Luister als de boom
Als de wind haar verhalen vertelt
Het is een wijsheid die fluistert
Maar zo veel liefde legt in
een dansend samen spelen
Wensen, dromen en idealen,
een ieder heeft ze in de jeugd
Lachend, vechtend, huilend of vol vreugd
Op een lange weg het leven door
Maar aan het einde van het spoor,
welke wegen je ook deed inslaan,
zijn het de wensen, de dromen en de idealen
die nog altijd bestaan ...
Een interessant adres?
Te vaak beseffen wij niet,
wat wij hebben,tot dat het weg is.
Vaak wachten we te lang om te zeggen
Sorry ik was fout
Mensen denken veel
Mensen praten veel
Mensen voelen weinig
Denk na voordat je iets zegt
Kijk eerst in je eigen hart
Voor je anderen beklad
Woorden doen soms vreselijk pijn
Laat ons lief voor elkander zijn
Vrienden hebben we broodnodig
Al vinden we ze soms overbodig
Maar hoe fijn is het
Als je op een slechte dag
Een ruggesteun van een vriend
Verwachten mag
Zet je hart open en
Laat de zon erin
We zeggen geen grote woorden
maar hopen dat een klein gebaar volstaat
en hopen dat tranen het verdriet verdunt
Zeg nooit: dat kan ik niet
Maar zeg: ik zal het proberen
Dan zul je versteld staan
Hoeveel een mens kan leren
Van harte welkom op mijne blog over psychiatrische problemen bv borderline,depressief,verslaafde,fobie ,enzo....
Iedereen is welkom...........
11-07-2008
Gekregen van een heel goed vriendin .
Voor een heel speciaal meisje...
Ik heb geleerd om nimmer op te geven
Ook al ligt dat soms 't meeste voor de hand Voldoening krijg je juist als je blijft streven Tegen zoveel wilskracht is echt niets bestand
Soms wijkt de zon voor duisternis En lijkt 't of er niemand is Die weet hoe jij je voelt En die begrijpt wat jij bedoelt (Maar) er komt een einde aan de nacht Een lichtpunt waar je hart naar smacht En dan zijn je problemen voorbij
Dus wat je ook doet, verlies niet de moed Want vroeg of laat komt 't weer goed
En nu is de tijd, voorbij is die strijd Terug in de realiteit Dit hoofdstuk is uit, dus kijk weer vooruit Geloof is de sleutel van je hart en ziel Iedereen heeft wensen, doelen, dromen En 't valt niet mee, als jij je dromen stuk ziet gaan Je doet je best om erger te voorkomen Maar met geloof kan jij de hele wereld aan
Je kan niet langer blijven staan Verzamel moed om door te gaan Ik weet hoe jij je voelt En ik begrijp wat jij bedoelt (Maar) morgen is er een nieuwe dag Begin die met vernieuwde kracht En zet al je problemen opzij
Dus wat je ook doet, verlies niet de moed Want vroeg of laat komt 't weer goed
En nu is de tijd, voorbij is die strijd Terug in de realiteit Dit hoofdstuk is uit, dus kijk weer vooruit Geloof is de sleutel van je hart en ziel
Vertel mij van je pijn Laat me je helpen Elke dag opnieuw Ik zal ervoor je zijn Je mag bij me huilen Al is het de hele dag Je kunt gaan schreeuwen Ik zal luisteren Je kunt fluisteren Ik zal luisteren Je kunt me aankijken Ik zal je begrijpen Je kunt me aanraken En ik zal je aanvoelen Ik zal je helpen Ik zal mijn armen Voor altijd om je heen slaan Ik zal je niet los laten Blijf praten over je problemen Blijf ze me voorleggen Dan kunnen we samen huilen Samen fluisteren Samen schreeuwen Samen oplossingen vinden Samen een weg Naar het goede vinden Om daar voor altijd Samen te zijn
