Zondag, 30 juni. De laatste dag en tevens zondag van de zomermaand. Morgen begint de nieuwe maand: de hooimaand. Of het de warmste maand wordt, kan ik niet beloven. Voor velen is het wel de vakantiemaand bij uitstek.
Gisteren begon de dag grijs. Zullen we wel of zullen we niet gaan. Niet gaan betekende het missen van een haringparty. Om tien uur besloten we om wel te gaan. Dat betekende een bezoek aan het plaatsje Piershil. In dit plaatsje woonde in 1944 mijn echtgenote Annemiek. Het telt amper elfhonderd inwoners en ligt op een van de Zuid-Hollandse eilanden. Het was de kleinste gemeente in de Hoekse Waard en vierde in 1975 haar 450-jarig bestaan. Nu maakt Piershil deel uit van de gemeente Korendijk. Het gemeentehuis van de huidige gemeente is gevestigd in de Voorstraat te Piershil.
Er was gisteren een kleine, maar gezellige kunstmarkt. Annemiek wandelde daar rond alsof ze er nog steeds woonde en keek met een beetje heimwee terug naar die oude tijd.
Vandaag een foto van het huis, waarin zij woonde. Nu een beetje verborgen achter het groen.

Zaterdag, 29 juni, het laatste weekend van een zomermaand, die maar geen zomermaand wilde worden. Met juli, de hooimaand, voor de boeg, hopen we op een keizerlijke maand. Genoemd naar Julius Caesar, die zelf nooit keizer is geweest. Voor mij is hij de grote bekende schrijver van het boek “de bello Gallico”. Dat boek staat nog steeds in mijn boekenkast. In het Latijn. Wij moesten het op het gymnasium vertalen. Mijn eerste echte ervaring met het Latijn. Ik weet niet of het nog steeds gebruikt wordt op de middelbare school, waartoe vroeger het gymnasium behoorde. Tegenwoordig kennen we allerlei andere schoolopleidingen, maar vroeger was het gymnasium de hoogste middelbare opleiding. Daarna volgden de universitaire opleidingen.
De dag is somber begonnen, maar zal spoedig klaren en uiteindelijk zal toch nog een beetje zomerse temperatuur van ongeveer negentien graden volgen. In het zuidelijk deel van Nederland zijn vandaag de zomervakanties begonnen. Iedereen, die vandaag op vakantiereis gaat wensen wij een goede reis naar zonnige oorden. Voor ons, die achterblijven en nog moeten wachten op vakantie, wacht nu de voorbereiding op een zonniger julimaand. Foto: hij ziet er vervaarlijk uit, maar is toch de blaffende goedzak van een van mijn buren.

Wat waren ze mooi dit jaar. Ik bedoel de pioenrozen. Overal zag je ze in de tuinen. In velerlei variëteiten. Nu zijn ze uitgebloeid en staan ze er wat slordig bij: in de tuin, maar ook in huis. Maar schoonheid vergaat en dan wordt het tijd voor de afvalbak. Maar toch nog even een herinnering. Een laatste groet, een laatste foto. Tot volgend jaar: bij leven en welzijn.
De zon komt. Maar wanneer? Het is iedere keer weer afwachten. Toch viel het gisteren wel weer mee, maar vandaag is de ochtendtemperatuur weer twee graden lager dan gisteren. Toch verwachten de weervoorspellers in het weekend een echte weersverbetering. Vandaag heerst Pluto. Morgen? Dat zullen we morgen wel weer zien. Weer of geen weer; we moeten er mee verder. De maand juni zit er bijna op; een stukje zomer ligt al weer achter ons. Maandag begint juli aan zijn opmars. Zal de zomer dan toch nog komen? Voor veel mensen zijn de vakanties begonnen. Vandaag is het een dag om plannen te maken en uit te rusten. Hopelijk begint morgen de dag met een zomerse glimlach. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Zet een zonnig bloemetje in een vaas en geniet daarvan. Dit bloemetje verdwijnt vandaag in de afvalbak.

