De stemmen in België worden gesteld; Het N-VA lijkt af te stevenen op een historische uitslag. Terwijl de PS in Wallonië de overwinning claimt. Zullen deze twee partijen, samen de meerderheid, een coalitie kunnen vormen? Het verstand moet zegevieren, niet de emoties. Een evolutie of een revolutie?
In mijn tuintje is er een revolutie ontstaan. Ik ben de strijd aangegaan met het onkruid en heb al een behoorlijke tik aan de opponent uit gedeeld. Een derde van de tuin is schoon: de sperziebonen zijn gelegd, sla, selderij en kool geplant. Morgen weer een volgend deel. Vandaag heb ik daar geen tijd voor: sporten, vergadering voorbereiden en vanavond de algemene ledenvergadering eigenaren. Het zal wel eens spannend kunnen worden. We zijn verstoken van belangrijke gegevens, het zou wel eens kunnen zijn, dat de vergadering geen besluiten zal kunnen nemen.
Nederland – Denemarken: geen tijd om te kijken, hoor het later wel op het nieuws. Foto: 14 juni 2009: een vrolijke markt in Frankrijk.

Dinsdag gingen we voor een tochtje door de polder. Bij een tuinder waar we wel eens eerder geweest waren kochten we pioenrozen. Gelijk vroeg ik aan hem of hij nog een stukje tuin ter beschikking had. Hij verhuurt namelijk grond aan particulieren voor een eigen tuin. Kom zaterdag even langs, zei. Zaterdag waren we present. Hij had een mooi lapje grond voor me liggen: ik mocht zelf bepalen hoe groot mijn tuin zou worden; ca 50 vierkante meter vond ik groot genoeg. Voor een prijs van 55 eurocent per vierkant meter, inclusief watergebruik. Dadelijk ga ik er naar toe; het is mooi weer en ik hoef niet te stemmen. Ik maak vandaag wel een foto van mijn tuin, maar vandaag laat ik u de pioenrozen zien, die ik van hem kocht. Als u moet stemmen vandaag: kies voor de visie, niet voor de persoon. Prettige zondag.

Het bijgevoegde plaatje toont u de drie wereldberoemde molens van Leidschendam, waarover ik u vanmorgen even vertelde. De lucht was grijs, maar daardoor heeft dit plaatje juist zijn typische sfeer.

Hoe kom je van Stompwijk weer terug naar Den Haag? Gewoon de borden volgen. Maar dat doen we niet. Wij rijden altijd via een smalle weg; aan de linkerzijde de polder met de drie beroemde molens en aan de rechterzijde een poldersloot, een boezemwater, waarin door een poldergemaal het overtollige water wordt overgepompt. Die smalle weg, net genoeg voor twee wagens naast elkaar, maar als er een landbouwvoertuig voor je rijdt kan je  niet passeren; een weg voor geduldige rijders. Aan de overkant van het water liggen boerderijen en polderhuizen, waar je alleen bij kunt komen via een bruggetje. Op één van deze bruggetjes staan aan weerszijden het hele jaar door twee grote boeketten verse bloemen in oude afvalemmers. Wij staan er vaak even stil om die boeketten te bewonderen. Foto: deze week stonden er de bloemen, waarvan ik u gisteren al een close up liet zien. Nu ziet u de beide bossen met de emmers en het bruggetje. Zie ook op blog  /annemiek.

Ik werd pas wakker om 06.30. Ik keek om me heen en herkende de kamer. Dit was mijn slaapkamer. Maar waarom is het dan zo stil. Ik liep naar de voorkamer en keek naar buiten: maar er was geen buiten. Ik zag niet een dichte mist hing voor mijn raam. Zicht? Misschien 20 meter. Nu is de mist weer opgetrokken en weet ik waar ik woon: Scheveningen en vrijdagochtend. Vandaag moet ik weer naar de tandarts( dat zal wel een vette rekening worden!). En als het weer het toelaat, vanmiddag een paar uur varen en fotograferen op zee. De dag van de oud-vissers. Morgen vlaggetjesdag in Scheveningen. Foto: vandaag bied ik u een boeketje fraaie bloemen.

