot. Zij hield haar Jezus, die Zij gedurende de lange marteling geen liefde had kunnen betonen, weer in haar armen. Zij zag nu Zijn wonden en verschrikkelijke mishandelingen van dichtbij. Zij kuste Zijn bloedige wangen, terwijl Magdalena met haar gezicht op Zijn voeten lag.
Alle heilige vrouwen waren Maria behulpzaam door het aanreiken van schalen met water, sponsen, zwachtels, zalven en specerijen. Niettegenstaande haar onuitsprekelijke droefheid, was de Heilige Maagd met sterke moed bezield, hoe bedrukt Zij zich ook voelde. Toch kon Zij het H. lichaam niet in zijn ellendige toestand laten en daarom begon Zij dadelijk Zijn lichaam te reinigen en verzorgen.
Zij maakte de doornenkroon los en nam het voorzichtig, door de anderen geholpen, van Jezus’ Hoofd. De doornen die vastzaten, trok Zij uit de wonden en toonde ze aan de medelijdende omstanders. Het gezicht van de Heer was nauwelijks te herkennen. Het was zo geschonden door wonden en geronnen bloed en wat overbleef van hoofdhaar en baard plakte in strengen aaneen. Maria waste en weekte het opgedroogde bloed met natte sponsen, en zo vertoonde zich steeds duidelijker de gruwelijke mishandeling, die Jezus had ondergaan. Van wonde tot wonde groeide haar medelijden en ook de liefdevolle toewijding waarmee Zij haar werk verrichtte.
Het hoofdhaar, dat Jezus behouden had, streek zij links en rechts achter de oren glad. Toen Zijn Hoofd gereinigd was, kuste de Heilige Maagd Jezus’ wangen. Zij bedekte het Hoofd en reinigde hals en schouders, rug en borst, de armen en de bloedige handen. Nu pas zag Zij de volle gruwelijkheid van de mishandeling die door de beulen was aangericht. Zijn beenderen waren uit hun gewrichten: de rechter schouder, waarop het kruis gedragen werd, was één wonde. Het bovenlijf was vol geselstriemen, bulten en bleinen. In Zijn rechterzijde gaapte de brede wonde van de lansstoot, die zijn Hart had doorboord. Na de reiniging zalfde Maria Zijn Hoofd en wonden.
Zij kuste de handen van Onze Heer en vulde de wonden met balsem. Het gebruikte water werd niet weggegoten, maar bijgehouden in lederen zakken, waarin men ook de sponsen had leeg gewrongen. Nu drukte de H. Maagd zijn half gebroken ogen dicht, liet haar hand daarop een tijd rusten en sloot Zijn mond. Zij omarmde het H. Lichaam van haar Zoon en hield wenend haar wangen tegen de Zijne. Magdalena, raakte Jezus’ gezicht uit eerbied niet aan, zij hield haar wangen tegen Zijn voeten.
Nu kwamen de mannen, ze tilden het H. Lichaam op uit Maria’s schoot en droegen het naar de plaats van de laatste verzorging. Jezus’ Moeder werd opnieuw overgelaten aan haar smart, nadat Zij in het liefdewerk van wassen en zalven enige troost had gevonden. Ze viel hevig snikkend neer in de armen van de heilige vrouwen. Onze Vader... Weesgegroet... Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
14e statie: Jezus wordt in het graf gelegd
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Johannes 19:38-42: Daarna vroeg Jozef van Arimatea, die een leerling was van Jezus, maar in het geheim uit vrees voor de Joden, aan Pilatus het lichaam van Jezus te mogen wegnemen. Toen Pilatus dit had toegestaan, ging hij dus heen en nam het lichaam weg. Nikodémus, die Hem vroeger ‘s nachts bezocht had, kwam ook en bracht een mengsel van mirre, hars en aloë mee, ongeveer honderd pond. Zij namen het lichaam van Jezus en wikkelden het met geurende kruiden in lijnwaad, zoals bij een joodse begrafenis gebruikelijk is. Op de plaats waar Hij gekruisigd werd, lag een tuin en in die tuin een nieuw graf, waarin nog nooit iemand was neergelegd. Omdat het de vóóravond van het Paasfeest der Joden was en het graf dichtbij was gelegen, legden ze Jezus daarin neer.
A.K.: Ten slotte legden ze het Lichaam van Onze Heer op het zes el lange doek, dat Jozef gekocht had. Toen ze nu allen, wenend bij het gebalsemde lijk neerknielden, vertoonde zich een ontroerend wonder: zij zagen namelijk het H. Lichaam van Jezus met alle wonden, bruin - roodachtig afgebeeld op het bovendoek. Het was alsof de Heer uit dankbaarheid voor de liefderijke zorg en voor hun tranen, zijn Beeltenis wilde nalaten, door alle omhulsels heen. Wenend en klagend kusten zij deze wonderbare afbeelding. De mannen legden nu het H. Lichaam op een draagbaar en droegen het naar het graf.
Maria en de heilige vrouwen volgden, laatst kwamen Cassius en zijn soldaten. Onder het zachte weemoedige zingen van psalmen, trok de lijkstoet door het dal naar de tuin van Jozef. Vóór de grafrots tilden zij het H. Lichaam op en legden het in het Graf, nadat zij een gedeelte van het graf gevuld hadden met specerijen. Nu bewezen zij de Heer nog hun liefde met tranen en omarmingen en verlieten het gewelf. De H. Maagd ging nu alléén binnen, nam plaats aan het hoofdeinde van het graf en boog wenend neer over het lijk van haar Kind. Daarna snelde Magdalena naar binnen met bloemen uit de tuin en omhelsde jammerend de voeten van Onze Heer. De grote steen was zeer zwaar en de mannen schoven hem met staken tegen de gesloten deur.
Maria van Agreda: Van zodra het graf van Jezus gesloten was, sloten zich opnieuw de graven, die zich openden bij de dood van de Redder. Engelen kwamen de wacht optrekken bij het graf. De nederige H. Maagd dankte allen die zich voor de begrafenis hadden ingezet en haar hierdoor hadden getroost. Zij begreep dat de Allerhoogste, na de schandelijke dood van haar Zoon te hebben toegelaten, een menigte personen opwekte om Hem een eervolle begrafenis te bezorgen, mensen, die Hem erkenden als hun God en Verlosser en die openlijk verklaarden dat Hij heilig, onschuldig en rechtvaardig was.
Smartvol en Onbevlekt Hart van Maria, toevlucht van de zondaars, bid voor ons. Onze Vader... Weesgegroet... Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
Men bidt hier een Onze Vader.... Wees gegroet... en Glorie zij... tot intentie van de Z. H. de Paus om de volle aflaat te verdienen.
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Nu voerden zij Jezus met de doornenkroon op het hoofd, naar het paleis van Pilatus. Het bloed dat Zijn ogen vulde en tot in Zijn mond en baard vloeide, maakte Hem onherkenbaar. Hij ging gebogen en wankelde. Toen Jezus beneden aan de trap stond vóór Pilatus, voelde hij zelfs medelijden en walging. Hij riep: Als de duivel van de Joden zo wreed is, kan men onmogelijk in de hel bij hem wonen. De beulen leidden de Heer naar de voorkant van het terras, naast Pilatus, zodat iedereen op het forum Hem kon zien. Het was een vreselijk, hartverscheurend tafereel. De Zoon van God werd getoond in alle afzichtelijkheid.
Zijn ogen vol bloed op de massa gericht, van onder de doornenkroon. Intussen zond Claudia Procla, zijn vrouw, nogmaals een bode naar het paleis omdat ze ongerust was geworden door het aarzelen van haar man, Pilatus. Hij was besluiteloos. Zijn oordeel was onstandvastig. Hij weigerde de waarheid te erkennen van Jezus, die vóór hem stond. Het geschreeuw: Aan het kruis met Hem! Weg met Hem! klonk van alle kanten. De volksmenigte vóór het paleis stond op het punt los te barsten van geweld. Toen liet de landvoogd water brengen, en een dienaar goot het over zijn handen in een schaal zodat iedereen het zag. Hij riep uit: Ik ben onschuldig aan het bloed van deze rechtvaardige.
Nauwelijks had hij dit gezegd, of de hele massa, bestaande uit mensen van alle steden en dorpen van het land, schreeuwden: Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen! De uitwerking van deze zelfvervloeking was ontzettend en trof zelfs kinderen in de moederschoot. Na Zijn foltering, werd de Heer overladen met spot van trotsen en lafhartigen, en overrompeld door haat, woede en bloeddorstigheid van Zijn vijanden, terwijl velen van Zijn volgelingen Hem ondankbaar waren en Hem ontkenden. Hij onderging Zijn lijden in voortdurend gebed, met een nooit aflatende liefde voor Zijn vijanden, en steeds smekend om hun bekering. Wanneer zij verder op de dag het paaslam zullen slachten, begrijpen zij niet dat zij het Lam, dat de zonden der wereld wegneemt, ter dood brengen.
Bazuingeschal weerklonk en in de stilte die volgde, sprak Pilatus het doodvonnis uit. Wij hadden Jezus’ vonnis verdient en hadden in de plaats van onze Verlosser moeten staan. Bij de laatste woorden van Pilatus, zonk Maria, Jezus‘ Moeder, bewusteloos neer, alsof Zij ging sterven. Er viel aan de smadelijke dood van haar allerliefste Zoon niet meer te twijfelen. Terwijl Pilatus het onrechtvaardig vonnis uitsprak, zond Claudia, zijn vrouw, het pand, dat hij haar had gegeven, terug en verbrak de verbintenis met hem.
‘s Avonds vluchtte zij in het geheim uit het paleis. Het opschrift voor het Kruis werd door Pilatus geschreven: “Jezus van Nazareth, koning der Joden”. Hier namen de Hogepriesters afscheid van het ware Paaslam. Ze spoedden zich naar de tempel om het zinnebeeldige lam te slachten en lieten het echte Lam Gods door beulen naar het altaar van het Kruis voeren. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij...
Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
2e statie: De Heer Jezus neemt het Kruis op Zijn schouders
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Gewapende Farizeeën, onder wie de zes grimmigste vijanden van Jezus, kwamen naar het forum, om de stoet te vergezellen. De beulen leidden Jezus tot in het midden van de markt. Slaven wierpen het Kruishout met veel gedruis vóór Zijn voeten neer. De twee dunne Kruisarmen waren voorlopig aan de brede zware stam vastgebonden. Toen het Kruis daar vóór Jezus lag, viel Hij op Zijn knieën, sloeg Zijn armen om het martelhout heen en kuste het driemaal, terwijl Hij stil, een ontroerend gebed sprak. Hij dankte Zijn Hemelse Vader voor de aanvang van de Verlossing van de mensen.
Net zoals een priester het altaar kust vóór de H. Mis, zo omhelsde de Heer Zijn Kruis, het eeuwig altaar van het verzoenende, bloedige offer. Geknield tilde Hij de zware balk op Zijn rechterschouder, en omarmde de balk met Zijn rechterhand. De Heer werd onzichtbaar geholpen door engelen. Zonder deze Hemelse hulp kon Hij het Kruis niet op Zijn schouder nemen, en ook nu boog Hij nog onder de last. Bazuingeschal van Pilatus’ ruiterij weerklonk en ze spraken: Het is uit en gedaan met alle mooie woorden, zorg dat wij van Hem af geraken; voorwaarts, voorwaarts! De hele last van hetKruis, die wij, naar Zijn eeuwige woorden met Hem ter navolging moeten dragen, rustte op Zijn schouder. De voor de wereld zo schandelijke, maar in de Hemel zo zalig geroemde triomftocht van de Koning der Koningen nam een aanvang.
Onderaan de Kruisstam had men twee touwen geknoopt en twee beulsknechten hielden daarmee het Kruis zwevend. Ver genoeg van Jezus af stonden vier kornuiten, die de touwen strak hielden, welke waren vastgemaakt aan Zijn middel. De Heer herinnerde aan Isaak, toen deze het hout voor zijn eigen offer naar de bergtop droeg. Vóór de Kruisstoet ging een bazuinblazer, die aan iedere straathoek de terechtstelling moest bekend maken. Achter hem volgden jonge beulsknechten en gespuis, met werktuigen voor de Kruisiging. Verder waren enkele Farizeeën te paard en dan de knaap, die het opschrift van Pilatus droeg, en aan een stok de doornenkroon, die men Jezus had afgenomen.
Nu kwam Onze Heer en Verlosser onder de zware last van het Kruishout. Hij was naar de grond gebogen en wankelde. Sinds het laatste avondmaal had Hij niet geslapen en niet gegeten of gedronken. Hij had aanhoudend de ergste mishandelingen moeten verduren. Door bloedverlies, wondkoorts, dorst, onuitsprekelijke zielesmart en angsten uitgeput, strompelde Hij voort op zijn blote, gekwetste voeten. De vier kornuiten trokken Hem met koorden vooruit, om Hem tot spoed aan te manen, zodat de Heer geen enkele stap kon zetten. Rondom Hem klonk spot en boosheid.
Hijzelf was van martelingen verzadigd, maar tegelijk van onverwoestbare liefde vervuld. Zijn mond bad, Zijn smartelijke blik smeekte en vergaf. Kinderen, die daartoe werden aangespoord, verzamelden stenen en wierpen die vóór de voeten van Jezus, onder geschimp en spot. Jezus die kinderen zozeer had bemind, hen had gezegend en zalig geprezen. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
3e statie: De Heer Jezus valt voor de eerste keer onder het Kruis
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De straat waar Jezus liep, was nauwelijks een paar stappen breed. Ze liep tussen achtergevels en er lag veel vuilnis. De Heer kreeg het hier zwaar te verduren, want beulsknechten gingen dichter naast hem. Uit vensters en deuren riep allerlei volk Hem achterna en wierpen keukenafval en stinkende aal op Hem. Waar de weg breder werd en begon te stijgen, lag een diepe plaats, die dikwijls vol water en modder stond. Hier lag een grote steen om deze plaats te overschrijden. Waar Jezus met Zijn zware last bij deze plaats kwam, kon Hij niet meer verder. Beulsknechten trokken en duwden Hem zonder medelijden voort, en Jezus viel tegen de steen met zijn volle lengte op de grond. Het Kruis plofte naast Hem op de grond.
