Je mag weten dat ik kwaad op je ben

en je mag mijn boosheid zien,

maar ik ben niet agressief.

Je mag weten dat ik verdriet om je heb

en je mag mijn verdriet zien,

maar ik heb geen zelfmedelijden.

Je mag weten dat ik het leven vaak anders invul

en je mag zien dat ik daar geen moeite mee heb,

maar ik gun je wel jouw eigenwaarde.

Je mag weten dat ik van je hou

en je mag zien dat ik gevoelens naar je heb,

maar ik bepaal hoe ik daar mee om ga.

Je mag weten dat ik een last heb

en je mag zien dat ik die draag,

maar ik bepaal wanneer ik dat afwerp.

Je mag weten dat ik naar je luister

en je advies waardeer,

maar ik bepaal of ik dat opvolg.

Je mag weten dat ik van mijzelf houd

en daar ben ik egoïstisch in,

daarom kan ik er werkelijk voor je zijn.

                                                            
Gerard Hasper

De tuin om ons thuis
was behoorlijk groot
je kon er heerlijk in verdwalen
grote bomen en vruchten
aan de struiken
veel bloemen, waar je aan kon ruiken
een grintpad met stenen in de mooiste kleuren en maten
had ik al heel snel in de gaten
uren kon ik er zitten te kijken
zoeken en sorteren
en ook veel dieren
om van te kunnen leren
Mijn oudste broer
een handelaartje in de dop
zette zich een ren
en had veel kippetjes op stok
die liepen er dan rond te pikken
een lekker eitje was er dan
 kuikentjes om te bekijken
daar hielden we allemaal wel van
alleen de kalkoen
liep alsmaar kalle kalle te doen
en rende achter ons aan
dan was het met de rust
snel weer gedaan
die vond ik toch zo eng
terwijl ik echt geen bangerd ben
Van alles hadden wij in die tuin
konijnen in heel veel soorten
een geit en grote bok
en ook een varken in een hok
zwanen en eendjes in de vijver
duifjes die tortelden
zoals grootvader er zovelen had
zelf had ik een zwarte kat
echt-we hadden allemaal wel wat
poelepetaten
gek woord voor een leuke soort
gelukkig heb ik nooit geweten
of onze konijntjes ook wel Flappie hebben geheten
wel zag ik ooit
een echte kip vliegen
en dan wel zonder kop
snel was ik weg en in galop
vriendjes en vriendinnetjes
alles mocht er bij ons in
maar wel dicht bij huis gebleven
want erbuiten had geen zin
dan kon men niet op ons letten
dus de tuin vol leuks
en tenten op gaan zetten
feest was het er echt
steeds wel iets anders te beleven
later ook wel plekjes
waar ik uit kon beven
Hangmatten tussen de bomen
iedereen mocht er wel komen
Ook de grote vuurbetonnen bak
daar zaten we heel vaak
op ons gemak
met een stok vol brooddeeg er aan
wat hebben we toch veel leuks gedaan
al denkende aan toen
zie ik steeds meer
zou het heel graag anders overdoen
Ook was er een Juffrouw Taap
zag er wat uit
als een aap
heel lief en warm
die nam de tuinman vaak in de arm
met het personeel hebben we het ook vaak heel gezelliggehad
goeie mensen
een hele staf
Wanneer die pauseerden in de tuin
blote voete, bruine kruin
mocht ik vaak even erbij
en luisterden ze ook naar mij
veel gelachen met dat stel,
ja, dat weet ik echt nog wel.
Ook feesten werden er volop gegeven
als we maar bij ons huisje bleven
polonaises door die tuin
van links naar rechts
en ook wel schuin
verkleed als arabier
of zoals ik
een prinses
haddenwe lol voor tien,
 zo met zijn zes.

nu dus even verder
"De Here is mijn Herder!"
Vreemd eigenlijk
zou je zeggen
na alles wat er verder met me ging
geloof ik daar nog heilig in
Zei het niet wat meer
in een ander jasje
loop ik niet meer mee ,
in hetzelfde pasje
maar het "Weten" is nu ver ontwikkelt
dat werd door alles wel geprikkelt
Vandaar dat ik nu pas eens
 echt schrijven ga
wat er verder gebeurde-erna
Een dubbelleven kun je zeggen
waar je dus door voorgaande, je vinger op kan leggen.
Het schrijven is om anderen te wekken
blijf bij jezelf
en kom nooit op verboden plekken
let goed op
kijk om je heen
laat er nooit meer iemand
zijn Zo alleen!
Geef je ogen goed de kost
zodat dit uit de wereld word verlost.

