Het liefhebben van een kind
is als een spiraal :
hoe meer je geeft,
des te meer krijg je ervoor terug ;
en hoe meer je krijgt,
des te meer je weer geeft !

Toen de eerste rimpels kwamen,
 was ik nogal in paniek.
Ik heb toen mijn face laten liften
in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpel, niks geen vouwen!
Net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriendin zei: "het is gek....
maar jouw kop past niet meer bij jouw nek".
Ach, het was een kleine ingreep,
want ze trekken dit dus strak
en ze geven hier een sneetje,
anders krijg je een zak.
Nou, mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
Maar de plastische chirurg
zat nog met mijn borsten in z'n maag,
want die zaten volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen,
leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling
mochten ze er best weer zijn.
Nou, ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke brammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen
en al had hij geen duidelijke kritiek,
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje,
 dus na enig overlegliet ik dat meteen ontvetten,
 ze zuigen dat in no-time weg,
 om tergelijkertijd mijn billen
minstens zoooo'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel,
maar zat onderhand wel heel strak in mijn vel.
Mijn man voelde zich naast mij
niet meer op zijn gemak,
want op straten riepen jongens:
 "ga je lekker ouwe zak".
Nou toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in een fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang deed hij een rigoureus dieet,
tot hij zomaar in de sauna overleed.
Nou, daar stond ik
 op het kerkhof mooi te wezen aan het graf.

Ik laat nu de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen....
Dames, laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.
Want met gladgestreken nekken,
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkin,
want uw schoonheid zit binnenin!

 Vertel dat maar aan uw man,
anders komen er maar ongelukken van.

Kinderen zijn geboren naäpers.
Ze gedragen zich precies als hun ouders,
ondanks alle pogingen
ze goede manieren bij te brengen !

Auteur onbekend

En ik heb je soms gehaat

Maar jouw woorden

Ze liggen op mijn lippen

En ik praat nu

Zoals jij vroeger praatte

Ik heb een goddeloos geloof

En ik hou van elke vrouw

En misschien ben ik geworden

Wat jij helemaal niet wou

Maar papa, ik lijk steeds meer op jou

Jij gelooft in God

Dus jij gaat naar de hemel

En ik geloof in niks

Dus we komen elkaar na de dood

Na de dood nooit meer tegen

Maar papa

Ik hou steeds meer van jou

Stef Bos

Opvoeding is een kwestie van liefde, geduld en wijsheid.
De laatste twee groeien waar de eerste heerst.

Jan Lighart

Ruzie met je kind is ook een vorm van liefde.
Je kunt namelijk nooit vlammende ruzie hebben
met iemand die je in wezen onverschillig laat.

Simon Carmigelt

Ik heb thuis een potje
Op het potje staat 'verdriet'.
Ik doe er vaak verdrietjes in,
want als ze klein zijn, huil ik niet.

Steeds als er iets tegenzit
Er iets gebeurt wat ik niet wil
Open ik het potje,
Gooi het erin heel stil.

Maar gisteren was de laatste
Druppel iets te veel
Van al die stukjes klein verdriet
Kreeg ik een brok in mijn keel.

Mijn hand begon te trillen
Verdriet vloog met golven uit de pot.
Een traan begon te rollen,
Ik voelde mij erg rot.

Een onbedaarlijk snikken
deed me trillen overal,
Ik zat echt tot mijn haren
In het diepste diepe dal

Het was met rood omrande ogen
Toen ik mijzelf weer rustig kreeg,
Opgelucht keek ik naar mijn potje
Het potje... dat was leeg !

Dus zie je iemand lopen,
Rode ogen en heel bedeesd
Dan vraag je niets meer,
Dan weet je...
haar potje is pas vol geweest.

Auteur onbekend

Het is een groot geschenk voor kinderen
als je als ouder gelukkig bent.

Erica Jong

Je zal nooit gelukkig zijn
als je geen vreugde vindt
in 't zonnetje dat schijnt
in een bloemetje dat bloeit
in een kindje dat naar je lacht !!!

Gisteren nog,
was ik twintig jaar.
Ik amuseerder me in het leven
Ik dacht al de tijd te hebben
Ik wist nog niet dat het leven
soms tussen onze vingers verdwijnt,
even snel als een greep zand.

Gisteren nog,
was ik dertig jaar.
En gans mijn tijd was ik in beslag genomen
door de kinderen, ons huis, het werk...
De dagen gingen voorbij
zonder dat ik tijd had om ervan te profiteren.
Het was steeds een koers tegen de klok.

Gisteren nog,
was ik veertig jaar.
Ik heb soms niet genoeg tijd gehad
om mijn kinderen te zien opgroeien...
Het werk en de zorgen van alle dagen
het huishouden, de boodchappen...
Wat gaat de tijd toch snel...
maar waar brengt hij me ???

Gisteren nog,
was ik vijtig jaar.
De kinderen gingen het huis uit
om hun eigen leven te leiden...
en toen, werd ik grootmoeder.
Ik trachtte te vertragen om mijn tijd
een beetje op mijn eigen manier te beleven.
... maar nog steeds het huis
en het werk, de winkel...
Ik was vlugger moe,
en het leven duwde me soms voort
zodat de morgen aan de avond
als het ware vast hing.

Op zestig jaar neem ik de tijd
om mijn leven te aanschouwen.
Ik neem de tijd niettegenstaande ik nog werk.
Eindelijk vind ik soms wat tijd
om aan mijn kleine geneugten te voldoen.
Ik weet dat het nu
het belanrijkste ogenblik is...
want morgen blijft onzeker !