De kornuiten vloekten, rukten aan de touwen en schopten naar Jezus. Er ontstond oponthoud in de stoet en drukte rond Onze Heer. Tevergeefs stak Hij Zijn hand uit, opdat men Hem zou helpen. Ach, het zal spoedig gedaan zijn, sprak Hij en bad. De Farizeeën schreeuwden: Op! Trek Hem van de grond en vooruit met Hem, anders sterft Hij nog te vroeg! Hier en daar, aan de zijkant van de weg, stonden vrouwen te wenen, en de kinderen die ze bij zich hadden, weenden van angst. Dankzij bovennatuurlijke hulp, hief Jezus Zijn hoofd weer omhoog en de jonge beulsknechten namen de doornenkroon en drukten die op wrede wijze op Zijn slapen. Toen zij de Heer onder allerlei mishandelingen hadden doen opstaan, werd het Kruis weer op Zijn schouder gelegd.
Om de zware last te kunnen dragen, zonder door de brede kroon te worden gehinderd, moest Hij zijn gemarteld hoofd helemaal naar één kant houden. Wat Hem schrikkelijk pijn deed. Zo ging Hij wankelend de brede weg naar boven op en de pijn die Hij leed, was dubbel zo groot als voordien. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
4e statie: Jezus ontmoet zijn lieve Moeder
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Nadat het onrechtvaardig vonnis over haar Kind was uitgesproken, verliet Jezus’ Moeder, van smart gebroken, het forum. Met Johannes en enkele vrouwen, bezocht Zij de plaatsen van de heilige lijdensweg, die reeds door Jezus waren afgelegd, om deze op aandoenlijke wijze te vereren. Toen de stoet vertrokken was, verlangde Maria vurig haar Goddelijke Zoon weer te zien en vroeg Johannes, Haar op een plaats te brengen, waar Jezus zou voorbijtrekken. Jezus‘ Moeder was bleek en haar ogen waren rood van tranen. Ze sidderde en beefde en was in een blauwgrijze mantel gehuld. Het lawaai kwam dichterbij.
Men vernam het bazuingeschal en de roep aan de straathoeken, dat er iemand ter kruisiging werd weggevoerd. Maria vroeg Johannes klagend: Moet ik het zien, zal ik het kunnen verdragen? Hoe sneed het bazuingeschal door haar Hart! Jonge beulsknechten gingen vooraan met het gereedschap voor de Kruisiging en één van hen hield de nagels spottend onder de ogen van de H. Maagd. Zij echter keek alleen naar Jezus. Eerst kwamen de Farizeeën te paard, dan de knaap met het opschrift en dan haar Zoon, de Verlosser. De beulen trokken Jezus aan de touwen vooruit.
Zijn Gezicht was met bloed bedekt, geschonden door slagen en Zijn baard stond stijf van geronnen bloed. Met zijn rood doorlopen, diepliggende ogen staarde Hij vanonder de doornenkroon, vol ernst naar zijn jammerende Moeder. Hij struikelde en viel op Zijn handen en knieën op de grond. Zijn Moede zag, in de hevigheid van haar smart, geen soldaten en geen beulsknechten. Zij zag enkel haar ellendig mishandeld Kind. In twee stappen was Zij bij Jezus, knielde naast Hem neer en omarmde Hem: Mijn Zoon! Mijn Moeder! Er ontstond gedrang, de beulsknechten scholden. Eén van hen sprak: Vrouw, wat zoekt U hier? Had U Hem beter opgevoed, dan was Hij niet in onze handen terechtgekomen!
Verschillende soldaten waren enigszins ontroerd, maar toch dreven zij de Heilige Maagd achteruit. Geen van de beulsknechten raakte Haar aan. Johannes en de vrouwen leidden Maria naar de kant van de weg en tegen de hoeksteen van een poort zonk Zij als dood van smarten op de knieën. De handen en voeten van Jezus’ Moeder prentten zich in die steen af. Onder het volk, dat meestal spottend en jouwend de stoet vergezelde, waren ook enkele gesluierde, wenende vrouwen. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
5e statie: Simon van Cyrene helpt Jezus het Kruis dragen
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De stoet volgde de brede straat en trok door de gewelfde binnenpoort van een binnenmuur van Jeruzalem. Aan de ene kant van die poort was een plein waarop drie straten uitkwamen. Jezus moest hier terug over een grote steen stappen, wankelde, zonk ineen en het Kruis viel naast Hem neer. Hij viel tegen de steen op de grond en kon zich niet meer oprichten. Er kwamen groepjes welgeklede mensen langs, die zich naar de tempel begaven en zij riepen vol medelijden: O wee, de arme mens sterft! Er ontstond opnieuw gedrang, zij konden Jezus niet van de grond heffen en de Farizeeën, die met de stoet meereden, zeiden tot de soldaten: Wij krijgen Hem niet levend ginder; jullie moeten iemand zoeken, die Hem helpt zijn kruis te dragen.
Toen kwam daar juist, uit de middelste van de drie straten, Simon van Cyrene aangestapt, een heidens man, vergezeld van zijn drie zoontjes. Hij droeg een bundel rijshout onder de arm. Hij was tuinier en kwam van zijn werk in de tuinen, die bij de oostelijke stadsmuur liggen. Ieder jaar, op de feestdagent, kwam hij met vrouw en kinderen naar Jeruzalem om er, zoals vele andere mannen van zijn vak, de hagen te snoeien. Simon was een kloeke veertiger; hij ging blootshoofds, droeg een kort spannend bovenkleed en zijn lenden waren met lappen omwonden. Zijn sandalen waren voorzien van riemen, die om zijn benen waren vastgemaakt.
Zijn sandalen hadden spitse punten. Zijn zoontjes droegen bontgestreepte rokken. Zij heetten Rufus en Alexander en werden later onder de leerlingen opgenomen. De derde was een kleine dreumes. Hij kwam later als knaap bij Stefanus. Het gedrang verhinderde Simon uit te wijken en de soldaten, die hem aan zijn kleding herkenden als een heiden en een handwerker, pakten hem beet. Hij moest de Galileeër zijn Kruis helpen dragen. Simon weerde zich en stribbelde hevig tegen, maar zij dwongen hen met geweld. Zijn zoontjes weenden en riepen; enige vrouwen, die de man kenden, namen de kinderen onder hun hoede. Simon voelde grote walging en tegenzin. De arme Jezus zag er zo vreselijk ellendig uit en gehavend.
Zijn kleren waren vol modder en vuil van de straat, maar Hij weende en keek Simon zo smekend aan. Hij moest eerst Onze Heer helpen opstaan. Toen bonden de beulsknechten een dwarsbalk meer naar achter van de kruisstam en schoven het touw met een strop over de schouder van de Cyreneër. Simon stond dicht achter Jezus, die nu een minder zware last te dragen kreeg. Nadat zij Onze Heer de doornenkroon anders op het hoofd hadden gezet, vervolgde de stoet eindelijk zijn weg. Toen Simon een korte tijd de Heer zijn Kruis had helpen dragen, was hij diep ontroerd. Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons; Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
6e statie: Veronica droogt het Gezicht van Jezus af
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
Ongeveer tweehonderd stappen ver had Simon de Heer zijn Kruis helpen dragen, toen uit een mooi woonhuis, een grote, mooie vrouw met een meisje aan de hand, op de stoet kwam toesnellen. De vrouw, die het huis verliet, was Serafia, de echtgenote van Sirach, een lid van de tempelraad. Door de daad, die zij volbracht kreeg zij de naam Veronica. (Vera Icon = ware afbeelding.) Serafia had een kostbare kruidenwijn bereid en haar vroom verlangen was, de Heer daarmee op Zijn bittere lijdensweg te verkwikken. Met het hoofd gesluierd, kwam ze de straat opgelopen; een doek hing over haar schouder en het meisje aan haar zijde, dat zowat negen jaar oud was, droeg de kruik met wijn, verborgen onder een doek.
Tevergeefs poogden zij, die vóór de stoet liepen, haar terug te drijven. Zij was van liefde en medelijden buiten zichzelf. Met het kind, dat zich aan haar kleed vasthield, drong zij door het volk, de rij soldaten en de groep beulsknechten heen, en knielde bij Jezus. Ze tilde het doek, dat aan één kant was opengevouwen, naar Hem op, terwijl zij smeekte: Laat mij toe, Heer, dat ik Uw gezicht afveeg! Jezus nam het doek met de linkerhand en drukte het tegen Zijn bebloed gezich. Dan schoof Hij het doek naar de rechterhand die van onder de dwarsbalk van het Kruis uitstak, plooide het met beide handen tezamen en gaf het dankend terug. Serafia kuste het doek, verborg het onder haar mantel tegen haar hart, en stond op.
Toen tilde het meisje schuchter de wijnkruik omhoog, maar de schimpende kornuiten en soldaten lieten niet toe, dat Serafia Jezus ook nog iets te drinken gaf. Door de snelheid en de moed van haar optreden, dat een gedrang van nieuwsgierigen teweegbracht, had zij de stoet dan toch een paar minuten opgehouden. Dat was voldoende om het zweetdoek aan te reiken. De Farizeeën en beulsknechten ontstaken in woede over deze nieuwe vertraging en nog meer over het feit, dat Jezus hier zo openlijk werd vereerd. Zij begonnen de Verlosser te slaan en Hem over en weer te rukken. Serafia vluchtte met het kind haar woning binnen. Nauwelijks was zij haar kamer binnengekomen en had het zweetdoek vóór zich op de tafel gelegd, of zij zonk in bezwijming neer. Het meisje knielde jammerend met de wijnkruik naast haar. Later vond men haar zo bij het opengespreide doek liggen, waarop het bloedig gezicht van Jezus wonderbaar duidelijk was afgedrukt. Uit haar bewusteloosheid gewekt, knielde zij voor het doek, weeklagend, maar ook vol vertroosting en riep uit: Nu wil ik alles verlaten, de Heer heeft mij een aandenken geschonken!
Het wonderbaar zweetdoek hing bij Serafia altijd aan het hoofdeinde van haar bed. Na haar dood hebben de heilige vrouwen het doek aan de Moeder Gods gegeven en door de apostelen is het in het bezit gekomen van de Heilige Kerk. Zij was verwant van de oude priester Simeon en bleef na zijn overlijden met diens zonen contact houden. Lange tijd bleven vele goede mensen door dezelfde heilsverwachting met elkaar verbonden als door een stille liefde, waarvan de anderen niets afwisten. Toen de twaalfjarige knaap Jezus te Jeruzalem was achtergebleven, bezorgde zij Hem zijn eten. Onze Vader... Weesgegroet... Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
7e statie: Jezus valt voor de tweede keer onder het Kruis
Wij aanbidden en loven U, Christus, omdat U door Uw H. Kruis de wereld hebt verlost.
De stoet ging in de richting van de stadspoort en de weg begon af te hellen. De stadspoort was lang en versterkt; eerst stapte men onder een gewelf, vervolgens over een brug en dan weer onder een gewelf. Toen de stoet de poort naderde, drongen de beulsknechten heviger tot spoed aan. Enkele stappen vóór de poort, te midden van de oneffen stukgereden weg, lag een grote plas. De kornuiten trokken Jezus voort en men liep dicht opeen. Simon van Cyrene probeerde opzij te stappen en de Kruislast verschoof. Jezus stortte vóórover in de modderige plas, zodat Simon ternauwerdood het Kruis nog kon vasthouden.
Met hoge, weliswaar gebroken, maar toch luide stem, jammerde de Heer: Wee, wee Jeruzalem! Heb Ik u daarom bemind zoals de klokhen, die haar kuikentjes verzamelt onder haar vleugels, dat U Mij zo gruwzaam uitstoot en buiten Uw poort wil werpen! De Heer was bedroefd, maar de Farizeeën kwamen op Hem af en scholden: De rustverstoorder gaat dóór met Zijn spel, Hij heeft weer wat te kletsen, en meer dergelijke uitlatingen. Zij sloegen en stompten Jezus, sleurden Hem overeind uit de plas. Toen ontstak Simon in woede over de wreedheid van de beulsknechten en riep uit: Indien U niet ophoudt met Uw schurkenstreken, gooi ik het Kruis neer, dat het dan mijn leven kost! Onze Vader... Weesgegroet… Glorie zij... Ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. God, wees ons, zondaars, genadig.
24 uur van Jezus' Lijden - Luisa Piccarreta: 22ste en 23ste uur
22ste uur : van 2 tot 3 uur op goede vrijdag
Het derde uur van Jezus’ doodsstrijd op het Kruis.
Vijfde woord van Jezus
Mijn Jezus, U hangt vast aan het Kruis, en ik voel dat het liefdesvuur Uw Hart verteert. Uw Hart bonkt zo fel dat het bijna uit Uw ribben komt. Uw Mensheid ondergaat zo'n schokkende en afschuwelijke transformatie, dat het U onherkenbaar maakt. De liefde die Uw Hart doet ontvlammen, verteert U volledig. U bent niet in staat deze liefde te bedwingen en U voelt de intense kwelling. Het is niet alleen lichamelijke dorst, maar het vergieten van al Uw Bloed en de vurige honger naar de redding van onze zielen. U zou ons als water willen drinken, om ons allen in veiligheid te brengen in Uzelf.
Daarom verzamelt U Uw verzwakte krachten, en schreeuwt: Ik heb dorst. In elk hart herhaalt U: Ik heb honger naar je wil, je genegenheden, je verlangens en je liefde. Ik heb dorst naar je ziel die als water is, frisser en zoet. En je wil het Mij niet geven. Alsjeblieft, laat Me niet verteren door Mijn vurige dorst. Ik voel niet alleen Mijn tong en keel branden, tot het punt dat Ik geen woord meer kan uiten, maar Ik voel ook Mijn hart en ingewanden uitdrogen. Heb medelijden met Mijn dorst, heb medelijden!
Zinneloos van geweldige dorst, geeft U zich over aan Uw Vaders Wil. Mijn hart kan niet langer het kwaad van Uw vijanden aanzien, die in plaats van water, U gal en azijn geven; en U weigert ze niet! Ik begrijp het, het is de gal van vele zonden, het is de azijn van onze onbeheerste hartstochten die zij U willen geven. Maar in plaats van Uw dorst te lessen, zorgen ze dat U nog meer dorst hebt. Mijn Jezus, hier is mijn hart, gedachten, gevoelens, kortom mijn hele wezen, om Uw dorst te lessen en een verzachting te geven aan Uw droge en bittere mond.
Alles wat ik heb en alles wat ik ben, alles is voor U, mijn Jezus. Als mijn pijn nodig zou zijn om een ziel te redden dan ben ik klaar om alles te lijden. Ik bied me helemaal aan U aan. Doe met mij wat U wilt. Ik wil eerherstel bieden voor alle zielen die verloren zijn, en voor de pijn en lijden van degenen die in plaats van de pijn en het lijden aan U aan te bieden als verzachting voor Uw brandende dorst, ze deze droefheid en verlatenheid overlaten aan zichzelf, en U nog meer laten lijden.