Hij stond al heel lang met zijn gezicht naar de muur gekeerd. Zelden werd er naar hem omgekeken. Toch stond die er al ongeveer dertig jaar. Hij is mee verhuisd. Maar niemand keek naar hem om; of misschien beter gezegd keek er in. De spiegel. Hij stond er wat lusteloos bij. Een beetje vergeten. Gisteren besloten we toch maar hem aan de kant te zetten. Ik heb hem zojuist geplaatst in de containerruimte. Misschien gaat hij daar een nieuw leven tegemoet. Ontmoet hij iemand, die naar hem om en in hem gaat kijken.
Vanmorgen heb ik eindelijk de opkomst van de zon gezien. Dat was lang geleden. De oorzaak, dat ik hem niet zo lang heb gezien, waren de wolken, die de laatste tijd ’s morgens vroeger opstonden. Ik heb hem vastgelegd op een foto, om u er van te overtuigen, dat de ochtendzon nog wel degelijk bestaat.
Geniet van de zon, geniet van het leven; vandaag kwam hij weerom; misschien is hij vanavond de hele dag gebleven.

Terwijl boven het land de wolken zich samen pakten, bleef boven de kuststrook de hemel strak blauw en koesterden wij ons in de zon. Vandaag lijkt het ook weer zo een dag te worden. De koude zee houdt de lucht schoon. Boven land warmt de koude lucht op en worden wolken gevormd. De zon zit nu nog even verborgen achter de ochtendnevels, maar straks zal hij hier weer schijnen. Om ongeveer half tien drinken we dan ons eerste bakkie op ons balkon. Langzaam zien we dan boven de stad de wolken zich ontwikkelen. Prachtige stapelwolken ontstaan dan. Gisteren zijn we weer de polder ingegaan om van al het moois daar te genieten. Bij terugkomst heb ik nog wat in mijn voortuin gewerkt. Die ontwikkelt zich goed, ondanks of misschien wel dankzij de wat koude lente.
Ik twijfel nog welke foto ik vandaag zal plaatsen: de wolken boven de stad of een Hollands landschap met molen, boerderij en merrie met veulen. Die wolken zien we wel vaker, maar zo’n dartel veulentje… Laat ik toch maar het landschap nemen.

Dit zijn onze grasmachines in de duinen: de koniks (konik betekent in het Pools: paardje). Het is een halfwild paardenras, dat vaak wordt ingezet voor begrazing in de duinen. Ze hebben weinig verzorging nodig en kunnen het hele jaar buiten blijven. Zij zorgen er voor dat de duinen geen graslanden worden: zij eten het jonge korte gras. Ze hebben een rustig karakter en zijn niet agressief. Hier op Scheveningen leven zij samen met vos, konijnen en vele vogelsoorten. Ze komen niet uit je hand eten en strelen hoef je niet te proberen. Ze zijn nogal schuw voor mensen. Het is een leuk gezicht en ik sta er vaak naar te kijken. Een foto van dichtbij: daar houden ze niet van. Zolang je op een afstand van tien à twintig meter blijft, grazen ze rustig door, maar zodra je ze probeert te benaderen, dan verwijderen zij zich. Bij het maken van een foto moet je wel een telelens gebruiken. Hier een foto genomen in de avond om omstreeks 19.00 uur een paar dagen geleden.

Het is al weer bijna zeven uur en de zon is nog niet te zien. Mijn toetsenbord wel; ik heb dus geen kunstlicht nodig. Toch had ik graag dat de zon mijn kamertje vroeg zou verlichten. Maar de zon slaapt nog en ligt weggedoken onder een dikke wolkendeken. Het is droog en het weerbericht vermeldde zo juist, dat in het noordwestelijke en westelijke deel van Nederland de zon zijn opwachting zal maken. Ik ben benieuwd. Ik kan bidden en smeken om wat zon, maar als hij niet komt zijn al mijn gebeden nutteloos. Daar stop ik dan ook maar mee. Ik laat maar komen, wat komt en blijf lachen om de zon. Gisteren beloofde ik een foto toe te voegen van de bos Carthamus tinctorius(gisteren was ik de n in tinctorius vergeten). Wie weet kent nu iemand de Nederlandse of Belgische benaming.
Gisteren maakte een man een kuiltje in een van de perkjes op ons plein om twee dode duiven te begraven. Het kuiltje was te ondiep en toen liet hij de duiven naast het kuiltje liggen en gooide de zakjes, waarin hij de duiven had meegebracht in de afvalbak. Einde begrafenisceremonie. Ik heb daarna de duiven ook maar in de afvalbak gedeponeerd. Dat lijkt mij een stuk hygiënischer. In het gegraven kuiltje zal ik vandaag maar een plantje zetten. Ik wens iedereen een heel fijne dag.

