Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Ieder mens is een nieuwe deur tot een andere wereld die eenieder behoedt tegen sleur. Internet geeft 't leven geregeld spanning en ook avontuur, van 's ochtends tot 't nachtelijk uur. Droevenis, schelden maar ook pret, beleef je in een box op 't internet. Je ontmoet veel mensen met allerlei wensen. Soms zijn er goede discussie's maar ook vaak enorme ruzie's. Je zit er nooit 'verloren', zelfs vriendschappen worden er geboren. Soms ontstaat er een hechte band met zomaar iemand uit 't land. Dit zijn enkele mooie dingen in 't leven dat internet een mens kan geven.
Met grote verslagenheid melden we u het overlijden van
"Michiel" ° 09 juni 1984 + 18 juli 2009
Zoon van Linda & Andre Kleinzoon van onze zus + Elza & Jozef Student aan de VUB Vriend en steun voor velen Zoveel vragen blijven onbeantwoord. Zoveel vragen hadden we nog willen stellen.
Zoveel goeds hadden we je nog gegund. Zoveel liefde hadden we je nog willen geven.
Zoveel dingen hadden we nog samen willen doen. Nog een heel eind hadden we met je willen optrekken.
Zoveel toekomst leek er nog te wachten, nu we jou ineens los moeten laten, nu jij ineens ons losliet, nu jij niet meer verder kon.
Nog zoveel blijft achter in ons hart, leeg en bezeerd, nu we verder moeten zonder jou !
Een thuis heeft alles te maken met aandacht en zorg voor elkaar, met liefde, met menselijke warmte, met goedheid, met elementaire menselijke cultuur, met cultuur van het hart. Zonder thuis ben je op de dool. Zonder thuis ben je nergens. Je hebt een thuis nodig om gelukkig te zijn!
Een 'thuis' vind je alleen maar bij een wezen waarin een hart voor je klopt!
De kinderjaren zijn nu echt passé, en tegen een vriendje zegt ze ook niet nee. Van ups en downs heeft ze ook wel een last, en jaagt ze mamaatje soms wel eens op de kast. Ze is nu een grote meid en dat is even wennen, toch blijft ze nog altijd zoals we haar kennen. Ze is verslaafd aan gsm en sms'jes, dat hoef je niemand meer te vertellen. Je doet haar dan ook het meest plezier, met wat extra centjes, dus zie hier... Kijk wat doet geld met haar gezicht, er komt 'n brede lach en 't is uit met mijn gedicht. Nu kan het feest beginnen !!!
Dikke kusjes
Opa speelde vrolijke deuntjes op zijn mondharmonica voor de jarige !
Er is maar één plekje op de wereld waar je niet flink moet zijn waar je huilen mag als een kind of vloeken als een ketter. En waar je na de storm altijd dezelfde glimalch vindt.
Er is waar één plekje op de wereld waar jij jezelf mag zijn en waar je na elk "ongelukje" hoort : "'t zal zo vergeten zijn".
Dat plekje hoeft niet groot en ook niet rijk te zijn.
Een schouder om tegenaan te leunen en een gezicht dat alles weet. Dat is het plekje op de wereld dat "thuis-zijn-op-z'n-beste" heet.
Als de horizon, zover je kunt kijken donker blijft, zonder een teken van licht. Als je hart vol verdriet is, en misschien vol bitterheid, Als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde en geluk verdwenen is. Zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering. De dagen dat alles goed was. Toen er iemand was, bij wieje je thuis voelde. Vergeet de mooie dagen niet ! Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug !
Zaterdag 9 mei hebben we met de hele familie afscheid genomen van onze zus "Elza".
Amper één week later vieren we met dezelfde families het
Zij zijn reeds 50 jaar een"prachtig paar" !
Tijdens een mooie dankmis werden de overledenen van de familie herdacht o.a. Elza, Louis, en Emiel.
Het werd een mooie viering waarin de petekinderen, Hilde, Krista en Annie hebben voorgelezen, en ook het zangkoor z'n steentje heeft bijgedragen.
Op 't einde van de mis werden Adelia & Jules door Modest in de bloemetjes gezet voor de jarenlange goede zorgen.
