Kreeg daarnet een mail van Wout én wat een fijne verrassing !!! Hij mailde ook het ZELFGESCHREVEN lijstje van ons lieve Hannah erbij. Het is zo mooi én 'aandoenlijk' om haar verlangpakjes te lezen, vooral omdat er zo'n schattige schrijffouten in voorkomen. Ik typ haar lijstje exact na, mét de fouten (de schat zit pas sinds september '05 in het eerste studiejaar en wat doet ze toch haar best !).
Lijstje: fiets, snoep, kim en tom van leesboek, de deevdees van wingjs (???), voor mijn kaamer, een knufel poes, bloemen (???), een pop, kompjoeter spelen, spelen, van hannah, voor mijn kommunie, fiets en een ring
Dit vind ik zalig om te lezen, en wat valt er op ? Het eerste én ook laatste wat Hannah vraagt is een fiets. Dan moeten we met enkele familieleden geld bij mekaar doen om aan haar grootste wens te voldoen...
Ook +/- goed nieuws van m'n nichtje Vicky; zij en haar twee kinderen wonen weer thuis bij haar man/vader. Hoop dat het hen allen HEEL GOED gaat !!!
Vanavond op VT4: BRUCE ==>> liveconcert mét de E-streetband in Barcelona (2002) ==>> Lieven verwittigen én zelf ook kijken/luisteren !
Lieven mailde dat ie de ganse dag 'stevig' getraind heeft in het Hageland als voorbereiding op zijn reis door Toscane. En die fietstraining heeft hij wel nodig om 'gemakkelijker' lange afstanden met bergen te kunnen doen. Dat ondervond hij nog vorig jaar toen hij (onervaren én ongetraind) de Mont Ventoux beklom. En dan nog langs de moeilijkste kant (de wielrenners in de Tour doen die beklimming via de gemakkelijkste kant). Toch kwam mijn sportieve zoon al op de top na +/- 2 uur en dat vind ik een geweldige prestatie. Maar nu heeft hij écht veel kilometers in de benen nodig om dagenlang in Italië rond te koersen. Hij kan echt héél goed en hard fietsen; zie hem nog als kleuter/peuter op twee wielen de bochten nemen om naar bompa te fietsen... en dat met zijn 'fietsmachien' (een heel speciale kinderfiets op drie dikke banden; heb nooit nog ergens zo'n exemplaar gezien, zelfs niet aan onze kust; we kochten dat 'fietsmachien' op Texel en Lieven heeft er jarenlang veel plezier aan beleefd). Waar is die tijd gebleven ??? Zou zo graag met hem door Toscane trekken... 't is daar oh zo mooi !!!
Ons mema vandaag weer viermaal (en héél lang) aan de telefoon. De vierde keer zeg ik haar duidelijk dat 'k naar een TV-serie kijk die erg mooi is en die ik niet wil missen. Zeg haar dat ze morgen maar moet terugbellen als er iets speciaal of dringend is. Ben het beu altijd gestoord te worden voor een 'niemendal'. Madam verveelt zich en belt dan stad en land af, zich niet afvragend of ze iemand na 21 uur stoort. Moet er ALTIJD voor haar zijn én me dan nog verantwoorden als 'k eens afwezig ben. Van mij mag Belgacom zijn dure tarieven weer invoeren, ben ik eens een avond gerust.
Goed nieuws gehad vandaag (dond.) én op zo'n droge, humorvolle manier, van mijn nichtje Vicky. In haar 'naaiatelier' (haha) heeft ze een patroon getekend voor mijn zomerrokken én erbij berekend dat ze 4m stof van 1,4m breed per rok nodig heeft. Alleen al de manier waarop ze me dat doormailt en belt is echt de moeite waard. Zij kan zoals geen ander humoristisch over alles en nog wat praten en schrijven. Die rokken die ze gaat maken voor mij (op mijn vraag) is een uitdaging ; ze heeft zoiets nog nooit gedaan MAAR dat lijkt voor haar geen enkel bezwaar te zijn.
