19/3 Ik stierf en Jezus gaf mij een merkteken - Great Miracles Avenue
19/3 Ik stierf en Jezus gaf mij een merkteken - Great Miracles Avenue
Bij een zelfmoordpoging door een overdosis pillen: Ik gleed weg. Op het moment dat mijn ogen dicht gingen veranderde alles. Het voelde alsof ik op reis was. Ik stond aan de oever van een grote en brede rivier en ik kon vier baby's zien ze waren aan de overkant van de rivier. Het waren baby's maar ze konden praten en schreeuwen. Ze riepen naar mij: Mammie Mammie maar er was niets dat ik kon doen omdat een grote rivier ons scheidde. De Grote Rivier betekende de dood die ik mezelf had opgelegd. Als ik mijn leven niet had genomen zouden die vier kinderen, de kinderen zijn geweest die God voor mij had voorbereid. Ze waren de antwoorden op mijn gebeden, maar omdat ik niet verder in de geest kon zien, wist ik niet dat God iets groots voor mij aan het voorbereiden was. Maar alles was nu te laat omdat ik dood was.
Vanaf daar veranderde het tafereel mijn lichaam was gewichtloos maar toch trok iets zwaars me naar beneden. Ik kon niets zien maar ik voelde een koude wind langs me heen razen. Er was geen geluid. Ik probeerde te schreeuwen maar er kwamen geen woorden. Mijn lichaam voelde als bevroren. Angst greep me aan als nooit tevoren. De duisternis werd dikker en drukte tegen me aan van alle kanten. Hoe dieper ik ging, hoe kouder het werd. Mijn hart raasde toen ik me realiseerde dat ik ergens naartoe werd gebracht, ergens waar het echt vreselijk was. Plotseling landde ik op vaste grond.
De duisternis om me heen veranderde en openbaarde een plaatsdie ik niet volledig kan beschrijven. Maar toen verstikte de lucht me bijna. Ik hoorde geschreeuw in de verte en lange en pijnlijke kreten. Ik keek om me heen en zag figuren in de schaduwen. Sommigen bogen zich diep voorover en bedekten hun gezichten. Terwijl anderen doelloos ronddwaalden, de grond onder me voelde heet, als kolen van vuur onder mijn voeten. Er was een vieze stank en voor me stond een enorme poort: donker en torenhoog. Achter de poort zag ik vlammen en schaduwen bewegen. Elke stap die ik zette voelde zwaarder. Toen ik de ingang naderde voelde ik een aanwezigheid vol haat. Het wikkelde zich om me heen en fluisterde leugens in mijn oren: je hoort hier thuis, je verdient dit, je zult ervoor boeten, je leven benemen.
Dit maakte me echt bang. Ik probeerde terug te draaien maar de kracht duwde me naar voren. Net toen ik op het punt stond de donkere poort binnen te gaan, scheen er plotseling licht door de duisternis. Het was zo helder dat ik voor het eerst mijn ogen moest bedekken. In wat voelde als een eeuwigheid kon ik ademen. Toen zag ik iemand midden in het licht staan, een figuur. Ik kon zijn gezicht niet duidelijk zien, maar ik wist wie het was. Mijn hart herkende Hem onmiddellijk. Het was Jezus. Ik viel op mijn knieën. Al de duisternis die me momenten daarvoor had gegrepen was weg. Het werd vervangen door een gevoel van overweldigende liefde. Ik voelde me onwaardig om in Zijn aanwezigheid te zijn toch kon ik niet wegkijken.
Hij stond rechtop en stralend. Zijn licht was sterk en krachtig en het duwde elke schaduw weg. Jezus strekte Zijn hand naar me uit en toen Zijn licht me aanraakte verdween elke angst, elke pijn, elke las,t die ik al die jaren had gedragen. Zijn stem was niet luid maar vulde mijn hele wezen, hoewel Hij geen woorden sprak. Op dat moment begreep ik alles. Toen ik knielde voor Jezus, overweldigd door Zijn aanwezigheid strekte Hij Zijn hand uit en raakte Mijn hoofd aan. Plotseling verspreidde zich een warmte door me heen. Het vulde elk deel van mijn wezen. Nadat Hij mijn hoofd had aangeraakt zag ik dat er een kroon op Mijn hoofd was geplaatst. Hij zette een kroon op mijn hoofd. Ik begreep niet waarom er een kroon op mijn hoofd was geplaatst. Ik verdiende dit niet. Jezus keek me aan met Zijn ogen vol liefde en mededogen.
Hoewel Hij in eerste instantie geen woorden sprak begreep ik dat deze kroon geen beloning was voor iets dat ik had gedaan, maar een teken van Zijn genade. Hij had mijn trouw gezien door al mijn beproevingen, zelfs toen mijn hart brak, zelfs toen ik alleen huilde, nacht na nacht, maar toch hield ik vast aan mijn geloof. De kroon was een teken van trouw, een teken van rechtvaardigheid. Toen sprak Jezus. Hij vertelde me dat hoewel ik veel had geleden, ik trouw was gebleven door alle tegenslagen. Ik had nooit mijn geloof in Hem losgelaten zelfs toen ik bad voor een kind en geen antwoord kreeg.
Ik heb me niet afgekeerd om hulp te zoeken van waar dan ook. Ik keek nog steeds naar Hem op, zelfs toen mijn man me verraadde, me slecht behandelde en mij de schuld gaf van ons verlies. Ik klampte me vast aan God. Iedereen, inclusief mijn eigen familie verwaarloosde me, maar ik had nog steeds geloof in Hem. Jezus zei dat deze trouw de reden was waarom Hij me had gered, niet omdat ik perfect was maar omdat ik Hem had vertrouwd, zelfs in de donkerste momenten. Hij vertelde me dat degenen die standvastig blijven in hun geloof, ongeacht de beproevingen, het merkteken van rechtvaardigheid zullen dragen. Het is geen merkteken dat door de ogen van mensen wordt gezien maar alleen door God bekend is.
Hij vertelde me dat ik op het pad naar de Hel was geweest niet vanwege mijn lijden maar vanwege mijn keuze om zelfmoord te plegen. Hij zei dat het een zonde is. Het leven behoort aan de Vader en niemand heeft het recht om het te beëindigen. Jezus legde uit dat als ik op natuurlijke wijze was gestorven, ik bij Hem in de Hemel zou zijn geweest vanwege mijn trouw, maar door mijn leven te nemen, had ik Zijn wil overtreden. Die keuze had me bijna de eeuwigheid gekost. Hij vertelde me dat Hij me nog een kans gaf, een kans om terug te keren en voor Hem te leven.
Hij zei dat ik moest delen wat ik had gezien en anderen moest waarschuwen. Elke Christen zonder het merkteken van rechtvaardigheid zou de Hemel niet binnengaan. Trouw aan God, zelfs in de moeilijkste tijden, is wat Zijn volk onderscheidt. Toen ik mijn ogen opende, draaide ik mijn hoofd om en realiseerde me dat ik nog steeds in mijn kamer was. Er was niemand thuis om me zelfs maar naar het ziekenhuis te brengen nadat ik was gestorven. Ik probeerde rechtop te zitten, maar mijn lichaam was zwak. Toen ik om me heen keek, zag ik een Bijbelvers op de muur geschreven. Dit was wat ik op de muur zag. Ik citeer nu.
Er wacht mij de kroon van rechtvaardigheid die de Heer, de rechtvaardige rechter, mij op die dag zal toekennen, en niet alleen aan mij, maar ook aan allen die naar Zijn verschijning hebben verlangd. Amen. Dit vers is te vinden in 2 Timoteüs 4:8. Tranen vulden mijn ogen toen ik de woorden las. Ik wist dat het geen toeval was. Jezus had mij de waarheid laten zien dat degenen die trouw blijven, een kroon van rechtvaardigheid zullen ontvangen, wat het merkteken is voor ons gelovigen. (Ze heeft nu deze 4 kinderen.)
Tijdens de Cenakel Gebeden sprak de Heilige Moeder met mij over hoe verdrietig en bezorgd Ze is over de inconsistente aanwezigheid bij de Cenakel Gebeden. Ze was niet erg tevreden of blij.
Ze zei: Valentina, Mijn dochter, vertel Mijn kinderen (Cenakel gebedsgroep) dat Mijn Zoon deze groep aan Zichzelf heeft gewijd - dit is erg belangrijk. Maar niet iedereen begrijpt de Wijding. Als je je aan iets verbindt, moet je het nakomen.
Ik zie talloze mensen die niet meer komen - ze komen een tijdje en verdwijnen dan. Als je je aan iets verbindt, moet je het nakomen.
Het beledigt Mijn Zoon omdat de tijd nu in de wereld erg, erg slecht is, en de duivel doet echt zijn best om je af te leiden. Ik begrijp de moeilijkheid, maar je moet sterker zijn dan dat - je moet je plicht vervullen. Het is niet zo dat je elke dag naar de gebeden hoeft te gaan - maar slechts één keer per week. Probeer dus zoveel mogelijk deel te nemen.
De Heilige Moeder legde uit: Als je regelmatig komt bidden en God aanbidt, ga je vooruit in je geloof. Maar plotseling, als je jezelf terugtrekt, besluit of je wel of niet gaat bidden en de gebeden langzaam verwaarloost, stapt de duivel naar voren en heeft meer macht. Het geloof gaat achteruit, maar het kwaad gaat vooruit. Daarom bidden we om sterk te zijn en de boze geesten te verslaan.
Mijn Zoon is zo beledigd door de wereld, en tegelijkertijd, als je de gebeden bijwoont, troost je Hem heel erg. Probeer regelmatig deel te nemen.
1/3 Eerste Zaterdag Gebedsgroep - Valentina Papagna
Tijdens de gebeden in mijn Eerste Zaterdag Gebedsgroep verscheen de Heilige Moeder.
Ze glimlachte en zei: Mijn kinderen, normaal gesproken bieden ze mij in de Cenakel Rozenkrans maar één Rozenkrans aan, maar jullie, mijn kinderen, bieden mij alle vier de Mysteriën aan! En dat is iets heel moois. Het is vanuit jullie wil dat jullie dat doen, en jullie troosten mijn Zoon en mij enorm omdat jullie zo dierbaar zijn voor mijn Onbevlekte Hart.
Op een dag zal mijn Onbevlekte Hart triomferen - jullie zullen het zien, en de glorie van God komt heel, heel dichtbij.
Wees in vrede en geef niet toe - blijf bidden en troost mijn Zoon die zo beledigd is door de wereld.
De Heilige Moeder zegende ons allemaal, en ze is heel, heel gelukkig.
Tijdens de Heilige Mis sprak onze Heer tot mij over hoezeer Hij beledigd is door het Sydney Mardi Gras Festival dat gisteravond werd gevierd.
Hij zei: Denk je dat Ik erg blij ben met een stad of natie die toestaat dat zulke smerigheid door een stad wordt geparadeerd? Het bevalt Mij niet. Ik ben God van genade en vergeving, maar Ik hou niet van zulke vreselijke dingen die in het openbaar worden gedaan, de manier waarop ze bewegen, de manier waarop ze zich gedragen en zichzelf blootstellen. Denk je dat Ik de stad daarvoor ga zegenen? Nee!
En mensen bidden dat Ik deze mensen zal straffen. Dat doe ik niet, maar de stad Sydney zal binnenkort haar eigen oordeel krijgen. Op dit moment is het zo vervuild door de zonde van die smerigheid dat Ik wil dat priesters een processie maken, de straten zegenen met gebeden en wierook, en God vragen om genadig te zijn. De zonde van het kwaad dat door de stad trok, blijft daar.
Tijdens het uitdelen van de Heilige Communie zei onze Heer: Zovelen beledigen Mij omdat de waarheid van berouw niet in de kerk wordt gesproken. Jullie zagen Mijn Doodsangst toen Ik Mijzelf opofferde tijdens de Mis. Ik Ben bereid om het steeds opnieuw te doen. Het zal een genoegen zijn om het te doen, maar de zonde van heiligschennis die Ik ontvang tijdens het uitdelen van de Heilige Communie beledigt Mij zo.
Ten eerste is de Communie in de hand zo heiligschennend dat niemand Mij mag aanraken. Dan komen mensen Mij ontvangen met een doodzonde, en sommigen belijden nooit. Stel je voor dat Mijn Lichaam in die ziel gaat - je weet niet welke Doodsangst Ik lijd. Oh, wat lijd Ik! Spreek tot Mijn Bisschoppen en Priesters en leg hun uit dat Ik daar niet blij mee ben. Ze moeten mensen vertellen dat ze zich moeten bekeren en naar de Biecht moeten gaan.
Na de Heilige Mis ging ik bidden in de Kapel voor het Beeld van Onze Lieve Vrouw, Hulp der Christenen. Gezegende Moeder zei: Mijn Zoon is zo beledigd door de zonde die in de stad Sydney is begaan, en de wereld kijkt toe en steunt dit (de Mardi Gras). Oh, wat beledigt dat mijn Zoon!
De dikke zwarte rook van zonde reikt tot aan de Hemel, tot aan de Majesteit van de Troon van God. Troost mijn Zoon, Hij is zo ernstig beledigd.
7/3 Cycloon in Queensland en Noord-Nieuw-Zuid-Wales - Valentina Papagna
Vroeg vanmorgen kwam de engel en nam me mee naar de Hemel om een heilige persoon te ontmoeten.
De engel zei: Je zult een dame ontmoeten die met je wil praten.
Ik dacht meteen dat ik de Heilige Moeder zou ontmoeten, maar in plaats daarvan was het een heilige dame die ik nog nooit eerder had ontmoet. Ze was lang, blond en helemaal in het wit gekleed.
Ik was een beetje teleurgesteld toen ik de Heilige Moeder niet zag. Het is altijd een mooi gevoel als ik onze Lieve Vrouw ontmoet.
De heilige dame zei: Valentina, ik ben naar je toe gestuurd om je te ontmoeten met een heel ernstige boodschap.
In haar rechterhand hield ze een stuk wit papier vast met veel tekst erop.
Ze zei: Wat er in deze boodschap staat, is voor jou en het gaat allemaal over de zware cycloon en storm die een deel van de Australische kust zal treffen.
Ik zei: "Ik weet ervan en ik maak me grote zorgen over de mensen die het zal treffen."
Op datzelfde moment passeerde een andere heilige dame ons. Ik was zo bezorgd over het dreigende slechte weer dat ik zei: "Misschien moeten we haar vragen ons hiermee te helpen."
De heilige dame antwoordde: Nee! Dat gaat haar helemaal niets aan. Deze boodschap is alleen voor jou. Je woont in Australië en het is jouw plicht om mensen te waarschuwen en te bidden. Je moet de boodschap verspreiden onder de mensen en hen vertellen dat ze moeten bidden en berouw moeten tonen, want God is erg beledigd. Daarom komt deze straf naar hen toe.
En toen zei ze: Laten we naar binnen gaan en in dit gebouw bidden. Het was allemaal voor deze intentie.
We gingen een gebouw binnen dat eruit zag als een kerk met banken erin. Toen we binnenkwamen, zat ik aan de ene kant en de heilige dame zat tegenover mij. Ze legde het papier met het schrift naast haar op de bank.
Ik bleef naar het papier staren, dat veel zwarte vlekken en schrift had, de vlekken stelden de locaties voor waar de rampen zouden gebeuren. Op dat moment riep de dame mij om naar haar toe te komen. Toen ik haar naderde, voelde ik dat het Tabernakel dichtbij was en voelde ik dat ik moest knielen, maar toen ik naar de dame snelde, vergat ik dat te doen.
Toen ik bij haar kwam, stond ze op en hield het papier vast. Op datzelfde moment verscheen God de Vader. Ik was totaal verrast om Hem te zien, maar ik kon zien dat de heilige dame niet verrast was.
Hij omhelsde ons beiden en hield ons stevig tegen Zich aan. Zodra God de Vader mij omhelsde, verliet alle angst mij en voelde ik me zo goed.
God de Vader zei: Je hebt niets te vrezen. Je bent in Mijn zorg, en Ik omhels je, en niets kan je kwaad doen.
Op dat moment voelde ik dat God de Vader de straf voor de Australische kust al had verminderd. Hij omhelsde niet alleen mij, maar Hij omhelsde al Zijn mensen op aarde.
Plotseling dacht ik: ‘Jee, Ik word verpletterd tussen hen beiden.’
Terwijl God de Vader ons in Zijn omhelzing hield, met mij in het midden, keek ik naar Hem op en zag hoe lang Hij was. Toen keek ik naar de heilige dame en zag dat zij ook behoorlijk lang was.
Ik zei tegen hen: “Jullie zijn allebei zo lang en ik ben zo klein!”
Ze glimlachten allebei toen ik dit zei.
God de Vader zei: Klein? Je bent misschien fysiek klein, maar dit is een grote boodschap die je aan mensen moet geven. Je moet ze laten weten welke zeer belangrijke boodschap Ik je geef. Ik wil dat je ze vertelt dat ze acht moeten slaan op Mijn waarschuwingen, dat ze moeten veranderen, zich moeten bekeren en moeten bidden.
