Normaal zou je verwachten van een "koppel" dat ze SAMEN vanalles doen,, wel zo zit dit niet , zeker niet bij ONS,, en daar heb ik het moeilijk mee,Het is niet mijn gewoonte om dit hier op mijn blog te zetten,, maar het is me nu wel een beetje teveel, en heb ik weer maar eens mijn "BEDENKINGEN",, vroeger was ik al een "vervangmiddel" en "overschot",, maar wat er nu nog van overblijft is me de vraag. En ja dan zoek je maar ander gezelschap als ze genen tijd hebben voor jou zeker. Wat bijft er nog over van een relatie vraag ik me dan af??? Ja het zit me redelijk diep,,, het doet pijn,, als je weet dat ja altijd alles gedaan hebt en wat krijg je terug ??? Ik zeg altijd al,,,, "Het zijn de kleine dingen die het hem doen,, Vandaag dan een goeie namiddag doorgebracht met een vriendin,,, een mooie aankoop gedaan, we vonden het allebei mooi,,, maar ja,,,, Daarna nog wat bijgepraat bij een lekkere "DameBlanche",, Bedankt Isa !!!! Nog een geluk, dat ik fantastische vriendinnen heb !!! En niet te vergeten,,, je woont prachtig !!!!
Vandaag kwam EersteMinisterGuy Verhofstadt les geven te Gent,, les Politicologie,,, velen vonden het fijn om dit eens gaan bij te wonen,, maak je ook niet iedere dag mee.
Vandaag was het dan zover,,, Ivanka kon terug starten aan de Universiteit te Gent en was heel blij met de uitslag,,, het geluk kan soms klein zijn,, Ik heb hier geen woorden voor, maar ik vind haar wel een streverke,, al is het met ups en downs,, zoals bij de moeder zeker,, maar komen zal ze er wel, al zeg ik het zelf,, maar of dit voor mij zo zal evolueren,, dat is nog de vraag,, daar heb ik mijn "BEDENKINGEN" bij. En dan ben ik vandaag een trotse moeder, al zeg ik het nu eens zelf,,, al is de rest alles behalve voor mij,,, er is dan toch nog iets goeds. Hoplijk komt alles nog ooit eens goed,, maar voor jou Ivanka ,, een dikke Proficiat !!! Ook van hierboven zeggen pépé en mémé ,, Ivanka doe zo voort,,, je kan het !!!!! Ooit komt er een dag,,,,,,,,
Iemand heeft me pijn gedaan. Hij voelde zich machtig, leefde in een waan. Ik was niks, enkel een lichaam. Voelde me vies, maar was verdraagzaam.
Iemand zegt: "Het verleden doet er niet toe." Ja makkelijk hoor, maar ik heb pijn en ben zo moe. En ook al heb ik nog hard gestreden, soms kan ik alleen maar denken aan het verleden.
Iemand weet:"Het leven doet gewoon veel zeer. Soms een beetje minder, soms een beetje meer." Ik weet dat er nooit een heden zonder verleden zal zijn, maar toch zal het langzaam slijten en vermindert de pijn.
Iemand laat me voelen dat ik er mag zijn, dat ik goed ben, mooi en fijn. Dat ik niet enkel ben wat hij van me heeft gemaakt, maar een mens die gevoel heeft en een ander raakt.
Iemand laat me zien dat ik verder kan gaan, dat ik sterker wordt en beter in het leven zal staan. En die iemand geeft me weer hoop. Nu neem ik mijn leven en laat alles op zijn beloop."
Zegen mij met de innerlijke rust om de dingen die ik niet kan veranderen te accepteren, de moed om te veranderen wat ik kan en de wijsheid om het onderscheid te kunnen maken.
Een koude wind raakt voorzichtig mijn gezicht, hij laat mijn haren even zweven. Hij blaast de tranen van mijn wangen, even waren angsten weggedreven.
Een stralende zon, in de blauwe lucht, maar toch is er een koude wind. Gedachten drijven naar me toe op golven, van tranen van een klein kind.
Ik lig in het zand, mijn gezicht richting water, een trilling loopt door mijn lijf. Ik krijg kippenvel op mijn armen, en ik verstijf.