Vanmiddag ons mema hier geweest... én ik heb me een 'kriek' gelachen ! Nu heeft dat oude besje van 88 jaar een zonnebril van 5 Euro gekocht in Het Kruidvat. Niet te doen... zo lachwekkend... het brilletje is geschikt voor een jong meisje van +/- 12 a 15 jaar. Als ik haar dat vertel is ze sprakeloos... 't Is écht niet om aan te zien !!! Ons mema doet de laatste tijd de gekste dingen maar zij is zich van geen kwaad bewust. Ze moet eigenlijk beschermd worden tegen zichzelf, maar het is een 'taaie' én héél koppig bovendien. Van geen enkel mens noch van één van haar vijf kinderen luistert ze naar echt goedbedoelde raad. Die koppigheid heb ik helaas ook van haar geërfd; 't zit in onze genen...
Ben eens benieuwd of mijn moeder de volgende keer dat brilletje nog gebruikt (ben 99% zeker van wel). Al enkele dagen prachtig, zonnig en warm lente/zomerweer gekregen; dat mag gerust zo blijven...
Vandaag écht zonnig en warm (+/- 22°C) weer en dat doet zo'n DEUGD... Ben bij Vicky geweest; 'k had haar gisteren gevraagd om twee eenvoudige zomerrokken te maken. Blijkbaar ziet zij dat wel 'zitten' want ze nam mijn maten; één probleempje ==>> ze heeft geen patroon, daarom gaat ze dat zelf maken én berekent de hoeveelheid stof die er nodig is (daar kan 'k mee naar de stoffenwinkel). Ik hoop dat Vicky dat kan fiksen (ben er eigenlijk zeker van); ik zou er enorm blij mee zijn. Heb ook allerlei boodschappen gedaan, o.a. die DURE rekening betaald (appartement ==>> jaarafrekening) van +/- 314 Euro,alhoewel er maandelijks al 55 Euro betaald was. Dus: totale jaarlijkse bijkomende kosten: 660 Euro + 314 Euro <==>974 Euro. Rekening mee houden voor volgend jaar !!!
Nu zolang mogelijk GENIETEN van dit prachtig weer !!!
Een lange, lange zondag voor de boeg... Gelukkig kwam mijn liefste Lieven op bezoek. Hij zorgde prima voor me; ging in 't dorp de laatste twee broden kopen bij bakker Michel. Dus ben 'k wéér eens uit de nood geholpen; Lieven doet altijd alles wat ie kan om mij te helpen. Zo lief voor een 31-jarige zoon !
We hebben vooral gepraat over huizen; hij wil zo snel mogelijk een huisje met tuintje en garage kopen hier in 't dorp maar alhoewel hij er al verschillende heeft bekeken nog steeds niets gevonden... In en rond Diest staan er heel veel te koop maar Lieven wil er niet wonen.
In de vooravond een lange (!) telefoon van ons mema met o.a. informatie over huizen te koop in 't dorp; bel dat direkt door naar Lieven (voice-mail).
's Avonds laat een héél lange telefoon van Fons en Lief, o.a. om me te bedanken voor m'n beste wensen bij zijn 'op-pensioenstelling' plus 'Huizen te koop' even buiten 't dorp. Bel het door naar Lieven; weer voice-mail.
Maar heel even de zon gezien vandaag; voor de volgende week wordt er stralend weer met +/- hoge temperaturen voorspeld (+/- 20, 21, 22 °C). Dat zal ieder levend schepsel deugd doen.
Géén normale (zater)dag ! Vanmorgen wéér een paniekaanval gehad waardoor
'k geen inkopen durfde te doen. Resultaat: geen voedsel in huis, alleen enkele sneedjes oud brood. Moet daar dus proberen mee rond te komen tot maandag ! Oh, wat HAAT ik die paniekaanvallen; ze komen altijd heel onverwacht en 'k weet uren erna geen blijf met mezelf... Namiddag, ons mema belt: een oeverloze uitleg over hoe een prachtig, plezierig en lekker feest het was gisteravond. Dat had 'k natuurlijk al verwacht. Mijn zaterdagavond (POSITIEF !) bestond uit lezen, fantastisch mooie muziek én nog eens goed gelachen met 'Comedy Casino' op Canvas. Vooral de Brit Rich Hall deed het uitstekend (was te verwachten; hij zit zeer regelmatig in een panel (BBC 1 of 2) de grootste onzin uit te kramen).