Het is zondag, de eerste zomerzondag; vandaag geen ZONdag, maar een regendag. We moeten het er mee doen. Gisteren heeft toch de zon zich toch nog heel eventjes laten zien. Gisteravond, maar dat was al na het ondergaan van de zon – dat heb ik ook niet zien gebeuren - werd het af en toe toch even helder. Gisteravond en vanavond staat de maan wat dichterbij de aarde. De maan draait in een elliptische baan om de aarde. Een ellips is een afgeplatte cirkel. Hierdoor staat de maan soms wat dichter bij de aarde en lijkt daardoor groter. Gisteren heb ik dat verschijnsel vastgelegd en daarom vandaag een morgengroet met de maan in beeld. Er is gisteren natuurlijk wel wat meer gebeurd. Met regen wil je er graag toch even tussenuit. Samen met vrouw en dochter hebben we, terwijl de ruitenwissers hun werk deden een ommetje door het Westland gemaakt. We kwamen terug met paprika’s en een grote bos Carthamus tictorius Zanzibar. Wat zijn dat nu weer. Het zijn bloemen, die je na een tijdje omgekeerd aan een spijker of iets dergelijks kunt ophangen en er daarna nog lang van kunt genieten. Een soort droogbloemen dus. Een Nederlandse benaming ken ik niet. Maar één deze dagen zal ik er een foto van maken en bijvoegen op mijn blog. Misschien kent u de Belgische of Nederlandse benaming. Het is in ieder geval een grote bos met heel veel mooie bloemen. Ondanks de regen wens ik toch iedereen een aangename zondag.

We hebben gisteravond omstreeks 20.00 uur even de zon gezien en iets van zijn warmte kunnen voelen. Nu hopen we vandaag iets meer van de zomer te merken. De verwachtingen zijn niet rooskleurig, maar niets is zo veranderlijk als de weersverwachting. Er was dan ook weer volop tijd om me te concentreren op de juridische problemen in onze vereniging van eigenaren: het appartementsrecht. Een beetje jaloers kijk ik dan naar onze zuiderburen, waar twee jaar geleden een nieuwe wet appartementsrecht werd ingevoerd. Hier in Nederland wordt daar nauwelijks aandacht aan geschonken. Problemen bij verenigingen van eigenaren worden vaak door rechters laconiek terug verwezen naar de vereniging zelf. Die moet de problemen maar in de Algemene Ledenvergadering zien op te lossen; een hopeloze taak.
Geen gezeur we gaan er weer veur(dat laatste woordje is een Haégs woordje voor ‘voor ‘). De zon schijnt aarzelend mijn kamertje binnen. Heel wat anders dan gistermorgen, toen ik nog met lamplicht zat te bloggen. Ik heb even de bijgevoegde foto gemaakt, om te bewijzen, dat ik inderdaad de waarheid spreek. Ik wens iedereen, dat zij/hij vandaag de zon vaak mag zien.

U zult het niet geloven: vandaag begint de zomer.
U zult het niet geloven, maar, terwijl ik dit opschrijf en de zon al om 5.20 uur is opgestaan, zit ik met kunstverlichting aan omdat ik anders de cijfers en letters van mijn toetsenbord bijna niet kan zien.
U zult het bijna niet geloven, maar vandaag begint om 07.04 het nieuwe seizoen, dat zomer heet. De lucht is grijs, de straten zijn nat, maar straks gaat het zonnetje weer schijnen en drogen al die plassen weer op. Het is, zoals het vrouwtje, dat op het Scheveningse strand over de plas richting Engeland zat te staren. Haar zoon woonde in Engeland. Ik liep naar haar toe en vroeg haar waarom ze al zoveel dagen daar zat en dat ze beter een boot kon nemen. “Ach” zei het vrouwtje, “na zoveel dagen regen, zal spoedig de zon gaat schijnen en dan droogt die plas wel op en kan ik verder wandelen naar mijn zoon.” We blijven positief. Terwijl ik dit schrijf -  het is nu 07.04 uur - is de zomer 2013 begonnen.
Ik wens ieder een heel mooie zomer, met “zon over dag, een buitje in de nacht; van mij mag ‘t.” Foto: samen zittend op een bankje en uitkijkend over het Hollands polderland;zo sloten we gisteravond de lente af en gingen weer huiswaarts om vandaag aan de zomer te beginnen.

