Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
15-02-2010
De meteorolische lente begint op 1 maart
We zijn al weer aan de tweede helft van de maand begonnen. Toe ik gisteren in mijn eigen archief zat te snuffelen ontdekte ik dat op 14 februari vorig jaar het eerste sneeuwklokje fotografeerde en op de achttiende de eerst gele krokus. Sneeuwklokjes zag ik dit jaar al eerder, maar de krokus heb ik nog niet gezien. Misschien in de loop van deze week. De temperatuur gaat weer wat stijgen, hoewel de thermometer vanmorgen op -4,5 stond. Ik begin mijn buik vol te krijgen van dit weer. Laat het maar snel lente worden. De lente, meteorologisch, begint op 1 maart. Nog even vol- en de kachel aanhouden. Foto:Het was gisteren wel druk op Scheveningen. Veel Belgische en Zuid-Nederlandse caranvalsvluchtelingen.
Nederland kan rustig slapen: Sven Kramer heeft zijn eerste gouden plak. Hoewel hij ongunstig geloot had, konden zijn belagers hem niet meer verbeteren. Op de televisie riep al een verslaggever: wij hebben een gouden plak. Onzin natuurlijk: wij hebben niet geschaatst; Sven deed het; hem komt alle eer toe. Voor hem vandaag een ‘happy Valentine’.Vannacht heeft het hier niet gevroren. De thermometer wees zojuist 1,5 plus aan. We gaan weer de goede kant uit. Ik wens iedereen ‘happy Valentine’ en een heel vrolijk carnaval. Foto: daar gaat hij... en zoveel...
Het is net of iemand vlokjes sneeuw keurig netjes naast elkaar heeft gelegd. Zo netjes en zo dun is de sneeuwlaag buiten op het plein. De oude sneeuw lijkt als bergjes af te steken tegen de nieuwe sneeuw. Een mooi gezicht, maar of ons balkon ging ik bijna onderuit, omdat ik de nieuwe sneeuwlaag niet onderkende. Gelukkig voor mij liep het goed af. De temperatuur is één graad onder nul. Vandaag worden op veel plaatsen carnavalsoptochten gehouden, zijn de Olympische winterspelen in Vancouver geopend en proberen de bloemverkopers hun laatste bos rozen voor Valentijn nog aan de man/vrouw te brengen. De zon had al lang op moeten zijn, maar heeft zich nog verstopt achter een lichtgrijze wolkenlucht. Afwachten maar wat het vandaag gaat worden. Iedereen wens ik een fijn weekend. En een ‘dankjewel’ voor het bezoek aan mijn blog. Foto: happy Valentine.
Annemiek en ik proberen twee keer per week onze conditie op peil te houden in de fitnessreuimte van een seniorencomplex bij ons in de buurt. Wij hebben ons daar in laten schrijven als zorgabonnee. Altijd makkelijk als er thuis iets misgaat. Je weet maar nooit. Piepende wagens lopen het langst. En dat Annemiek ijverig bezig is ziet u op bijgevoede foto onder het toeziend oog van de instructrice..
De thermometer geeft -4,5 aan. De vlag op het Kurhaus hangt er een beetje lusteloos bij. Om 08.01 uur komt de zon op. Boven de kim hangt nog wat lichte nevel. Het weekend begint stralend. Fris maar zonnig. Prima Valentijn- en carnavalweer. De komende dagen worden wat minder koud, maar de kans op licht sneeuw en/of regen blijft aanwezig. Voorzichtig dus in het verkeer. Feesten mag, maar de bestuurder van de auto e.d. moet nuchter blijven. Maak er een mooi weekend van.
In de zon en uit de wind is het best goed uit te houden, maar in de wind is het echt koud in Scheveningen. Met een heel dikke jas aan, een sjaal om en een wollen hoofddeksel en… de wind in de rug, dan gaat het goed, maar o wee als je de andere kant op moet. Nee hoor, blijf maar beter thuis. Foto: dat die vogels het niet koud hebben, begrijp ik niet.
