's Ochtends is de wind geluwd en kunnen we om 8u50 vertrekken naar Klintholm op het eiland Mon. De zon is ook van de partij, en we varen zigzaggend door een beboeide geul richting zee. Het is aangenaam varen tot we uit de bescherming van het vasteland komen en we de wind zijdelings krijgen. Het stampen en rollen is niet al te hevig, en wanneer we in de luwte van het eiland Mon komen wordt alles weer rustiger.

Tot onze verbazing treffen we een lege steiger aan, mooi gelegen voor enkele vakantie huisjes: de ganse vloot kan er terecht! Alles geeft een zeer aantrekkelijke indruk, en alhoewel er na een snelle inspectie niet veel te beleven valt, besluiten we toch om weer een dagje te blijven liggen en morgen het eiland te verkennen. 

Op onze steiger is een grote tafel beschikbaar, en we besluiten dan ook om rond 16u30 een "steiger appero" te houden. Iedereen is aanwezig en met de nodige hapjes en drankjes wordt het snel een gezellige boel.

Ondertussen neemt de wind vlug toe en is het hard gaan waaien. Dat vertaalt zich in een aanzwellende hoeveelheid boten die de haven binnenkomen. Spoedig zijn alle plaatsen bezet en begint het aaneenbreien van boten, wat met de wind geen sinecure is! Wij krijgen twee zeilers aan onze boot vastgemaakt, en een paar extra landvasten zullen er voor zorgen dat ik vannacht goed zal slapen! Iedereen van onze groep krijgt eveneens "aanhangsels".

We gaan 's avonds een visje eten in een lokaal restaurant dat door Trotter aanbevolen is, en alhoewel we drie kwartier moesten wachten, worden de visjes door ons gesmaakt.