Weet u, dat mij op sommige dagen
de drang bekruipt om dit te vragen?
Plots zie ik een man met ferme tred...
“Meneer, waar gaat u heen?”

Toch durf ik nooit die vraag te uiten
uit angst tegen de borst te stuiten.
Daar duwt een vrouw een huilend kind...
“Mevrouw, waar gaat u heen?”

Ik zou willen da’k hun gedachten kende,
waarom zij vloekte, waarom hij rende.
Een jongen gooit kauwgum in een bak...
“Zeg knul, waar ga je heen?”

Droefheid, blijdschap en soms woede,
onverschilligheid of zwaar te moede.
Een meisje kijkt bang om zich heen...
“Zeg meid, waar ga je heen?”

Soms te laat voor het verhaal,
een eind krijgen we allemaal.
Die meid springt voor de metro nu...
“Zeg meid... kom je nog terug?”

Een vraag te laat, maar da’s voorbij,
geen onwetendheid meer voor mij.
Straks is het te laat! Ik stel de vraag...

“Waar gaat u allen heen vandaag?”
ptarn

laten we stilletjes verdwijnen
uit de wereld om ons heen
ons verstoppen in de wolken
nee, niet morgen, nu meteen

en wanneer het donker wordt
plukken we de grootste ster
we zweven door het luchtruim
naar saturnus en naar jupiter

uren dwalen, uren dromen
geen besef van aardse tijd
laten we stilletjes verdwijnen
even uit de werkelijkheid

Mijn geest is bij de tijd
Maar lichaam staakt
Een mens in verdeeldheid

Mijn gedachtes varen
Door zeeën van werkelijkheid
Dromen keren niet het onafwendbare

Ik groei naar het leven
Tegelijkertijd wordt het me ontnomen
Mijn jaren weerloos afgegeven

Maar door jou heen herboren
In indrukken opgetekend
Gaat mijn ziel nooit verloren

Ik heb je zo gemist

Je was er niet

ik vond je liefde niet

Je raakte mij niet aan

als of je was vergaan

Ik heb betwist

mijn eigen ik

Het was alleen verlangen

waardoor ik werd gevangen

… daardoor verstikt

Jij had mij zo gemist

Ik was er niet

ik gaf mijn liefde niet

Ik raakte je niet aan

als of ik was vergaan

Je had beslist

jouw eigen plan

Jij zag alleen verlangen

waardoor ik werd gevangen

… mijn eigen ban

Er is geen weg te lang

die leidt naar mijn wezen

Er is geen weg te lang

naar mijn kern van het bestaan

Er is geen weg te lang

langs mijn zinnen van het leven

Vele kuilen doen mij vallen

Vele paden doen mij dwalen

Vele stappen zal ik maken

Ik bereik mijn doel, mijn eigen ik

Ik zal vinden, al raak ik vaak verstrikt

Ik vecht en strijd mijn eigen leven

Ik geef niet op, ik heb maar even

Velen kom ik tegen,

wandelend hun eigen weg

Velen reiken mij een hand

als ik blijf zitten aan de kant

Velen reik ik een hand

wanneer ook zij zijn gestrand

Langzaam leer ik begrijpen

in mijn kern wie ik ben

Langzaam zal ik rijpen

tot een gelukkig wezen

en mijn zinnen van het leven

zal beleven dat ik ben

Je mag weten dat ik kwaad op je ben

en je mag mijn boosheid zien,

maar ik ben niet agressief.

Je mag weten dat ik verdriet om je heb

en je mag mijn verdriet zien,

maar ik heb geen zelfmedelijden.

Je mag weten dat ik het leven vaak anders invul

en je mag zien dat ik daar geen moeite mee heb,

maar ik gun je wel jouw eigenwaarde.

Je mag weten dat ik van je hou

en je mag zien dat ik gevoelens naar je heb,

maar ik bepaal hoe ik daar mee om ga.

Je mag weten dat ik een last heb

en je mag zien dat ik die draag,

maar ik bepaal wanneer ik dat afwerp.

Je mag weten dat ik naar je luister

en je advies waardeer,

maar ik bepaal of ik dat opvolg.

Je mag weten dat ik van mijzelf houd

en daar ben ik egoïstisch in,

daarom kan ik er werkelijk voor je zijn.

                                                            
Gerard Hasper

De tuin om ons thuis
was behoorlijk groot
je kon er heerlijk in verdwalen
grote bomen en vruchten
aan de struiken
veel bloemen, waar je aan kon ruiken
een grintpad met stenen in de mooiste kleuren en maten
had ik al heel snel in de gaten
uren kon ik er zitten te kijken
zoeken en sorteren
en ook veel dieren
om van te kunnen leren
Mijn oudste broer
een handelaartje in de dop
zette zich een ren
en had veel kippetjes op stok
die liepen er dan rond te pikken
een lekker eitje was er dan
 kuikentjes om te bekijken
daar hielden we allemaal wel van
alleen de kalkoen
liep alsmaar kalle kalle te doen
en rende achter ons aan
dan was het met de rust
snel weer gedaan
die vond ik toch zo eng
terwijl ik echt geen bangerd ben
Van alles hadden wij in die tuin
konijnen in heel veel soorten
een geit en grote bok
en ook een varken in een hok
zwanen en eendjes in de vijver
duifjes die tortelden
zoals grootvader er zovelen had
zelf had ik een zwarte kat
echt-we hadden allemaal wel wat
poelepetaten
gek woord voor een leuke soort
gelukkig heb ik nooit geweten
of onze konijntjes ook wel Flappie hebben geheten
wel zag ik ooit
een echte kip vliegen
en dan wel zonder kop
snel was ik weg en in galop
vriendjes en vriendinnetjes
alles mocht er bij ons in
maar wel dicht bij huis gebleven
want erbuiten had geen zin
dan kon men niet op ons letten
dus de tuin vol leuks
en tenten op gaan zetten
feest was het er echt
steeds wel iets anders te beleven
later ook wel plekjes
waar ik uit kon beven
Hangmatten tussen de bomen
iedereen mocht er wel komen
Ook de grote vuurbetonnen bak
daar zaten we heel vaak
op ons gemak
met een stok vol brooddeeg er aan
wat hebben we toch veel leuks gedaan
al denkende aan toen
zie ik steeds meer
zou het heel graag anders overdoen
Ook was er een Juffrouw Taap
zag er wat uit
als een aap
heel lief en warm
die nam de tuinman vaak in de arm
met het personeel hebben we het ook vaak heel gezelliggehad
goeie mensen
een hele staf
Wanneer die pauseerden in de tuin
blote voete, bruine kruin
mocht ik vaak even erbij
en luisterden ze ook naar mij
veel gelachen met dat stel,
ja, dat weet ik echt nog wel.
Ook feesten werden er volop gegeven
als we maar bij ons huisje bleven
polonaises door die tuin
van links naar rechts
en ook wel schuin
verkleed als arabier
of zoals ik
een prinses
haddenwe lol voor tien,
 zo met zijn zes.