Valentina, Mijn dochter, Ik geef je een grote verantwoordelijkheid om Mijn volk te waarschuwen. Als ze niet luisteren, zal het erger worden. Ze moeten hier maar beter op letten.
Dank U, mijn Vader. Ik hou van U.
Vanmorgen (9-mrt-2025) zei onze Heer Jezus: Bied Mij de boodschap aan, zodat Ik die kan heiligen. Laat ze die nog steeds lezen!De mensen zouden dankbaar en dankbaar moeten zijn dat het (de cycloon) niet harder heeft toegeslagen dan dat.
Kruisteken - Hier bevinden wij ons aan Uw voeten, O allerzoetste Gekruisigde Jezus, om U de tranen aan te bieden van Haar die, met zoveel liefde, U vergezelde op de droevige weg naar Golgotha. Geef, O goede Meester, dat wij mogen weten hoe wij voordeel kunnen halen uit de lessen die zij ons leerde, zodat wij op aarde, door Uw Allerheiligste Wil uit te voeren, U op een dag in de Hemel mogen prijzen voor alle Eeuwigheid.
Op de grote kralen: O Jezus, denk aan de tranen en Bloedtranen van Haar die U het meest liefhad toen U op aarde was, en die U nu het vurigst liefheeft in de Hemel.
Op de kleine kralen: 10 x O Jezus, verhoor onze smeekbeden en verzoeken door de tranen en Bloedtranen en de smarten van Uw allerheiligste Moeder en door het Kostbaar Bloed.
Einde: 3 X O Jezus, gedenk de tranen en Bloedtranen van Haar die U het meest liefhad toen U op aarde was, en die U nu het vurigst liefheeft in de Hemel.
Allerheiligste Maagd en Moeder van Smarten, wij vragen U om Uw gebeden met de onze te verenigen, zodat Jezus, Uw goddelijke Zoon, tot wie wij ons wenden in naam van Uw Moederlijke tranen, onze gebeden hoort en ons de genaden schenkt waar wij naar verlangen voor de Kroon van het eeuwige Leven. Amen.
Schietgebed (terwijl je de medaille kust en overweegt): Door Uw goddelijke zachtmoedigheid, O Jezus in Ketenen, red de wereld van dwaling die haar bedreigt! O Maagd van Smarten, Uw tranen en Bloedtranen hebben het helse rijk omvergeworpen!
9/3 Als de wereld mijn Tranenrozenkrans zou bidden - Marcos Tadeu Teixeira
9/3 Als de wereld mijn Tranenrozenkrans zou bidden - Marcos Tadeu Teixeira
Maria: Lieve kinderen, ik ben de Vrouwe van Tranen! Ik kom weer uit de Hemel om jullie te vertellen: Bid elke dag de Rozenkrans van Mijn Tranen!
Wie elke dag Mijn Tranenrozenkrans bidt, beloof ik plechtig dat hij niet veroordeeld zal worden tot het eeuwige vuur, omdat ik alle genaden zal verkrijgen om in Gods genade te sterven. Met andere woorden, om ware boete te doen en eerherstel te brengen voor zijn zonden en daardoor het eeuwige leven te verkrijgen.
Aan iedereen die elke dag de Tranenrozenkrans bidt, beloof ik plechtig dat deze persoon niet in ongenade zal vallen, omdat ik altijd voor hem alle genaden zal zoeken die nodig zijn voor zijn redding.
Degenen die de Tranenrozenkrans bidden, zullen bekeerd worden als ze zondaars zijn, zullen in genade blijven als ze rechtvaardig zijn en zullen het eeuwige leven bereiken.
Degenen die elke dag de Tranenrozenkrans bidden, zullen nooit bezeten worden door demonen, en ze zullen niets te vrezen hebben, want ik zal altijd hun bescherming, hun moeder en hun toevluchtsoord zijn.
Als de wereld de boodschappen had gehoorzaamd die ik aan mijn dochtertje Amalia Aguirre gaf en elke dag de Tranenrozenkrans had gebeden, zou de Tweede Wereldoorlog niet hebben plaatsgevonden, noch alle andere 33 grote oorlogen die in de 20e eeuw plaatsvonden...
Als de wereld vandaag met vurigheid de Tranenrozenkrans zou bidden, zouden alle oorlogen verdwijnen, zouden zondaars bekeerd worden, zouden degenen die door de duivel bezeten zijn bevrijd worden, zou de Kerk hersteld en bevrijd worden van alle kwaad. En de wereld zou een tijdperk van welvaart, geluk, vreugde en blijvende vrede binnengaan.
Daarom zorgde ik ervoor dat het boek met mijn boodschappen dat aan mijn dochtertje Amalia werd gegeven, in 2002 bij mijn zoon Marcos terechtkwam, zodat hij deze boodschappen uit de vergetelheid kon halen en al mijn boodschappen over mijn Tranen aan de hele wereld bekend kon maken.
En dankzij hem kennen vandaag werkelijk 190 landen de kracht van mijn Moederlijke Tranen. En mijn kinderen bidden de Tranenrozenkrans met liefde, doen het Uur van Mijn Tranen, de Kruisweg van ware Liefde en hebben Mijn beeld en dat van mijn dochter Amalia in hun huizen.
Hiermee kan ik de invloed van mijn vijand in families en zielen verminderen en kan ik over families en woningen de stromen van genaden uit mijn Onbevlekte Hart uitstorten.
Maar er zijn nog steeds vele, vele miljoenen van mijn kinderen die mijn boodschappen niet kennen. Daarom vraag ik je: Help de rechtvaardigen, help mijn zoon Marcos, de meest gehoorzame, de hardst werkende van mijn kinderen, om de boodschappen die ik aan mijn dochter Amalia gaf, bekend te maken aan mijn kinderen over de hele wereld. Want van de kennis en gehoorzaamheid van deze boodschappen hangt een kostbaar en belangrijk deel van mijn Moederlijk plan voor de Triomf van mijn Onbevlekte Hart af.
De hel heeft, samen met het Lamachtige beest, al zijn macht gebruikt om de boodschappen die ik in Campinas gaf, te laten verdwijnen. Maar mijn liefde zegevierde, mijn Onbevlekte Hart zegevierde opnieuw door mijn zoontje Marcos te kiezen. En door hem door de handen, door de kracht van mijn dienares Amalia, de boodschappen te laten ontvangen die ik in Campinas gaf om ze allemaal uit de vergetelheid en uit de minachting van de mensheid te verwijderen.
En dankzij hem en mijn tv-verschijningen die hij voor mij maakte, kennen vandaag 190 landen op aarde Mijn boodschappen, bidden de Tranenrozenkrans en hierdoor kan mijn Liefdesvlam krachtig handelen om mijn kinderen en de naties te redden en hen naar de grootste Triomf van mijn Onbevlekte Hart te leiden. (...)
Blijf elke dag de Tranenrozenkrans bidden. (...)
Wij zegenen jullie nu gul en al mijn kinderen: van Campinas, Pontmain en Jacareí.
Door mijn Verschijningen hier in Jacareí zijn mijn Verschijningen in Campinas nieuw leven ingeblazen en zullen ze triomferen!
15/3 God de Vader wil je JA in Totus tuus (Geheel de Uwe) - Myriam Corsini, IT
Maria: De Vrede van de Heer zij met jullie.
Ik kom om je te omhelzen, je mee te nemen langs de paden die naar de Hemel leiden. Jezus wacht op de Zijnen; Hij verlangt ernaar hen bij Zich te hebben.
Dienstmaagd van de Heer, heb Zijn kinderen lief, doe het witte gewaad aan en ga op weg naar de heuvel waar alles wacht om getransformeerd te worden. Sluit je aan bij het gebed en wijd je toe aan het Werk, geef niet op nu je aan het einde van de geschiedenis bent.
Geliefde kinderen, God de Vader wil je JA in Totus Tuus (geheel de Uwe), Hij verlangt naar je alles.
Een aurora borealis zal Maria naar je toe brengen, Haar schoonheid zal je verbazen, Haar liefde zal je meenemen.
Jeruzalem zal belegerd worden, vijanden zullen het innemen,...hier is de langverwachte tijd: ...wanneer Rome valt, zal Jeruzalem ook vallen.
Het kalf moet worden geofferd, de nieuwe tempel is nu klaar, de heersende huizen zijn klaar om de buit te verdelen, bloed zal over de hele aarde worden vergoten, de roep van de onschuldigen zal in het Universum worden gehoord!
God de Vader zal niet wachten op Zijn tussenkomst, dit is het uur van de grote passie, de tegenstanders zullen worden vernietigd.
Jezus: Mijn geliefde kinderen, samen met mijn allerheiligste Moeder Maria, was de H. Jozef Mijn opvoeder. Mijn opvoeder is altijd openhartig, redelijk en vindingrijk. Hij was nooit saai of repetitief, hij gebruikte allerlei middelen om Mij te onderwijzen en Mij aanpasbaar te maken aan alle situaties. Ik hield van hem zoals een zoon van zijn vader houdt, en alles wat hij tegen Mij zei was vol vriendelijkheid, liefde en respect, maar toch had hij een onbetwistbare autoriteit. Mijn allerheiligste Moeder hield oprecht van hem, ze vertelde hem alles en hij was blij met deze nabijheid.
En Ik, te midden van hen, leerde, perfectioneerde en ontwikkelde Mijzelf. In het begin was ik nieuwsgierig naar alles, maar later leerde ik en toen ik oud genoeg was om van dienst te zijn, hielp ik thuis en bij mijn vader Jozef. Hij was eenvoudig, maakte niets ingewikkeld, alles was altijd duidelijk en klanten die hun spullen kwamen ophalen, werden altijd behandeld als betrouwbare en gewenste vrienden. Hij werkte veel en kwam vaak moe maar voldaan thuis van zijn werk, ongeacht de omstandigheden.
Ofwel had hij zijn werk goed gedaan, ofwel had hij een klant blij gemaakt, ofwel had hij een goede daad of liefdadigheid verricht door geen onmiddellijke betaling te eisen, wat later vaak werd vergeten of als zodanig werd geïnterpreteerd. Thuis had deze vrijgevigheid gevolgen, die met geduld en goed humeur moesten worden verdragen. Hij was het hoofd van het gezin en als zodanig hadden we respect voor hem. Toch heeft hij nooit misbruik gemaakt van deze positie. Hij sprak voordat hij een besluit nam: Mijn moeder was een wijze raadgever en hun wederzijdse vertrouwen was duidelijk.
Naarmate Ik ouder werd, hielp Ik hem steeds meer en meer. Ik onderrichtte hem, observeerde hem en stelde hem vragen. Hij was ook zeer geleerd op het gebied van religie. Hij had goed contact met zijn ouders en had veel van hen geleerd. Zo werd vroeger onderwijs verspreid. Er waren veel meesters die leerlingen hadden, maar het meeste onderricht vond thuis plaats en goede, ontwikkelde ouders gaven hun kennis door aan hun kinderen en zelfs aan hun neefjes. Zo verzamelde Mijn moeder, die veel geleerd had op godsdienstig gebied, de kinderen uit haar buurt om zich heen en vertelde hun alles wat haar vroomheid haar had geleerd.
Ik had contact met veel andere kinderen van Mijn leeftijd en we voelden ons niet geïsoleerd. Toen Ik ouder werd en Mijn vader steeds zwakker werd, nam Ik steeds meer initiatief in ons werk en was Ik blij met de flexibiliteit van Mijn vader, die nooit verdrietig werd als zijn prestaties terugliepen. Ik heb ze ook niet meer opgepakt en we werkten verder samen, ieder naar zijn eigen kunnen. We konden het zo goed met elkaar vinden, maar toch kan hij teleurgesteld zijn dat hij werd ingehaald en zelfs vervangen.
Toen werd hij ziek en naderde zijn einde. Deze tekortkoming van de gevallen menselijke natuur ergerde hem niet; hij nam de dag zoals die kwam, klaagde nooit, maar zorgde meer voor ons dan voor zichzelf. En toen liet God hem sterven terwijl Mijn moeder en Ik aan zijn ziekbed baden. Onze pijn was groot, maar tegelijkertijd vond ze troost omdat we getuige waren geweest van haar leven en er nooit iets was gebeurd dat haar deugden had aangetast. Hij was nederig, gehoorzaam, dankbaar, geduldig, zachtaardig, bescheiden en kuis. Hij was voorzichtig, rechtvaardig, sterk en gematigd. Hij was opzettelijk arm geweest, maar niet extreem arm, en hij liet alleen bewonderaars achter.
Niemand was ooit onrecht aangedaan, integendeel, hij had vaak geaccepteerd dat hijzelf en zijn naaste familie in eenheid met hem onrecht werd aangedaan. Niemand was negatief over hem en iedereen prees hem als een van de rechtvaardigen onder de rechtvaardigen. Zijn sterke persoonlijkheid was vol kwaliteiten en, wat zeldzaam is, zelfs extreem zeldzaam, er kon hem geen enkele fout worden verweten. Mijn moeder hield van hem zoals een vrouw van een man houdt: een man die goed en teder is, maar ook sterk en meelevend.
Op dit feest van de H. Jozef wil Ik je vertellen dat Mijn aardse vader een echt voorbeeld voor Mij was om te volgen en dat Mijn hele aardse leven zijn stempel droeg. Wees gezegend, Mijn kinderen, jullie die oprechte verering voor Hem hebben, want van alle heiligen is Hij ongetwijfeld de grootste.
In de Naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest. Zo is het.
Hier ben Ik weer. Ik heb jullie zoveel te vertellen dat tijd, papier en inkt niet voldoende zijn. Maar we hebben nog een eeuwigheid voor ons waarin we kunnen uitwisselen, van elkaar kunnen houden en kunnen samenwerken. Denk aan Mij, Ik ben de uitdeler van al je goederen en hoe meer je in eenheid met Mij werkt, hoe meer Ik je werken zal zegenen. Ik denk aan jullie allen, die hard werken, maar niet de vruchten van hun arbeid plukken. Het zijn moeilijke tijden, veel mensen worden gedreven door hun egoïsme en zijn geen vrienden van hun medemensen, terwijl ze dat wel zouden moeten zijn.
Dit is de boodschap die Ik je wil geven, zodat je altijd dicht bij Mij blijft en in eenheid met Mij samenwerkt in gedachten, woorden en daden. De aarde lijdt, de aarde zelf en de mensen die erop leven. De aarde wordt onvruchtbaar omdat de mens haar uitbuit, het beste eruit haalt en haar dwingt steeds meer te geven. Zij is kunstmatig vruchtbaar en haar gaven worden daardoor ook kunstmatig. Meststoffen zijn geen aarde, maar chemische meststoffen die jaar na jaar meer en meer schade aan de bodem toebrengen.
Het is alsof je een mens chemische vitamines geeft in plaats van fruit en groenten. Ze zou verwelken en krimpen, en om het te revitaliseren zouden er nog meer chemische vitamines aan worden toegevoegd. Het resultaat zou catastrofaal zijn en is dat ook. De aarde heeft rust nodig, om zichzelf weer op te bouwen, om regenwormen te vinden die de aarde verrijken en van zuurstof voorzien, om bloemen te vinden die de bijen voeden, om duizenden insecten die haar beschermen en niet vervuilen of vernietigen. Slechte insecten overleven, terwijl de goede insecten die nodig zijn voor de biodiversiteit, worden vernietigd.
Mensen die de gave van God niet respecteren, zijn ongelovigen en verliezen, met het verlies van de Christelijke spiritualiteit, die bijna in de genen van de westerse mens leek te zitten, hun essentie, hun bestaansreden, hun vriendschap met God. Wanneer een mens zijn vriendschap met God verliest, komt de duivel onmiddellijk op hem af en wordt de Christelijke beschaving van alle kanten aangevallen. De politieke autoriteiten, die voortkomen uit de ontkerstende bevolking, staan in dienst van het geld.
Maar men kan niet God én het geld dienen. Het is het een of het ander, dat gaat niet samen. De hedendaagse mens is een veinzer geworden, hij werkt omdat hij ertoe verplicht is en ook uit ambitie, en er zijn veel mensen die 's morgens opstaan en 's avonds naar bed gaan zonder gedurende de hele tijd dat ze wakker zijn, ook maar één gedachte te hebben gehad over God, over het beoefenen van de deugd, over het navolgen van het voorbeeld van de Heer Jezus Christus en van de allerheiligste Maagd Maria.
Ze leven volgens hun persoonlijke behoeften, hun ambities, hun verplichtingen en als de avond van hun leven komt, hebben ze geen enkele verdienste verdiend, hebben ze geen enkel gebruik gemaakt van genade en hebben ze elke hand die God heeft uitgestoken om hen te redden, genegeerd. Ze mogen dan groot zijn in de ogen van de mensen, ze mogen dan belangrijke figuren zijn geweest, hun landgenoten rouwen om hen en prijzen hen, maar voor de rechtbank van God zijn ze verbaasd, ze zwijgen, ze zijn stemloos. Wat hebben ze voor Hem gedaan, wat hebben ze onbaatzuchtig gedaan om hun naasten te helpen?