Ja klaar is dit nu
Dit is verleden geworden
heeft zijn plaats gekregen
en het hele verdrietige kleine meisje
die diep vanuit mijn binnenste
 om hulp riep
kwam zo'n zeven jaar geleden
aan het daglicht
Door een situatie
 die toen de kop opstak
naar buiten
eindelijk waren die zwarte bladzijdes
lichter geworden
twee maanden lang liep ik in afwisseling van een volwassen vrouw
tot een klein meisje rond
Zag ik de speelgoedwinkel
huppah, daar huppelde een klein ding
op de plek, waar ikzelf eerder stond
een hele vreemde gewaarwording
dat snap je natuurlijk wel
dit was pure werkelijkheid
en echt geen spel
35 jaren na data, hoe dit nu toch kon
eindelijk was het die dag
dat de echte genezing verder kon.
Momenteel sta ik in mijn kracht
zie ik nooit meer die zwarte nacht
en wat erna verder nog herleefde
ik was het niet meer
die daardoor beefde
In de jaren tussenin
een volwaasse vrouw,
 met een klein ding erin
opgesloten voelend in een
veel te oud geworden lijf
stram en stijf
Speels als een puber en vaak wat te naief
maar "vreselijk"lief
Goed voor ieder ander
samen met elkander
nu is samen-één
en ook nooit meer zo alleen

Klik
 maar even

Het volgende gebed
of zeg ook maar lied
zongen wij
vroeger na tafel
wanneer we met
 alle kinderen
samen waren
en heerlijk gegeten hadden
Hand in hand stonden we dan.
Net als het lied:
Tel Uw zegeneningen
1 voor 1
tel ze alle, maar vergeet er geen

klik
 nog eens!

klik
maar weer

This Love

is Light

This Light

is One.

Klik maar weer even
op het plaatje boven
rechts-staande tekst

  klik
voor de film

click here

Tijdelijk stap je dan geestelijk uit om alles niet te hoeven meebeleven
later weet je dit pas goed en merk je wat dit met je gedaan heeft
dan ga je op zoek naar het kind
in jezelf

de zon schijnen in je leven

Mijn Jeugd:
(Vertaling: “Childhood”, M. Jackson)

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik ben op zoek naar de plek waar ik vandaan kom,
want ik kijk steeds om me heen.
In mijn hart heb ik gevonden en verloren.
Niemand begrijpt me,
ze vinden me vreemd en excentriek,
omdat ik altijd vol grappen zit,
net als een kind, maar vergeef me...

Mensen zeggen dat ik niet oké ben,
omdat ik zo van die kleine, belangrijke dingen hou,
maar het is een compensatie waar ik in geloof,
voor de jeugd,
die ik nooit heb gekend.

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik zoek naar dat ene wonder in mijn jeugd,
de piraten, de dromen vol avontuur en
overwinning, als koning op de troon...

Voor je mij beoordeelt,
probeer dan eerst om van me te houden,
kijk eerst in je hart en stel dan de vraag,
heb je mijn jeugd ook gezien?

Mensen vinden me vreemd op die manier,
omdat ik zo van die kleine, belangrijke dingen hou,
maar het is een compensatie
voor de jeugd,
die ik nooit heb gekend.

Heeft iemand mijn jeugd ook gezien?
Ik zoek naar dan ene wonder in mijn jeugd,
fantastische verhalen om samen te delen,
in dromen durf ik alles, kijk hoe ik vlieg...

Voor je mij beoordeelt,
probeer dan eerst om van me te houden,
want ik draag nog altijd de pijn uit mijn jeugd.

Heb je mijn jeugd ook gezien?

klik
maar even

klik maar
alleen voor
 lotgenoten
en mensen
die er zijdelings
 mee te maken hebben

Ondanks mijn nare belevenissen, even hiervoor beschreven
bleef ik wel steeds een heel blij kind
wat naief misschien, achteraf bekeken
ook te goed van vertrouwen
als rammetje hoort dat er nu eenmaal bij he
Ik hobbelde van bedrijf en personeel
naar huis
heen en weer
altijd was er wel wat te lachen
alleen in de binnenkamer
nee, daar worstelde ik echt met gevoelens die geen kant op konden
waar ik ook bij niemand mee terecht kon
vreemd, op de leeftijd tussen 7 en 12 jaar
heb je een hele andere kijk op zaken
als dit, het is iets wat niet kan en mag
dat weet je
maar al kon ik er helemaal niets aan en tegen doen
je voelt e nog schuldig ook
ten opzichte van God
omdat je niet weerbaar genoeg was
Vaak verstopte ik me in een grote dekenkast
soort gelijk het Anne Frank idee
In het grote huis
nu ik daar toch even naar toe mag springen
hakketakken
waren ook kamers met dubbele deuren en verstopte ruimtes
nog vanuit de oorlogstijd
we vonden er van alles
knijpkatten en gerei
en in de tuin
vonden we zelfs later nog een engelse soldaat, die daar gesneuveld was.
Kogels lagen ook her en der
zwevend op de schommel
grond loskrabbelend spelenderwijs
kwam je helemaal van dit soort dingen tegen
Los van enkele nare dingen, hadden wij allemaal wel een hele fijne jeugd.
Om beurten had je steeds een ander vriendje aan de verschillende broertjes
onder en boven mij
met elk van hen weer een hele andere band
over ieder van hen zal ik later wel wat leuke anekdotes vertellen
voor mijn grote broer was ik het hele kleine zusje
en soms denk ik wel eens
denkt hij dat soms nog steeds?
 Onze karakters waren divers
ik had ook een grote zus
ze noemde mij liefkosend
Haaievin
ja ja, wat een idee
hoe kwam ze erbij zou u denken
nou, deze dame was gek van haaievinnensoep
en nu nog steeds
maak me maar wakker voor
een goed bordje vol chinees

