Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
29-06-2007
Een Norderstorm raast over Scheveningen
Als je het woordenboek erop naslaat, bestaat wel het woord westerstorm, maar een storm uit het zuiden, oosten of noorden wordt niet zuiderstorm, oosterstorm of noorderstorm genoemd. In de volkstaal worden deze woorden wel gebruikt. Wat het woordenboek er ook van zegt, over Scheveningen raast een Norderstorm. En heel bewust wordt hier geschreven Norderstorm met hoofdletter en twee keer één o. Marnix Norder, onze bouwwethouder wil van Scheveningen één grote bouwput maken en van óns Scheveningen een wereldstad aan zee. Als je vanuit zee de kust nadert dan zie je Scheveningen liggen, maar dit Scheveningen zint onze wethouder niet. Er moeten 150 meter hoge torens komen die de haveningang moeten markeren(of verbergen?). Moet óns Scheveningen de speerpunt voor de stad Den Haag worden. Kan Den Haag zichzelf niet voldoende presenteren? Mijnheer Norder, laat Scheveningen Scheveningen blijven en bouw wat meer in de geest van Scheveningen. Maar ik denk en hoop dat ook deze Norderstorm wel zal luwen. foto:Scheveningen tijdens de noordwesterstorm van twee dagen geleden.
Ik heb Annemiek kunnen verleiden tot een bezoek aan een vogeluitkijkpost. Ze moest er zowaar wel bijna 2.000 meter voor lopen; eerst een beetje gesputter, maar achteraf vond ze het heel mooi en interessant. Op de terugweg gingen over een grasdijk; daar moest zij twee keer over een hekje klimmen. Maar het is haar gelukt. U begrijpt wel waar we geweest zijn: in de polder. We hebben genoten van de prachtige Hollandse luchten en waanden ons in het land van Paul Gabriël en Jan van Goyen (twee beroemde Nederlandse landschapsschilders).
Morgen, 29 juni, is het Veteranendag. Het is ook de dag, dat Prins Bernard jarig was. Bij gelegenheid van zijn verjaardag deflileerden de oud- militairen. Dit defilé wordt na het overlijden nu jaarlijks gevierd. In Nederland hangt de vlag uit van alle openbare gebouwen. Nederland heeft een groot aantal militaire veteranen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog of daarna in voormalig Nederlands Indië, Korea of Nieuw-Guinea hebben ingezet, maar ook een snel groeiende groep 'jonge veteranen'. Dit zijn oud-militairen die hebben deelgenomen aan vredesmissies in internationaal verband, zoals in Libanon, Cambodja, het voormalige Joegoslavië, Afghanistan en Irak. Onder veteraan wordt verstaan: alle gewezen militairen met de Nederlandse nationaliteit, die het Koninkrijk hebben gediend in oorlogsomstandigheden of daarmee overeenkomende situaties, inclusief vredesmissies in internationaal verband, hierbij inbegrepen het personeel van het voormalig Koninklijk Nederlands Indisch Leger en het vaarplichtig koopvaardijpersoneel uit de Tweede Wereldoorlog. Bunkers in de duinen bij Scheveningen
De Klan stortte voor de tweede keer in omstreeks 1930. De ondergang werd versneld door de arrestatie en veroordeling wegens verkrachting, verminking en moord op een jonge vrouw door de Grand Dragon van Indiana, Davis C. Stephenson. Na het gelijkberechtigingsbesluit door hetHoogste Gerechtshof in 1954 stak de Klan zijn kop weer op. De Klanleden waren in hoofdzaak verantwoordelijk voor het geweld, waarmee het zuiden van Amerika zich tegen de gelijkstelling van zwarten en blanken verzette. De Klan bestaat nog steeds, vooral in de zuidelijke staten van Amerika. Maar het aantal leden en hun macht is sterk afgenomen. De storm is gaan liggen, de lucht is blauw en de zon schijnt. Toch nog maar een foto van het watergeweld gisteren.
