DUIVENDAGBOEK HIER VIND U MIJN VERHALEN OVER VROEGER, OVER DE ACTUALITEIT, BEDENKINGEN,
HET WEL EN WEE VAN MIJN DUIVEN ( Reeds geplaatst in de duivenbode-de vrije duif)
26-12-2006
WELKOM IN MIJN DUIVENDAGBOEK
Aan deze pagina moet nog gewerkt worden.Het hangt af van mijn tijd hoeveel reeds verschenen artikels al geplaatst zijn
Het eerste artikel staat reeds in de hoofdpagina en blijft daar voorlopig ook , ter kennismaking
5 december 2005 Op het ogenblik dat ik deze regels schrijf zijn mijn kweekduiven gekoppeld, 18 koppels in totaal, en het was met een beetje angst in het hart, want voor de derde keer op rij veranderden mijn kweekduiven van hok! En bovendien werden er een aantal jonge onervaren kweekduiven ingeschakeld. Volgens mij moet een duiver toch een paar maanden op zijn nieuwe hok vertoeven om een beetje bakvast te zijn. Voor de duivinnen stelt zich dat probleem veel minder, die volgen toch meestal de duiver naar zijn nestbak. Het koppelen zelf gebeurt bij mij heel simpel. Alle koppels worden opgesloten, waarbij er vooral opgelet word dat er geen vechtpartijen ontstaan, de probleemkoppels worden gescheiden en halfbak gezet en meestal is na een nachtje overleg tussen beide partijen, het ijs gesmolten. Vervolgens laat ik elk koppel een uur uit (ik laat het licht s nachts branden, want het duurt toch 18 uur eer iedereen aan de beurt is gekomen) waarbij de voederbak steeds gevuld is en zodoende leren de duivinnen de weg op het hok kennen. s Anderendaags laat ik 2 koppels uit per uur, enzovoort en na een dag of vier heb ik het zo ver gebracht dat ik de ene helft s morgens uit laat en de andere helft s namiddags. Telkenjare hoor ik verhalen van bebloede koppen en duivinnen die bijna vermoord werden. Ik heb dat probleem niet, ze krijgen gewoon de kans niet! Ik schrijf graag en ik lees ook graag wat anderen schrijven en als het goed is moet men dat durven zeggen, want... het is moeilijker dan men denkt. En zo las ik in "duifke lacht" van de hand van dierenarts Christophe Arnoult een zeer goed artikel, heel goed gefundeerd, over de vogelgriep. Belangrijk om te onthouden is vooral de wetenschap dat de vogelgriep geen nieuwe ziekte is. DIE HEEFT STEEDS BESTAAN! Belangrijk is ook dat hij stelt dat het gevaar voor de mens te reduceren is, als bijna onbestaande, want sedert het begin van de crisis in 1999 in Hong Kong noteerde men 62 sterfgevallen op 2 jaar tijd en dat voor een werelddeel met een bevolking van bijna 2 miljard!! Dus als men in de media uitbazuint - zoals verleden week - naar aanleiding van een paar nieuwe gevallen in Indonesië, "VOGELGRIEP RUKT OP", dat men eerst efkens nadenkt... Actueel komt er beweging in het dossier want in Nederland spreekt minister Veerman van het afschaffen van de afschermplicht per 1 januari 2006. Laat ons hopen! Diezelfde minister beweert ook het inenten van hobbydieren te zullen blijven verdedigen. En nu sla ik mijn duivendagboek open en ik lees: vrijdag 19 maart 2004 Ik voel mij min of meer verwant aan Ludo Geerts en ik heb zijn rubriek in de duivenkrant "van mensen, duiven en dingen" altijd graag gelezen! Ook zijn raadgevingen. En één ervan was: "KWEEK IN DE ZOMER UIT UW BESTE, IN DICHTE INTEELT, ALS WAARBORG OP DE TOEKOMST". En dat is heel juist! Op de foto ziet u de goede bonte duivin van 1996 (met haar was ik eerste kampioen jonge duiven in de "nieuwe colibrie".) Zij is een dochter van mijn asduif 306/94 die als jong 18 prijzen vloog met drie eerste! Haar gemaal is de "19", haar halfbroer die eveneens 18 prijzen won als jong. Met andere woorden: de appel valt niet ver van de boom... Vandaag heeft ze haar eerste eitje gelegd... Duivengeluk te Dudzele... Prachtig toch? GEHEIMEN... Voor mij ligt het boekje van Jan Aerts "een halve eeuw met duiven". Het boekje is meer dan 20 jaar oud en ik heb het verschillende keren herlezen! Ik voel mij trouwens een beetje Jan Aerts, omdat ik ook uit de doeken wil doen, "hoe het groeide" maar... efkens geduld, beste lezer, dat kan niet in één aflevering, bovendien ben ik niet zo goed als Jan Aerts "zoals die schrijven kon!". Ik heb enorm veel gelezen over duiven, veel theorie en ook veel nonsens, in