Wat gebeurt?, wil ik zeggen maar je hoort geen geluid, mijn lichaam lijkt plots gebonden. Praten en bewegen zijn uitgesloten, denken niet toegestaan, wie kan mij dan nu nog verstaan.
Eenzaam alleen, op een strand aan zee, met golven van wind, stormen van water in mijn ogen. Maar toch blijf ik lachen, ookal weet ik niet waarom, het lijkt ook allemaal zo stom.
Om daar vastgebonden te liggen en niets te kunnen, alleen omdat je je hetzelf niet wil gunnen.
Een traan biggelt over mijn wang, mijn haren slaan in mijn gzicht, en zo schrijf ik weer een eenzaam, gedicht, dat ik niet had mogen maken.
Maar
Ik voel me leeg vanbinnen en,,,,
EENZAAM
Ook al ben ik niet alleen, toch slaat de eenzaamhed toe !!! En het doet zo'n pijn
JOUW LIEFDE IS VERVLOGEN, HEEL ZACHTJES UITGEBLUST. GEEN HAND MEER OP DE MIJNE, GEEN MOND DIE MIJN NOG KUST. GEEN LACH MEER UIT DE VERTE, GEEN HAND MEER DOOR MIJN HAAR. NIET MEER SAMEN ZITTEN, EN KIJKEN NAAR ELKAAR. ER VALLEN NU GEEN WOORDEN MEER, ER IS NU GEEN ERGENIS MAAR EENS ZUL JE WETEN , HOE EENZAAM, EENZAAM IS
Vandaag begin van de herfst en nog zo'n mooi weer,, niet te doen !!! Vandaag zijn we er met ons drietjes dan maar op uitgetrokken naar zee. Ik moest er iets gaan regelen, wat me hopelijk wat meer geluk gaat brengen,, Deze middag dan er es goed gaan op eten !!!! Was echt gezellig !! Bedankt Annick en Gerda !!! Nu maar afwachten en natuurlijk zal ik regelmatig in Blankenberge willen zijn !!!
In een aardig Veluws dorpje In een landelijke streek Baadde 't klein formaat der dorpsjeugd 's Zomers in d' ondiepe beek. Klein formaat, dus dat wil zeggen Kleuters van een jaar of vijf Met een ouderwetse zwembroek à la Adam om hun lijf.
In dat aardig Veluws dorpje Kwam te wonen op een dag Een ex-dominee, en toen die Al die naakte kleuters zag, Ging d' apostel van de reinheid Naar de burgemeester toe, Wees pastoor en predikant ook Op 't onzedelijk gedoe.
En het oude privilege Ging in enen op de fles, Want, zoals wel meer 't geval is Sijmen Splijtzwam had succes. Pats! Het baden werd verboden, Maar - het kleine kleuterdom Hield zich vast aan oude rechten En ze lachten er wat om.
Totdat op een goede middag (Het verhaal is eerlijk waar) Werd de reinling weer een troepje Naakte kleutertjes gewaar. Algemene vlucht der baders uit het paradijslijk bad. Een klein kleuterjochie werd er Bij zijn naakte kraag gevat.
En d' apostel van de reinheid - Baken in de ontuchtzee - Vroeg aan 't kleine verschrikte jochie: Deden er ook meisjes mee? 'k Weet niet, jammerde het ventje. Weet je dat niet? vroeg de man. Nee meneer, want als we baden, Heeft er niemand - kleertjes aan.
