En nu ben ik moe. Ik neem mijn aapje, kruip in de zetel of bij mijn klein miesteske op bed en ga slapen. Eerst nog wel even mijn aapje een goede nacht wensen he, dan hou ik hem nog even vast en als hij klaar is om te dromen, leg ik hem mooi naast me of leg mijn kopje op hem en dan dromen we allemaal samen. En dromen kan ik als de beste! Mijn klein miesteske wordt er soms zelfs wakker van Dan maakt ze me rustig wakker en aait ze mij en knuffelt ze mij tot ik gerustgesteld ben. Ja, zelfs midden in de nacht blijft ze geduldig en met heel veel liefde voor me zorgen. Benji en ik hebben baasjes uit de duizend!
Na al dat lief zijn, is het natuurlijk wel tijd voor wat kattekwaad. Ik haal één van mijn 20.000 knuffels tevoorschijn en laat mijn baasjes lopen. Ja tuurlijk, ik leg me rustig in de zetel, gooi mijn beertje ergens op de grond en begin dan te blaffen omdat het mijn baasjes zijn die het moeten terugbrengen! Als je nu dacht dat ik als elke normale hond zelf zou apporteren?! Ah dat is dan gruwelijk verkeerd gedacht hoor.
Maar ik probeerde je dus wijs te maken dat ik ook wel lief kan zijn. Buiten bij de bloemetjes, of als ik slaap, of als er eten te krijgen valt of als ik mijn baasjes een plezier kan doen door me te laten verkleden! Ik blijf altijd rustig liggen als ze me verkleden in een kerstman, of een kerstman-met-skibril, of als ze me een 3-koningen kroon opzetten. Ach mijn baasjes moeten er altijd zo om lachen dat ik me met plezier laat doen en zelfs nog rustig poseer voor een foto.
Zo heb je wel weer genoeg met me kunnen lachen hoor papa Benji. Ik kan ook heel erg lief zijn hoor. Als ik rustig in de tuin bij de bloemetjes zit bijvoorbeeld. Oke lang rustig zitten, is een hele opgave en zeker als er vogeltjes in de buurt zijn. Het verbaast me trouwens nog steeds dat mijn baasjes het helemaal niet leuk vonden dat ik een vogeltje had gevangen voor hun! Ik bracht het braafjes mee binnen en gooide het voor de voeten van mijn baasje kadootje miesteske. Ze vond het afschuwelijk!
Of al die keren dat mijn baasjes het weer geweldig vonden om het interieur een beetje aan te passen. Als je ook nog maar een stoel anders zette dan hoe hij oorspronkelijk stond, kwam Fako al niet meer uit zijn hoekje, of van onder het bed, of uit die veilige armen van een baasje. Dit is wat ze noemen: een echt pantoffelheldje! Zelfs onder de was aan het wasrek, probeert hij zich te verbergen
Ik ben ook wel eens met mijn papa en mijn baasjes naar zee geweest hoor! Dicht bij mijn baasjes vond ik het wel leuk, maar al die mensen en grote voeten vond ik maar niets hoor. Het strand was leuk, het spelen met mijn baasjes was leuk en ik hou wel van de zon en de wind. Tot zover het leuke deel. Van al dat stappen en wegspringen voor grote mensenvoeten werd ik zo moe. Het was echt geweldig om veel gedragen te worden door al mijn baasjes. Hihi, ik had snel door dat ik gewoon moest gaan zitten of voor hun voeten lopen tot ze bijna over me struikelden, om gedragen te worden hoor
Zijn dapper verhaal over op de pier lopen, vertelt Fako natuurlijk niet zelf he! Mijn zoontje is een beetje een angsthaas. Het is soms echt zielig om te zien hoe bang hij voor alles is! Mijn baasjes troosten hem wel hoor en ze stellen hem altijd met heel veel liefde en geduld op zijn gemak, maar die keer op de pier in Nieuwpoort gierden ze van het lachen. Fako had lekker kunnen rusten in hun armen en dus kon hij weer even zelf lopen. Mijn baasjes wilden de pier aflopen, ik liep zoals gewoonlijk te trekken en te sleuren aan mijn bandje om zeker te zijn dat ik op kop liep. Maar mijn zoontje die dacht help papa, ik ga door de gleufjes tussen die balken vallen. Papaaaa ik zie hier water. Help help, loop ik nu echt boven water? Heee wacht eens, ik verdrink hoor als ik tussen die gleufjes glip! Baasje, draag mij.