reportages van kampioenen die naast de kwestie spraken, vooral de tijd van "het smouten" (je weet wel... duiven prepareren met cortisone zalf) was een huichelachtige tijd! Ik heb ooit, speciaal gaan kijken toen een groot (?) kampioen zijn duiven liet vliegen. Veertig jonge duivers toerden daar rond, midden augustus, en geen enkele, maar dan ook geen enkele, was ook maar één pen gevallen! Toen is mijne frank gevallen en begreep ik waarom tegen die mannen niet te spelen was. Ik heb het allemaal veel te laat geweten, wegens een rotsvast geloof in de goede duif, maar in de loop der jaren heb ik daar vaak aan getwijfeld. Er waren (en er zijn) nog altijd van die straffe gasten die alles proberen en er op die manier in slagen om zodoende een tijdje uw centen af te spelen! Er zijn op die manier veel goede duiven verprutst! Zeker weten! Ik heb dus veel theorie geslikt, vleugeltheorieën, ogentheorieën... met meetlatten bezig geweest en met een loupe de ogen bekeken, tot ik er bijna scheel op keek! En bij momenten dacht ik echt dat ik het gevonden had! (ocharme) Och ja, het heeft mij bezig gehouden (er zijn wel meer nutteloze tijdverdrijven, zoals een nutteloze hengeldag aan de waterkant - heb ik ook veel gedaan) maar al die zaken kan je vergeten als je met uw mand op stap gaat, dan kan je uw meetlat thuislaten, want x-aantal tijd nadien rekent de computer de hoogste snelheid per minuut uit. ONVERBIDDELIJK! Vroeger ging dat met behulp van tabellen, opgesteld door jezuïeten, maar het resultaat blijft vroeger en nu, HET ZELFDE. Ik heb dat ook nog gedaan, uitslagen gemaakt, met behulp van die tabellen! Ik bezit trouwens die boekjes nog die je daarvoor nodig had (ik zal ze eens wegschenken aan een of ander verzamelaar!) "de aanwijzer" & "de vereenvoudigde snelheidswijzer" van en door, een zekere A. Deleersnijder. Met de aanwijzer kon je door een enkele aftrekking de zuivere winst of verlies berekenen, van de constateur waarvan de gang 73 uren en het verschil 18 minuten niet overtrof! Ganse zondagnamiddagen, soms tot s avonds laat, heb ik daarop gezwoegd voor die paar franken drinkgeld! Ik heb gans die evolutie mee gemaakt! Mijn leermeester Cyriel Decoster sprak van een revolutie toen hij voor de eerste keer de duivenuitslag gemaakt had met behulp van een elektronische rekenmachine (1972). Het is allemaal op relatief korte tijd, veel veranderd, en toch zijn er zaken die geregeld terug de kop opsteken, ja soms dingen die nu het etiket "nieuw" opgeplakt krijgen en die jaren geleden heel normaal waren. Zo gaat het ook met alternatieve geneeswijzen, nu iedereen begint te beseffen dat antibiotica meer kwaad dan goed doet! Zaken als "sulferblomme" (zwavelbloem) en vliersiroop komen terug in de mode! Enige tijd geleden las ik in "de duif", in een artikel van "Gerry" over een recept van duivensoep (niet te verwarren met soep van krabbers die geen prijs kunnen vliegen), en deze week dook dit recept opnieuw op in dezelfde krant onder een andere variante. Maar, beste lezer, het principe is altijd het zelfde, het is een combinatie van aluin, look, suiker, ajuin en lugol. Toen ik deze artikelen reeks begon zei ik, dat ik eerst mijn duivenloopbaan zou vertellen, over de hoogtes en laagtes, en ik had ergens een schema, een leiddraad in mijn hoofd, waarvan ik vandaag serieus aan het afwijken ben (is niet zo erg, volgende week neem ik gewoon de draad weer op) en dat zal waarschijnlijk nog gebeuren! Terug naar de duivensoep, waar ik een leuke anekdote kan over vertellen, die ook bewijst hoe oud dat recept wel is en tevens ben ik ook beschaamd om het te vertellen omdat ik er toen serieus ben in geluisd! Rond de jaren 65-67 stond er in "duifke lacht" iedere week een rubriek "hier wint u misschien 1000 fr" en daarin stonden wetenswaardigheden ingezonden door lezers en soms was dat heel interessant. Op een keer verklapte een oude melker zijn recept om duiven gezond te houden. Recept dat hij zelf had van een kippenkweker! Dat origineel recept ziet er zo uit: je kookt 3 liter water met een kilo ajuin & een kilo look gedurende een half uur. Je voegt er 2 kilo kandijsuiker aan toe en laat nog efkens doorkoken (om de suiker