Ze hebben er geen herinnering aan. God vraagt hun dus: "En nu, wat zijn jullie plannen?" Ze slaan hun ogen neer, ze hebben hun pracht en al hun referenties verloren, ze zijn leeg en zonder programma, want hier, aan de voet van het goddelijke Tribunaal, hangt niets van hen af, alles hangt van God af. Ze kijken naar beneden en antwoorden: NIETS. Hun lot is dus dit: niets, de afwezigheid van alles, de leegte van alles, NIETS in zijn angstaanjagende absolute, dat niets omvat. Dit is de ramp waar zoveel zielen naartoe rennen, die alleen maar bezig zijn met aardse goederen, die zich inspannen en overwerken, maar voor wie de eeuwige toekomst een verre horizon is die op dit moment niet van belang is.
Ze zijn er niet en daarom telt het niet. Ja, ze betalen wel voor levensverzekeringen, voor allerlei verzekeringen die dekking bieden in geval van een ongeluk, maar het grote ongeluk, dat van het missen van een bovennatuurlijk leven, daar houden ze geen rekening mee. Maar dit is het allerbelangrijkste: het duurt eeuwen en eeuwen, terwijl het leven op aarde zelden een korte eeuw duurt. Het is zo kort en degenen die in de borrelende gezondheid leven, leven alsof ze eeuwig leven. Ze hebben geen enkel respect voor God of hun naaste, en de voorzieningen die ze treffen voor hun eeuwige leven zijn nihil.
Zodra ze de onzichtbare wereld betreden, worden ze door niets gedragen: geen parachute, geen motor, geen ultralicht vliegtuig om ze te redden. Bid, Mijn kinderen, bid voor die arme zielen die niet geïnteresseerd zijn in wat belangrijk is en hun voorbeeld niet volgen. Zorg voor spirituele verdiensten, groei in heiligheid zodat je op het uur van uw bijzondere oordeel, op de goddelijke vraag "Wat breng je mee? Wat zijn je plannen?", positief kunt reageren overeenkomstig de doelstellingen die je tijdens je aardse leven had. Dan zal God tegen jou zeggen: "Goed gedaan, goede en trouwe dienaar, over weinig ben je trouw geweest, over veel zal Ik je aanstellen; ga binnen in de vreugde van je Heer." (Matteüs 25, 23).
Lees dit evangelie van talenten vandaag en mediteer erover, want het heeft op elk moment invloed op je leven. Elk moment kunt je je talenten vrucht laten dragen, elk moment kun je je daden van het moment opofferen voor de meerdere glorie van God, elk moment kun je de Heer Jezus Christus navolgen in zijn privé- en openbare leven, evenals de allerheiligste Maagd Maria vanaf haar geboorte tot aan haar dood, die haar Tenhemelopneming opleverde.
Ik houd van jullie allen, in het bijzonder en als individu, en Ik wacht op jullie bij het Goddelijke Tribunaal om jullie in Mijn armen te sluiten en jullie te introduceren in de eeuwige gelukzaligheid. Wees er één van! God zegene jullie! In de Naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest. Zo is het.
9/3 Ik zal je de moed van de helderheid geven - Zr Beghe, B
9/3 Ik zal je de moed van helderheid geven - Zr Beghe
Jezus: Mijn liefste kinderen,
Jij bent van Mij en ik ben van Jou. Laten we ons op deze eerste zondag van de Vastentijd volledig, liefdevol en gul aan elkaar geven. Ik gaf Mijzelf als eerste aan jou, tijdens Mijn eerste 40-daagse vasten in de woestijn, voordat Ik Mijn openbare leven begon en naar jou toe kwam.
Ik heb je onderwezen, je genezen, je ondersteund, je onderwezen en je alle aandacht van Mijn goddelijke Liefde gegeven, maar de priesters en andere religieuze verantwoordelijkheden van die tijd accepteerden dat niet. Zij waren verbolgen over Mij, omdat Ik hun gezag had ondermijnd, omdat Ik het volk andere adviezen had gegeven dan zijzelf. Zij bonden jullie vast en Ik bevrijdde jullie. Zij bedrogen jullie en Ik vertelde je de waarheid. Zij gaven je dorst en Ik leste je dorst.
Tegenwoordig is dat niet anders. De heilige Pausen hebben jullie geleid in de waarheid die Ik aan de wereld heb gebracht, maar de corruptie is de Kerk binnengedrongen en slechte herders hebben de leiding over Mijn kudde overgenomen. Ik heb beloofd dat Ik bij jullie zal blijven tot in eeuwigheid, tot aan het einde van de wereld (Mt 28:20) en dat de poorten van de Hel haar niet zullen overweldigen (Mt 16:18).
Blijf daarom in de waarheid en informeer je over het leven van de Kerk door de eeuwen heen, over de grote encyclieken die haar pad hebben gekenmerkt en die vandaag nog net zo waar zijn als gisteren. De Kerk heeft haar leven zoals een mens zijn leven heeft en net als de mens die door beproevingen heen leeft, zichzelf overwint en heiligt, en zo kan ook de Heilige Kerk, die uit vele heilige mannen bestaat, momenten van zwakte of troosteloosheid ervaren. In deze tijden van zwakte blijft de Heilige Kerk heilig, ook al dwalen de leiders ervan of zijn ze afgedwaald van het licht dat Jezus Christus is. Ik schrijf je dit zelf.
Om trouw te blijven, omdat je trouw aan Mij wilt zijn, zijn er geen twee oplossingen, er is er maar één: het besluit om vast te blijven houden aan de religie van je voorouders, van de vaders van je vaders.
Dit is Traditie: het bewaren van wat aan jullie werd doorgegeven en dat van generatie op generatie onveranderd blijft. De Pausen van alle tijden, tot voor kort, hebben dezelfde leer, dezelfde sacramenten, dezelfde catechismus en dezelfde leer overgedragen, verdiept, uitgelegd en verspreid. De mensen hadden er vertrouwen in. Ze hoefden alleen maar de instructies op te volgen, ze te bestuderen en te begrijpen.
Dan wisten ze dat ze veilig waren en op het pad naar de waarheid zaten. Het was niet makkelijk, alle mensen waren geen heiligen, het Christelijk leven is veeleisend en het verwerven van deugden is een dagelijks werk. Maar we wisten dat goed goed was en dat kwaad kwaad was. Daarover bestond geen verwarring. De vereniging was Christelijk en Christelijke liefdadigheid bood hulp en steun aan iedereen.
Tegenwoordig zijn jullie ten einde raad, want de Katholieke autoriteiten vertellen je dat niet meer. Ze zaaien verwarring, vermengen waarheid en dwaling, goed en kwaad, en we beseffen dat Europa niet langer Katholiek is, dat Frankrijk niet langer Katholiek is. We leren dat alle religies gelijk zijn, dat ze allemaal een kern van waarheid hebben, dat dwaling op hetzelfde niveau staat als waarheid, dat samenleven getrouwer kan worden beleefd dan in de huwelijksbanden, dat immoraliteit misschien niet immoreel is en dat ten slotte de Katholieke Heilige Mis van alle tijden moet worden afgeschaft. Deze lijst is niet uitputtend, maar als je het zo opsomt, besef je dat er niet meer naar Mij geluisterd wordt, dat Ik niet meer gediend word en dat Ik niet meer vereerd word zoals Ik zou moeten worden.
Mijn lieve kinderen, als jullie je realiseren dat jullie op een doodlopende weg worden geleid, terwijl Ik jullie op de weg naar de Hemel wil hebben, keer dan snel om, verlaat de processie die jullie naar de ondergang leidt en keer terug naar het pad van de Traditie dat hier en daar altijd wordt gehandhaafd, ook al wordt het op de proef gesteld.
Jullie zijn volwassenen en daarom verantwoordelijk voor jezelf en je gezin. Jullie willen hen niet ten onder laten gaan. Neem de koninklijke weg die verlaten is maar niet verdwenen. Ik, Jezus Christus, verander niet en zal nooit veranderen. Ik ben bij jullie tot aan het einde van de wereld. Het is voldoende dat jullie naar Mij toe komen en bij Mij blijven. Ik ben jullie Redder, jullie Verlosser, jullie Meest Liefdevolle. Ik ben de goede Herder.
Ik ken Mijn schapen en Mijn schapen kennen Mij. Zij lopen naar Mijn Stem, Mijn Stem is die van alle tijden, die niet verandert, die identiek trilt, die je naar Verlossing leidt in de unieke Waarheid, in de unieke Christelijke moraal, in de unieke beoefening van deugden.
Ik waak over jullie en zal je de moed van helderheid geven, want Ik ben het Licht; Buiten Mij is het duisternis die de zielen binnendringt die Mij niet volgen, of die Mij niet langer volgen.
Ik zegen jullie, Mijn kinderen, Ik hou van jullie, Ik verlies jullie niet uit het oog en Ik wil jullie ook niet verliezen…..
In de naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest. Zo is het.
Stapje voor stapje komt het echt grote gevaar voor ons dichterbij. Zonder dat de burgers iets hebben in te brengen wordt de Europese slavernij dit jaar in oktober gelanceerd. De Europese Centrale Bank (ECB) legt de basis voor de waarschijnlijke lancering van haar digitale bankmunt (CBDC) voor groot- en detailhandel, de Digitale Euro.
Christine Lagarde, president van de ECB, deelde deze update tijdens hun laatste persconferentie. “President Lagarde benadrukte dat de digitale euro 'relevanter dan ooit' is,” twitterde de ECB.
Lagarde benadrukte dat de digitale euro, de CBDC-oplossing van de EU, in oktober 2025 van start zal gaan, mits het de wetgevende fase doorstaat waarbij de belangrijkste belanghebbenden betrokken zijn, waaronder de Europese Commissie, het Parlement en de Raad.
Opvallend afwezig in dit proces is het Europese publiek, ondanks de significante impact die dit initiatief zal hebben op hun dagelijks leven.
Verder heeft de EU de “Spaar- en Investeringsunie” geïntroduceerd, met als doel 10 biljoen euro aan “ongebruikt spaargeld” van burgers te gebruiken om militaire groei te financieren en Europa's defensie-industrie te versterken.
“We zullen particuliere spaargelden omzetten in broodnodige investeringen,” twitterde von der Leyen.
Efrat Fenigson: Als dit je nog niet geschokt heeft, zal ik het proberen te verduidelijken: Dit is een duidelijke schending van privé-eigendomsrechten en een impliciete confiscatie van de rijkdom van Europeanen, terwijl de EU botweg hun geld gebruikt zoals het haar goeddunkt, inclusief de financiering van een militair industrieel complex, zonder het hen zelfs te vragen.
Als de EU versnelt in de richting van totalitair collectivisme, zoals deze verklaring suggereert, dan zou een CBDC een krachtig instrument zijn - dat meer controle over het geld van de Europeanen mogelijk maakt met functies als een “aan/uit” schakelaar en programmeermogelijkheden.
Zoals het er nu voorstaat wordt oktober dit jaar het echte begin van onze slavernij. Het raamwerk dat nodig is om van ons slaven te maken wordt gelanceerd en daarna zal het leven nooit meer hetzelfde zijn.
Stapje voor stapje zullen mensen richting CBDC worden gedwongen en aangezien er altijd 'dwarsliggers' zijn, zal er vrij snel daarna een nieuwe epidemie worden gelanceerd om zo iedereen te dwingen de slavernij te omarmen, dit omdat mensen toch graag veilig zijn en niets hebben te verbergen.
Zoals je in bovenstaande kunt zien, zullen ze ook komen voor je spaargeld. Dat allemaal voor de goede zaak natuurlijk, want Poetin dient nu eenmaal te worden bestreden.
En tegen de tijd dat de oogkleppen bij de meesten af gaan, hoeft het niet meer, want ze zijn al gevangen in een systeem waar ze nooit meer uit zullen komen.
9/3 Moslim in gesprek met Jordan Peterson - Divinity of Jesus
9/3 Moslim in gesprek met Jordan Peterson - Divinity of Jesus
* Muhammad Hijab probeert het klassieke atheïstische bezwaar door te duwen. Als alles een schepper nodig heeft, wie heeft God dan geschapen? Maar Jordan Peterson is slim genoeg om deze val te omzeilen Het echte probleem hier is dat Hijab de vraag verschuift zonder het fundamentele verschil tussen het universum en God aan te pakken. Petersons argument is geworteld in het idee dat iets niet uit het niets kan komen. Dat is niet alleen een religieuze bewering, het is een filosofisch en wetenschappelijk principe.
Het universum had een begin. Tijd, ruimte en materie ontstonden allemaal op een specifiek punt, wat betekent dat ze een externe oorzaak nodig hebben. Dat is elementaire causaliteit. Nu probeert Hijab het argument complexiteit vereist uitleg te gebruiken, verwijzend naar Richard Dawkins. Maar dat is een verkeerd begrip van het probleem Complexiteit en gecreëerde dingen zoals een elektrisch scheerapparaat vereisen een uitleg omdat het contingent is Het hangt af van iets anders.
Maar God is per definitie niet contingent. Hij is noodzakelijk. Hij bestaat niet uit onderdelen hoeft niet te worden geassembleerd en is niet gebonden aan tijd of ruimte. Hij is de eerste oorzaak Wat Hijab hier mist, is dat een oneindige regressie van oorzaken logisch absurd is. Als een schepper een schepper nodig had, die schepper had weer een schepper nodig enzovoort. Dan zouden we nooit tot een echt universum komen. Er moet een eerste oorzaakloze oorzaak zijn, iets eeuwigs en zelfbestaands. Dat is God.
* Peterson dringt hier echt aan op de kern van de zaak. Wat betekent geloof eigenlijk in de islam. En hoe verhoudt het zich tot menselijke waarde. Muhammad Hijab beweert dat mensen waardigheid hebben omdat God die aan hen heeft gegeven en dat alles zich aan God onderwerpt, vrijwillig of onvrijwillig. Maar hier begint zijn argument te haperen.
1. Als alles zich aan God onderwerpt, inclusief de wetten van de natuur, dan wordt de vrije wil een probleem. Hijab erkent dit probleem door theologisch compatibilisme aan te halen, wat gewoon een mooie manier is om te zeggen dat mensen op de een of andere manier zowel voorbestemd zijn als een vrije wil hebben. Maar dat is een tegenstrijdigheid. Als onderwerping de kern van de islam is, hoe kan liefde dan oprecht zijn. Liefde vereist keuze. Als God mensen enkel heeft geschapen om zich te onderwerpen, dan is liefde gewoon gehoorzaamheid en geen daad van vrije toewijding. Dat is precies waarom Peterson gelijk heeft om hem hierop aan te dringen. Onderwerping en liefde zijn niet hetzelfde.
2. Hijab brengt het idee van de Fitra ter sprake, een aangeboren menselijk instinct om in God te geloven. Hij verwijst naar onderzoeken die aantonen dat kinderen van nature in een hogere macht geloven Dat is eigenlijk een goed punt, maar hier is het probleem Als geloof in God instinctief is, waarom heeft de islam zo'n strikte onderwerping en controle nodig? Waarom al die regels en handhaving? Als geloof natuurlijk is, zou het dan niet het meest vrije, open en ongedwongen ding ter wereld moeten zijn?
Dit is waar Peterson de spijker op zijn kop slaat. Hij wijst erop dat zodra je over God argumenteert in strikt logische, propositionele termen, je reeds iets hebt toegegeven. De belangrijkere vraag is wat het doel van geloof is. Dat is waar het christendom en de islam uiteenlopen In het christendom gaat geloof niet alleen over het erkennen dat God bestaat, het gaat over het vertrouwen in Zijn goedheid en leven in reactie op die liefde. Het is geloof in actie, niet alleen onderwerping aan een reeks regels. Dat is precies waar Peterson op doelt. Geloof is niet alleen een intellectuele oefening, het gaat over hoe je leeft.
* Hijab blijft benadrukken dat onderwerping aan God alleen kan worden bereikt door openbaring, met name de Koran.
1. Als onderwerping de enige manier is om toegang te krijgen tot het goede, dan gaat het ervan uit dat moraliteit volledig onkenbaar is zonder goddelijke instructie. Maar de geschiedenis bewijst het tegendeel. Er zijn talloze voorbeelden van zowel religieuze als seculiere samenlevingen, die morele systemen hebben ontwikkeld op basis van rede, natuurwet en menselijke ervaring. Het idee dat mensen het goede niet kunnen herkennen tenzij ze expliciete instructies krijgen, spreekt de fundamentele menselijke natuur tegen. Zelfs jonge kinderen vertonen een aangeboren gevoel voor goed en kwaad, lang voordat ze worden blootgesteld aan een religieuze tekst.
2. Hijab beweert dat de Koran de enige onvervalste openbaring is, terwijl eerdere geschriften, de Thora en de Evangeliën, aangetast zijn, maar er is geen historisch of tekstueel bewijs om dit te ondersteunen. De Dode Zeerollen bevestigen bijvoorbeeld de opmerkelijke consistentie van Bijbelse teksten door de duizenden jaren heen. Ondertussen erkennen islamitische geleerden zelf dat de Koran variaties heeft in recitaties, wat betekent dat de bewering van perfecte bewaring niet zo waterdicht is als wordt gepresenteerd.