Waar ik vandaag heb uitgehangen dat zult u wel weten: bij stormweer is de boulevard, de Pier of het stand mijn terrein. Met een stevige noordwester 9Bft stond ik op de pier te fotograferen en te genieten van de zee, de wind en de wolken. Even was ik zelfs op verboden terrein, namelijk de visring en daar voelde ik de beweging van de pier duidelijk. Bij iedere klap van een golf voelde je een trilling. Omstreeks 11.30 uur ging de wind om naar het zuidwesten, maar nu staat de wind weer noordwest en recht op de kust. De meeste mensen denken als ze op de Pier wandelen, dat recht voor hen het westen ligt, maar dat is onjuist: dat is noordwest. En als je dat weet, dan snap je ook direct waarom ons duingebied Oostduin heet. Links onder op de foto zweeft een zeemeeuw, die net als ik, geniet van de wind en de golven.
In Amerika schijnt de Ku Klux Klan zijn kop weer op te steken. Niet direct alarmerend, maar toch. Daarom een korte uiteenzetting wat de Ku Klux Klan eigenlijk is. De Ku Klux Klan is geboren uit de angst van de blanke Amerikanen voor de wraakzuchtvan de bevrijde slaven. Hij was als een soort burgerwacht, maar verviel al spoedig tot een aantal terroristenbenden. In het eind van de 19e eeuw verdwijnt de klan. In 1915 beklom William Joseph Simmons samen met 15 volgelingen de Stone Mountain in de buurt van Atlanta. Op een sten tafel spreidde hij de Amerikaanse vlag uit, legde er een opengeslagen Bijbel op, een zwaard en een veldfles met wijwater, hij verbrandde een kruis en verklaarde zich tot Grand Wizard (Grote Tovenaar). De Klan stelde zich op als de beschermer van de moraal. foto voor vandaag: storm op de kust
Dat Jong Oranje Europees kampioen onder 21 geworden is, vind ik hartstikke leuk voor die jongens. Maar ik vraag me wel af wat betekent Jong Oranje. In de krant staat dat het voetballers betreft van jonger dan 21 jaar. Maar de volgende spelers zijn allemaal 21 jaar of ouder: Babel(19-12-1986), Maduro(13-02-1985), Rigters(22-01-1984), Boy Waterman(24-01-1984), Ryan Donk(30-03-1986). Wie kan mij vertellen wat de regels zijn. Misschien waren de spelers van Jong België wel allemaal jonger dan 21 jaar. Dan zouden die ten onrechte uitgeschakeld zijn. Wie het weet mag het zeggen. Maar zeker is dat een behoorlijk aantal van Jong Oranje niet aan de leeftijdnorm beantwoordt. Voor het goede humeur op deze bijna winterse zomerdag een fraaie duinfoto, gisteren gemaakt.
Vrijdag ben ik zonder jas op pad gegaan ik werd s middags wel overvallen door een heel kort regenbuitje en ook op zaterdag hebben we hier kunnen genieten van een bewolkte en soms dreigende hemel, maar de zon heeft vrijwel de hele dag tussen de wolken door geschenen. En ook nu ziet de hemel er weer dreigend uit. Zullen we het weer droog houden vandaag? Elders in het land heeft het erg geregend en tijdens de voetbalwedstrijd viel het met bakken uit de lucht. Vannacht heeft het hier een klein beetje geregend. Goed voor de natuur. Gistermiddag moest ik ergens naar toe; ik pakte de fiets en omdat ik er toch niet erg zeker van was, trok ik maar een regenjack aan. Ik heb het geweten: ik kwam nat terug, maar niet van de regen, maar van het zweten. Wij waren de geluksvogels, want welders in het land kwam het met bakken uit de lucht.
Ergens op een industrieterrein in Delft is een keer lading afval gestort; door wie of waarom? Ik weet het niet. Maar onkruidplanten hebben dankbaar van deze hoop in gebruik genomen en hebben van deze berg een fraai natuurtuintje gemaakt. Wat voor de een afval is, kan een ander soms goed gebruiken en zo werkt hier de natuur zelf mee aan recycling. Op een gegeven moment zal er wel weer een bedrijf komen, dat in opdracht van hogerhand deze berg moet egaliseren. Niet iedereen kan genieten van deze kleine geschenkjes van moeder natuur. In ieder geval heb ik het bergje kunnen tonen aan veel mensen, die wel van de natuur kunnen genieten.
