In de knoop.

‘k lig met mijn gedachten overhoop

met m’n geweten in de knoop

sommige dingen moeten even wachten

‘k had nog van alles in gedachten

we zijn ons meer en meer bewust

een mens is nooit nog lang gerust

dán voel je je geborgen

en plots zijn daar weer zorgen

’t verdomde is: ze komen nooit alleen

en je weet ook even niet waarheen

waar naartoe met je verdriet

je wil niet dat een ander ’t ziet

je roept het van geen toren

niet iedereen hoeft het te horen

soms wil je anderen sparen

en moet je ’t in je eentje klaren

maar als je iemand hebt die je graag ziet

dan deel je samen je verdriet

met tweeën ben je eens zo sterk

dan verdeel je ’t zware werk

ik vraag bij deze zon en maan

om zorgen weg te laten gaan

en om samen ‘in’ en ‘op’ vertrouwen

onze toekomst op te mogen bouwen

Ludo Bisschops, 2 december 2009