Onze dierbare topministers ziin er weer eens in geslaagd om de rekeningen te laten kloppen, na een paar fameuze blunders, maar ja "erare humanum est".
De brave burger zal er echter niets van merken in zijn portemonnee. Behalve dat hij voortaan dieper in zijn geldbeugel, of liever in zijn bankrekening zal moeten gaan voor allerlei verkeersovertredingen, gerangschikt vanaf nu in categorieën naargelang de ernst en het gevaar. Een overschrijvingsformulier vervangt definitief de zegeltjes.
De politieman zal altijd een rekenmachientje op zak moeten hebben, om je exact te berekenen hoeveel je zult moeten betalen bij een overdreven snelheid, het negeren van een verkeerslicht, GSM-en terwijl je rijdt enz. Een alcoholcontrole is stukken makkelijker, blaas je een S, dan krijg je een BOB-sleuterhanger kado, in de andere gevallen mag je te voet naar huis en in het slechtste geval mag je voor politierechter verschijnen met alle gevolgen nadien.
En "last but not least" de fraudeurs zullen weer eens deftig aangepakt worden en dit zou dan weer voor een fictieve opbrengst zorgen voor staatskas van vele miljoenen euro's. Ondertussen wacht de brave burger op zijn geld, dat ter compensatie moet dienen van de dure oliefactuur.
Zelfs de grootste optimisten weten dat deze factuur elk jaar opnieuw zal stijgen, en wat dan?
De grootste Chinese begraafplaats in Frankrijk bevindt zich in Noyelles-sur-Mer. Het telt ruim 825 witte grafzuiltjes. Als gevolg van een overeenkomst van 30 december 1916, werden duizenden Chinezen ingelijfd bij het Engels leger tijdens WO I. Ze werkten aan de bouw van munitiedepots, spoorwegen en ziekenhuizen. Ze ruimden slagvelden op en begroeven de gesneuvelden van de slag aan de Somme. Ze werden ver van de plaatselijke bevolking gehouden. Velen van hen sneuvelden of stierven aan de Spaanse Griep. Nu nog is het opvallend dat dit kerkhof verwijderd ligt van alle drukte en verkeer. Zeker een ommetje waard, als je aan de mooie Picardische kust verblijft.
De klokken moeten vandaag gezomerd worden! Het is weer zover, vandaag schakelen over naar de zomertijd,...zucht...., al wat maar enigszins te maken heeft met een aanduiding van het uur, moet voor 6 maanden een uurtje vooruit gezet worden. Diegenen die zoiets uitgevonden hebben, verdienen zeker geen Nobelprijs.
Alle rolluiken zijn nog dicht bij de buren. Geen teken van leven, ook niet op straat. De bakker zal maar weinig klanten hebben op dit vroege uur. Een enkeling gaat toch al met zijn hondje wandelen en een moedige fietser, die waarschijnlijk gisterenavond zijn klok heeft aangepast, heeft de straat voor hem alleen.
Maandagmorgen zal het andere koek zijn. De meesten staan dan nog op dit vroege uur, half verdwaasd achter het stuur in de files . Deze laatsten houden geen rekening met de omschakeling, maar ze zullen er wel voor zorgen dat we in de late namiddag hogere ozon concentraties zullen mogen noteren in de volle zomer.
Deze avond kijken we naar het 7uur jounaal als het nog helder en klaar is. Van nu af aan zal het Tv-kijken geeduceerd worden tot een minimum, zelfs geen "Laatste Show" meer voor een tijdje.
Enkele dagen geleden werd ik 59. De kaap van de 60 komt in zicht. Niet treuren, ik voel me nog 12 zoals in 1959. In dit gezegende jaar was ik nog een brave jongen. Studeerde goed en was ik de nog eerste van de klas. 6 jaar lang in een jongensschool! En dan duiken er de eerste contacten met de meisjes op. Nog wel in de kerk! Het was immers de mooie tijd van de kommunieliefjes. De eerste kalverliefdes en ldvd's. Maar eens de puberteitspukkels verschijnen, werd het contact met het vrouwelijk schoon eventjes onderbroken. Gelukkig maar voor korte tijd!
Als ik de resultaten bekijk van de poll over de ergernis in het dagelijks verkeer, waarin ik me volledig in terug vind, dan heb ik wel eens zin om mijn voor- en achterbumper te laten verstevigen met een afgedankt railstaaf. Ik zou die broekventjes met hun klakske en hun schuin koppeke, en stoemelinks, eens een ferme dreun willen geven.
