Dag allemaal. Vandaag heeft Mickey- Mousse wat geluk: mag mee naar de school van de kleinkinderen voor een ontbijtje en een klasbezoek. IK heb gisteren nog wafeltjes gebakken en een middagmaal bereid voor de kleinkinderen voor deze middag . ik ben hier wat vroeg op de parking en heb me aan het schrijven gezet. En nu nog wat voortvertellen over de katjes. De winter naderde en er moest gezorgd worden voor dikke donzen en flanellen lakens zodat ze er warmpjes bij lagen. Het was vooral een aanpassing voor Wartje2 omdat zij het altijd graag lekker warm heeft. Bij het minste sprankeltje zon zal ze zich erin koesteren. Nu zit ze in de garre op een dekentje op de vensterbank: de verwarming ligt aan en ze voelt de warmte aan de venstertablet. Zo ging de winter voorbij ,daar Minoe doodgereden was besefte ik dat ik nog altijd de zes namen riep in volgorde als gewoonlijk.De lente ging voorbij ende zomer kwam eraan; Terug veel zorg voordat we op reis gingen: oppas regelen , eten in diepvries enz., ook voor 'tante Lilianne) en dan terug afscheid nemen, wel alle dagen opbellen om te horen of alles oké is.Toen we terug thuis waren ondervond ik dat de zesling niet binnnen sliep , het was warm en ik had het deurtje opengelaten , zodat ze binen en buiten konden naar believen. Zo verdween begin augustus op een woensdag onze Mickey- Mousse, 'anderendaags onze goldlock en twee dagen later onze rispy. Ongerust alom, ik durfde niet veel hun naam roepen: ziet deat ze vastzaten, opgesloten en niet wegkonden? Navraag gedaan , niemand heeft ze gezien:ze zijn verdwenen, zomaar!een raadsel, we zijn ze niet vergeten voor altijd in ons hart: soms glipt mama Wartje2 stiekem het huis binnen, altijd naar de living t'is alsof ze zoek. IK zeg dan: ja Wartje je kleintjes zijn hiet niet, 'tis alsof ze begrijpt wat ik bedoel en dan kijkt ze me even droevig aan. nog een verhaaltje over vroeger: zoals ik al vertelde waren ze thuis overbezorgd voor ons en wij mochten niet veel alleen het huis uit. Het was in de tijid van de meifoor. Op een zondag. Alleen naar de meifoor mocht zeker niet en mijn vriendin was de jongste thuis, haar 2 broers waren al getrouwd en dus was ze wel verwend , mocht veel doen, dus zij mocht gaan maar moest om 18 uur thuis zijn . Vindt iets uit, zeg dat je naar een verjaardagsfeestje mag gaan , dan gaan we samen naar de foor. Zo gezegd ,zo gdaan: na lang vragen en zagen mocht ik gaan. . IK kreeg dan nog eendoos pralientjes mee voor de jarige. Pret dat wij hadden, we hadden met 2 jongens afgesproken, en daar mama en tante naar Kortrijk gingen gaan met de trein enmaar rond 20h30 gingen aankomen in Brugge, dacht ik dat ik alle tijd had:Maar de tijd gaat vlug:Christine moest om 18 uur thuis zijn . Het was al 19 uur en haar mama kwam haar zoeken..We hadden ons al weggestoken e het moest dan wel toeval zijn: ma en tante zaten vroeger dan gepland op't zand op de bus te wachten die hen naar TOM-Pouche ging brengen om er een koud plaatje 'teten . Christine haar ma zag hen zitten en vroeg :heb je Mickey en Christine niet gezien???Welnee, mickey is hier niet: jawel , kijk haar fiets staat hier: ze bleven wachten bij mijn fiets , ik zakte bijna inde grond van schaamte en angst omdat ik ze iets op de mouw had gespeld, ik kreeg waar iedereen het zag:een toefelingske en :VOORUIT? RECHT NAAR HUIS STOUTE LUTTE! ik durfde niet meer naast me lijken sprong op mijn fiets, trapte vlug om voor hen thuis te zijn. IK had al gegeten toen ze thuiskwamen, mijn pa wist nog van niets en vlug in bed. 'Anderendaags heb ik gezegd dat het me erg speet en dat het niet de bedoeling was om te liegen . En te bedriegen zo noemden ze mijn stommiteit die ik uitgehaald had :om nooit te vergeten!!!maar de pralientjes waren heel lekker geweest....
