Inhoud blog
  • Interview met Ludo Bisschops in Hematon-magazine.
  • Reizen
  • Reizen, reizen, reizen.
  • Ridder en Prinses
  • Regenbogen.
  • Jouw lach
  • Soms kijk ik even vlug...
  • Tagine
  • Tanden poetsen
  • Van bron tot branding
  • Verleden tijd.
  • Verstrooid.
  • Liefde op achttien?
  • Een nieuw begin.
  • Voor mijn doktoortje
  • Waar ligt de grens?
  • Weer ongebonden
  • Wolken
  • Een nieuw begin
  • Een lente-avond langs de stroom
  • Een glaasje wijn
  • Wolken
  • Duifjes
  • Die winter
  • Belgisch weer
  • M'n vrijheid
  • Regeltjes
  • Het danserken.
  • Keer op keer
  • In de knoop
  • Het paterke
  • Grimassen
  • Laura speelt haar spel
  • Laura
  • Sterren
  • Rust
  • Mijn maatje
  • Zingen
  • In m'n schik
  • Onkruid wieden
  • Een thuis
  • Evenwicht
  • Solo
  • Palmbomen
  • Nog effe blijven.
  • 'n Dipje.
  • Juweeltjes.
  • Jouw foto.
  • Jij en ik.
  • Jarig.
  • Innerlijke kracht
  • ‘k sprak in mijn spiegel nog vandaag
  • Genieten.
  • Ik weet nog...
  • Schrijven, schrijven, schrijven
  • Tobben
  • Vallen
  • Verpleegsters zijn Godinnen.
  • Wokken
  • Echte vriendschap
  • Schrijfsels
  • Dertig jaar - moeder
  • Die ene.
  • Bloed geven.
  • De rivale...
  • De allerbeste.
  • Woorden kunnen wapens zijn.
  • Ziek zijn.
  • Zo'n haventje bruist volop van leven.
  • Wit of Zwart
  • De mooiste bloem
  • De bank
  • De volle maan
  • Dames van een eindje in de tachtig
  • Eéntje
  • Pizzaland
  • Blutsen en builen
  • Blijf jezelf
  • Als gisteren
  • Oesterdam
  • Bloemen
  • Arnoutje
  • Ik zeg een mooie dag vaarwel
  • Ik heb een mascotte
  • Ik bied je geen kasteel
  • Het sokkenmonster
  • Er blijven in geloven
  • Foute rakker
  • De kogel is nu door de kerk
  • Een pluimpje
  • Duifjes
  • Begunstigd
  • Gladde bol
  • Zwakke schouders
  • Omerta
  • Waldenström
  • Zeven Zeeën
  • Rijmen
  • Zoals het klokje...
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    dromen-durven-doen

    05-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verleden tijd.

    Verleden tijd

    Van tijd tot tijd kijk ik even

    naar wat eerder gebeurde in mijn leven.

    ’t Was niet altijd even goed,

    soms kookte al eens m’n bloed.

    Voelde ik me gebeten

    dan mocht eenieder dat ook weten.

    Dat was niet zo erg gezond

    zo nimmer een blad voor mijn mond.

    Voelde ik me belogen of bedrogen

    heb ik zelden mijn woorden gewogen.

    Nu, een beetje wijzer en heel wat ouder

    kijk ik wat vaker over mijn schouder.

    Deed ik zelf misschien verkeerd?

    heb ik uit m’n verleden lessen geleerd?

    Daarstraks ging ‘k er weer tegenaan,

    ‘k voelde me ‘enorm’ tekort gedaan.

    Mijn allerliefste vrouwtje keek beduusd,

    maar kreeg me niet meteen gesust.

    Was het dat echt allemaal wel waard?

    Na een uurtje was ik toch bedaard…

    Vroeger duurde zoiets soms twee dagen

    en liep ik zelfs daarnà nog te zagen.

    Neen, dat doe ‘k nu echt niet meer,

    daarmee doe je ’n ander toch maar zeer.

    Met spijt kun je immers écht niets kopen

    ook al is dat dan ‘spijt met hopen’.

    ‘k Zocht geen soelaas in de nacht,

    ‘k heb heus niet tot morgenvroeg gewacht.