Zesde woord van Jezus
Mijn Goedheid, de eindeloze zee van Uw pijn, het vuur dat U verteert, en vooral de Allerhoogste Wil van Uw Vader die wil dat U sterft, laten ons niet meer toe te hopen dat U blijft leven. Hoe zal ik leven zonder U? Uw krachten verlaten U, Uw ogen worden versluierd, Uw gezicht wordt bedekt met sterfelijke bleekheid. Uw mond is half open, Uw adem is onderbroken, zodanig dat er geen hoop meer is dat U kunt opleven. Een koud zweet dat Uw voorhoofd nat maakt, neemt het vuur over dat U verteert. Uw spieren en zenuwen trekken steeds meer samen vanwege de pijn en doorboorde ledematen. De wonden scheuren steeds meer open. Ik beef en voel dat ik sterf. Ik kijk naar U en ik zie de laatste tranen uit Uw ogen vloeien.
Uw dood nadert en U laat met moeite horen: Alles is volbracht. Mijn Jezus, U hebt U nu volledig uitgeput. U hebt niets meer over, de liefde heeft zijn einde bereikt. Heb ik mij volledig opgenomen in Uw liefde? Wat is mijn dank voor U? Mijn Jezus, ik bied eerherstel voor het gebrek aan overeenstemming van mensen met Uw liefde. Ik troost U voor beledigingen en overtredingen die Uvan mensen ontvangt, terwijl U zich door liefde op het Kruis laat verteren.
Zevende woord van Jezus
Mijn Jezus, U staat op het punt om Uw laatste adem te geven. Uw Mensheid is reeds verstijfd. Uw Hart lijkt niet langer te kloppen. Met Magdalena klamp ik U vast en als het mogelijk was, zou ik mijn leven geven om het Uwe te doen herleven. Ondertussen opent U Uw ogen weer en U kijkt rond vanop het Kruis, alsof U afscheid wilt nemen van iedereen. U kijkt naar Uw Moeder, die niet beweegt en geen stem heeft door de hevige pijn die ze voelt, en U zegt: Tot ziens Moeder, Ik ga weg, maar Ik zal je in Mijn Hart bewaren. Zorg voor Mijn kinderen en die ook de Uw zijn.
U kijkt naar de huilende Magdalena, de trouwe Johannes en Uw vijanden, en met Uw blikken zegt U hen: Ik vergeef je. Ik geef je de kus van vrede. Niets ontsnapt aan Uw blik. U neemt afscheid van iedereen en vergeeft iedereen. Dan verzamelt U al Uw kracht, en met een luide en donderende stem, roept U: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest.
U buigt Uw hoofd en ademt Uw laatste adem uit. Bij deze schreeuw wordt de hele natuur geschud en huilt ze over Uw dood - de dood van zijn Schepper! De aarde beeft hevig, en met zijn beven lijkt het te huilen en de zielen te willen wakker schudden om U als ware God te erkennen. De voorhang van de Tempel scheurt en de doden zijn opgestaan. De zon heeft zijn licht met afschuw ingetrokken. Bij deze schreeuw vallen Uw vijanden op hun knieën, slaan op hun borst en zeggen: Waarlijk, Hij is de Zoon van God. Uw Moeder, verbijsterd en stervende, lijdt meer pijn dan de dood. Mijn Jezus, met deze roep plaatst U ook ons allen in de handen van de Vader, omdat U ons niet afwijst.
Daarom schreeuwt U luid, niet alleen met Uw stem, maar met al Uw pijn en de stemvan Uw Bloed: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest en alle zielen. Ook ik laat mij over aan U. Geef me de genade om te sterven in Uw Liefde - in Uw Wil, en ik bid dat U me altijd in Uw Heiligste Wil houdt, zowel in het leven als in de dood. Ondertussen bied ik eerherstel voor al degenen die zich niet perfect overlaten aan Uw Wil, en daarom de kostbare gave van Uw Verlossing verliezen, of krachteloos maken. Mijn Jezus, wat hebt U verdriet in Uw Hart bij het zien van zoveel mensen die uit Uw armen ontsnappen.
Heb medelijden met allen - heb medelijden met mij. Ik kus Uw met doornen gekroonde Hoofd en ik vraag U om vergeving voor mijn gedachten van hoogmoed, ambitie en eigenwaan. Ik beloof dat ik elke keer dat een gedachte opkomt die niet volledig met U in overeenstemming is en als ik U beledig, ik onmiddellijk uitroep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Mijn Jezus, ik kus Uw ogen, die nog steeds nat zijn van tranen en bedekt met gedroogd bloed, en ik vraag om vergeving voor de keren dat ik U heb beledigd met slechte en onbescheiden blikken. Ik beloof U dat elke keer als mijn ogen worden geleid om naar wereldse dingen te kijken, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw oren, doof geworden door beledigingen en vreselijke godslasteringen, en ik vraag U om vergeving voor de keren dat ik heb geluisterd naar gesprekken die mij van U verwijderen en voor alle roddels. Ik beloof dat ik elke keer dat ik onbetamelijke gesprekken hoor, roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw Gezicht, dat bleek is, bloedt en gekneusd is. Ik vraag U om vergeving voor de vele minachting en beledigingen die U van ons ontvangt door onze zonden. Ik beloof U dat telkens wanneer ik de verleiding voel om U niet alle glorie, liefde en aanbidding te geven die U verdient, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw lippen, die droog en verbitterd zijn. Ik vraag U om vergeving voor de keren dat ik U heb beledigd met mijn kwade gesprekken en ik heb bijgedragen tot Uw verbittering en dorst. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik gesprekken voer die U kunnen beledigen, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw nek, waar ik nog steeds de sporen zie van kettingen en touwen die U hebben gebonden. Ik vraag om Uw vergeving voor de menselijke gehechtheden, die de kettingen rond Uw nek hebben vermeerderd. Ik beloof U dat elke keer als ik gestoord word door gehechtheden, verlangens en genegenheden die niet met U in overeenstemming zijn, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw schouders en ik vraag U om vergeving voor ongeoorloofde bevredigingen en voor zonden begaan met mijn vijf zintuigen. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik een aantal pleziertjes of bevredigingen wil die niet met Uw glorie in overeenstemming zijn, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw borst, en ik vraag U om vergeving voor alle koelheid, onverschilligheid, lauwheid en ondankbaarheid die U van mensen ontvangt, en ik beloof U dat elke keer ik voel dat mijn liefde voor U bekoeld, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw handen en ik vraag U om vergeving voor alle slechte en onverschillige werken, voor daden die kwaadwillig worden gemaakt door zelfzucht en eigenwaan. Ik beloof U dat elke keer gedachten in me opkomen dat ik niet werk alleen uit liefde voor U, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
Ik kus Uw voeten en ik vraag U om vergeving voor de stappen en de paden bedekt zonder rechtvaardige intentie; voor velen die van U weggaan op zoek naar wereldse geneugten. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik mij van U verwijder, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.
En tenslotte kus ik Uw Heilig Hart, en ik wil alle zielen die door U verlost zijn erin sluiten, samen met mijn ziel, opdat allen gered worden – zonder iemand uit te sluiten. Mijn Jezus, sluit mij in Uw Hart en sluit de deuren, opdat ik niets anders dan U zie. Ik beloof U dat ik roep: Jezus en Maria, ik geef U mijn hart en mijn ziel.
Overweging
Jezus heeft een brandende dorst. Branden wij van dorst naar Jezus? Hebben onze gedachten en genegenheden altijd als doel om Zijn vurige dorst te lessen? Niet in staat om de dorst te verdragen die Hem verteert, voegt Jezus eraan toe: Alles is volbracht! Jezus verteerde zich volledig voor ons. Streven we er altijd naar, om een verterende liefde voor Jezus te zijn? Elke daad, woord en gedachte leidde Jezus naar Zijn voleinding. Leiden al onze daden, woorden en gedachten ons ertoe verteerd te worden door liefde voor Jezus?
Mijn zoet Leven, laat Uw adem altijd in mijn arme hart blazen, opdat ik het merkteken van Uw offer kan ontvangen. Aan het Kruis vervult Jezus de Wil van Zijn Vader in alles, en Hij ademt Zijn laatste adem uit met een volmaakte daad van overgave in Zijn Wil. Volbrengen we in alles Gods Wil? Geven we ons volledig over in Zijn wil zonder te kijken of het voordelig is voor ons of niet? Zijn we reeds tevreden als we ons in Zijn armen bevinden? Is onze versterving voortdurend omwille van Jezus‘ liefde?
Kunnen we zeggen dat, hoewel we leven, we niet leven om onszelf; maar alleen leven vanuit Jezus‘ leven? Is alles wat we doen, denken, verlangen en liefhebben een oproep om vanuit Jezus in ons te leven? Zijn onze woorden, stappen, verlangens en gedachten volledig in Jezus opgegaan om Hem te laten leven? Mijn Jezus, laat mijn dood een voortdurende dood zijn uit liefde voor U, en laat elke dood die ik lijd een leven zijn dat ik aanbied aan alle zielen.
Gebed van dank
23ste uur : van 3 tot 4 uur op goede vrijdag
Jezus die overleden is, wordt doorboord met een lans in de hartstreek.
Mijn Jezus, de hele natuur heeft een kreet van verdriet geuit bij Uw laatste ademtocht, en heeft gehuild over Uw smartelijke dood. Ze heeft U erkent als de Schepper. Vele duizenden Engelen zweven rond het Kruis en huilen om Uw dood. Zij aanbidden U als onze ware God en vergezellen U naar het Voorgeborchte, waar U vele zielen zalig zal maken, die reeds eeuwenlang vurig naar U verlangden.
Mijn Jezus, ik kan Uw Kruis niet verlaten, noch kan ik ophouden met Uw wonden te kussen. Ze vertellen me hoeveel U van mij hebt gehouden. Ik voel dat ik sterf bij het zien van de diepe gruwelijke gescheurde wonden, die zelfs Uw botten blootleggen. Ik zou zo graag deze wonden met mijn tranen wassen. Ik zou U graag liefhebben om U volledig te helen met mijn liefde, en de natuurlijke schoonheid van Uw onherkenbare Mensheid te herstellen. Ik zou mijn aders willen openen om Uw lege aders met mijn bloed te vullen en U weer tot leven te roepen.
Mijn Jezus, wat kan liefde niet bewerken? Liefde is leven en met mijn liefde wil ik U leven geven. En als mijn leven niet genoeg is, geef me dan Uw liefde. Met Uw liefde kan ik alles. Ik zal zelfs leven kunnen schenken aan Uw Mensheid. Zelfs na Uw dood wilt U me laten zien dat U van me houdt. U wilt Uw liefde voor mij bewijzen, en mij een schuilplaats geven in Uw Heilig Hart. Daarom opent een soldaat, geduwd door een opperste kracht, Uw Hart met een lans en ontstaat er een diepe wonde. Dit om zeker te zijn dat U bent gestorven. De laatste druppels Bloed en water vloeien weg, die zich in Uw Hart vol vlammen, bevinden.
Deze wonde vertelt mij dat ze geopend is door liefde! En als Uw mond niets meer zegt, spreekt Uw Hart en zegt: Mijn kind, nadat Ik alles gaf, wilde Ik dat deze lans een schuilplaats voor alle zielen in Mijn Hart zou openen. Geopend, zal het voortdurend tot ieder roepen: Kom in Mij als je gered wilt worden. In dit Hart zal je heiligheid vinden en jezelf tot een heilige maken. Je zult verlichting vinden in beproevingen, kracht in zwakte, vrede in twijfel, gezelschap in verwaarlozing. O zielen die van Mij houden, als jullie echt van Mij willen houden, kom dan voor altijd in dit Hart wonen.
Hier zal je ware liefde vinden om van Mij te houden, en vurige vlammen om volledig door deze liefde verteerd te worden. Alles komt samen in dit Hart: hier zijn de Sacramenten, hier is Mijn Kerk, hier is het leven van Mijn Kerk en het leven van alle zielen. Daarin voel Ik ook de heiligschennissen tegen Mijn Kerk, complotten van vijanden, de pijlen die ze sturen en Mijn verdrukte kinderen. Er is geen belediging die Mijn Hart niet voelt. Daarom, Mijn kind, laat je leven in dit Hart zijn. Verdedig Mij, breng eerherstel en breng iedereen in Mijn Hart.
Mijn Geliefde, als een lans Uw Hart voor mij heeft verwond, bid ik dat U, met Uw handen, mijn hart, genegenheden en verlangens verwondt. Laat er niets in mij zijn dat niet door Uw liefde wordt verwond. Ik verenig alles met de schrijnende pijn van onze lieve Moeder, die bij het zien dat Uw Hart wordt doorboord, in zwijm valt door smart en liefde. Als een duif vliegt ze in Uw Hart om de eerste te zijn die Uw Hart herstelt. Zij is de Koningin van Uw Hart, Middelares tussen U en mensen.
Ook ik wil, met mijn Moeder, in Uw Hart vliegen, om te zien hoe Zij Uw Hart eerherstel brengt en haar eerherstel herhalen voor alle overtredingen. In Uw gewonde Hart, zal ik mijn leven terugvinden. Daarom put ik uit Uw Hart alles wat ik wil doen. Ik geef niet langer leven aan mijn gedachten, maar ik zal de Uwe nemen. Mijn wil zal niet langer leven, maar ik neem Uw Wil. Mijn liefde zal niet langer leven; maar ik zal Uw liefde nemen. Mijn Jezus, heel Uw leven is van mij - Uw Wil is mijn wil.
De Kruisafneming
Mijn Jezus, Uw discipelen haasten zich om U van het Kruis te nemen. Jozef en Nicodemus, die tot nu toe op de achtergrond bleven, zijn moedig en onbevreesd. Zij willen U een eervolle begrafenis geven. Daarom nemen ze hamers en tangen, om Uw nagels uit het Kruis te verwijderen, terwijl Uw Moeder haar moederlijke armen uitstrekt om U op haar schoot te ontvangen. Terwijl ze de nagels verwijderen, wil ik ook Uw discipelen helpen om Uw Lichaam te ondersteunen; en met de nagels die ze van U verwijderen, nagel me helemaal vast aan U. Met Uw Heilige Moeder wil ik U aanbidden en kussen, en mij dan in Uw Hart sluiten, om het nooit meer te verlaten.
Overweging
Na Zijn overlijden, wilde Jezus gewond raken door een lans voor liefde voor ons. Laten wij ons in alles verwonden door Jezus‘ liefde? Of laten we ons liever verwonden door menselijke liefde, door genoegens en door gehechtheid aan onszelf? Ook koelheid van Godswege, spirituele duisternis en verstervingen, zowel innerlijk als uiterlijk, zijn wonden die de Heer maakt in de ziel.
