Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
19-12-2015
tijd nemen
Lucas 1, 5-25
De geboorte van Johannes de Doper is iets uitzonderlijks. Elisabet was onvruchtbaar en haar man Zacharias was ook al oud. Zoals in de oudtestamentische geboorteverhalen komt een engel de geboorte voorspellen samen met de opdracht die het kind zal vervullen in de toekomst. Hij geeft ook een teken: Zacharias zal spraakloos zijn tot op de dag waarop de voorspelling zal vervuld zijn.
Toen Herodes koning van Judea was, leefde er een priester die Zacharias heette en tot de priesterafdeling Abia behoorde. Zijn vrouw, Elisabet, stamde af van Aäron. Beiden waren vrome en gelovige mensen, die zich strikt aan alle geboden en wetten van de Heer hielden. Ze hadden geen kinderen, want Elisabet was onvruchtbaar, en beiden waren al op leeftijd. Toen de afdeling van Zacharias eens aan de beurt was om de priesterdienst te vervullen, werd er volgens het gebruik van de priesters geloot en werd Zacharias door het lot aangewezen om het reukoffer op te dragen in het heiligdom van de Heer. De samengestroomde menigte bleef buiten staan bidden terwijl het offer werd gebracht. Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en hij werd door angst overvallen. Maar de engel zei tegen hem: ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn en andere gegiste drank zal hij niet drinken. Hij zal vervuld worden met de heilige Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is, en hij zal velen uit het volk van Israël tot de Heer, hun God, brengen. Als bode zal hij voor God uit gaan met de geest en de kracht van Elia om ouders met hun kinderen te verzoenen en om zondaars tot rechtvaardigheid te brengen, en zo zal hij het volk gereedmaken voor de Heer.’ Zacharias vroeg aan de engel: ‘Hoe kan ik weten of dat waar is? Ik ben immers een oude man en ook mijn vrouw is al op leeftijd.’ De engel antwoordde: ‘Ik ben Gabriël, die altijd in Gods nabijheid is, en ik ben uitgezonden om je dit goede nieuws te brengen. Maar omdat je geen geloof hebt gehecht aan mijn woorden, die op de voorbestemde tijd in vervulling zullen gaan, zul je stom zijn en niet kunnen spreken tot de dag waarop dit alles gaat gebeuren.’ De menigte stond buiten op Zacharias te wachten, en de mensen vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. Maar toen hij naar buiten kwam, kon hij niets tegen hen zeggen. Ze begrepen dat hij in het heiligdom een visioen had gezien; hij maakte gebaren tegen hen, maar spreken kon hij niet. Toen zijn tempeldienst voorbij was, ging hij terug naar huis. Korte tijd later werd zijn vrouw Elisabet zwanger. Ze leefde vijf maanden lang in afzondering en zei bij zichzelf: ‘De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.
Zacharias werd door de engel letterlijk door stomheid geslagen toen deze hem de vraag stelde hoe hij kon weten of dit spreken van hem wel waar was. Misschien vinden we dat Zacharias overdreven behandeld werd. Negen maanden niet mogen spreken… dat is nogal wat… En toch… Deze negen maanden waren voor Zacharias beslist een tijd van diepe genade; een tijd waar hij in stil gebed kon nadenken over Gods beloften. En uit het prachtige gebed bij de geboorte van zijn zoon kunnen we opmaken dat dit geen verloren tijd was geweest. Wij leven in een tijd waarin veel gepraat wordt, en alles schijnbaar bepraat moet worden. Iedereen is maar aan de praat, alsof het heil voort zal komen uit al dat menselijke getater. Natuurlijk kan God ook aanwezig zijn doorheen ons spreken, maar soms is het ook goed af en toe te zwijgen, zeker als het over de diepere zaken van het leven gaat; over God, zijn beloften, zijn spreken, zijn roepen, enz..; Het zou misschien niet slecht zijn moest de wereld gedurende negen maanden door stomheid geslagen worden. Wat zou het stil zijn… heerlijk stil… Misschien leren we terug luisteren naar Gods stem diep in ons hart, die we over het algemeen maar dàn kunnen waarnemen waneer het stil is rondom ons, en vooral ook wanneer we zelf stil zijn, wanneer we zelf zwijgen. We zouden misschien een geweldige rijkdom in dat zwijgen ontdekken, een vermogen ontwikkelen dat ons tot écht luisteren aanzet… Het zal een tijd van genade zijn: een tijd waarin God z’n tijd neemt, en ons de tijd geeft, om Hem héél diep te ontmoeten, voor Hem te knielen, bij Hem te vertoeven, naar Hem te luisteren… Wat we kunnen doen is zelf dagelijks tijd maken om te zwijgen, om in stilte bij God te verwijlen, gewoon bij zijn woord aanwezig zijn. Het is niet makkelijk in het gebed onze agenda stil te leggen, onze eigen interpretaties van wat we lezen en denken stop te zetten, of gewoon de gegeven stilte niet vol te bidden met allerlei gebeden en teksten… Stil zijn bij de Heer… het is niet makkelijk, maar zo wezenlijk belangrijk. Dagelijks hiervoor tijd vrijmaken… misschien maken we wel een hele mooie en diepe weg door wat betreft ons leven naar en in de Heer.
‘Ik ben de Heer, je God, Ik neem je bij je rechterhand en zeg je: Wees niet bang, Ik zal je helpen. Wees niet bang, kleine Jakob, arm volk van Israël, Ik zal je helpen – spreekt de Heer –,de Heilige van Israël is je bevrijder. Ik maak van jou een scherpe dorsslede, een nieuwe slede met dubbele sneden. Bergen zul je dorsen en vermalen, van heuvels laat je niets over dan kaf. Je zult ze wannen, en de wind neemt ze op, de stormwind jaagt ze uiteen. Dan zul je juichen om de Heer, je om de Heilige van Israël gelukkig prijzen. Armen en behoeftigen zoeken water; niets! Hun tong verdroogt van de dorst. Ik, de Heer, zal hun antwoord geven, Ik, de God van Israël, zal hen niet verlaten. Ik laat op kale heuvels rivieren ontspringen en bronnen in de valleien. In de woestijn laat Ik meren ontstaan, uit dorre grond borrelt water op. Ik plant in de woestijn ceder en acacia, mirte en olijf, en Ik laat in de wildernis den, kamperfoelie en cipres opschieten. Dan zullen zij zien en beseffen, begrijpen en erkennen dat de hand van de Heer dit heeft verricht, dat de Heilige van Israël dit alles schiep.’ ‘Ik ben de Heer, je God, Ik neem je bij je rechterhand en zeg je: Wees niet bang, Ik zal je helpen. Wees niet bang, kleine Jakob, arm volk van Israël, Ik zal je helpen – spreekt de Heer –, de Heilige van Israël is je bevrijder.’
Zo lezen we vandaag bij Jesaja.
Het mag duidelijk dat Jesaja hier profeteert over de komst van Christus, Jezus, de ‘Heilige van Israël’. ‘Wees niet bang’ om zijn komst, schrijft hij. Woorden van lang geleden, maar in wezen nog even actueel; woorden voor ieder van ons.
Want laat ons eerlijk zijn: diep vanbinnen zijn we soms bang van de Heer. We houden van Jezus, we zijn blij dat Hij bij ons is, we zijn dankbaar om zijn liefde voor ieder van ons, maar anderzijds… diep vanbinnen zijn we soms angstig.
We zijn angstig onszelf te verliezen, ons helemaal te moeten prijsgeven aan de liefde. We zijn bang ons veilig wereldje te moeten verlaten omwille van wat het evangelie vraagt. We zijn angstig te moeten veranderen, en altijd en ten volle te moeten gaan liefhebben.
Puur menselijk gezien is het een begrijpelijke angst. Het is alsof we onszelf moeten afgeven, alsof we alles uit handen moeten geven, alsof ons ‘ik’ helemaal moet verdwijnen.
En inderdaad, laat ons zeggen zoals het is: het evangelie vraagt jezelf te verliezen in de Heer, je ten volle te verlaten op Hem, je te schenken aan Hem, opdat Hij door jou heen tot leven kan komen, kan beminnen, vergeven, aanraken, oprichten.
In wezen verliezen we daarmee ons ‘ik’ niet, integendeel. Wie het klaarspeelt zich ten diepste te schenken aan de Heer zal juist z’n diepste en meest waarachtige ‘ik’ ontdekken; het ‘ik’ dat God voor je droomt en wenst, het ‘ik’ – zoals al dikwijls vermeld hier .waarvan God gezegd heeft dat Hij het geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis.
Konden we maar eens de diepe innerlijke vrede en vreugde bevroeden als vrucht van het zich totaal schenken aan Jezus.
Lieve mensen, laten we in gebed alle angst van ons afleggen. Geef je angst aan de Heer en sluit je in zijn armen. Hij is de Vriend die naast je zit, je Levensgezel die in je woont, je Broer die je in God zal brengen.
Hij zal je tot een vredevol en liefdevol mens maken, zoals Hijzelf is. Hij zal zijn vrede en zijn liefde in naam van God met jou te delen. Je zal één worden met Hem: geen twee maar één. Zalig.
Toen Jezus verderging, volgden Hem twee blinden die luidkeels riepen: ‘Heb medelijden met ons, Zoon van David!’ En nadat Hij een huis was binnengegaan, kwamen de blinden naar Hem toe. Jezus vroeg hun: ‘Gelooft u dat Ik dit kan doen?’ Ze antwoordden: ‘Zeker, Heer!’ Daarop raakte Hij hun ogen aan en zei: ‘Zoals u gelooft, zo zal het ook gebeuren.’ En hun ogen gingen open. Jezus waarschuwde hen uitdrukkelijk: ‘Zorg ervoor dat niemand het te weten komt!’ Maar na hun vertrek verspreidden ze het nieuws over Hem in de hele omgeving.
Jezus vroeg de blinden: ‘Gelooft u dat Ik dit kan doen?’ Ze antwoordden: ‘Zeker, Heer!’ Daarop raakte Hij hun ogen aan en zei: ‘Zoals u gelooft, zo zal het ook gebeuren.’ En hun ogen gingen open. Geloven is meer dan met de lippen belijden dat we geloven. In wezen is geloven is een act van de mens; een act van
overgave; overgave aan de Heer die in ons en bij ons is.
Wanneer wij dus bijvoorbeeld zeggen in de geloofsbelijdenis: ‘Ik geloof in Jezus Christus, Gods enig geboren Zoon’, dan zeggen wij eigenlijk: ‘Ik geef mijn hart aan Jezus, enige Zoon van God’.
Of: ‘Ik geloof in de heilige Geest’, zeggen wij eigenlijk: ‘Ik laat het waaien toe van Gods Geest diep in mezelf’.
Geloven is dus een beweging van de mens naar de Heer toe.
De gelovige geeft zich aan Christus, aan de liefde van zijn Geest.
In wezen is geloven een gebedshouding van voortdurende toewijding aan God in Christus in de liefde van zijn Geest.
Dikwijls vraagt men: ‘zijt gij gelovig?’ Spontaan zeggen we dan ‘ja’, en waarschijnlijk terecht.