Eindelijk heb ik geleerd
om soms een pauze in te lassen...
Dat kleine dingetje
dat ik vroeger zo vaak vergeten was.
Hoe mooi is de tijd als men deze kan zien
als men deze kan voelen,
als men deze kan knufflen,
ook als we er oud door worden.
We kunnen er niet zonder.
Ja, gisteren nog,
was ik twintig jaar...

Maar nu weet ik dat mijn tijd
nog slechts een uitstel is.
Dat ik nu de tijd moet beleven
die mij nog geleend is.

Gisteren was ik twintig jaar.
En nu pas begrijp ik
wat tijd betekent !!!

Auteur onbekend

Het belangrijkste wat een vader voor zijn kinderen kan doen,
is hun moeder liefhebben.

T. Hesburgh

Het superras

Een man en een vrouw kijken televisie,
wanneer de vrouw plots zegt:
'Ik ben moe en het wordt laat,
ik denk dat ik maar eens ga slapen.'

Ze gaat naar de keuken om het ontbijt
voor morgenvroeg voor te bereiden,
spoelt alle popcorn-schaaltjes uit,
neemt vlees uit de
diepvries voor het avondeten morgen,
controleert of er nog cornflakes zijn,
vult de suikerpot, legt lepels en zet
schaaltjes op de tafel en
zet de koffie klaar voor morgenvroeg.

Dan stopt ze de was in de droger,
een nieuwe was in de machine,
strijkt een hemd en naait er een knoop aan.
Ze ruimt de kranten en het kaartenspel dat
nog op tafel ligt op en legt
het telefoonboek op zijn plaats.

Ze maakt de wasmanden leeg en legt de
handdoeken gespreid om te drogen.
Ze geeuwt, rekt zich uit,
en wanneer ze richting badkamer gaat,
stopt ze bij het bureau,
schrijft een briefje voor de leraar van haar zoon,
legt er geld bij en neemt een boek mee
dat op een stoel lag.
Ze tekent een feestkaartje voor een vriend,
schrijft er het adres op en plakt er een postzegel op.
Daarnaast maakt ze ook nog haar boodschappenlijstje.

Ze legt de kaart en het briefje naast haar tas
en schrijft nog 3 dingenop het briefje
die ze morgen nog moet doen.
Ze gaat naar de badkamer,
brengt een nachtcrème op haar gezicht aan,
poetst haar tanden en doet haar nagels.

Haar man zegt: 'Ik dacht dat je ging slapen!'

'Ja ga ik ook.'antwoordt ze.
Ze vult de schaal met water voor de hond
en zet de kat buiten,
 dan controleert ze of alle deuren dicht zijn.

Ze loopt nog eens langs de kamers van de kinderen,
geeft een hoestpastille aan het kind dat hoest,
vervangt een lamp, legt de sokken in de wasmand
en praat nog even met een van de grotere kinderen
dat nog zijn huiswerk maakt.

Eenmaal in de slaapkamer stelt ze de wekker
in en legt haar kleding voor morgen klaar.
Terwijl ze dit doet, zet haar man de
televisie af en zegt doodleuk:
'Ik ga ook slapen'. Hij gaat naar de
slaapkamer, stapt in bed en gaat slapen.


Doet dit alles je denken aan iemand die je
kent???

Bovendien moet ze altijd mooi en sexy zijn,
altijd lachen en goedgezind
zijn en zeker niet chagrijnig!

Zo zie je maar wat voor een SUPERRAS wij vrouwen zijn!

 
VROLIJK PAASFEEST !!!









Ida

°29/03/1966 - +29/03/1966

 
Ida

HET SPIEGELGLAS



Er leefde eens heel lang geleden
een boertje werkzaam en tevreden,
aan weelde was hij niet gewend,
een spiegel had hij nooit gekend .

En eens toen hij aan het spitten was
vond hij een stukje spiegelglas.
Hij nam't in zijn vereelte hand
't zat onder't vuil en onder't zand.

Hij veegde't aan zijn broekspijp af
en keek er in, en stond toen paf.
Mijn vader zei hij, sapperloot,
die is al vele jaren dood .

Mijn vader, och die goeie man,
hij is het en hij kijkt me an .
Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak,
en bekeek het thuis op zijn gemak.

En hij begon te overleggen,
wat zijn vrouw ervan zou zeggen.
Ze was wat bazig zijn Katrien
en zou er wel om lachen misschien .

En omdat hij daar zo bang voor was,
verborg hij 't onder zijn matras.
Maar telkens ging hij er weer heen.
"Mijn vader," zei hij dan tevreên.

Dat wekte argwaan bij z'n vrouw
die ‘t hare er van weten wou,
en zodra hij weer de deur uit was,
zocht en vond zij 't spiegelglas.

Wat moet hij daarmee, peinsde zij,
er moet iets niet in orde zijn!
Zij wantrouwde zo haar goede Hein,
dat ze 't omkeerde en keek,
doch raakte toen geheel van streek.

Daar heb je 't nou, ik dacht het wel,
er is een andere vrouw in 't spel.
Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf,
waarom houdt hij van zo'n lelijk wijf ???

(onbekend)

Als je wil dat je kinderen
vriendelijk, dankbaar en aardig zijn,
dan moet je het ze bijbrengen -
niet erop hopen !

Van broer Jules en zus Elza
willen we graag mooie herinneringen bewaren !


       


Er is een schakel die de dood niet kan verbreken.
Liefde en herinnering duren eeuwig voort !



Ida

In stilte vertrek ik voor een lange reis,
maar ik ben niet alleen,
in mijn geest neem ik jullie mee
jullie allen die ik beminde vergeet mij niet.

Als je kinderen klein zijn moet je ze diepe wortels geven.
Als ze groter worden moet je ze vleugels geven !