Vandaag moet ik er vroeg bij zijn. Om acht uur verzamelen en dan naar het Rijksmuseum in Amsterdam. Weinig tijd dus voor het beantwoorden van de reacties en de berichtjes/groeten in het gastenboek. Maar vroeg in de middag zijn we weer thuis en dan kan ik alsnog op blogbezoek. Dus even geduld beoefenen.
Gisteren hebben we weer niet kunnen genieten van het mooie weer, dat de weerprofeten ons de laatste dagen beloofden. Gistermorgen was het nog redelijk, maar langzaamaan daalde de temperatuur en vroeg in de avond was het gedaald tot achttien graden. Ik denk maar ‘belofte maakt schuld’, dus eens zal het mooie weer er komen.
Gisteren, tegen de avond, werden mij drie kisten planten aangeboden o.a. gaillardia; deze moest zo snel mogelijk in de grond. Dat heb ik dus gisteravond nog even gedaan. De ander planten - achillea filipendulina, lychnis en salvia - komen vandaag of morgen aan de beurt. Er is dus wel werk aan de winkel, zo zeggen we in Holland. Foto: een bosje petunia’s als zomergroet.

Echte hitte hebben wij hier in Scheveningen gisteren niet gehad. De temperatuur bleef de hele dag onder de vijfentwintig graden bij een bijna de hele dag lichtbewolkte hemel. Het was wel druk: in de stad was de temperatuur aanzienlijk hoger. Gisteravond gingen we even met de auto een eindje rijden. De temperatuur was toen buiten achttien graden, maar de temperatuur liep steeds verder op toen we in zuidelijke richting reden tot vierentwintig graden. In Scheveningen liep  In de loop van de avond de temperatuur op tot ongeveer eenentwintig graden. De spetterende zonsondergang waarop ik hoopte is niet gekomen, want boven zee bleef een zeenevel hangen. Geen foto van de zonsondergang, maar wel van het balkontuintje, dat Annemiek verzorgt. Vanmorgen begon de dag net als gisteren en was de temperatuur  22.1 graden. Iets warmer dus dan gisterochtend. Vandaag belooft het warmer te worden; we wachten af. Ik wens iedereen een aangename dag,

Ik wilde vanmorgen de zon al vroeg zien opkomen. Ik had mijn camera al klaar gelegd om deze komst vast te leggen. Maar de helaas, de zon blijft nog lang verscholen achter de ochtendwolken. Het is nu al weer bijna zes uur en zelfs de hoge gebouwen aan de horizon weerkaatsen nog niet het vroege ochtend licht. Misschien morgen. Het zijn nu de dagen van de vroegste zonsopkomst van het jaar 05.19 uur. Overmorgen is die zonsopkomst weer om 05.20 uur. Het is nu 05.57 en de eerste stalen vallen mijn kamertje binnen. Maar het is te laat voor een mooie foto. Morgen nog maar een keer proberen en anders pech gehad. De zon komt wel vaker op. Toch heb ik wel een foto gemaakt, maar de zon overstraalt zichzelf. Ander keer maar. Als de horizon helder is en de zon als een rode bol aan de hemel staat. Minder spannend misschien. Het wordt vandaag een heel warme dag, zelfs aan zee zal het erg warm worden; 28 graden, maar in de middag wat verkoelende zeewind. Dat zullen we wel nodig hebben. In het binnenland misschien wel 35 graden. Morgen wordt het nog erger. Houd de zon buiten en geniet van de koele ruimte in huis. Zeker voor ons al wat oudere mensen is hitte moeilijk te verdragen. Ga rustig zitten op een koele plek; drink geen alcoholische drank, maar fris water, dan komt u de dag wel door. Misschien vanavond als de zon ondergaat een verkoelend biertje. Maar niet teveel. Ik wens iedereen een mooie dag.