maar die handen van die beste man
en dan dat ongezonde lachje
toen ik langzaam aan
van klein kind naar meisje ging
elke keer
als de noot naar zijn idee niet goed ging
die arm die er ff langs hing
om van te griezelen gewoon
mijn moeder vond dat ik mijaanstelde
zo was die toch echt niet
nou
ik wist zeker
dat die er van geniet
Ook zij was wel eens wat te vrolijk
en van slag raakte ze olijk
en van de kook
dat wilde hij ook 

Orgelles van dhr.Jansen
Ja dat is ook alweer een verhaaltje apart
sommigen van ons vonden het fijn en gingen door en er voor!
anderen kozen voor banjo-gitaar of blokfluitles
maar dat het bij onze opvoeding hoorde
om iets te gaan kiezen-Ja!!
Zelf begon ik eerst dus met de befaamde blokfluit
oefenen en oefenen ,maar t'bleek niets voor mij, ik ging me erbij vervelen.
Dus kwam onze leraar in het vervolg thuis en leerde ook ik
het orgel te bespelen
ave maria en de heer is mijn herder
trapen en hijgen
zo'n heel ouderwets ding
bar gezellig, dat wel
later kwam er een electrisch harmonium in.
Toch, net na mijn trouwen snel weer ouderwets gegaan
schaften mn maatje-toen en ik een ouderwets geval weer aan
zat ik weer te hijgen en te puffen
tuindeuren wagenwijd
wilde de buurt laten genieten
van dit heerlijk ouderwets geluid
maar even terugkomende op al onze lessen als kind
Dhr.Jansen werd een trouwe vrind.
Eerst was mijn oudste broer de klos
die speelde er al snel
een aardig deuntje op los
Ook vond het best wel een gezellig ding
en zette vaak de koorzang in
Kerks als wij waren
heel wat liederen vergaren
loflied en klassieken
ik zat echt ervan te genieten
Na jaren van zoet gefoois en lekker jammeren
mocht ik spelen voor 1 keer
op een echt kerkorgel van wel eer
Dat was me nog eens wat
boven in een oude kerk
achter zuil en dikke zerk
zat madammeke dan achter al die pijpen
en de zenuwen begonnen me te knijpen
Ja hoor, het ging beginnen
toonladders starten en erbij wat zingen
Waauw, wat me toen is overkomen, kan ik nu nog wel eens stil van dromen
al die pijpen bij elkaar
maakten een geluid, wat heb ik jou daar
nooit of te nimmer kunnen dromen
dat er zulke mooie muziek uit zou komen
van hoog boven gezeten
galmde alles langs en onder mij heen
dit zal ik echt nooit meer evrgeten
Dat mijn hameren op al die knoppen
zulke geluiden konden verlokken
zwevend en galmend in het rond
ik zakte van geluk, bijna door de grond
trots als een ouwe aap
en dat zo-recht voor zijn raap
Heel bijzonder
haast een wonder
zo groots en ikzelf zo klein
dat was echt -reuze fijn

Hoe je als klein kind
een stukje zelf verlies kan treffen
Jaren weet je niets meer te herinneren
een soort van gat in je geheugen
tussen alle regels door
voor jullie
als lezers, duidelijk toch?
Meer woorden hoef ik hier niet aan vuil te maken
want wat verleden is
is beslist geen heden
Maar was wel nodig om iets van te leren-inzicht in te verwerven
waarom er een aantal jaren helemaal niet liepen zoals zou kunnen
en waardoor je psychologisch zelfbeeld
zomaar kan veranderen
jaren en jaren van ervarigen maken
dat je er uit eindelijk sterker uit voort rolt
maar levenslessen ten over
daar morgen maar wat meer van
met en lach en een traan
soms dichtbij
en soms heel ver van mij vandaan.