Er waait een straffe wind en met slechts -1,5 graad voelt het aan als -9 graden. Maar de verwachting is dat de wind zal afnemen en misschien ook het zonnetje door komt; dan kan het toch nog een mooie winterdag in februari worden. Intussen wordt het steeds onrustiger in het zuiden van ons land en in België: het carnavalsweekend nadert. Hier in Scheveningen zijn sommige hotels al volgeboekt met zuiderlingen, die de huidige vorm van carnavalvieren ontvluchten. Andere mensen, de schoolvakantie begint morgen, staan al klaar om elders van een wintersport- of zonvakantie te gaan genieten. En ongetwijfeld zullen er weer veel oosterburen Scheveningen komen bezoeken om een frisse neus te halen. Op Scheveningen is iedereen wellekom, behalve oproerkraaiers: want die kunnen we missen als kiespijn. Foto: binnenkort zal deze strekdam ook onder het zand verdwijnen.
De straatlantaarns branden nog, behalve op ons plein: daar zijn ze al een maand of twee buiten werking. Maar onder de lantaarnpalen ligt sneeuw. Die trekt zich niets aan van licht of donker. Er hangt zo op het eerste gezicht geen zware bewolking. In het oosten kleurt de hemel zachtgeel tot zachtroze. Je zou zeggen dat de zon over een uurtje zichtbaar wordt. De temperatuur bedraagt bij mij op het balkon -5 graden. En dat is voor Scheveningen behoorlijk laag. Nu is het wel zo, dat de laagste temperatuur meest al de temperatuur is vlak voor zonsopgang, maar ik hoop toch maar dat die temperatuur snel wat hoger wordt. We hadden vandaag weg willen gaan, maar rijden in de sneeuw doe ik liever niet. Misschien verdwijnt de sneeuw snel, dan kunnen we altijd nog wel even weg. Ik wens iedereen met of zonder sneeuw een fijne dag.
Het weer viel best wel mee vandaag. Zo omstreeks een uur of tien kwam de zon door. Nu is hij sinds vier uur weer achter de wolken gedoken. Bij een rustige wind was het goed toeven buiten. De temperatuur schommelde zo omstreeks -1; in het zonnetje was het best aangenaam. Foto: zo maar een plaatje zonder bijbedoeling.
Ik kom u even een goede morgen wensen. Het weer van vandaag zal niet zo onaangenaam zijn als dat van vorig jaar. Bekijk maar eens de bijgevoegde foto, die ik vorig jaar maakte. Maak er een mooie dag van. Valt het weer wat tegen, maak er dan zelf mooi weer van: een zonnige lach in de morgen maakt van iedere dag een mooie dag.
Op 7 februari 2009 maakte ik deze foto. Het ijs ligt nog op het water, maar de zon scheen door de wolken en hier en daar was er wat blauw. Ook de sneeuwklokjes waren pas ontloken. Maar het was koud. Alleen de mist ontbrak. En waar mist is zijn de mensen vaak somber. Kou kan ons niet deren, mits het zonnetje ons een beetje streelt. Misschien morgen of overmorgen, maar alles duidt er op, dat de winter op zijn retour is en het voorjaar nadert.
Gisteren hebben we niet onbelemmerd kunnen internetten. KPN had last van een grote storing. Na een paar uur was de storing weer opgeheven. Wij vonden het al zo stil op het internet en konden soms ook niet op het blog komen. En dat net op een zo sombere zondagmiddag. Ondanks het mistige weer heb ik toch nog een aardige wandeling kunnen maken. Ik ben maar weer eens gaan kijken bij de zandsuppletie. Vanwege het slecht weer van de afgelopen dagen, was ik er al een tijdje niet geweest. Onderweg zag ik op veel plaatsen de sneeuwklokjes staan en kon me niet weerhouden er toch een aantal te fotograferen. Met die bloemetjes om je heen vergeet je de winter en krijg je weer lentekriebels. Daarom op deze opnieuw mistige dag een lenteoppeppertje in de vorm van een bosje lente-inluidende klokjes.
Gisteravond wezen eten in een Indonesisch restaurant. Een Indonesische avond met uitgebreid buffet en/of wok- en grill buffet en natuurlijk krontjong muziek: Donna Pessy & Gado Gado boys. Samen met een vriend, die wij een hele tijd niet gezien hadden. Jammer genoeg voelden zijn vrouw en mijn dochter zich wat grieperig en hadden mijn zoon en zijn vrouw al een andere afspraak. Scheelde wel aardig in de portemonnee. Kunnen we nog een keertje gaan. Misschien als we bij de Griek gaan eten zijn ze wel van de partij. We hebben de weg naar het restaurant bijna op de tast moeten vinden: zo erg was de mist bijna de hele dan. Ik heb wel een foto van de mist gemaakt, maar die zal ik maar niet tonen: dat zou deze dag ook zo mistig maken. Het ziet er voor vandaag wat vriendelijker uit. Nog wel een lichte mist, maar na de mist toch ook weer wat zonneschijn en een zwakke wind. Een beetje voorjaarsachtig. Foto: die zat ook lekker te eten.