Dit gezegd zijnde, kan ik weer voor een tijdje verder in het drukke aggressieve verkeer.
Deze foto werd gemaakt tijdens een winterwandeling in de omgeving van Lausdorn. Wat ons opviel waren de vele windturbines die we aangetroffen hebben in de lang uitgestrekte velden in dit deeltje van het GH Luxemburg dat aan de Eifel grenst. Ook in de Duitse Eifel rijzen ze als paddenstoelen uit de grond. De windturbines zijn zo geplaatst dat ze hoegenaamd geen storend element zijn in het wijdse landschap. Waarop wachten we hier om zulke grootse projecten op te starten in het binnenland? Met de huidige dreigende oorlogssituatie in het Nabije Oosten zouden we binnenkort terug in een serieuze oliecrisis kunnen belanden. Deze keer zal het niet van de poes zijn! Het zal van aan te schuiven zijn aan de benzinestations, de fiets zal het populair vervoermiddel kunnen worden en de dikke winterpull's zullen van pas komen.
Wees gewaarschuwd als je in de buurt van Grimbergen rondtoert en wees op je hoede voor het ronde punt van de Spaanse Linde. Sinds bijna een jaar wordt er gewerkt aan de Spaanse Linde, al de bomen zijn er verdwenen om plaats te maken voor fiets- en voetpad langs beide kanten van de weg, netjes afgeschermd van de auto's met een beukenhaagje. Maar sinds de kerstperiode gaan de werken vooruit aan een zeer laag tempo. Soms wordt er gewerkt, dan weer niet. Een vergeten kleine pletwals verspert de weg en is misschien een teken dat er ooit eens schot komt in de hele affaire. Als je de straat wilt inrijden wordt je gewaarschuwd dat het rond punt verderop is afgesloten, een oranje bord met een mysterieuze tekening, doet dienst als waarschuwingsbord en verzoekt de automobilist de omleiding te volgen. Nergens of te nergens is er een omleiding voorzien. Het rondpunt is wel soms bereikbaar en dan weer niet. In Brussel noemt men zo'n situatie "een soep". Het is hoegenaamd geen pretje om hier de putten te ontwijken. Een goede raad voor eventuele bezoekers, kom met de bus van De Lijn om schade aan je schokbrekers te vermijden.
Sinds begin april is het bewuste rondpunt in de Spaanse Linde dan toch eindelijk klaar geraakt, hier en daar ligt er wel nog een beetje rommel, maar dat zal wel opgeruimd geraken tegen mei-kermis. Grimbergen is immers een gemeente van kermissen en fanfares.
Als mijn moeder zong, Was vader in zijn sas. Meestal deuntjes uit een opera. Bijna alle opera's vertoond in de Munt hadden ze gezien. Faust, Werther, La Bohème en zo veel meer. Moeder had haar hart verkocht aan Cavalleria Rusticana en Pagliacci. Vader's lievelingen waren Lucia di Lammermoor en Les Pecheurs de perles. Maar telkens hij het Nonnenkoor van Casanova hoorde, kreeg hij de tranen in de ogen. Waar kan je heden ten dage nog deze meesterwerken gaan bekijken?
Jeroen vroeg aan zijn mama tijdens het ontbijt Mama, waarom koop jij altijd half-volle melk? Ik zal wel mijn best doen om een volle fles leeg te drinken.
Einde mei en begin juni van 2005, kon je 3 lange bijdrages lezen op mijn blog over Expo 58, met mijn persoonlijke herinneringen aan die mooie tijd. Expo 58 staaat de laatste tijd weer volop in de kijker. Eerst met het Atomium dat helemaal gerenoveerd is geworden. De bollen schitteren weer in de zon en bij nacht, hieraan hangt een prijskaartje van 27,5 miljoen euro's, waarvan een deel betaald is door de belastingbetaler, dus jij en ik. Momenteel loopt er een mooie tentoonstelling over de Expo in de gebouwen van het Amerikaans Theater, eigendom van VRT. Het is zeker een aanrader voor jong en oud! Bij het binnekomen heb je de gelegenheid een mooi filmpje te bekijken, om je in de sfeer van toen te brengen. De opbouw, opening, evenementen, diverse paviljoenen en vedetten van toen, die een bezoek gebracht hebben aan die grandioze wereldtentoonstelling. Het aantal bijeengebrachte stukken is wel fenomenaal te noemen, bijna allemaal afkomstig van een enkele verzamelaar, François Van Kerckhoven; bijna ongelooflijk wat die persoon bijeengebracht heeft. Allerhande souvenirs kan je er rustig gaan bekijken, niets is vergeten, entreekaartjes, expobrood, wimpeltjes en een authentieke grote vlag, die nergens meer te vinden zou zijn.Voor geïnteresserden, het AT ligt buiten het stadscentrum, in de nabijheid van het Chinees Paviljoen, de Japanse Toren en de koninklijke serres van Laken, op het einde van de A12. Nog tot 12 maart, dagelijks van 12 tot 19 uur, .....en gratis toegang.