Ten slotte heeft Peterson gelijk om terug te vechten tegen de manier waarop geloof wordt gedemonstreerd. In het christendom gaat geloof niet alleen over geloof. Het gaat om actie, om vertrouwen in het goede en om het naleven ervan. Hijab probeert te zeggen dat de islam hiermee instemt, maar spreekt zichzelf vervolgens onmiddellijk tegen door erop aan te dringen dat onderwerping moet komen door strikte naleving van de openbaring, die persoonlijke verantwoordelijkheid wegneemt en vervangt door gehoorzaamheid.
* Nu legt Peterson een andere belangrijke tegenstrijdigheid bloot in het argument van Hijab. De claim van de islam op universalisme, terwijl tegelijkertijd de goddelijke aard van Christus wordt verworpen Hijab probeert de islam neer te zetten als een voortzetting van de leringen van Jezus. Zelfs Jesaja 42 wordt aangehaald om te suggereren dat Mohammed in de Bijbel werd geprofeteerd, maar dit argument valt om meerdere redenen uit elkaar. 1 Jesaja 42 verwijst niet naar Mohammed.
De passage beschrijft een dienaar van God die gerechtigheid brengt aan de naties, maar niets in de tekst suggereert een Arabische profeet. In feite noemt Jesaja 42:6 deze figuur expliciet een verbond voor de mensen en een licht voor de heidenen, wat in lijn is met de missie van Jezus, niet Mohammed, wiens leringen niet benadrukken dat hij een licht is voor de naties, op dezelfde manier als het argument van Hijab is gebaseerd op de veronderstelling dat Khedar, een afstammeling van Ismaël, op de een of andere manier verwijst naar Mohammed. Maar er is geen directe taalkundige of historische link tussen deze profetie en de islam.
Ten tweede wijst Peterson op iets cruciaals. De nadruk van het christendom op de incarnatie van God in Christus lost een diep filosofisch probleem op dat de islam niet kan. In de geschiedenis hebben culturen geworsteld met het idee van een verre abstracte God. De christelijke leer van Jezus als God die vlees werd overbrugt de kloof tussen het oneindige en het persoonlijke, waardoor goddelijke waarheid tastbaar wordt. In de wereld dringt de islam daarentegen aan op een puur transcendente God die kan leiden tot een losstaand en onpersoonlijk begrip van geloof.
Ten derde probeert Hijab probeert te betogen dat profeten een speciale relatie met God hebben, maar niet goddelijk zijn. Toch zijn deze figuren, zoals Peterson aangeeft, duidelijk verheven boven gewone mensen, waardoor het moeilijk is om een scherpe grens te trekken tussen hun status en goddelijkheid. Als profeten onfeilbaar zijn en de hoogste deugd bezitten zoals Hijab beweert, dan weerspiegelen ze reeds goddelijke eigenschappen op een uitzonderlijke manier Dit is precies wat het christendom in Jezus herkent, niet alleen als een profeet, maar als de ultieme belichaming van goddelijke goedheid.
* Peterson dringt hier aan op een moeilijke vraag en Hijab worstelt om het verhaal opnieuw te kaderen. De realiteit is dat de islam bijna onmiddellijk na de dood van Mohammed uiteenviel, wat leidde tot bloedige conflicten die de moslimwereld vandaag de dag nog steeds verdelen. Dat is niet alleen een historische voetnoot. Het is een fundamenteel probleem met de manier waarop macht in de vroege islam was gestructureerd. Als Mohammed de laatste profeet was en zijn boodschap was duidelijk waarom zijn naaste volgelingen er zo snel bij om oorlog te voeren?
Hijab probeert dit af te leiden door te zeggen dat de splitsing niet zo bloederig was, maar de geschiedenis vertelt een ander verhaal. De oorlogen tussen rivaliserende moslimfacties zoals de Slag bij Cifin en de Slag bij de Kameel zetten een reeks van geweld in gang die nooit echt stopte. Hussein, de kleinzoon van Mohammed, werd afgeslacht in Carbala en zijn aanhangers werden afgeslacht. Dit was niet alleen een politiek geschil, het was bruut en diep persoonlijk.
Vervolgens probeert Hijab de verovering van Mohammed te vergelijken met de wederkomst van Jezus. Een argument dat nergens op slaat. Jezus leidde nooit legers, veroverde nooit steden of executeerde geen tegenstanders. Zijn boodschap was volledig gebaseerd op liefde, vergeving en geweldloosheid. Het idee dat de christelijke leer van het goddelijk oordeel aan het einde der tijden op de een of andere manier gelijkwaardig is aan de militaire campagnes van Mohammed is een zwakke poging om de focus te verleggen.
* Peterson stelt de juiste vraag: was de expansie van de islam puur defensief of was het een rijk als elk ander, gedreven door macht en verovering? Hijab ontkent de oorlogen niet, maar probeert ze te rechtvaardigen door te zeggen dat iedereen toen vocht. Dat is een afleiding, geen verdediging. Het echte probleem is dat de islam zich niet alleen uitbreidde om te overleven. Het drong agressief door in vreemde landen, van Spanje tot India. Het ging niet om zelfverdediging. Het ging om dominantie. Als expansie gelijk staat aan goddelijke waarheid, zoals Hijab impliceert, betekent dat dan dat elk succesvol rijk goddelijk was uitverkoren?
De Mongolen, de Romeinen? Die logica valt snel uit elkaar. En hier is nog een probleem. Als de islam voorbestemd was om de macht over te nemen, waarom stopte het dan? Hijab geeft toe dat het militaire falen was dat de islamitische expansie aan de grenzen van Europa stopte. Maar als het succes van de islam zijn goddelijke steun bewijst, bewijst het falen dan niet het tegenovergestelde?
Het kan niet twee dingen tegelijk doen. Peterson veroordeelt de islam niet ronduit. Hij probeert de tegenstrijdigheden ervan te begrijpen. En de grootste tegenstrijdigheid is deze. Als de islam bedoeld was om de ultieme, perfecte openbaring te zijn, waarom stopte het dan? Zoveel op het zwaard vertrouwen.
* Hijab werkt overuren om de islam te laten klinken als een voorvechter van vrede en pluralisme. Maar Peterson laat hem niet wegkomen. Het probleem is niet of de islam vredesverdragen kan hebben. Het probleem is of de fundamentele teksten in de geschiedenis vrede boven expansie stellen. Hijab beweert dat de islam geen religieuze levensstijlkeuzes afdwingt.
Toch staat de islamitische geschiedenis vol met gedwongen bekeringen, een halve status voor niet-moslims en wetten die de godsdienstvrijheid in islamitische staten beperken. Zelfs vandaag de dag spreken wetten tegen afvalligheid en godslastering in landen met een islamitische meerderheid zijn bewering tegen. Als de leringen van de islam zo tolerant zijn, waarom beperken zoveel islamitische landen dan religieuze expressie?
Dan is er nog de bewering dat de islam waarde hecht aan contracten. Zeker, er bestaan contracten in de islam, maar Hijab negeert dat gemakshalve. Vredesverdragen in de vroege islam werden vaak verbroken als het de moslims uitkwam. Het Verdrag van Huda werd verlaten toen de troepen van Mohammed de overhand kregen. Contracten gingen niet over blijvende vrede. Ze gingen over strategische pauzes totdat een militair voordeel was veiliggesteld.
Peterson raakt het grotere punt. Als waar geloof draait om een stralend voorbeeld zijn dat mensen aantrekt, waarom heeft de islam dan historisch gezien zo veel vertrouwd op politieke en militaire handhaving? Als vrede en vrijwillige bekering de prioriteit waren, zou de islamitische wereld niet zo'n lange geschiedenis van expansie door verovering hebben.
* Peterson sluit af door de spanning tussen traditionalisme en autoritarisme te confronteren. En Hijab worstelt met het beantwoorden ervan. De kwestie is niet of traditie stabiliteit biedt, dat doet het wel, maar hoe we kunnen voorkomen dat die stabiliteit verandert in onderdrukkende controle? Hijab vermijdt het aanpakken van het echte probleem. Het islamitische bestuur heeft vaak strenge wetten opgelegd aan persoonlijk gedrag, waardoor het moeilijk is om geloof te scheiden van autoritair bestuur.
Dan is er nog de bewering dat de islam compleet en perfect is. Maar als iets perfect is, zou het geen voortdurende rechtvaardiging nodig moeten hebben. Als de islam echt vanzelfsprekend is, waarom vereist het dan zulke rigide juridische structuren en theologische verdedigingen? Petersons punt is scherp. Geen enkel mens interpreteert heilige teksten perfect. Het erkennen van iemands eigen feilbaarheid is de sleutel tot het vermijden van dogmatisme. Hijabs reactie geeft toe dat hij streeft naar zekerheid, wat in wezen het autoritaire risico bevestigt waarvoor Peterson waarschuwde.
Uiteindelijk verschuift Hijab naar een diplomatieke toon die de nadruk legt op vrede en gemeenschappelijkheid. Maar Petersons zorgen blijven. Als de islam zo tolerant en open is als Hijab beweert, waarom heeft het dan zo'n geschiedenis van legalistische controle, godslastering, wetten en beperkte vrijheden? Een respectvolle dialoog is goed, maar de tegenstrijdigheden binnen het bestuur en de uitbreiding van de islam blijven onopgelost. Peterson laat de discussie open, maar de belangrijkste conclusie is duidelijk. Zekerheid zonder zelfonderzoek is gevaarlijk en de islam zoals gepresenteerd door Hijab biedt geen echte bescherming tegen dat risico.
18/3 Openbaring: lot van Europa - Mother & Refuge of the Endtimes
18/3 Openbaring: lot van Europa - Mother & refuge of the Endtimes
Boodschap aan Manuela in Sievernich door de H. Aartsengel Michaël dat de oorlog in Oekraine geen geopolitieke oorlog is maar een spirituele. Het gaat over de waarden van het Christelijk geloof. Het is een weerspiegeling van een wereld die Gods geboden heeft verlaten. De oorlog is een diepe morele crisis die lang voordat de invasie begon, aan de gang is.
Historisch gezien was Oekraine een Christelijke natie van groot spiritueel belang, maar ze is geleidelijk van haar spirituele missie afgeweken en liet de opkomst van antichristelijke wetten en praktijken toe tussen 1987 en 1989. OLVrouw verscheen daar juist voor de ontbinding van de Soviet Unie. Ze riep op tot bekering van het land en de terugkeer naar God. Maar haar waarschuwingen werden genegeerd.
De H. Aartsengel Michaël openbaarde dat de zonden van Oekraïne ervoor zorgden dat deze oorlog kon plaatsvinden. Zonden die leidden tot oorlog waren de belangrijkste zonden die het lot van Oekraïne beïnvloedden:
1 Draagmoederschap - de business van leven: Oekraïne was het epicentrum van draagmoederschap. Vóór de oorlog het was het grootste draagmoederschapscentrum in Europa. Duizenden vrouwen werden uitgebuit en gebruikt om baby's te dragen die vervolgens werden overgedragen aan buitenlandse stellen, waaronder homoseksuele stellen. De Oekraïense regering stond deze praktijk toe zonder enige morele beperkingen en veranderden vrouwen in babyfabrieken en het menselijk leven werd als business behandeld. De H. Michaël maakte duidelijk dat dit een ernstige zonde was en dat het bloed van de onschuldigen schreeuwde om gerechtigheid.
2 LGBT-parades op heilige plaatsen is een andere grote belediging van God in Oekraïne. De ontheiliging van heilige
plaatsen door Pride-parades in Kiev, de hoofdstad van Oekraïne. Kiev is van enorm spiritueel belang omdat het de plek was waar het Russische volk zich in 988 tot het Christendom bekeerde, maar de afgelopen jaren heeft de regering toegestaan dat Pride-parades worden gehouden op pleinen en in de buurt van historische monumenten. Deze grote belediging lokte de goddelijke toorn uit over de natie, omdat ze heilige plaatsen gebruikten om ideologieën te promoten die tegen Gods wet ingaan.
3 De legalisering vna abortus en de cultuur des dood. Vóór de oorlog had Oekraïne een van de hoogste abortuscijfers in Europa sinds de Sovjettijd. Abortus werd gepromoot als anticonceptiemethode en na de onafhankelijkheid werd er niets gedaan om het te beperken. De H. Michaël maakte duidelijk dat de kunstmatige beëindiging van het leven vóór de geboorte een van de zonden is die de meeste verdrukking over een natie brengt. Dit bevestigt wat OLVrouw zei in Garabandal.
Wanneer de mensheid de dood van haar eigen kinderen legaliseert, zal straf onvermijdelijk zijn voor de vervolging van de Kerk en de verwerping van het Christelijk geloof. Toen Paus Johannes Paulus 2 Oekraïne bezocht, vroeg hij het volk om terug te keren naar God. In plaats van het geloof te beschermen, omarmde de Oekraïense regering echter antichristelijke wetten en promootte de seculiere agenda.
Het is zelfs bekend dat president Zelensky geen Christen is en de Christelijke waarden niet verdedigt. Voordat hij president werd, was hij een komiek die vulgaire en immorele handelingen op televisie uitvoerde.
De gevolgen waren voor Oekraïne en Europa, door zijn spirituele missie te verlaten, dat Oekraïne weerloos werd tegen verdrukking. De H. Michaël waarschuwde, dat naties die God verwerpen, zijn bescherming verliezen en in ellende en in oorlog vervallen. Hij waarschuwde ook voor de gevolgen van deze oorlog voor Oekraïne en de toekomst van Europa.
De H. Michaël maakte duidelijk dat deze oorlog slechts het begin is van een grotere verdrukking. De oorlog in Oekraïne zal niet gemakkelijk eindigen en de gevolgen ervan zullen heel Europa treffen. Manuella Strack ontving een visioen van Europa na de Verdrukking. Verschillende delen van Europa werden verwoest, met name een deel van Polen, een deel van Bohemen en het gebied van Wenen in Oostenrijk. Hij gaf niet aan wat de vernietiging veroorzaakte, maar is er zeker van dat Europa na deze oorlog niet intact zal blijven.
De H. Michaël openbaarde echter ook dat Europa na de zuivering zal worden hersteld als een Christelijke beschaving in het nieuwe tijdperk. De geboden van de Heer zullen worden gerespecteerd. De mens zal opnieuw erkennen dat zonde altijd tot oorlog leidt. Het leven zal worden gerespecteerd en niet langer worden veracht. God is een god van het leven, niet van de dood. De toekomst is een hersteld Christelijk Europa.
Dit betekent dat Europa na de Grote Verdrukking weer Christelijk zal worden. De oorlog die we vandaag zien en de oorlog die kan escaleren, is niet het einde, maar eerder het begin van een noodzakelijke zuivering om de Goddelijke orde te herstellen. Deze restauratie is echter afhankelijk van de bekering van naties en de trouw van het volk aan God.
12/3 Over de vervolging van Christenen in Syrie - Whaddo You Meme??
(...) maar dit is wat de meeste mensen niet beseffen Jezus waarschuwde dat dit zou gebeuren in feite vertelde hij ons precies wat we nu zien hij zei: Wanneer de wereld je haat, bedenk dan dat ze mij eerder haatte dan jullie.Ze hebben mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen. (Joh. 15:18,19)
En vanaf het begin van het Christendom zijn Christenen vervolgd. In het Romeinse Rijk werden ze voor de leeuwen gegooid, de communisten hebben hen verband, de Ottomanen vermoordden ze en vandaag de dag zien we hetzelfde verhaal zich afspelen in plaatsen als Syrië, Nigeria en Noord-Korea. De vijand blijft veranderen maar het doel is altijd hetzelfde: de boodschap van het evangelie uitwissen en uitroeien.
Maar dit is het deel dat deze terroristen niet begrijpen: Je kunt Christenen doden, maar je kunt de Kerk niet doden. Jezus waarschuwde ons niet alleen voor vervolging, Hij waarschuwde ons ook dat niets, zelfs de poorten van de Hel Zijn Kerk niet zou stoppen (Matt 16:18) en hier is iets om over na te denken overal waar Christenen worden vervolgd lijkt de Kerk te groeien of het nu in China is, Iran of Afrika. Plaatsen waar het Christendom illegaal is of onderdrukt wordt, zijn plaatsen waar het Christendom als een lopend vuurtje lijkt te groeien.
Daarom maakt het niet uit hoeveel Christenen er worden vermoord vanwege hun geloof. Het Christendom gedijt nog steeds onder vervolging. En op de dag dat Christenen in Syrië sterven, zullen ze bij Christus in het Paradijs zijn. Dat betekent niet dat we erbij moeten blijven en niets moeten doen. Natuurlijk moeten we allemaal even de tijd nemen om te bidden voor onze broeders en zusters in Christus.
We moeten ook bidden voor de andere minderheden die op dit moment in Syrië worden vermoord, evenals voor de moslims die de moorden plegen. We kunnen bidden dat de Heer aan hun hart zal werken en dat ze onze Heer God en Redder Jezus Christus zullen leren kennen. En als laatste wordt een groot deel van dit doden mogelijk gemaakt door de stilte van degenen van ons in het westen, als de media het nieuws niet verspreiden, is het aan ons om het zelf te verspreiden.