We kunnen de Pier niet zien, We kunnen het Kurhaus niet zien, We kunnen de duinen niet zien, We kunnen Den Haag niet zien En we zien geen zon, Alleen maar mist rondom.
Hiermee is dan mijn huidige situatie omschreven. Maar de optimist in mij die zegt: “hij trekt wel op die mist”.
Foto: huwelijksaanzoek in de polder: 'wilt u met mij trouwen?'
De winter nadert zijn einde. Je ziet het in de natuur. De futen maken elkaar het hof en ook de meerkoeten lijken het voorjaar te voelen. Gisteren fotografeerde ik dit verliefde stelletje. Als je goed naar de koppetjes kijkt dan kan je hier een Valentijnshart ontdekken.
Een half uur vóór de zon opkomt, begint de ochtendschemering. Vandaag is daar nog niets van te merken. De lucht boven de stad is zwaar en grijs. Toch is de zonsopkomst om 08.14 uur. Maar denken, dat de zon zich een beetje verslapen heeft. Die vindt het vast niet leuk om nu op te staan, met zo een dikke wolk om zich heen. Misschien is hij vanavond niet zo lui en krijgen we een fraaie zonsondergang. Foto: zo kwam de zon op twee dagen geleden.
Het komt steeds vaker voor dat vooral bij mensen met een lagere schoolopleiding in plaats van het woordje “zij” (meervoudsvorm) “hun” gebruikt wordt. Volgens taalwetenschappers van de Radbout Universiteit Nijmegen – ik begin mij af te vragen of dit een hogere of een lagere schoolopleiding is – vinden dat taalgebruikers het woord “hun” terecht toepassen. Als voorbeeld geven zij aan: ‘zij liggen op bed’ kan zowel over lakens als over mensen gaan. Bij ‘hun liggen op bed’ begrijpt iedereen dat het om mensen gaat. Maar hoe zit het dan met ‘hun liggen in de wei’? Worden dan de koeien, schapen, mensen of alles tegelijk bedoeld? Want in dit zinnetje wordt er toch niet direct aan mensen, maar aan dieren gedacht. Maar hun zullen het wel weten, want hun hebben gestudeerd en hun hebben dan natuurlijk gelijk en hun hebben geen hogere opleiding genoten of hun hebben zitten slapen bij de lessen Nederlands taal. Foto: deze door mij gemaakte foto staat vandaag in Ad Haagsche Courant.
Nederland geliefd oord voor Belgische boeven; je kunt maar beter in een Nederlandse cel zitten dan in een Belgische. Vijfhonderd Belgische boeven komen logeren in de Penitentiaire inrichting Tilburg. In Nederland was er nog wel een plekje vrij om het overschot aan Belgische boeven onder te brengen. Hier staat wel Belgische boeven, maar misschien moet ik schrijven: gedetineerden in een Belgische gevangenis. Immers niet iedere gedetineerde is een Belg, het kunnen ook mensen uit andere landen zijn, die in België een misdrijf hebben begaan en daar voor moeten boeten in een Belgische gevangenis. Voor de Belgische gedetineerden zit er wel een nadeel aan: ik durf het haast niet te zeggen, maar we kennen in Nederland een liedje: ‘Vluchten kan niet meer, ik zou niet weten hoe’. Foto: een hele vlucht meeuwen.
Met een straffe zzw-wind zal het vandaag geen aangename dag worden om buiten te vertoeven. Gisteravond moest ik om 20.00 uur aanwezig zijn op de ledenvergadering van onze Vereniging van Eigenaars. Het zou een warrige vergadering worden was. Gelukkig had onze nieuwe voorzitter de touwtjes goed in handen. Zij – onze nieuwe voorzitter is een vrouw, maar ik vind het woord voorzitster geen mooi woord – sloot de vergadering om 23.45 uur. Ontspannen en tevreden, omdat in mijn ogen in de vergadering de juiste beslissingen waren genomen, kroop ik, na thuis nog even een slaapmutsje te hebben genomen, onder de wol. ‘Wel te rusten’ zei ik tegen mijzelf en tegen Annemiek en zweefde weg in dromenland. Foto: ochtendgloren in de duinen. Zo zag het er zondagmorgen uit. Nu is alles grijs en somber..