Maar zijn we ons bewust van de inhoud van dit antwoord.
Want eigenlijk zeggen we: ‘Ja, ik geloof, want ik leef in overgave aan de Heer’.
Dat is nogal wat.
Dat heeft namelijk verregaande consequenties in het beleven van Gods liefde.
Ook al mag geloven een act zijn van de mens, het is niet louter mensenwerk.
In wezen is geloven zelfs op de eerste plaats gave; gave door God zelf gegeven.
Wij kunnen maar geloven omdat God deze gave in ons legt in zijn Geest.
Bedoeling is open te staan voor deze gave, naar haar te verlangen, ons in haar te wentelen. Niet om in haar verstrikt te raken, maar juist om diep bevrijd te worden van ons valse ik dat leeft vanuit en rond zichzelf.
Geloof doet ons leven vanuit Christus waaraan we ons geschonken hebben.
Besluit: geloven is gave van God én act van de mens.
Nadat God voorheen vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij in deze laatste dagen tot ons gesproken door de Zoon, Die Hij Erfgenaam gemaakt heeft van alles, door Wie Hij ook de wereld gemaakt heeft. -- Hebreeen 1:1-2
De wereld staat in brand. Mensen kampen met angst en onrust.
De jeugd vraagt zich af of deze huidige wereld nog wel een positieve toekomst kan bieden.
Het lichaam van Christus op aarde heeft het antwoord.
Maar wat gaat ze de wereld bieden? Een hele dure show op zondag waar men flink voor mag betalen om de kerkstenen te bekostigen?
Een dode religie waarin we mogen dansen naar de pijpen van de voorganger? Een humanistisch verbond waarin we gemaakt lief voor elkaar zijn en in geen enkele opzicht verschillen van de wereld?
Of gaan we ze bieden wat ze werkelijk nodig hebben: het Koninkrijk van God. Vrede, innerlijke rust, liefde, genezing, heelheid, compleetheid, bestemming, bevrijding, doden die worden opgewekt....
De schepping wacht op de zonen Gods die het Koninkrijk verkondigen en demonstreren.
Men wacht niet op een dode en dure religie
. Daar zijn er al genoeg van in de wereld namelijk.
Doorgaan met onze show op zondag zal daarom geen verandering brengen in de naties. Zij hebben het Koninkrijk nodig....
Heb je wel eens gehoord van Agnes Bojaxhiu uit Albanië? Ze was een heel eenvoudige vrouw, die nooit heeft gestudeerd. Ze is nooit getrouwd geweest en heeft nooit een eigen auto gehad. Maar ze had een enorme droom: ze wilde haar geloof handen en voeten geven door voor de stervenden en de allerarmsten te zorgen.
De meesten van ons kennen Agnes als Moeder Teresa, winnares van de Nobelprijs, en iemand die overal ter wereld de grootst mogelijke bewondering oogstte. Het grootste deel van haar leven besteedde ze aan de zorg voor arme en stervende mensen in Calcutta. Maar door middel van de organisatie die zij begon: ‘Zusters van Liefdadigheid’, raakt haar droom ook vandaag nog miljoenen mensenlevens overal ter wereld.
Hoe je vandaag ook over je leven denkt, je bent geschapen om een ‘bijzonder iemand’ te zijn. Jij kunt een betekenisvol leven leiden! Natuurlijk heeft niet iedereen zo’n indrukwekkende bestemming als Moeder Teresa. Maar daarmee ben je niet minder belangrijk! Veel mensen denken dat als iets zichtbaar is, het van meer betekenis is, dan iets wat onzichtbaar is. Maar dat is niet waar. Vaak gebeuren juist achter de schermen de belangrijkste dingen. Wij zijn allemaal belangrijk. Kleine daden kunnen soms grote gevolgen hebben.
Jaren geleden wilden twee jongens een evangelisatiedienst bezoeken. Maar de zaal zat helemaal vol en ze konden geen plekje vinden. Toen ze om wilden keren kwam iemand van de zaalwacht naar hen toen en zei: ‘Kom maar jongens, ik zorg wel voor een plekje.’ Hij liep met de jongens mee en begeleidde hen naar twee plekjes voorin, in het midden van de zaal. Die avond namen deze jongens Jezus aan in hun hart en werden christen. Eén van hen was Billy Graham, die miljoenen mensen tot Jezus heeft geleid. Was deze simpele daad van deze zaalwacht betekenisvol? Ja zeker!
Uit dit voorbeeld blijkt wel dat sommige mensen veel kunnen betekenen zonder dat ze nu direct zo opvallen. Betekenisvol betekent niet automatisch ‘in het oog springend’. Kijk maar naar je lichaam. Je neus is best een opvallend onderdeel van je gezicht, maar je kunt er wel van buiten als het moet. Als ik mijn neus verlies, dan valt dat wel op, maar ik kan nog wel verder leven. Maar als ik bijvoorbeeld mijn lever of mijn hart zou kwijtraken, dan heb ik echt een probleem. Dan zou ik sterven. De delen van je lichaam die je niet ziet, zijn hard nodig en vaak zelfs belangrijker dan de delen die je wel ziet!
Dit geldt ook voor de gemeente, ook wel het Lichaam van Christus genoemd. Alle onderdelen van het lichaam hebben een belangrijke functie. Iemand als Billy Graham heeft veel bekendheid gekregen met wat hij allemaal heeft gedaan, maar ook de onopvallende zaalwacht leverde zijn eigen unieke bijdrage. We zijn dus allemaal belangrijk.
Toen de Farizeeën Jezus vroegen wanneer het Koninkrijk van God zou komen, antwoordde Hij hun: ‘De komst van het Koninkrijk van God laat zich niet aanwijzen, en men kan niet zeggen: “Kijk, hier is het!” of: “Daar is het!” Maar weet wel: het Koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’ Tegen de leerlingen zei Hij: ‘Er komt een tijd dat jullie ernaar zullen verlangen een van de dagen van de Mensenzoon te zien, maar jullie zullen die dag niet meemaken. Dan zullen de mensen tegen jullie zeggen: “Kijk daar!” of: “Kijk hier!” Maar doe dat niet en schenk er geen aandacht aan. Want zoals de bliksem licht geeft wanneer hij van de ene naar de andere kant van de hemel flitst, zo zal de Mensenzoon verschijnen. Maar eerst moet Hij veel lijden en door deze generatie verworpen worden.’
Jezus zegt tot ons: ‘De komst van het Koninkrijk van God laat zich niet aanwijzen, en men kan niet zeggen: “Kijk, hier is het!” of: “Daar is het!” Maar weet wel: het Koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’
Het huis waar we wonen, de plek waar we werken, de plaats waar we mensen ontmoeten, de gemeenschap waartoe we behoren, de school of univ waar we studeren, onze straat, dorp of stad,… allemaal plaatsen waar Jezus tot ons komt.
In die zin is het Rijk Gods voortdurend midden onder ons.
Daar is Hij, bemint Hij, roept Hij op. Christus’ aanwezigheid is voor onze lichamelijke ogen niet altijd zo duidelijk.
Maar wie kijkt met de ogen van het geloof, met de ogen van de Geest, zal de Heer aanwezig weten.
Dit ‘aanwezig weten’ zal voor de gelovige meer en meer een vanzelfsprekendheid worden in de mate dat hij zich geeft aan die aanwezigheid.
Hij zal zich maar al te graag nestelen in Christus’ tegenwoordigheid, opdat hij die gelooft,weet dat Christus de bron is van zijn liefhebben, en dat hij van Hem de genade zal krijgen te kunnen liefhebben naar Gods wil.
En meer dan hij zal vermoeden zal Jezus door hem heen al weldoende rondtrekken; zijn genade gevend aan allen die hij (Hij) ontmoet en waarvoor hij bidt. Ja, het Rijk Gods is midden onder ons. Laat ons ‘ja’ zeggen, in de liefde van de Geest
Besef je wel dat je Gods creatie bent. Je bent zijn kunstwerk! Zijn handen hebben jou gevormd en gemaakt tot de persoon die je nu bent.
In Psalm 139 wordt dat prachtig verwoord: ‘U hebt mij immers in de buik van mijn moeder gemaakt? Mijn hele lichaam werd door U geweven. Ik prijs U, omdat U mij zo prachtig hebt gemaakt. U zag elk van mijn botten, terwijl zij in het verborgene werden gemaakt. U zag mij al toen ogen mij nog niet konden zien. Elke dag van mijn leven stond toen al in Uw boek opgeschreven.’ Psalm 139:13-16 (HB)
God heeft je geschapen. Hij bepaalde elk detail van je lichaam, de kleur van je huid en haar, de lengte van je neus. Misschien ben je er niet tevreden over, maar dat zou niet zo hoeven te zijn.
In Gods ogen ben je perfect. Hij bepaalde ook de talenten die je zou krijgen en je unieke persoonlijkheid.
Jij bent bijzonder en uniek
. Er bestaat geen kopie van jou. Niemand bezit die eigenschappen die jou zo uniek maken! Dat betekent dat er niemand op aarde is die de rol, die God voor jou in gedachten heeft, van je over kan nemen.
God heeft je heel bewust samengesteld met een bepaald doel voor ogen. Je kwam als een volledig toegeruste baby uit de baarmoeder. Je bent hemels maatwerk! Al zou je de hele geschiedenis napluizen, je zou niemand zoals jij kunnen vinden.
Niemand reikt uit naar anderen op de manier zoals jij doet. Niemand spreekt jouw woorden. Niemand lacht op dezelfde manier als jij. Niemand heeft dezelfde unieke eigenschappen die jij bezit. Van jou is er maar één, dus wees jezelf.
Er zijn al zoveel anderen. God wil dat jij jezelf bent.
We hebben allemaal een unieke vingerprint, maar ook een unieke ‘soulprint’. Dat is misschien nog niet wat jij op dit moment ziet als je naar jezelf kijkt, of wat anderen van jou zien.
Maar het is wel datgene wat God voor ogen heeft. God wil dat je van binnenuit groeit en ontwikkelt tot wie je bent. God heeft je nooit gevraagd om iemand anders te zijn. Maar hij roept je op om het beste uit jezelf te halen.
Gods plan voor jou is dat je de beste versie van jezelf wordt, maar op dit moment zijn er misschien twee versies van jou. Er is de jij zoals God je bedoeld heeft en er is de jij zoals je vandaag bent.
Je echte identiteit ligt vaak diep verborgen door alle pijnlijke dingen die we hebben meegemaakt. Jezus wil je meenemen in een proces van genezing en herstel. Hij wil je helpen jouw unieke identiteit te ontdekken! Neem de tijd om dicht bij God te zijn en laat je beïnvloeden door zijn liefde.
Luister naar zijn hart dat klopt voor jou. Het is essentieel voor een gezond emotioneel leven dat je weet dat je geliefd bent, hoe dan ook.
Die liefde zorgt ervoor dat je je niet meer laat leiden door goed- of afkeuring van andere mensen. Gods liefde is de sleutel tot zelfaanvaarding en tot het ontdekken van wie jij werkelijk bent.
Weten wie je bent schept eigenheid en houvast. Dat geeft zoveel rust en maakt het leven zo ontspannen. Je voelt je vrij. Het is nooit te laat om degene te zijn die je bent!