18/3 Jaarlijkse verschijning aan Mirjana in Medjugorje
18/3 De jaarlijkse verschijning van OLVrouw aan Mirjana in Medjugorje
OLVrouw, Koningin van Vrede: Lieve kinderen! Met Moederlijke liefde smeek ik jullie: geef me je handen gevouwen in gebed, geef me je harten gereinigd in biecht en ik zal je leiden naar mijn Zoon. Want, mijn kinderen, alleen mijn Zoon kan met Zijn licht de duisternis verlichten; alleen Hij kan met Zijn Woord het lijden wegnemen. Wees daarom niet bang om met mij mee te lopen, want ik leid je naar mijn Zoon - de redding. Dank je wel.
Pr Thomas Dubay somt de volgende 9 kenmerken op die gemeenschappelijk zijn voor alle doordrenkte contemplatie:
1. Er is een ERVARING van Gods AANWEZIGHEID, hetzij op de manier van een vreedzame, algemene, liefdevolle aandacht of van een droog uitreiken naar Hem.
2. Men ervaart veel FLUCTUATIE in de intensiteit van deze gemeenschap en in de verschillende manieren waarop God Zichzelf laat voelen en bekend maakt.
3. Bij het voortschrijden van contemplatie “VANGT” God geleidelijk en langzaam de innerlijke vermogens. Hij neemt eerst de wil in beslag en vervolgens de verbeelding en het intellect. Dit is de reden waarom in het begin van geïnfundeerd gebed afleidingen gebruikelijk zijn: alleen de wil wordt overgenomen. Later, tijdens diepe absorpties en extatisch gebed, houden deze afleidingen op. Dit vangen wordt door sommige schrijvers de ligatuur genoemd.
4. Doordrenkt gebed wordt VOORTGEBRACHT op goddelijke wijze, terwijl meditatie op menselijke wijze was.
5. De contemplatie zelf is DUISTER, dat wil zeggen, zonder beelden of concepten. God, die eindeloos voorbij alle eindige ideeën en formuleringen is, wordt nu op een superieure manier gekend die al onze redeneringen en gedachten overstijgt. Dit gebed is noch visie, noch spraak, noch gevoel.
6. Het gebed KAN NIET worden "begrepen". Proberen het te ontleden of analyseren door middel van duidelijke, beknopte ideeën of concepten leidt niet alleen tot frustratie, maar duidt ook op een gebrek aan begrip van wat contemplatie is.
7. Er is in Christelijke contemplatie een GELEIDELIJKE VERLENGING van de tijdspanne waarin de infusie duurt. In het begin is het bewustzijn heel kort en wordt het doorbroken door frequente afleidingen, maar naarmate de jaren verstrijken en als iemands leven van het Evangelie gelijke tred houdt, neemt wat God geeft niet alleen toe in INTENSITEIT maar ook in DUUR. Toch is het principe van fluctuatie dat in nummer 2 hierboven is genoemd nog steeds van kracht.
8. Terwijl de beginfase van geïnfuseerd gebed volkomen normaal lijkt en geen angst veroorzaakt, kunnen latere sterke gebedsgaven ANGST als eerste reactie oproepen. Het is niet de schoonheid van de gave die de angst veroorzaakt, maar de onbekendheid ermee. Men vraagt zich af wat het is en waar het vandaan komt. Zodra men ervan overtuigd is dat de oorsprong goddelijk is, verliest de ontvanger zijn aanvankelijke angst.
9. Diepere gemeenschap met de inwonende Drie-eenheid brengt een gestaag progressieve groei in HEILIGHEID met zich mee: nederigheid, liefde, geduld, zuiverheid, standvastigheid en alle deugden. Deze eigenschap is zo noodzakelijk dat een geleidelijke toename in het dagelijkse leven volgens het Evangelie een onmisbaar teken is van de echtheid van elk gebed: “Aan hun vruchten zult u hen kennen.”
In 1578 is de H. Johannes van het Kruis 36 jaar. In de kloosterkerker van Toledo ondergaat hij vreemde pijnen en kent hij vreugden, die in gewone mensentaal niet zijn uit te drukken. Maar zielen kan men niet met ketenen vasthouden. Als gevangene schrijft de H. Johannes de strofen, die zijn geestelijke ontsnapping verhalen. - Dit is het meest typerende gedicht dat hij gemaakt heeft: geladen met een grote rijkdom aan lering is het in een volmaakte vorm gegoten.
Lied van de ziel die er zich over verblijdt, dat zij door de onthechting van de geest de verheven staat van volmaaktheid - de vereniging met God - heeft bereikt. (Toledo, 1578)
Donkere Nacht
In een nacht donker
gekweld in liefde ontvlamd -
o gelukkig overkomen!
ontkwam ik ongemerkt
reeds was mijn huis in rust
In het donker en veilig
langs de geheime ladder vermomd
- o gelukkig overkomen!
in het donker en verscholen
reeds was mijn huis in rust
In de nacht gelukkig
in het geheim dat niemand me zag
noch ik had oog voor iets
met geen ander licht en geleide
dan wat in het hart brandde
Dit geleidde mij
zekerder dan het licht midden op de dag
naar waar mij wachtte
die ik goed me wist
op een plek waar niemand kwam
0 nacht die geleidde!
0 nacht liever dan het morgenlicht!
0 nacht die samenbrengt
geliefde met geliefde
geliefde in de geliefde omgevormd!
Aan mijn borst bloeiend
die zich geheel voor hem alleen gereed hield
daar bleef hij ingeslapen
en ik streelde hem
en de waaier van de ceders gaf koelte
De koelte van de tinne
toen ik zijn haren spreidde
kwam met haar hand zacht
mijn mijn hals verwonden
en al mijn zinnen hief zij op
Ik bleef en vergat
het gelaat boog ik over de geliefde
alles week en ik liet me
latend mijn zorgen ,
tussen de leliën vergeten.
Deze Nacht, die wij contemplatie noemen, veroorzaakt in de geestelijke mensen twee soorten duisternis of louteringen, overeenkomstig de twee delen in de mens: namelijk dat van de zinnen en dat van de geest.
En zo zal de ene Nacht of loutering zich afspelen op het niveau van de zinnen; daarin wordt de ziel gelouterd met betrekking tot de zinnen, terwijl ze aangepast wordt aan de geest. En de andere is de geestelijke Nacht of loutering van de geest. In die nacht wordt de ziel gelouterd en ontbloot met betrekking tot de geest, waarbij ze dan aangepast en geschikt gemaakt wordt voor de vereniging van liefde met God.
De nacht van de zinnen is een algemeen verschijnsel en valt velen ten deel. Dit zijn de beginners. Over deze nacht zullen we het eerst hebben. De nacht van de geest overkomt maar heel weinigen. Dit zijn degenen die behoren tot de geoefenden en gevorderden. Over die nacht zullen we het later hebben.
De eerste loutering of Nacht is bitter en verschrikkelijk voor de zinnen. De tweede nacht kent geen vergelijking, want die is huiveringwekkend en vreselijk voor de geest. En omdat de Nacht van de zinnen het eerst plaatsheeft, zullen we daarover eerst iets zeggen.
Het gedrag van deze beginners op de weg naar God is nog laagontwikkeld en staat erg dicht bij hun (eigen)liefde en smaak. Maar God wil hen vooruitbrengen en hen uit deze laagontwikkelde manier van liefhebben naar een hogere graad van liefde van God brengen. Hij wil hen bevrijden van de laagontwikkelde praktijk van de zinnen en van het redeneren, waarin ze met zoveel hindernissen bezig zijn God te zoeken. Hij wil hen in de praktijk van de geest plaatsen, waarin ze overvloediger en meer bevrijd van onvolmaaktheden met God in relatie kunnen treden, want ze hebben zich enige tijd geoefend op de weg van de deugd door te volharden in meditatie en gebed.
Met de heerlijkheid en de smaak die ze erin mochten ondervinden, hebben ze zich van wereldse dingen onthecht en enige geestelijke kracht in God verworven -daardoor hebben ze de begeerten naar het wereldse enigszins beteugeld-, zodat ze omwille van God reeds enige last en dorheid zullen kunnen verdragen, zonder terug te vallen. Op de beste momenten, wanneer ze het meest bezig zijn met deze geestelijke oefeningen en wanneer hen de zon van de goddelijke gunsten het duidelijkst beschijnt, verduistert God dat licht geheel voor hen en sluit Hij voor hen de poort tot en de bron van het zoete geestelijke water, waarvan ze bezig waren te smaken in God, zo vaak en zo lang ze maar wilden.
Omdat ze zwak en teer waren, was geen enkele poort voor hen dicht, zoals Johannes zegt in de Apocalyps (3,8). En op deze manier laat Hij hen zó in duisternis achter, dat ze niet meer weten waarheen te gaan met hun verbeeldingszin en met hun redeneringen. Want ze zijn niet in staat één stap te zetten in het mediteren, zoals ze dat voordien gewoon waren [want de innerlijke zinnen zijn reeds in deze Nacht gedompeld] en Hij laat hen zó in dorheid, dat ze geen smaak in de geestelijke dingen en goede oefeningen vinden, waarin ze gewoonlijk hun genoegen en smaak vonden, maar integendeel, veel bitterheid ondervinden.
Want terwijl God hen reeds enige groei laat voelen, maakt Hij hen, opdat ze zich sterk maken los van de zoete borst en, terwijl Hij hen uit zijn armen neerlaat, went Hij hen eraan om op eigen benen te staan. Daarin voelen ze iets volkomen nieuws.
Dit gebeurt bij mensen die ingekeerd leven veel spoediger, nadat ze een begin maken, dan bij anderen. Ze zijn immers vrijer van gelegenheden om terug te gaan en ze buigen vlugger de begeerten naar wereldse dingen om. En dat wordt vereist om een begin te maken met het binnengaan in deze gelukzalige Nacht van de zinnen. Als ze eenmaal een begin hebben gemaakt, duurt het gewoonlijk niet lang, voordat ze in deze Nacht van de zinnen binnengaan; en de meesten gaan erin binnen, want men zal ze gewoonlijk zien vervallen in deze dorheden.
Omdat deze dorheden dikwijls niet uit deze Nacht en loutering van de begeerte van de zinnen zouden kunnen voortkomen, maar ofwel uit zonden of onvolmaaktheden, of uit lauwheid en onverschilligheid, of uit een slechte gemoedsgesteldheid of het lichamelijk niet goed zijn, zal ik hier enkele tekenen aangeven waaraan men kan kennen of het die dorheid van genoemde loutering betreft, ofwel dat het voortkomt uit sommige van genoemde ondeugden. Daarvoor zijn er drie tekenen belangrijk:
1. Eerste teken: wanneer ze geen smaak of troost in Gods dingen vinden, dan vinden ze deze evenmin in de geschapen dingen. Want omdat God de ziel in deze donkere Nacht plaatst om in haar de zinnelijke begeerte op te laten drogen en deze in haar te louteren, laat Hij haar nergens genoegen in scheppen. Deze dorheid komt niet voort uit zonden of onvolmaaktheden die men pas heeft begaan, want ze vindt ook geen smaak in andere dingen.
2.Tweede teken: men is bekommert en denkt dat men God niet dient, en dat men achteruitgaat, door het feit dat men lijdt aan dat gebrek aan smaak in Gods dingen. En hierin ziet men deze dorheid niet voortkomen uit lauwheid en onverschilligheid. Vandaar dat er tussen de dorheid en de onverschilligheid een groot verschil is. Onverschilligheid heeft veel lauwheid en onachtzaamheid in de wil en in het gemoed, zonder bekommernis om God te dienen. Maar louterende dorheid heeft de bekommernis met zorg en pijn dat men God niet dient.
De oorzaak van deze dorheid is, dat God de weldaden en de kracht van de zinnen overplaatst naar de geest. Op die manier blijft het vlees zonder smaak en zonder fut om te werken. Maar de geest, die het voedsel ontvangt, is sterk en waakzamer en meer bekommerd dan voordien in zijn zorg om niet in gebreke te blijven tegenover God. Wanneer hij niet meteen aan het begin geestelijke heerlijkheid en genoegen ervaart, maar dorheid en gebrek aan heerlijkheid, dan is dat vanwege het feit dat de verandering iets nieuws is.
Deze personen die God door deze situaties van eenzaamheid van de woestijn begint te voeren, lijken op de kinderen van Israël, die, zodra God hen in de woestijn het manna gaf, voelden ze het gemis van de smaken en de heerlijkheden van de vleesspijzen en de uien die ze voordien in Egypte aten. Ze jammerden om de vleesspijzen te midden van de hemelspijzen (Numeri 11,5). Zover komt de laagontwikkeldheid van onze begeerte, dat deze ons doet verlangen naar onze ellende en een hindernis vormt voor de onuitsprekelijke Hemelse weldaden.
Maar wanneer deze dorheden voortkomen uit de louterende weg van de zinnelijke begeerte, voelt de geest de kracht en de moed om te werken aan het wezenlijke dat het innerlijk voedsel hem geeft. Dit voedsel is voor de zinnen het begin van een donkere en dorre contemplatie. Die contemplatie, die verborgen is en geheim voor degene die haar heeft, geeft gewoonlijk aan de ziel de neiging en het verlangen om alleen en in rust te zijn. Bij degenen die tot rust weten te komen, terwijl ze geen zorg hebben om welke activiteit ook, zullen ze in die zorgeloosheid op tedere wijze die innerlijke verkwikking voelen.
God plaatst de ziel op zo'n manier in deze staat, als ze wil werken met haar vermogens, ze veeleer het werk dat God in haar aan het verrichten is, verstoort dan dat ze eraan meewerkt. In deze staat van contemplatie verlaat ze het redeneren en gaat ze binnen in de staat van gevorderden. God doet reeds Zijn werk in de ziel en daarom bindt Hij haar in haar innerlijke vermogens.
Want wat de ziel dan uit zichzelf kan bewerken, dient nergens toe dan tot het verstoren van de innerlijke vrede en van het werk dat God in de geest verricht bij die dorheid van de zinnen. Het werk is geestelijk en werkt rustig en eenzaam, bevredigend en vreedzaam. Geheel anders dan al die andere eerdere smaken, die erg tastbaar en voelbaar waren. Het is deze vrede waarvan David zegt, dat God in de ziel spreekt om haar geestelijk te maken (Ps.85,9). En hieruit volgt dan het derde teken.
3. Derde teken: dit teken is er om deze loutering van de zinnen te onderkennen. Het is het niet meer kunnen mediteren of redeneren in de verbeelding, hoezeer men dat ook vanuit zichzelf probeert. Want God treedt met haar niet meer in relatie via de zinnen, maar via de zuivere geest, waarin geen redeneren plaatsheeft. Hij deelt zich aan haar mee in een akte van eenvoudige contemplatie. Daarom kunnen de verbeeldingskracht en de fantasie vanaf dat moment in geen enkele overweging steun vinden.
Deze belemmering van de vermogens en van de smaak komt niet voort uit een of andere slechte gemoedstoestand. Want vanaf het moment dat deze daarin binnengaat, gaat het niet meer kunnen redeneren met de vermogens steeds verder. Hier gaan ze steeds meer in die loutering binnen en beëindigen ze meer en meer de zinnelijke activiteit. Degenen die niet op de weg van contemplatie gaan, leiden een heel andere levenswijze. Deze Nacht van dorheden is bij hen niet aanhoudend in de zinnen.
In de periode van de dorheden van deze Nacht van de zinnen waarin God de verandering bewerkt door de ziel uit het leven volgens de zinnen te halen en over te brengen naar dat volgens de geest, dat wil zeggen van meditatie naar contemplatie, waarin de ziel niet meer in staat is met haar vermogens te werken en niet meer over de dingen van God na te denken, ondergaan de geestelijke personen grote smarten. Dit vooral vanwege de argwaan die ze hebben dat ze verloren raken op de weg, want ze denken dat het geestelijk goed voor hen voorbij is en dat God hen heeft verlaten.
Dit omdat ze geen enkele steun of geen smaak vinden in enig goed. Ze matten zich af en proberen met enige smaak hun vermogens te laten steunen op een of ander voorwerp van redenering, omdat ze van mening zijn dat er, wanneer ze dat niet doen en niet het gevoel hebben bezig te zijn, niets gedaan wordt.
Zij die denken dat ze geen vooruitgang boeken, moeten zich troosten door geduldig vol te houden, zonder pijn te voelen; ze moeten op God vertrouwen, die wie Hem zoeken met een oprecht en eenvoudig hart niet in de steek laat, en Hij zal niet nalaten hen te geven wat ze onderweg nodig hebben, tot Hij hen in het heldere en zuivere licht van de liefde brengt. Hij zal hen dat geven door middel van die andere donkere Nacht van de geest, als God hen daarin brengt.
Het enige wat ze nu moeten doen is de ziel vrij en met rust laten en niet hinderen met allerlei kennis en gedachten, zonder bezorgd te zijn over wat ze zullen denken en mediteren, maar zich alleen tevreden te stellen met een liefdevolle en rustige aandacht gericht op God, en zonder bekommernis en zonder werkzaamheid, en zonder verlangen om Hem te smaken of te voelen. Al deze verlangens immers maken de ziel onrustig en leiden haar af van de kalme rust en het heerlijke nietsdoen van de contemplatie, die hier plaatsheeft.