Verschillende benadering bij ADHD en Borderline We weten inmiddels dan ADHD vaak verward wordt met Borderline, omdat beide stoornissen hoog scoren op dezelfde diagnostische criteria. Een specifieke ADHD-test, waardoor het onderscheid kan worden gemaakt, bestaat helaas nog niet. Toch zijn er een aantal punten die ikzelf onder de aandacht wil brengen: kenmerken waaraan zowel een ADHD'er als een Borderliner voldoen, maar beiden met een compleet andere motivatie. Kun je onderscheid maken tussen impulsiviteit bij mensen met ADHD en Borderline? Het verschil ligt hierin: 1. Bij Borderline is impulsief gedrag zelf-destructief. Impulsief gedrag wordt vertoond om depressieve klachten te verlichten. 2. Bij ADHD behelst impulsiviteit schijnbaar alles. ADHD'ers hebben altijd moeite zich te concentreren op een bezigheid, of zij zich nu goed of depressief voelen. Hoe zit het met de relatieproblemen? Het verschil ligt hierin: 1. Bij Borderline komen veel relatieproblemen voort uit verlatingsangst. Veel Borderliners hebben een kindertijdverleden waarin zij aan hun lot zijn overgelaten. Zij hebben op jonge leeftijd niet geleerd zich te hechten aan iemand, en dit probleem duurt voort wanneer zij volwassen zijn. Borderliners kenmerken zich door aantrekken en afstoten. 2. Bij ADHD komen veel relatieproblemen voort uit het feit dat zij buitensporige stemmingswisselingen hebben. Wanneer zij "up" zijn (en dat kan door de eenvoudigste dingen veroorzaakt worden), zijn zij geanimeerd gezelschap, maar wanneer zij even later "down" zijn (ook door de meest triviale dingen) willen zij het liefst met rust gelaten worden of juist vermaakt worden. Het vergt heel veel van een partner om te gaan met de onvoorspelbaarheid van een ADHD'er. Wat is het verschil in concentratieproblemen? Het verschil ligt hierin: 1. Een Borderliner kan zich moeilijk concentreren, omdat hij/zij zich structureel "leeg" voelt. 2. Een ADHD'er kan zich moeilijk concentreren, omdat hij/zij zich structureel "overvol" voelt, overspoeld door een stroom aan andere gedachten en prikkels. Ik denkt dat een onbehandelde ADHD een belangrijke oorzaak is van Borderline. ADHD kan heel "goed" samengaan met Borderline. Symptomen die geassocieerd worden met Borderline, zoals "het niet in staat zijn dingen af te maken", zijn bijvoorbeeld typische ADHD-symptomen!!!
De dag van vandaag zijn er vele mensen die met een ziekte leven in onze maatschappij.
Dat is wel iets waar niemand om vraagt natuurlijk.
Als je met een ziekte leven moet, chronisch of niet, je mag daar steeds over praten.
Het kan je een enorm gevoel van opluchting geven om er samen met de mensen hier over te spreken.
Of je nu een ziekte hebt of niet, schaam je der echt niet voor , je bent niet minder dan iemands anders, en je valt hierdoor ook niet in gebreken.
In onze maatschappij staan we nog dikwijls met onze rug tegen de muur gaande speciale aandoeningen.
Vandaar is dit onderwerp ook aanbod gekomen, omdat het de bedoeling is dat je hier mag zijn wie je bent, om wat je kan...en ga zo maar verder.
Als je nood hebt om er over te praten , dat mag je uiteraard steeds doen.
Wanneer een persoon over zijn , helaas, ziektes kan praten en er mede begrip komt van de andere mensen, zal men zich ook meer het gevoel laten overkomen dat men niet minder is dan iemand anders.
Daarom, schaam je er zekers niet voor om dit evenzeer ook met ons te delen.
Want ziek of gezond
Voor iedereen is de aarde rond.
Je bent niet minder of niet meer dan een gezonde persoon.
Ben je nog niet zeker of je ( of je partner, kind ) borderline hebt/heeft?
Via onderstaande link kan je zelf testen of je het eventueel hebt.Het is daarnaast steeds aan te bevelen de test alsnog nog een professioneel psychiater te laten doen.
Kon ik je maar bereiken mijn kind Wist ik maar Waarom het leven jou niet meer zint Je vecht en vecht maar door Dat doet pijn Het leven is voor niet zo fijn Helpen wil ik je Maar ik weet niet meer hoe Waar ik wel En niet goed aan doe Maar pak die hand Die ik je wil geven Neem mijn steun en liefde In dit voor jou zo moeilijk leven Hou van je
Het eigen lichaam met opzet schade aanbrengen, door krabben, snijden, branden of moedwillig botbreuken aanbrengen. Redenen voor zelfverwonding:
1.Zelfverwonding dient om innerlijke spanning te ontladen. Achteraf volgt dan ontspanning of een gevoel van opluchting.
