In de laatste teksten – gisteren en vanmorgen – wordt gesproken over het noordelijke havenhoofd en het zuidelijke havenhoofd  en over het noorderhavenhoofd en het zuiderhavenhoofd. Is er dan verschil in betekenis tussen noordelijke havenhoofd en noorderhavenhoofd? Er is geen verschil, maar op Scheveningen spreken we nu eenmaal over het noorder- en het zuiderhavenhoofd; de Nederlandse woordenlijst kent deze woorden niet. Maar ook in het boek “De spreektaal van de Scheveningse kustbewoners” wordt over dit afwijkend spraakgebruik niet gerept. Op bijgevoegde foto ziet u rechts op de foto het oude – in 1902 voltooide – noorderhavenhoofd en op de achtergrond de havenlichten van het nieuwe noorder- en zuiderhavenhoofd.

Het zuiderhavenhoofd heeft een lengte van 730 meter, het noorderhavenhoofd heeft een lengte van 580 meter. Met de aanleg van  de haven van Scheveningen werd eind 1900 begonnen. De haven krijgt twee havenhoofden: het noorderhavenhoofd (gereed in 1902) en het zuiderhavenhoofd (gereed in 1903) hebben een lengte van 295 meter). In 1971 zijn deze havenhoofden verlengd tot bovenvermelde lengte. Gisteren toonde ik u een foto van het noorderhavenhoofd met de rode banden en het rode havenlicht, vandaag het zuiderhavenhoofd met de groene banden en het groene havenlicht. Op de foto van vandaag heeft u tevens een mooi beeld van het fraaie nieuwe schip Dona Diana.

Vanmorgen zag u het havenlicht op het noordelijke havenhoofd met een rood licht; op bijgaande foto ziet u het zuidelijke havenhoofd - en neem maar van mij aan – met het groene licht. Een uitvarend schip heeft het groene licht aan bakboord en een binnenkomend schip heeft het rode licht aan bakboord. Vanuit zee geeft het groene en rode licht de havenmonding aan. Een schip moet altijd binnenvaren met het rode licht aan bakboord: vanaf de stuurhut dus gezien aan de linkerzijde. Het zuidelijk havenhoofd is in Scheveningen langer dan het noordelijke havenhoofd zodat een schip meestal al een beetje uit de wind en uit de stroming de haven kan binnenlopen.

De ingang van de haven van Scheveningen wordt gevormd door twee havenhoofden die zich vele meters ver in de zee uitstrekken. Het noordelijk en het zuidelijk havenhoofd. Het noordelijk havenhoofd is voor mij wat gemakkelijker te bereiken en ik ben dan ook vaak op het hoofd te zien. Zo ver in zee heb je een prachtig zicht op strand en zee. Het geluid van de zee en de meeuwen omringt je en stadsgeluiden zijn volledig weggestorven. Zeehengelaars zitten te wachten op iemand, die ze nog nooit eerder gezien hebben. Af en toe vaart een schip de haven in of uit. Als ik het havenhoofd op ga, ben ik altijd gewapend met de camera: er is altijd weer wat te beleven. Op de foto het havenlicht van het noordelijk havenhoofd. Het schip dat juist binnen loopt is nieuw en heeft een zogenaamde bijlboeg. Een nieuwe ontwikkeling in de scheepsbouw.

Zoals ik u gisteren al meldde is in Scheveningen Kerstmis al begonnen. Sinterklaas moet nog komen, maar die mag maar even komen. Op zaterdag 17 november arriveert de goedheilig man in de Scheveningse haven en zal hij om 11.30 uur voet aan wal zetten. De kinderen hebben dan al lang staan wachten, terwijl ze zingen “Zie ginds komt de stoomboot…” De zwarte, blanke, bruine en alleregenboogkleurige Pieten zijn dan al aan de wal. Die maken de kinderen al vanaf 11.30 blij met hun vrolijke optreden. Maar de kerstman durft zich dan nog niet te laten zien, die schijnt een beetje bang te zijn voor Sinterklaas.  Voor de kinderen breekt er weer een gezellige tijd aan. En voor de commercie, want daar draait het tegenwoordig toch helemaal om, een drukke periode, die aan zal houden tot eind van het jaar.
Foto: Palacepromenade Scheveningen, 1 november 2007

Zoals reeds eerder gemeld, maar nu echt effectief, is een gedeelte van Scheveningen nu al in kerstsfeer gehuld. Het Gevers Deynootplein/-weg en Palacepromenade zien er als kerstfeestelijk uit. Als bewijs een foto, die enkele minuten geleden genomen is.