Een lief e-mailtje gehad van mijn zoon Lieven; hij komt zondag langs.
Dus al bij al toch een positieve zaterdag... en morgen maar 'vasten' of wat brood en kaas gaan lenen bij ons mema. Komt dus in orde !
Mijn 'grote' zus knipte nog maar es m'n haren (altijd gratis; hoeveel Euro's zou 'k daardoor al niet gewonnen hebben, want een knipbeurt bij een kapper is duur);
En ze gaf me een grote tas vol mooie kleding mee (die was voor haar te klein geworden én ik kan ze nu zo goed gebruiken: veel pull's, T-shirts, rokken, bloezen, broeken, nylonkousen, etc..., etc...). En allemaal gratis; wat een meevaller; kleding is toch zo ontzettend duur. Mijn 'grote' zus helpt iedereen die in nood is... een zeer mooie karaktertrek !!! Bedankt lieve Agnes !!!
Dit pas vanavond kunnen typen; had wéér es TECHNISCHE problemen.
Vanavond groot feest voor nonkel Fons omdat hij op pensioen is (blijf thuis, voel me niet gezond genoeg om daar uuuuuren te feesten; heb hem wel een felicitatieE-card gestuurd en hoor morgenvroeg van ons mema wel hoe 't er was).
Eindelijk nog eens op m'n blog; ben voorlopig weer gezond en wel en heb de voorbije weken enkele fijne, warme gebeurtenissen meegemaakt... maar bij 't positieve hoort blijkbaar ook altijd iets negatiefs. Dus eerst dat negatieve, dan ben ik daarvan af en kan ik de rest koesteren...
Betaal 55 Euro per maand voor de onkosten van het appartement (nazicht lift, electriciteitswerken, defecte lampen en afstandsbediening garagepoort, verluchtingsroosters, ...) PLUS de bijkomende jaarlijkse afrekening hiervan (313,85 Euro) ==>> !!! 973,85 Euro voor 2005 !!! SCHANDALIG DUUR !!!
Gelukkig zijn dit maar materiële zaken; gezond en wel met kinderen, kleinkinderen en andere familieleden is véél, zovéél belangrijker. Mijn grote zus (ze is slechts één jaar ouder dan ik maar is en blijft m'n grote zus) heeft vandaag weer eens bewezen dat ze in noodgevallen ALTIJD bereid is om te helpen ==>> gratis kapster-en boetiekverkoopster !!! (zie morgen).
Wéér ziek geweest en nog niet helemaal genezen. Daardoor kan 'k niet naar buiten, in de frisse lucht... en dat valt me zwaar ! Gelukkig heb 'k een GOEDE huisarts die me altijd helpt, en als hij het zelf niet meer weet me direkt doorstuurt naar Gasthuisberg. Ken veel mensen die een 'afkeer' hebben van dit ziekenhuis maar ik ben maar wat blij als ik indien nodig daar terecht kan. In Gasthuisberg voel ik me helemaal géén nummer; ben er altijd met veel kennis én zorg geholpen. Bovendien hebben de professors/dokters/verpleging al tweemaal ALLES gedaan om me in leven te houden...
Ben in mijn leven al véél in ziekenhuizen geweest, dus kan 'k goed de vergelijking maken. Beweer niet dat die andere ziekenhuizen slecht zijn MAAR m'n huisdokter stuurt me steeds naar Gasthuisberg. Daar voel 'k me 'VEILIG' en 'IN GOEDE, BEKWAME' handen... Heb allerlei beperkingen maar daar valt gelukkig mee te leven, al zal het nooit meer hetzelfde zijn als voor 6 december 2003. Besluit: niet zeuren noch klagen maar genieten van alles wat ik toch nog kan ! Er zijn zo ontzettend veel zwaar zieke mensen (baby's, kleuters, jonge mensen én oude(re)) die het véél moeilijker hebben... Zij hebben ook niet gevraagd om ziek te zijn of gehandicapt te leven.