Als we ze niet uit Gods handen aannemen, verwonden we onszelf, en onze wonden vermeerderen hartstochten, zwakheden, eigenwaan - kortom, elk kwaad. Als we deze daarentegen aannemen als wonden die gemaakt zijn door Jezus, zal Hij Zijn liefde, Zijn deugden en Zijn gelijkenis in deze wonden plaatsen. Daardoor zullen we Zijn kussen en Zijn liefkozingen verdienen en Zijn Goddelijke Liefde ons eigen maken. Deze wonden zullen stemmen zijn die Hem zullen roepen en Hem zullen dwingen om voortdurend in ons te wonen. Mijn Jezus, laat Uw lans mijn bewaker zijn die mij verdedigt tegen alle wonden van mensen.
Jezus wordt van het Kruis afgenomen en wordt in de armen van Zijn Moeder gelegd. Storten wij al onze angsten, twijfels en angsten in de armen van onze Moeder uit? Jezus rustte op de schoot van Zijn Goddelijke Moeder. Laten we Jezus rusten door onze angst en onrust te verdrijven? Allen: Mijn Moeder, verwijder met uw moederlijke handen alles wat Jezus zou kunnen verhinderen om in mij te rusten.
24 uur van Jezus' Lijden - Luisa Piccarreta: 20ste en 21ste uur
20ste uur : van de middag tot 1 uur op goede vrijdag
Het eerste uur van Jezus’ doodsstrijd op het Kruis.
Eerste woord van Jezus
Mijn gekruisigde Goedheid, U hangt aan het Kruis, het is als de troon van Uw triomf, in de overwinning van alle harten, en van ieder zo dicht bij U te trekken, dat ieder Uw bovenmenselijke kracht kan voelen. Geschokt door zo'n grote misdaad werpt de natuur zich voor U neer en wacht in stilte op een woord van U, om U eer te betonen en Uw heerschappij te laten erkennen. De zon, huilend, trekt het licht terug, niet in staat om toe te kijken uit diep verdriet. De hel is doodsbang en wacht in stilte.
Alles is in stilte gehuld. Uw Moeder met een doorboord Hart en degenen die U trouw zijn gebleven, zijn allemaal verstomd en verbijsterd bij het zien van Uw verscheurde en ontwrichte Mensheid. Het is te pijnlijk. Ze wachten stil op een woord van U. Uw Mensheid is stil en ligt in een zee van pijn, tussen schrijnende doodskrampen. Iedereen vreest dat U bij elke ademhaling zult sterven! Zelfs de trouweloze Joden en de meedogenloze beulen die een tijdje geleden U beledigden, U bespotten, U een bedrieger en misdadiger noemden, zelfs de dieven die U vervloekten, iedereen is stil, verstomd.
Ze worden overvallen door wroeging en als ze proberen een belediging tegen U te uiten, sterft ze op hun lippen. Terwijl ik binnendring in Uw binnenste, zie ik dat Uw Liefde overloopt. Het verstikt U en U kunt het niet bedwingen.Gedwongen door Uw Liefde die U meer kwelt dan de pijn, spreekt U met een sterke en ontroerende stem als Godheid. U richt Uw ogen op naar de Hemel en roept uit: Vader, vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen! Opnieuw, hult U zich in stilte, ondergedompeld in ongehoorde pijn. Gekruisigde Jezus, hoe kan zoveel liefde mogelijk zijn, na zoveel pijn en beledigingen. Uw eerste woord is een woord van vergeving. U excuseert ons voor de Vader voor zoveel zonden!
U laat dit woord neerdalen in elk hart na zonde, en U bent de eerste om vergeving aan te bieden. Maar hoeveel mensen verwerpen en aanvaarden het niet. Uw liefde wordt dan opgevat als dwaasheid, omdat U verlangt om Uw vergeving en vredeskus aan iedereen te geven! Bij dit woord beeft de hel en erkent U als God. De natuur en iedereen is verbaasd. Ze erkennen Uw Goddelijkheid, Uw onuitblusbare liefde, en wachten stil om te zien waar die tot stand komt. En niet alleen Uw stem, maar ook Uw Bloed en Uw wonden, roepen tot elk hart na zonde: Kom in Mijn armen, want Ik vergeef je, en het zegel van vergeving is de prijs van Mijn Bloed. Mijn lieve Jezus, herhaal dit woord opnieuw aan alle zondaars in de wereld.
Smeek om genade voor iedereen. Gebruik de oneindige verdiensten van Uw Kostbaar Bloed voor iedereen. O goede Jezus, blijf Gods Gerechtigheid voor iedereen kalmeren, en sta Uw genade toe aan hen die, terwijl zij merken dat zij moeten vergeven, niet de kracht voelen om het te doen. Mijn Jezus, aanbeden Gekruisigde, in deze drie uren van Uw bitterste doodsstrijd, wilt U alles vervullen. Terwijl U, stil, aan dit Kruis hangt, zie ik dat U in Uw binnenste de Vader in alles wilt tevreden stellen. U dankt Hem namens allen, U stelt Hem tevreden namens allen, U smeekt om vergeving voor allen, en voor allen smeekt U om gratie dat ze U nooit meer beledigen.
Om dit af te smeken van de Vader, doorloopt U Uw hele leven, vanaf het eerste moment van Uw conceptie tot aan Uw laatste ademtocht. Mijn eindeloze Liefde, laat me Uw hele leven samen met U doorlopen, met de ontroostbare Moeder, met Johannes, en met de vrome vrouwen.
Laten we het leven en de pijn van Jezus doorlopen
Mijn lieve Jezus, ik dank U voor de vele doornen die Uw Hoofd hebben doorboord, voor de druppels Bloed die erdoor werden vergoten, voor de slagen die U op Uw Hoofd hebt gekregen, en voor het haar dat zij hebben uitgetrokken.
Mijn Jezus, ik dank U voor al het goede dat U hebt gedaan en voor allen hebt afgesmeekt, voor de verlichting en de goede inspiraties die U ons hebt gegeven, en voor al onze zonden van gedachten, trots, verwaandheid of eigenwaarde, die U hebt vergeven. Ik vraag om Uw vergeving namens allen, telkens wanneer we U met doornen hebben gekroond; telkens wanneer we alle Bloeddruppels van Uw Hoofd hebben laten vallen; telkens wanneer we Uw inspiraties niet hebben beantwoord.
Mijn Jezus. omwille van al deze pijn, smeek ik U om genade opdat we nooit zondige gedachten meer toelaten. Ik wil U ook alles wat U geleden hebt op Uw Hoofd offeren, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven, als ze goed gebruik van hun rede hadden gemaakt.
Mijn Jezus, ik aanbid Uw ogen, en ik dank U voor alle tranen en Bloed die ze hebben vergoten, voor de wrede prikken van doornen, voor beledigingen en minachting tijdens U Lijdensweg. Ik vraag U om vergeving voor al diegenen die hun zicht gebruiken om U te beledigen en vraag U omwille van de pijn van Uw ogen, om ons de genade te geven opdat niemand U nog beledigt met hun slechte blikken. Ik bied U alles aan wat U leed in Uw ogen, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven als hun blikken alleen op de Hemel, op God en op U waren gericht.
Mijn Jezus, ik aanbid Uw oren, en ik dank U voor alles wat U leed terwijl goddeloze mensen op Calvarie doof waren door hun geschreeuw en spot. Ik vraag U vergeving namens allen die luisteren naar roddel, en ik bid dat de oren van alle mensen worden geopend voor de eeuwige waarheden, voor stemmen van Genade, en opdat niemand U nog beledigt met hun gehoor. Ik wil U ook alles aanbieden wat U heeft geleden toen U luisterde, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven als ze dit orgaan hadden gebruikt voor heilige zaken.
Mijn Jezus, ik aanbid en kus Uw Gezicht, en ik dank U voor alles wat U leed onder het spuug, klappen en spot, en voor de trappen die U ontving van Uw vijanden. Ik vraag U om vergeving namens allen omdat we U hebben beledigd en ik vraag U omwille van deze klappen en dit spuug, om Uw Goddelijkheid door iedereen te laten erkennen, prijzen en verheerlijken. Sterker nog, ik wil over de hele wereld gaan, van Oost naar West, van Noord tot Zuid om alle stemmen van mensen te verenigen en te veranderen in lofprijzingen van liefde en aanbidding.
Ik breng U ook alle mensenharten, opdat U licht, waarheid, liefde en mededogen voor Uw Goddelijke Persoon in allen kunt prenten. Terwijl U allen vergeeft, vraag ik U om niemand toe te laten dat ze U nog beledigen, zelfs ten koste van mijn bloed. Tenslotte wil ik U alles aanbieden wat U leed op Uw Gezicht, om U alle glorie te geven die mensen zouden geven, als niemand U had beledigd.
Mijn Jezus, ik aanbid Uw mond en ik dank U voor Uw eerste kreten, voor alle woorden die U zei, voor de vurige kussen die U gaf aan Uw Heiligste Moeder, voor het voedsel dat U tot U nam, voor de bitterheid van de gal en de vurige dorst die U aan het Kruis hebt geleden, en voor de gebeden die U tot de Vader hebt gericht. Ik vraag U om vergeving voor alle roddels, wereldse gesprekken en alle godslasteringen. Ik bied U heilige gesprekken aan als eerherstel voor hun kwade redevoeringen.
In de versterving van Uw smaak bied ik eerherstel voor hun gulzigheid, en voor alle overtredingen door een slecht gebruik van hun tong. Ik wil U alles aanbieden wat U hebt geleden in Uw mond, om U alle glorie te geven die mensen zouden geven, als ze U niet hadden beledigd met het gevoel voor smaak en met het misbruik van hun tong.
Mijn Jezus, ik dank U voor alles en namens allen, hef ik voor U een hymne aan van eeuwige en oneindige dank. Mijn Jezus, ik wil U alles aanbieden wat U heeft geleden in Uw Persoon, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven, als zij hun leven hadden afgestemd op Uw leven.
Mijn Jezus, ik dank U voor alles wat U hebt geleden op Uw schouders, voor alle slagen die U hebt ontvangen, voor alle wonden die U hebt toegestaan op Uw Lichaam en voor alle Bloeddruppels die U hebt vergoten. Ik vraag om Uw vergeving namens allen, voor de keren waarin ze Uhebben beledigd met ongeoorloofde en kwade genoegens. Ik bied U Uw pijnlijke geseling aan om eerherstel te bieden voor alle zonden begaan met alle zintuigen, voor liefde voor de eigen smaak, voor geneugten, voor het ego en alle natuurlijke bevredigingen.
Ik wil U ook alles aanbieden wat U op Uw schouders hebt geleden, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven, als zij hadden geprobeerd U alleen in alles aangenaam te zijn, en beschutting te vinden in Uw goddelijke bescherming.
Mijn Jezus, ik kus Uw linkervoet en ik dank U voor alle stappen die U deed tijdens Uw sterfelijk leven, en voor de keren dat U Uw ledematen vermoeide, op zoek naar zielen om naar Uw Hart te leiden. Daarom bied ik U al mijn daden, stappen en bewegingen aan, om eerherstel te bieden voor alles en namens iedereen. Ik vraag U om vergeving voor hen die niet met een rechtvaardige intentie handelen. Ik verenig mijn daden met de Uwe om ze te verheerlijken, en ik bied ze aan samen bij alle werken die U deed in Uw Mensheid, om U alle glorie te bieden die mensen U zouden geven, als ze op een heilige manier handelden met oprechte doeleinden.
Mijn Jezus, ik kus Uw rechtervoet en ik dank U voor alles wat U hebt geleden en nog lijdt voor mij, vooral in dit uur, waarin U aan het Kruis hangt. Ik dank U voor de ondraaglijke pijn die de nagels veroorzaken in Uw wonden, die steeds meer openscheuren door het gewicht van Uw Lichaam. Ik vraag U om vergeving voor alle opstandigheid en ongehoorzaamheid die mensen plegen, en ik bied U de pijn van Uw voeten aan als eerherstel voor deze overtredingen, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven, als ze in alles aan U onderworpen waren.
Mijn Jezus, ik kus Uw linkerhand en ik dank U voor alles wat U voor mij hebt geleden, voor de keren dat U Gods Gerechtigheid hebt gekalmeerd, en allen hebt verzoend!
Mijn Jezus, ik kus Uw rechterhand en ik dank U voor al het goede dat U hebt gedaan, en nog doet voor iedereen. In het bijzonder dank ik U voor Uw werk van Schepping, van Verlossing en van Heiliging. Ik vraag om Uw vergeving namens allen, voor de keren dat wij ondankbaar waren voor Uw gunsten, voor onze werken die werden gedaan zonder oprechte intentie. Als eerherstel voor al deze overtredingen, wil ik U alle perfectie en heiligheid van Uw werken aanbieden, om U alle glorie te geven die mensen U zouden geven, als zij al deze gunsten hadden verwelkomd.
Mijn Jezus, ik kus Uw Heilig Hart en ik dank U voor alles wat U hebt geleden en waar U naar verlangd hebt nl. naar liefde voor iedereen. Ik vraag U om vergeving voor de vele slechte verlangens, genegenheden en neigingen. Vergevingvoor velen die menselijke liefde verkiezen boven Uw Liefde. En om U alle glorie te geven die deze U hebben ontzegd, bied ik U alles aan wat Uw Heilig Hart heeft gedaan en nog steeds doet.
Overweging
Jezus, zonder de aarde te raken, bent U opgeheven aan het Kruis. Proberen we onthecht te leven van al het wereldse en mensen? Alles moet in navolging zijn van U om het kruis te vormen waarop we onszelf moeten leggen, en opgeheven worden net als Jezus, ver weg van al het aardse, zodat we niet aan mensen gehecht zijn. De lijdende Jezus heeft geen ander bed dan het Kruis, geen andere verlichting dan wonden en beledigingen.
Vindt onze liefde voor Jezus rust in ons lijden? Sluiten we alles wat we doen in - gebeden, lijden en andere dingen - in Zijn wonden. Dompelen we alles onder in Zijn Bloed? We zullen troost vinden, maar alleen in Zijn pijn. Daarom zijn Jezus‘ wonden de onze. Zijn Bloed zal onophoudelijk in ons werken om ons te reinigen en te heiligen.
Op deze manier winnen we alle genaden voor onszelf en voor de redding van zielen. Met Jezus‘ Bloed in ons hart, bidden we dat Hij ons reinigt als we een fout begaan, ons wast met Zijn Bloed en ons altijd bij Zich houdt. Als we ons zwak voelen, kunnen we tot Jezus bidden om onze ziel een slokje van Zijn bloed te geven, om ons kracht te geven. Jezus bidt voor Zijn beulen; meer nog, Hij verontschuldigt hen.