Zondagnacht is Ivanka vertrokken naar Barcelona,, niet veel geslapen, af en toe een sms ke om te laten weten hoe het was,,Maandagmorgen om 8.08u bericht dat ze geland waren,,, Dinsdag en gisteren kon ze even op inernet ,, plezant dat je dan bericht krijgt om even te komen praten met elkaar,,, Hierbij ook een foto van een van de artiesten op de "Ramblas" en ook van het mooie "Empuriabrava,,
Deze morgen bij James,, en ook wat boodschappen gedaan. Na de middag ga ik met Ivanka shoppen in Aalst,, gezellig en ook iets gaan eten en iets gedronken, want van al dat shoppen en babbelen krijgt ne mens honger en dorst. Ivanka vertrekt op reis en ik wil er zeker van zijn dat ze vanalles mee heeft. Al is ze zeker en vast zelfstandig genoeg, toch wil een moeder het beste voor haar kind Was heel tof, terwijl wat bijgepraat over alles en nog wat, prachtig weer om dan naar buiten te gaan. Vanavond rustig tv kijken, en ons Millie zal wel af en toe haar kuren hebben, dus rustig zal het wel niet altijd zijn, maar ja het is ook een goed gezelschap, brengt wat afwisseling in huis.
Ik ben zo moe en wil zo graag rust Het liefst zou ik dat willen aan onze mooie kust Maar dat is te ver rijden Dus wacht ik al tijden Op een huisje klein Op een huisje fijn Ergens aan de kust en dan vind ik mijn rust
Was een drukke dag in Brussel, maar geen erg, Deze avond dan maar eens naar de politie gebeld,,op aanraden van de grafmaker. had al gebeld met een schepen van Opwijk, goeie vriend,maar die wist me te vertellen dat er vandalen aan het werk geweest waren en dat ze er dan niets konden aan doen, dus,,, ,,tijdje geleden op het kerkhof, het graf van mijn ouders wat bloemen gaan zetten en tot mijn spijt zie ik dat de vaas die erop staat stuk is,, wie doet nu zoiets?? Hebben de mensen nu geen fatsoen of respect meer voor elkaar, precies niet en dat op alle vlakken,, Ik ga me niet meer laten doen en als er zich feiten voordoen wanneer ik vind dat het niet meer kan ga ik verder, normaal ben ik zo niet, maar de mensen maken je harder in deze harde wereld. Waarom toch??
De plattegrond van ons leven kent vele straten. Zoals in elke stad zijn er in ons leven prettige en minder prettige. Er zijn brede straten die goed verlicht zijn, waar mooie bomen staan. Hier leven we vreedzaam met elkaar, ons bewust van de schoonheid van het leven. Er zijn uitbundige boulevards waar muziek speelt en waar wij plezier met elkaar maken. Er zijn keurige straten die een beetje saai zijn. In die straat zijn we op onszelf en 'zien' de anderen niet echt. En er zijn duistere steegjes waarvan we - als we aan het begin ervan staan - de obstakels en gaten niet kunnen zien. In deze straten voelen wij ons niet veilig. Misschien zijn we zelfs heel erg bang. Maar net als een kind, dat de gevaren van bepaalde straten nog niet kent, gaan we ze soms toch in. En net als een kind leren we ze in een later stadium van ons leven vermijden. Leven is leren.
Soms overdenk ik in mijn bed, wat het leven eigenlijk is, over geluk, pijn en verdriet en alles wat ik mis. Maar je ervaring maakt je sterk, en je toekomst wordt bepaald, door wat je vandaag beleeft, en uit je leven haalt.
Denk goed na over wat je wilt, en bepaal je nieuwe doelen, als je verleden kunt vergeten, dan kun je echt weer voelen. Wees oprecht en eerlijk voor jezelf, en in het algemeen, verplaats je in gevoelens van mensen om je heen.
Leer je grenzen te bewaken, en durf anders te zijn, je aan principes houden, geen water bij de wijn. Je werkelijke kracht, om gelukkig te kunnen leven, is niet bang of boos te blijven, maar berusten of vergeven.
Leer als je geluk wilt vinden, al heb je nog zo'n pijn, alsof je nooit gekwetst bent, weer verliefd te kunnen zijn. Al heb je nu veel zorgen, hou de toekomst in je hoofd, en zie dat alles mogelijk is, als je er maar in gelooft.
Wat is het fijn als iemand aan je denkt Wat is het fijn als iemand zegt, "Ik hou van jou" Wat is het fijn als je maar een lief woord van iemand krijgt Wat is het fijn als iemand je een kleine attentie geeft Wat is het fijn om eens zomaar een smsje te krijgen,, Wat is het fijn als je een telefoontje krijgt dat echt voor jou bestemd is,,
Dat zijn soms de kleine dingen die laten zien wie om je geeft !!!
