Als je in Scheveningen aan de mensen, of het nu bezoekers of bewoners zijn, en je vraagt naar de betekenis van pierewaaien, dan kijken ze je aan of je een zonderling bent. Lekker over de boulevard of langs het strand wandelen of lekker uitwaaien op de Scheveningse pier. Maar ze weten niet dat pierewaaien niets te maken heeft met de Scheveningse pier of welke pier dan ook. En als je dan in het woordenboek het woord pierewaaien opzoekt, dan vindt je de verklaring: aan de zwier gaan of zoals bij Stijn Streuvels: doelloos ergens vertoeven: “hij bleef daar wat pierewaaien met de ellebogen op de dis”.Maar waar heeft het woord dan wel mee te maken; met het Russische woord “pirovat” en dat betekent ‘feesten, fuiven’. En of je dat nu op het strand, de boulevard, het strand of waar dan ook elders doet, het is altijd een prettige bezigheid.

Foto: deze man kwam even pierewaaien in Scheveningen.

In 1994 besloot de overheid, dat Tiengemeten een natuurgebied zou worden. Geen kerncentrale of baggerstort. Nee, de natuur zelf zal het werk opknappen. Korte tijd later is Natuurmonumenten eigenaar van het eiland geworden. Onlangs is er een verbinding gemaakt met het open water en zodoende hebben eb en vloed invloed op een gedeelte van het eiland. Hierdoor ontstaat een ideale plaats voor steltlopers, roerdompen, reigers, lepelaars, kluut en tureluur. Hoewel Tiengemeten pas sinds kort in zijn nieuwe vorm bestaat is het nu al een natuurgebied, waar de stilte alleen door mijn voetstappen verstoord wordt en de horizon en de wolken elkaar ontmoeten. Gisteren, 15 september 2007, hebben we dit eiland bezocht.

Mijn geschrijf op de 10 en 14 september heeft wel het een en ander losgemaakt. Zes bloggers onderkenden hetzelfde. Hopelijk heeft het een positief effect op normaal gebruik van het blog. Maar de tijd gaat verder en we blijven genieten van de vele goede dingen, die het blog(gen) ons biedt. De zon schijnt en morgen is het een dansfestijn op de boulevard. Swinging and Dancing Scheveningen. Ook buiten de vakantieperiode is het op Scheveningen goed toeven. Misschien zelfs aangenamer dan in de drukke vakantiedagen. Zelf gaan we binnenkort ook even genieten van een wat langere vakantie in een zonnig land. En iedereen weer bedankt voor zijn/haar bezoekjes aan mijn blog.

Foto: je moet geen oude koeien uit de sloot halen, maar dit stukje historie uit Zutfen is nog steeds een stukje realiteit.

Is het dan toch waar, wat ik afgelopen maandag in mijn blog schreef. Slechts één persoon reageerde. Dinsdag, woensdag en donderdag heb ik niets op mijn blog geschreven in de hoop dat er meerdere bloggers zouden reageren. Helaas tot nu toe niemand meer. Ik begin me af te vragen, wordt er dan niet gekeken naar de andere bloggers en schrijf ik mijn ervaringen dan alleen maar voor de kat zijn viool? Pierre leest mijn ervaringen, Amro Fait ook, Amourette soms, Hugo, Franske, Pietje, Jan ook en zo zijn er gelukkig nog een aantal blogvriendinnen, Hartendame en Greta en soms Yolanda. Maar er zijn er ook nogal wat, die slechts zeggen: ‘goedemorgen’, ‘welterusten’ of ‘ik wens u een prettige dag’ en dan zie je even later op heel veel andere plaatsen exact hetzelfde prevelementje staan. Dan ga je toch echt denken aan ‘knippen’ en ‘plakken’.

De bijgevoegde foto maakte ik onlangs tijdens een paar dagjes Uit in de omgeving van Zutfen.