Bidden we zoals Jezus om zondaars onophoudelijk te verontschuldigen voor de Vader, en voor hen om genade te smeken, zelfs voor degenen die ons beledigd hebben? Laten we terwijl we bidden en werken ook de zielen niet vergeten die op het punt staan om hun laatste adem uit te blazen. Laten we de gebeden en kussen van Jezus naar hen brengen als hulp en troost, zodat Zijn Kostbaar Bloed hen kan zuiveren en hen naar de Hemel stuurt.
Allen: Mijn Jezus, ik wil kracht putten uit Uw wonden en Bloed, om Uw leven in het mijne te herhalen. Op deze manier ben ik in staat om voor allen het goede dat U hebt gedaan, af te smeken.
Gebed van dank
21ste uur : van 1 tot 2 uur op goede vrijdag
Het tweede uur van Jezus’ doodsstrijd op het Kruis.
Tweede woord van Jezus
Mijn doorstoken liefde, terwijl ik met U bid, houdt de overvloedige kracht van Uw liefde en van Uw pijn mijn blik op U gericht. Maar mijn hart breekt als ik zie dat U zoveel lijdt. U verkeert in doodsstrijd met liefde en pijn, en de vlammen die Uw Hart verteren, rijzen zo hoog dat ze U tot as verpulveren. Uw liefde is sterker dan de dood en U wilt het uitstorten. U kijkt naar de rover aan Uw rechterkant, en U steelt hem uit de hel. Met Uw genade raakt U Zijn hart, en de rover is volledig veranderd. Hij herkent U. Hij belijdt U als God en berouwvol zegt hij: "Heer, denk aan mij wanneer U in Uw Koninkrijk bent."
En U aarzelt niet om te antwoorden: Vandaag zal je met Mij in het Paradijs zijn, wat van hem de eerste triomf van Uw liefde maakt. Maar Uw Liefde steelt niet alleen het hart van deze rover, maar ook deze van velen die sterven! U plaatst Uw Bloed, Uw liefde, Uw verdiensten tot hun beschikking, en U gebruikt alle goddelijke instrumenten en listen om hun harten te raken en ze allen voor U te stelen. Maar ook hier wordt Uw liefde belemmerd! Hoeveel afwijzingen, hoeveel gebrek aan vertrouwen, hoeveel wanhoop! De pijn is zodanig hevig, dat het U opnieuw tot zwijgen brengt!
Mijn Jezus, ik wil eerherstel brengen voor hen die wanhopen voor de Goddelijke Barmhartigheid in hun stervensuur. Mijn Liefde, inspireer vertrouwen en onbeperkt vertrouwen in U voor allen, vooral voor degenen die zich in de greep van de doodsstrijd bevinden. Geef hen licht, kracht en hulp, om op een heilige manier te sterven en van deze aarde naar de Hemel te gaan door Uw woord. Jezus, omsluit alle zielen in Uw Lichaam, in Uw Bloed en in Uw wonden. Sta niet toe dat er een ziel verloren gaat, door de verdiensten van Uw Kostbaar Bloed! Laat Uw Bloed, samen met Uw stem, tot iedereen roepen: Vandaag zal je met Mij in het Paradijs zijn.
Derde woord van Jezus
Mijn Jezus, gemartelde Gekruisigde, Uw pijn neemt steeds meer toe. Aan dit Kruis bent U de ware Koning der Smarten. Temidden van zoveel pijn ontsnapt er geen enkele ziel aan U. Meer zelfs, U geeft Uw leven voor elk van hen. Maar Uw liefde wordt gehinderd, veracht, verwaarloosd door mensen, en niet in staat om zich uit te storten, wordt Uw liefde intenser. Het bezorgt U onuitsprekelijke martelingen. Bij deze martelingen blijft Uw liefde onderzoeken wat ze nog meer aan de mens kan geven, en om hem te overwinnen, laat liefde zeggen: Zie, O ziel, hoeveel Ik van je heb gehouden. Als je geen medelijden met jezelf wilt hebben, heb dan tenminste medelijden met Mijn liefde!
Als U ziet dat U niets anders hebt om de mens te geven, omdat U hem alles hebt gegeven, wendt U Uw vermoeide blik naar Uw Moeder. Zij is ook stervende vanwege Uw pijn en lijden. De Liefde die Haar martelt is zo groot dat de liefde haar zoals U zal kruisigen. Moeder en Zoon, U begrijpt elkaa, en U zucht tevreden. U voelt U getroost als U ziet dat U Uw Moeder aan de mens kunt geven. Als U de hele mensheid in Johannes beschouwt, zegt U met een stem die zo lief is om alle harten te bewegen: Vrouw, ziedaar uw zoon; en tot Johannes: Ziedaar, uw Moeder. Uw stem daalt af naar haar Moederhart en verenigt zich met de stem van Uw Bloed, en blijft zeggen: Mijn Moeder, Ik vertrouw al Mijn kinderen aan U toe; voel voor hen alle liefde die U voor Mij voelt. Laat uw moederlijke zorgen en tederheid voor Mijn kinderen zijn. U zal ze allen voor Mij redden.
Uw Moeder aanvaardt de taak. Intussen is de pijn en het lijden zo intens dat ze U opnieuw tot zwijgen brengen. Mijn Jezus, ik wil eerherstel bieden voor overtredingen die werden gedaan aan God, voor godslasteringen en ondankbaarheid van velen die Uw verleende gunst, door Uw Moeder aan ons te schenken, niet willen erkennen. Hoe kunnen we U danken voor zo'n grote gave? Jezus, wij keren ons tot Uw eigen bron en wij bieden U Uw Bloed, Uw wonden en de oneindige liefde van Uw Hart aan! O Heiligste Maagd, hoe ontroerd bent U, door de stem van Jezus te horen, dat Hij U aan ons overlaat als Moeder!
Wij danken U, Heilige Maagd, en om U gepast te danken, bieden wij U de dankbaarheid van Uw Jezus aan. O lieve Moeder, wees onze Moeder, zorg voor ons en sta ons niet toe om U te beledigen. Houd ons altijd vast aan Jezus, met Uw handen die ons helpen vastklampen aan Hem opdat we ons nooit meer van Hem verwijderen. Met Uw eigen intentie wil ik eerherstel bieden voor beledigingen en overtredingen die werden begaan tegenover Jezus en tegenover U, mijn lieve Moeder!
Mijn Jezus, terwijl U ondergedompeld bent in zoveel pijn, bemiddelt U nog meer voor de redding van zielen. Maar ik blijf niet onverschillig, als een duif wil ik op U zitten om Uw wonden te kussen, kalmeren en in Uw Bloed te duiken, om met U te zeggen: Zielen, zielen! Ik wil Uw doorstoken Hoofd ondersteunen, herstellen en vragen om genade, liefde en vergeving voor iedereen. Heers in mijn gedachten en genees ze op grond van de doornen die Uw Hoofd doorboren; en laat me niet verstoord worden. Majestueus hoofd van mijn Jezus, ik kus U; breng al mijn gedachten samen om aan U te denken en U te begrijpen. Liefste ogen van mijn Goedheid, hoewel ze bedekt zijn met Bloed, kijk me aan. Kijk naar mijn ellende en zwakheid. Kijk naar mijn hart en laat het de bewonderenswaardige effecten van Uw goddelijke blik ervaren.
Oren van mijn Jezus, hoewel doof geworden door beledigingen en godslasteringen, zijn ze toch gericht om naar ons te luisteren. Alstublieft, luister naar mijn gebeden en mijn eerherstel. Luister naar de roep van mijn hart. Pas als U mijn hart hebt gevuld met Uw liefde, zal het gekalmeerd zijn. Mooiste Gezicht van mijn Jezus, laat me naar U kijken, opdat ik mijn hart kan onthechten van alles en iedereen. Laat Uw schoonheid mij voortdurend betoveren en houd me altijd in vervoering binnenin U.
Zoetste mond van mijn Jezus, spreek tot mij. Laat Uw stem altijd in mij weerklinken en laat de kracht van Uw woord alles vernietigen wat niet Gods Wil en geen liefde is. Mijn Jezus, ik omhels U, omhels mij. Alstublieft, Mijn Goedheid, laat deze omhelzing van liefde zo strak zijn, dat geen enkele menselijke kracht ons kan uiteen drijven. En terwijl we op deze manier worden omhelsd, zal ik mijn gezicht op Uw Hart leggen. Dan zal ik met vertrouwen Uw voorhoofd kussen, en zult U me Uw liefdeskus geven. U zult me Uw adem, Uw liefde, Uw wil, Uw pijn en al Uw goddelijke leven doen ademen.
Heilige schouders van mijn Jezus, altijd sterk en constant in lijden uit liefde voor mij, geven me de kracht, de standvastigheid en het heldendom om te lijden omwille van Uw liefde. Alstublieft, sta niet toe dat ik wankel in liefde. Integendeel, laat me delen in Uw onveranderlijkheid! Uw borst verkeert in vlammen, geef me Uw vlammen. U kunt ze niet langer bedwingen en mijn hart zoekt verlangend naar hen door Uw Bloed en pijn. Mijn Jezus, het zijn de vlammen van Uw liefde, die U het meest kwellen. Mijn Goedheid, laat mij erin delen. Beweegt een koele ziel in Uw liefde U niet tot medelijden?
Heilige handen van mijn Jezus, jullie die Hemel en aarde hebben geschapen, kunnen nu niet bewegen! Mijn Jezus, ga door met Uw schepping nl. met het scheppen van liefde. Maak nieuw leven, Goddelijk Leven, in heel mijn wezen. Spreek Uw woorden over mijn hart en verander het volledig in het Uwe.
Heilige voeten van mijn Jezus, laat me nooit alleen. Sta me toe altijd met U mee te lopen en nooit van U te wijken. Jezus, met mijn liefde en eerherstel, wil ik U bevrijden van de pijn die U lijdt in Uw voeten.
Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid Uw Kostbaar Bloed. Ik kus al Uw wonden, en ik wil al mijn liefde, mijn aanbidding, mijn meest oprechte eerherstel erin vermengen. Laat Uw Bloed voor alle zielen, het licht in de duisternis zijn, troost in het lijden, kracht in zwakheid, vergeving in schuld, hulp in bekoringen, verdediging in gevaren, steun in de dood, en vleugels om alle zielen van deze aarde naar de Hemel te brengen. Jezus, ik kom naar U, en in Uw Hart vorm ik mijn thuis.
Mijn Geliefde, ik zal iedereen naar U toe roepen vanuit Uw Hart; en ik zal niet toelaten dat iemand U beledigt. Meer zelfs, ik zal hem in Uw Hart omsluiten. Ik zal spreken over Uw Liefde, en ik zal ervoor zorgen dat de beledigingen en overtredingen in liefde veranderen. Jezus, sta mij niet toe ooit Uw Hart te verlaten. Verteer me met Uw vlammen en geef me leven met Uw leven, dat ik van U kan houden zoals U verlangt om bemind te worden.
Vierde woord van Jezus
Jezus, terwijl ik in de steek gelaten word, mij vastklampend aan Uw Hart en Uw pijn zie, beeft U krampachtig in Uw Mensheid. Uw ledematen trillen, alsof de ene zich van de andere wil losmaken en temidden van verwrongen ledematen en afschuwelijke pijnspasmen, roept U luidt: Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij me verlaten? (Eli, Eli, lema sabachtani) Bij deze schreeuw beeft iedereen. De duisternis wordt dikker. U Moeder wordt bleek en valt flauw van ontzetting! Mijn leven en mijn al! U staat op het punt te sterven. Uw pijn staat op het punt U te verlaten.
Op hetzelfde moment, na zoveel lijden, ziet U met enorme smart dat niet alle zielen in U worden opgenomen. U ziet dat er velen zullen verloren gaan, en U voelt de pijnlijke scheiding, terwijl zij zich losmaken van Uw ledematen. En U, die de Goddelijke Gerechtigheid ook voor hen moet bevredigen, voelt de dood van elk van hen, en de pijn die zij in de Hel zullen moeten lijden. U roept hardop tot alle harten: Laat Mij niet in de steek. Als je meer pijn wilt, ben Ik er klaar voor, maar verwijder je niet van Mijn Mensheid. Dit is de smart van alle smarten – het is de dood van alle dood zijn.
Al het andere zou niets betekenen, als Ik niet hoefde te lijden voor je scheiding van Mij! Alstublieft, heb medelijden met Mijn Bloed, met Mijn wonden, met Mijn dood! Deze schreeuw zal je hart blijven najagen. Alstublieft, verlaat Mij niet! Mijn Geliefde, hoe rouw ik samen met U! U hijgt en Uw Hoofd valt op Uw borst, het leven verlaat U. Mijn Geliefde, ik voel dat ik sterf. Ook ik wil met U uitroepen: 'Zielen, zielen!' Ik zal me niet losmaken van dit Kruis, van deze wonden, zodat ik om zielen kan vragen. En als U wilt, zal ik afdalen in de mensenharten. Ik zal hen omringen met Uw pijn, zodat zij mij niet zullen ontsnappen.
Als het mogelijk was, zou ik bij de poort van de hel willen staan, om de zielen die bestemd zijn om daarheen te gaan, terug te trekken en ze naar Uw Hart te leiden. Maar U verkeert in doodsstrijd en zwijgt, en ik ween over Uw naderende dood. Mijn Jezus, ik heb medelijden met U, ik druk Uw Hart stevig op het mijne. Ik kus Uw Hart en bekijk het met al mijn tederheid; en om Uw pijn te verzachten, maak ik de goddelijke tederheid tot de mijne. Zo wil ik mijn hart veranderen in rivieren van zoetheid en het in Uw Hart gieten, om de bitterheid te troosten die U voelt vanwege het verlies van zielen. Uw kreet is pijnlijk en meer dan het verlaten van de Vader.
Het is het verlies van zielen die zich ver van U verwijderen en die deze pijnlijke klaagzang uit Uw Hart laat ontsnappen! Mijn Jezus, vergroot de genade in iedereen, opdat niemand verloren gaat. Laat mijn eerherstel voor het welzijn van zielen zijn die anders verloren zouden gaan. Ik bid U ook omwille van deze extreme overgave, om liefhebbende zielen te helpen, die U schijnbaar van Uzelf berooft en hen in het duister laat, om hen als metgezellen in Uw overgave te hebben. Mijn Jezus, laat hun pijn als gebeden zijn die zielen tot U roepen en U uit Uw pijn verlossen.