Het gebeurt niet vaak, maar vandaag heb ik gewoon geen inspiratie om te schrijven. Meestal ga ik achter mijn computer zitten en begin ik aan mijn dagelijks praatje. Maar vandaag weet ik niets. Mijn hoofd lijkt wel leeggezogen. Praten over het weer, het plein, de polder of de zee; het zijn onderwerpen, die niet mij, maar misschien wel de lezers van dit blog vervelen. Misschien iets schrijven over de plannen van onze bouwwethouder Marnix Norder, die drie kolossale woontorens wil plaatsen aan de ingang van de havenmond: Scheveningen moet internationale allure krijgen. Is het deze man in zijn bol geslagen of heeft hij echt een toekomstvisie? Ik moet er echt nog maar eens goed over nadenken. Après moi le déluge. Alle eendjes zwemmen in het water.
De eerste dag van de zomer was toch niet helemaal, wat je er van verwacht had. De temperatuur was normaal, het buitje soms abnormaal. Maar gelukkig begint het hier nu wat op te klaren. En na regen komt altijd zonneschijn. We waren vandaag richting Rotterdam. Over een smal weggetje met uitvoeghavens reden we door een stukje natuur, tussen Delft en Kethel. Onderweg maakte ik deze stemmige foto.
Vandaag, donderdag 21 juni, begint om 20.06 uur volgens de sterrenkundige indeling de zomer. De zomer zal dit jaar duren tot zondag 23 september, 11.51uur. De 21e juni is de langste dag van het jaar, duurt 16 uur en 45 minuten uur, is begonnen om 5:19 uur en eindigt vanavond 22:04 uur. Volgens mijn berekening duurt de zomer 92 dagen, 15 uur en 45 minuten. De eerste zomerse dag begint vanmorgen al goed. Het is droog, lichtbewolkt, de temperatuur op mijn kwikthermometer is 17,5 graden en als ik dit schrijf is het 6.35 uur. De vlag op het Kurhaus heeft geen puf en hangt futloos naar beneden. Maak er een mooie dag van. Maar met de zon in ons hart is het altijd zomer. Het begin van een zonnige dag.
Vanavond, het is vandaag 20 juni, zaten Annemiek en ik tijdens het avondeten te praten over het blog. En ik weet niet of jullie dat doen, maar wij verdelen de bloggers in twee groepen: de sympathieke en de niet-sympathieke bloggers. Maar we kennen alleen elkaar en de andere bloggers alleen via de correspondentie en de gedragingen in bloggenland. Maar doen we dat niet iedere dag: de mensen, die voordringen in de winkel, vinden we onsympathiek en de andere niet-voordringers vinden we wel aardig. Vreemd: wij hebben zo onze vooroordelen: misschien heeft die man of vrouw, die voordringt, ontzettend veel haast en zou die normaal heel rustig wachten op haar of zijn beurt, als zij/hij geen haast zou hebben. Maar troost u: we hebben meer sympathieke dan niet-sympathieke bloggers: trouwens niet-sympathieke bloggers bezoeken we gewoon niet. Dus eigenlijk hebben we alleen maar sympathieke vrienden in bloggenland.
Foto: een bloemetje voor al onze blogvrienden. Dit bloemetje heb ik zelf voor u geknipt(met de camera) in het Westbroekpark in Scheveningen.