Gisteren op bezoek geweest bij mijn zwager, die zijn verjaardag vierde. Samen met twee broer hebben zij een van de grootste komkommerbedrijven van Nederland. Vandaag is de laatste pluk en morgen mogen Turkse mensen uit de omgeving het restant komen plukken tegen een kleine vergoeding per kilo. Morgen komen zo’n 30 mensen de kassen leegplukken en daarna moeten alle planten en het plastik worden geruimd. Daarna worden de kassen gereinigd en weer gereed gemaakt voor de nieuwe jonge komkommerplanten, die over een paar weken zullen worden geplant. En zo zijn er met Kerstmis meer nieuwe smakelijke Hollandse komkommers beschikbaar voor de feestdis.

Foto: Zutfen, een mooi plaatsje in de provincie Gelderland. We komen ook wel eens ergens anders dan alleen in de omgeving van Scheveningen

Het feest weer van de spoken en de heksen, maar wij laten ons niet beheksen:
Halloween, halloween,
ik houd het voor gezien
ik ga vandaag een feestje vieren
laat die spoken en heksen maar tieren
Halloween, halloween,
ik houd het voor gezien.

Eindelijk dan op de normale snelle wijze op het blog. Soms hebben programma's kuren en dan is het zoeken waar het probleem zit. Je kunt er best een grapje over maken: het overkomt iedereen wel eens. Maar net in de Belgische vakantieperiode komt dat niet zo goed uit, zeker niet als het weer niet helemaal meewerkt en thuiszitten soms de enige optie is. Maar a la, we gaan er vandaag maar weer tegen aan; weer of geen weer. Rekken en strekken, even zuchten en dan verder gaan met rustig ademhalen. Ik wens u allen een heel fijne dag.
Een nieuwe foto voor de dierenliefhebber,

Het is nog pikkedonker in België, tenminste mijn blog blijft na lang wachten zwart. Geen tekening, geen beeltenis alleen een zwarte pagina. Wat moet ik daar nu mee; met witte letters tikken helpt ook al niet(wat ben ik toch een simpele ziel hè); vroeger op school schreven we ook met een wit krijtje op een zwart schoolbord, later werd dat een geel krijtje op een groen schoolbord, net de Haagse vlag: ook groen/geel. In ieder geval is de foto wel gelukt: een foto van een pikdonkere nacht zonder sterren, zonder maan, alleen maar zwart. Ik probeer het vandaag nog wel een keer. Kul noemt Annemiek dit: flauwe kul.

Ik heb nog een mooie paardenfoto, die ik maakte in Stompwijk. Ik hoop dat ik er u een plezier mee doe.

Op mijn internetsite www.allesoverscheveningen.nl vindt u onder het hoofd "Extra info" de tekst "stuur een kaartje"; als u hierop klikt krijgt u een keuze uit 136 kaartjes, die u via het internet kunt versturen naar familieleden, vrienden of kennissen. Deze kaarten zijn uniek en u kunt ze dus nergens anders op het internet vinden. Het ontwerp en de foto's zijn gemaakt door mij en mijn vriend Johan Roos. De bijgevoegde kaart werd door mij gemaakt.

De nacht van vannacht was een bijzondere nacht. Niet alleen omdat vannacht de klok een uur teruggezet werd in verband met de wijziging van zomertijd naar wintertijd. Vannacht was er in een groot aantal steden een afspraak gemaakt om de nacht ook echt nacht te laten zijn. Alle overtollige verlichting uit. Toen ik vannacht om ca 2.30 uur (dus nog zomertijd) naar buiten keek, lag de stad Den Haag verborgen onder een zwarte wolkendeken. Geen sterren, geen maan, geen lichtreflectie op de wolken, alleen maar duisternis. Dat is voor een stadsmens een bijzondere ervaring. Normaal zie je ’s nachts altijd de stad, vannacht alleen maar nacht. 
Foto: het was een donkere nacht en de foto zou slechts een zwart vlak laten zien. Dus dan maar geen foto.

Mijn computer is weer bij de tijd: genezen en ontslagen uit de ziekenboeg. Maar ik zit als een duf konijn achter of volgens anderen voor mijn computer. Eigenlijk gekke uitdrukkingen. Ik sta voor het raam en kijk naar buiten. Ik zit achter mijn schrijfbureau, terwijl het schrijfbureau voor me staat. Ik zit achter mijn computer, terwijl ik naar het scherm kijk, dat voor me staat. Ik zit wel voor de televisie, maar niet er achter. De mensen zeggen ook vaak dat ze een aspirine innemen voor de hoofdpijn, maar ze doen het tegen de hoofdpijn. En zo wonen we op Scheveningen en we bedoelen dat we in het stadsdeel Scheveningen wonen. Eigenlijk is de taal soms een vreemd iets; maar het gaat er uiteindelijk om dat we elkaar begrijpen. U merkt het wel aan mijn artikeltje, dat ik zo duf ben als een konijn.