Het werd winter en Fako kreeg voor de eerste keer sneeuw te zien. Mijn zoontje is best creatief, wacht hij vertelt het je zelf wel even. Ja klopt, ik ben creatief en weet altijd wel iets nieuws om mij en mijn papa en mijn baasjes mee te amuseren. Die eerste winter had mijn papa Benji me net verteld dat er sneeuw lag omdat alle kindjes op de kerstman wachtten. Hij vertelde me dat de kerstman rode kledij droog, een rode muts en dat hij een mooie witte baard had. De sneeuw was wit, dus dacht ik mijn baasjes beet te nemen en maakte ik mezelf een mooie witte sneeuwbaard. Mijn baasjes schreeuwden het uit van plezier: de kerstman is er al! De kerstman is er al! Maar toen schudde ik me eens lekker uit, kregen zij een boel sneeuw over zich en riep ik tada ik heb jullie liggen! De kerstman is er helemaal nog niet, ik ben het.
Fako was in het begin een beetje een rare hond. Hij leek in de verste verte niets van mijn DNA meegekregen te hebben. Hij vond het zelfs niet leuk geaaid te worden! Hij speelde, speelde, speelde en speelde zelfs onophoudelijk door, als mijn baasjes liever zin hadden om hem eens goed te knuffelen. Mijn baasjes dachten zelfs slimmer te zijn dan Fako. Zij dachten aha jij wilt spelen. Oke, je zal wel sneller moe zijn dan wij maar na een uur, twee uur, vier uur, zeven uur zat Fako nog steeds met hetzelfde speeltje en op dezelfde manier te SPELEN! Tja, de hond is slimmer en heeft meer doorzettingsvermogen dat heeft hij vast en zeker wel van zijn papa meegekregen!
Van mijn baasjes mocht ik één van mijn 3 zoontjes zelf opvoeden. Ze noemden hem Fako. Best wel schattig he? Dat vond mijn klein miesteske een leuke naam. Ik heet Benji omdat mijn klein miesteske de films Benji leuk vond en Fako heeft zijn naam te danken aan een lieve labrador in een reclamespotje voor hondenvoeding. Mijn baasjes hebben me mijn jeugdzonde volledig vergeven hoor toen ze dat schattige snoetje van Fako zagen! Hij is al net zo geliefd als ik ben en dat maakt mij wel eens jaloers. Wil je weten hoe geliefd mijn zoontje is? Wel oke, ze noemen hem wel eens (mijne) Fakowaf, Fakootje, Zotte moesj, Engeltje, Fakobeeseke. Oh ja, soms ook wel eens Monster of Stitch omdat hij zo ongelooflijk veel deugnieterij weet uit te vinden!
Tja, mij 5 minuutjes uit het oog verliezen was genoeg om mijn vriendinnetje zwanger te maken van een drieling. Iedereen volgde de zwangerschap van Lady. Het werd september en dus heel erg spannend. Mijn kleine baasjes vroegen elke keer aan hun mama zijn er al kleine wafjes??. Ze moesten geduld hebben tot 27 september. Toen kwamen Fako, Bobke en Diesel gezond maar met wat moeite ter wereld. Er was maar één dwarsligger, die wou per se met een stuitligging komen. Rarara, welke van de drie denk je? Juist ja, onze Fako!