Carnaval is eigenlijk nooit mijn ding geweest. Carne vale : vaarwel vlees, wist mijn leraar Latijn van in de zesdes te vertellen. De vastentijd kwam eraan en dus moest er nog eens duchtig gefeest worden, na vetten dinsdag was het voor 40 dagen geen snoep,..... vis en eieren, en wat hebben ze ons nog allemaal in ons kopje geduwd. Mijn eerste verkleedpartij was in de bewaarschool bij de nonnen. Het was trouwens de eerste keer dat ik met een meisje mocht of liever "moest" dansen op een podium. Het was niet mijn eerste kalverliefde, die is pas later gekomen. De eerste karnavalstoet heb ik meegemaakt toen ik 6/7 jaar was, in Schaarbeek, veel reclamewagens en Gilles, dat is mijn enige herinnering. Nadien is het Keulen en Aken geworden, met de kamellenworp. Malmédy, Eupen en Stavelot, die hebben we meermaals meegemaakt.
En nu, zelfs niet op TV gekeken op de Duitse zenders, waar dit vroeger een traditie was zoals het Nieuwjaarsconcert in Wenen.
Naargelang de bron kan het wel verschillen welk karaktertrekken ik zou moeten hebben.
Hoe kunnen sterren, die zo ver verwijderd zijn, een invloed hebben op ons dagelijkse slameur.
Neen, dan kan je evengoed geloven dat alle ellende op deze planeet begonnen is sinds de dag dat Eva in de appel heeft gebeten
Ik lust wel vis en vroeger ben ik nog gaan hengelen, maar eens dat ik moest beginnen.te brillen om het wormpje aan de haak te krijgen ben ik er maar mee opgehouden.
Nu heb ik nog drie vissen in vijver van mijn tuin en eentje komt soms uit mijn hand eten.
Je weet, wel als je bij de gelukkigen behoort, die genoeg gewerkt hebben en bij de zilveren leeftijd behoort, dan kom je altijd tijd tekort en ben je soms zonder veel reden gehaast.
De auto is al uit de garage gereden. We zijn klaar om een paar boodschappen te gaan doen in de stad, en roef de voordeur valt achter me dicht en ineens besef ik me dat ik geen huissleutel bij me heb. Ik kijk naar mijn vrouw in de hoop dat ze haar sleutels in haar handtas heeft, ai neen.
Wat nu gedaan, een geluk dat onze buurman een sleutel van het huis heeft.
Ja, ze zijn thuis, hun wagen staat op de garageoprit.
Vlug aangebeld, de deur gaat open, ik doe mijn relaas. Maar waar hebben we de sleutels weer gelegd. Na twee minuutjes zoeken, worden ze dan toch gevonden.
Een man van 85 gaat trouwen met een dame van 84. Een goede maand voor hun huwelijk stapt de man naar de apotheker in de buurt. -Hebt u hier altijd Viagra pilletjes in voorraad, vraagt de toekomstige bruidegom. -Ja, geen probleem, antwoordt de apotheker. -En van die witte pilletjes voor de bloeddruk? -Die ook. -En een looprekje? -Dat moet ik eerst bestellen, maar na een dag of drie moet dat zeker binnen zijn. -En van die Pampers, je weet wel. -Altijd in voorraad, en in verschillende maten. - En van die pasta om het gebit vast te kleven. -Dat is ook geen probleem.
Onze dierbare topministers ziin er weer eens in geslaagd om de rekeningen te laten kloppen, na een paar fameuze blunders, maar ja "erare humanum est".
Wie de woorden heeft,