Zo’n ziel moet zich hier niets van aantrekken, dat haar de werkingen van de vermogens ontvallen; maar smaak erin vinden dat die haar snel ontvallen, zodat ze, zonder de werking te verstoren van de ingegeven contemplatie van God in meer vredige overvloed ontvangt en de gelegenheid geeft, dat in de geest liefde ontvlamt die deze donkere en geheimvolle contemplatie met zich meebrengt en aan de ziel overbrengt. Want contemplatie is niets anders dan verborgen, vredige en liefdevolle ingeving van God, die wanneer men er ruimte aan geeft, de ziel in een geest van liefde doet ontvlammen.
In die loutering moeten deze twee delen van de ziel, het geestelijke en het zinnelijke, volledig gelouterd worden; immers het ene deel wordt nooit goed gelouterd zonder het andere. De loutering is pas geldig voor de zinnen, wanneer die van de geest welbewust een aanvang neemt.
Vandaar is de Nacht van de zinnen een hervorming en beteugeling van de begeerte. De reden is dat alle onvolmaaktheden en wanordelijkheden van het zinnelijke deel hun kracht en wortel hebben in de geest, waar alle goede en slechte gewoonten worden vastgemaakt, en totdat deze zijn gelouterd, kunnen de opstandigheden en de slechte gewoonten van de zinnen niet goed gelouterd worden. Vandaar dat in de Nacht van de geest, die volgt, beide delen tesamen worden gelouterd.
Dit is het doel waartoe ze door de hervorming van de eerste Nacht gegaan is en tot de kalmte die daaruit voortkwam, opdat de zinnen, wanneer die op een zekere manier met de geest verenigd zijn, hier met meer kracht worden gelouterd en lijden. Voor zo’n sterke loutering is een grote geschiktheid nodig. Als de zwakheid van het lagere deel niet vooraf hervormd was en geen kracht was verkregen in God door de zoete en heerlijke omgang die ze daarna met Hem had, zou de natuur geen kracht hebben om die nacht te ondergaan.
Omdat de omgang die deze gevorderden hebben met God nog heel laagontwikkeld en heel natuurlijk zijn, hebben zij nog een opvattting over God als kleine kinderen, spreken ze over God s kleine kinderen, en hebben ze over God kennis en gevoel als kleine kinderen, zoals de H. Paulus dat zegt (1 Kor.13,11). Ze hebben nog geen volmaaktheid bereikt, die de vereniging is van de ziel met God. Door deze vereniging bewerken ze, reeds als volwassenen, grote dingen in hun geest, aangezien hun werken en hun vermogens meer goddelijk dan menselijk zijn.
Omdat God hen wil ontdoen van deze oude mens en hen wil bekleden met de nieuwe, die volgens God is geschapen in de nieuwheid van de zinnen, zoals de Apostel zegt (Kol.3,10), ontbloot Hij bij hen de vermogens en de gehechtheden en de zinnen, zowel de geestelijke als de zinnelijke, zowel de inwendige als de uitwendige.
Hij laat het verstand in duisternis, de wil in dorheid, het geheugen in leegte, en de gehechtheden van de ziel in algehele geslagenheid, bitterheid en benauwenis, daar Hij haar berooft van de zin en de smaak die ze voordien voelde voor geestelijke weldaden. Deze beroving is een van de principen die in de geest wordt vereist, opdat in hem de geestelijke vorm van de geest ingevoerd en verenigd wordt, welke de vereniging van liefde is.
Dit alles bewerkt de Heer in haar door middel van een zuivere en donkere contemplatie. Hoewel dit gezang uitgelegd is in verband met de eerste Nacht van de zinnen, begrijpt de ziel het vooral door deze tweede Nacht van de geest, omdat dat het voornaamste deel van de zuivering van de ziel is.
Over het ontvlammen van het liefdevuur in de geest: Het is een ontbranding van liefde in de geest, waarin de ziel zich temidden van deze donkere benauwenissen intens en scherp verwond voelt in sterke goddelijke liefde, in een zeker aanvoelen en vermoeden van God. Toch begrijpt ze niets bijzonders, want het verstand verkeert in duisternis.
Hier voelt de geest zich erg opgewonden in liefde, want deze geestelijke ontvlamming brengt hartstocht van liefde. Omdat deze liefde ingestroomd is, is ze meer passief dan actief, en aldus doet ze in de ziel een sterke hartstocht van liefde ontstaan. Deze liefde heeft reeds iets van vereniging met God, en heeft zo enigszins deel in de eigenschappen ervan, welke meer handelingen van God zijn dan van de ziel zelf, hoewel de ziel hier haar instemming betuigt. Maar aan de ontbranding van liefde in de geest, hecht alleen de liefde van God, die zich met haar zal verenigen, zich vast.
Dit gebeurt in deze donkere loutering op grootse wijze, want God heeft de smaken zozeer afgezonderd, dat deze niet kunnen smaken wat ze willen. Door die smaken allemaal te verwijderen en ze te verzamelen bij zichzelf, heeft de ziel meer kracht en bekwaamheid om deze sterke vereniging van liefde van God te ontvangen. Daarin moet de ziel met grote kracht van al haar krachten en geestelijke en zinnelijke begeerten beminnen.
Dat zou niet kunnen, als ze zich zouden overgeven aan het smaken van iets anders. Daarom zei David tot God, opdat hij de kracht van de liefde van deze vereniging van God kon ontvangen: Mijn kracht zal ik bewaren voor U (Ps.59,10).
Hierin kan men kennen hoe groot en sterk deze ontbranding van liefde in de geest zal zijn. God heeft daarin alle krachten, vermogens en begeerten van de ziel verzameld, zowel de geestelijke als de zinnelijke, opdat dat harmonisch geheel zijn krachten en deugd in deze liefde inzet, en opdat de ziel zo echt komt tot vervulling van het eerste gebod dat zegt: Je zult je God liefhebben met heel je hart, heel je verstand, heel je ziel en al je krachten (Deut.6,5).
Wanneer alle begeerten en krachten van de ziel hier bijeengebracht zijn in deze ontbranding van liefde, terwijl ze door die allemaal verwond en getroffen is en is gebracht tot hartstocht, wat zullen dan de bewegingen en afdwalingen van al deze krachten en begeerten zijn, terwijl zij ontbrand en verwond zijn door krachtige liefde en zonder het bezit en de voldoening ervan, in de duisternis en de twijfel? Ongetwijfeld, hongerlijdend, zoals de honden, zo zegt David, liepen ze rond in de stad en, zonder van deze liefde vol te zijn, blijven ze huilen en janken (Ps.59, 7, 15-16).
Want de aanraking van deze liefde en dit goddelijk vuur verdort de geest zozeer en ontsteekt in haar zozeer de begeerte om haar dorst naar de goddelijke liefde te lessen, dat ze er in zichzelf zeer veel over piekert en op wel duizend manieren en bewijzen van God verlangt, met hevig verlangen en hunkering van de begeerte.
David geeft dat heel goed te verstaan in een psalm, wanneer hij zegt: Mijn ziel dorstte naar jou; op hoeveel manieren smacht mijn vlees naar jou!; dit wil zeggen, in begeerten. En een andere vertaling zegt: Mijn ziel dorstte naar jou; mijn ziel verliest zich of sterft om jou (63,2).
De ziel zegt dat zij verlangend, smachtend en vol liefdebrand is, want in alle dingen en gedachten die ze in zich overpeinst en in alle zaken en gevallen die zich aan haar aanbieden, bemint ze op vele manieren, en ze verlangt en lijdt in het verlangen ook op vele manieren, op allerlei momenten en op allerlei plaatsen. Zij vindt rust in niets, terwijl ze dit hevig verlangen voelt in de ontvlamde verwonding, zoals de profeet Job dat te verstaan geeft, met de woorden: Zoals het hert verlangt naar de schaduw en zoals de dagloner verlangt naar het einde van zijn werk, zo waren mijn maanden leeg en telde ik de lange en moeilijke nachten voor mij. Als ik mij weer te slapen zal leggen, zal ik zeggen: Wanneer zal ik opstaan? En weer zal ik de avond afwachten en vol smarten zijn tot de duisternis van de nacht (7,2-4).
Alles wordt voor deze ziel benauwd; ze past niet in zichzelf; noch in de hemel noch op aarde, en ze is vol smarten tot de duisternis toe, wat Job hier zegt, geestelijk sprekend en volgens onze opvatting; het is pijn en lijden zonder troost van zekere hoop op enig geestelijk licht en goed, zoals de ziel dat hier ondergaat.
Vandaar dat het hevig verlangen en de pijn van deze ziel in deze ontvlamming van liefde groter is, aangezien het vermeerderd wordt van twee kanten: enerzijds van de kant van de geestelijke duisternis waarin ze zich ziet, die haar met zijn twijfels en argwaan kwelt; anderzijds van de kant van de liefde van God, die haar doet ontbranden en aanmoedigt, die haar al met zijn liefdevolle verwonding op wonderlijke wijze beroert.
Deze twee manieren van lijden in een soortgelijke situatie geeft Jesaja goed te verstaan, wanneer hij zegt: Mijn ziel verlangde naar jou in de nacht (26,9); dit is, in de ellende. En dit is de ene manier van lijden van de kant van deze donkere Nacht. Maar met mijn geest -zegt hij-, in mijn binnenste zal ik voor jou waken tot de morgen (ibid.). En dit is de tweede manier van pijn lijden in hevig verlangen van de kant van de liefde in het binnenste van de geest; dat zijn de geestelijke vermogens zich te hechten.
Maar temidden van deze donkere en liefdevolle smarten voelt de ziel een zeker gezelschap en een zekere kracht in haar binnenste, die haar zozeer vergezelt en kracht geeft, dat wanneer dit gewicht van dichte duisternis voor haar ophoudt, ze zich vaak alleen, leeg en zwak voelt. En de reden daarvan is dat, aangezien de kracht en de werkzaamheid van de ziel op passieve wijze door het duistere liefdevuur dat in haar binnendrong, werd aangestoken en daarin ging delen, hieruit volgt dat, wanneer het ophoudt in haar binnen te dringen, in haar de duisternis en de kracht en warmte van de liefde ophoudt.
27/9/2024 Eric Sammons - De 9 graden van gebed - crisismagazine.com
Er zijn veel "klassen" binnen de grotere Katholieke school van gebed: benedictijns, franciscanen, ignatiaans, om er maar een paar te noemen. Maar de meesten zullen het erover eens zijn dat het bij de karmelieten is, met name zoals gevonden in de leringen van de H. Teresa van Avila en de H. Johannes van het Kruis, waar de volledige bloei van de Katholieke gebedstraditie plaatsvindt.
Bij het bestuderen van de verschillende verhandelingen over gebed en het mystieke leven, vind je veel kleine variaties; wat echter in beeld komt, is een algemeen geaccepteerde traditie van negen "niveaus" van gebed die de Katholiek in zijn gebedsleven doet opstijgen.
Voordat ik de negen oplopende niveaus beschrijf, wil ik eerst enkele algemene termen met betrekking tot gebed noemen.
1. Ten eerste is er het onderscheid tussen ascetisch gebed en mystiek gebed:
Ascetisch gebed benadrukt de samenwerking van de mens met genade; de primaire initiator van dit type gebed is de mens. Mystiek gebed daarentegen wordt geïnitieerd door God. De rol van de mens is om ontvankelijk te zijn.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat deze twee typen gebed op alle niveaus bestaan; ze werken samen en zouden niet tegenover elkaar moeten staan. Sommige niveaus zijn echter voornamelijk ascetisch, terwijl andere voornamelijk mystiek zijn.
2. Bovendien kunnen de negen niveaus van gebed worden gegroepeerd in drie "Wegen": Zuiverend, Verlichtend en Verenigend:
De Zuiverende Weg is geschikt voor beginners in het Christelijke leven. Het doel is om het lichaam te temmen en de nadruk ligt op de ascetische zuivering van het zelf.
De Verlichtende Weg is het pad van Doordrenkte Contemplatie, waarin een ervaringsgerichte, intuïtieve kennis van God bovennatuurlijk in de ziel wordt gegoten. De Verlichtende Weg is het begin van mystiek gebed.
De derde weg, de Verenigende Weg, is geschikt voor het "perfecte". Het is de intieme vereniging van de contemplatieve ziel met God.
3. Ten slotte is er tussen elk van de drie wegen een "brug" die de vooruitgang van de ziel van de ene weg naar de andere kenmerkt:
De brug tussen de Zuiverende Weg en de Verlichtende Weg is de Donkere Nacht van de Zintuigen, waarin de ziel wordt gezuiverd van alle troost van de zintuigen.
De brug tussen de Verlichtende Weg en de Verenigende Weg is de Donkere Nacht van de Ziel, waarin de ziel wordt gezuiverd van alle troost van het intellect, de geest en het geheugen.
Het is erg belangrijk om op te merken dat er enige overlapping is tussen deze niveaus en de tijd die een persoon in elk doorbrengt. Sommige niveaus ervaart men altijd, terwijl andere niveaus alleen over een lange periode worden bereikt.
Daarmee zijn hier de negen graden van gebed:
Ascetisch gebed
* Zuiverende weg
1. Vocaal gebed
2. Meditatie
3. Affectief gebed
4. Verworven herinnering
Brug: Donkere nacht van de zintuigen
Mystiek gebed
* Verlichtende weg
5. Doordrenkte contemplatie
6. Gebed van stilte
Brug: Donkere nacht van de ziel
* Verenigende weg
7. Eenvoudige vereniging
8. Conformerende vereniging
9. Transformerende vereniging
De Zuiverende Weg
Zoals het gezegde luidt, moet men kruipen voordat men kan lopen. In het gebedsleven begint een ziel met die eerste aarzelende bewegingen naar God. Deze bewegingen worden de zuiverende weg genoemd en vallen ook in de categorie "ascetisch gebed", wat betekent dat de primaire initiator van deze niveaus van gebed de mens is. Natuurlijk vereist elke beweging naar God genade, maar de nadruk tijdens de zuiverende weg ligt op de medewerking van de mens aan die genade.
1e graad: Vocaal gebed
Wat is het eerste gebed dat Katholieken hun kinderen leren? Meestal is het zoiets als het Onze Vader, het Weesgegroet of misschien een gebed vóór de maaltijd of vóór het slapengaan. Met andere woorden, vocaal gebed. Vocaal gebed is, eenvoudig gezegd, gebeden die hardop worden uitgesproken. Voordat iemand kan mediteren over de mysteries van het geloof of goddelijke realiteiten kan overpeinzen, moet hij eerst zijn gebeden hardop uitspreken.
De mens is een lichaam-ziel-composiet en daarom moet het lichaam - inclusief iemands stem - betrokken zijn bij het gebed. En het is belangrijk om te onthouden dat niemand – ik bedoel echt niemand – dit niveau ooit helemaal verlaat. Zelfs de grootste mystici zeiden mondelinge gebeden tot hun sterfdag. Maar na verloop van tijd kan mondeling gebed gecombineerd worden met andere vormen van gebed, zoals meditatie.
Natuurlijk kan iedereen openlijk gebeden zeggen, maar dat betekent niet dat hij daadwerkelijk bidt. Om mondeling gebed echt gebed te laten zijn, zijn twee componenten nodig: aandacht; en toewijding. Een persoon moet zich bewust zijn van wat hij zegt, en hij moet het met liefde zeggen. Onze Heer waarschuwt tegen mondeling gebed dat zonder aandacht en toewijding wordt gezegd wanneer Hij waarschuwt: "stapel geen lege zinnen op zoals de heidenen doen; want zij denken dat ze gehoord zullen worden vanwege hun vele woorden" (Matteüs 6:7).
2e graad: Meditatie
Tijdens meditatie richt men de geest op een bovennatuurlijke waarheid om de betekenis ervan te doorgronden. Het is in de eerste plaats een daad van het intellect, maar de wil speelt ook een rol, aangezien het doel van meditatie is om de wil tot liefde op te wekken.
Over het algemeen zijn er drie elementen in meditatie:
* Overweging: Denk na over de bovennatuurlijke materie en overpeins wat het betekent. Men zou bijvoorbeeld kunnen mediteren over de Menswording van Christus.
* Toepassing: Pas de waarheid toe op iemands eigen spirituele leven. Als God mens werd, waarom deed hij dat dan? De Kerkvaders zeiden dat het was zodat de mens als God zou worden – daarom is het doel van het spirituele leven om steeds meer gelijkvormig te worden aan het beeld van God.
* Voornemen: Bepaal praktische manieren om de toepassing van deze waarheid in iemands leven te laten plaatsvinden. Als de bestemming van de mens God Zelf is, welke deugden mis ik dan om meer op God te lijken?