    Het raken van mijn gevoelige snaartjes

    veegde ik weg met een kusje op haar haartjes.

    Ik dacht: zij kan er toch niets aan doen

    en ik gaf haar nóg een lieve zoen.

    Ik stelde bij mijzelve vast:

    die ouwe Ludo, die zit in de kast!

    Maar ‘iets’ stout in mij zegt dan toch nog ‘even snel’:

    allemaal goed en wel

    maar ooit nog in dit leven

    wil ik die stomme ‘ex’ van haar ‘vergeven’….

     

    Luke with the Green Smile

     

     

     

    05-09-2017 om 21:26 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verstrooid.

    Verstrooid

     

    In mijn leven was ik vaak verstrooid

    dus heb ik ook wel kansen weggegooid.

    Men zei dat ik ze niet altijd op een rijtje had

    omdat ik soms al eens een naam vergat.

    ’t Was eerder dan van naam ‘vergissen’

    maar dat kon dan ook niet ‘missen’.

    Ik ontmoette zovele ‘lieve’ mensen

    zelfs meer dan ik ooit kon wensen.

    Doch bij iedere nieuwe start

    bewaarde ik hun namen in mijn hart.

    Je mag me bij deze heus geloven,

    vaak komt er weer zo’n naam naar boven.

    Soms prettig, soms met heel wat spijt

    maar toch wil ik die namen nooit meer kwijt !

     

    Ludo Bisschops,

    21 april 2014

     

     

     

     

     

     

     

    05-09-2017 om 21:19 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liefde op achttien?

    vind je de liefde van je leven op je achttien?

    die kans is schier onbestaande of toch klein

    je hebt nog amper iets van ’t leven gezien,

    hoe groot kan dan die kans wel zijn?

    je hebt grootse plannen en wil eraan beginnen,

    je slaat de jonge sterke handen in mekaar,

    j’ hebt niets te verliezen, enkel maar te winnen

    en bovendien: je hebt elkaar!

    je spreidt samen je vleugels

    je bouwt samen een nest

    je viert samen de teugels

    de natuur… die doet de rest.

    er werd geroeid met de riemen die je kreeg.

    niet elkeen heeft ook dezelfde levensvisie.

    dan is het de ene dan de andere die eens iets verzweeg

    voor je ’t door hebt kijk je alléén naar televisie

    je krijgt over vele zaken woorden en discussies,

    je loopt nog zelden samen in de pas

    het draait steeds vaker uit op ruzies,

    hoe zit het met die heuvel en de kleur van ’t gras?

    maar zoveel jaren later vraag ik mij af:

    was ’t allemaal zó slecht dan toen?

    mijn antwoord hier vind je misschien wel straf:

    ik zou, vanaf ’t begin, weer net hetzelfde doen !!!

    Ludo Bisschops 

    Sint-Annaland, 27 april 2014

     

    05-09-2017 om 21:14 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een nieuw begin.

    Een nieuw begin.

     

    wat een geluk dat ik kan hier schrijven

    hier kan ik met m’n hersenspinsels blijven

    gelukkig heb ik nog goeie ogen

    die alles nog observeren mogen

    gelukkig heb ik ook veel tijd

    daarvan kreeg ik nimmer spijt

    tien beroepen was een goeie les

    nooit ging ik op, of aan, de fles

    geen baas en nimmer lastig personeel

    ik kreeg van tegenslag toch mijn deel

    m’n rug kreunde onder zware lasten

    moeilijke dossiers vulden heelder kasten

    daaraan kwam een eind, dat alles ging voorbij

    voor alles was een tijd, toen was ik eindelijk vrij

    dat vrije leven liet mij opnieuw beginnen

    ’t werd ook tijd om écht eens te beminnen

    ik zocht, ik vond… en sloot wéér af

    was er wel iemand die om mij gaf?

    Wally bakte het een jaartje bruin

    maar plots… zat ik in ‘een vlindertuin’

    heb ik haar nu echt eindelijk gevonden

    diegene die kan leven met mijn ‘zonden’?

