Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Als je een moeder hebt ben je gelukkig, ook al is ze soms boos en nukkig. Vaak hoor ik iemand roepen: "Wat heb ik een vervelende moeder!" Maar als jij je moeder hebt verloren, ga je je aan die woorden storen. Want dan kun je alleen nog maar dromen over dingen die nog konden komen. Dus voor ieder die nog een moeder heeft... Laat haar merken dat je om haar geeft !
Ida
Ons moeder overleed op 88-jarige leeftijd op 18.11.1997 te Linkhout-Lummen
Op 8.11.1980 vierden we het Gouden Huwelijksfeest van onze ouders !
Dit zongen we met z'n allen :
Deze dag is een mijlpaal in ons leven, deze dag, die blijft ons altijd bij. Deze dag zal ons veel vreugde geven, geluk en vreugde voor jou en mij. Een dag als deze, komt maar één keer, een dag als deze, vergeet je nooit meer. Deze dag is een mijlpaal in ons leven, deze dag, die blijft ons altijd bij.
De achtste november, een hij en een zij, een wagen versierd met rozen, de zon scheen zo blij, de achtste november, die dag door hun beiden gekozen. Ze werden voor altijd een paar. Het bruidspaar zei stil tot elkaar : Deze dag......
Een hij en een zij, gelukkig en blij, 't geluk was niet te beschrijven, de achtste november was 's avonds voorbij maar zal in herinnering blijven. Ze kusten elkaar na 't feest. Hoe mooi is die trouwdag geweest :
Deze dag is een mijlpaal in ons leven deze dag die blijft ons altijd bij.
In 't dorpje Lummen in de Larenstraat, staat een mooi huisje, waar 't gezellig is. Acht november komen we bijeen, om te zien hoe va en moe gelukkig zijn.
Hoe schoon toch de wereld voor 't gouden paar, dat is hier op aarde de hemel voorwaar !
Het werd een onvergetelijke dag voor ieder van ons ! Deze foto werd gemaakt binnen op de trappen van 't Gemeentehuis.
Ik kan niet vergeten, vader, niet vergeten... hoe ik als kind jou tegemoet liep, na je werk, je krachtige handen mij optilden op je schouders... heerlijk gevoel. Niet vergeten kan ik, de taal die jij sprak... het bekend' verhaal, vertellend over jouw vader en moeder, over je oudere broer en zusters over je schoolgaan tot elf jaar, daarna moest je reeds aan 't werk, over zondagsmensen in de kerk. Na de middag was 't jou kaartdag in de Larenstraat nr. 5 het huis waar ik geboren ben. Ik groeide er op en leerde er mijn les voor het leven... Vader zei:"Al wat je zelf kan maken moet je niet kopen". En... vader had gelijk!
Het 50-jarig bestaan van de gilde van Laren werd gevierd in 1954.
De viering werd ingezet op 4 juli 1954; Om 14u30 trok een folkloristische stoet "Laren voor 50 jaar". Met deze stoet wilde men Laren leren kennen zoals men er vijftig jaar voordien leefde en werkte. De stoet werd geopend door "het prille begin": de doop schoolbengels Communikanten Lotelingen Bruidstoet (zus Elza op foto hierboven) Op wandel De werkzaamheden Marktgangers Het overzicht is niet volledig. Men was er werkelijk in geslaagd 50 jaar terug te gaan in de tijd! De gilde groeide heel snel uit en men kwam tot besluit dat 't kleine Gildezaaltje niet meer voldeed en er werd gedacht aan 't bouwen van een nieuwe grotere zaal !
Vele Lummenaren hebben reeds de weg gevonden naar het Schulensmeer om te vissen, te roeien of om te surfen. Vele wandelaars hebben tevens het achtergebleven broekherontdekt. Het "Broek" was in het verleden voor de landbouwers en de veehouders een grote bron van inkomsten en de visvangst had er evenzeer zijn deel. In 1976 werden er niet minder dan 65 ha onteigend. Deze ha. bevonden zich grotendeels in Linkhout, nu deelgemeente van Lummen. Het meer is 2,8 km lang, 180m breed en 7 à 8 m diep. Het is een uitgesproken plaats voor waterrecreatie, maar ook wandelaars kunnen er terecht. Het grootste gedeelte dat nog ter beschikking zal blijven voor de landbouw is zeer rijk aan fauna en flora. Het Schulensmeer ontstond in de vroege jaren '70.
De naam "Laer" komt vrij veel voor in namen van Lummense gehuchten. (Goeslaer, Groenlaren, Laren en Mellaer) "Laer" zou betekenen: braakland, een uitgestrekte open plaats met gras en onkruid bezaaid. Het is wel niet met zekerheid te zeggen of de naam "Laer" teruggaat tot het Keltisch, maar hij wijst toch op een zekere hoge ouderdom.