Zorgen over je financiële situatie, zorgen over je gezondheid, zorgen over wat voor toekomst je kinderen eigenlijk hebben.
Bezorgdheid is een staat van emotionele gejaagdheid.
Het is angst voor wat er zou kunnen gebeuren of juist niet zou kunnen gebeuren.
Het is denken in termen van: Stel je voor dat….?
Wat als… Het is trouwens normaal dat je gespannen bent voor een moeilijk examen of dat je je zorgen maakt om je tiener die om 12.00 uur thuis zou zijn, maar al een uur te laat is.
Maar als die zorg overgaat in angst en die angst je meevoert naar paniekgevoelens, dan is dat niet normaal.
Ook is het goed om onderscheid te maken tussen tijdelijke bezorgdheid, zoals in deze voorbeelden, en een voortdurende geneigdheid tot bezorgdheid.
Er zijn mensen die zich constant zorgen maken over van alles en nog wat.
Door die voortdurende zorgen verkeren ze in een continue gespannen toestand en gaan ze gebukt onder de zorgen.
Die bezorgdheid is voor hen als een grote ruwe jutezak vol lasten die ze met zich meezeulen.
Bezorgdheid levert niets positiefs op, maar het leidt wel tot veel negatieve gevolgen.
Het geeft stress, spanning, vermoeidheid, wantrouwen en angst. En het steelt je slaap, je hoop, je levensvreugde en je energie.
Weet je wat Jezus zei over bezorgdheid? Doe het niet…! Hij zei: ‘Maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken…. Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.’ Matteüs 6:25,34
Waarom is het zo belangrijk om je bezorgdheid in te leveren? Omdat de kern van je zorgen maken ongeloof is.
Je zorgen maken is zonde. Jezus zegt in Matteüs 6 dat de ongelovigen zich daarmee bezig houden.
Als we piekeren dan hebben we in feite geen vertrouwen in God. Het is ten diepste een wantrouwen tegenover de Vader, die ons verzekert dat Hij zelfs voor een vallend musje zorgt.
Hier ligt de belangrijkste sleutel. De wortel van bezorgdheid is het niet vertrouwen op de beloften en kracht van God.
Bezorgdheid is twijfelen aan het karakter van God.
Dus wat er ook gebeurt in je leven, vergeet nooit dat God te vertrouwen is.
Als God voor vogels zorgt, dan zal Hij nog veel meer voor jou zorgen.
Hij is je Vader! Hij wil voor je zorgen.
Als je naar Hem toegaat kan Hij alle zorgen van jouw schouders afnemen en je vertrouwen geven dat Hij voor jou zorgt! In het boek ‘Zwerfster voor God’ schrijft Corrie ten Boom het volgende: Aan het eind van de week zwierf ik, een beetje doelloos door de stad. (New York) Ik ging naar de YWCA (een christelijke organisatie voor jonge vrouwen) om de rekening van mijn kamer te betalen. Degen die me hielp keek me medelijdend aan. ‘Het spijt me, maar onze ruimte is zo beperkt, dat we u hier niet langer kunnen laten blijven. Eén week is het maximum. Hebt u al een ander adres? ‘Ja, ik weet alleen nog niet wat het is.’ ‘Dat begrijp ik niet,’ zei ze, een beetje verwonderd. ‘God heeft een andere kamer voor me,’ legde ik uit. ‘Hij heeft me alleen nog niet verteld wat het adres is. Maar dat geeft niet. Hij heeft me door Ravensbruck geleid. Hij zal me in Amerika niet in de steek laten.’
Opeens schoot het meisje iets te binnen. ‘Ach, dat is waar , er is een brief voor u gekomen.’ Vreemd, dacht ik, toen ze me de envelop gaf.
Hoe kan ik nou een brief krijgen? Niemand weet waar ik logeer.
Maar toch was het zo.
Ik las hem gehaast en zei toen tegen het meisje: ‘Mijn adres is en de 190th Street.’ ‘Maar waarom zei u dat niet meteen?’ vroeg ze.
‘Omdat ik het nog niet wist. Het stond in deze brief. Een vrouw, die ik niet ken, schrijft me: ‘Ik hoorde u spreken in de Joodse gemeente. Ik weet dat het zo goed als onmogelijk is om in New York een kamer te vinden. Mijn zoon zit op dit moment in Europa, dus , kunt u, als u wilt, zijn kamer gebruiken in de tijd dat u in New York bent.’
Het meisje was nog meer verbaasd dan ik. Maar ja, misschien had ze nog nooit een wonder meegemaakt.’ Corrie vertrouwde volkomen op God! En jij? Door Jan Pool
Al vanaf de eerste minuut na je geboorte worden je prestaties gemeten: Hoeveel weeg je? Adem je goed? Ben je gezond? Zijn je reflexen in orde? Op zich is het natuurlijk uitstekend dat je gezondheid direct wordt getest, maar het meten houdt vervolgens nooit meer op… Veel ouders willen graag dat hun kind uitblinkt, vroeg praat, snel leert lopen, de hoofdrol speelt in de musical en in het voetbalteam de topscoorder is.
Ongemerkt wordt een kind vooral beloond voor wat het doet en leert het subtiel en onderhuids deze les: je bent waardevol door wat je doet. Ben je succesvol, dan zijn je ouders blij en houden ze van je. Maar als je niet voldoet aan de verwachtingen van je ouders, dan voel je hun teleurstelling of stress. En dat is het laatste wat je wilt. Dus ga je nog meer je best doen. Onwillekeurig neem je die manier van denken over in je groei naar volwassenheid. Je denkt dat presteren de enige manier is om liefde en aanvaarding te krijgen. Je hoopt dat anderen je bewonderen om wat je voor elkaar krijgt. Mensen met deze innerlijke overtuiging worden vaak heel gedreven personen.
Als je zo in elkaar zit, dan kun je alleen blij met jezelf zijn als je goede dingen doet, als je succesvol bent, als je presteert. Maar als het een keer tegenvalt, dan voel je je waardeloos. Je bent altijd verwikkeld in een ongezonde competitie. Je ziet alles als een wedstrijd met een winnaar en een verliezer. Winnen geeft je aanzien, winnen geeft je een goed gevoel, winnen maakt je belangrijk, winnen maakt je waardevol. Dit komt niet alleen tot uiting op je werk, maar ook in hoe je omgaat met je vrienden. Zelfs tijdens een kinderspelletje ‘mens-erger-je-niet’ word je geconfronteerd met jezelf.
Maar hetzelfde systeem werkt ook door in je relatie met God. Je doet hard je best om God te behagen, een goede christen te zijn. Je voelt je goed als je ’s ochtends uitgebreid tijd met God hebt doorgebracht. Maar als het er niet van is gekomen, voel je je schuldig en denk je dat God vast niet meer zoveel van je houdt. De leugen die er heel subtiel onder schuilgaat, is dat je Gods goedkeuring moet verdienen. Je komt onder de tirannie van het ‘moeten’ terecht, maar je houdt continu het gevoel dat je het nooit helemaal goed doet en dat je God elke keer weer teleurstelt.
Fouten maken mag Ik weet uit eigen ervaring hoe het is, want jarenlang was ik zelf zo’n gedreven man. Ik wilde presteren, ook naar God toe. Totdat een simpel, waar gebeurd verhaaltje mij de ogen opende.
Begin jaren negentig werden er elk jaar conferenties georganiseerd door het Kana comité. Op één van die conferenties was Brent Rue, een Amerikaanse voorganger, de hoofdspreker.
Hij vertelde dat hij op een keer in de tuin bezig was om nieuwe plantjes te poten. Op dat moment kwam zijn zoontje Jonathan van vijf aanrijden op zijn fietsje. ‘Papa, mag ik helpen?’ Brent wist dat het een grote puinhoop zou worden, maar wat zei hij? ‘Graag Jonathan. Papa vindt het geweldig fijn als je hem helpt.’ Het jongetje gooide zijn fietsje aan de kant, rende naar de schuur om zijn eigen schep te halen en begon als een gek te spitten in de tuin. De aarde vloog over het pad en de kuil werd veel te diep, maar Brent zei: ‘Goed gedaan, jongen. Pak jij nu het plantje maar!’ Terwijl Jonathan wegrende om het plantje te halen, gooide zijn vader snel wat aarde terug in de veel te diepe kuil. Als snel was Jonathan weer terug, maar met de onbesuisde, onhandige motoriek van een vijfjarig kind, knakte hij de steel van het plantje middendoor. Kapot! Zijn vader glimlachte mild en zei: ‘Geeft niet hoor Jonathan, kan gebeuren.’ Waarop Jonathan vroeg of hij dan nog verder mocht helpen. Natuurlijk mocht dat en zo werkten ze verder. Uiteindelijk zette Jonathan vijftien plantjes in de tuin, waarvan er tien onherstelbaar beschadigd waren. Toen hij klaar was, zag de tuin eruit als een slagveld, maar Jonathan rende enthousiast met zijn moddervoeten de pasgeboende kamer in en schreeuwde blij naar zijn moeder: ‘Mama, ik heb plantjes in de tuin gezet en papa heeft me geholpen!’ Ondertussen was papa de troep aan het opruimen. Maar vond hij dat erg? Welnee!
Deze Brent was voorganger van een Vineyardgemeente met tweeduizend leden, maar maakte op zeker moment een aantal fouten. Hij was teleurgesteld in zichzelf en diende zijn ontslag in. Zijn ontslagbrief lag klaar om op de post te worden gedaan, maar eerst ging hij wandelen in het bos. Hij voelde hoe God heel dichtbij was en tot zijn hart sprak.
‘Weet je nog, die situatie met die plantjes met Jonathan? Wat een puinhoop maakte hij er van, hè!’ Ja, dat wist Brent nog goed.
‘Vond je het erg?’
‘Welnee, ik ben toch zijn vader!’
‘Vond je het niet vervelend om zijn troep op te ruimen?’
‘Welnee, hij is mijn zoon, dat deed ik graag voor hem.’
‘Brent, jij bent mijn kleine Jonathan. Ik zie ook wel dat jij er een troep van hebt gemaakt, maar ik ben blij met je. En ik ben er om jouw troep op te ruimen.’
Zo is onze Vader! Hij maakt zijn liefde niet afhankelijk van wat jij kunt of doet. Je prestaties noch je fouten hebben ook maar enige invloed op zijn onvoorwaardelijke liefde voor jou. En Hij is er ook om jouw troep op te ruimen!
Laat die waarheid alsjeblieft goed tot je doordringen!