Ik heb een vriend waarmee ik kan huilen en die naar me luisterd als ik vertel over mijn verdriet en pijn. En die er altijd en overal voor mij zal zijn Iemand die samen met me lacht Ook al is de grap nog zo klein. Bij zo iemand waar je helemaal jezelf kunt zijn. Dan denk ik weleens waaraan heb ik het verdiend. Deze echte kanjer van een lieve vriend
Vandaag eens lekker uitgeslapen met ons tweetjes,, zalig eens niet alleen wakker worden. Nadat we ons klaargemaakt hebben trekken we naar tstad waar we tot bij de bakker gaan,, veel gesloten dus op zoek naar een andere. Eerst nog een lekkere koffie gaan drinken en dan naar huis waar we gezellig ontbijten, zij het al wat laat voor een ontbijt, maar na gisteren is dat niet erg. Voor de rest van de dag wat kalmpjes de zondag doorgebracht. Straks nog wat tv kijken en dan naar mijn bedje, morgen weer aan de slag in Brussel.
Ons MILLIE is vandaag al vijf maand, en alles gaat tot hier toe naar wens, ik denk wel dat ze het naar haar zin heeft bij ons,, iedere morgen op het tijdstip dat ik moet opstaan hoor ik ze al aan de deur komen miauwen, om te zeggen,, het is tijd om op te staan. Plezant !!!
Hoe kunnen twee mensen die zeggen dat ze van elkaar houden elkaar toch zoveel verdriet doen. Ik snap dit niet maar zie het elke keer weer, ik zie het verdriet in mijn ogen ondanks de zoveelste zoen. Is dit nu wat je wilt dit is toch geen echte liefde Ik wil geluk voor ons en niet deze pijn. Dit kan van de liefde nooit de bedoeling zijn. Er is geen warmte alles is kil en koud. Dat past toch niet als je echt van iemand houd.
Zoals steeds maar weer aan de kuis, was en strijk beginnen deze morgen. Na de middag bij James en dan had ik een afspraak bij mijne advocaat in Opwijk. Terug langs al mijn bekende wegskes en winkels,,Kga wat inlichtingen inwinnen, je weet nooit waarvoor het goed is. Nu vanavonond na het eten samen met Ivanka wat tv kijken,, op tijd in bed want morgen is het weer werkdag. Slaapwel iedereen.
Heel eenzaam en verlaten Zittend op een overgebleven steen Starend voor zich uit Want nu is ze voor altijd alleen
Vragende ogen, met een trieste blik Tranen rollend over haar wang Al de mannen in het groen Heel de omgeving maakt haar bang
Papa, mama, broer en zus Waar is iedereen gebleven? Zitten jullie soms verstopt onder het puin? Moet ik hier in mijn eentje leven?
Waarom is de grond zo rood? En waar zijn de huizen die er oren te staan? Waarom zit ik hier zo verlaten? Hoe komt het dat het zo is gegaan?
Bang en onzeker Haar leven en hart leeg geroofd Geen reden om nog te blijven leven Met zoveel vragen in haar hoofd
Een kind doelloos en verlaten Leeft nu in haar eentje voort Gevoelig, beschadigd en verwaarloosd En heeft nog nooit van Vrede gehoord
Nog steeds zittend op de steen Denkend hoe ze nu verder moet gaan Zoveel onbeantwoorde vragen in haar hoofd Starend naar de plek waar ooit haar huis heeft gestaan.
Dit lichtje zal altijd branden voor hen die me dierbaar zijn !!!
Dit is de auto waar mijn vader, de pépé van mijn dochter Ivanka haar jaren mee naar school voerde en altijd en overal klaarstond !!!
Over mijzelf
Ik ben SONIA
Ik ben een vrouw en woon in Blankenberge (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/07/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, shoppen, cinema,,,,,.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hallo,, Wie hier een berichtje wil achterlaten,,doe gerust,, je krijgt steeds een antwoordje terug !! Mvg Sonia
en uit je leven haalt.
Ik ben SONIA