Een trieste dag voor de Nederlandse politiek. Het volk heeft gekozen. Beschamende uitslagen. De PVV( de partij voor de vrijheid, maar niet voor de mensen met een andere, lees: islamitische achtergrond) heeft 23 zetels behaald. Het CDA – dat acht jaar laar lang het land voortreffelijk heeft geregeerd – is gehalveerd. Stank voor dank. Mark Rutte, mijn buurjongetje uit Scheveningen, heeft met de VVD de winst gepakt. In hem en de politiek van de VVD heb ik weinig vertrouwen. Twintig procent van de kiezers heeft voor hem gekozen: 31 van de150 beschikbare zetels. En wat voor een regeringscombinatie zal de informateur uit zijn mouw schudden. Afwachten en hopen op niet teveel ongerief. Foto: Voor de vertrekkende minister president het bijgesloten bloemetje als dank voor alles wat hij voor het land heeft gedaan.

Het regent, oh wat regent het
ik hoor het in mijn warme bed.

Zachtjes tikt de regen op mijn zolderraam

Onder moeders paraplu
daar liepen eens twee kindjes.

Na regen komt zonneschijn
en na zonneschijn komt regen
ik wil dat er altijd zonneschijn is
en af en toe wat regen.

‘Heden wij, zondag gij’ -met een knipoog naar de grafspreuk ‘Hodie mihi, cras tibi’ (vandaag ik, morgen gij). De krant komt er niet over uitgepraat. Vandaag gaat Nederland naar de slachtbank, zondag België. Sorry, ik maak een denkfout; het moet natuurlijk zijn ‘stemlokaal’. Excusez moi. Weer zo een denkfout of schrijffout. Ik had moet schrijven ‘verontschuldig mij’. Door de verkiezingen raak ik helemaal in de war. Ik laat mij niet van streek brengen: ik stem gewoon traditioneel. Ik stem Nederlands. En België? Ik las in de krant de uitspraak van Bart De Wever: ”Geen revolutie, maar evolutie. België verdampt zonder dat iemand het merkt”. Einde citaat, einde van mijn commentaar.  Foto: zonsondergang gisteravond. Vandaag is hij nog niet teruggekomen.

Het ei is gelegd. Tokkend loopt de kip rond. Ze heeft nog een lange weg te gaan. Wat voor kuiken zal er uit het ei kruipen. Voor de slacht hoeft zij niet bang te zijn: zij is een vrije meid, die rondscharrelt op de boerderij. Er lopen geen agressieve beesten rond, waarvoor ze bang hoeft te zijn. Alleen een oude bijtgrage hond, maar die ligt aan een stevige ketting. Ze zal er voor moeten zorgen, dat haar kuiken niet te dicht bij dat beest komt. Voorzichtigheid is geboden. Maar ze heeft nog even de tijd om voorzorgsmaatregelen te treffen. Misschien wordt de hond wel verkocht; zoiets heeft ze de boer tegen de boerin horen zeggen. Vol vertrouwen ziet ze de toekomst tegemoet. Als ze om zich heen kijkt ziet ze wel dreigende wolken. Ze houdt niet van de regen. Een enkele bui kan geen kwaad: dan komen de wormen naar boven en dat is spekkie voor haar bekkie. Zij wenst iedereen een zorgvrije dag. Foto: een pril begin van de zomer.

Maandag. Het begin van de nieuwe week. Niet zo maar een nieuwe week. Het wordt een week van veel praten en veel overleg, maar ook een week van veel luisteren. Een week van zoeken en hopelijk wat vinden. Een oplossing. Een brug, die meningen verbindt. Er moet rust komen, waar onrust is. Er moet saamhorigheid komen, waar meningen teveel op eigenbelang lijken te zijn gericht. Waar teveel naar zichzelf en niet naar anderen wordt geluisterd. En nu praat ik niet over de verkiezingen van komende woensdag. Ook daar wordt teveel over zaken en te weinig over idealen gesproken. U begrijpt het al: het wordt een week waar veel meningen over elkaar zullen duikelen, maar waardoor misschien toch de neuzen de dezelfde richting uit zullen gaan wijzen. Hoe dan ook; het wordt een week met lichtpunten. En dat is al een belangrijke stap in de goede richting. De oogkleppen af voor een wat bredere kijk, op wat saamhorigheid heet. Ik wens u in ieder geval een heel fijne en spannende week toe. Foto: Kees zet zijn strandstoelen al klaar. Het weer wordt niet zo mooi als gisteren. Maar je weet nooit.