Vanuit onze woonkamer hebben wij vaak prachtige uitzichten op zee. Wisselende wolkenluchten en vooral in de avond prachtige avondwolken. Als het heel helder weer is, dan zie je vaak strepen van vliegtuigen, die richting Schiphol gaan of juist van Schiphol vertrokken zijn. Soms tel je wel vijftien vliegtuigstrepen. Soms mooie geel/groen of oranjerode luchten, door de zon van achter de horizon als een laatste groet. Soms zie je wolken vogels, die naar het noorden trekken of juist andersom. Meeuwen, die stil en schijnbaar bewegingloos door het luchtruim zweven. Andere keren zie je mensen hangend aan een elastiekje, die het zo nodig vinden om van de Piertoren af te springen. bungeejumpen noemen ze dat. Er is bijna altijd wat te beleven; alleen als er mist is en de Piertoren aan het zicht onttrokken is: dan voelen we ons ingepakt. Vandaag laat ik u de wolken zien zoals die er op 14 juni waren. Ik wens iedereen een heel mooie dag en voor vanavond een spetterende zonsondergang.

Gisteren. Het was zonnig maar erg veel wind. Oplopend naar windkracht 6 tot 7. Mooie wolken, die af en toe de zon verborgen. In de avond wat meer bewolking en een beetje regen, maar toch weer een mooie zonsondergang. We zij in de middag naar het Westland gegaan voor bloemen en paprika’s, aardbeien en tomaten. Vervolgens even naar Hoek van Holland. Dat vind ik prachtig met veel wind en woeste golven op de Nieuwe Waterweg. Aan de overkant van het water zandstormen en op het water, schepen die langzaam stroomopwaarts voeren en langzaam stroomafwaarts vanwege de getijdenstromen en de harde wind. Op de foto links onder ziet u de zandstorm. Ik kan nooit genoeg krijgen van dat spel van wind en lucht en wolken. Annemiek houdt daar niet zo van. Die werd bij wijze van spreken als baby al in de zee gewassen, maar ze houdt niet van een woelige zee. Ieder zijn heug. Vandaag blijft het weer wat bewolkt, maar aan de kust zal de zon toch weldadig kunnen schijnen; wel achter een zonnescherm, maar toch… Ik wens iedereen een fijne en gezellige dag, zeker voor al die vaders in Nederland, die vandaag in de watten worden gelegd: Vaderdag; soms is het “dag, vader: vader gaat op stap”.

Mijn computerscherm is 19 inch, hetgeen toch een vrij redelijk formaat is. Toch zit ik regelmatig in de problemen met een aantal blogs. Daarbij moet ik vaak de onderste schuifbalk gebruiken om het blog te kunnen lezen. De onderste schuifbalk is een noodzakelijk kwaad en een bron van ergernis. Erg lastig. Bij sommige blogs moet ik bij wijze van spreken er een tweede scherm naast zetten, Zelf zorg ik er voor, dat ik het standaard formaat van het seniorennet gebruik. Waardoor komt dit in de meeste gevallen? Dat is niet zo moeilijk te zien: het gebruik van te grote afbeeldingen, vaak zelfs nog in alle drie de kolommen. Een bijkomend nadeel van grote afbeeldingen is: vertraging. Sommige blogs mijd ik, omdat het downloaden  zo lang duurt. Sorry hoor. Voor de leesbaarheid is het niet nodig: je kunt altijd een grotere letterinstelling gebruiken. Gebuik voor de linker kolom foto s van 150 tot 200 pixels en voor de middenkolom resp. 700 tot 600 pixels. Foto’s met een dpi van 72 voldoen prima op het blog. Hogere resoluties werken vertragend. Probeer het eens en u zult zelf merken dat het totale beeld veel rustiger wordt. U kunt dan altijd nog met de knop rechtsboven uw blog beeldvullend maken. Foto: zomaar een watermolen ergens in Twente.

Gisteren vertelde ik over de Sluis Delden en liet ik u met foto’s zien hoe zo een groot schip de sluis binnen voer. Maar dan… Achter het schip wordt de sluis gesloten en als de sluis gesloten is dan wordt de sluisdeur aan de andere kant langzaam omhoog getrokken, zo dat het water in de sluis op gelijke hoogte komt met het water aan die kant van de sluis. Zodra de beide waterspiegels dus binnen en buiten de sluisdeur gelijk is dan wordt de sluisdeur geopend en kan het schip de sluis uit varen. Je hebt twee soorten deuren: a. de rotatiedeuren, die te vergelijken zijn staldeuren, dus met scharnieren aan de zijkanten en b. translatiedeuren(hefdeuren of roldeuren) zoals bij voorbeeld bij garages of zoals de valbijl bij een  bij een guillotine; de Sluis Delden heeft hefdeuren, die dus  vertikaal geheven en neergelaten kunnen worden. Dat is op de foto’s duidelijk te zien. Op een van die deuren had een duivenechtpaar zijn nest gemaakt. Zij bleven heel rustig bij het op en neer gaan van de deuren. Daarom staan ook zij op de foto.

