Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
Om 06.30 uur opgestaan; na het douchen krant gelezen, ontbijt gedaan en daarna op de wandeltour. Door de duinen naar het strand en via de boulevard weer op het honk. Even een bakkie doen met een kookie en daarna de foto’s, die ik onderweg genomen heb, op de computer gezet. Vandaag waren er bijzonder fraaie luchten en een stevige wind en … kwallen op de kust. Kwallen vinden we eigenlijk allemaal vieze beesten: het lijken net klodders snot. Maar ze zijn o zo mooi. Ik plaats weer een foto vandaag en bekijkt u de vergroting maar eens, dan zult u het met mee eens zijn dat ze bijzonder mooi zijn.
Het is al lang geleden, maar ook ik ben klein geweest. Daarvan kan bijgevoegde foto getuigenis geven. Ik weet niet exact wanneer deze foto gemaakt is. Vermoedelijk begin 1936.Ik moet op deze foto – ik zit in het midden – ongeveer 16 of 17 maanden jong zijn. Links op de foto mijn broer Jan, die nu in Nieuw Zeeland, woont en rechts mijn oudste zus Lenie, die helaas overleden is. Deze foto vond Annemiek vandaag in een oude schoenendoos.
Na een drukke week dan nu eindelijk een rustig weekend. Lekker luieren want in huis is er weinig te doen. Even de stofzuiger er doorheen en dan maar wachten op nieuw stof. Als het droog blijft zou een wandeling of een fietstochtje door de duinen tot de mogelijkheden behoren, maar met de straffe westenwind is dat nu geen aanrader. We zullen wel zien, misschien gebeurt er iets onverwachts. Foto: we varen vandaag maar eens de andere kant op.
Verschil moet er zijn: zon in Vlaanderen; regen en gure wind in Holland. Het is wel weer wennen aan het weer. Over een paar weken hebben we de blogmeeting in Antwerpen en kort daarna gaan we weer op vakantie. En dan hopen we onze Belgische vrienden weer te ontmoeten. In ons vakantieoord lijkt het ook wel wat op een blogmeeting: wij delen ons hotel met veel Belgen en genieten daar iedere dag van.
Gisteren stond mijn teller op 77777, 5 keer het geluksgetal. Nog een 7 erbij zal nooit meer lukken. Oké, het is maar een cijfer; het zegt verder niet veel. Want als ik het wegdruk ben ik het kwijt. En als ik of Annemiek of wie dan ook naar mijn blog gaat, dan verandert dat cijfer weer. Toch vond ik het leuk om er een foto van te maken. Per toeval gezien. Ik heb dat cijfer in ieder geval met mijn camera, die altijd bijdehand ligt, vastgelegd.
Ik kwam u even een goede avond wensen. Aaanvankelijk een beetje fris vandaag, maar nu is het best een mooie zomeravond. Geniet er maar van. Onze hibiscus staat eindelijk in bloei. Zeker een laatbloeier. De bloemgrootte varieert tussen 12 en 13 centimeter.
In de centrale gang van ons complex heb ik ongeveer vier jaar geleden een overtollige eikenhouten sidetable geplaatst met de bedoeling eventuele gelezen tijdschriften of boeken een tweede leven te gunnen. Aanvankelijk was er nogal wat kritiek, maar die verstomde snel, toen de mensen het nut er van zagen. Als ik die tafel nu weg zou halen zou er een storm van kritiek losbarsten. Deze week lag er weer een stapel boeken, waarvan ik er een paar heb meegenomen: Zeevisserijschepen, Langs oude en nieuwe wegen, Sail 90 en Peter Freuchen’s boek van de zeven zeeën. Boeken vol informatie en leuke anekdotes. Leesvoer voor vakantie of donkere winterdagen. Foto: de sidetable.
Ik denk dat de avond van vandaag een gunstig verloop zal hebben. Ik bedoel de vergadering. Zal er dan eindelijk rust in de tent komen. We kunnen het in ieder geval best gebruiken. Ik hoop, dat we vanavond op de goede afloop kunnen toasten. Er kunnen echter nog altijd een paar verborgen haken en ogen zijn. Afwachten maar. Gelukkig is het niet zo heet meer, dat zou de gemoederen alleen maar kunnen verhitten.
De zee heeft vaak iets bijzonders te bieden. Soms zijn het de kwallen, soms aangespoelde postvissen, soms een gestrand schip, soms…ga zo maar door. Maar van ” êl-bêl” zullen velen van u nog nooit gehoord hebben: êl-bêl is namelijk een oud woord dat door vissers wordt gegeven aan een natuurverschijnsel op zee. De betekenis lijkt afkomstig van êl = ijl en bêl = schittering op het water. Je zou het kunnen vertalen met luchtspiegeling. En gisteren was er weer zo een êl-bêl; zie bijgevoegde foto. De schepen aan de horizon lijken boven de zee te zweven. Lijken: het is een luchtspiegeling.
