Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
20-07-2007
Even een vrijdagavondgroet
Als het weer meezit kunnen we vanavond genieten van het vuurwerk, dat afgestoken gaat worden op de Pier. Het weer ziet er goed uit, maar wie weet hoe dat omstreeks 22.30 uur zal zijn.
In de Telegraaf van vandaag staat op de voorpagina Nederland kampt met muizenplaag. Als de krant dat schrijft, dan neem ik aan dat dat ook wel zo zou kunnen zijn. Maar ik kan u verzekeren, dat ik de laatste vijf jaar geen muis(je) heb gezien. Ja wel van die muisjes op een beschuitje bij gelegenheid van de geboorte van een nieuwe wereldburger. Misschien komt het ook wel, omdat wij er altijd voor zorgen, dat het huis goed schoon is en het eten goed opgeborgen wordt. Tegenwoordig wonen we in een betonnen appartement, daar valt weinig te knagen voor die kleine knaagdiertjes. Weet u wat ik wel regelmatig zie: mussen, en juist deze diertjes zie je normaal gesproken niet veel meer in de stad; maar bij ons in de buurt, op de Badhuisweg, nestelen nog steeds een aantal mussen.
We hebben vanmiddag weer even van het mooie weer genoten. Om 10.30 zijn we in de Agila gestapt en kwamen 0m 15.30 uur weer thuis. Het laatste half uur was optrekken/stilstaan geblazen. Het werd steeds warmer in de auto. Bezweet, maar tevreden konden we ons thuis even verfrissen. Er was geen malt meer, daarom maar wat met alcohol: een Hertog Jan. U weet natuurlijk al waar we geweest zijn: eerst kaas kopen in Zoeterwoude en daarna allerlei kleine weggetjes uitgeprobeerd in het Hollands polderland. Vandaar vandaag een foto uit dat mooie gebied.
Ik denk dat iedereen zo zijn voorkeuren heeft wat betreft broodbeleg. De een wil kaas, de ander vleeswaren en weer een ander is een zoetekauw. Ik heb echter niet een echte voorkeur: ik vind alles lekker als er maar geen kaneel en/of teveel suiker in zit. Ik begin s-morgens met een boterham met alleen Becel, soms belegd met een schijfje komkommer of appel: dan heb ik in ieder geval mijn eerste stuk fruit voor die dag binnen. Op de zondag wijk ik hiervan af: dan eet ik twee beschuitjes: een belegd met kaas(oude) en de ander belegd met een gekookt eitje. Als lunch eet ik drie sneetjes brood: het eerste sneetje belegd met kaas en komkommer(als die laatste voorhanden is), de tweede met honing en de derde met appel/peren stroop. En die laatste is net op, daarom ga ik nu maar snel naar de wekelijkse markt om weer een voorraadje in te slaan. Ik denk maar zo: geniet van het leven en begin de dag goed. Foto: een ochtendgroet uit de tuin van het Vredespaleis.
En nu bent u dan aan de beurt. Van de eerste stranddag van juli heb ik genoten. Neen, ik ben niet naar het strand geweest omlui uitgestrekt te liggen in het zand en zo de nog bleke plekjes op mijn huid bij te laten kleuren. Ik was wel ca vijf uur op het strand om alle strandpaviljoens langs te gaan; kijken of er een naam veranderd was, of er een nieuwe eigenaar gekomen was. Alle strandpaviljoens staan nu netjes op mijn website over Scheveningen. Zo eens per jaar moet dat gecontroleerd worden. Het was gezellig druk op het strand en de boulevard. Het weer was nog wel niet optimaal, maar ik denk dat de strandbezoekers toch een fijne dag achter de rug hebben.
Bijgeplaatste foto heb ik gemaakt op 16 juli, gisteren dus, om 10.25 uur in de ochtend. Zo donker als het op de foto lijkt was het ook werkelijk. Met de computer kan je een dergelijke foto "verfraaien": dan lijkt de foto mooier, maar de sfeer verdwijnt. Daarom laat ik u deze foto zien onder de ware omstandigheden.