Het valt mij op, dat er niet alleen op mijn blog, maar ook bij veel andere blogs in bloggenland steeds meer bezoek komt van bloggers, die niet geïnteresseerd zijn in het blog van de ander, maar komen om te scoren om op de overzichten op de hoogste plaatsen te geraken. “Hoe kom je daar nu weer bij “ zult u denken. De meeste bezoekers vragen om een tegenbezoek, maar heel vaak gebeurt het, dat je bij een tegenbezoek op een blog niets nieuws te zien krijgt: dat stond er gisteren ook al op en eergisteren ook. Ik vind dit jammer, want uit beleefdheid reageer ik bijna altijd op de bloggroeten en dat kost veel tijd. Van sommige bloggers krijg ik wel twee keer per dag een verzoek om hun blog te komen bezoeken. Tegenwoordig wacht ik een paar dagen: dan kan ik alle dubbele begroetingen eerst verwijderen en daardoor wordt mijn gastenboek gelijk behoorlijk uitgedund. Ik probeer iedere dag wat nieuws op mijn blogje te zetten: een korte tekst en een nieuwe foto. Ik vind het leuk als veel mensen uit belangstelling mijn blog bezoeken. En als ze dat waarderen en laten blijken, dan voel ik me gestreeld, maar verschoon mij a.u.b. van al die bezoekjes, die alleen maar voor de ‘klik’ komen.

Bijgevoegde foto: een van de gehandicapte gasten bij de Ooievaarsrun, die genoot van het feest.

Gisteren was er veel te doen in Scheveningen. Ik vertelde het u al gistermorgen. Maar voor mij gebeurde er nog veel meer. Eerst ging ik ’s morgens even een winkelier feliciteren met het openen van een nieuwe schoenwinkel bij ons in de buurt. Vervolgens reed ik even door naar de H.Anthonius Abt, om wat foto’s te maken van het kerkinterieur. Het licht was slecht, dus geen foto’s, maar wel even de toren in en hoog in die toren heb ik fraaie foto’s kunnen maken van de omgeving. Daarna naar de Ooievaarsrun en daar kreeg ik een tip, dat ik mee kon varen als genodigde op een zeer bijzonder schip, dat de dag daarvoor pas in de vaart gekomen was, en zo’n aanbod sla je natuurlijk nooit af. Varen op een spiksplinternieuw schip van 50 meter lengte, 9 meter breed, en een vermogen van 6000. Met een snelheid van 26 knopen (dat is ongeveer 48 kilometer per uur) is dat een echte sensatie.
foto: het nieuwe schip Doña Diana; is het geen schoonheid?

Vandaag een stralende dag voor de gehandicapten, die mee mogen rijden in een van de ruim 300 vrachtwagens, vooraf gegaan door een brandweerwagen met sirene een tocht maken via het Westland naar de visafslag in Scheveningen, waar hun een groot feest te wachten staat. Vandaag en morgen ook Open Monumentendag; op deze dag staan belangrijke panden open voor bezichtiging. Op het strand een Stuifzandtoernooi Jeu de Boules en het Orangina NK Beach Tennis. Er valt vandaag weer heel wat te beleven in Scheveningen, waar de zon schijnt en het een mooie dag belooft te worden.

Vanmorgen keek ik naar buiten en ik dacht meteen: “snel mijn camera pakken”. Wat ik buiten zag, had ik nog nooit eerder gezien. Het was 7.44 uur. De opkomende zon zit op de foto nog achter het flatgebouw, maar boven het gebouw zie je een paar merkwaardige stralenbundels, waarschijnlijk ontstaan door de nog laaghangende ochtendnevel. Het was maar van heel korte duur. Ik had geluk, ik was op het goede moment op de goede plaats. En dat geluk moet je vaak hebben bij het fotograferen.

Een pneumatische hamer of hoe zo’n ding ook mag heten klinkt als een mitrailleur door in ons appartement. Tramrailwerkers van de HTM zijn bezig een trambaan die leidt naar de remise ongeveer 4 centimeter omhoog te brengen. Daarvoor moet de bestrating er uit. De straat of liever het tijdelijk zandspoor ziet er wel schoon uit nu: deze straat lijkt - wel iets minder dan vroeger – op een drollengoot, waar bewoners uit de omgeving hun honden uitlaten en de uitwerpselen niet opruimen, wat in Den Haag verplicht is. Ruim je dat vuil niet op, dan riskeer je een fikse boete, maar ja als er niet of niet genoeg gehandhaafd wordt, dan nemen die mensen dat niet zo nauw. Vooral in de zomer kan het daar behoorlijk stinken. Gelukkig merk je dat niet als je zevenhoog woont.