Overweging
Jezus vergeeft de goede rover met zoveel liefde dat Hij hem onmiddellijk zelf naar het Paradijs meeneemt. Bidden we altijd voor de zielen die gebed nodig hebben, zodat de hel voor hen kan worden gesloten en de poorten van de Hemel worden geopend? De pijn van Jezus aan het Kruis neemt toe, maar Hij denkt niet aan Zichzelf. Hij bidt altijd voor ons. Hij laat niets voor Zichzelf achter en geeft alles aan ons, zelfs Zijn Heiligste Moeder. Hij biedt haar aan als de liefste gave van Zijn Hart. Geven wij alles aan Jezus? Hebben we in alles wat we doen - gebeden, daden en andere dingen - altijd de intentie om nieuwe liefde in ons op te nemen om zo alles aan Hem terug te geven?
We moeten nieuwe liefde opnemen om ze te kunnen geven, zodat alles wat we doen het zegel van de Jezus’ werken draagt. Wanneer de Heer ons vurigheid, licht en liefde geeft, gebruiken we het dan voor het welzijn van anderen? Proberen we zielen in dit licht en in deze vurigheid te omsluiten, om hen met Jezus’genade te bekeren? Of houden we zelfzuchtig Zijn genade alleen voor ons? Mijn Jezus, laat elke kleine vonk van liefde in mijn hart een vuur worden dat alle mensenharten verteert en hen omsluit in uw Hart. Hoe gebruiken we de grote gave van Zijn Moeder dat Hij ons gaf?
Maken we Jezus‘ liefde, Zijn tederheid en alles wat Hij deed tot het onze, om Zijn Moeder tevreden te stellen? Kunnen we zeggen dat onze goddelijke Moeder in ons dezelfde tevredenheid vindt die ze vond in Jezus? Zijn we altijd dicht bij haar, als trouwe kinderen en gehoorzamen we haar? Volgen we haar deugen na? Proberen we alles om niet te ontsnappen aan haar Moederlijke blik, zodat ze ons kan helpen vasthouden aan Jezus? Doen we in alles wat we doen, een beroep op de Hemelse Moeder om ons te leiden, om op een heilige manier te handelen, als Haar ware kinderen, onder Haar medelevende blik?
Laten we Jezus alle liefde en tederheid vragen die Hij had voor Zijn Moeder, om haar dezelfde tevredenheid te bieden als haar Zoon. Laten we dit alles tot het onze maken, onze Hemelse Moeder zeggen: 'We hebben Jezus in ons en om U tevreden te stellen geven wij alles aan U, zodat U alles kunt vinden wat U in Jezus hebt gevonden. Bovendien, lieve Moeder, willen we ook aan Jezus alle genoegens geven die Hij in U vond. Daarom willen we Uw hart binnengaan en al Uw liefde, tevredenheid, tederheid en moederlijke zorgen nemen en ze allemaal aan Jezus geven. Onze lieve Moeder, laat Uw moederlijke handen de zoete ketenen zijn die ons gebonden houden aan U en aan Jezus.
Jezus spaart zichzelf nergens in. Hij bemint ons met de grootste liefde. Hij wil ons allen redden en, als het mogelijk was, alle zielen uit de hel te houden, zelfs ten koste van al hun pijn te lijden. Toch ziet Hij dat de zielen zich door voortdurend wringen willen bevrijden uit Zijn armen en, niet in staat om Zijn pijn te bedwingen, roept Hij : Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? Kunnen we zeggen dat onze liefde voor zielen vergelijkbaar is met die van Jezus? Zijn onze gebeden, onze pijnen en al onze kleinste daden verenigd met Jezus’ daden en gebeden om zielen uit de hel te houden?
Hoe bieden we Jezus troost in Zijn immense verdriet? Als ons leven verteerd zou kunnen worden in een voortdurende oven, zou het nog niet genoeg zijn om deze smart te troosten. Elke kleine daad, lijden en gedachte die we verenigen met Jezus, kan worden gebruikt om zielen te grijpen, zodat ze niet in de hel vallen. Verenigd met Jezus, hebben we Zijn kracht in onze handen. Maar als we onze daden niet verenigen met Jezus, kunnen ze niet dienen om te voorkomen dat een ziel naar de hel gaat. Mijn Liefde en mijn Al, houd mij stevig vast aan Uw Hart, zodat ik onmiddellijk kan voelen hoezeer een zondaar U verdriet doet als hij zich wil losmaken.
Dan kan ik onmiddellijk mijn deel doen om ze tegen te houden. Mijn Jezus, laat Uw liefde mijn hart binden, zodat ik, verteerd door Uw vuur, de liefde die U voor zielen koestert, kan voelen. Wanneer ik leed, pijn en bitterheid verdraag, stort dan Uw gerechtigheid over mij uit, en neem de voldoening die U wilt, maar laat de zondaar gered worden. Laat mijn pijn de band zijn die U en de zondaar bindt. En laat mijn ziel troost ontvangen om Uw Gerechtigheid tevreden te zien.
24 uur van Jezus' Lijden - Luisa Piccarreta: 19de uur
19de uur : van 11 tot 12 uur op goede vrijdag
Jezus wordt gekruisigd.
Mijn geliefde Jezus,U bent reeds ontdaan van Uw kleren. Uw Lichaam is zo verscheurd dat U eruit ziet als een ontveld lam. U rilt helemaal, en mijn hart breekt van pijn als ik Uw Bloed zie druipen uit alle delen van Uw Lichaam! Uw vijanden zijn moe, maar niet om U te martelen. Als ze U ontdoen van Uw gewaad, trekken ze opnieuw de doornenkroon van Uw Hoofd, en veroorzaken onuitsprekelijke pijn.
Dan zetten ze de doornenkroon opnieuw op Uw Hoofd, waardoor U ongekende pijnkrampen voelt, als ze nieuwe en pijnlijker wonden veroorzaken en toevoegen aan de eerste. Mijn Jezus, in deze derde kroning biedt U eerherstel voor de trouweloosheid van de mens, en voor zijn koppigheid in zonde! Mijn Jezus, als de liefde niet had gewild dat U meer pijn leed dan deze, dan zou U stellig gestorven zijn aan de hevigheid van de pijn die U leed in deze derde doornenkroning. Ik zie dat U die pijn niet langer kunt verdragen. Met Uw ogen bedekt met Bloed, kijkt U om te zien of er tenminste iemand dicht bij U zou komen om U te ondersteunen in zoveel leed en in zo'n grote verwarring.
Mijn Goedheid, mijn Leven, hier bent U niet alleen zoals U gisteravond was. Daar is Uw diep bedroefde Moeder, die diep vanbinnen getroffen is door intens verdriet, en evenveel doodservaringen lijdt voor zoveel pijnen als U lijdt! Er zijn ook de liefhebbende Magdalena en de trouwe Johannes, die getroffen zijn van verdriet bij het zien van Uw pijn. Vertel me, mijn Geliefde, wie wilt U, om U te ondersteunen in zoveel pijn? Alstublieft, laat me naar U komen. Ik, die meer dan iemand anders, de behoefte voelt om in deze momenten bij U in de buurt te zijn. Uw lieve Moeder en de anderen geven mij hun plaats, en hier ben ik, Jezus, ik kom naar U.
Ik omhels U, en ik bid U om met Uw hoofd op mijn schouder te leunen, om mij de gaten van Uw doornen te laten voelen, om eerherstel te bieden voor alle beledigingen in de gedachten van mensen. Mijn Geliefde, alstublieft, hou me vast. Ik wil alle bloeddruppels die vanuit Uw Gezicht vloeien kussen, en ik bid U dat elk van deze druppels licht moge zijn voor de geest van elke mens, zodat niemand U met slechte gedachten kan beledigen. Ondertussen kijkt U naar het Kruis dat Uw vijanden gereed maken. U hoort de slagen van de hamer waarmee Uw beulen gaten vormen waarin ze de nagels zullen drijven die U zullen kruisigen.
En Uw hart bonkt, steeds feller van goddelijke dronkenschap, verlangend om U op het bed van pijn te leggen, om met Uw dood de redding van onze zielen te bezegelen. U zegt: Alstublieft, O Kruis, ontvang Mij spoedig in je armen, ik ben ongeduldig om te wachten! Heilig Kruis, op jou zal Ik komen om de voleinding te brengen aan allen. Haast je, O Kruis, vervul het brandend verlangen dat Mij verteert, om de zielen leven te geven. Stel het niet meer uit. Ik verlang er vurig naar om Mijzelf op jou te leggen om de Hemel voor al Mijn kinderen te openen. O Kruis, het is waar dat je Mijn martelaarschap bent, maar binnenkort zal je ook Mijn overwinning zijn en Mijn meest complete triomf, en door jou zal Ik overvloedige nalatenschappen, overwinningen, triomfen en kronen geven aan Mijn kinderen.
Terwijl Jezus dit zegt, bevelen Zijn vijanden Hem om erop te gaan liggen; en prompt gehoorzaamt Hij, om eerherstel te brengen voor onze ongehoorzaamheid. Mijn Geliefde, voordat U zich op het Kruis legt, sta me toe om U dichter tegen mijn hart te drukken en Uw bloedende wonden van liefde te kussen. Luister, Jezus, ik wil U niet verlaten. Ik wil met U meegaan, om mij op het Kruis te leggen en er samen met U aan vast te hangen. Ware liefde verdraagt geen scheiding, en U zult het lef van mijn liefde vergeven. Laat zien dat ik met U gekruisigd word.
Mijn tedere Liefde, ik ben niet de enige die dit aan U vraagt, maar ook Uw diep bedroefde Moeder, de onafscheidelijke Magdalena, de trouwe Johannes: we zeggen allen tegen U dat het draaglijker zou zijn om met U aan Uw Kruis genageld te worden, dan om U alleen gekruisigd te zien! Daarom bied ik mij samen met U aan de Eeuwige Vader aan, verenigd met Uw Wil, met Uw Hart, met Uw eerherstel en met al Uw pijn. Mijn aanbiddelijke Jezus zegt: Mijn kind, je hebt Mijn liefde geanticipeerd; dit is Mijn Wil: dat allen die van Mij houden met Mij gekruisigd worden. Kom en leg je op het Kruis met Mij. Ik zal je leven geven met Mijn Leven, Ik zal je vasthouden als de geliefde van Mijn Hart.
Mijn Goedheid, U legt zich op het Kruis en kijkt met zoveel liefde en met zo veel zoetheid naar Uw beulen, die reeds nagels en hamers in hun handen houden, klaar om U te doorboren. Het is als een zoete uitnodiging om de kruisiging sneller te doen gaan. Inderdaad, met onmenselijke woede, grijpen ze Uw rechterhand vast, houden de nagel op Uw handpalm en laten met slagen van de hamer de nagel uit de andere kant van het Kruis komen. De pijn die U lijdt is zo groot dat U rilt. Mijn Jezus, het licht van Uw mooie ogen wordt overschaduwd, en Uw Gezicht wordt lijkbleek en lijkt dood.
Gezegende rechterhand, ik kus U, ik bemin U, ik hou van U en ik dank U namens iedereen. Voor zoveel slagen als U ontvangt, vraag ik U om zoveel zielen op dit moment te bevrijden van de eeuwige verdoemenis. Als zoveel Bloeddruppels dat U vergiet, bid ik U om zoveel zielen in Uw kostbaarste Bloed te wassen.
Mijn Jezus, vanwege de bittere pijn die U lijdt, vraag ik U om de Hemel voor iedereen te openen en alle mensen te zegenen. Laat Uw zegen alle zondaars tot bekering en alle ketters en ongelovigen tot het licht van het geloof brengen. Jezus, Uw kwelling is pas begonnen, en Uw beulen hebben, terwijl ze Uw rechterhand hebben vastgenageld, met ongehoorde wreedheid Uw linkerhand vastgegrepen. Om het merkteken van het gat te bereiken trekken ze met geweld zodanig dat de gewrichten van Uw armen en schouders ontwricht raken, en door de hevigheid van de pijn, zijn ook Uw benen samengetrokken en stuiptrekkend. Vervolgens nagelen ze met een onvermoeibare razernij, Uw linkerhand aan het Kruis net zoals ze met Uw rechterhand deden.
Gezegende linkerhand, ik kus U, ik bemin U, ik dank U voor de klappen die U ontvangt en voor de bittere pijn die U lijdt terwijl ze de nagel in Uw hand drijven. Ik vraag U om de arme zielen in het Vagevuur op dit moment te bevrijden. Jezus, voor het Bloed dat U uit deze hand hebt vergoten, bid ik U om de vlammen te doven die deze zielen verteren. Laat dit Bloed voor iedereen een verkwikking zijn en een reinigend bad om iedereen van elke smet te zuiveren en ze naar de zalige aanschouwing van God te brengen. Mijn Liefde en mijn Al, door deze hevige pijn die U lijdt, vraag ik U om de hel voor alle zielen te sluiten en de bliksemschichten van Gods Gerechtigheid te weerhouden, die helaas uitgelokt worden door onze eigen zonden!
Jezus, laat Gods Gerechtigheid gekalmeerd worden, zodat Gods kastijdingen niet op aarde worden uitgestort, en dat de schatten van Gods Barmhartigheid worden geopend ten voordele van iedereen. Mijn Jezus, ik plaats de wereld en alle generaties in Uw armen, en ik smeek U, Mijn Liefde, met de stem van Uw Bloed, om niemand Uw vergeving te ontzeggen, en door de verdiensten van Uw kostbaar Bloed, de redding van al hun zielen toe te staan! Sluit niemand uit, Jezus! Jezus, mijn Geliefde, Uw vijanden grijpen met duivelse razernij Uw voeten. Ze zijn samengetrokken door de hevige pijn die U hebt opgelopen bij het ontwrichten van Uw armen, en de beulentrekken er zo aan dat Uw knieën, Uw ribben en alle botten van Uw borst ontwrichten.
Mijn hart kan dit niet volhouden, mijn Goedheid. Uw mooie ogen zijn verduisterd en versluierd door Bloed en door de hevigheid van de pijn. Uw lijkbleke lippen zijn verwrongen, Uw wangen hol, Uw tanden klapperen, terwijl Uw borst snel bonkt. Mijn Geliefde, hoe graag zou ik Uw plaats innemen om U zoveel pijn te besparen! Ik wil op elk deel van Uw lichaam de pijn verzachten, een kus erop geven, troost bieden en eerherstel voor iedereen bieden. Mijn Jezus, ze plaatsen Uw voeten op elkaar en drijven een nagel zonder punt er doorheen.