Niet alleen mijn computer is ziek, ook de specialist ligt met koorts te bed en ik zelf loop al de hele dag rillend door het huis, terwijl de centrale verwarming toch op 23 graden staat. Ik heb het nooit koud, maar vandaag sta ik met een extra trui aan te rillen van de kou. Met hoofd lijkt een wattendoos. Ik ben niet iemand, die de hele dag in bed kan liggen en slapen overdag doe ik liever niet, want dan duurt de nacht zo verschrikkelijk lang. Dus loop ik als een zombie door het huis en probeer me te verpozen op de laptop van Annemiek. Af en toe neem ik een paracetamol in de hoop daarmee de koorts te kunnen onderdrukken. Ik denk dat ik straks voor ik naar bed ga maar een stevige borrel neem en hoop dan na een goede nachtrust toch van het weekend te kunnen genieten. 
Toch maar even het strand, maar nu richting Europoort.

Sommige mensen vragen zich af, waarom je op het blog komt van een ander: kijken of lezen. Ik heb geen kijk- of leesblog: ik heb een blog waarop ik mijn dagelijkse ervaringen of oude herinneringen plaats en als het kan met een mooi plaatje.Voor lezen neem ik een boek, tijdschrift of de krant. En blog bekijken is voor mij: gewoon kijken en luisteren naar wat andere bloggers te vertellen hebben, de dagelijkse dingen: ellenlange verhalen sla ik meestal over, maar soms lees ik wel eens een persoonlijk gedicht, een goede mop of een persoonlijk verhaal. Ik verwacht geen schrijvers op dit blog, die hebben hun uitgevers en een heel groot leespubliek. Dat was dan weer mijn bedenkseltje voor vandaag. Morgen misschien goede berichten over mijn zieke computer, inmiddels staat die pc onder specialistische behandeling.
De strandtenten zijn weg: het strand is weer van ons.

Het is nog steeds niet gelukt. Het probleem is dat na een storing mijn netwerkkaart niet meer correspondeert met mijn modem/router. Dat betekent dus een andere netwerkkaart. Gisteren hebben we maar besloten, dat we dan alles maar draadloos gaan doen. Annemiek was al via mijn modem/router draadloos verbonden met het internet en vanaf donderdag hopelijk ook mijn pc. Door een foutieve inschatting was ik ook mijn meeste programma´s kwijt, maar die heb ik inmiddels voor een belangrijke deel opnieuw kunnen installeren. Om mijn blog niet te saai te maken kan ik een van mijn eerder gemaakt foto´s uit het bestand van Annemiek ophalen. Het is hier een beetje saaie dag, maar we zullen er toch wel weer wat van moeten maken.

Vandaag heb ik een afspraak om 10.00 uur en krijg van Annemiek toestemming even van haar laptop gebruik te maken. Reden: mijn pc voelt zich nogal zwakjes en is nog niet helemaal hersteld. Vanavond komt de dokter nog even kijken en dat zal mijn pc wel wat opvrolijken. Vannacht heeft het hier bij ons voor de eerste keer dit najaar gevroren. Op onze galerij wees de thermometer 1 graad aan, maar de daken waar we op uitzien zijn helemaal wit. Ik heb er een foto van gemaakt en hoop die u morgen of in de loop van de dag nog te kunnen tonen. Het wordt in ieder geval een zonnige dag en daar gaan we van genieten.

Gisteren kwam ik niet aan de bak om op de laptop van Annemiek een berichtje te schrijven. We hadden een langdurig bezoek van een computerdeskundige, die mijn PC weer in orde zou maken. Het probleem is gevonden – een beschadigd gedeelte van 12 Kb  op mijn harde schijf -. Op zich niets bijzonders, maar wel als die fout net op de verkeerde plaats zit. Het probleem is nog niet helemaal opgelost, maar hopelijk komen we er vanavond uit. Ik ben wel al mijn programma´s en ca 5.000 foto´s kwijt. Jammer. Maar gelukkig had ik er al veel op cd´s gesaved. En als de computerdeskundige even weg was, zat natuurlijk Annemiek zelf achter haar laptop. Nu is ze even naar de aqua-arobics en heb ik even de kans om iedereen te bedanken voor hun berichtjes; zodra mijn computer in orde is zal ik iedereen persoonlijk bedanken.

Vanmorgen wilde ik de computer aanzetten, maar die vertikte het. Na nog een paar keer geprobeerd te hebben, heb ik de moet maar opgegeven. Eerst maar wat boodschoppen doen en samen met Annemiek zijn we naar de kaasboerderij gestapt om de voorraad kaas aan te vullen. Thuisgekomen dacht ik even opAnnemiek haar laptop een berichtje op het sennet te zetten, maar zij was mij voor.Dus maar even wachten en de kans waarnemen als ze er even niet is.Nu is ze een boodschap gaan doen en ben ik snel achter haar scherm gekropen, om toch maar even iets van me te laten horen. Ik wens iedereen een prettige zondag (hier in Scheveningen schijnt de zon, maar de temperatuur buiten is slechts 10 graden. Mijn foto´s staan op mijn eigen computer, dus niet even geen plaatje bij de tekst.