‘Jijzult voor de Redder uitgaan om zijn volk voor te bereiden op zijn komst. Jij zult hun vertellen dat zij gered kunnen worden door de vergeving van hun zonden. Want het hart van God loopt over van liefde en goedheid.’ Lucas 1:76-78 HB
Dat is nog eens een boodschap waar je blij van wordt! Gods vergeving is gegarandeerd. Het maakt niet uit of je in het verleden hopeloos tekort bent geschoten. Het maakt niet uit of je leven op dit moment een puinhoop is. Het maakt zelfs niet uit wat voor fouten je nog gaat maken in de toekomst. Gods genade is krachtiger dan al je mislukkingen, tekortkomingen, teleurstellingen en zonden bij elkaar. Er is meer genade in God, dan dat er zonden zijn in de wereld. Het lijkt te mooi om waar te zijn. Maar toch is dit het evangelie in een notendop. Genade is het hart van het evangelie en de hoop voor deze wereld. De boodschap van genade is prachtig, maar niet zonder risico. Het kan gemakkelijk verkeerd worden uitgelegd. Als mensen horen dat het niet uitmaakt hoeveel fouten ze maken omdat Gods genade toch gratis is, kunnen ze dit als excuus gaan gebruiken om maar te doen wat ze willen. Ze zijn immers door genade gered en doorgaan met zondigen is helemaal niet erg, omdat daardoor de genade alleen maar meer zichtbaar wordt. Ook Paulus werd met deze redenering geconfronteerd. Hij zegt daar het volgende over: ‘Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? Dat in geen geval.’ Romeinen 6:1 Paulus waarschuwde ervoor om genade als vrijbrief te gebruiken, maar hij deed geen water bij de wijn van genade. Want gratis is gratis en een beetje gratis bestaat niet. Genade was nooit bedoeld om misbruik van te maken. Maar toch kan het gebeuren, omdat God ons alle vrijheid geeft om al dan niet te kiezen voor een relatie met Hem, in gehoorzaamheid aan zijn Woord. Het is zijn bedoeling dat we genieten van de ware vrijheid die de genade biedt. Voor veel christenen is die vrijheid beangstigend. En om te voorkomen dat mensen de genade misbruiken stellen ze allerlei veilige eisen en regels op. Ze bedoelen het goed, maar daarmee brengen ze de genade juist om zeep. Genade die het risico van falen niet meer in zich mag dragen, is geen genade meer. God neemt nog liever het risico dat mensen zijn genade misbruiken als excuus om te blijven zondigen, dan dat hij zondaars geen herkansing geeft. God geeft ons niet alleen een tweede kans, maar ook een derde en een vierde en een vijfde en ga zo maar door. Door Jan Pool|19 oktober 2015|Blog|0 Reacties
Wij allen die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd. 2 Korintiërs 3:18
Bij ons doopsel hebben wij de Geest van Christus ontvangen. Zijn ingevingen kunnen wij naast ons neerleggen, wij kunnen Hem teleurstellen, zelfs verloochenen. Deze zonden tegen de heilige Geest noemt Lucas de zwaarste. Inderdaad, dit neigt naar fundamentele ontrouw. Jezus sprak tot de menigte: ‘Iedereen die mij erkent bij de mensen, zal ook door de Mensenzoon worden erkend bij de engelen van God. Maar wie mij verloochent bij de mensen, zal verloochend worden bij de engelen van God. En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest zal niet worden vergeven. Wanneer ze jullie voor de synagogen en de autoriteiten en het gerecht slepen, vraag je dan niet bezorgd af hoe of waarmee je je moet verdedigen of wat je moet zeggen, want de heilige Geest zal jullie op dat moment ingeven wat je moet zeggen.’
Psalmen 92, 2-5 Het is goed de Heer te loven, uw Naam te bezingen, Allerhoogste, in de morgen te getuigen van uw liefde en in de nacht van uw trouw, bij de klank van de tiensnarige harp en bij het ruisend spel op de lier. U verheugt mij, Heer, met uw daden, ik juich om wat uw hand verricht.
Ze weigerden te luisteren en ze vergaten de wonderen die u voor hen verricht had. Koppig stelden ze een nieuwe leider aan, ze wilden weer slaven worden in Egypte. Maar u bent een God van vergeving, genadig en liefdevol, geduldig en zeer trouw: u verliet hen niet.-- Nehemia 9:17
Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden. Hebreeën 4:12
Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen. Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen. Matteüs 6:19-20
In de dagen hoorde Herodes, de tetrarch, wat er allemaal gebeurde en raakte in grote verwarring omdat sommigen zeiden dat Johannes uit de dood was opgestaan, terwijl anderen beweerden dat Elia was verschenen, en weer anderen dat een van de oude profeten was opgestaan. Herodes zei: ‘Johannes heb ik laten onthoofden; wie is dan degene over wie ik dergelijke dingen hoor?’ Hij zocht naar een gelegenheid om Jezus te ontmoeten
Herodes is niet dood. Hij leeft midden tussen ons, meer: in ons. Want ook wij zijn geen mensen uit één stuk. Ons hart is een weefsel van zwak en sterk, van goed en kwaad. Op het podium van het leven spelen wij vaak dubbelrollen: de rol van de heilige of van de duivel, of ergens daar tussenin met ingrediënten van beiden. Het verhaal van Herodes gaat over die eeuwige slingerbeweging tussen goed en kwaad; een beweging waarvan ook wij af en toe zeeziek worden. Laten we dan niet in slaap vallen, maar er werkelijk wakker van liggen, zodat we door alles heen Jezus mogen blijven zien, naar Hem blijven verlangen, Hem willen ontmoeten.
Toen gingen hun beiden de ogen open en merkten ze dat ze naakt waren. Daarom regen ze vijgenbladeren aan elkaar en maakten er lendenschorten van. Genesis 3:7 Voor de zondeval was de mens bekleed met de glorie van God. Adam en Eva waren zo vervuld met waardigheid dat hun lichamelijke naaktheid geen enkel probleem was. Na de zondeval verdween die glorie. Daarmee de waardigheid. Schaamte en angst deed haar intrede. En de behoefte om zich te verstoppen was daarvan het gevolg. Elk probleem in b.v. relaties is terug te voeren naar een tekort aan eigenwaarde. Minderwaardigheid maakt bij veel mensen dat ze op een ongezonde, veel te 'sterke' manier voor zichzelf opkomen. (Anderen juist weer niet). Bij het minste of geringste (vermeende) onrecht dat je wordt aangedaan door het lint gaat. Maar heel moeilijk 'de minste' kan zijn. Heel moeilijk kunt vergeven, vergeving vragen en vergeving ontvangen. Heel moeilijk je ongelijk toegeven. Het gevolg hiervan zijn voortdurende spanningen en ruzies. En uiteindelijk echtscheidingen, verbroken relaties en diepe eenzaamheid. Op grote schaal zorgt dit voor oorlogen zoals we daar in deze tijd mee worden geconfronteerd. Alles terug te voeren naar dat negatieve zelfbeeld waar de mensheid mee is behept. Alles terug te voeren naar de zondeval. Mensen kunnen sleutelen aan zichzelf wat ze willen. Zich in allerlei bochten wringen om de boel wat op te waarderen. Maar uiteindelijk zal dit alles leiden tot nog meer frustratie, boosheid, geweld en verdriet. De bijl moet zoals altijd weer aan de wortel. Geen symptoombestrijding dmv allerlei kunstgrepen. Pas als mensen na wedergeboorte weer bekleed worden met de glorie van God, zal de schaamte plaats maken voor een diep besef van waardigheid. De behoefte om jezelf te verstoppen/beschermen valt weg. Dit alles in een proces van innerlijk herstel en genezing. Pas dan zal iemand ook succesvol gaan wandelen in datgene waar God aan dacht voordat alles beschadigd en misvormd raakte. Toen Hij jou en mij formeerde in de baarmoeder van onze moeders. Pas dan komen we als mens volledig tot ons recht. Kunnen we onze tijd en energie geven aan waar het werkelijk om draait. Wordt ons leven een stuk rustiger. Ziektes als gevolg van stress verdwijnen. Kunnen we zijn wie we bedoelt zijn om te zijn. En het geweldige verschil maken als kerk van Jezus Christus.
Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart. — 1 Samuel 16:7 (NBV) Vroeger was ik nogal veroordelend over de manier waarop sommige mensen zich kleden. Indertijd dacht ik dat ik geen spijkerbroek kon dragen tijdens het preken op een conferentie. Maar mijn zoon zei tegen mij, “Denk je echt dat God polyester meer zalving geeft dan denim?” Dit soort dingen brachten mij tot het schokkend besef dat ik mij vasthield aan een religieuze houding terwijl God mijn blik wilde vernieuwen opdat ik meer mensen kon bereiken. Natuurlijk is het goed om ons mooi aan te kleden wanneer we naar de kerk gaan. Maar uiteindelijk gaat het erom dat we niet dusdanig gericht zijn op onze uiterlijke verschijning dat we het zicht verliezen op ons voornaamste doel: het ontwikkelen van een nauwe en persoonlijke relatie met God. God wil dat we een relatie met Hem hebben. Dit betekent dat we de hele dag door met Hem communiceren, net zoals we dat met ons familielid en onze beste vriend doen. Het gaat Hem niet om het uiterlijk.. doch om een echte relatie. Kort gebed: Here God, help mij Uw houding aan te nemen ten aanzien van een uiterlijke verschijning. Help mij om anderen, die zich niet kleden zoals ik vind dat ze zouden moeten, niet te veroordelen. En help mij een sterke innerlijke relatie met U te bouwen
Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten – zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar mij terug, niet zonder eerst te doen wat Ik wil en te volbrengen wat Ik gebied.
Ik hoor het nog te vaak. "We kunnen alleen maar bidden"! Hoe bedoel je, "Alleen maar bidden"?! Laten we ajb stoppen om de kracht van het gebed op zo'n manier te miniseren en zelfs teniet doen. Gebed, proclameren, profeteren en lofprijs zijn toevallig wel de meest krachtige wapens die er bestaan. Vooral als je ook nog eens gelooft dat God onmiddellijk reageert op het gebed dat in geloof wordt uitgesproken. Daar zijn zelfs bergen niet tegen bestand. (Markus 11:23). Hele vijandelijke legers worden erdoor verslagen. (2 Kronieken 20). En ze zeggen dat ook dorre doodsbeenderen er weer door tot leven kunnen komen!! (Ezechiël 37). Nee, "Alleen maar bidden". Mij hoor je het niet zeggen!!
En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan.-- Openbaring 21:3-4 (
Zoek het goede, niet het kwade. Dan zullen jullie leven, en dan zal de HEER, de God van de hemelse machten, met jullie zijn, zoals jullie altijd zeggen. Amos 5:14
Toen Jezus op sabbat eens door de korenvelden liep, begonnen zijn leerlingen aren te plukken. Ze wreven die stuk tussen hun handen en aten ervan. Enkele Farizeeën zeiden echter: ‘Waarom doet u iets dat op sabbat niet mag?’ Jezus antwoordde: ‘Hebt u dan niet gelezen wat David deed toen hij en zijn metgezellen honger hadden, hoe hij het huis van God binnenging, de toonbroden nam, ervan at en ze uitdeelde aan zijn mannen, ook al mogen alleen de priesters van die broden eten?’ En Hij voegde eraan toe: ‘De Mensenzoon is heer en meester over de sabbat.’