Gezegende voeten, ik kus U, ik hou van U, ik dank U en voor de meest bittere pijn die U lijdt, voor de tranen en voor het Bloed dat U vergiet. Ik smeek U om alle zielen in Uw heilige wonden te sluiten. Jezus, veracht niemand! Laat Uw nagels onze krachten vastnagelen, zodat ze zich niet van U verwijderen. Laten zij ons hart vastnagelen, zodat ons hart altijd op U alleen gericht is. Laten zij al onze gevoelens vastnagelen, zodat ze geen interesse hebben in hetgeen niet van U komt. Mijn gekruisigde Jezus, U bloedt helemaal, alsof U zwemt in een bad van Bloed, dat voortdurend om zielen vraagt. Door de kracht van dit Bloed vraag ik U, Jezus, dat geen enkele ziel ooit nog aan U ontsnapt! Jezus, ik kom dicht bij Uw gemarteld Hart.
U kunt het niet meer dragen, maar de Liefde schreeuwt nog luider: "Pijn, pijn, meer pijn". Mijn Jezus, ik knuffel U, ik kus U, ik bemin U, ik aanbid U en ik dank U namens iedereen. Jezus, ik wil mijn hoofd op Uw Hart leggen, om te voelen wat U voelt in deze pijnlijke kruisiging. Ik hoor elke slag van de hamer erin weergalmen. Alles is erin besloten, Uw pijn begint in Uw Hart, en daar eindigt zij. Als het nog niet was verordend dat een lans Uw Hart zou doorboren, zouden de vlammen van Uw liefde een weg banen en Uw Hart laten ontploffen! Deze vlammen roepen liefdevolle zielen op om een veilige woning in Uw Hart te vinden, en ik, Jezus, vraag omwille van Uw kostbaarBloed om heiligheid voor deze zielen.
Alstublieft, sta niet toe dat zij ooit uit Uw Hart weggaan, en vermenigvuldig de roepingen van offerzielen, die Uw leven op aarde kunnen voortzetten. U wilde een duidelijke plaats in Uw Hart geven aan liefdevolle zielen. Laat deze zielen nooit deze plek verliezen. Jezus, laat de vlammen van Uw Hart me verteren. Laat Uw Bloed me mooier maken. Laat Uw liefde me altijd aan Uw Hart vastnagelen door leed en eerherstel. Mijn Jezus, de beulen hebben nu Uw handen en voeten aan het Kruis genageld en het Kruis omgedraaid om de nagels om te buigen. Ze dwingen Uw Gezicht om de grond te raken, gedrenkt in Uw Bloed, en U kust het met Uw goddelijke lippen.
Met deze kus, mijn Liefde, wilt U alle zielen kussen en ze binden aan Uw liefde, door een zegel te plaatsen op hun redding. Jezus, laat mij Uw plaats innemen, en terwijl Uw beulen op de nagels slaan, laat deze slagen ook mij verwonden en mij volkomen aan Uw liefde vastnagelen. Mijn Jezus, terwijl de doornen steeds meer in Uw hoofd worden gedreven, wil ik U, mijn Goedheid, al mijn gedachten aanbieden die, als liefhebbende kussen, U kunnen troosten en de bitterheid van Uw doornen verzachten. Jezus, Uw vijanden blijven beledigingen en spot tot U uiten, en ik wil Uw goddelijke blikken troosten met mijn blikken van liefde. Uw tong is bijna aan Uw gehemelte geplakt vanwege de bitterheid van de gal en de hevige dorst.
Om Uw dorst te lessen, zou U willen dat alle mensenharten overvloeien van liefde. Maar U hebt de liefde niet en U verteert steeds meer voor hen. Mijn Liefde, ik wil U rivieren van liefde zenden, om in zekere zin de bitterheid van de gal en Uw hevige dorst te verlichten. Bij elke beweging openen de wonden van Uw handen zich steeds meer en de pijn wordt heviger. Om deze pijn te verzachten, bied ik U de heilige werken van alle mensen aan. Jezus, wat lijdt U veel pijn in Uw voeten! Het lijkt erop dat alle bewegingen van Uw Lichaam in hen kloppen, en dat niemand bij U in de buurt is om U te ondersteunen en op de een of andere manier de bitterheid van Uw lijden verzacht! Mijn Leven, ik wil de stappen van mensen van alle generaties, verleden, heden en toekomst, verenigen, en ze allen naar U toesturen, om U te troosten in Uw hevige pijn.
Mijn Jezus, hoe gekweld is Uw arme Hart! Hoe moet ik zoveel pijn troosten? Ik zal mij in U verspreiden. Ik zal mijn hart in het Uwe plaatsen; mijn vurige verlangens in de Uwe, zodat elk kwaad verlangen kan worden vernietigd. Ik zal mijn liefde verspreiden in Uw liefde, zodat door middel van Uw vuur, de harten van alle mensen kunnen worden verteerd en de wereldse liefde wordt vernietigd. Jezus, Uw Heilig Hart zal getroost worden en van nu af aan beloof ik U, altijd vastgenageld te blijven aan Uw liefhebbende Hart, met de nagels van Uw verlangens, van Uw liefde en van Uw Wil.
Mijn gekruisigde Jezus, ik die gekruisigd ben in U. sta me niet toe om mij van U te verwijderen, maar laat me altijd aan U vastgenageld worden om U te kunnen beminnen, voor iedereen eerherstel te bieden en om de pijn te verzachten die mensen U met hun zonden veroorzaken.
Jezus wordt gekruisigd. Met Hem ontwapenen we Gods Gerechtigheid.
Mijn goede Jezus, Uw vijanden tillen het zware hout van het Kruis op en laten het vallen in het gat dat ze hebben gegraven. Mijn Geliefde, U blijft hangen tussen Hemel en aarde. U richt zich tot de Vader en met een zwakke stem, zegt U Hem: Heilige Vader, hier ben Ik, beladen met alle zonden van de wereld. Er is geen enkele zonde die niet over Mij vloeit. Ontketen daarom niet langer de gesel van Uw Goddelijke Gerechtigheid over de mens, maar over Mij, Uw Zoon. O Vader, sta mij toe om alle zielen aan dit Kruis te binden, en om vergeving voor hen te smeken met de stemmen van Mijn Bloed en Mijn wonden. O Vader, ziet U niet hoe Ik Mij heb vernederd?
Door dit Kruis, krachtens deze pijn, sta ware bekering, vrede, vergeving en heiligheid toe aan iedereen. Bedwing Uw toorn tegen de arme mensheid, tegen Mijn kinderen. Ze zijn blind en weten niet wat ze doen. Kijk goed naar Mij, hoe Ik Mij heb vernederd omwille van hen. Als U niet door medelijden bewogen bent voor hen, laat U dan op zijn minst worden gekalmeerd door Mijn Gezicht, dat bevuild is door spuug, bedekt is met Bloed, gekneusd en opgezwollen is door de vele klappen en slagen die Ik heb ontvangen. Heb medelijden, Mijn Vader! Ik was de mooiste van allen nu ben Ik helemaal misvormd, tot het punt dat Ik Mezelf niet langer herken. Ik ben de verworpene van allen geworden, en daarom wil Ik ten alle koste de arme mens redden!
Mijn Jezus, hoe is het mogelijk dat U zoveel van ons houdt? Uw liefde verplettert mijn arme hart. Ik zou temidden van alle mensen willen gaan om Uw Gezicht, dat zo misvormd is omwille van hen, te tonen om hen tot medelijden te brengen voor hun eigen zielen en voor Uw liefde. Laat hen met het licht dat uit uw Gezicht straalt, en met de verrukkelijke kracht van Uw liefde, begrijpen wie U bent, en wie degenen zijn, die U durven beledigen, zodat ze zich voor U kunnen werpen om U te aanbidden en te verheerlijken. Mijn gekruisigde Jezus, de mens blijft Gods Gerechtigheid opwekken, en met haar tong doet ze de echo van vreselijke godslasteringen, vervloekingen, laster en roddel weerklinken.
Al deze stemmen verdoven de aarde, en dringen zelfs in de Hemel door, terwijl ze het goddelijke gehoor doof maken, vervloeken het en roepen om wraak en gerechtigheid! Wat voelt Gods Gerechtigheid zich gedwongen om Zijn gesel te ontketenen! Wat doen de vele gruwelijke godslasteringen Zijn toorn tegen de mens ontbranden! Maar U, mijn Jezus, houdt van ons met de hoogste liefde. Reageer tegen deze dodelijke stemmen met Uw almachtige en scheppende stem en roep om barmhartigheid, genade en liefde voor de mens.
Om de verontwaardiging van de Vader te verminderen, zegt U Hem met alle liefde: Mijn Vader, kijk nogmaals naar Mij, luister niet naar de stemmen van mensen, maar naar de Mijne. Ik ben Degene die voldoening schenkt voor iedereen. Daarom bid Ik U om naar de mens in Mij te kijken. Als U naar het schepsel kijkt buiten Mij, wat zal er dan met haar gebeuren? Ze is zwak, onwetend, alleen in staat om kwaad te doen en vol ellende. Heb medelijden met de arme mens. Ik antwoord voor haar met Mijn tong verbitterd door gal, uitgedroogd door dorst en verbteerd door liefde. Mijn verbitterde Jezus, mijn stem in de Uwe wil al deze overtredingen, alle beledigingen, alle godslasteringen tegemoet treden, om alle menselijke stemmen te veranderen in stemmen van zegen en lofprijzing.
Mijn gekruisigde Jezus, met zoveel liefde en pijn die U de mens geeft, geeft hij zich nog niet over. Integendeel, hij veracht U en voegt steeds zonden erbij, begaat enorme heiligschennissen, moord, zelfmoord, ruzies, fraude, bedrog, wreedheden en verraad. Al deze slechte werken wegen op de armen van Uw Hemelse Vader, zodanig dat Hij op het punt staat toorn en vernietiging over de aarde te laten komen. Mijn Jezus, om de mens van Gods toorn weg te rukken, uit angst haar vernietiging te zien , strekt U Uw armen uit naar de Vader, U ontwapent Hem en voorkomt dat Gods Gerechtigheid Zijn gang gaat.
Om Hem tot medelijden te bewegen voor de ellendige mensheid en om Hem te kalmeren, zegt U Hem met de meest overtuigende stem: Mijn Vader, kijk naar deze handen. Ze zijn opengescheurd en kijk naar de nagels die ze doorboren. Ze zijn vastgenageld met al deze slechte werken. In deze handen voel Ik alle pijnkrampen die deze slechte werken aan Mij geven. Bent U niet tevreden, O Mijn Vader, met Mijn pijn? Ben Ik misschien niet in staat om U tevreden te stellen? Ja, Mijn ontwrichte armen zullen altijd ketenen zijn om de arme mensen stevig vast te houden, zodat ze niet aan Mij kunnen ontsnappen, behalve voor degenen die door pure kracht zich losgewrongen hebben.
Mijn armen zullen liefdevolle ketenen zijn die U, Mijn Vader, zullen binden om te voorkomen dat U de arme mens vernietigt. Sterker nog, Ik zal U steeds dichter naar de mens trekken, opdat U Uw genaden en barmhartigheid op de mens kunt uitgieten! Mijn Jezus, Uw liefde is een zoete betovering voor mij, en zorgt dat ik doe wat U doet. Samen met U, ten koste van welke pijn dan ook, wil ik voorkomen dat Gods Gerechtigheid Zijn gang gaat tegen de arme mensheid. Met het Bloed dat uit Uw handen stroomt, wil ik het vuur van de zonde doven dat Gods Gerechtigheid ontsteekt en Zijn toorn kalmeren. Sta mij toe om in Uw armen, het lijden en de pijn van alle mensen te leggen, en de vele harten die treurig en bedrukt zijn. Sta me toe om temidden van alle mensen te gaan en ze allen in Uw armen te sluiten zodat ze allen naar Uw Hart kunnen terugkeren.
Laat me door de kracht van Uw scheppende handen de stroom van zoveel kwaadaardige werken stoppen en iedereen weerhouden van kwaad te doen. Mijn gekruisigde Jezus, de mens wil tot op de bodem alle vuiligheid van zonde verdrinken en ze rent bijna wild over het pad van het kwaad. Ze valt van zonde naar zonde, ze is ongehoorzaam aan al Uw Wetten, verloochent U, rebelleert tegen U, en ze wil bijna uit wrok naar de hel gaan. Hoe verontwaardigd is de Hoogste Majesteit! En U, mijn Jezus, die zegeviert over alles, zelfs over de koppigheid van mensen, laat Uw Mensheid zien om God de Vader te kalmeren.
Uw Mensheid is verscheurd, ontwricht en op een vreselijke manier gefolterd. U toont Uw doorboorde voeten die verwrongen zijn door de gruweldaad van pijnkrampen. Ik hoor Uw stem die nu meer dan ooit ontroerend klinkt, alsof U in een laatste ademhaling de mens wilt veroveren met kracht van liefde en pijn. U zegt om te triomferen over Uw Vader’s Hart: Mijn Vader, kijk naar Mij, van kop tot teen. Er is niet één deel van Mij dat heel is gebleven. Ik weet niet waar de beulen anders nog meer wonden kunnen laten openen en meer leed kunnen teweegbrengen. Als U zich niet tevreden stelt met deze aanblik van liefde en lijden, wie zal U dan ooit kunnen kalmeren?
O mensen, als jullie zich niet overgeven aan zoveel liefde, welke hoop blijft er dan over om jullie te bekeren? Mijn wonden en Bloed zullen stemmen zijn die voortdurend genaden van berouw, vergeving en medelijden voor jullie afsmeken van de Hemel naar de aarde! Mijn gekruisigde Jezus, U kunt er niet meer tegen. De vreselijke spanning die U lijdt aan het Kruis, het voortdurende gekraak van Uw botten, dat steeds heviger klinkt bij elke kleine beweging, Uw vlees dat steeds meer scheurt, de hevige dorst die U lijdt, innerlijke pijn die U verstikt met bitterheid, pijn en liefde. En tegenover zoveel martelingen is er de menselijke ondankbaarheid die als een krachtige golf in Uw doorboorde Hart doordringt en U beledigt. U onderdrukt zoveel dat Uw Mensheid, die niet in staat is om het gewicht van zo vele martelaarsdaden te dragen, op het punt staat om uit te doven en uitzinnig van liefde en lijden schreeuwt om hulp en medelijden!
Gekruisigde Jezus, is het mogelijk dat U, die over alles heerst en leven geeft aan iedereen, om hulp vraagt? Hoe zou ik willen doordringen in elke druppel van Uw Kostbaar Bloed, en in de wonden mijn eigen bloed gieten om elk ervan te verzachten, de prikken van elke doorn te verzachten, en de intensiteit van Uw bitterheid verlichten in elke innerlijke pijn van Uw Hart. Ik wou dat ik U leven kon geven voor mijn leven. Als het mogelijk was, zou ik U van het Kruis willen halen en mijzelf op Uw plaats hangen, maar ik zie dat ik niets ben en niets kan doen - ik ben te nietig.