Dit zou het onderwerp voor deze dag kunnen zijn: de weervoorspellers zeggen, dat het vandaag droog zal blijven. De eendjes moeten terug naar hun eigen plas en kunnen geen gebruik meer maken van de meertjes die overal verschenen zijn na die vreselijke stortbui van gisteravond. Om naar te kijken is een onweersbui - stortregens, bliksems en donderslagen - een fantastisch gezicht. Maar de overlast die het kan geven is minder prettig. Wij zitten hoog en droog, maar de bewoners van de appartementen onder ons hebben pootje gebaad. De goten liepen over en de galerijen stonden blank. Daar moet door de bestuurder echt wat aan worden gedaan. Maar bestuurders zijn laks, die moet je echt achter de broek zitten: anders gebeurt er niet veel.
Een gewone foto uit 1906: Scheveningen, Gezicht van af het Palace Hotel. Links op de foto, het rood ingekleurde gebouw, de zijvleugel van het Kurhaus. Rechts op de foto ziet u het Wandelhoofd Wilhelmina(de in de oorlog verwoeste oude Pier). Wat is aan deze foto zo bijzonder? Er zijn toch vele fotos over Scheveningen uit het begin 1900. Inderdaad. Maar het bijzondere staat op de achterzijde: Deux Hollandais fairent un voyage par lEurope. Par moyen de vendre ces cartes. Parti 19 Février 1906. Tegenwoordig is sponsoring een heel algemeen begrip, maar dat dit soort sponsoring ook al in 1906 plaatsvond, dat vind ik toch wel bijzonder. foto van de bijzondere kaart
Berlage is op 21 februari 1856 geboren in Amsterdam en studeerde daar aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten en daarna in Zürich. Hij werkte in Frankfurt en reisde in Italië. Zijn eerste werken zijn in de stijl van de neonrenaissancistische school. Nadat hij in 1889 zelfstandig architect werd, maakte hij zich gaandeweg geheel los van de bestaande opvattingen en vond hij de wat strenge, niets verhullende bouwstijl, de Nieuwe Zakelijkheid. In zijn werk maakt hij veel gebruik van de baksteen.In den Haag en Scheveningen zijn veel bouwwerken van zijn hand o.a. het gebouw van de Nederlanden van 1845(Raamweg), het Haags Gemeentemuseum(Stadhouderslaan), de Christian Science Church(Andries Bickerweg) - de enige kerk van de hand van Berlage, die ooit werd gebouwd - , de boekhandel(de Drie Hoekjes), de Villa Henny(Scheveningseweg). Berlage overleed op 12 augustus 1934 in Den Haag.
Overwinning Rasmussen in de 8e etappe van van de Tour de France en drager van de gele en bolletjestrui. En daarmee een prachtig resultaat voor mijn bank: de Rabobank.
Het Vredespaleis is de zetel van het Permante Hof van Arbitrage, het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties, de Haagsche Academie voor Internationaal Recht en een Bibliotheek. Het idee voor een Vredespaleis werd in 1900 gelanceerd door de Russische diplomaat Friedrich Martens en de Amerikaanse diplomaat Andrew Dickson White. In 1903 doneerde voor dit doel de Amerikaan Andrew Carnegie een bedrag van 1,5 miljoen dollar; dit bedrag werd ondergebracht in de Carnegie Stichting tot het bouwen, inrichten en onderhouden van een rechtsgebouw en een boekerij ten behoeve van het Permanent Hof van Arbitrage". De bouw van dit gebouw vond plaats tussen 1907 en 1913.
Vandaag zal het wel wat drukker worden op het strand van Scheveningen dan op bijgaande foto. Het is in ieder geval fijn weer voor de vakantiegangers. De temperatuur aan de kust wordt zon 20º en dat is nu net goed voor een aangename verkoeling. Wordt het te warm vandaag, houdt je dan rustig. Drink veel, vooral water. En blijf niet te lang in de zon zitten. Maar verder gewoon genieten van de nieuwe dag.
