Sinds vanmorgen is de zon terug. Het heeft wel de hele nacht geregend maar de merels zijn vrolijk opgestaan. Ze kennen mijn huis en mijn tuin. Ik gooi ze elke morgen een paar appels toe, een echte lekkernij. De duiven wachten mij elke morgen op want zij krijgen ook eten.
Dan wordt het tijd voor mijn hond Gilby. Elke morgen rond de zelfde tijd maken wij een lange wandeling. Tijd om te mediteren en me af te vragen wat de dag me gaat brengen.
Gaat het eindelijk lukken in Syrië? En hoe is het met het dagelijks verkeer? Wordt het weer een strijd van syndicaten en machtsvertoon?
Tijd om verder te gaan want de wereld staat niet stil en kent geen verdriet. Tot vanavond.
Ik heb vandaag mijn blog terug gevonden maar de wereld is er niet op verbeterd. Syrië telt zijn doden niet meer want de teller is op 10.000 blijven steken. We kennen nog altijd de juiste oorzaak niet van het busongeluk in Zwitserland en in Noorwegen weten ze niet of ze een moordenaar of een gek hebben die zoveel slachtoffers heeft gemaakt. In ons eigen land is geweld aan de orde van de dag. Gewoon zwaarder straffen. Waarom deze mensen geen werkstraffen in het openbaar geven gekleed in een opvallend gestreept pak en geketend zodat iedereen ze kan herkennen. In Amerika mag dat. In de gevangenis gaat het ook niet beter, in feite waar dan wel.
Het leven gaat verder en de wereld en de natuur gaan verder kapot.Ik denk er niet aan want zo lang heb ik niet meer te leven.Voor ons mensen komt na de winter geen lente en is onze reis dan hier afgelopen.
Ik ben nu sinds bijna een maand terug van vakantie. Een reis van 3 weken naar Sint Maarten. Ik ben er voor de 3de keer geweest. Het was weer puffen en zweten (44°C) en de muggen waren erger dan de vorige jaren. De mensen zijn er nog altijd even arm en nog even corrupt, het ene gaat met het ander. Wel heb ik honderden witte vlinders gezien en zoveel lelijke rupsen, hier gaat ook alles samen. Alles loopt er los, de geiten, honden, ezels en zelfs koeien en gras is er praktisch ook niet, het blijft een raadsel voor mij. Hier terug is ons klein landje is het slecht weer, water en nog eens water maar de muggen zijn weg gebleven. Ik laat de boel voor wat het is en ga even siesten. So long
Met zo veel mensen op de wereld zijn en zich toch zo alleen voelen, hoe zou dat komen. "trek je stoute schoenen aan en trek er op uit" wordt mij gezegd en ontdek de wereld en je zal vrienden vinden. Maar ik heb geen stoute schoenen en de wereld is veel te groot. Dan zit ik hier maar te zitten voor mijn scherm, te zweten zou ik eerder zeggen want buiten is het veel te warm. Ik zal dan maar de TV weer aanzetten met de hoop dat er iets fris en nieuw gaat verschijnen maar ik vrees van niet. Ik zie het wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Het is weer een heel lange tijd geleden dat ik mijn blog nog eens nagelezen heb.
Midden juli, soms heel warm weer en dan weer kille regen en een zon die niet weet wat ze moet doen.
In principe is de zon in het nederlands vrouwelijk en in het Frans mannelijk, dit komt verwarrend over. Of zijn de mensen zo weinig kieskeurig.
De ronde van Frankrijk is van start gegaan en zondag komen zij, die het gehaald hebben, in parijs aan.
Het zijn krachtmensen, nietig en toch zo groot in de Alpen.
Dan heb je nog de vierdaagse waar mensen van 70 en ouder nog aan deel nemen en met .. de glimlach.
Jongere mensen, zij hebben maar weinig training nodig, hebben het moeten opgeven want je hebt nu éénmaal je voeten nodig zonder dat ze gekweld worden door blaren.
Dit weekend wordt er weer hard gereden in Hongarije, heb je nog atletiek en zwemmen op hoog niveau, je zou er zo moe van worden.
Gisteren hadden we prachtig weer, het was puffen geblazen want het was warm oh zo warm.
Maar die zelfde avond werden wij door elkaar geschud, het rommelde en rammelde en de wind ging heftig te keer.
Om 21 uur werd de lucht hier ijzig zwart en donker, even later begon het licht te flitsen in al haar schoonheid en het rammelen, ik neem aan van zware stenen, begon in al haar hevigheid.
Nu klopt een saaie regen op mijn raam. Het is hier triest en troosteloos want buiten is er niets te doen of te zien.
Gisteren probeerde ik iets te schrijven maar de bijgevoegde afbeelding was de groot en als de foto geweigerd wordt verdwijnt de tekst.
Sinds lang heb ik niets meer geschreven. Er is zo veel gebeurd dat ik alles vergeten ben, zowel de goede als de minder goede dagen.
De wereld is niet veel veranderd, er vallen nog altijd evenveel doden, de mensen worden zieker en zieker, en zij die oud zijn worden nog ouder.
Het wordt weer zomer en we kunnen terug genieten van de zon. De melanomen gaan weer bloeien zoals elk jaar maar mensen zijn doof en blind. Bruin staat zo goed behalve als onze buren afrikanen zijn dan vinden we bruin minder mooi, enfin de meesten onder ons.