Is ons geloof leven of theorie ? Beperken wij ons geloofsleven tot een nauwkeurig afgebakend terrein, omzoomd met paaltjes van wetten, voorschriften en geboden ? Is onze godsdienstbeleving verworven tot een parcours van regels, praktijken en verplichtingen waar me met een zekere geloofsroutine of schriftgeleerdheid na een tijd moeiteloos doorheen slalommen ? Of is het een op weg gaan met Jezus door de velden van ons leven met slechts dit ene gebod om handen ‘Bemin God, bemin uw naaste’ ? Pas wanneer wij zo door het leven gaan zullen wij beseffen: ‘Heer, hoe groot zijt Gij, wij buigen voor uw majesteit’. Laten we ons geven aan Jezus, de Mensenzoon, die de Heer is van de sabbat en de grondwet van ons leven. Moge Hij zijn lied van Liefde blijvend zingen door ons heen.
Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de HEER, schepper van de einden der aarde. Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput, zijn wijsheid is niet te doorgronden. Jesaja 40:28
Immers: Wie het leven liefheeft en gelukkig wil zijn, moet geen laster of leugens over zijn lippen laten komen, hij moet het kwaad uit de weg gaan en het goede doen, en voortdurend vrede nastreven. 1 Petrus 3:10-11
Psalm 139, 1-6 Refr.: Heer, met al mijn wegen bent U vertrouwd. Heer, U kent mij, U doorgrondt mij, U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten. Ga ik op weg of rust ik uit, U merkt het op, met al mijn wegen bent U vertrouwd. Geen woord ligt op mijn tong, of U, Heer, kent het ten volle. U omsluit mij, van achter en van voren, U legt uw hand op mij. Wonderlijk zoals U mij kent, het gaat mijn begrip te boven. Heer, U kent mij, U doorgrondt mij, U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten. Ga ik op weg of rust ik uit, U merkt het op, met al mijn wegen bent U vertrouwd. Geen woord ligt op mijn tong, of U, Heer, kent het ten volle. U omsluit mij, van achter en van voren, U legt uw hand op mij. Wonderlijk zoals U mij kent, het gaat mijn begrip te boven.
Psalm 139 is een prachtige psalm. Je moet hem maar eens in z’n geheel nalezen. Lang geleden, toen ik God werkelijk als Vader heb leren kennen en ben gaan ontmoeten, heb ik vele jaren deze psalm ‘s morgens in alle vroegte gebeden. Na een tijdje kende ik hem vanbuiten. En nog steeds bid ik hem met regelmaat, thuis biddend, of gewoon op de tram of zelfs tijdens mijn werk. Echt een heerlijke psalm, vol diepgang en wijsheid. De verzen die we vandaag horen gaat over het feit dat God ons met al zijn liefde nabij is, en wel op elke moment, in al ons doen en laten. Hij doorgrondt ons denken, ons handelen, Hij volgt ons, omsluit ons. Zijn kennen wat ons betreft is te groot voor ons begrip. Het is goed dat we er ons bewust van zijn dat God met ons bezig is. Heel persoonlijk volgt Hij ons op onze weg. Met zeer veel liefde en een ontzaglijk groot geduld wil Hij ons leiden, ons behoeden, ons brengen op de weg die we te gaan hebben. Hij wil ons binnenvoeren in zijn eigen liefde, met de diepe droom dat we deelgenoot worden van die liefde, dat we dragers en uitdragers worden van zijn liefde. Nooit laat Hij ons los. Zelfs wanneer wij Hem loslaten, ontrouw zijn aan Hem, blijft Hij trouw, blijft Hij in ons geloven, laat Hij ons niet los. Moge deze gedachte ons vervullen met diep ontzag voor God, voor zijn nabijheid, voor zijn bezig-zijn met ons. Laten we ons aan Hem schenken zoals de klei in de handen van de pottenbakker. Moge we zijn / worden wat Hij met onsvoorheeft. kris
Jezus vroeg nu aan de twaalf: ‘Willen jullie soms ook weggaan?’ Simon Petrus gaf antwoord: ‘Naar wie zouden we moeten gaan, Heer ? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, en wij geloven en weten dat U de heilige van God bent.’
Hij gaf op sabbat onderricht in een synagoge. Er was daar ook een vrouw die al achttien jaar bezeten was door een geest die haar ziek maakte. Ze was helemaal krom en kon met geen mogelijkheid rechtop staan. Toen Jezus haar zag, riep hij haar bij zich en zei tegen haar: 'U bent verlost van uw ziekte,' en hij legde haar de handen op. Meteen ging ze rechtop staan en loofde God. Maar de leider van de synagoge werd boos omdat Jezus op sabbat genas en zei tegen de menigte: 'Er zijn zes dagen om te werken. Kom dus op die dagen om u te laten genezen en niet als het sabbat is!' Maar de Heer zei: 'Huichelaars! Maakt niet ieder van jullie op sabbat zijn os of ezel los van de voederbak om hem te laten drinken? Mocht deze vrouw, die een dochter is van Abraham en al achttien jaar door Satan geboeid werd gehouden, mocht zij op sabbat niet uit deze boeien worden losgemaakt?' Toen hij dat zei, stonden al zijn tegenstanders beschaamd, maar de hele menigte was verheugd over de machtige daden die door hem werden verricht. Lucas 13:10-17
Om geestelijk in beweging te komen is het een kwestie van doen....Om doorbraken te ervaren is het een kwestie van niet opgeven..Om door te kunnen gaan, heb je 'brandstof' nodig.... In alles heb ik U nodig Heer.
Joh.6:8-12 Een van de leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, zei: ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen–maar wat hebben we daaraan voor zoveel mensen?’ Jezus zei: ‘Laat iedereen gaan zitten.’ Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer vijfduizend mannen. Jezus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook vis, zoveel als ze wilden. Toen iedereen volop gegeten had zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Verzamel nu de overgebleven stukken brood, zodat er niets verloren gaat.’
Hij valt amper op, maar zijn aanwezigheid is van fundamenteel belang: de jongen met de vijf broden en de twee vissen. Al wat hij had, al wat hij was, gaf hij aan Jezus. En daarmee, en vooral daardoor, kon Jezus het wonder verrichten. Durven wij zoals de jongen uit het evangelie àlles wat we hebben, àlles wat we zijn, schenken aan Jezus, opdat Hij het zou kunnen gebruiken om zijn wonder in deze wereld te verrichten. Want daar nodigt Hij ons toe uit: een totaal wegschenken aan zijn 'zijn' in ons, opdat zijn liefde ten volle werkzaam zou zijn in ons leven.
Ik ben ervan overtuigd dat niets ons kan scheiden van Gods liefde, die in Christus tot uiting komt. De dood niet, het leven niet, engelen niet, regeringen niet, de dingen van vandaag niet, de dingen van morgen niet. Nee, er is geen enkele kracht die dat kan. Hoe hoog we zijn gestegen of in welke diepte wij ons ook bevinden, niets in de hele schepping kan ons scheiden van Gods liefde, die ons gegeven is in Christus Jezus, onze Heer
Jakobus 1, 22-24 Vergis u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt ook doen. Want wie de boodschap hoort maar er niets mee doet, is net als iemand die het gezicht waarmee hij is geboren in de spiegel bekijkt: hij ziet zichzelf, maar zodra hij wegloopt is hij vergeten hoe hij eruitzag
Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets. Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader het niet wil. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. Matteüs 10:29-31
Doe het “Niet storen” bordje weg Verkondig de boodschap, blijf aandringen, of het nu uitkomt of niet, wijs terecht, straf en vermaan met alle geduld dat het onderricht vereist. —2 Timoteüs 4:2 (HSV) Vanwege mijn reizen om ergens te spreken, verblijf ik regelmatig in hotels. En als ik in mijn hotelkamer ben, hang ik gewoonlijk het “niet storen” bordje aan de deurknop zodat niemand me zal storen. Zo’n bordje aan de deurknop van mijn hotelkamer is voor iedereen acceptabel. Maar het aan mijn leven hangen is dat niet. Is het je ooit opgevallen dat God niet altijd de dingen volgens ons tijdschema doet of op manieren die ons goed uitkomen? Paulus zei tegen Timoteüs dat hij, als dienaar van God en als prediker van het Evangelie, zijn verantwoordelijkheden moest uitvoeren, ongeacht of het gelegen kwam of niet. Ik betwijfel of Timoteüs net zo verslaafd was aan gemakzucht als wij dat vandaag de dag zijn. Maar als zelfs hij dat van Paulus moest horen, dan ben ik ervan overtuigd dat wij het nog vaker moeten horen. Het is zo makkelijk om een “Niet storen” bord voor ons hart te hangen uit angst dat Gods roeping ons niet uitkomt, maar zo missen we veel grote kansen. We moeten onthouden dat wat God ook van ons vraagt om te doen, het meer dan de moeite waard is om alle ongemak en moeilijkheden te trotseren. Hij zal altijd voor ons de weg banen om Zijn wil te kunnen doen als we Hem gehoorzamen. Kort gebed: Here God, ik kies er vandaag voor om het “Niet storen” bordje voor mijn hart weg te halen. Zelfs als het ongemakkelijk voor mij voelt, wil ik U gehoorzamen en doen wat U van mij vraagt. .
God heeft ons, in de vorm van muziek en lofprijs en aanbidding, één van de krachtigste wapens in Zijn Koninkrijk gegeven. Verschillende voorbeelden, uit zowel het oude als het nieuwe testament, tonen het verband aan tussen muziek en het vrijkomen van Gods kracht en aanwezigheid!
Ik zal hiervan enkele voorbeelden geven
Handelingen 16, 22-34
De verzamelde menigte keerde zich tegen Paulus en Silas, waarna de stadsbestuurders hun de kleren van het lijf lieten scheuren en bevel gaven hen met stokslagen te straffen. Nadat ze een groot aantal slagen hadden gekregen, werden ze opgesloten in de gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken. Overeenkomstig dit bevel bracht hij hen naar de binnenste kerker en sloot hun voeten in het blok. Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. Plotseling deed zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde; alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los. De gevangenbewaarder schrok wakker, en toen hij zag dat de deuren van de gevangenis openstonden, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. Maar Paulus riep hem luidkeels toe: ‘Doe uzelf niets aan, we zijn immers nog allemaal hier!’ De bewaarder vroeg om een fakkel, rende naar binnen en viel bevend voor Paulus en Silas op de grond. Hij bracht hen naar buiten en vroeg: ‘Zegt u mij, heren, wat moet ik doen om gered te worden?’ Ze antwoordden: ‘Geloof in de Heer Jezus en u zult gered worden, u en uw huisgenoten.’ En ze verkondigden het woord van de Heer aan hem en aan iedereen die bij hem woonde. Hoewel het midden in de nacht was, nam hij hen mee en maakte hun wonden schoon. Meteen daarna werden hij en zijn huisgenoten gedoopt. Hij bracht hen naar zijn woning boven de gevangenis en zette hun daar een maaltijd voor. Hij en al zijn huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat hij nu in God geloofde.
Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God.
De gezangen van Paulus en Silas in de gevangenis (Hnd 16:25-26) veroorzaakten, letterlijk, een aardbeving, die de boeien van alle gevangenen losmaakten. Een mini opwekking was het gevolg
Paulus en Silas hadden voor zich een duidelijke keuze gemaakt. In de gevangenis geworpen, blijven ze vertrouwen op de belofte van de Heer. In de stilte van hun stinkende donkere cel vertrouwen zij zich aan God toe, bidden tot Hem, danken Hem Wanneer ze dan ook nog beginnen te zingen, verstaan de gevangenen er niets meer van.
