Intussen is er veel gebeurd in
verband met onze valkparkieten.Het koppel dat we hebben die heel goed overgaat
tot paring, eierleg en broedt maar helaas onbekwaam om hun jongen te
voederen.
Zoals eerder gemeld is de valkparkiet van onze overleden
dochter ribbedebie door een onoplettendheid van mij.Het verdriet en gemis om dit
vogeltje is voor onze kleindochter tamelijk vlug overgaan met de belofte als
tante en nonkel van dat vogeltje dat wij hebben eitjes heeft dat we er eentje
zouden opkweken voor haar.Zogezegd zo gedaan.Jammer genoeg waren we de dag dag
van het kippen weg en laattijdig thuis.Eentje van de drie die het overleefd
heeft met onze goede zorg. Het was goed onderkoeld maar in mijn warme handen
is het er terug doorgekomen.Intussentijds had opavent al het
(kraammachientje)nursingroom klaargezet en opgewamd.De speciaalvoer die reeds te
wachten stond om te gebruiken werdt bovengehaald.Helaas is dit vogeltje
overleden bij de overgang naar vol voer in de definitieve kooi en goed in de
pluimen niettegenstaande het nog bijgevoederd werdt samen met een nieuw nestje
van drie die ook reeds in de nursingroom lagen.Is het van jaloersheid of niet ik
weet het niet dat pietsjoef twee zoals onze kleindochter hem noemde in één dag
tijd de geest geeft gegeven door echt te laten van eten. Rip pietsjoef
twee. Toen moesten we dit overlijden ook nog vertellen aan onze kleindochter
dat ook dit vogeltje was overleden en ze had er al zoveel effectie aan
gegeven.Ze wist van de drie nieuwe valkparkietjes,ook daarvan is het oudste
gestorven. Hoe moesten we dit vertellen aan dit kind .Weer verlies en
afscheid.De dag bij ons was aangebroken.Gewoon zeker alles op zijn beloop laten
en ontdekken.De lege kooi hadden we achter het bureel gezet voor het raan in de
grond uit voorzorg.Opeens liep ze naar het bureel en ik erachteraan. Het eerste
wat ze zag en bekeek was de twee kleintjes die nog volledig op handfok stonden
"en waar is het derde"vroeg ze hier heb ik haar uitgelegd dat het niet meer
wilde eten ,samen daarover gebabbeld dat dit in de natuur ook gebeurd, en met zo
een domme papa en mama die niet zorgen voor hun kindjes dat ze ook sterven in
het nestje .Samen hebben we de twee andere uitgehaald om een goed te bekijken en
teruggezet.Plots merkte ze op "en Pietsjoef 2"ze keek opzij op mijn woorden
"daar staat de kooi" verwonderd vroeg "en pietsjoef waar is pietsjoef twee"Ik
hield het in een kort antwoord om het haar te vertellen"bij mama" Verbijstering
op haar gezichtje"in de hemel?",Traantjes kwamen in haar oogjes en intussen nam
ik haar in mijn armen met de woorden"ja, en oma heeft hem in een mooi dekentje
gelegd en in een mooi doosje en begraven". Intussen liepen de traantjes over
haar wangen om haar pietsjoefke 2.Plots hief ze haar hoofdje op en zei"mama
heeft nu drie vogeltjes in de hemel om voor te zorgen;"hmmm,ik zie ze al vliegen
rond mama's hoofd met op elke schouder ééntje en één op haar hoofd,Falco(hun
hond die intussen ook is overleden begin 2011) zal er achter blaffen en achter
lopen."vertelde ik haar om haar verdriet te milderen "ma ik heb er nu ook nog
twee he oma.","ja meiske en we gaan er goe voor zorgen ma als er nog eentje
sterft dan kan oma niks aandoen,ok."Haar hoofdje knikte van ja .Ze droogde haar
traantjes omende de nursingroom en streelde de twee nieuwe piepkleine vogeltjes.
1979 22 SEPTEMBER 2012 ******Betty is jarig in de
hemel.******* Betteke,ik breng jou nog het mandje dat Emmelie met zelf
uitgekozen rode rozen voor jou heeft gemaakt."mooi he oma?Ga mama dat mooi
vinden oma","ja waarom niet jij hebt de bloemetjes gekozen en in het mandje
gestoken toch,mamaatje gaat heel blij zijn.","echt,","echt waar"
Aan
Betty's feesttafel in de hemel Falco haar hond-pepe en meme Allegaert -mijn ma
D...
enise,ai da komt nie goe met ons ma en ne
hond-haar broer nonkel Willy-tante Roos en Gilbert opavent zijn broer-mijn broer
Claude-mijn lieve oudtante Gusta.Ling en Flavie de twee eerste mensen uit mijn
kleuterjaren.Mijn doopmeter Margriet en haar ventje en de vele andere
familieleden,vrienden,kennissen die er
ook al zijn. Proficiat met je 33
jaartjes lieve
meid. Love
you
16 SEPTEMBER 2012 Santé zoontje, met je 35 jaar dus pa en ma tracteren zoon schoondochter
,hun twin op een dagje" t kleine meer" Ook Emmelie het dochtertje van ons
Beth ontbreekt niet op pepe's vijfendertigste verjaardag.