DUS: GENIET VAN ELKE DAG, ELK UUR, ... en wees blij dat je er nog bent !
Take big steps and little ones, big steps and little ones, ... ==>> zo kom je er ook !!!
Nu zijn de stoppen bij ons mema blijkbaar helemaal aan 't doorslaan oftewel ze 'flipt' of is aan het 'potkaren'...
Vandaag soms DRIE telefoons (eindeloos lang...) per uur gekregen met dezelfde grootste onzin of b.v. vier/vijfmaal dezelfde vraag of uitleg. Zou toch eens een antwoordapparaat moeten aanschaffen; het is écht niet meer te doen...
Ons mema is pas 88 jaar geworden en wij, de vijf kinderen, vragen ons af wat we moeten/MOGEN doen om haar goed en gevaarloos te huisvesten. Naar het bejaardenhuis WIL ze ABSOLUUT NIET gaan en dat kan 'k goed begrijpen maar in haar appartement is ze een gevaar voor zichzelf (plus de andere bewoners !); ze laat af en toe b.v. een electrische kookplaat een ganse nacht branden (vergeten af te zetten), vergeet haar huisdeur dicht te doen, valt bij de TV in slaap en ligt daar 's morgens nog, ...
Wat doen/deden andere mensen in dezelfde situatie met hun vader en/of moeder ? En ALS die oude mensen NIET naar een BEJAARDENHUIS/FLAT of HOME willen gaan ? Het is een zwaar dilemma waar wij als kinderen niet uitraken. Je kan zo'n oud mens(je) toch niet tegen haar wil in laten verhuizen ? En anderzijds: ze wordt een 'gevaar' voor zichzelf én anderen en wij zijn er niet gerust in...
Gisteren naar mijn dochter geweest en er uuuuuuren heel fijn gespeeld met m'n vier kleinkinderen. Wat deden we ? Voorlezen (was mijn prettige taak), zelf
lezen (door ons Hannah; ze zit sinds sept. 2005 in het 1-ste studiejaar), 'schoolspelen' (Hannah de juf en wij allen de leerlingen), computerspelletjes (wat die kleine kinderen allemaal kennen ! ik snapte het niet), verkleedpartij (hebben ons een 'kriek' gelachen), samen gezellig én héél dicht bij elkaar naar een film gekeken (Doornroosje) én als klap op de vuurpijl pizzadeeg gemaakt en dat ook belegd met wat ieder het liefste eet. De keuken 'zag er niet uit', overal vonden we stukjes deeg en beleg, maar.... wat een lol !!!
Iedere keer als we samen zijn is het één GROOT FEEST ! Nu kan 'k er weer tegen, heb van mijn vier pagadders energie voor tien gekregen (de schatjes !).
Hoop hen zo vlug mogelijk terug te zien. Oma zijn is geweldig !!!
Wat een somber stukje vorige donderdagavond... Voelde me ook somber maar vooral angstig én paniekerig. Ben dan maar in de koude (!!!) nacht op het terras gaan zitten én voelde me na +/- een half uur véél beter. Vandaag het 'Paasgeschenkje' voor m'n vier kleinkinderen ingepakt want een pakje openmaken vinden ze altijd heel fijn (voor alle vier: een geschenkje plus wat paassnoep (niet teveel, anders krijg ik commentaar van Karen en Wout)).
Heb sinds donderdagnacht geen paniekaanval meer gehad én hoop dus dat die er niet meer komt (al weet 'k zeker dat dit maar een utopie is).
Daarom: als het 'goed gaat' zoveel mogelijk genieten ! Er is ook zoveel moois om te bewonderen en te koesteren.
