Gisteravond reed ik nietsvermoedend naar huis, toen ik werd tegengehouden door de politie.
De dienstdoende agent sommeerde mij de auto uit te komen, omdat hij vermoedde, dat ik in kennelijke staat van dronkenschap was.
Ik verzekerde hem, dat ik niets gedronken had, maar ik kon hem blijkbaar niet overtuigen.
Hij zou me wel even een test afnemen.
"U rijdt in het donker en er komen u twee lichten tegemoet. Wat denkt u dat dit is ?"
"Een auto," zei ik, verbaasd over deze onnozele vraag.
"Jaja, allicht, maar wat voor een: een Renault, een Peugeot of een Citroen?" vroeg hij.
"Geen idee," was mijn antwoord.
"Zie je wel, straalbezopen!" constateerde hij.
Ik verzekerde hem, dat ik echt niets gedronken had.
"Nou vooruit, nog een testje.", zei hij, " U rijdt in het donker en er komt u een licht tegemoet. Wat is dit, denkt u ?"
"Een motor," was mijn antwoord.
"Jaja, een motor, logisch, maar wat voor een: een Kawasaki, een Honda of een Yamaha ?" wilde hij weten.
Wederom moest ik het antwoord schuldig blijven.
"Toch behoorlijk in de olie, dus," was zijn conclusie.
Ik was onderhand behoorlijk pissig over dit onnozele gedoe en besloot in de tegenaanval te gaan.
"Een wedervraag," zei ik, "er staat een vrouw op de stoeprand, hoge hakken, hevig opgemaakt, netkousen, minirok en een decolleté tot bijna op de navel.
Wat is dit volgens jou ?"
"Een straathoertje," zei hij onmiddellijk.
"Jaja," antwoordde ik, "dat is zo helder als wat, maar welke: je dochter, je vrouw of je moeder ?"
En nu ben ik m´n rijbewijs kwijt en 'k had geen druppel alcohol gedronken !!!
Eerst had hij gedacht dat bidden spreken was, maar toen ontdekte hij dat bidden zwijgen is, en niet alleen zwijgen, maar luisteren. (Sören Kierkegaard)
Ik zie hoe landen zich verscheuren
Ik voel de kanker van cynisme
Ik zie de mensen zonder dromen
Ze vluchten in goedkope luxe
En in de ontevreden steden
Jaagt de haat door oude straten
De dreiging komt steeds dichterbij
Maar ik
Ik heb een medicijn
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Ik heb je liever liefste
Elke dag
Wat ik ook wil zeggen
Jij krijgt mijn woorden klein
Was ik maar een dichter
Dan kon ik dichter bij jou zijn
Was ik maar jouw bloed
Dat door jou lichaam stroomt
Dan sliep ik in jou hart
En woonde in jouw hoofd
Want ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever liefste
Elke dag
Hier zullen we zitten en de klanken der muziek onze oren laten binnensluipen: rustige stilte en de nacht verworden tot de aanrakingen van zoete harmonie. (William Shakespeare)
Katrien en Peter zijn in de badkamer. Terwijl Peter onder de douche staat en Katrien zich aan het afdrogen is, gaat de deurbel. Katrien slaat een handdoek om, rent de trap af en doet de deur open. Het is Jan, de buurman. Voordat ze een woord kan uitbrengen, zegt Jan : "Ik geef je 500 euro als je je handdoek laat vallen." De vraag brengt haar in verwarring, maar even later denkt ze "Wat een buitenkansje". En Katrien laat de handdoek op de grond vallen. Jan staart even naar haar en geeft haar een biljet van 500 euro. Katrien drapeert de handdoek weer om zich heen en gaat terug naar de badkamer. "Wie was dat?" vraagt Peter. "Jan, de buurman," antwoordt Katrien. "Aha," zegt Peter, "zei hij nog iets over de 500 euro die hij me schuldig is?"
Moraal: als je kritische informatie op tijd met je collega's deelt, kun je pijnlijke situaties tegenover anderen voorkomen
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maarjouw kop past niet meer bij je nek". Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden, De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zùlke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak , want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit van binnen!
Het spelletje is gestart, nu gaat het beslist in een snel tempo verder. Fotos van de Koning en de Koningin zijn uit den boze. Ze hebben weer hun slag thuis gehaald. Koningshuis, Godsdienst, verdraagzaamheid Weg ermee !!! Vandaag hier morgen ginder