Bij een behoorlijk groot aantal bloggers is er de afgelopen dagen een knapzakje in de brievenbus van het gastenboek gedeponeerd. En de bloggers die dat zakje even controleerden zaten ineens op mijn blog. Ik wist van niets, maar ze waren van harte welkom. En ik hoop dat ze van dat onverwachte uitstapje naar mijn blog genoten hebben. Misschien komen ze nog eens terug en als ze dan een berichtje achterlaten, dan krijgen ze van mij altijd een berichtje terug; niet alleen maar een bezoekje en wegwezen, maar een kort briefje en een uitgebreid bezoek aan hun blog. Natuurlijk bedank ik Yvette uit Kuurne, die dat knapzakje bij jullie en bij mij in de brievenbus stopte.

Ik stuur haar hierbij haar knapzakje met dank retour.

Dat was wel even een geschutter vanmorgen op het blog. Niet alleen mijn eigen provider had problemen, maar ook op het blog was niet binnen te komen. Gelukkig zijn de problemen nu opgelost. Het is nog vroeg in de morgen en we kunnen toch weer contact maken en daar gaat het toch maar om. Vanmorgen vroeg beloofde het een mooie dag te worden. Blauwe hemel met hier en daar een wolkje, maar inmiddels is het andersom zware wolken en hier en daar een klein stukje blauw. Het wordt in ieder geval een dag vol afwisseling. Gisteravond maakte ik bijgevoegde foto tijdens een regenbui.

Vandaag schijnt weer de zon. De kinderen van het basisonderwijs/speciaal onderwijs zijn vandaag weer voor de eerste dag naar school. Buiten hoor of zie je nu geen kinderen, maar op die eerste dag op school zullen ze wel het hoogste woord voeren door te vertellen over de vakantie en over alles wat ze de afgelopen tijd hebben meegemaakt. Op 20 oktober hebben ze (in Nederland midden en zuid) weer herfstvakantie; ik denk dat de kinderen daar nog niet naar uitkijken. In vergelijk met vroeger hebben de kinderen tegenwoordig wel veel vakantie. Wij hadden: vier weken zomervakantie, een week kerstvakantie en een week paasvakantie. En verder alleen maar extra vrij op de algemene en christelijke feestdagen. Wij brachten de vakantie door in onze straat samen met de andere kinderen: in die tijd was er nog geen sprake van een vakantiereis naar het buitenland; een dagje strand, dierentuin of speeltuin en dan had je het wel gehad. En wij waren tevreden: wij wisten niet anders.
foto: shantykoor op de boulevard van Scheveningen

De foto op mijn blog van een Scheveningse vrouw heeft op een aantal personen indruk gemaakt. Maar waarom alleen het hoofd en niet de hele dracht. Annemiek en ik hebben in het verleden deel uitgemaakt van een Scheveningse klederdrachtengroep. Daarom heb ik als eerste foto gekozen voor een foto uit die periode. Het was in het jaar 1988, dat in Scheveningen herdacht werd dat de latere koning Willem I 175 jaar eerder - dat was dus in 1813 - voet aan wal zette in Scheveningen. Annemiek en ik werden toen gefotografeerd in de Keizerstraat en in dracht. De hier getoonde dracht was de dracht uit de wel heel sombere periode: oorspronkelijk was de dracht vrolijk en ook tegenwoordig wordt deze sombere dracht niet vaak meer gedragen. Als je tegenwoordig nog Scheveningse dames in dracht ziet lopen dan ziet het er heel wat fleuriger uit. Maar daarvan laat ik u een volgende keer wat zien.

Voor buitenstaanders een verrassing, voor bewoners van Scheveningen toch nog een verschijning die we regelmatig ontmoeten; een Scheveningse vrouw in dracht. Wel niet dagelijks maar toch zeker eenmaal per week. Als je door de Keizerstraat loopt of op de boulevard wandelt kom je ze nog wel tegen. Zo ook vandaag: ze zat daar voor de Pier rustig op een stoeltje te genieten van de shantykoren. Een stralend zonnetje had haar naar buiten gelokt. Ik ben een bekende in Scheveningen en als ik vraag: ‘mag ik van u een foto’ dan wordt dat maar zelden geweigerd. Hier is ze dan.