Straks komt Lieven (waarschijnlijk) en kunnen we nog eens goed met elkaar praten; dan kan deze dag 'niet meer stuk'. Hij belde me, wil morgen graag komen maar dan ben ik in Hasselt... Hij belt maandag terug. De schat !!!
De ZON !!! door de wolken; ik word er meteen vrolijker van. Ben ook in m'n sas omdat 'k op www.Amazon.co.uk mijn allermooiste TV-serie ooit terugvond én ze is nog steeds te koop op DVD ==>> 'The Jewel in the crown' (van 1984). Heb ze natuurlijk meteen besteld (totaalprijs slechts 20,77 £), daar ga ik met heel veel plezier naar kijken... Dus toch nog een mooie en zonnige lentedag.
Donderdagavond, +/- 23.40 uur. Al de ganse avond dat verschrikkelijke 'paniekgevoel'. Angst om te gaan slapen, liever opblijven en iets doen ! Lezen lukt niet (kan me niet concentreren), op de TV geen enkel programma dat kan boeien, telefoneren kan niet want iedereen slaapt, dus maar dit stukje getypt...
Wat is de oorzaak van dit 'paniekgevoel' ? Geen mens noch dier wil me kwaad doen, zit hier wel alleen maar beschermd tegen alle onheil, en toch...
Of heeft het te maken met morgen ? Moet dringend tussen de mensen om enkele boodschappen te doen; en het is dat 'moeten'.
Nog nooit heeft een vreemde me iets aangedaan, vrienden en kennissen die ik toevallig ontmoet maken steeds een gezellig praatje, iedereen in de familie vindt me een 'rare' maar dat laten ze persoonlijk niet blijken, ze helpen me altijd als 'k écht in nood ben. Mijn kinderen hebben zich hun ganse leven respectvol gedragen en helpen altijd als 'k het moeilijk heb en van m'n vier kleinkinderen krijg ik veel liefde, genegenheid en vriendschap.
Waarom dan die angst, de paniek, dat allesoverheersende gevoel van onmacht en weerloosheid ?
Zal dit ooit, ooit verdwijnen ? Hopen maar op beterschap (weet niet van wie en/of hoe) maar er moet toch een oplossing en hulp bestaan ? Voel me buiten veel beter, dus heel warm aangekleed in de frisse (koude !) lucht op het terras gaan zitten... Hopelijk word ik daar weer rustig en kan daarna slaperig naar bed.
Vandaag (ondanks m'n argwaan over het verloop ervan) een héél mooie, aangename dinsdag gehad. 't Begon al met de postbode die me een DIK pak post bezorgde (de sukkelaar; hij verdient een standbeeld; moet zo dikwijls veeeeeel post voor mij brengen, terwijl hij bij m'n buren nauwelijks iets te bezorgen heeft; hij krijgt dus rond 31/12 een héél goede fooi die hij echt verdient). Plezier beleefd aan o.a. enkele kaarten en brieven én als 'kers op de taart' vandaag geen rekening gekregen.
Tweemaal een lange telefoon van ons mema: ze maakt zich zorgen over iedereen in de familie waar het 'vierkant draait'. Op 12/03 werd ze 88 jaar; nu zou ze moeten genieten van elke dag (want dat is op haar leeftijd een geschenk),
maar moeder ben je niet voor even, je bent het voor gans je leven...
Heb na lang praten haar toch tweemaal kunnen geruststellen (???). Dan een prettig gesprek met één van m'n buurvrouwen; gelukkig heb ik GOEDE buren !
Wat op de Mac opgezocht en een mailtje kunnen sturen naar een blogster die zoals ik veel houdt van pinguïns (wat een toeval allemaal; bovendien is ze Nederlandse en ik hou van Holland; minstens 90% van de Nederlanders zijn gezellig, open, gastvrij en geïntersseerd in wat er op onze aarde gebeurt (dat is mijn opinie; wat andere Belgen daarover denken weet 'k niet).
Een lange, gezellige telefoon van mijn dochter Karen; haar (en Wout's) kinderen willen zo graag dat ik zondag weer op bezoek kom. Zal dat zeker doen én MET VEEL PLEZIER !