Meditatie is de eerste fase van elk ernstig gebed en het is fundamenteel voor de verdere fasen. Er is gezegd dat als iemand dagelijks mediteert, hij binnen een korte tijd ofwel zal stoppen met het begaan van ernstige zonden ofwel zal stoppen met mediteren. Meditatie is ook iets dat vruchtbaar kan zijn op elk niveau van gebed. De H. Teresa van Avila zei dat ze haar gebed altijd begon met het lezen van een spiritueel werk en erover mediteerde. Dat zou haar dan leiden naar andere, hogere niveaus van gebed.
Hoogstwaarschijnlijk is de overgrote meerderheid van de Katholieken bekend met de eerste twee niveaus van gebed: vocaal gebed en meditatie. Beide niveaus zijn immers betrokken bij de meest voorkomende vormen van gebed, zoals de rozenkrans. Veel Katholieken hebben misschien ook gehoord van hogere graden van gebed, zoals de mystieke ervaringen van een H. Catharina van Siena of een H. Johannes van het Kruis. Maar er zijn eigenlijk nog twee niveaus van ascetisch gebed; d.w.z. gebed geïnitieerd door de mens: Affectief gebed en verworven herinnering.
3e graad: Affectief gebed
In het vorige niveau van gebed, meditatie genoemd, overheerst het intellect: men denkt na over een bovennatuurlijke waarheid en doet een poging om die waarheid toe te passen op zijn leven. In dit derde niveau van gebed Affectief gebed genoemd, begint de wil te domineren in plaats van het intellect. Wat betekent dit? In tegenstelling tot meditatie, waar het intellect werkt om de bovennatuurlijke waarheid te overwegen, ontvangt de ziel tijdens Affectief gebed bepaalde troost met betrekking tot die waarheid die op de wil drukt. Deze troost leidt ertoe dat men daden van liefde jegens de Heer verricht.
Ik beschouw deze activiteit graag als een "bovennatuurlijk nieuwjaarsvoornemen". Wanneer men aan het begin van het jaar een voornemen maakt, zegt men simpelweg dat men dit en dat zal doen en doet men vervolgens een poging om zich eraan te houden. Bij Affectief Gebed maakt de wil echter een bepaald voornemen, geholpen door genade, wat de persoon ertoe aanzet om een echte verandering in zijn leven aan te brengen.
De ziel kan bijvoorbeeld mediteren over de geseling bij de pilaar en het lijden van Christus voor ons erkennen, en besluiten om een strenger leven van boete te leiden. Dit voornemen veroorzaakt echter geen gevoel van last of angst, maar vult de ziel in plaats daarvan met diepe troost en vreugde.
Dit niveau kan echter spiritueel gevaarlijk zijn. Nu het gebed vertroostingen met zich meebrengt, kan de persoon in “spirituele vraatzucht” vervallen, en de vertroostingen van het gebed voor zichzelf wensen. Zo kan iemand op dit niveau vastlopen en geloven dat zijn gebed “vruchtbaar” is omdat hij vertroostingen ontvangt. Maar de waarheid is dat de enige indicatie of gebed vruchtbaar is, is of de persoon groeit in deugd, liefdadigheid en zelfverloochening. Vertroostingen zijn prachtig, maar ze zijn een middel tot een doel (dat is eenheid met God), niet het doel op zichzelf.
4e graad: Verworven herinnering
In dit laatste niveau van de Zuiverende Weg bevindt de ziel zich nog steeds in het domein van ascetisch gebed; dus zelfs op dit vierde niveau is de mens nog steeds de primaire initiator.
Dit niveau, ook wel “gebed van eenvoud” of “eenvoudige blik” genoemd, is de eenvoudige liefdevolle blik op het Goddelijke object. Hierin gebruikt men zijn vermogens om zich op de Heer te concentreren, niet het intellect, de verbeelding of de emotie. Het is een simpele blik van de wil.
Verworven herinnering vereist de grootste herinnering en vereist dat men zijn intellectuele en wilsvermogens beheerst. Dit is zodat men zich volledig op de Heer kan richten en stil kan zijn binnenin.
Merk op dat verworven herinnering niet geforceerd mag worden en niet voor iedereen geschikt is. Als men vrucht plukt uit een eerder stadium, is er geen reden om dit niveau te bereiken. Bovendien zou een moeder haar 10-jarige dochter niet in een aanbiddingskapel achterlaten en haar gewoon vertellen: "Kijk naar Jezus, en denk aan niets anders dan aan Hem."
Ze zou het gewoon niet kunnen en het zou zelfs schadelijk voor haar kunnen zijn, omdat ze verveling zou associëren met gebed. Maar er is een zekere schoonheid aan dit niveau, omdat het het domein van de mens begint te verlaten en het domein van God binnengaat: gebed gaat niet langer alleen over wat het met je doet, maar is steeds meer gericht op God.
Dit niveau van gebed bereikt de grenzen van wat de mens in gebed kan initiëren; alle stappen die verder gaan dan deze worden door God geïnitieerd.
De Verlichtende Weg
De Donkere Nacht van de Zintuigen
De meeste mensen zijn bekend met het werk van de H. Johannes van het Kruis, genaamd "De Donkere Nacht". Maar niet veel mensen hebben het daadwerkelijk gelezen of begrijpen echt wat hij bedoelt met "Donkere Nacht".
Ten eerste zijn er eigenlijk twee Donkere Nachten: de Donkere Nacht van de Zintuigen en de Donkere Nacht van de Ziel (of Geest). De eerste vormt de brug tussen de Zuiverende en Verlichtende Wegen en de tweede is de brug tussen de Verlichtende en Verenigende Wegen van gebed.
Helaas is "Donkere Nacht" een term geworden die heel losjes wordt gebruikt om een moeilijke of deprimerende tijd in het leven aan te duiden. Maar dit is niet de betekenis die de H. Johannes van het Kruis geeft aan "Donkere Nacht". Deze twee stadia worden niet veroorzaakt door externe gebeurtenissen, zoals het verlies van een baan of de dood van een geliefde. In plaats daarvan worden ze veroorzaakt door God alleen, die de Donkere Nachten gebruikt om de ziel te zuiveren van gehechtheden aan wereldse dingen. (Noot Claudia: ze worden niet veroorzaakt door externe gebeurtenissen, maar kunnen wel getriggerd worden, omdat God ze toelaat in iemand leven. Het is de bedoeling dat de persoon tot overweging komt in zijn leven wat er belangrijk is: de wereldse dingen of de Hemelse dingen en de keuze die de persoon maakt.)
Laten we eens kijken naar de eerste Donkere Nacht, die van de zintuigen.Zoals eerder gezegd, vormt deze fase van gebed de brug tussen het vierde en vijfde niveau van gebed, of tussen de Zuiverende en Verlichtende Wegen. In deze fase wordt God de primaire initiator van gebed, niet de mens.
Terwijl in de Zuiverende Weg de primaire plicht van de mens is om actief samen te werken met genade, is de plicht van de mens op dit niveau om passief ontvankelijk te zijn voor genade.
Maar waar bestaat de Donkere Nacht van de Zintuigen uit? Het omvat voornamelijk een langdurige reeks van dorheden waarin de ziel droogte ervaart in gebed. Het is een pijnlijke staat die de ziel test om te zien of ze gebed verlangt voor de troost of omdat ze God Zelf verlangt. In deze fase wordt het vermogen om te mediteren moeilijk, zelfs pijnlijk, omdat er geen vrucht uit voortkomt. De Heilige Geest verlangt dat de ziel van meditatie naar contemplatie gaat.
Waarom is deze pijnlijke fase nodig? Waarom is het de brug tussen de Zuiverende en Verlichtende Wegen? Het is noodzakelijk zodat de ziel gezuiverd kan worden van gebreken die nog steeds in haar bestaan, gebreken die de ziel verhinderen passief ontvankelijk te zijn voor Gods genade. In dit stadium is de persoon erg spiritueel en leeft in principe een leven van deugd. Maar dat betekent niet dat de ziel geen gebreken meer heeft die haar van God afhouden. Wat zijn enkele van deze gebreken? Er zijn drie primaire:
1 Spirituele vraatzucht: De ziel heeft een buitensporige gehechtheid aan troost en begint ze te zien als doelen, niet als middelen tot het doel.
2 Spirituele traagheid: Een luiheid die in de ziel sluipt die niet langer streeft naar perfectie, maar tevreden is met middelmatigheid in het spirituele leven.
3 Spirituele trots: Omdat men in dit stadium echt vordert in deugd, is het gemakkelijk om spiritueel trots te worden en op anderen neer te kijken. Maar trots is natuurlijk de ergste zonde en houdt iemand weg van God.
Ook dit stadium is spiritueel gevaarlijk, misschien wel het gevaarlijkste van allemaal. Tot aan deze Donkere Nacht is de ziel gevorderd in deugd, heiligheid en gebed. Maar in dit stadium lijkt het erop dat men terugvalt: troost verdwijnt, verleidingen worden groter en meditatie droogt op. Dus een persoon kan vluchten voor de Donkere Nacht en terugvallen in lagere niveaus van gebed. De juiste reactie op deze verleiding om terug te vallen is echter het vernieuwen van iemands vertrouwen in God, het blijven gebruiken van Verworven Herinnering in gebed, het afzien van het zoeken naar troost en het zoeken van raad bij een goede spirituele leider.
Als men door de Donkere Nacht van de Zintuigen heengaat, dan kan men overgaan op de Verlichtende Weg van gebed, waarin God de primaire initiator wordt.
Met het vijfde niveau van gebed is een ziel door de Donkere Nacht van de Zintuigen gegaan en in de Verlichtende Weg van gebed. Het is overgegaan van gebed dat door de mens wordt geïnitieerd naar gebed dat door God wordt geïnitieerd. Het is overgegaan van meditatie naar contemplatie.
5e graad: Doordrenkte Contemplatie
Eén van de belangrijkste dingen om op te merken over dit niveau van gebed is dit: elke Christen is geroepen tot Doordrenkte Contemplatie. Het is een algemeen geloof dat alleen contemplatieve nonnen of monniken geroepen zijn tot Doordrenkte Contemplatie, maar alle volgelingen van Christus kunnen – en zouden – uiteindelijk op dit niveau van gebed moeten zijn.
Wat is Doordrenkte Contemplatie? Het is de ervaringskennis van God die door God in de ziel wordt gegoten. Met andere woorden, het is de invasie van de ziel door het bovennatuurlijke. In dit stadium wordt de ziel doordrongen en gepenetreerd door Iemand anders. Merk op dat om dit niveau te bereiken, de ziel in de staat van heiligende genade moet zijn. Iemand in doodzonde is geen ontvankelijk vat voor de Heilige Geest. Ook stopt de ziel die dit niveau van gebed bereikt niet met de beoefening van deugd of liefdadigheid; in feite zal het gewoonlijk intensiveren.
Er zijn een aantal kenmerken van dit niveau van gebed, waaronder:
1 De onmogelijkheid om deze mystieke ervaring door eigen inspanningen te produceren. Je kunt Doordrenkte Contemplatie niet "aanzetten" of uitzetten.
2 De ziel is meer passief dan actief. In de vorige vormen van gebed reikte de ziel actief naar God; in deze fase leunt de ziel achterover en wacht om God te ontvangen.
3 De kennis die wordt verkregen door Doordrenkte Contemplatie is onbeschrijfelijk. Wanneer je de geschriften van een H. Teresa of de H. Johannes van het Kruis leest, merk je vaak op hoe deze heiligen moeite hebben om hun mystieke ervaringen daadwerkelijk te beschrijven. Ze gebruiken metaforen, maar zelfs deze moeten ver tekortschieten.
4 Een dramatisch nieuw leven van Christelijke deugd. In deze fase kun je echt doen waar de H. Paulus zo vaak over schrijft: leven "in Christus." Het is echt "niet langer ik die leef, maar Christus die in mij leeft."
6e graad: Gebed van Stilte
In de volgende fase van gebed, het Gebed van Stilte, beoefent men nog steeds Doordrenkte Contemplatie, maar het omvat nu een speciale betovering van de wil. Het is “Doordrenkte Contemplatie plus”, om het zo maar te zeggen. Dit niveau van gebed brengt groot spiritueel genot, omdat de ziel verzonken is in het overdenken van de aanwezigheid van God. Terwijl niveau vijf een speciale nadruk legt op het intellect (kennis van Goddelijke dingen), legt dit stadium een speciale nadruk op de wil (liefde voor Goddelijke dingen). Er is een analogie tussen niveau vijf en zes en niveau twee en drie: niveaus twee en vijf werken voornamelijk op het gebied van het intellect, terwijl niveaus drie en zes de wil betrekken.
Eén van de grote voordelen van dit niveau van gebed is dat het vaak kan worden ervaren terwijl het intellect anderszins bezig is. Bijvoorbeeld, de boer die zijn tuin verzorgt, kan het Gebed van Stilte ervaren tijdens het tuinieren. De H. Teresa zei dat de persoon op dit niveau zo'n innerlijke vrede en stilte ervaart dat zelfs spreken het vermoeit.
Het Gebed van Stilte is het hoogste bereik van de Verlichtende Weg van gebed; de volgende stadia zijn onderdeel van de Verenigende Weg. En net zoals er een brug was om over te steken tussen de Zuiverende en Verlichtende Wegen, zo is er ook een brug tussen de Verlichtende en Verenigende Wegen, en het is ook een Donkere Nacht: de Donkere Nacht van de Ziel.
De Verenigende Weg
De donkere nacht van de ziel
"De donkere nacht van de ziel" is een veelgebruikte uitdrukking, maar zoals het geval was met de eerste donkere nacht (die van de zintuigen), wordt deze vaak verkeerd begrepen en verkeerd gebruikt. De ware donkere nacht van de ziel is de brug tussen de verlichtende en verenigende wegen, waarin de ziel niet wordt gezuiverd van de lagere elementen van de ziel (die al gezuiverd zijn), maar in plaats daarvan van de hogere faculteiten van intellect en wil.
In dit stadium is zelfs doordrenkte contemplatie niet mogelijk; elk faculteit van de ziel ervaart droogte. In veel opzichten is het als een vagevuur voor de dood. Maar God openbaart zichzelf in deze duisternis, wat leidt tot totale vereniging met Hem.
Maar waarom is dit nodig? Net als de eerste donkere nacht zuivert het de ziel van gebreken. Men zou in de verleiding kunnen komen te denken dat een ziel in dit gevorderde stadium van gebed geen echte gebreken heeft, maar dit is niet het geval. Enkele van de gebreken die de Donkere Nacht van de Ziel zuivert, zijn:
1 Onvrijwillige afleidingen in gebed. In dit stadium kan men nog steeds het onvermogen van het intellect en de wil tegenkomen om de focus te behouden.
2 Saaiheid in gebed. Naarmate men gewend raakt aan Doordrenkte Contemplatie, kan men beginnen te ontberen van volledige gevoeligheid voor spirituele dingen. Het is een soort spirituele luiheid.
3 Verleiding tot overijver in plaats van liefdadigheid. Men verlangt van nature naar dezelfde vreugde die hij ervaart voor zijn broeders en zusters in Christus, maar in zijn ijver probeert hij hen, in plaats van te vertrouwen op God om hen vooruit te helpen, te dwingen.
Tijdens deze Donkere Nacht van de Ziel ervaart de persoon de uiteindelijke zuivering van de wil. Elk egoïsme, bewust of onbewust, wordt vervangen door een volledige aanvaarding van de wil van God. En dat is het punt van deze fase: om iemands wil volledig te verenigen met Gods wil, zodat de ziel niets anders wil dan wat God wil.
Na het passeren van de Donkere Nacht van de Ziel, gaat men naar de laatste stadia van het gebed, de Verenigende Weg. Dit is de weg van de "volmaakten", zij die zich volledig hebben overgegeven aan God en Zijn heilige wil. In deze stadia ervaart de ziel geen afleidingen en heeft een volledige zekerheid van intieme vereniging met God. Er is geen verveling of vermoeidheid in het gebed, ook al is het op dit niveau behoorlijk intens.
Dit is het hoogste niveau van zuivering en de heilige kan alleen een naakte daad van geloof verrichten. Hij is niet afhankelijk van enige troost, noch van de zintuigen noch van de hogere faciliteiten van het intellect, de wil of het geheugen; met andere woorden, hij gelooft niet in en houdt niet van God vanwege wat God voor hem doet, maar in plaats daarvan simpelweg omdat Hij God is.
7e graad: Eenvoudige Vereniging
Tijdens het gebed van Eenvoudige Vereniging worden alle interne vermogens, inclusief het intellect en de wil, geleidelijk geboeid en bezet door God. Wat wordt niet geboeid? Alleen de externe lichamelijke zintuigen. Anders is de ziel volledig verenigd met God.
8e graad: Conformerende Vereniging
Dit wordt ook wel “spirituele verloving” genoemd, waarbij zowel de interne als externe zintuigen worden geabsorbeerd in de aanwezigheid van het goddelijke. In dit stadium is de persoon in “extase” – het lichaam reageert niet langer op externe stimuli en is volledig gegrepen door God.