Stelt u eens in hen plaats de gevangenissen waren toen totaal anders dan nu met hun voeten in een blok dus hun behoeften deden ze noodgedwongen ter plaatse er was geen verluchting en geen verlichting dus de geur moet verschrikkelijk zijn geweest en dan beginnen er daar twee te bidden en te loven
Weet u…. het echt loven van de Heer vraagt van ons dat we ons volledig richten op wie God is, terwijl we alle dingenvergeten die ons bang maken of die fout zijn in ons leven, evenals de zelfgenoegzaamheid van ons hart.
De Israëlieten stonden voor zo’n moment van overgave toen ze tegenover hun aanvallers kwamen te staan lezen we in( 2 kron.20-22) ).
) 20 De volgende morgen vroeg gingen ze op weg naar de woestijn van Tekoa. Bij hun vertrek trad Josafat naar voren en sprak hen als volgt toe: ‘Juda en Jeruzalem, luister! Vertrouw op de HEER, uw God, en u zult standhouden, vertrouw op zijn profeten en uw welslagen is verzekerd.’ 21 In overleg met het volk wees hij zangers aan om de lof van de HEER te zingen. Zij trokken voor de bewapende legermacht uit, de heilige glorie prijzend met de woorden: ‘Loof de HEER, eeuwig duurt zijn trouw.’ 22 Zodra zij jubelend hun lofzang aanhieven, zorgde de HEER ervoor dat de Ammonieten en Moabieten en de bewoners van het Seïrgebergte, die Juda wilden aanvallen, vanuit verdekte stellingen werden belaagd, en zo werden ze verslagen.
Waarom zingen en juichen christenen eigenlijk ?
De bijbel geeft onsverschillende redenen om God te prijzen lezen we in Ps 100:4-5)
4 Gaat met een loflied zijn poorten binnen, zijn
voorhoven met lofgezang, looft Hem, prijst zijn
naam;
5 Want de Here is goed, zijn goedertierenheid is tot
in eeuwigheid, en zijn trouw tot in verre geslachten. drie redenen om God te prijzen zijn
)nl: Hij is goed Zijn genade (goedertierenheid) duurt voor eeuwig Zijn waarheid blijft standhouden in alle generaties. Elk van deze drie stellingen blijven altijd bestaan, wat er ook gebeurt. Als je in Gods aanwezigheid wilt komen, dan is dit de enige poort. Er is geen andere. Door de muziek en de zang in de gemeente, maken we ons klaar om dus in God‟s tegenwoordigheid te komen, zodat Hij de gelegenheid krijgt om Zich aan ons te openbaren en bij ons te zijn. De kracht van God komt dan in werking waardoor zieken genezen worden, gebondenen vrijlating ontvangen en nog zoveel meer Het is wonderbaarlijk als we beseffen dat we door zijn liefde genade hebben gekregen en het voorrecht hebben om hieraan deel te nemen
Daarom valt er te zingen !
Het wordt tijd dat er nieuwe zangers de wereld in trekken met het lied van Gods bevrijding op de lippen. Eigenlijk zouden we moeten zingen alsof het de lust van ons leven is.
U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan. 1 Korintiërs 10:13
Als ik het veilig en voorzichtig speel zullen mensen me misschien wel wijs en gebalanceerd noemen. En dat voelt goed. Maar veel wonderen en tekenen zullen er niet gebeuren!! Veel bergen zullen zich niet verplaatsen. En veel bovennatuurlijke verassingen hoef ik niet te verwachten. Nee, dan maar liever risico's nemen. En bekend staan als een simpele ziel en een ongeleid projectiel.
Stel je eens voor......Als iedereen in de autoriteit gaat staan die ons is gegeven...Stel je eens voor als wonderen weer de norm worden, en het 'natuurlijke' ver op de achtergrond verdwijnt.....Stel je eens voor, als er gestopt wordt met het ongeloof uitspreken in mensen en dat roddelen tot het verleden behoort....Stel je eens voor als we omzien naar elkaar, en bemoedigen...Stel je voor als mensen gaan zien wat er onder die dikke laag wat 'religie' heet zien wie ze werkelijk zijn, en waar ze toe in staat zijn.....Zouden wij als kerk (ik bedoel niet het gebouw) dan niet veel krachtiger zijn?...In een tijd als deze waar we niet meer willen verzanden in details maar op willen staan en Zijn geluid laten klinken....Dat is toch wat wij verlangen?...Zou God dan geen vreugdesprong maken en over ons zingen van vreugde??
Zefanja 3:17, De HEERE, uw God, is in uw midden, een Held, Die verlossen zal. Hij zal Zich over u verheugen met blijdschap. Hij zal zwijgen in Zijn liefde. Hij zal Zich over u verblijden met gejuich.
Tonny de Haan Ik geloof dat God door de Heilige Geest je coacht..Ik heb ervaren dat God spreekt door bemoedigingen van mensen die iets in jou zagen of hoorden waardoor ze zelf bemoedigd werden...Ik ontmoet mensen die het 'goud' in jou zien, en je aansporen om te doen wat God in jou gelegd heeft...Allemaal aanmoedigingen van: Ik ben met je, en doe nou maar waar Ik je voor geroepen heb.... Als ik denk aan Jozua, toen God tegen hem zei om de taken van Mozes over te nemen toen deze overleden was, dan was Jozua nog niet zo zeker van zijn zaak. Het was een hele verantwoording om het volk verder te leiden naar het beloofde land..Hij voelde zich niet zo wijs en verstandig als Mozes... Maar God bemoedigde hem met de woorden uit Jozua1:5-6. 5 Niemand zal tegenover u standhouden al de dagen van uw leven. Zoals Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn. Ik zal u niet loslaten en u niet verlaten. 6 Wees sterk en moedig, want ú zult dit volk het land dat Ik hun vaderen gezworen heb hun te geven, in erfbezit laten nemen. Ik geloof dat God ook tegen jou zegt om stand te houden...Hij is met je...Hij coacht je en spoort je aan! Denk eens aan die momenten dat mensen je dankbaar waren en zijn om wie je bent en wat je doet...Mensen die je laten weten dat je van waarde bent geweest of bent in hun leven...Mensen die je bemoedigen in wat je doet....God stuurt ze op je pad....Ik kan je niet zeggen hoeveel zegen ik ervaar door zulke mensen.....Wees moedig en standvastig en vertrouw op Hem....
Klaas van Denderen Als het buiten de deur stormt en de regen klettert tegen de ramen van je huis, dan is er niets aan de hand. Dat huis dat houdt het wel. Het is erop gebouwd. Je voelt je extra veilig en dankbaar. Het heeft zelfs wel iets vredigs. Wanneer echter alle ramen en deuren open zouden staan, dan hebben we een probleem. Dezelfde storm en de regen veroorzaken ineens chaos en paniek. Weg vrede. Hetzelfde geldt voor een geestelijke storm die van tijd tot tijd rondom jou persoontje los kan barsten. Het regent pijlen vanuit het rijk der duisternis op je afgevuurd. Niets aan de hand. Zolang je in Jezus blijft ben je veilig. Zolang alle deuren en ramen gesloten blijven is er geen probleem. Het heeft zelfs wel iets. Je voelt je extra veilig, dankbaar en vredig. Op het moment dat het bij jou naar binnen komt veroorzaakt het pas chaos en paniek. Laat het maar tekeer gaan hoor. Maar niet van binnen!!
Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is niets waardoor zij te verontschuldigen zijn. Romeinen 1:20
. 7De openbaringen die God mij heeft gegeven, zijn werkelijk buitengewoon. Maar omdat Hij niet wilde dat ik mij daardoor iets zou gaan verbeelden, heeft Hij mij pijnlijk laten vernederen door een handlanger van Satan, die mij als met vuisten slaat. Dat kun je een doorn in mijn vlees noemen. Nee, God zal niet toelaten dat ik mij wat ga verbeelden. 8Drie keer heb ik de Here gesmeekt dit lijden te laten ophouden. 9Maar de Here antwoordde telkens weer: ‘Mijn genade is genoeg voor u. Want kracht ontplooit zich ten volle in zwakheid.’ Daarom durf ik mij toch op mijn zwakheden te beroemen, omdat dan de kracht van Christus in mij gezien kan worden. 10Daarom kan ik zelfs blij zijn over zwakheden, beledigingen, noodsituaties, vervolgingen en moeilijkheden, die ik ter wille van Christus moet verdragen. Want als ik zwak ben, ben ik pas sterk.
Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, heeft u geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister. God zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet meer zult wankelen. 1 Petrus 5:10
Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden. Hebreeën 4:16
Let dus goed op welke weg u bewandelt, gedraag u niet als dwazen maar als verstandige mensen. Gebruik uw dagen goed, want we leven in een slechte tijd. Efeziërs 5:15-16
Jezus ging naar de overkant van het Meer van Galilea (ook wel het Meer van Teberias genoemd). Een grote menigte mensen volgde Hem, omdat ze gezien hadden welke wondertekenen Hij bij zieken deed. Jezus ging de berg op, en ging daar met zijn leerlingen zitten. Het was kort voor het Joodse Pesach feest. Toen Jezus om zich heen keek en zag dat die menigte naar Hem toe kwam, vroeg Hij aan Filippus: ‘Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te geven?’ Hij vroeg dat om Filippus op de proef te stellen, want zelf wist Hij al wat hij zou gaan doen. Filippus antwoordde: ‘Zelfs tweehonderd denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven.’ Een van de leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, zei: ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen–maar wat hebben we daaraan voor zoveel mensen?’ Jezus zei: ‘Laat iedereen gaan zitten.’ Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer vijfduizend mannen. Jezus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook vis, zoveel als ze wilden. Toen iedereen volop gegeten had zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Verzamel nu de overgebleven stukken brood, zodat er niets verloren gaat.’ Dat deden ze en ze vulden twaalf manden met wat overgebleven was van de vijf gerstebroden die men had gegeten. Toen de mensen het wonderteken dat Hij gedaan had zagen, zeiden ze: ‘Hij moet wel de profeet zijn die in de wereld zou komen.’ Jezus begreep dat ze Hem wilden dwingen om mee te gaan en Hem dan tot koning zouden uitroepen. Daarom trok Hij zich terug op de berg, alleen.
Hij valt amper op, maar zijn aanwezigheid is van fundamenteel belang: de jongen met de vijf broden en de twee vissen. Al wat hij had, al wat hij was, gaf hij aan Jezus. En daarmee, en vooral daardoor, kon Jezus het wonder verrichten.
Durven wij zoals de jongen uit het evangelie àlles wat we hebben, àlles wat we zijn, schenken aan Jezus, opdat Hij het zou kunnen gebruiken om zijn wonder in deze wereld te verrichten.
Hij is gast die de volmaakte weg gaat en doet wat goed is,
wie oprecht de waarheid spreekt.