Gelezen, gelezen, ... en rond 20.30 uur de TV opgezet. Allemaal kleine maar zo'n fijne gebeurtenissen... én dat alles op één dinsdag.
Weer 'zomeruur'... Oef ! Rond 11 uur vanmorgen ==>> voelde me ZO eenzaam... Daarom enkele CD's met prachtige muziek opgezet; dat hielp wel voor enkele uren. Daarop wéér dat zeer onbehaaglijk gevoel van eenzaamheid. Dus ik bel naar Karen; er neemt niemand op, ze zullen weg zijn... Wat te doen ??? Wil onze Lieven nu eens NIET opzadelen met m'n 'ALLEENZIJNGEVOEL'. Hij is altijd bereid om (in zo'n geval) te luisteren en me 'op te beuren'. Ga hem vandaag eens niet lastig vallen. Iederen die naar m'n klaagzang zou willen luisteren is 'druk ' bezet. Dus: GEEN zelfmedelijden... Iets zoeken en/of doen waarbij ik me goed voel ==>> de koers op TV (de Brabantse Pijl) ! Toch genoten van deze wielerkoers, alhoewel menig 'groot renner' niet aan de start verscheen (o.a. Tom Boonen). Rest van deze kleurloze zondag: gelezen, gelezen, ... én mijn lievelingsmuziek opgezet (knap 'k ALTIJD van op). Nog even dit korte epistel getypt en dan genieten van een mooie, aangrijpende film op DVD ('La Vita E Bella' ) plus die muziek !!!
Zo eindigt de dag toch nog mooi én wellicht geniet 'k morgen met volle teugen
van weer een zonnige lentedag...
Vandaag een prachtige en zonnige lentedag én er wordt op Sporza 'Dwars door Vlaanderen' uitgezonden. Hoera !!! Na de Primavera en deze koers (zal den Tom winnen ?) volgen 'De Ronde van Vlaanderen' en 'Parijs-Roubaix'. Ben in allerbeste stemming omdat 'k vorig jaar al die wielerklassiekers MOEST bekijken in Gasthuisberg. Al de andere vrouwen die naast mij op de kamer lagen hadden ALLEEN interesse voor o.a. 'Mooi en meedogenloos' ... Heb dat eens éénmaal bekeken; de grootste 'brol' die op TV wordt uitgezonden; en zo zijn er nog ontelbaar veel meer programma's (???). NIET OM AAN TE ZIEN en/of
ronduit belachelijk... Heb dus die vrouwen maar laten kijken; ik reed in m'n rolstoel naar de ontspanningskamer (waar vrijwel nooit iemand kwam) en kon daar af en toe naar de TV kijken,o.a. twee programma's van-en met Godfried Bomans en Hans Wiegel plus o.a. de bovengenoemde wielerklassiekers. Dat ik die als vrouw zo graag zag én met de Belgische koereurs meeleefde konden die vrouwen helaas niet begrijpen... Het verschil tussen b.v. Tom Boonen en Nico Mattan ging helemaal hun petje te boven !
Vandaag, 22/03/06, samen met m'n moeder van 88 (!) de koers gevolgd op TV, in mijn gemakkelijkste zetel, en wij beiden maar 'duimen' voor een Belgische overwinning... die we ook kregen, alhoewel ik deze jonge winnaar niet kende.
Met de ramen helemaal open én wat lekkers bij de koffie allebei erg genoten van de koers.
En de ECHTE, ZWARE ééndagswedstrijden moeten nog volgen, dat belooft...
Ben bijna één dag 58 jaar oud (jong?)... en wat was er positief én negatief aan deze dinsdag 21/03/06 ?
Altijd met het positieve beginnen !!!
1) wenskaarten (o.a. van tante Josée en m'n liefste kleinkind Hannah), E-cards (o.a. van mijn liefste zoon Lieven en m'n oudste zus), telefoontjes (o.a. van Ludo Godelaine (had 'k NIET graag én hij bleef maar doorratelen !), Lieven, ons mema), sms-jes (o.a. van m'n jongere zus op weg naar Frankrijk, mijne lieve Lieven, Anke De Houwer), etc..., etc...