     

    Lucky Luke, Sint Job

    05-09-2017 om 21:11 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor mijn doktoortje

     

    Voor mijn doktoortje

    Voor het gemak van mijn 'doktoortje'
    plaatst men maandag zo een 'poortje'.
    Wees gerust: 't hoeft niet 'getorst',
    't is maar een kleintje op mijn borst.
    Aan zo'n pruts hangt ook een slang
    dat blijft dan zitten, levenslang...
    Voor de hemel is die poort te klein
    en voor de hel is ze te 'fijn'.
    Tja, dan denk ik op den duur:
    "het zal er eentje zijn voor 't vagevuur"...

     

    Ludo Bisschops

    27 maart 2014

    05-09-2017 om 21:09 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar ligt de grens?

    Waar ligt de grens?

     

    Dit is de vraag van menig ‘vrije’ mens:

    “ waar ligt verdorie toch die grens?”

    Waar begint liefde en eindigt vriendschap?

    Kan jij het definiëren? Da’s dan heel knap!

    ’t Is meestal balanceren op een slappe koord,

    of het hangt soms af van slechts één woord.

    ’t Is wellicht goed dat je ‘r dan lang mee wacht,

    of had je hier andere raad van mij verwacht?

    Maar wie ben ik, überhaupt, om raad te geven?

    ’t Ging ook niet altijd zó vlotjes in mijn leven…

    Wat is een ‘vriendin’ of ‘vriend’?

    Hoe wordt zo’n predikaat verdiend?

    Je trekt een hele poos met iemand op

    en op een dag draai je aan de knop…

    Was het nog te vroeg of net op tijd?

    Gaf je jezelf of de ander nog respijt?

    ‘k Weet niet of je ’t bij deze ziet,

    Maar… ik ken óók de formule niet!

     

    Ludo, 24 april 2014

     

     

    05-09-2017 om 21:06 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer ongebonden

    Weer ben ik ongebonden,

    toch alweer m’n draai gevonden.

    Is je relatie toch niet helemaal ‘ dát ’

    tja, dan heb je ’t wel gehad…

    Liever tal van echte vrienden

    dan me nog een keer te binden.

    M’n vrijheid is me zoveel waard,

    het ligt blijkbaar in m’n aard.

    M’n dokter sust me met ‘een jaar of tien’

    dus wil ik nog heel wat van de wereld zien.

    Hoewel ik nu al verder weg zou willen

    hang ik voorlopig nog aan baxters en aan pillen.

    Ik had een jarenlange droom

    dus ‘k ruilde fiets en tent voor mobilhome.

    Eerlijkheidshalve moet ik nu bekennen:

    ’t vraagt geen moeite om daaraan te wennen.

    En is het in ‘d Ardennen of hier aan de kust

    ‘k vind nu overal wat ik nodig heb: RUST !

     

    Ludo Bisschops

    Middelkerke

     

     

     

    05-09-2017 om 20:59 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wolken

    Wolken

     

    vroeger vulde ik al ‘s dooie uurtjes

    met ‘t zoeken in wolken naar figuurtjes

    veelal wil je wolken zien verdwijnen

    en de zon weer snel zien schijnen

    soms ben je zelf ‘in de wolken’

    dan zou je ’t paradijs kunnen bevolken

    af en toe zijn wolken echter donkergrijs

    en raak je uit de zorgen ‘niet meer wijs’

    dan ben je ’t effe beu, ben je alles even moe

    maar dan steekt Laura plots een handje toe

    en veranderen wolkjes weer in schapen

    zit j’ al gauw weer naar wolken te gapen

     

    Ludo Bisschops,

    Kingstone, 17 augustus 2017

    05-09-2017 om 20:46 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een nieuw begin

    Een nieuw begin.

     

    Wat een geluk dat ik kan schrijven,

    waar zou ik anders met m’n hersenspinsels blijven?

    Gelukkig heb ik goeie ogen

    die alles observeren mogen.

    Gelukkig heb ik ook weer tijd

    daarvan had ik nimmer spijt.

    Tien beroepen was een goeie les

    maar nu, nu ben ik vrij van stress.

    Geen baas, geen personeel

    ik kreeg van tegenslag mijn deel.

    Mijn rug kreunde onder zware lasten

    moeilijke dossiers vulden heelder kasten.

    Aan alles komt een eind, alles gaat voorbij,

    voor alles was een tijd, nu ben ik eindelijk vrij.