2.Zelfverwonding is een manier om gevoelens te uiten, dikwijls woede of verzet. In dit geval kan het gaan om kwaadheid die gericht is op anderen, maar waarvan men vindt dat deze niet kan of mag naar buiten gebracht worden. De kwaadheid kan ook op zichzelf gericht zijn, omdat men bijvoorbeeld ontevreden is over iets wat men 'verkeerd' gedaan heeft.
3.In het verlengde van het vorige ligt de neiging tot zelfbestraffing. Dit hangt samen met een uiterst negatieve kijk op zichzelf en de overtuiging 'slecht' te zijn. Zelfpijniging kan dan een wijze zijn om 'boete' te doen. Soms gebeurt het dat men daardoor zelfmoordgedachten opzij kan schuiven. De bestraffing kan ook enkel gericht zijn op het lichaam, omdat dit laatste als een 'vijand' beschouwd wordt.
4.Zelfverwonding kan een manier zijn om met intense psychische of emotionele pijn om te gaan. Als men zich dan lichamelijk pijn doet, wordt de 'innerlijke pijn' minder gevoeld of wordt deze draaglijker. Tegelijkertijd kan er iets naar buiten gebracht worden wat nog niet onder woorden te brengen valt.
5.Zelfverwonding kan dienen om te ontsnappen aan gevoelens van 'vervreemding' en 'afwezigheid', die tegelijkertijd beangstigend kunnen zijn. Het doorbreekt het gevoel geen contact meer te hebben met zichzelf of met de omgeving. Wanneer er dan pijn ervaren wordt, lijkt het wel of men 'wakker wordt' en de droomachtige toestand doorbroken wordt.
6.Omgekeerd gebeurt het eveneens dat sommigen zichzelf verwonden als een manier om in een soort trance of 'psychische verdoving' te geraken, waardoor ze tijdelijk ontsnappen aan een bedreigende situatie of ervaring.
7.Zelfverwonding kan een manier zijn om hulp of aandacht te vragen, te laten zien dat er iets ernstigs aan de hand is.
8.Met zelfverwonding willen sommigen iets 'bewijzen' door pijn te kunnen verdragen en dus 'toch iets waard te zijn' of het eigen lichaam onder controle te hebben.
9.Zelfverwonding kan bedoeld zijn om innerlijke leegte op te vullen of eenzaamheidsgevoelens te verdrijven.
10.Wanneer er reeds lang een patroon van zelfverwonding bestaat, kan dit uitgroeien tot een vaste gewoonte, alsof het deel gaat uitmaken van de persoon zelf, alsof het behoort tot diens 'identiteit'.
Officieël moet er aan vijf van de onderstaande negen DSM IV Criteria voldaan worden om de diagnose Borderline Persoonlijkheidsstoornis te krijgen:
Angst om verlaten te worden en dat krampachtig proberen te voorkomen De eigen identiteit is verdwenen, de patiënt past zich aan aan wat hij/zij denkt dat van hem/haar verwacht wordt, wringt zich in alle bochten en is bereid tot manipulatie om te voorkomen dat hij/zij in de steek gelaten wordt.
Een patroon van instabiele en intense intermenselijke relaties, gekenmerkt door wisselingen tussen overmatig idealiseren en kleineren. Iemand is of hartsvriend(in), al binnen een minuut, of wordt totaal verworpen. Mensen worden onderverdeeld in veilig of niet veilig. Een jarenlange vriendschap kan plotseling beëindigd worden door één enkele opmerking waardoor de persoon overgaat van alles naar niets.
Zwart-wit denken Voortkomend uit wantrouwen, altijd zoeken naar ruzie, prikkels, om het vervolgens niet aan te kunnen.