Tijdens ons korte verblijf in Hengevelde maakten wij met de auto een aantal tochten in de omgeving, Bij toeval kwamen wij Sluis Delden, waar  net een schip geschut werd. We kwamen te laat om het hele proces te kunnen volgen, maar gelukkig kwam er nog een schip stroomafwaarts aan met de naam LABORIEUX. Nu konden we het hele proces goed volgen: het invaren, het schutten, het uitvaren. De LABORIEUX was een groot schip dat bijna de hele sluis vulde.
De sluis is in 1932 gebouwd naar een ontwerp van Dr. Ir. Cornelis Lely(1854-1929).
Het verval in de sluis is 6 meter: dat is het verschil van de waterspiegel stroomopwaarts en stroomafwaarts. Het hele proces van in- en uitvaren duurde 11 minuten. Het was een indrukwekkend gezicht. Met een nieuwe ervaring rijker hebben we onze ontdekkingsreis vervolgd.
Foto: vier actiefoto’s in één.

“Loek, onze klok is gevallen; kan je even komen kijken?” Niet iedere dag wordt deze vraag gesteld. Meestal gaat het dan om een oude of antieke klok. Veel mensen weten, dat één van mijn vroegere hobby’s  het repareren en/of restaureren van oude klokken. Ik heb er in de loop van de tijd heel wat onderhanden gehad, maar de laatste jaren doe ik het niet veel meer. De ouderdom heeft ook mijn ogen wat trager gemaakt. Comtoises, Friese klokken, staande klokken, koekoeksklokken, regulateurs, pendules en ga zo nog maar even door. Onlangs kwam er weer iemand met een comtoise. Bij het stoeien van de kinderen kwam de (bloem)slinger naar beneden. Behoorlijk gedeukt en beschadigd. Dat konden mijn ogen nog wel zien. Dat restaureren is geen priegelwerk. Ook de slingerveer was gebroken. Nu is de klok weer in orde en kan weer de tijd aanwijzen. Maar een nieuwe slingerveer voor een comtoise is niet makkelijk meer te vinden. Gelukkig heb ik nog een doosje met oude slingerveren en daar zat ook de gezochte veer tussen. Weer iemand blij kunnen maken. De kosten: een bijdrage voor de stichting, waarvan ik de voorzitter ben. Op de foto een cloche mystérieuse. Omstreeks 1875. Hoogte 57 centimeter. Een bijzondere klok. Helaas is een van de armen gebroken. Ik heb die provisorisch gerepareerd. Nu staat zij bij mij op de schoorsteen.

We tellen al lekker af naar de zomer toe. Gisteren was het een kille dag hier aan de kust, maar in de loop[ van de dag ging de wind om en werd het wat behaaglijker. Vandaag belooft het wat beter te worden. Er is wel werk aan de winkel: de planten hebben water nodig en als dat niet uit de lucht komt dan moet het uit de kraan. Even tweehonderd meter slang uitrollen en na een uurtje zijn alle dorstige kelen  gelest.
Tijdens mijn laatste vakantie zag ik op avondwandeling wat gerommel in het hoge gras. Ik ben altijd nieuwsgierig in de natuur en ging dus op onderzoek uit. Ineens schoot er een diertje uit: bruin met een grote dikke staart. Dat moest wel een eekhoorn zijn. Echt bang was die niet. Hij rende naar een dikke boom en verschool zich achter die boom. Zo speelden wij samen een spelletje: ik maakte foto’s en hij verstopte zich achter de boom. In de boom wilde hij niet: toch was dat de enige plaats waar hij aan mijn nieuwsgierigheid kon ontkomen. Op een gegeven moment heb ik hem met rust gelaten en ben terug naar het hotel gegaan. Een foto staat op mijn blog in de rechterkolom en nu ook hier bij dit praatje. Ik wens iedereen een heel gezellige dag.