    Dat vrije leven liet mij opnieuw beginnen

    ’t werd tijd om echt eens te beminnen.

    Ik zocht, ik vond en sloot wéér af,

    was er wel iemand die om mij gaf?

    Heb ik haar nu gevonden,

    diegene die kan leven met mijn ‘zonden’?

    Ik ben heus de makkelijkste niet

    maar eentje die bijna alles ‘ziet’.

    Of… misschien zie ik ‘iets’ over ’t hoofd

    en is er ééntje die echt wel in mij geloofd.

     

    Ludo Bisschops

     

     

    05-09-2017 om 20:22 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een lente-avond langs de stroom

    Een lente-avond langs de stroom, 

    de zon is bijna ‘uitgewerkt’.

    Het water stroomt hier traag en loom,

    de wind werd nog wat ingeperkt.

    De natuur maakt zich voor de nacht gereed,

    de vogels krijgen rust.

    De aarde past haar avondkleed,

    de dag is helemaal uitgeblust.

    Een sterrenhemel dient zich aan,

    de maan verstopt zich in het wolkendek.

    Waar komt die stilte toch vandaan?

    Wat is dit toch een mooie plek!

    Hiervoor hoef je niet te reizen,

    het kost je ook helemaal geen poen.

    Ik kan je zó die plek aanwijzen,

    je zou het ook eens moeten doen…

    Ludo Bisschops 

    Kreekraksluizen, 26 april 2014

    05-09-2017 om 20:20 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een glaasje wijn

     

    Een glaasje wijn

     

    Ik zit te turen naar mijn glas

    ‘k zou willen dat ‘t nog ietsjes voller was

     

    ’t is jammer toch: mijn fles is leeg

    ‘k weet nog van wie ‘k ze op mijn verjaardag kreeg

     

    die fles kreeg geen tijd om stof te vergaren

    ‘k zit haar nu met doffe oogjes aan te staren

     

    een uur geleden was mijn blik nog helder

    en ietsjes vroeger lag die fles nog in mijn kelder

     

    ik heb nog broers en zussen van die fles

    in ieder kistje zitten er zo’n stuk of zes

     

    ik heb er heel wat rooie en nog wat witte

    ‘k had er zelfs enkele dure zitten

     

    maar vorige week kreeg ik bezoek

    ’t ontlokte mij nadien een ferme vloek

     

    ik kom er wel niet echt zo graag voor uit

    maar die gasten dronken al m’n duurste flessen uit

     

    maar goed… het was al snel vergeven

    een mens kan toch maar één keer leven…

     

    Ludo Bisschops

    16 april 2008

     

     

     

     

     

     

    05-09-2017 om 20:04 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wolken

     Duifjes

    de duiven zijn weer 'gevallen'

    daarvan snap ik niet ‘de ballen’

    hoe jullie duifjes 't steeds wéér flikken

    er iedere keer jullie hok uit te pikken

    na uren vliegen vanuit het Franse Zuiden

    waar nog om het uur de klokken luiden

    kom je thuis op zo’n donker hok

    en gaat je ringetje in een ‘klok’

    baasje riep aldoor

    kom-kom-kom

    en je deed dat ook… héél stom

    niemand kan jou wat leren

    op het vlak van oriënteren

    maar dan denk ik zo: wie weet

    ligt op dat hok wel een magneet

    of was het dat supermooie duifje

    zo zoet als een Zuid-Frans druifje

    die je stapelgek maakte in je kop

    en zit je ‘r nu misschien wel… bovenop

     

    In een ‘bevlieging’ gemaakt,

    Op 4 mei 2014

    05-09-2017 om 19:50 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duifjes

    Duifjes

     

    de duiven zijn weer 'gevallen'

    daarvan snap ik niet ‘de ballen’

    hoe jullie duifjes 't steeds wéér flikken

    er iedere keer jullie hok uit te pikken

    na uren vliegen vanuit het Franse Zuiden

    waar nog om het uur de klokken luiden

    kom je thuis op zo’n donker hok

    en gaat je ringetje in een ‘klok’

    baasje riep aldoor

    kom-kom-kom

    en je deed dat ook… héél stom

    niemand kan jou wat leren

    op het vlak van oriënteren

    maar dan denk ik zo: wie weet

    ligt op dat hok wel een magneet

    of was het dat supermooie duifje

    zo zoet als een Zuid-Frans druifje

    die je stapelgek maakte in je kop

    en zit je ‘r nu misschien wel… bovenop?