Stemmingswisselingen Eén woord of één beeld op televisie kan een plotselinge wisseling van stemming opleveren, van vrolijk naar intens somber, maar ook andersom. De wisselingen kunnen ook zonder aanwijsbare reden komen, maar beide uitersten zijn extreem. De wisselingen kunnen enkele minuten tot een aantal dagen duren.
Impulsiviteit op tenminste twee gebieden die in potentie betrokkene zelf kunnen schaden Bijvoorbeeld geld verkwisten, verschillende seksuele kontakten, gok- of drankverslaving, criminaliteit, vreetbuien, roekeloos rijden of automutilatie (zelfverwonding). Bij mannen wordt eerder vluchten in drank-, gokverslaving en criminaliteit gezien en bij vrouwen eerder automutilatie.
Moeilijk alleen kunnen zijn en geen ritme hebben Verlatingsangst, het lijkt heel goed met de patiënt te gaan tot dat je weg gaat. Omslaan in stemming, paniek en agressie volgen. Het ritme van de dag aan houden is moeilijk, de patiënt zakt snel weg in een lusteloze bui en ligt de hele dag op de bank of speelt computerspelletjes.
Identiteitsstoornis: duidelijk aanhoudend instabiel zelfbeeld of zelfgevoel; chronisch gevoel van leegte. Leegte, de patiënt weet niet wat hij/zij voelt, denkt of vindt. Dit wordt beschouwd als het engste gevoel van Borderline, niet vrolijk of verdrietig, maar helemaal niets voelen. Niet bestaan, niet zijn. En het steeds terugkerende gevoel van wie kan er nou van MIJ houden?.
Inadequate intense woede of moeite kwaadheid te beheersen. Woedeaanvallen die niet misselijk zijn, als de patiënt alleen gelaten wordt, denkt verstoten te worden of zomaar. Ook agressie naar zichzelf toe, straffen moet ik, zeer voelen.
Dreigen met zelfdoding, alsmede zelfverwonding, dissociatieve- en psychotische verschijnselen.
Redenen voor zelfverwonding:
Letterlijk pijn voelen, om de pijn van binnen te overstemmen, de pijn van buiten is zo groot dat de psychische pijn even verdrongen wordt.
Macht hebben, iets doen dat je zelf bepaalt, zonder beïnvloeding van een persoon of situatie.
Echt voelen, omdat de leegte van binnen zo eng is, pijn voelen, bloed zien, dus bestaan.
DISSOCIATIE
Dissociatie is een veranderde bewustzijnstoestand, ik ben er wel, maar in gedachten ben ik er niet, de automatische piloot geeft antwoord. Gemis aan tijdsbesef, even van de wereld zijn. Fantasie en werkelijkheid lopen door elkaar. De patiënt maakt een afwezige indruk, staart en reageert niet helder en adequaat.
Dan is er nog de voortdurende angst dat de binnenwereld niet gezien wordt, aan de buitenkant is niet te zien hoe de Borderliner zich voelt van binnen. De buitenkant laat vaak een persoon zien dat niet echt is, toneelspelen kan de Borderliner als de beste, om maar niet te verliezen.
Maar van binnen: - angst, eenzaamheid, leegte, een kloof tussen gevoel en verstand, heftige emoties, periodes van depressie, enorme spanning en weinig gevoel van eigenwaarde.
Voor de Borderliner zal de behandeling het eerst bestaan uit medicatie, dit is in verband met het bestrijden van de ziekte verschijnselen. Tevens zijn er verschillende methodieken van behandeling, dit kan verschillen van opname in (psychiatrisch) ziekenhuis tot individuele gesprekken bij een therapeut, dit alles is van patiënt tot patiënt verschillend.
Bij opname of behandeling zullen de symptomen zich meestal verergeren, maar kunnen (soms) ook afnemen. Hierbij moet je denken aan automutilatie (zelfverwonding). Vooral bij ernstige depressiviteit of ernstige suïcidale neigingen is opname vereist. Helaas moet ik er wel bij vermelden dat er nog steeds veel ziekenhuizen zijn die de symptomen onderkennen en de borderliner vaak wegstuurt. Het percentage borderliners dat zelfmoord pleegt wordt geschat op 10 procent.
