Hoeveel pijn kan een mens verdragen hoeveel ellende kan je doorstaan hoeveel rampen.tegenslagen hoeveel klappen kan je aan hoeveel leed kan je dragen hoe dapper moet je kunnen zijn om geen mens te laten merken dat je hart breekt van de pijn hoeveel dromen moet je laten varen hoe sterk moet je op je benen staan om je zelfvertrouwen te bewaren en je niet totaal te laten gaan hoeveel tranen moeten er vloeien voordat de allerdiepste wond is geheeld en de liefde nog een keer kan bloeien in een hart dat veel geleden heeft
Toen ik jou op de wereld bracht was je zo klein zo lief zo zacht ik keek je aan terwijl ik zei dag lieve kleine schat van mij de eerste stapjes die je deed het eerste baantje dat je gleed zo klein nog,maar vol levensdrift het staat mij in het hart gegrift het eerste boekje dat je las je zat pas in de eerste klas ik weet nog goed je puberteit blijdschap,woede,trots,en spijt maar voor mij een open boek ook al was het eind vaak zoek je groeide op,werd zelf een vrouw je geeft je liefde,hulp,en trouw nu ben ik trots maar vooral zo blij om een dochter te hebben zoals jij
Blijf geloven in de toekomst ook al lijkt de kans vaak klein blijf geloven in een wereld die jou wereld ook kan zijn blijf geloven in het leven in je denken en je doen blijf geloven in oprechtheid in je normen en fatsoen blijf geloven in een wonder dat je angsten overwint blijf geloven in de onschuld en de glimlach van een kind blijf geloven in de waarden en het doel van het bestaan blijf geloven dat de mensen eenmaal samen zullen gaan
Als ik de bomen zie gemaakt van hetzelfde leven maar dan met stam en twijgen als ik de bomen zie dan luister ik altijd even naar hun fantastisch zwijgen
Ik heb de storm zien komen hij sloeg ze half kapot verstild zag ik ze dromen of dansen,zomerzot
Ik zag hun angstig beven in donker en in licht en zie mijn eigen leven in hun verweerd gezicht