9e graad: Transformerende Vereniging
Als Niveau 8 “spirituele verloving” is, dan is Niveau 9 “spiritueel huwelijk”. Conformerende vereniging omvat de toestemming van de wil tot vereniging, maar Transformerende Vereniging is de vereniging zelf. Dit is de hoogste graad van perfectie in gebed, en de H. Johannes van het Kruis zei dat het “niets minder is dan een transformatie in God.” Het is in dit stadium dat vergoddelijking plaatsvindt, en door genade wordt een ziel goddelijker dan menselijk. Iemands hele wezen is gegrepen door God en alles wat hij doet is volledig verenigd met God. De ziel en God zijn in dit stadium zo verenigd dat ze niet gescheiden kunnen worden. Dit is het doel waar alle Katholieken naar zouden moeten streven.
De oplettende lezer van deze artikelen zal opmerken dat ik veel minder ruimte heb besteed aan het beschrijven van deze laatste drie niveaus dan aan de andere zes. De reden hiervoor is simpel: ze gaan zo ver voorbij de menselijke taal, en ze zijn door zo weinig mensen ervaren, dat gedetailleerde uitleg onmogelijk is. In deze stadia moet men eenvoudigweg de ingevingen van God volgen, terwijl Hij de ziel naar volledige eenheid met Hem leidt.
8/3 Kom in stilte naar mijn Onbevlekt Hart - Gérard, FR
8/3 Kom in stilte naar mijn Onbevlekt Hart - Gérard, FR
Maria: Mijn lieve kinderen, moge God jullie Liefde zegenen. Dat jullie Liefde zijn, is het eerste dat jullie moet motiveren. Er zal een tijd komen dat jullie niet langer de moed zullen vinden om naar Hem te gaan, degene die Liefde is. Bewaak jullie harten. Kom in stilte naar mijn Onbevlekt Hart, dit Hart dat geboren is uit het Heilig Hart van mijn Zoon. Daarom zijn wij één en hetzelfde Hart.Kijk waar je bent in je leven; wees verenigd met onze Harten; wees één met je God die van je houdt. Amen †
Jezus: Mijn lieve kinderen, mijn vrienden, moge de genade jullie vergezellen in deze vastentijd. Wandel in mijn voetsporen, verlies jezelf niet in nutteloze overpeinzingen. Bid en heb je naaste lief. De straf zal verschrikkelijk zijn voor degenen die de moed tonen om Mij te ontkennen. Amen †
Toen ik tegen jullie zei: Heb elkaar lief, was dat dan alleen voor die tijd of zou het ook gebeuren door Mij daarna te volgen? Ja! Deze tijd is constant, hij is nooit verlaten. Als je deze tijd zou verlaten, zou je de genade die ik voor je heb voorbereid niet kunnen ontvangen. Amen †
Over 40 dagen zul je Pasen hebben gevierd. Volg Mij in jouw tijd, die een tijd van boete moet zijn. Weiger om tot Mij te komen zonder door de biechtstoel te gaan. Je moet van binnen rein zijn; rein betekent vergeven zonden. Amen †
Ik hou van je en met Maria en Jozef zegenen wij je in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Leef in de Liefde die je zal bevrijden van je zonden. Amen †
"Ik wijd de wereld toe, Heer, aan Uw Heilig Hart",
"Ik wijd de wereld toe, H. Maagd Maria, aan Uw Onbevlekt Hart",
"Ik wijd de wereld toe, H. Jozef, aan Uw vaderschap",
"Ik wijd de wereld toe aan U, H. Aartsengel Michaël, bescherm haar met Uw vleugels." Amen †
Maria: Kinderen, laat het idee van eenheid niet varen, want voor wat er op deze aarde zal komen, is eenheid belangrijk en, ik herhaal, vooral voor de Kerk. De Priesters houden niet van elkaar, ze brengen de mensen geen ware eenheid over.
Hoe vaak heb ik niet gezegd: "WISSEL OPRECHTE WOORDEN UIT!"
Dit deden de Priesters vroeger, nu niet meer, ze hebben allen haast. Omdat het grootste deel van de Kerk jullie zijn en je de Kerk veel van eenheid te leren hebt, kom op, ga je gang, want Jezus Christus vertrouwt je en kent Zijn kudde goed. Met de kracht die in jullie is, samen met de kracht die HIJ je zal geven, zul je goed en juist doen voor God de Hemelse Vader en Hij zal zich verheugen met vreugde omdat het werk in het gezin is gedaan.
PRIJS DE VADER, DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST.
Ik geef je Mijn Heilige Zegen en dank je dat je naar mij luistert.
BID, BID, BID!
Jezus: Het is Jezus die tot je spreekt: IK ZEGEN JULLIE IN MIJN DRIE-ENE NAAM, DIE DE VADER IS, VAN MIJ DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST! AMEN.
Het, daalt warm, overvloedig, heilig en heiligend neer op alle volken van de aarde, opdat zij mogen begrijpen; stop met je dagelijkse wereldse beslommeringen, stop en kijk naar de schoonheid van de schepping van de Vader!
Kinderen, degene die tot jullie spreekt is jullie Heer Jezus Christus, degene die jullie verloste, degene die jullie leerde welke weg te bewandelen en nog steeds probeert jullie te laten begrijpen, maar jullie weten altijd alles beter, omdat jullie redeneren zonder een dosis liefde. Klop op je borst en aanroep Mij en spreek met anderen, jullie zullen zien hoe vreugde zich verspreidt in jullie harten omdat Ik aanwezig ben.
Mijn kinderen, jaag niet op de nutteloze dingen van deze wereld, kijk naar de Hemelse dingen. Spreek oprecht met elkaar. Als je doet wat ik zeg, zul je deze wereld kunnen veranderen, het zal een gezondere wereld zijn en jullie zullen allen broederlijk met elkaar leven. Probeer het en dan zullen we weer praten!
IK ZEGEN JULLIE IN MIJN DRIE-ENE NAAM, DIE DE VADER IS, VAN MIJ DE ZOON EN VAN DE HEILIGE GEEST! AMEN.
13/3 OLVrouw, Koningin van Vrede: Lieve kinderen, mijn Jezus verwacht veel van jullie. Vertrouw op Hem die van je houdt en met je meeloopt. Hij heeft jullie uitgekozen om Zijn Boodschap van Verlossing aan iedereen te brengen. Moedig jezelf aan en verkondig, zonder angst, dat mijn Jezus jullie Enige Weg, Waarheid en Leven is. Jullie gaan een toekomst tegemoet van grote verwarring en verdeeldheid. Velen die vurig in het geloof zijn, zullen zich uit angst terugtrekken.
Jullie die van de Heer zijn, zoek je kracht bij Hem. Zoals Hij beloofde, zal mijn Jezus bij de Zijnen zijn tot de voleinding der tijden. Ik ben jullie Moeder en ik kom uit de Hemel om jullie naar de Hemel te brengen. Geef mij je hand en ik zal jullie naar de overwinning leiden. Wat er ook gebeurt, geef niet op. Jullie zijn van de Heer en jullie moeten Hem alleen volgen en dienen. Voorwaarts! Ik zal tot mijn Jezus voor jullie bidden.
15/3 OLVrouw, Koningin van Vrede: Lieve kinderen, wees niet bang. God heeft alles onder controle. Vertrouw op Hem en jullie zullen overwinnen. Ik ben jullie Moeder en ik hou van jullie. Verlies de hoop niet! Ik ken ieder van jullie bij naam en ik zal tot Mijn Jezus voor jullie bidden. Zorg voor je spirituele leven. Zoek eerst de Hemelse dingen en je zult reeds gelukkig zijn hier op aarde en later met mij in de Hemel.
Vermijd zonde en zoek, in berouw, Jezus door het sacrament van de biecht. Vergeet niet: het is in dit leven, en niet in een ander, dat je getuigenis moet afleggen van je geloof. Er zullen moeilijke tijden komen voor hen die de waarheid liefhebben en verdedigen. Geef mij je hand en ik zal voor je zorgen.
18/3 Ik kan mijn vingers weer normaal bewegen - Niburu
18/3 Ik kan mijn vingers weer normaal bewegen - Niburu
Jarenlang heb ik geworsteld met pijnlijke vingers die op een gegeven moment krom gingen staan en heel erg pijnlijk waren.
Ik heb van alles geprobeerd op advies van de medische wereld en helemaal niets hielp. Wij ontvingen het volgende bericht van een lezer:
De reden dat ik jullie schrijf is omdat er nu weer een groot artikel verschijnt bij het AD dat gaat over het feit dat één op de negen Nederlanders last heeft van reuma.
Zo schrijven ze dat het een crhronische aandoening is en dat die niet valt te genezen. En ook dat de behandelingen die ze dan wel doen erop gericht zijn om het eigen immuunsysteem uit te schakelen. Dit zou dan moeten helpen, nou bij mij niet en bovendien vind ik het een heel eng idee om je immuunsysteem uit te schakelen.
Ook ik had last van kromme vergroeiingen en dan met name mijn vingers. Ik kon ze op een gegeven moment gewoon niet meer recht krijgen en bovendien voelden ze pijnlijk aan. Dit was ook een groot probleem met typen en omdat je tegenwoordig de hele dag wel ergens op tikt, toch wel een probleem.
Voor mijn gevoel is het uitschakelen van je eigen immuunsysteem niet de oplossing die ik graag zou willen, en dus ging ik jaren geleden op zoek naar andere mogelijkheden.
Via jullie website kwam ik op een gegeven moment in contact met Alexandra en zij adviseerde mij om iets te gebruiken dat MSM heet.
Ik had er nog nooit van gehoord, maar omdat zij zei dat dit waarschijnlijk zou helpen met mijn kromme vingers, heb ik dat toen besteld.
De eerste weken/maand merkte ik weinig, maar daarna des te meer. Stap voor stap werden mijn vingers minder pijnlijk en kon ik ze beter bewegen. Hoelang het precies heeft geduurd weet ik niet meer, maar er kwam op een gegeven moment een punt waarop mijn vingers weer helemaal normaal werden.
Nu, op dit moment heb ik nergens meer last van en kan ik mij eigenlijk niet voorstellen dat ik vroeger kromme vingers had.
Ik wilde dit toch even laten weten, want de manier waarop de medische wetenschap met ziektes omgaat is iets dat mij niet aanspreekt.
Tot zover de lezer.
Ongeveer vijf jaar geleden hebben wij ook over dit probleem geschreven op deze site en in dat artikel stond onder andere het volgende:
Er zijn van die kwalen onder de bevolking waar je eigenlijk weinig van hoort en waar toch heel veel mensen mee te kampen hebben. Eén daarvan is artrose, wat ook vaak gewrichtsslijtage wordt genoemd. Het is echter een vorm van reuma.
Hier wat meer achtergrond informatie:
Artrose is een vorm van reuma waarbij het hele gewricht betrokken is. Het kraakbeen in het gewricht gaat in kwaliteit achteruit. Het wordt dunner, zachter en brokkelig. Kraakbeen bevat geen zenuwen en kan daardoor geen pijn doen. Pijn door artrose komt dus waarschijnlijk door andere veranderingen binnen en buiten het gewricht.
Naast de kraakbeenschade ontstaan veranderingen in het bot direct onder het kraakbeen. Er vormen zich aan de rand van het gewricht zichtbare en voelbare knobbels, osteofyten genoemd. Ook is er vaak een lichte ontsteking van de slijmvlieslaag in het gewricht. Soms veranderen zenuwen in het gewricht, wat pijn veroorzaakt. Daarnaast komt het regelmatig voor dat spieren rondom het gewricht verzwakken en doen pezen om het gewricht pijn.
Artrose kan in alle gewrichten optreden, maar dit hoeft niet. Er zijn gewrichten waarin het vaker voorkomt zoals in de knieën, de heupen, de gewrichten in de nek en onderrug, de duim, de vingers en de grote teen. Artrose is de meest voorkomende reumatische aandoening aan het bewegingsapparaat. Meer dan 1 miljoen mensen in Nederland hebben artrose. De internationale naam van artrose is osteoartritis.
Er zijn heel veel mensen die lijden aan artrose, waarbij deze kwaal bij vrouwen veel vaker voorkomt dan bij mannen.
In 2018 waren er naar schatting 1.467.200 mensen bij wie de huisarts de diagnose artrose (gewrichtsslijtage) heeft gesteld: 513.900 mannen en 953.300 vrouwen (jaarprevalentie). De meeste mensen zijn gediagnosticeerd met knieartrose (693.400).
De medische wetenschap is snel klaar met artrose, want er bestaan geen medicijnen die deze ziekte kunnen genezen.
Er zijn geen medicijnen die artrose kunnen genezen. Wel kan medicatie je pijn verlichten, stijfheid verminderen en eventuele ontstekingen afremmen. Soms heb je genoeg aan eenvoudige pijnstillers, maar er zijn ook ontstekingsremmende pijnstillers in de vorm van een pil of crème.
Nu, het goede nieuws, want er zijn wel degelijk een aantal dingen die men kan doen om de situatie in ieder geval te verbeteren. En die bestaan uit een combinatie van een aantal elementen, waarvan de eerste MSM is. En nee, in dit geval geen mainstream media.
MSM is een organische zwavelverbinding die van nature in plant, dier en mens wordt aangetroffen. Als voedingssupplement is MSM vooral populair geworden als pijnstiller en ondersteunend middel bij aandoeningen van het bewegingsapparaat zoals osteoartritis (artrose), (reumatoïde) artritis, (sport)blessures en RSI (repetitive strain injuries).
Het tweede is glucosamine.
Glucosamine is onder meer bouwsteen van kraakbeen (glycosaminoglycanen, proteoglycanen, hyaluronzuur) en wordt als supplement vooral ingezet voor de preventie en behandeling van gewrichtsslijtage (osteoartritis). Suppletie met glucosamine remt (ontstekingsgeïnduceerde) kraakbeenafbraak door de enzymatische afbraak van de extracellulaire matrix te remmen en vermindert pijnklachten vermoedelijk mede door de aanmaak van hyaluronzuur in gewrichten te verbeteren.
Het derde is chondroïtine:
Chondroïtine (chondroïtinesulfaat) is een belangrijk bestanddeel van glycosaminoglycanen (een bepaald type polysacchariden) in collageenrijke weefsels waaronder kraakbeen, botten, bindweefsel, pezen, huid en bloedvaten. Suppletie met chondroïtinesulfaat draagt bij aan gezonde, soepele gewrichten en wordt vaak ingezet om klachten van gewrichtsslijtage (artrose, osteoartritis) in onder meer knie, heup, rug, nek, vingers en kaakgewricht tegen te gaan. Chondroïtinesulfaat heeft een positieve invloed op de gewrichten (remming kraakbeenafbraak, stimulering kraakbeenaanmaak, betere drukbestendigheid en gewrichtssmering) en heeft ontstekingsremmende en pijnstillende effecten.
Chondroïtine is geclassificeerd als ‘symptomatic slow acting drug in osteoarthritis’ (SYSADOA); het duurt enige tijd (veelal 1 tot 2 maanden) alvorens het effect van suppletie merkbaar is. Chondroïtine wordt vaak gecombineerd met het verwante glucosamine en andere stoffen die de gewrichtsfunctie ondersteunen (waaronder MSM en mangaan).
Onderzoek heeft aangetoond dat wanneer je een combinatie neemt van drie bovenstaande, dit heel effectief is bij artrose: Studies met MSM, glucosamine en chondroïtine effectief bij osteoartritis.
Er is nog meer goed nieuws, want als je bovenstaand wilt proberen, dan hoef je niet op zoek naar die afzonderlijke elementen, want vanaf deze week is deze krachtige combinatie via Orjana verkrijgbaar.
Anderhalf miljoen mensen die te horen krijgen dat er weinig of niets te doen is aan hun probleem, hebben hierdoor misschien weer de mogelijkheid om de kwaliteit van hun leven te verbeteren. Helemaal goed zal het in sommige gevallen nooit meer worden, maar een aanzienlijke verbetering lijkt wel degelijk tot de mogelijkheden te behoren. We hebben meerdere mensen gesproken die zeer positieve resulaten hebben bereikt bijvoorbeeld om van chronische frozen shoulder af te komen, pijn in knieën, maar ook gebruik bij intensief sporten ondersteunt om je gewrichten gezond te houden en slijtage te remmen.
Tot zover het eerdere artikel.
Naast MDM schijnt ook het middel Boswellia goede resultaten te geven bij artrose zoals we onlangs schreven.
Uit een ander onderzoek, gepubliceerd in het Journal of Phytotherapy and Phytopharmacology, bleek dat boswellia aanzienlijk beter hielp bij de behandeling van artrose symptomen zoals kniepijn, knieschokken en pijn tijdens het lopen dan behandeling met een placebo. Onderzoekers concludeerden dat de ontstekingsremmende, artritiswerende en pijnstillende activiteiten van boswellia het een veelbelovende behandeling maken voor het verminderen van kniepijn, het vergroten van de knieflexie en het verlengen van de loopafstand bij mensen die vaak last hebben van zwellingen in de kniegewrichten. In de vorm van voedingssupplementen wordt het vaak gebruikt in combinatie met andere ingrediënten die de gezondheid van gewrichten en het herstel van bindweefsel ondersteunen, waaronder dimethylsulfide en sulfon DMSO, glucosamine, chondroïtine en MSM (methylsulfonylmethaan).