Pas nadat de medicatie is ingezet (antidepressiva, antipsychotica, stemmingsregulerende middelen en/of kalmeringsmiddelen), zal de therapeut een vertrouwensrelatie proberen op te bouwen. Pas als deze vertrouwensband is ontstaan zal echte psychotherapie zin hebben. Het doel zal meestal zijn om je te leren omgaan met je handicap.
De behandeling zal uiterst grillig en moeilijk verlopen, met veel vallen en opstaan. Tijdens de therapie zullen zich vaker crisissen voordoen waar zeker voor gewaakt moet worden. Deze crisissen zijn vaak zeer heftig en gemeen.
Genetische factoren spelen een grote rol borderline lijkt in de familie te zitten. De kans om borderline te ontwikkelen is 6 keer zo groot als één van de naaste familieleden de ziekte heeft. Uit onderzoek bij eeneiige tweelingen is gebleken dat veel persoonlijkheidskenmerken genetisch bepaald zijn. Er is een verband tussen bepaalde karaktertrekken en de bloedgroep (de zogenoemde bloedgroep-antigenen).
Borderliners lijden vaak ook aan andere stoornissen. PMS, depressie, een traag werkende schildklier, vitamine B12-tekort, andere persoonlijkheidsstoornissen, angsten, eetstoornissen en verslavingen zijn daarvan de meest voorkomende. De intelligentie wordt niet beïnvloed door de Borderline stoornis, maar het vermogen om tijd te organiseren en te structureren kan ernstig beschadigd zijn. Er is geen verband met schizofrenie.
Veel borderliners zijn in hun jeugd misbruikt of verwaarloosd, maar bij sommigen heeft de ziekte zich ontwikkeld na ernstig hoofdletsel, epilepsie of herseninfecties. Ook het vroeg verliezen van (één van) de ouders en incest worden vaak geassocieerd met Borderline.
De feiten die wijzen op een medische oorzaak zijn indrukwekkend: hersenonderzoeken laten regelmatig afwijkingen zien. Neurologische onderzoeken ook. Borderliners nemen geluiden op een andere manier waar dan niet-borderliners. Hun geheugen en gezichtsvermogen zijn vaak slechter. De werking van hun klieren kan afwijkingen vertonen. Ook de slaap is afwijkend. De reactie op sommige medicijnen kan vreemd zijn. Een injectie met het medicijn Procaine zorgt gewoonlijk voor een gevoel van slaperigheid, maareen borderliner krijgt dan last van dysforie zoals beschreven in de eerste paragraaf. Als Borderline puur een emotionele ziekte is, waarom zijn er dan zoveel medische en neurologische afwijkingen te constateren?
Bij borderliners is de kans groot dat de regulering van de neurotransmitter serotonine een onvoorstelbaar belangrijke stof in de hersenen afwijkingen vertoont. Een verstoorde serotoninehuishouding kan zorgen voor angsten, depressies, stemmingsstoornissen, onjuiste pijnbeleving, agressiviteit, alcoholisme, eetstoornissen en impulsiviteit. (Toediening van extra serotonine kan dan helpen de symptomen te onderdrukken.)
Een tekort aan serotonine kan ook leiden tot zelfmoord; bij een lage serotoninespiegel in het bloed is het risico van zelfvernietigend of impulsief gedrag tijdens een crisis groter. De meest gewelddadige vormen van zelfmoord (ophanging, verdrinking) worden over het algemeen toegepast door patiënten met een lage serotoninespiegel. Van degenen bij wie de zelfmoordpoging niet is gelukt, zal 2% daar binnen een jaar alsnog in slagen. Als echter de serotoninespiegel laag is, neemt die kans toe tot 20%.
Stel je voor dat je een probleempje hebt, niet te ernstig een lekke band, een verstopte afvoer, een onbenullig meningsverschil met een vriend, je partner of je kind, etc. In plaats van te komen tot een acceptabele oplossing, raakt je geest een beetje in paniek. Je begint je ongemakkelijk te voelen, wat je waarschijnlijk voelt in je maag of in je borst. Gevoelens van angst verergeren je ongemak en rusteloosheid. Vervolgens word je bozer en bozer totdat je zo woedend bent dat je erdoor overspoeld raakt ook al realiseer je je dat je reactie overdreven is. In de minuten of zelfs uren die daarop volgen steken andere negatieve sensaties de kop op compleet met herinneringen aan eerdere pijnlijke momenten totdat je zon beetje elke nare emotie voelt die een mens maar kan voelen.