     

    Ludo Bisschops

    In een ‘bevlieging’ gemaakt,

    Op 4 mei 2014

    05-09-2017 om 19:46 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die winter


    Die winter

    je merkte het aan zon en maan,
    de winter kwam eraan !

    je merkte het aan man en vrouw
    daar kwam weer die bitse kou !

    de nachten werden langer,
    de kinderen weer wat banger

    mijn pa zou in de stoof staan poken
    mijn moeder die zou spruitjes koken

    mijn vader kreeg een rooie neus
    en ik, ik had geen andere keus

    ik moest mijn korte broekje aan
    en door de sneeuw naar school toe gaan

    mijn trui die had een warme kraag
    oh, wat had ik toch die winter graag

    Ludo Bisschops

    11 december 2013

    05-09-2017 om 19:33 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belgisch weer

    Belgisch weer

     

     

     

    ‘k ben humeurig, ’t is geen wonder

    ik kreeg gebliksem op mijn donder

    ’t was zelfs helemaal niet verwacht

    de temperatuur was toch zo zacht

     

    meermaals stelde ik mezelf de vraag:

    wat voor kleren trek ik aan vandaag?

    een warme muts of slechts een klakske

    een warme vest of een regenfrakske?

     

    de zon schijnt nu alweer verleidelijk

    ook de warmte komt weer geleidelijk

    wellicht zie jij dat ook wel zitten

    dagenlang zo’n tropische hitte

     

    herinner jij je ook nog misschien

    de weerberichten van Armand Pien?

    het was altijd nat in de Ardennen

    ik kon d’r nooit echt aan wennen

     

    Armand stelde je telkens weer gerust

    je moest in ’t weekend naar de kust

    zelf bleef hij echter altijd thuis,

    terroriseerde liever onze buis

     

    neen, geef mij dan maar pronte Sabien

    ze laat wel de helft van de kaart niet zien

    haar boezem verstopt soms de Azoren

    ‘k ben ‘weer’ verliefd tot over mijn oren

     

    Ludo, Oudenaarde 14 mei 2014

     

     

     

     

    05-09-2017 om 19:29 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.M'n vrijheid

    M’n vrijheid.

     

    m’n vrijheid is me bergen goud waard

    veel meer zelfs dan die ‘eigen haard’

    geef ‘k me door dit te zeggen bloot ?

    toveren mijn wangen hierbij rood ?

    neen, ‘k zeg gewoon hoe ik het voel

    men begrijpt hier best wat ik bedoel

    ik bezorg toch niemand enige last

    als ik vertrek wanneer ’t me past

    mijn gras zal buitenissig groeien

    m’n haag zal ‘k nog niet snoeien

    mijn vissen blijven heus wel leven

    dus chaos zal het echt niet geven

    en ’t is nog maar eens gebleken

    ‘k voel me goed in verre streken

    geen campings en geen regeltjes

    geen klinkers en geen tegeltjes

    best aan een rivier of in een wei

    maar ’t liefst dan zelfs nog allebei

    ik vind altijd die fraaie plekjes wel

    ‘t is vanop zo eentje dat ik dit vertel…

     

    Thionville, Frankrijk, op 27 mei 2015

     

     

     

     

    05-09-2017 om 19:22 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Regeltjes

     

    ‘k waag me hier op smalle wegeltjes

    ‘k hou me hier mooi aan alle regeltjes

    ‘k rij hier aan de andere kant

    en ja, dat is toch best plezant

    ik toer hier aan een slakkengang

    ‘k heb geen haast, er is geen drang

    ‘k zoek streken op waar ‘k nooit eerder was

    ’t is hier mooi aan de overzijde van ‘de plas’

    een vrouw kan hier wel de schoonheid van een Zuiderse niet evenaren

    sommige doen zelfs afschuwelijke dingen met hun haren

    massa’s snoep en chips verdwijnen in hun mond

    en zo vergaren die dan een ferme dikke kont

     

    Ludo Bisschops,  

    Dartmouth  8 augustus 2017

    05-09-2017 om 18:50 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het danserken.