2) prachtig weer met véél zon (de lente komt er nu écht wel aan) zodat 'k bijna de ganse dag nog eens met alle ramen open geleefd heb. En wat is dat ZALIG !
3) vannacht eens goed en genoeg uren geslapen; wat doet dat deugd !!!
4) een lange (!) telefoon met m'n dochter Karen, deed zo'n deugd !!! Ze vroeg me weer om op bezoek te komen (dat deden Hannah en Mathijs eveneens) omdat de vier klein pagadders dit zo dikwijls vragen. MOET dus zo vlug mogelijk naar Hasselt.
5) de allermooiste kaart vol lieve wensen die ik ooit kreeg ==>> van ons Hannah
; ze leert pas lezen en schrijven sinds september maar doet dit prachtig; mooi en duidelijk handschrift (dat heeft ze van haar mama) én vooral wat ze schrijft is oh zo lief en mooi: liefste oma, we wensje een heel fijne verjaardag, dike kussen, hannah, mathijs, noor, lukas, mama en papa; ik ben al 2 tandjes kwijt; van hannah EN nog eens helemaal volgekleurd. Die schat !!!
En (helaas) ook het negatieve (wat 'k zo jammer vind of zo graag had beleefd en spijtig genoeg niet gebeurde):
1) geen enkel wezen (mens of dier (zelfs geen 'mug')) op bezoek; de ganse dag alleen tussen m'n vier muren...
2) geen enkel geschenkje of bloempje (al was 't een 'pisbloem' uit het veld)...
3) dus ook niemand om eens gezellig te babbelen en te klinken op m'n verjaar
dag. 't Is al wel 58 en dat zint me niet MAAR mag DANKUWEL roepen dat 'k
ondanks alles (mét de hulp van zoveel dokters en verplegers) nog LEEF ! Dat moet ik steeds in gedachten houden; er zijn al zoveel bekenden van deze leeftijd
overleden (recent maar ook al jaaaaaren geleden).
4) deze 'droomdag' alleen (maar dat is niet zo erg) en eenzaam (en dit vind ik
heeeeel jammer) doorgebracht.
Misschien volgend jaar (als 't mag van 'the good Lord') die vier laatste punten beter ? En nu 'op' naar de 59...
We zijn er, op 21/03/06. Om halfvier vannacht 58j geworden. Ontdekte vanmorgen dat ALLES exact hetzelfde is. Ben wél blij dat het een mooie, zonnige dag is met fluitende vogels overal... Ook heel blij met de verjaardagswensen die 'k kreeg (gewone kaarten en E-Cards). Maar deze dag kan niet stuk omdat mijn liefste kleinkind Hannah zélf ook een kaart schreef.... Zo lief en schattig ! Ze schreef ze helemaal zelf ondanks dat ze nog maar in het 1-ste studiejaar zit en amper 'dik' 6 jaar jong is. Het allermooiste van haar kaart waren de twee schrijffouten. Hannah's kaart krijgt de mooiste plaats in de living ! En nu: GENIETEN !!!
Zie 'op' tegen morgen... Word al 58 !!! Wat gaat de tijd snel... Maar er is geen ontkomen aan, accepteren én blij zijn dat 'k nog leef (dat is al tweemaal kantje-
boordje geweest) én zie... al 58j MAAR ik huppel (???) nog altijd rond op onze
moeder aarde. Daarom: GENIETEN !!! van ALLES !!! Kleine én andere dingen zoals b.v. daarnet de héél lange, zeer gezellige én deugddoende telefoon met mijn dochter Karen. DAARIN ligt nu het geluk van ieder mens: liefde, vriendschap, de prille LENTE die er aankomt, de natuur in ieder seizoen, een gezellig praatje met vrienden en kennissen, weer GEZOND zijn én 's avonds TEVREDEN naar bed... MEER MOET DAT NIET ZIJN !!!