Je voelt je gevangen en kwetsbaar. Je psychologische verdedigingsmechanismen worden overspoeld door onverdraaglijke emotionele pijn. Je voelt je gedeprimeerd. Je merkt dat je de situatie niet meer meester bent; je geest en lichaam zijn nu compleet in paniek. Je raakt je zicht op de werkelijkheid kwijt je trekt kromme conclusies in een vergeefse poging om te kunnen begrijpen wat er gebeurt. Terwijl de pijn steeds erger wordt zorgt je zenuwstelsel voor vreemde sensaties zoals leegheid, verdoofdheid en het gevoel buiten de realiteit te staan. Je bent niet meer in staat om rationeel te denken naarmate de paniek erger en erger wordt.
Je geest probeert nu wanhopig een uitweg te vinden uit de pijn, en zoekt naar oplossingen. Het herinnert zich eerdere handelingen die ervoor zorgden dat je je toen beter ging voelen. Als er eenmaal een methode is gevonden, dwingt je op hol geslagen geest je om diezelfde methode weer toe te passen, op het destructieve af, totdat er een biochemische redding komt: in je hersenen komen chemische stoffen vrij die ervoor zorgen dat de pijn ophoudt, en dat je je weer normaal voelt.
Maar hoe kan je je ooit weer normaal voelen als je weet dat een dergelijke afschuwelijke ervaring zo weer terug kan komen? Hoe kun je je weer normaal voelen als je zelfvernietigende en onbehoorlijke gedragingen zijn opgemerkt door familie, vrienden, werkgever en/of collegas? Hoe kun je je weer normaal voelen als die gedragingen leiden tot financiële, intermenselijke, lichamelijke of justitiële problemen?
Voor degenen die niet lijden aan de borderline persoonlijkheidsstoornis is dit een nachtmerrie die ze hopelijk nooit zullen meemaken. Borderliners maken dit echter steeds weer mee vooral in periodes van stress. Verschillende borderliners ervaren de symptomen soms verschillend, maar de afschuwelijke gevoelens die genoemd worden in de eerste paragraaf (samengevat onder de noemer dysforie) komen regelmatig in hun leven terug.
Borderliners zullen bijna alles doen om de dysforie te laten verdwijnen. Impulsiviteit en zelfvernietigingsdrang zijn meestal pogingen om dysforie te verminderen. Sommige borderliners, vooral degenen die lijden aan een ernstige vorm, beschadigen hun lichaam in zon toestand van dysforie door zichzelf verwondingen toe te brengen (snijden). Deze automutilatie hoeft niet persé pijnlijk te zijn (het snijden wordt soms niet eens gevoeld) maar de handeling op zich verlicht de dysforie al.
Naast het bovenstaande lijden borderliners ook aan intense, terugkerende en onvoorspelbare stemmingswisselingen, die ook weer dysforie kunnen veroorzaken zelfs als er geen sprake is van stress. De stemmingswisselingen beletten de borderliners om het gelukkige, succesvolle leven te leiden dat ze zo wanhopig nastreven. Borderliners zijn het slachtoffer van een ongelooflijk pijnlijke ziekte
Net als lijders aan epilepsie, spierdystrofie of neurofibromatose (de ziekte van de Elephant Man) hebben borderliners nooit gevraagd om hun ziekte, laat staan dat ze hem verdiend of zelf veroorzaakt hebben. De symptomen kunnen echter zo onprettig zijn voor de omgeving dat het moeilijk is en soms zelfs onmogelijk om medeleven of begrip op te brengen. Borderliners zoeken wanhopig naar liefde, maar hun ziekte zorgt ervoor dat het soms moeilijk is om van ze te houden. Ze zijn doodsbang dat ze in de steek gelaten zullen worden, en toch zijn ze niet in staat te voorkomen dat hun ziekte relaties verwoest.
geniet van de rust
die deze kaars uitstraalt
ik hoop in stilte
dat iedereen er kracht uithaalt
ook voor hen
die van ons zijn gegaan
in gedachte altijd aanwezig
ergens tussen zon en maan