    Het danserken,

     

    Vroeger leek ik wel een hark

    zoals die van den hovenier in ’t park.

    Al stond ik in m’n mooiste hemd en broekske

    ik kroop maar liefst van al in ’t hoekske.

     

    Wie mij er uit wou krijgen

    moest al bijna dreigen:

    allée, vooruit één keer

    of ik bezie je nooit ni meer!

     

    Dat kon me al bij al toen weinig schelen

    van dat ras waren er zovele.

    Op een keertje gaf ik toe,

    ‘k was dat gezeur ook meer dan moe.

     

    Men ruimde snel de baan voor mij

    ‘k schoot immers snel iedereen voorbij.

    Die griet die stond echt paf,

    ik kwam er toen nog goed van af.

     

    Maar in de loop der jaren

    kon ik niet meer van krommen aas gebaren.

    En echt, da’s zonder zwanzen

    ‘k begon al beter te gaan dansen.

     

    Nu staan de dames voor me in de rij

    en maak ik ze om beurten blij.

    ‘ k trap zelden nog op tenen

    ‘k stamp nooit meer tegen schenen.

     

    Neen, heus de tijd van knoeien is voorbij

    en dat maakt vooral mijn liefje blij.

    Nu staat ze vaak te kreunen en te smachten

    maar moet zoals al d’ anderen mooi haar beurt afwachten.

     

    Mij kan niemand nog iets leren,

    ’t is toch straf hoe het tij kan keren.

    Ik ken nu zowat alle passen

    en durf er zelfs iets gewaagd inlassen.

     

    De vrouwen komen mij na afloop allen zoenen,

    ik loop nu echt wel naast mijn schoenen.

    Het is zo zot, zo gek, zo maf,

    ‘k wil van die dansvloer nooit meer af!

     

    Luke, den overmoedige.

    29/11/2010

     

     

     

     

     

    05-09-2017 om 18:46 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keer op keer

    Keer op keer.

     

    een voorrecht hier rond te mogen struinen

    langs kastelen met de allermooiste tuinen

    langs prachtige abdijen en kerken

    omgeven met graven en eeuwenoude zerken

    langs dorpen waar de tijd bleef stille staan

    waar mensen voor een klappekke bij de buren gaan

    waar iedereen in de verkeerde richting rijdt

    en men graag nog zelf een trui of sjaaltje breit

    dominees doen hier 's zondags nog hun zeg

    elkeen heeft rond huis en tuin een heg

    de pubs zitten 's avonds steeds gezellig vol

    de buiken staan, wellicht daardoor, ferm bol

    klokken luiden hier de hele nacht nog door

    waar, in Godsnaam, dient dat nog voor?

    en al is 't hier steevast wisselvallig weer

    ik kom telkens gaarne terug... keer op keer

     

    Castle Rising Castle, 21 augustus 2017

    05-09-2017 om 18:36 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.In de knoop

    In de knoop.

    ‘k lig met mijn gedachten overhoop

    met m’n geweten in de knoop

    sommige dingen moeten even wachten

    ‘k had nog van alles in gedachten

    we zijn ons meer en meer bewust

    een mens is nooit nog lang gerust

    dán voel je je geborgen

    en plots zijn daar weer zorgen

    ’t verdomde is: ze komen nooit alleen

    en je weet ook even niet waarheen

    waar naartoe met je verdriet

    je wil niet dat een ander ’t ziet

    je roept het van geen toren

    niet iedereen hoeft het te horen

    soms wil je anderen sparen

    en moet je ’t in je eentje klaren

    maar als je iemand hebt die je graag ziet

    dan deel je samen je verdriet

    met tweeën ben je eens zo sterk

    dan verdeel je ’t zware werk

    ik vraag bij deze zon en maan

    om zorgen weg te laten gaan

    en om samen ‘in’ en ‘op’ vertrouwen

    onze toekomst op te mogen bouwen

    Ludo Bisschops, 2 december 2009

     

    05-09-2017 om 18:31 geschreven door Emoticon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren
  • Genieten (Anita)
        op Genieten.

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!