nu dus even verder
"De Here is mijn Herder!"
Vreemd eigenlijk
zou je zeggen
na alles wat er verder met me ging
geloof ik daar nog heilig in
Zei het niet wat meer
in een ander jasje
loop ik niet meer mee ,
in hetzelfde pasje
maar het "Weten" is nu ver ontwikkelt
dat werd door alles wel geprikkelt
Vandaar dat ik nu pas eens
 echt schrijven ga
wat er verder gebeurde-erna
Een dubbelleven kun je zeggen
waar je dus door voorgaande, je vinger op kan leggen.
Het schrijven is om anderen te wekken
blijf bij jezelf
en kom nooit op verboden plekken
let goed op
kijk om je heen
laat er nooit meer iemand
zijn Zo alleen!
Geef je ogen goed de kost
zodat dit uit de wereld word verlost.

Ja klaar is dit nu
Dit is verleden geworden
heeft zijn plaats gekregen
en het hele verdrietige kleine meisje
die diep vanuit mijn binnenste
 om hulp riep
kwam zo'n zeven jaar geleden
aan het daglicht
Door een situatie
 die toen de kop opstak
naar buiten
eindelijk waren die zwarte bladzijdes
lichter geworden
twee maanden lang liep ik in afwisseling van een volwassen vrouw
tot een klein meisje rond
Zag ik de speelgoedwinkel
huppah, daar huppelde een klein ding
op de plek, waar ikzelf eerder stond
een hele vreemde gewaarwording
dat snap je natuurlijk wel
dit was pure werkelijkheid
en echt geen spel
35 jaren na data, hoe dit nu toch kon
eindelijk was het die dag
dat de echte genezing verder kon.
Momenteel sta ik in mijn kracht
zie ik nooit meer die zwarte nacht
en wat erna verder nog herleefde
ik was het niet meer
die daardoor beefde
In de jaren tussenin
een volwaasse vrouw,
 met een klein ding erin
opgesloten voelend in een
veel te oud geworden lijf
stram en stijf
Speels als een puber en vaak wat te naief
maar "vreselijk"lief
Goed voor ieder ander
samen met elkander
nu is samen-één
en ook nooit meer zo alleen

Klik
 maar even

Het volgende gebed
of zeg ook maar lied
zongen wij
vroeger na tafel
wanneer we met
 alle kinderen
samen waren
en heerlijk gegeten hadden
Hand in hand stonden we dan.
Net als het lied:
Tel Uw zegeneningen
1 voor 1
tel ze alle, maar vergeet er geen

klik
 nog eens!

klik
maar weer

This Love

is Light

This Light

is One.

Klik maar weer even
op het plaatje boven
rechts-staande tekst

  klik
voor de film

click here

Tijdelijk stap je dan geestelijk uit om alles niet te hoeven meebeleven
later weet je dit pas goed en merk je wat dit met je gedaan heeft
dan ga je op zoek naar het kind
in jezelf

de zon schijnen in je leven

Mijn Jeugd:
(Vertaling: “Childhood”, M. Jackson)

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik ben op zoek naar de plek waar ik vandaan kom,
want ik kijk steeds om me heen.
In mijn hart heb ik gevonden en verloren.
Niemand begrijpt me,
ze vinden me vreemd en excentriek,
omdat ik altijd vol grappen zit,
net als een kind, maar vergeef me...

Mensen zeggen dat ik niet oké ben,
omdat ik zo van die kleine, belangrijke dingen hou,
maar het is een compensatie waar ik in geloof,
voor de jeugd,
die ik nooit heb gekend.

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik zoek naar dat ene wonder in mijn jeugd,
de piraten, de dromen vol avontuur en
overwinning, als koning op de troon...

Voor je mij beoordeelt,
probeer dan eerst om van me te houden,
kijk eerst in je hart en stel dan de vraag,
heb je mijn jeugd ook gezien?

Mensen vinden me vreemd op die manier,
omdat ik zo van die kleine, belangrijke dingen hou,
maar het is een compensatie
voor de jeugd,
die ik nooit heb gekend.

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik zoek naar dan ene wonder in mijn jeugd,
fantastische verhalen om samen te delen,
in dromen durf ik alles, kijk hoe ik vlieg...

Voor je mij beoordeelt,
probeer dan eerst om van me te houden,
want ik draag nog altijd de pijn uit mijn jeugd.

Heb je mijn jeugd ook gezien?

klik
maar even