intimi weten dat ik gedichtjes schrijf 
zo weet ik dan met mijn gedachten blijf
voel ik me goed en rustig dan zijn ze veelal leuk en luchtig
voel ik me echter slecht of rot dan gaan ze soms 'tot op het bot'
soms schrijf ik heelder vellen vol
voor 't plezier en voor de lol 
maar nu, nu is dit ventje ziek
knock out... in de kliniek
het ging de laatste weken mis
maar nu weten ze eindelijk wat het is 
voor een eerste lentedag heus ongelegen
bij dát nieuws paste enkel... regen
mijn bloed is 'effe' naar de knoppen
mijn hart moet daardoor véél harder kloppen 
het verdict ging ons door 'merg en been'
'k was even van de wereld heen
heb ik dáárvoor zó gezond geleefd?
is het dát wat men voor mij in petto heeft?
je hebt gewoon zo van die dagen
dan lig je daar met al je vragen
niemand die dan een zinnig antwoord heeft
gelukkig dan wel bergen liefde geeft
dat doet me goed
dat geeft me moed 
in de rand van dit verhaal
is er iets waar ik van baal
er is niets wat rijmt op: Ziekte van Waldenström
shit toch !!!!!

Ludo Bisschops, 23 maart 2014