En toen kwam ik in mijn pubertijd terecht. Ja he, jij hebt toch ook wel eens kattenkwaad uitgehaald? Wel, ik heb ook hondenkwaad uitgehaald! Bij onze buren zat er net zo een hondje als ik ben, een vrouwtje met de naam Lady. We waren verliefd maar ik raakte nooit bij haar. Op een ochtend zag ik mijn kans schoon . Leun maar even achterover want wat ik je nu ga vertellen, slaat alles hoor!
Die ochtend waren al mijn baasjes druk in de weer met aankleden, picknick maken enzo want ze gingen op daguitstap naar een space center in de ardennen ergens. Niemand hield mij in de gaten en ik dacht dit is het moment om mijn lang voorbereid plan eens uit te proberen. Ik had al uitgedokterd dat de draad van onze omheining net niet te hoog was om over te kruipen. Voorzichtig zette ik één poot door het grote kippengaas, al gauw volgde een andere poot. Ik kroop en kroop en kroop tot ik de top van de omheiningsdraad bereikte. Jah, nu hang ik hier mooi he, hoe raak ik hier nu weer af? Naar achter laten vallen, is geen optie dan sta ik terug in onze tuin. Zou ik naar voor leunen en zien wat er gebeurt? Oke, daar gaan we, voorzichtig nog een beetje meer naar voor leunen, ja ja ja Yes!! Lady ik ben er!!!. We deden wat elk koppeltje doet. We hoorden onze baasjes roepen Benneke? Benneke?!? En dan tegen de buurvrouw Heb jij Benji gezien, we vinden hem nergens En toen werden we betrapt door de buurvrouw. Alsof het een schande was, sloeg ze haar beide handen om het hoofd en zei ai ai ai, het zal toch niet waar zijn he. Aan de andere kant van de omheiningsdraad Wat? Wat is er?. De buurvrouw antwoordt stotterend: ze ze ze maken kleintjes. Ah mijn miesteske dacht me mijn pleziertje af te nemen en ze zei snel, gooi er een emmer water overheen maar dat was buiten de buurvrouw gerekend. Oh ja, ze goot wel water hoor, maar ze goot het over mij heen, met als reden: ja maar Lady is bang voor water.
Ik ben speels, schattig maar nog intelligent ook! Ik weet precies wanneer het 20 u 30 is! Dat is namelijk markiesjestijd (voor wie mijn hondentaaltje niet verstaat: markiesjes zijn mergpijp-beentjes) en als mijn baasjes doen alsof ze het vergeten dan maak ik hun daar wel even attent op. Ik placeer mij dan op mijn poepeke voor de kast en ik begin te janken het is half negen, ik wil een markiiieessss. Ze kunnen onmogelijk aan me weerstaan dan. En nu weet ik ook precies wanneer het 7 uur en 19 uur is. Dan moet ik medicijnen nemen maar dat is niet zo erg hoor want mijn klein miesteske verstopt dat altijd in een overheerlijk stukje hesp of kaas of paté. Mij hoor je niet klagen! En ohoh dit weet ik ook nog: het verschil tussen links en rechts! Mijn baasjes vinden het super om me te plagen en dan geven ze mij mijn markiesje in hun linker hand! No way, denk ik dan, stop dat maar even in die andere hand. En dan moet ik het nog tonen ook hoor.