De trams rijden al weer. Een enkele fietser passeert. Schoonmaak- en winkelpersoneel komen aan. Hier en daar wordt een hond uitgelaten. Er is maar weinig wind. Lichtbewolkt en een wazig zonnetje. Een beetje mokkig weer. Foei, het woordenboek kent dit woord mokkig niet. Zeker dialect. Wij gebruiken dat woord als er wat onrust/onweer in de lucht zit. Het onweer is er nog niet, alleen dat dreigende gevoel. Vanmorgen vroeg wandelde ik al in de Harstenhoek. De konijnen waren nog niet wakker; hier en daar zag ik er een. Maar zo tegen zeven uur kwamen ze uit hun holen tevoorschijn. De vos sloop door het hoge gras. Een reebok en reegeit liepen te grazen. Een bonte specht passeerde mij rakelings en een eekhoorntje vluchtte weg, toen hij me zag. Een vredig stille ochtend na het geluidgeweld van gisteren. Geniet van de dag, de natuur en het leven. Ik wens u een fijne zondag met waarschijnlijk wat minder mooi weer. Maar de eerste dagen van juni waren in ieder geval een goed voorteken. Foto: een veldboeketje

Morgen zal het ook weer druk zijn op Scheveningen, maar minder lawaai.

Het is weer een stralende dag. Over een paar uur begint de drukte in Scheveningen. Ik zal deze middag de drukte ontvluchten. Ik ga om 15.00 uur kijken naar hockeyclub Klein Zwitserland, die in een thuis(Scheveningen) en uitwedstrijd(Tilburg) promotie naar de hoofdklasse hoopt te realiseren. Het is inmiddels ongeveer 35 jaar geleden, dat ik regelmatig te vinden was op het hockeyveld van Klein Zwitserland. Mijn zoon Michiel speelde daar en ik was een aantal jaren begeleidende vader. Klein Zwitserland eens dé topclub van Nederland is jarenlang in de versukkeling geweest, maar ik hoop, dat de club nu terugkeert in de hoofdklasse. Na de wedstrijd ga ik nog even naar de muziek luisteren. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: gistermorgen 06.30 uur: een ontmoeting in de duinen.

Gisteren Sacramentsdag(Fronleichnam in Duitsland). Voor veel Duitsers een bijzonder feest. Voor veel andere Duitsers alleen maar een extra vrije dag en door ook de vrijdag vrijaf te nemen een extra lang weekend. Voor Scheveningen – vooral bij dit schitterende weer – extra drukte in dit weekend.
Op Scheveningen bovendien morgen het Royal Beach Concert; een openluchtconcert op het Scheveningse strand(12.00 tot 19.00 uur) met o.a. optredens van Di-rect(14.00 uur), Kane( 15.00 uur) en Bon Jovi(17.00 uur). Extra drukte. Scheveningen zal dit weekend muurvast zitten. Uit het hele land en van ver over de grens zullen mensen Scheveningen komen bezoeken. Het worden topdagen. De hemel boven Scheveningen in stralend blauw; de wind is zwak tot matig. En het strand ziet er uit als een prachtig strak geel kleed. Vanavond zal het er wel weer een vuilnishoop zijn van door bezoekers weggeworpen blikjes, etensresten etc. Maar morgen om zes uur zal de schoonmaakploeg het strand weer tot een strak geel kleed omtoveren. Foto: vanmorgen gemaakt om 06.30 uur.