Als alles een beetje normaal begint te lopen in het dagelijkse leven worden we steeds geconfronteerd met Op 7 juni -pleidooien van de advokaten en eigen verhaal mogen doen. Alhoewel je denkt sterk te zijn ,het aan te kunnen. Niks daarvan ,de emotie's zijn zodanig groot dat je maar weinig,kan zeggen in een volle zaal met vreemde mensen die je verdriet,je gemis en tranen om je kind aanhoren en zien.
20 september twee dagen voor Bettekes verjaardag opnieuw die weg naar de rechtbank.Daar krijg je te horen dat er een stuk onbreekt bij de tegenpartij en de procureur. Volgende zitting op 11 oktober Wat volgt is dat onze advokaat het te druk heeft om in één maand tijd twee kopie's te maken om af te geven en niet verschijnt op de rechtbank met als gevolg alles uitgesteld tot 20 december 2012 en dit alles voor een dronkaard die al meerdere keren is veroordeeld voor dronkenschap achter het stuur en vier mensen de dood hebben gevonden.Daarna zal er nog als alles goed verloopt,een datum uitgesproken worden voor de uitspraak van strafbepaling.
Op 23 juli was ons Emmelietje ook jarig. Onze overleden dochters
meisje. Die week was ze reeds bij opa en oma tijdens het weekend. Toen ze
s morgens opstond ging haar mondje open van verbazing. Over gans de living
feestversiering, eveneens haar stoel. "Wie heeft er da gedaan oma"vroeg ze
toen ze van haar verbazing was bekomen. Ze wist dat oma samen met haar naar
bed was geweest. Dus oma was opgestaan toen ze goed doorsliep. En had voor
versierkabouter gespeeld. Ook een verjaardagstaart kon niet uitblijven
Intussentijds is er heel veel gebeurd. Verdriet en pijn, loslaten, leren mee omgaan. Een lach met onderdrukte snik. Antwoorden geven, op onschuldige vragen van een kind. Gerecht, die tot heden telkens weer opnieuw het opgebouwde teniet doet. Emotioneel en lichamelijk u recht trachten te houden. Jezelf verliezen, jezelf trachten op het juiste spoor zetten. s 'Morgens jezelf letterlijk en figuurlijk vastpakken. De warme geborgenheid van 't nest te verlaten om aan de meest dagelijkse behoeften te voorzien, waar je het liefst de brui aan zou geven. Waar het wegdommelen je de vergetelheid brengt. De leegte,de verlatenheid weggomd. Om de ruwheid en de jacht van het leven te ondergaan, je dwingt om verder grensen te overschrijden, waar je eigenlijk achterloopt, waar je de tijd wil doen stilstaan om bij te benen of gewoon te niksen,stil te zijn, leeg te wezen,
Woord, vroeger ontsprong vreugde als water uit een bron en vulde mijn ganse wezen. Woord, je klinkt nu zo tweeslachtig, Woord, daar waar vreugde zou moeten heersen in een onherstelbaar gebroken hart. om die ene jongen is er vreugde. om die ene meid is er verdriet. Woord , waar geluk met moeite nog kan worden bewaard , wegsijpelend langs de wanden, om de weg te vinden in de rivier van tranen. Woord, je zit gevangen achter een nevel van verdriet, Woord, en toch vinden we langs deze oevers de mooiste bloemen weemoedig denken aan het geluk en vreugde die ons ooit is gegeven.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Claudia.
Ik ben een vrouw en woon in West Vlaanderen () en mijn beroep is huisje,tuintje en ventje onderhouden,kortom huisvrouw.
Ik ben geboren op 20/02/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,lezen,uit eten, fotografie om alles vast te leggen en te bewerken op de pc zijn recente hobby’s daardoor het ontstaan van dit blogje..
Claudia is met haar ventje gelukkig getrouwd. Moeke van 2 schatten van kinderen. Met drie prachtige kleindochters,een perfect leventje. Bloemen en tuin omringen haar bij het lezen van een goed boek met een lekker glas wijn.