Daarom zal ik het leven in U nemen, en in U, zal ik Uzelf geven. Op deze manier zal U mijn verlangen bevredigen. Gemartelde Jezus, Uw Mensheid eindigt, niet omwille van U, maar om onze Verlossing in alles te vervullen. U hebt goddelijke hulp nodig, en zo werpt U zich in de armen van de Vader en vraagt om hulp en bijstand. Hoe ontroerd is God de Vader als Hij kijkt naar de vreselijke marteling van Uw Mensheid. Het is het verschrikkelijk werk van mensenhanden die de zonde heeft gepleegd op Uw allerheiligste ledematen! En om Uw verlangen naar liefde te bevredigen, houdt Hij U vast aan Zijn Vaderhart en geeft Hij U de nodige hulp om onze Verlossing te volbrengen.
Terwijl Hij U stevig vasthoudt, voelt U in Uw Hart terug intens de slagen van de nagels, de zweepslagen van de geseling, het scheuren van de wonden, het prikken van de doornen. Wat is de Vader getroffen! Hoe verontwaardigd wordt Hij als Hij ziet dat al deze pijn U wordt oegebracht, tot in het diepste van Uw Hart, zelfs door zielen die aan U zijn toegewijd! In Zijn smart, zegt Hij: Is het mogelijk, Mijn Zoon, dat zelfs het deel dat door U werd gekozen niet volledig met U is? Integendeel, het lijkt erop dat deze zielen om een toevluchtsoord en schuilplaats in Uw Hart vragen om U te verbitteren en U een pijnlijker dood te geven. Meer zelfs, al deze pijn die ze U geven, zijn verborgen en bedekt door hypocrisie.
Ach, Zoon, Ik kan niet langer Mijn verontwaardiging bedwingen door de ondankbaarheid van deze zielen, die Mij meer bedroeven dan alle andere mensen samen! Maar U, mijn Jezus, zegevierend over allen, verdedig ook deze zielen, en vorm met de onmetelijke liefde van Uw Hart een schild tegen de golven van bitterheid en doorboring die deze zielen U toebrengen. Om de Vader te kalmeren, zegt U Hem: Mijn Vader, kijk naar Mijn Hart. Laat al deze pijn U tevreden stellen, en hoe bitterder ze zijn, laat ze des te machtiger in Uw Vaderhart zijn, om genade, licht en vergeving voor hen te smeken. Mijn Vader, wijs ze niet af. Zij zullen Mijn verdedigers zijn die Mijn leven op aarde zullen voortzetten.
Gekruisigde Jezus, mijn leven, ik zie dat U nog steeds gekweld bent op het Kruis, omdat Uw liefde nog niet is bevredigd om iedereen de voltooiing ervan te geven. Ook ik, ben samen met U gekweld. Jullie allen, Engelen en Heiligen, kom naar de Calvarie Berg, om de buitensporigheid en de dwaasheid van de liefde van een God te bewonderen! Laten we Zijn bloedende wonden kussen. Laten we ze aanbidden. Laten we die ontwrichte ledematen ondersteunen. Laat ons Jezus danken voor de volbrachte Verlossing. Laten we onze blik richten op de Moeder van Smarten, die pijn en doodservaringen voelt in Haar doorboord Onbevlekte Hart, voor evenveel pijn als Ze ziet in Haar Goddelijke Zoon. Haar eigen kleren zijn doordrenkt met Zijn Bloed.
De Calvarie Berg is er helemaal mee bedekt. Laten we allemaal tezamen dit Bloed nemen. Laten we de bedroefde Moeder vragen om Zich met ons te verenigen. Laat ons, ons verspreiden over de hele wereld, en laat ons allen helpen. Laten we degenen die in gevaar verkeren helpen, zodat ze niet sterven. Laten we degenen die gevallen zijn helpen, zodat ze weer kunnen opstaan. Laten we degenen die op het punt staan te vallen helpen, zodat ze niet vallen. Laten we dit Bloed geven aan de vele arme blinden, opdat het licht van de waarheid in hen zou schijnen.
Laat ons op een bijzondere manier temidden van de arme soldaten gaan, als hun waakzame schildwachten, en als ze op het punt staan door de vijand te worden getroffen, laten we ze dan in onze armen nemen om hen te troosten. En als ze door iedereen in de steek worden gelaten, als ze wanhopig zijn om hun droevige bestemming, laten we hen dan dit Bloed geven zodat ze kunnen berusten en dat de gruweldaad van pijn minder wordt. En als er zielen zijn die op het punt staan in de hel te vallen, laten we hen dit Goddelijke Bloed geven, dat de prijs van de verlossing bevat - laten we ze van Satan ontrukken!
Terwijl ik Jezus stevig vasthoud aan mijn hart om Hem te verdedigen en Hem voor alles te beschermen, zal ik iedereen naar dit Hart brengen, zodat iedereen een effectieve genade van bekering, kracht en redding krijgt. Ondertussen zie ik dat Uw Bloed uit Uw handen en voeten stroomt. De Engelen wenen en omringen U als een kroon. Ze bewonderen de voortekenen van Uw immense liefde. Uw lieve Moeder die doordrongen is van pijn, bevindt zich aan de voet van het Kruis samen met Magdalena en Johanne. Allen zijn in extase van ontzag, liefde en pijn! Mijn Jezus, ik verenig mij met U en ik klamp me vast aan Uw Kruis. Ik neem alle druppels Bloed en ik giet ze in mijn hart.
Als ik zie dat Uw Gerechtigheid opgewekt is tegen zondaars, zal ik U dit Bloed laten zien om U te kalmeren. Als ik de bekering van zielen wil die hardnekkig in zonde blijven steken, zal ik U dit Bloed laten zien, en zult U mijn gebed door dit Bloed niet verwerpen, omdat ik de belofte in mijn handen houd. Mijn Gekruisigde Goedheid, in naam van alle generaties uit verleden, heden en toekomst en samen met Uw Moeder en met alle Engelen, buig ik mij voor U en zeg: "Wij aanbidden U, O Christus, en wij zegenen U omdat U door Uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.”
Overweging
De gekruisigde Jezus gehoorzaamt Zijn beulen. Hij aanvaardt met liefde alle beledigingen en pijn die zij Hem geven. Jezus vond in het Kruis Zijn rustbed voor de grote liefde die Hij voelde voor onze arme zielen. Rusten we in Hem in al onze pijn? Kunnen we zeggen dat we een bed voor Jezus in ons hart bereiden met ons geduld en onze liefde? Terwijl Jezus wordt gekruisigd, is er niet één innerlijk of uiterlijk deel van Hem dat geen bijzonder lijden voelt. Blijven we volledig aan Hem gekruisigd, tenminste met onze voornaamste zintuigen?
Wanneer we ons plezier vinden in een nutteloos gesprek of in een ander soortgelijk amusement, dan is het Jezus die aan het Kruis genageld blijft. Maar als we dit plezier opofferen uit liefde voor Hem, dan verwijderen we de nagels van Jezus en doorboren we onszelf. Houden we altijd onze geest, ons hart en ons hele zijn vastgenageld met de nagels van Zijn Wil? Terwijl Hij gekruisigd wordt, kijkt Jezus met liefde naar Zijn beulen. Zien we met liefde naar degenen die ons beledigen, uit liefde voor Hem?
Allen: Mijn gekruisigde Jezus, laat Uw nagels in mijn hart worden gedreven, zodat er geen hartslag, genegenheid of begeerte is die de wonden niet voelt; en laat het bloed van mijn hart, de balsem zijn die al Uw wonden verzacht.
Nog een pandemie te verwachten - Great Miracles Avenue
25/3 Nog een pandemie te verwachten - Great Miracles Avenue
1e droom: Ik bevond mij met mijn familie in Brazilië, maar mijn man was niet bij mij omdat hij in een ander land werkte. Plotseling ontvingen mijn ouders een bericht op hun mobiele telefoon en dit bericht was van de overheid en op het bericht waarschuwden ze mensen voor een ziekte die erger was dan covid en die zich reeds over de hele wereld verspreidde.
Dit was weer een pandemie en ze vroegen iedereen om thuis te blijven. Ze lieten ons een man horen die schreeuwde en huilde van pijn vanwege deze ziekte. Het was heel schokkend en beangstigend en in de droom maakte ik me zorgen omdat mijn man in een ander land was, alsof het niet gemakkelijk was om hem weer te zien, misschien omdat er geen gemakkelijk transport zal zijn tussen landen.
2e droom: Ik zag een non mij vragen om naar een missie te komen en die non en een andere betaalden voor mijn overtocht. Toen zag ik mezelf in een ziekenhuis ik kwam daar op dezelfde plaats waar zieke mensen kwamen en er waren veel zieke mensen met verschillende soorten ziekten. Ik zag dat mijn man daar was en hij zei tegen mij dat hij brood ging kopen voor een leukemiepatiënt en ik zei tegen hem dat het een mooi gebaar was. Mijn man en ik waren gezond.
We waren daar om te helpen en om onze missie uit te voeren. Toen zag ik een persoon met open hoofdwonden en dat schokte me maar de persoon kon nog steeds lopen en zijn huid was erg uitgedroogd. Later zag ik mezelf in dit enorme ziekenhuiscomplex met veel verpleegsters die uit vele plaatsen kwamen. De verpleegsters arriveerden in bussen.
3e droom: Ik zag overal veel paspoppen die op mensen leken, en gekostumeerd alsof het Halloween-periode was. Ze leken zo echt maar levenloos. Toen mensen langs de paspoppen liepen, staarden ze alleen maar. Ik keek naar deze dingen en het leek dat ze zouden tot leven komen. In een oogwenk bewogen al deze paspoppen en ik zag dat ze allen veranderd waren in zombies en toen kondigde de Amerikaanse regering in de droom aan dat ze mensen rekruteerden om zeven dagen lang op te treden en zich als zombies te gedragen.
Ik dacht: waarom zouden ze willen dat mensen zich als zombies gedragen? Ik schreef me ook in voor dit acteerwerk, maar pas toen we binnenkwamen, vertelden ze ons dat we ons als zombies zouden gedragen. Ik wist dit reeds omdat ik het visioen zag.
Ik had de kans om te zien wat het acteerwerk was. Het leek alsof deze levensechte paspoppen in echte zombies veranderden en er waren er veel van. Ze waren ook niet zo langzaam als ik dacht dat de zombies zouden zijn. Er was geen ademruimte om ze zelfs maar aan te vallen.
Toen heb ik me afgemeld voor het rekruteringsproces, omdat door wat ik had gezien ik niet kon doorgaan met acteren. Sommige mensen zeiden tegen mij dat het maar zeven dagen zijn en dat het veel geld opbrengt. Ik heb het afgewezen en ben weggegaan. Ik zei tegen mezelf: in dit visioen weten deze mensen niet eens dat ze er niet levend uitkomen. Het was zo levendig.
18/3 De tijd gaat voorbij en het uur van barmhartigheid is nabij - Jennifer
Jezus: Mijn kind, Ik zeg tegen Mijn kinderen dat geloof niet uit angst handelt, maar dat het door gebed is dat alles in het licht van de waarheid wordt gebracht. Mijn kinderen, heb ogen van geloof, hoop en eindeloos vertrouwen in Mijn Barmhartigheid, want dit is de grootste daad van liefde die aan de mensheid werd gegeven. Mijn Barmhartigheid is eindeloos en velen zien niet wat er achter gesloten deuren gebeurt.
Blijf dicht bij Mij, Mijn kinderen, en door gebed en vasten zullen jullie beginnen te genezen. Blijf dicht bij Mij, want terwijl deze aarde begint te schommelen en te beven, zullen de eerste van deze dingen beginnen binnen de muren van Mijn Kerk en door de hele wereld filteren. De liefde van Mijn Vader zou er niet zijn als Hij tot nu toe niet zo'n tijd gunde waarin Zijn kinderen zich konden bekeren.
Mijn kinderen, het kwaad versnelt en jullie tijd op deze aarde is slechts een oogwenk. Wees waakzaam, want de vijand is op zoek naar waar Ik jullie losgeld voor heb betaald. Wanneer je je waakzaamheid laat varen en je overgeeft aan een dwaze wereld, begint hij de voogdij over je ziel over te nemen.
Wanneer de mensheid de zon, de maan en de sterren probeert te manipuleren en de ingewikkeldheden van Mijn schepping opnieuw begint te ontwerpen, wordt hij een valse profeet voor zichzelf.* Wee degenen die vreugde vinden in de vernietiging van het leven. Wee degenen die zichzelf toestaan de architecten van het kwaad te zijn.
De tijd verstrijkt en het uur van Barmhartigheid is nabij. Ik roep Mijn kinderen op om deze tijd van de Goede Week binnen te gaan en te streven naar ware heiligheid. Heiligheid betekent delen in Mijn lijden en instrumenten zijn van liefde en barmhartigheid.
Ga heen, Mijn kinderen, en voed jullie ziel en lichaam door boetedoening (Biecht) en de H. Eucharistie. Er is jullie een nieuw uur gegeven om eerherstel te doen en naar de Hemel te streven. Ga nu heen, want ik ben Jezus, en heb vrede, want Mijn Barmhartigheid en gerechtigheid zullen zegevieren.
Voetnoten van Pr. David (spiritueel adviseur van Jennifer)
*Onze Heer Jezus spreekt over de ingewikkeldheden van Zijn schepping, wat verwijst naar het scheppingsverslag in het boek Genesis.
En God zei: ‘Laat er lichten zijn aan het hemelgewelf om de dag van de nacht te scheiden; en laat ze dienen als tekenen en voor seizoenen en voor dagen en jaren, en laat ze lichten zijn aan het hemelgewelf om licht te geven op de aarde.’ En het was zo. En God maakte de twee grote lichten: het grotere licht om over de dag te heersen, en het kleinere licht om over de nacht te heersen; hij maakte ook de sterren. (Genesis 1:14–16)
De zon, de maan en de sterren zijn een uurwerk om een kalender op te stellen, die de wisseling van de seizoenen markeert. Weerpatronen volgden tot voor kort de seizoenen. De mensheid bemoeit zich met de ingewikkeldheden van Gods ontwerp om het weer te veranderen om valse profetieën over klimaatverandering te vervullen. Het uurwerk van de zon, de maan en de sterren zijn niet langer betrouwbare ‘tekenen voor de seizoenen’.