Laat ons vrolijk zijn of worden. Het wordt laat en ik denk dat ik maar naar bed ga. Dan kan ik mij in het donker onder mijn dekens verstoppen en niets meer zien of horen.
dag na dag verlaten wij het jaar 2008. wat brengt ons 2009 ..... elk jaar stellen wij ons dezelfde vraag. Het zou beter moeten gaan maar het gaat niet beter. We hebben ons voor de zoveelste keer belachelijk gemaakt in het buitenland. Het heeft maanden en maanden geduurd voor we een regering bij elkaar konden vinden en nu is er niets meer en sommige spaarders zitten nu op "droog" zaad. Komisch gezegde want alleen vogels eten zaad. Enfin, we zien het wel morgen daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Ik weet niet of mensen het gelezen of gezien hebben maar de aanpak van "probleemhonden" is aan het veranderen. Honden, schuldig al dan niet van gevaarlijk gedrag, worden wekenlang opgesloten om dan een test te ondergaan. Meestal slagen zij niet in die test en worden ze dan zonder kommentaar wat mensen noemen ingeslapen.
Martin Gaus, sorry voor de schrijfwijze van zijn naam, heeft kunnen bewijzen dat een hond eerst tot rust moet komen alvorens deze test te ondergaan. En dan slagen ook deze honden en moeten ze niet afgemaakt worden. Wat van een wereld denken waar mensen die achter het stuur kruipen terwijl ze krimineel zat zijn en een dodelijk ongeluk veroorzaken of mensen voor de rest van hun leven invalide maken ?????? Worden zijn ook opgepakt en afgemaakt ?????
We leven in een vreemde wereld waar weinig waarde aan een dierenleven wordt geschonken. Ik ben ziek geworden toen ik op TV gezien heb hoe piepjonge haantjes van één dag oud op een stapel werden gegooid direct naar de gaskamen gevoerd om daarna versnipperd te worden. Waar heb ik dat nog gelezen van die gaskamers .....
Enfin genoeg voor vandaag daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
We hebben vandaag zon gehad en nu regent het weer. Als het van nacht vriest zullen we morgen kennis kunnen maken met de harde gladde grond. Kerst nadert, de voedselbanken zijn er terug en ik denk en hoop dat de daklozen binnen kunnen of willen slapen.
Voor sommigen onder ons beginnen de slapeloze nachten want voor kerst moet alles perfect zijn. Er wordt zorg gedragen voor de uiterlijke mens maar de innerlijke mens wordt vergeten.
Niemand vraagt zich af waarom de geboorte van het kindje Jezus gevierd wordt na zijn dood en terugkomen dat plaats vond in maart/april van het zelfde jaar ????? Stomme vraag misschien maar ik vind het komisch/tragisch.
Enfin het is weer tijd om mijn bed in te kruipen en morgen zien we wel verder. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
vanmogen zat mijn auto onder het ijs en nu schijnt de zon, vreemd weer maar zo gezellig achter het raam. Mijn voet doet nog altijd vervelend en ik ga maandag op bezoek bij mijn dokter, te veel is te veel of trop c'est trop. Enfin nog een fijn weekend want maandag ben ik jarig, weer een jaar ouder, een mens wordt er niet vrolijk van. We zien wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
het is weer een poosje geleden dat ik hier nog ben komen kijken. Verleden week ben ik met mijn "stomme" kop de trap afgedonderd. Die "stomme" kop moet wel stevig geweest want alleen de schrik is mij bijgebleven en natuurlijk een zeer pijnlijke voet. De kerst nadert en dan natuurlijk een nieuw jaar, dus het leven gaat verder zoals het komt. nog een fijne avond en we zien wel morgen
Veel is er vandaag niet gebeurd en soms denk ik dat het leven even stilstaat. Zoals elke avond ga ik van de TV naar mijn pc en dan naar bed. Een stevige borrel kan ook geen kwaad voor het slapen gaan. Morgen is weer een andere dag met zijn kleine en grote zorgen. We zien het wel, nog een fijne avond Anette
we zijn weer midden november en ik dacht niet meer aan de doden en zij die vertrokken zijn. We hebben echter vandaag, praktisch op alle tv zenders, kennis mogen maken met diegenen die in onmogelijke toestanden hun jonge jaren hebben moeten inleveren. Het slachtveld heeft me doen denken aan de jaren van Napoleon. Toen zochten soldaten geen dekking en werden ze als vee afgeslacht. Wie heeft er gezegd dat de geschiedenis zich steeds herhaalt ? De beulen van gisteren zijn de beulen van vandaag en vanuit onze zetel kijken wij toe. We kunnen onze ogen sluiten en dat doen we ook maar we zijn niet blind en niet doof. Met een zucht ga ik alles weer van mij afschuiven en een leuk prentje uitzoeken. Morgen is er weer een dag, weer oorlog en nog meer doden. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Ik vraag me af wat de oorsprong van deze uitdrukking is. Heeft er ooit iemand een kat in een zak gekocht ? Het moet wel een vreemde aankoop geweest zijn. Zegt men niet dat er katten zijn die zelfs met handschoenen niet te pakken zijn ???? Ik neem aan dat een kat in een zak niet gewogen wordt. Ik hoop ook dat het een stevige papieren zak is geweest. In de supermarkten geven ze nu momenteel van die kleine plastieke zakjes en dan zou de reis van korte duur zijn geweest want eenvoudig lopen moet het ook niet zijn met een kat in de zak ........ OK, na al dat geklets, fijne avond
vanavond hadden we regen, rukwinden en kou. Gezellig binnen zitten als we de hond niet moeten uitlaten. We mogen niet klagen want we krijgen nog niets op ons dak en we vliegen nog niet weg. Hieronder een foto van wat het wel had kunnen zijn. daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