Bij het buitenkomen van de kerk nog enkele foto's als herinnering aan deze heuglijke dag en dan onder luid handgeklap over de rode loper op naar de feestzaal.
Er volgden vele felicitaties van familie, vrienden, buren, het Gemeentebestuur, en van de leden van de Gilde van Linkhout.
Het is altijd heel gezellig tijdens een receptie zeker als de drankjes en de hapjes rijkelijk worden geserveerd !
Het feestmaal smaakte overheerlijk en de wijnen werden à volonté geschonken.
Tussen de 'soep en de patatten' zoals men dat hier zou zeggen werden nog vele mooie herinneringen opgehaald door Antoine, Clement, Krista en Marcel
<I
Alsof al de lekkere nagerechtjes nog niet voldoende waren kwam er ook nog een hele grote prachtige taart met vuurwerk die door het bruidspaar werd aangesneden. Heeeeeeeeeerlijk was die !!!
Als afsluiter werd er tot in de late uurtjes nog gedanst door liefhebbers.
Meerdere foto's van het Gouden Jubileum van "Jules & Adelia" kan je vinden door op onderstaande site (van Marcel) te klikken :
Ik ben jij en jij bent mij En dat werd samen wij 50 Jaar geleden voor het altaar Om onze liefde te uiten voor elkaar Ondertussen een lange weg gegaan En op 16 mei willen we even stil blijven staan Onze huwelijksbelofte nog eens opnieuw zij en zij Samen met familie en vrienden erbij.
De hemel, dat is alle plaatsen waar wij ooit gelukkig geweest zijn. Dat zijn alle dingen die wij graag gedaan hebben. Dat zijn alle woorden die wij graag gehoord of zelf gesproken hebben. Ons lichaam zal weer stralend en gaaf en jubelend zijn; geen pijn meer, geen beklemming, geen onrust, alleen maar blijdschap en vrede. En wachten op de achtergeblevenen tot ook zij tot de vreugde en het blije samenzijn herboren worden.
Luc Versteylen
(Uit het boekje van de afscheidsviering van onze zus Elza) 09 mei 2009
Geboren te Lummen op 02 december 1934 en zachtjes overleden in 't Sint.-Franciscusziekenhuis te Heusden-Zolder op 5 mei 2009.
Een moeder sterft altijd te vroeg, al wordt zij nog zo oud, je bidt dat God haar sparen zal omdat je van haar houdt. Maar als de dagen sneller gaan, zij ziek wordt, moe en oud, bid je dat God haar halen zal, omdat je van haar houdt.
(tekst bidprentje)
De uitvaardienst heeft plaats gehad in de parochiekerk St.-Gerardus van Stal-Koersel op zaterdag 9 mei om 10.30 uur.
Het kasteel, oorspronkelijk Kasteel Lagendal genoemd, dateert van 1850 en werd in laat-classicistische stijl gebouwd als jachtslot voor de rijke Hasseltse jeneverstoker Paul Jacobs-Stellingwerf. Het kasteel ligt op het laagste punt van de gemeente Lummen (Lagendal).
Als een bloem zo is 't leven, 't begin is teer en klein. De één die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. Sommige bloemen blijven lang, weer anderen blijven maar even. Vraag niet bij welke bloem jij hoort, Dat is het geheim van 't leven !
Zonder twijfel is de Burg, charmant gelegen in de vallei van de Mangelbeek, het oudste kasteel van Lummen. In 1203 werd het door de soevereine graaf Lodewijk II van Loon overgedragen aan de prins-bisschop van Luik Hughes de Pierrep
Het grondplan van het huidige kasteel dateert uit de tijd van de weduwe van Willem I van der Marck (1485). Dit kasteel werd in de loop der eeuwen verschillende malen verbouwd en heeft vandaag een neoclassicistisch uitzicht. De meest bekende eigenaar van de Burg was Willem II van der Marck, een beruchte watergeus, bijgenaamd Lumey die Den Briel veroverde voor Willem de Zwijger, prins van Oranje. Het kasteel is eigendom van de familie Briers de Lumey.