Maar ik kan ook zonder moeite schattig en lief zijn hoor. Weet je dat ik kan lachen? Ah ik ben een gelukkig beestje hoor en mens en dier wordt zo vrolijk van een lach dus doe ik toch gezellig mee zeker. Ik trek een grimas, trek mijn lipkes tot bijna achter mijn oren, mijn tandjes zijn zelfs ontbloot zo een brede smile gun ik mijn baasjes dagelijks hoor. Ik doe het graag in ruil voor een lach en een dikke knuffel van mijn baasjes. En reken maar dat ik die elke keer kreeg hoor! Een warme knuffel, lieve woordjes, even flateren, ik laat het met alle plezier over me heen komen
Of met al mijn baasjes tegelijk ravotten. Gezellig in de handen of voeten van mijn baasjes bijten maar ik deed nooit pijn hoor, ze schaterden het uit van het lachen! Ach en al onze zwempartijen dan! Goh, een echte waterrat was ik. Geef mij een zwembad en ik duik er in. Besproei de planten en bloemen en ik kom er gezellig bij. Mijn miesteske heeft zelfs eens zo een grassproeier geïnstalleerd Geweldig supertof was dat jong! Dat ding draait dan zo rond om over het hele gazon water te sproeien en ikke maar mee rondlopen: water water water, yyeaaahhh tof; allez baasjes kom mee doen.
Of met mijn kleinste baasje voetballen! Voetballen op het strand of in het gras, het maakte niet uit, ik was altijd wel voor een partijtje voetbal te vinden. Nog nooit zag je iemand zo snel dribbelen, zelfs de beste WK-spelers kunnen niet tegen mij op.
Als kind ging ik graag naar het strand. Ik vond het heerlijk om zandkastelen te bouwen. Mijn baasjes hebben nooit genoeg fantasie gehad om er een heus zandkasteel in te zien, zij noemden het putjes graven.
Ooit was ik klein. Een echte schattige puppy van een week of 8 oud. Mijn miesteske koos mij uit als hondje dat het beste bij haar gezinnetje paste. Ik nam afscheid van mijn mama, mijn broers en zusjes en ging mee naar het zwembad! Ja echt waar, mijn eerste halte was bij het zwembad! Tuurlijk mocht ik daar niet binnen maar ik was zo klein dat ik in de binnenzak van een jas paste dus werd ik mee binnengesmokkeld. Daar zag ik voor de eerste keer mijn klein miesteske. Ze wuifde en toen ze zag wat haar mama daar in haar jas verborgen hield, kon ze amper wachten tot de waterballetles gedaan was. Ze haastte zich naar ons toe en ze was meteen verliefd op me. Ja, ik was en ben dan ook een hartenbrekertje, een ware casa nova.
Ik ben geboren op dinsdag, 26 november 1991, ergens de omstreken van Oordegem. Ja sorry hoor, ben nooit straf geweest in aardrijkskunde. 't Kan even goed ergens anders zijn, maar 't was toch in de streek.
Benji, (mijn) Benneke, (mijnen) Bennewoef, (mijn) Benjikippedrolleke, mijne lieve jonge, mijn zotte moesj, mijn schoon snoetje, mijnen dikke vriend, voel je al hoe graag ik hier gezien ben of zal ik nog even doorgaan met opsommen? Oke dan: mijne chou, mijn ollebolleke, benjiwaf, oke oke zo kan het wel weer.
Ik ben Benji, papa van 3 zoontjes waaronder Fako en opa van 3 kleinzoontjes. Al 14,5 jaar maak ik mijn baasjes gelukkig en zij mij. Ik ben zo blij dat ik mijn puppy-tijd en nu mijn seniorentijd bij hun mag doorbrengen. Nu ben ik jammergenoeg ziek en hoewel ik nog niet van plan ben om op te geven, mag je altijd voor me duimen of een kaarsje branden of een pootje achterlaten op mijn blog.
Hij houdt enorm van de zon . Misschien daardoor dat hij zich een beetje beter voelt. Dus, vandaag komt er hier op de blog, één en ander dat mijn papa wil vertellen. Getekend: Fako
Ik zou het tof vinden als je een pootje achter liet in mijn gastenboekje. Klik je even op onderstaande knop? Je komt in mijn gastenboek terecht. Bedankt.
Dan maakt ze me rustig wakker en aait ze mij en knuffelt ze mij tot ik gerustgesteld ben. Ja, zelfs midden in de nacht blijft ze geduldig en met heel veel liefde voor me zorgen. Benji en ik hebben baasjes uit de duizend!