De volmaakte weg… Dat klinkt zo ver weg van ons leven, want – zo zou je kunnen zeggen: wie is er volmaakt ? Maar ‘volmaakt’ mogen we niet enkel verstaan als een synoniem voor ‘heilig’. Hoewel heiligen volmaakt zijn.
In het woord ‘volmaakt’ zitten de woorden ‘vol’ en ‘maken’. En daarin mogen we een uitnodiging zien van God aan ons adres: Hij wilt ons leven ‘vol maken’, ‘vol’ van Hem, ‘vol’ van het ware leven, ‘vol’ van zijn Zoon Jezus, ‘vol’ van waarheid.
Wie het klaarspeelt te leven vanuit die volheid, ons door God geschonken, leeft volmaakt, vol-gemaakt door God.
Misschien ben je nog niet heilig, hang je nog teveel vast aan dingen die je wegtrekken van God, en toch leef je al – zij het deels en nog niet af – in God.
God vraagt van ons dat onze levensweg recht is. Maar het is een feit dat voor de meeste deze weg serieus krom is. Maar het mooie van God is dat Hij zijn verhaal ook kan schrijven op kromme lijnen. Ieder van ons persoonlijk wil God gebruiken om zijn liefde te openbaren, om verzoening te brengen daar waar dat nodig is, om zijn Vrede uit te dragen.
En Hij wacht niet tot we heilig zijn, Hij roept nu al, wil nu met ons op weg gaan, wetend dat ingaan op zijn uitnodiging de heiligheid bevordert.
God omhelst ieder van ons met zijn barmhartigheid opdat we zouden groeien in Hem.
Wie dit toelaat, die is, zoals de psalmist het uitdrukt, te gast in Gods tent. Dat wilt zeggen dat we mogen tafelen aan het feestmaal van de Drie-ene God: Gods liefde ontvangend om deze ten volle te delen met allen die Hij op ons levenspad brengt.
Op de een of andere manier waren zo onder de indruk van Jezus, dat ze hun netten lieten vallen en achter Hem aangingen. Niet wetende wat 'vissers van mensen maken' nou precies inhield, gingen ze achter Hem aan, en gingen gewoon doen wat Hij hun onderwees gaandeweg hun wandel met Hem....Simpel en eenvoudig gingen deze ruwe ongeletterde mannen uit Galilea die voor niets anders goed waren dan alleen vissen vangen, de weg met Jezus....Gaandeweg lerende wat Hij hen onderwees en demonstreerde....Die Jezus willen wij volgen!!.
Moge hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. Efeziërs 3:16-17
Moge de Vader vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. Dan zult u met alle heiligen de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid.
Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God; en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Christus Jezus heeft verlost. Romeinen 3:23-24
Wie de volmaakte weg gaat en doet wat goed is, wie oprecht de waarheid spreekt. Hij doet aan lasterpraat niet mee, hij benadeelt een ander niet en drijft niet de spot met zijn naaste. Psalm 15:2-3
Uw schoonheid moet niet gelegen zijn in uiterlijkheden, zoals kunstig gevlochten haar, gouden sieraden of elegante kleding, maar in wat verborgen ligt in uw hart, in een zacht en stil gemoed. Dat is een onvergankelijk sieraad dat God kostbaar acht.
Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen. Is het een verdienste als je liefhebt wie jullie liefhebben? Want ook de zondaars hebben degenen lief die hen liefhebben. -- Lucas 6:31-32
Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan niet de heilige Geest geven aan wie hem erom vragen. Lucas 11:13
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ Nog eens vroeg Hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen’. En voor de derde maal vroeg Hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat Hij voor de derde keer vroeg of hij van Hem hield. Hij zei: ‘Heer, U weet alles, U weet toch dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. Waarachtig, Ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’ Met deze woorden duidde Hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God. Daarna zei Hij: ‘Volg mij.’
Vandaag horen we Jezus zeggen tot Petrus: ‘Toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’
Het zijn woorden die gericht zijn tot Petrus, maar we mogen ze ook rustig beluisteren alsof ze aan ons adres zijn gericht. Want ook voor ons is het een feit dat wanneer wij jong waren/zijn, dat we vol vuur ons een eigen gordel omdoen en gaan waarheen we willen. Wanneer we ouder worden (zeg maar volwassen in het geloof) zullen we inzien dat een ander (de Ander) ons een gordel wil omdoen om ons te brengen op een weg waar we zelf in eerste instantie misschien nooit voor gekozen zouden hebben.
Maar dit vraagt een geloof dat geleerd heeft zich te geven aan de Heer, en wel op zo’n wijze dat de gelovige inziet dat het in het leven niet om hem draait, maar om wat God wil, en dat Jezus op zo’n wijze genadig kan zijn dat we die weg ook daadwerkelijk kunnen gaan.
Laten we ons geven aan de Heer, opdat Hij ons bij de hand mag nemen om samen met ons de weg te gaan die God met ons wil gaan, zowel in de kleine dagdagelijkse dingen alsook in de grote levenskeuzes die we te maken hebben.
In Christus is de goddelijke volheid lichamelijk aanwezig, en omdat u één bent met Hem, het hoofd van alle machten en krachten, bent ook u van die volheid vervuld.
Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.
De vijfjarige Josiah Duncan heeft de harten veroverd van alle aanwezigen in een filiaal van de Waffle House-keten in de Amerikaanse staat Alabama. En in het bijzonder dat van een dakloze medemens.
"Wel, dat betekent dat hij geen huis heeft", antwoordde Ava Faulk. De kleuter vond het vreselijk dat de man geen familie of vrienden had bij wie hij terechtkon. Maar vooral dat hij geen eten had. Daarom wou Josiah hem wat te eten aanbieden. En dat vond zijn mama oké.
Menukaart "Hij kwam binnen en ging zitten. Maar niemand bediende hem. Josiah liep dan maar zelf naar de man en vroeg of hij de menukaart wou zien, omdat je zonder niet kan bestellen", vertelt Faulk aan WFSA-TV. Josiah en zijn moeder lieten de dakloze kiezen wat hij maar wenste. Het werd een hamburger met spek.
Op dat moment waren er elf klanten in het restaurant. Zij waren met verstomming geslagen door de barmhartige daad van de kleine jongen. Toen het ventje ook nog eens al zingend God dankte voor Zijn zegeningen, hield niemand in het wafelhuis het droog. "De man weende, en iedereen daar weende", zegt Faulk.
De trotse moeder besluit dat wat haar zoontje deed "voor altijd een van de grootste verwezenlijkingen voor een ouder zal zijn die ik ooit zal meemaken". HLN.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?
‘Jij bent mijn geliefde kind, in jou vind ik vreugde’ (Matteüs 3:17).
Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen. Petrus 4, 10-11
Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.
Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen - had ik de liefde niet, ik zou niets zijn.
Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die hem liefheeft. Jakobus 1:12
Broeders en zusters, moge de God van onze Heer Jezus Christus, de Vader van alle luister, u een Geest van inzicht schenken in wat geopenbaard is, opdat u Hem zult kennen. Moge uw hart verlicht worden, zodat u zult zien waarop u hopen mag nu Hij u geroepen heeft, hoe rijk de luister is die de heiligen zullen ontvangen, en hoe overweldigend groot de krachtige werking van Gods macht is voor ons die geloven. Die macht was ook werkzaam in Christus toen God Hem opwekte uit de dood en Hem in de hemelsferen een plaats gaf aan zijn rechterhand, hoog boven alle hemelse vorsten en heersers, alle machten en krachten en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld maar ook in de toekomstige. Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd en Hem als hoofd over alles aangesteld, voor de Kerk, die zijn lichaam is, de volheid van Hem die alles in allen vervult. Efeziërs 1, 17-23
Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient. Filippenzen 4:8
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Daarom zeg ik jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding? Matteüs 6:25
Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, heeft u geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister. God zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet meer zult wankelen. 1 Petrus 5:10
Maar de HEER zei tegen Samuel: ‘Ga niet af op zijn voorkomen en zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen. Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart.’ 1 Samuel 16:7
Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren. Filippenzen 4:6-7
Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets. Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader het niet wil. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. Matteüs 10:29-31
Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn.
Maar omdat God zo barmhartig is, omdat de liefde die hij voor ons heeft opgevat zo groot is, heeft hij ons, die dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Ook u bent nu door zijn genade gered.
Een van de tafelgenoten sprak tot Jezus: ‘Gelukkig al wie zal deelnemen aan de maaltijd in het Koninkrijk van God!’ Jezus vervolgde: ‘Iemand wilde een groot feestmaal geven en nodigde tal van gasten uit. Toen het tijd was voor het feestmaal, stuurde hij zijn dienaar naar de genodigden om tegen hen te zeggen: “Kom, want alles is klaar.” Maar een voor een begonnen ze zich te verontschuldigen. De eerste zei: “Ik heb net een akker gekocht, die ik beslist moet gaan bekijken. Tot mijn spijt kan ik de uitnodiging niet aannemen.” En een ander zei: “Ik heb vijf span ossen gekocht en ik ga ze keuren; tot mijn spijt kan ik de uitnodiging niet aannemen.” Weer een ander zei: “Ik ben pas getrouwd en daarom kan ik niet komen.” Toen de dienaar teruggekomen was, bracht hij zijn heer verslag uit. De heer des huizes ontstak in woede en zei tegen zijn dienaar: “Ga vlug de stad in en breng uit de straten en stegen de armen en kreupelen en blinden en verlamden hierheen.” Toen de dienaar hem kwam melden: “Heer, wat u hebt opgedragen is gebeurd, en nog is er plaats,” zei de heer tegen hem: “Ga naar de wegen en de akkers buiten de stad en nodig iedereen met klem uit, want mijn huis moet vol zijn. Ik zeg jullie: niemand van degenen die eerst uitgenodigd waren, zal van mijn feestmaal proeven.”’
Zonder ophouden nodigt God uit: in de stilte van ons hart, in de drukte van ons leven, doorheen relaties en ontmoetingen, komt Hij tot ons en zegt: 'Kom, wees mijn tafelgenoot'. Maar zo dikwijls zijn we experts in het vinden van verontschuldigingen: teveel werk, te druk, de kinderen, moe, tv, enz... Niet dat de wil ontbreekt, maar wel de moed er ons aan toe te vertrouwen. Erger wordt het als we onze uitvluchten ernstig gaan nemen. God zal onze excuses wel begrijpen... Hij is toch een God van barmhartigheid... Hij vergeeft toch altijd... en ons niet-naar-God-toegaan wordt een gewoonte waar we ons maar al te graag in nestelen. Het is makkelijker leven zo...
Ja, oppervlakkig gezien is het makkelijker leven zo. Je moet immers geen of amper nog tijd besteden aan gebed, je engagementen hoeven niet altijd zo ernstig gespiegeld te worden aan het evangelie, en och God, een mens mag zich toch nog eens ontspannen ook he. En terwijl wij ons leventje leiden blijft de Heer maar roepen; vol liefde maar ook met een zekere toorn, zo lezen we in het evangelie van vandaag. Je zou voor minder boos worden...