Op de grens van Scheveningen en Den Haag ligt op een internationaal terrein dit gebouw, beter bekend als het Vredespaleis. Morgen vertel ik u iets over de geschiedenis van dit paleis. Over zijn ontstaan en zijn functie. Misschien is dit gebouw in de hele wereld wel het meest bekende gebouw van Nederland, Hoewel het helemaal niet op Nederlands grondgebied ligt. Dit stukje grond, waarop dit gebouw staat, is eigendom van heel de wereld. Vrede is niet deelbaar.
Eindelijk heeft Tom Boonen zijn etappe. In een spannende finale gaf hij iedereen het nakijken en finishte als eerste. Goed gedaan jochie. De vlag in top.
Na mij s morgens gewassen te hebben is mijn eerste gang de weg naar de brievenbus: van de 7e etage met de lift naar de 2e, vervolgens ca 50 meter lopen. En wat vind ik dan de laatste tijd in de bus: geen krant. Weer terug naar mijn appartement en op die manier heb ik al een ochtendwandeling gemaakt van 100 meter plus een keer de trap af en een keer de roltrap op. De volgend stap is dan de gang naar mijn computer om de Telegraaf te melden, dat de krant weer niet bezorgd is. Tot gisteren deed ik dat via de telefoon, maar mijn telefoon lijkt wel op hol geslagen: zodra ik die oppak, maakt hij inmiddels al automatisch contact met de Telegraaf (grapje). Maar vanmorgen, toen ik omstreeks 9.00 uur opnieuw de wandeling maakte werd ik extra goed bedeeld: ik ontving het ochtendblad van woensdag, van donderdag en twee exemplaren van vrijdag. Mijn oudpapierbak zat dus gelijk vol. Foto: van riet kunnen ze ook papier maken, denk maar aan de papyrus.
Nog even voor het slapen gaan wil ik jullie meenemen voor een romantishe wandeling over het strand van Scheveningen, waar de golven als een bruidssluier langs de kust ranken. Hopelijk een voorproefje voor de komende dagen.
We gaan de goede kant op. Vooruit, want achteruit lopen is ongemakkelijk. Even over je schouder kijken naar wat achter je ligt; het is net als in de achteruitkijkspiegel tijdens het rijden. Het verleden schuift steeds verder weg. Je bent op weg ergens naar toe. Naar het mooie weer, dat aan de horizon al zichtbaar wordt; naar je vakantiebestemming; afschudden wat achter je ligt en beginnen aan een nieuwe start. In de rugzak zit altijd nog wel iets uit het verleden. Dat wil je (nog) niet kwijt: dat zijn herinneringen. Fluitend naar buiten en fluitend weerom. Maak er wat van... ieder dag opnieuw.
Speciaal voor hugo http://blog.seniorennet.be/tenvrede zet ik nu een foto als bijlage. Deze foto heb ik gisteren gemaakt in de omgeving van het plaatsje Kethel. Deze foto draag ik aan jou op voor je sympathieke manier, waarop jij in bloggenland rondrijdt.
Vandaag beginnen we met het resultaat van gisteren. Onze tocht en wandeling in het Hollandse land heeft een aantal mooie herinneringen opgeleverd. Na een paar pittige regenbuien de afgelopen dagen, waar wij hier in Scheveningen niet zoveel van gemerkt hebben, was het in het Hollandse polderland een drassig waterland geworden. De dijkpaden waren bijna ontoegankelijk, tenzij je er geen bezwaar tegen had natte voeten te krijgen. Die natte voeten heb ik dus wel moeten ervaren. Maar dat heeft wel veel voldoening gegeven. De rietkragen langs de poldersloten en de dreigende onweerswolken waren een mooi decor voor fraaie uitzichten.