op te lossen) laten afkoelen en uitpersen (de pulp) het bekomen vocht opnieuw aan de kook brengen met 200 gr witte gezuiverde aluin (te bekomen bij apotheker) en 20 min laten koken, opnieuw laten afkoelen en 3 à 4 koffielepels lugoloplossing toevoegen en klaar is kees! Van die op flessen gedane drank mag je een soeplepel toedienen per 30 duiven op het eten of in het drinken. Ik, aan de slag en de drank werd toegediend zonder spectaculaire resultaten. Ik zal er maar onmiddellijk aan toevoegen dat het goedje goed werkt bij ziekte maar de forme weinig beïnvloedt, het is ook alleen bedoeld om te geven in het begin van de week, bovendien werd ik het brouwen verboden door ons moeder omdat gans haar "kot" er dagen lang naar stonk! En stinken doet het, dat kan ik jullie verzekeren! Maar goed, zo is de drank in onbruik geraakt! Tien jaar later las ik regelmatig in de duivenpers een advertentie waarbij een melker wegens stopzetting van onze sport bereid was om ons zijn geheim te verklappen. Op een keer werd de nieuwsgierigheid mij te machtig en belde ik die gast op. Die zei me dat ik moest langs komen, want dat hij alles wat nodig was, voor succes, uitgebreid moest tonen! Die kerel woonde in Boutersem en dat was niet tegen de deur en we besloten, er een uitstap van te maken, op een zondagnamiddag. Dus mijn broer en ik en mijn ma togen naar Boutersem, waarom onze pa niet mee was herinner ik mij niet meer, maar goed, we werden daar goed ontvangen dat was het probleem niet, de problemen begonnen pas toen we over het geheim begonnen! Voor hij iets loste moest er 5000 fr op tafel gelegd worden en dat was in die tijd veel geld, nog een geluk dat ons moeder altijd veel geld op zak had, voor het geval... Je weet maar nooit... Dus zij kon fungeren als geldschieter en we zouden haar later wel terugbetalen. Ik moet ook nog zeggen dat er een pak uitslagen op tafel gelegd werd waarop onze gastheer telkenmale, de eerste, de twee eerste, enz won! Dus daarna kwam de aap uit de mouw. Hij kwam af met 2 verschillende versies van zijn product. Een emmer van 10 liter met een dikke, stijve siroop en een pot van 5 kg poeder, de siroop was voor de fond en het poeder was voor de vitesse! De eerste keer kregen wij dat gratis, maar de volgende keren moest het betaald worden, maar dat kostte niet zo veel (ongeveer 30 fr per kilo). Bovendien kon je dat overal krijgen want het ging over doodgewone glucose!!!!!! Die dikke stroop werd als volgt toegediend: de benodigde siroop voor een week werd in een emmertje onder water gezet en dagelijks kregen de duiven het afgietsel en op het einde van de week was het goedje volledig op gelost! Je mag stellen dat elke duif toch wekelijks 15 gram naar binnen speelde. En vroeg ik "is dat nu alles?" Nee, het was dus niet alles! "Neem een blad papier en schrijf het recept op om je duiven gezond te houden" Ok! En wat gebeurde er? Hij las mij letterlijk de tekst voor uit "duifke lacht" "hier wint u misschien 1000 fr". Ik was er wel 5000 kwijt!!!! Ik dus terug aan de slag, stinken of niet, er werd gebrouwd en men gelooft het of gelooft het niet, maar in die jaren hebben wij zeer sterk gespeeld. Ik moet er wel bij zeggen dat die gewiekste kerel uit Boutersem nog dennenthee aan het recept had toegevoegd en dat wij op de inkorvingsdag elke duif een gisttablet moesten opsteken! Soms gebruik ik die siroop nog, maar in de loop der tijden heb ik het recept aangepast naar eigen inzicht, de dennenthee is vervangen door colombine of natural thee wegens forme-bevorderend en ik durf een heel pak gebruiken dat ik toevoeg op het einde van de kooktijd en dan een ganse nacht laat trekken! Zo bekom ik een straf aftreksel, de look is ook weg gelaten omdat je nu overal lookpoeder kunt kopen en ik denk dat dat beter is??? Trouwens al dat gedoe met thee & aftreksels vind ik nogal omslachtig! Ik heb een elektrische koffiemolen en daarin maal ik mijn kruiden en thee tot poeder fijn en geef het rechtstreeks op het eten dat bevochtigd wordt met een of andere olie. Heel, heel simpel. Dat was het voor deze week, beste lezers, volgende week vertel ik verder uit mijn jeugd en over "de oude geschelpten". Tot dan.