In de duinen, vooral op de zanderige open plekken en langs de paden tieren de koningskroon en het slangenkruid weelderig. Ook de teunisbloem, het duinroosje, de klaproos, de duindistel en zelfs een olijvenboom staan in bloei. Wat doet die olijvenboom daar nu ineens in ons duingebied. Waarschijnlijk is die er jaren geleden spontaan ontstaan uit weggegooide olijfpitten. In een aantal tuintjes in onze buurt staan ook vijgenbomen en de vijg is nu nog groen, maar duidelijke zichtbaar aanwezig. Vorig jaar heb ik er eens een geplukt, maar de smaak was afschuwelijk. Waarom smaken die Scheveningse vijgen niet. Ligt dat aan het klimaat of aan de soort vijg. Is ons klimaat wat milder geworden, zodat ook mediterrane planten het hier meer naar hun zin krijgen? foto: teunisbloem en slangenkruid
Rechts boven op dit blog staat een foto van de Gelaarsde Kat.De Gelaarsde Kat is één van de sprookjes, die staan opgetekend in het boek: Histoires ou contes de temps passé, avec de moralités: Contes de ma mère lOye. Geschreven door Charles Perrault en verschenen in 1683. Andere bekende sprookjes uit dit boek zijn: Assepoester, Blauwbaard, de Schone Slaapster in het bos, Kleinduimpje en Roodkapje. Dit boek staat vooral bekende onder de naam: De sprookjes van Moeder de Gans. U kent deze verhalen ongetwijfeld. Als u klikt op die kat, dan vindt u daarachter een grote hoeveelheid door mij gemaakte fotos. Bijgevoegd een foto van de Gelaarsde Kat, midden in het Westbroekpark, waar niet alleen veel rozen staan, maar ook een aantal bijzonder fraaie beelden van hedendaagse kunstenaars.
Gisteravond, 17 juni, ging de zon om 22.03 onder. Een niet spectaculaire zonsondergang. Maar om 22.33 uur riep Annemiek mij en zei kijk eens naar buiten en toen zag ik de horizon met een bijzonder fraai gekleurde hemel in het noordwesten. Het leek wel of de zon even was teruggekeerd om ons met een fantastisch schouwspel te verrassen. Ik heb dit nooit eerder zo mooi gezien.
Toen ik onlangs in het Westbroekpark vertoefde, meende ik alleen te zijn met de rozen, de bomen en de vogels, maar opeens werd ik aangesproken door een man, die zijn trimochtendwandeling liep. Hij stopte even om een praatje te maken en had het over de rust, die er altijd in dit park heerst. Hij vond twee dingen jammer. Ten eerste dat er te weinig mensen van dit mooie park genieten. Alleen in het weekend en dan nog bij mooi weer hebben de mensen tijd. Anders altijd druk, druk, druk. En vervolgens vond hij het jammer, dat de wilde ganzen de boel verrinneweren(dit is streektaal/Haags voor ruïneren). Overal van die grote ganzendrollen en kapotgetrapte slootkanten.Daar heeft hij wel gelijk in; maar ja het zijn mooie vogels, die eigenlijk niet in ons land thuishoren, maar om er gelijk ganzenlever van te maken, dat is toch ook een beetje te cru.
Op de foto een paar jonge ganzen en die hadden ze misschien wel kunnen voorkomen.
Gisteren, 16 juni, ben ik naar een bazaar van een kerk geweest. Ik ga graag snuffelen op een bazaar. Meestal zoek ik naar boeken of geschriften, die iets met Scheveningen te maken hebben. Ik wordt in Scheveningen dan wel beschouwd als iemand, die alles over Scheveningen weet, maar zelf twijfel ik daar sterk aan. Als je iets meer weet dan de ander, wil dat nog niet zeggen dat je alles weet. Ik vond niets op die bazaar dat mij interesseerde. Ik was er snel weg en ging daarna even naar het Westbroekpark. Ik weet dat daar kikkers zitten en wilde die eventjes fotograferen. Dat eventjes viel wel tegen. Zodra de kikkers een beweging zien duiken ze onder water. Pas als je stil blijft staan en ze aan je gewend zijn, komen ze weer naar de oppervlakte. Op een gegeven moment zien ze je als een deel van hun omgeving en als je je dan heel rustig verplaatst, dan kan je pas fotos nemen. Het duurde bijna een uur stilstaan voor dat ik geaccepteerd was. Zie hier de uitsnede van een van de fotos. Zelf heb ik deze foto als bureaubladachtergrond gezet, maar schrik iedere keer als ik terug ga naar mijn bureaublad.