Als gisteren nog herinner ik mij
wat m’n moeder altijd zei:
jongen, eerlijk duurt het langst
maar nu is ‘t de oorzaak van mijn angst
belangrijk in het leven
is niet krijgen maar wel géven,
nóg belangrijker in ‘t leven
is je medemens ‘vergeven’
het is niet omdat je ‘s een foutje maakt
dat je dient te worden afgemaakt
‘k heb in mijn ganse leven
vaak aan anderen vergeven
ook al was het toen een foute boel
‘k leef nu toch met dat goed gevoel
want zij bekenden immers kleur
dus kan ik met hen nog door één deur
zet jij de deur weer op een kier
voor deze bange jongen hier?
ik lever met mijn tranen een gevecht
daarom zeg ik eerlijk en oprecht
en ook heel even stil:
eerlijk zijn is wat ik wil !
want jij, oh mooie vrouw,
bent degene waar ‘k van hou!
Ludo 25 juni 2011
|