Het is nog stil om me heen. Alleen een vroege tram verstoort de stilte. De zon is al op. Hij komt nu op in het noordoosten. Het is 05.46 uur. Een wolkeloze hemel. Ik wilde een foto van de ochtendzon maken. Maar het licht is al zo fel, dat ik er van af moest zien. Annemiek hoor ik al door het huis heen hobbelen. ‘Vogeltjes, die vroeg zingen, zijn ’s avonds voor de poes.’zeggen ze wel eens, maar ik denk dat deze vroege ochtendzon vanavond stralend zal ondergaan. De wind komt uit het noorden en dat betekent aan zee meestal aan de frisse kant; het wordt dan niet te heet, maar wel een aangename temperatuur in deze tijd van het jaar. Uit de wind kan het erg heet worden: pas dus maar op dat u zich goed insmeert tegen zonnebrand. Het is beter voorkomen da genezen. Ik wens iedereen, die dit leest, een fijne dag. Foto: de ceanothus, ook wel Amerikaanse sering, groeit als onkruid vanaf Zuid-Alaska tot Mexico. Maar u komt hem hier tegen als een sierheester.

Nederland lijkt wel helemaal in zichzelf gekeerd te zijn. De krant heeft het maar over een paar dingen: de binnenlandse politiek en de voetbalgekte. Van beide onderwerpen snap ik niets meer. De politiek is ondoorzichtig geworden. Wie biedt wat en wat zijn de gevolgen daarvan. Worden de rijken weer rijker en de armen weer armer. Moet de komende generatie gaan betalen voor de vraatzucht van de huidige generatie? Politiek? Het is een spelletje geworden en uiteindelijk blijkt er niets veranderd te zijn. Het mes er echt in? Niemand durft, bang voor kiezersverlies. En het voetbal: Nederland kleurt oranje. Als het aan de commercie ligt draag binnenkort iedereen oranje kleding, slaapt tussen oranje lakens, douchet zich met oranjesap en eet alleen nog maar oranje tompouces. En als het tegenvalt – dat is toch ook een mogelijkheid? – krijgt de ander de schuld. Wie zal dit keer de schuldige worden? Maar niet getreurd: het oranjezonnetje gaat schijnen en er komen een paar mooie zomerse dagen aan. Veel plezier. Foto: zomaar een tuintje langs de laan: wel met oranje klaprozen.

Vanmorgen, Annemiek is met haar vriendin op stap, maakte ik een wandeling in het Westbroekpark. Vlak bij de ingang zat een grote vaderzwaan te waken over zijn echtgenote en een aantal koters, die in de vijver rondzwommen. Voorzichtig, want zwanen kunnen heel agressief zijn, kwam ik wat dichterbij. Vaderzwaan liet toe, dat ik moeder en kinderen kon fotograferen.

Een nieuwe maand. De zomermaand: op 21 juni  13.28 MEZT(Midden-Europese Zomertijd) begint de zomer. 1 juni 1962 zat ik in een witte koets op weg naar Scheveningen. Het was een koude dag, maar de zon scheen bij tijd en wijle. In mijn hoofd klonk het lied, dat ik diezelfde morgen op de radio hoorde, nog door: ‘Heut ist der schönste Tag in meinem Leben’. Die avond vertrokken wij om 20.00 uur op huwelijksreis richting Venetië. Dat is al weer een hele tijd geleden. Maar als je terugkijkt, is het wel allemaal heel erg snel gegaan. Foto: de wereld is niet veel veranderd sindsdien.

Morgen 1 juni. Voor Annemiek en mij een gedenkwaardige dag, want, alhoewel wij op 28 februari 1962 al voor de wet getrouwd waren, moest destijds het kerkelijk huwelijk nog worden ingezegend en dat gebeurde op 1 juni. Vóór die dag gold voor katholieken alleen het kerkelijk huwelijk en was het burgerlijk huwelijk alleen maar een noodzakelijke voorbereiding. Tegenwoordig wordt aan een kerkelijk huwelijk maar weinig waarde gehecht. De tijden zijn wel echt veranderd. Toch gedenken wij ieder jaar beide datums met een gebakje en een extra drankje. Op naar de 50. Foto: avondschemering in de duinen.