Er zit maar één ding op: bekering. Je opnieuw keren naar God, heel je wezen - hart, ziel, verstand – schenken aan Gods inwoning. Aan de deur van ons hart klopt Hij, wacht Hij, tot wij opendoen, om dan maaltijd met ons te houden; Hij met ons, wij met Hem Keren we ons niet naar Hem dan laten we een wondermooie trein van genade voorbij rijden. Doen we het wel laten we toe dat God door ons heen zijn liefde steeds opnieuw kan openbaren, en krijgt zijn Rijk meer en meer gestalte. Wat toch de bedoeling is… Niet ?
Laten we niet uitstellen. Laten we ons ons keren naar God, ons werpen in de armen van Christus. In zijn goddelijke barmhartigheid wacht Hij op ons.
Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij?
Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden. Hebreeën 4:16
Maar Christus is werkelijk uit de dood opgewekt, als de eerste van de gestorvenen. Zoals de dood er is gekomen door een mens, zo is ook de opstanding uit de dood er gekomen door een mens. Zoals wij door Adam allen sterven, zo zullen wij door Christus allen levend worden gemaakt. -- 1 Korintiers 15:20-22
Jezus vertrok naar de omgeving van Tyrus. Daar nam Hij zijn intrek in een huis, en hoewel Hij niet wilde dat iemand dat te weten zou komen, lukte het Hem niet onopgemerkt te blijven. Integendeel, er kwam al meteen een vrouw die over Hem gehoord had naar Hem toe, en zij viel voor zijn voeten neer. Ze had een dochter die door een onreine geest bezeten was. Deze vrouw was van Syro–Fenicische afkomst en geen Jodin; ze smeekte Hem om bij haar dochter de demon uit te drijven. Hij zei tegen haar: ‘Eerst moeten de kinderen genoeg te eten krijgen; het is niet goed om de kinderen hun brood af te pakken en het aan de honden te voeren.’ De vrouw antwoordde: ‘Heer, de honden onder de tafel eten toch de kruimels op die de kinderen laten vallen.’ Hij zei tegen haar: ‘Dat hebt u goed gezegd. Ga naar huis, de demon heeft uw dochter al verlaten.’ En toen ze thuiskwam, lag haar kind op bed en bleek de demon verdwenen te zijn.
Het evangelie van vandaag wil ons tonen dat ‘geloof’ niet goedkoop is. Het is niet vanzelfsprekend. En om dit ten diepste aan te voelen gebeurt het soms dat Jezus ons geloof op de proef stelt. Niet om ons te pesten, maar juist om ons tot dieper geloof te brengen, tot volwassen geloof, tot geloof los van sferen of gemoedstoestanden. Soms wordt ons leven een chaos, en juist die chaos wil God aanwenden om ons te doen groeien in Hem. Hij wil de chaos gebruiken om ons te brengen tot een geloof dat puur is, naakt, afgestorven aan een oppervlakkige ‘ik’ om zichzelf terug te vinden in zijn meest waarachtig ik: het ‘ik’ door God gewild.
Een volkswijsheid leert ons dat een mens soms met zijn hoofd tegen een muur moet botsen om te leren. Da’s een waarheid als een koe. En in het geloof is het niet anders. Soms moet een mens al eens de diepte worden ingeduwd om volwassen te worden. Wanneer de chaos in het leven van mensen de overhand krijgt wordt dikwijls iets nieuws geboren, meer zuiver, meer volwassen.
Dit kunnen gebeurtenissen zijn in ons leven, het kan gaan om dorheid in ons gebedsleven, enz … maar juist deze schijnbaar onaangename kanten van ons leven kunnen ons tot groei zijn. Ze kunnen ons wakker schudden, ons meer of terug in de ‘waarheid’ plaatsen, zuiver voor het aanschijn van de Vader.
Belangrijk is dat we in deze gebeurtenissen het gebed (her)ontdekken, en heel onze situatie bij de Heer brengen. Daar begint alles. De Heer wacht immers tot we gelovig inzien dat ons leven niet afhangt van ons eigen geklungel, maar veeleer van Gods genade. En daar wacht Hij op. Hij, de nederigheid zelf, wacht tot wij nederig worden, tot wij naar Hem toekomen en zeggen: ‘Heer, nu Gij’. En dan kan alles (her)starten. Dan geef je Jezus de mogelijkheid je te leiden, te vormen, te kneden.
Laten ons knielen voor de Heer wanneer ons leven chaotisch is, of dreigt te worden, wanneer het dor en donker is. Laat ons dan innerlijk stil vallen, alles - ons hele zijn - in zijn schoot neerleggen, met een hart dat eerlijk en in alle zuiverheid zegt: ‘Heer, ontferm U’. Een weg van Vrede zal ons te wachten staan.
Jezus ging terug naar huis, en weer verzamelde zich een menigte, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te gaan eten. Toen zijn verwanten hiervan hoorden, gingen ze op weg om Hem, desnoods onder dwang, mee te nemen, want volgens hen had Hij zijn verstand verloren.
Volgens hen had Hij zijn verstand verloren... Wie leeft in de geest van Jezus zal beslist voor velen in 'de wereld' ook z'n verstand verloren hebben. Voor 'de wereld' is het immers heel dikwijls niet meer dan normaal dat je die dingen nastreeft die het eigenbelang dienen. Terwijl het evangelie oproept het gemeenschappelijk belang te dienen, of nog beter gezegd: Gods belang. En het belang van God gaat over de medemens, de hele mensheid, heel de schepping, het gaat over het kennen van Hem, over het leven in zijn liefde, over zijn voortdurende oproep tot vergeving en verzoening, over delen met hen die minder hebben, over geweldloosheid, over eerlijkheid, trouw, … Wie deze weg gaat, zwemt, jammer genoeg, dikwijls tegen de grote stroom in.
Durven we als christenen de moedige keuze maken het evangelie écht te volgen, ons gevend aan de weg van de liefde, de weg van het kruis, gelovend dat deze weg de enige weg is naar het einddoel Moge ons hart geopend zijn voor God en gericht naar de wereld. Mogen we bescheiden zijn maar niet laf, klein maar niet weggedoken, dapper en liefdevol. Mogen we biddende mensen zijn. Ja, moge de Heer het levend hart zijn van de weg die we, ieder persoonlijk én samen, gaan.
Jezus en zijn leerlingen gingen op weg naar Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Hij naar de synagoge en onderwees er de mensen. Ze waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want Hij sprak hen toe als iemand met gezag, niet zoals de schriftgeleerden. Er was in de synagoge ook een man die bezeten was door een onreine geest, en hij schreeuwde: ‘Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazaret? Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.’ Jezus sprak hem streng toe en zei: ‘Zwijg en ga uit hem weg!’ De onreine geest deed de man stuiptrekken en verliet hem met een luide schreeuw. Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: ‘Wat is dit allemaal? Een nieuwe leer met groot gezag! Zelfs als Hij onreine geesten een bevel geeft, wordt Hij gehoorzaamd.’ Het nieuws over Jezus verspreidde zich algauw overal in Galilea.
Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: ‘Wat is dit allemaal? Een nieuwe leer met groot gezag! Zelfs als Hij onreine geesten een bevel geeft, wordt Hij gehoorzaamd.’ Zo lezen we vandaag in het evangelie.
Elke dag is nieuw. Gisteren was nieuw ten opzichte van eergisteren en vandaag is nieuw ten opzichte van gisteren. Het nieuwe bestaat er in dat we weer een dag gevorderd zijn in de geschiedenis van de wereld en van onszelf. Zo ook met het Woord van de Heer uit de Schrift. Wanneer we het lezen kennen we misschien die verzen reeds, maar ten opzichte van gisteren is dat Woord nieuw, opnieuw uitgesproken door God zelf, levend en krachtig, geestelijke voeding voor ieder van ons; de Heer zelf.
De Schrift lezen is Jezus lezen. Het is Hem aanhoren alsof Hij nu tegen je spreekt. In die zin is de Schrift lezen Jezus ontvangen, Hem ontmoeten, je door Hem laten omvormen. Daarom is het goed bij het lezen van de Schrift de nodige stilte in te bouwen, de tijd ook opdat het Woord kan gedijen en zijn ‘werk’ kan doen. Meer dan we vermoeden draagt het Woord de genade in zich ons te genezen van mogelijk kwaad, ons om te vormen meer en meer naar Gods liefde.
Laten we het Woord beminnen, diep koesteren. Moge ons hart de aarde zijn waar het Woord minnend ontvangen wordt, wortel kan schieten en vruchten kan voortbrengen: vruchten van liefde en vrede.
Jezus bracht een leer met gezag. Een niet aflatende dwingende kracht, ging van Hem uit. Het geheim van zijn gezag lag niet in zijn macht om wonderwerken te verrichten, maar in zijn innige verbondenheid met God de Vader
Jezus ging met zijn leerlingen naar Judea. Daar bleef Hij enige tijd en Hij doopte er. Johannes doopte toen ook, in Enon, dicht bij Salim, een waterrijk gebied. Daar kwamen de mensen naartoe om zich te laten dopen. Johannes was immers nog niet gevangengezet. Er ontstond een discussie tussen de leerlingen van Johannes en een Jood over het reinigingsritueel. Ze gingen naar Johannes en zeiden tegen hem: ‘Rabbi, de man die bij u aan de overkant van de Jordaan was, over wie u een getuigenis afgelegd hebt, is aan het dopen en iedereen gaat naar Hem toe!’ Johannes antwoordde: ‘Een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt. Jullie kunnen van mij getuigen dat ik gezegd heb: “Ik ben de Messias niet, maar ik ben voor Hem uit gezonden.” De bruidegom krijgt de bruid; de vriend van de bruidegom staat te luisteren en is blij dat hij de stem van de bruidegom hoort. Dat vervult mij met grote vreugde. Hij moet groter worden en ik kleiner.’
De doper sprak: 'Een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt.' Johannes is een groot voorbeeld van nederigheid. Terwijl hij veel ontzag genoot, terwijl honderden of misschien wel duizenden mensen naar hem toekwamen om hem te aanhoren, om door hem gedoopt te worden, bleef hij ten dienste van datgene wat God hem vroeg. Hij was er zich dan ook ten stelligste van bewust dat een mens enkel die dingen echt goed, juist en waarachtig kan doen, wanneer ze hem door God gegeven zijn. 'Hij (Jezus) moet groter worden en ik kleiner', zo zegt hij. Dat is heel zeker de sleutel, of het geheim, van zijn nederigheid. Het gaat niet om zijn leven dat hijzelf zou kunnen plannen en verwezenlijken. Nee, het gaat om wat God wil; Jezus door Hem heen, Hij steeds groter, Johannes steeds kleiner. Ook wij zijn geroepen om Jezus steeds groter te laten worden in ons leven en wij kleiner. Niet dat wij niets waard zouden zijn, of dat we onze eigen identiteit zouden moeten prijs geven. Wie Christus groter laat worden in zijn leven zal juist meer en meer zijn ware identiteit ontdekken. Ons ware ik is immers te vinden in ons ja-woord aan de Heer. In Hem zullen we ons meest ware zelf ontdekken. In Hem zullen we onze roeping horen en de genade ontvangen deze weg te kunnen gaan. Hij met ons. Laat ons kleiner worden, opdat Jezus groter mag worden.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Wilkin Vanderkamp
lucky
lucky
lucky
lucky
lucky
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