Met een stevige westenwind en een buitentemperatuur van 16,5 graden begon voor mij vanmorgen om 7.00 uur de dag. Maar inmiddels schijnt de zon mijn werkkamer binnen. Dat hebben we ten minste al binnen. Er slingeren nog wel een paar donkere wolken door de lucht, maar die zullen ook wel weer verdwijnen. En anders toch maar een regenjack meenemen, al is het maak in de kofferbak: je kunt nooit weten. En nu maar duimen voor die ca 10 dagen met een overdagtemperatuur van meer dan 20 graden. Vandaag kunnen we in ieder geval op de boulevard genieten van het “Schevenings Shantykoor Festival”, waar aan 9 koren zullen deelnemen. Belangstelling? Ze beginnen te zingen om 12.00 uur en houden pas om 18.00 uur op.

Volgens de meteorologische seizoensindeling beginnen de seizoenen op de 1e dag van de maanden maart, juni, september en december. Dit is dus een andere indeling dan de sterrenkundige indeling. Door de meteorologische indeling is het eenvoudiger om de internationale statistieken te vergelijken. Daarmee is ook de aanduiding septembermaand herfstmaand beter te begrijpen. Maar herfstmaand betekent niet direct herfststormen en lage temperaturen: het kan best een heel mooie nazomermaand zijn: in Nederland komen in de maand september ongeveer 10 dagen met gemiddelde dagtemperaturen van boven de 20 graden voor. En voor  dat aantal wil ik graag gaan.

Op 26 juli had mijn vriend een nieuwe modem/router geïnstalleerd zodat Annemiek vanuit de woonkamer nu rustig draadloos kan internetten. Maar eergistern was mijn computer om onverklaarbare redenen op vakantie gegaan en zaten we met de gebakken peren. Na veel zoeken is het euvel gevonden en gerepareerd. De barometer staat op regen, maar hier schijnt nog steeds de zon. Over drie dagen komen onze buurtjes weer terug van vakantie: dan is het weer wat gezelliger op de gaanderij.
Ons plein was zondag een gezellige happening. Eeen draaimolen, een autobaan en een springtoestel en heel veel kramen met een grote verscheidenheid aan artikelen.

Ik mag van Annemiek even haar laptop lenen. Mijn PC heeft verbindingsproblemen; dat wordt in de loop van de dag opgelost. Het is nu even behelpen. Maar sraks komt Annemiek weer terug en dan wil zij natuurlijk achter de computer. Ik maak het daarom maarkort vandaag; gelukkig schijnt de zon; ik zal me dan ook best kunnen vermaken en trouwens mijn computer doet verder wel alles, alleen de internetverbinding is niet beschikbaar. Ik wens u allen een heel fijne dag en bedankt voor alle berichtjes van de afgelopen twee dagen.

Het zijn niet de zwoele avonden, die wij nog uit het verleden kennen, maar het zijn wel de avonden met prachtige zonsondergangen. De wind staat soms gunstig vanuit zee, waardoor de horizon een strakke lijn is. Vandaag staat er een zwakke aflandige wind en dat zou wel eens nevel boven zee kunnen betekenen in de loop van de middag. Maar als de wind even om gaat dan hebben we vanavond ook weer een prachtige zonsondergang.
Het lijkt of de mensen elkaar ontmoeten, maar ze genieten van de zonsondergang en passeren elkaar toevallig.

Vanmorgen eerst maar eens begonnen om mijn werkkamertje op orde te brengen. Dat betekent op de eerste plaats de vloer schoon. Geen paperassen of boeken op de grond maar netjes(?) op de planken in de boekenkast. Nu maar goed onthouden, waar ik alles heb opgeborgen, want anders ligt binnen de kortste keren de vloer weer bezaaid met allerlei werkmateriaal. Even stofzuigen en mijn kamertje ziet er weer piekfijn uit.
foto: de ondergaande zon bij Scheveningen op 26 augustus