Na een drukke dag kom ik iedereen toch nog even een prettige avond wensen. Er volgen nog drie drukke dagen en hopelijk volgt er dan wat meer tijd voor mijzelf.
De school is weer begonnen. Vanmorgen kwam ik twee blijde kinderen tegen, die weer naar school mochten. Ze hadden hun schoolvriendjes wel gemist. In Scheveningen betekent dit tevens weer rust op het strand. Er komen natuurlijk nog wel mensen om te zonnen en te baden, maar de massa blijft weg. Eigenlijk begint nu weer de mooie tijd van het seizoen. Je kunt weer rustig wandelen op het strand en genieten van de zee. En de strandtentexploitanten zitten er over het algemeen niet mee, die krijgen nu juist bedrijfsgroepen en dat zijn nou niet de rumoerige strandbezoekers. Lekker gezellig ontspannen: sport, spel of een wandeling op het strand, een drankje en een hapje. Foto: nog een laatbloeier: de braamstruik.
We staan weer aan het begin van een nieuwe week. Ik vermoed, dat het een drukbezette week gaat worden. Op de eerste plaats vanwege twee vergaderingen, waarin het er heet kan toegaan. Liever zou ik deze vergaderingen overslaan. Maar ja, wat moet, moet. We hopen er maar het beste van. Je kunt ’s-morgensvroeg al merken dat de zomer op zijn eindje loopt. De zon komt steeds later op. En dat betekent voor ons ook, dat we steeds later opstaan. We zijn gewend op te staan als het licht wordt. En als het later licht wordt, dan zijn de dagen, dat we actief zijn, weer korter. Ik heb niets tegen de nazomer: ik vind die juist mooi, met al die mooie kleuren in de natuur. Als de blaadjes maar niet te snel vallen en ik tegen die kale takken van de bomen moet opkijken. Foto: Koni paarden in Lentevreugd.
Ik kwam hem niet tegen tijdens de wandeling door de “Lentevreugd”, maar vanmiddag op de zomermarkt. De oehoe. Deze uil komt ook in Nederland voor, maar dan in Limburg. Hij zat me een beetje stomverbaasd aan te kijken. Hij mag dat. Per slot van rekening heeft hij de wijsheid in pacht.
Wat zal de dag vandaag weer brengen? In ieder geval niet de krant: die is niet bezorgd. Krijgen we zeker per telegraaf. Ook geen gejengel aan de deur. Het bellentableau is buiten werking. En een monteur in het weekend zal wel niet lukken. Wat wel zal lukken is het zomerfeest in onze wijk. Dan nog een wandeling door het natuurreservaat “Lentevreugd” samen met Marlies. Om de natuur niet te beschadigen zullen dat wel zand- of graspaden zijn. Met die wandeling beginnen we de dag. Verder: vanavond weer twee vuurwerken. Lui onderuitgezakt met een glas wijn bij de hand kunnen we weer genieten van knallend en spetterend vuurwerk. De zon zal op deze dag de finishing touch zijn. Foto: gisteravond drukte voor het vuurwerk.
Deze week is Annemiek met haar vriendin naar Katwijk geweest: met de bus. Op de terugweg zagen zij koeien in het water staan. Ik was nieuwsgierig en daarom gingen we gisteren even kijken. Inderdaad daar stonden ze in het water: Schotse Hooglanders en Konipaarden. Ik wilde weten of dit gebied ook te bezoeken was. En inderdaad; dit gebied is te bezoeken, maar de bezoekersingang is moeilijk te vinden. Toch gevonden. En nu ben ik van plan morgen daar een wandeling te gaan maken. Misschien gaat Marlies, onze dochter en ook een natuurfreak, met me mee. Foto: gemaakt bij het natuurgebied Lentevreugd.
Uiteindelijk viel het gisteren allemaal mee. De temperatuur liep hier op tot 32 graden(in de schaduw), maar zakte in de loop van de middag naar 26 graden. Kort na de middag even een regenbui. Om14.00 uur veel wind, maar die zwakte na een uurtje al weer af. En om 21.00 uur werden we weer verrast met een prachtige hemellucht. Voor vandaag ziet het er goed uit. Op het ogenblik trekt een buienwolk aan ons voorbij, maar daarna gaan we van een fraaie dag genieten. Foto: hoe kan het anders: de fraaie avondlucht.
