De boeken van
Grim en Anderson
van alles hadden
wij in huis
heerlijk
vond ik dat
lezen,
 maar ook om
zelf te schrijven
Zo had mijn jongste broertje last van leesblindheid en las achterstevoren.
Toen heb ik voor hem in een schriftje hele leuke verhaaltjes geschreven,
 erbij getekent en ging ze dan voorlezen, wat hij erg waardeerde.

Sla ik zowaar een stukje over..
de kleuterschool!
De school was toevallig net tegenover ons huis gesitueerd in een
heel groot oud gebouw, midden in-ook hier weer een enorme bosrijke tuin
Veel weet ik er niet meer van af
Woorden als:
palmpaas-optocht, laarensokken,sterre-tuinkers en citroen.
Liever bleef ik thuis en vluchtte wel eens stiekem naar huis.
Maar meneer Dupré, de tuinman van de baronesse
waarvan het boeltje was, kwam me dan eillings weer ophalen
en daar ging ik dan maar weer!
De lagere school
Ook hier weet ik niet zoveel meer van
dan de kleine anekdotes
Zoals de allereerste dag-dat kleine jongetje dat zo verdrietig was en die ik wel wilde troosten, zoals de  leidraad door mijn hele leven liep,
troosten en mijzelf vergetende.
Het jongetje, die stoer wilde zijn en mijn nieuwe pop zijn schedel brak.
Jarenlang werd ik door deze scheur aan hem herinnert en bleef mijn beeld over hem, niet al te mooi bewaard.
De schooltandarts en mijn angst tot op heden toe.mijn weglopen daar weer.
De ijsbal, die ze tegen mijn oog aangooide, met een stukje grint er in.
k'Zie me ineens heel fijntjes, netjes tussen de lijntjes, met kroontjespen en echte inkt, de letters naschrijven
Van Aap, noot en mies.
Hier weet ik van dat het voor mij was van groot belang,
dit heel erg mooi te willen doen.
Gelukkig maar, mij schrijven bleef dus netjes en goed leesbaar daardoor.
Wie weet het nog, dat kleine vakje in je lessenaar, het potje inkt en de pennelap, veelal naaide ik  ze zelf.
Vreemd, toen mocht ik van mijzelf al niet knoeien en hing het puntje van mijn tong haast buitenboord.
Juffrouw van Dam en Juffrouw Franken.
Meester Bargeman.
Hoe is het mogelijk, deze namen wist ik toch echt nooit meer en ineens zie ik ze allemaal weer voor me, dat is dus een heel goed teken, want door enkele vervelende gebeurtenissen uit mijn jeugd, was ik een heel stuk kwijtgeraakt, wat nu spontaan begint te herleven...pfff- ff beven!