Marina, of wie je ook mag zijn, ik wens je een fijne dag. Toen ik je naam zag in mijn gastenboek hoorde ik het liedje van Rocco Granata ..... en ik voelde me beter. Ik ben net ziek geweest en sukkelde of krabbelde terug naar de goede weg. Ik heb iets "verkeerds" gegeten namelijk rilettes, onschuldig gekocht, na het geproefd te hebben, op een nazomer fair. Ik denk dat ik er nooit meer zal eten, enfin om kort te zijn dank je wel, met vriendelijke groet anette
Het is nog steeds mooi weer en volgens sommigen die nooit tevreden zijn zou het zelfs te warm zijn. Voor hoe lang weet ik niet maar dat zien we wel zoals altijd. De wereld draait verder met of zonder de leugens van een amerikaanse president (dit om geen namen te noemen) en de rest van de wereld. Het volgende verbale slachtoffer moet de huidige paus zijn die ook geen blad voor de mond neemt. Wat heeft hij dan wel en niet gezegd, wat was de bedoeling ? Geweld is niet nieuw, bestaat reeds eeuwen lang, in feite sinds de mens de aarde bewoond en ik denk dat dit vreemd aan religie is. Maar wie ben ik ? Nog een fijne dag en tot morgen. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
De zon en de warmte zijn weer terug gekomen en vergeten is al het leed van de laatste koude regendagen. Wij mensen hebben een kort geheugen en vergeten oh zo snel, alleen het goede blijft over en zo komt het ook dat wij nooit iets leren. Wie durft er, met dit warme mooie weer, aan de realiteit denken, aan zij die ziek zijn of toevallig langs een plaats komen waar een gek zich opblaast. Laat ons de ogen sluiten en genieten want de zon is er voor iedereen. Morgen is er weer een dag (denk ik en hoop het ook) we zien wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Waar zijn die drie soldaten waarvoor 1.300 mensen (vooral vrouwen en kinderen) gestorven zijn ? De vraag van betrokken landen is : troepen sturen ? Ja maar hoeveel en wat gaan zij dan doen ..... 1/3 van de gevraagde manschappen zou voldoende zijn en ze moeten dan geteld worden.
Wat is de prijs van een mensen leven en wie doet wat ? Kriminelen lopen rond terwijl anderen de mond worden toegesnoerd. Het is vooral nemen en zo weinig geven. Het is een eindeloos wachten op wat moet komen, een tasten in de duisternis.
Niets zien of horen en vooral zwijgen, het blijft steeds van toepassing.
Wanneer krijgen wij de zon terug, warmte en blauwe lucht ????? Hier in de polders is het feest voor de slakken en aanverwanten. Maar te veel water is ook te veel voor hen want dan verdrinken ze ..... In Libanon zouden er +/- 1.300 mensen voor niets gestorven zijn. Want had men geweten dan zouden ze die 2 soldaten niet gevraagd of meegenomen hebben. Het leven kan zo onvoorspelbaar zijn. De schoolvacantie zit er weer bijna op. Binnen zitten is ook maar niets met dat mooie augustus weer. Ik denk niet dat er nog veel onder de tent zitten om van het mooie landschap te genieten. Mensen zullen nog dikker worden met dat weer want het is altijd tijd, voor zij die niet buitenhuis werken, om van een koffie en een koekje te genieten. Hebben we morgen terug regen ????? Dan zal ik maar in mijn bed blijven, maar wij zien het wel. We hebben dan toch nog de keuze tussen zachte regen, wat hardere regen en de stortbuien, we mogen dus niet klagen. Tot morgen dan, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
we zijn weken later en ik denk dat er minder doden in libanon vallen, behalve diegenen dan die van honger, dorst en ziekten in alle stilte omkomen. Die worden natuurlijk niet bijgeteld. Het zou goed zijn mocht ieder mens even stil staan en zich even afvragen wat hij of zij hier op deze aarde is komen doen ..... Even stil zijn en in eigen hart (wie heeft dat ooit geschreven ...) kijken voor het slapen gaan. Die is niet speciaal voor grote katholieken of gelovigen geschreven maar voor zij die in vrede willen leven met hunzelf vooral en met de anderen. Morgen is er nog een dag, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Op een morgen sta je op zoals elke morgen en dan zet je de radio aan. Voor zij die dachten naar Engeland of Amerika te vertrekken is het even slikken. Het zou niet veel gescheeld hebben of duizenden zouden het slachtoffer geweest zijn van zij die zo gek zijn om als martelaar met zoveel anderen kapot te willen gaan. Zijn ze dan zo bang om hun laatste reis alleen te maken naar hun hemels paradijs ? Ik kan het helemaal niet volgen en ik denk dat ik de enige niet ben. Andere moordenaars worden met rust gelaten, het zijn officiële moordenaars en die zijn dan nog betaald door de staat. We leven echt van dag tot dag en dit tot onze laatste dag vrees ik, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Hoeveel doden moeten er nog vallen ? Hoeveel joden, hoeveel palestijnen, hoeveel burgers en vooral hoeveel kinderen. Wat is de koopwaarde van een soldaat of beter gezegd 3 soldaten ? Voor ons is het luisteren naar de radio of kijken naar het nieuws. We tellen dagelijks de doden niet meer, het zijn er teveel. Hier is het zeer warm en zonnig en we hebben hoogstens last van de hitte. Even wat drinken halen, een ijsje eten en een koele plaats opzoeken. Het leven kan vreemd zijn maar wij zien het wel want morgen is er hopelijk nog een dag, een betere dan maar voor wie ? daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Wat is het heerlijk om langs het water te lopen, de ogen dicht te doen en niet te denken aan die vuile schoorstenen van de overkant. Mee genieten dus, tot morgen, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
en weer wordt het "bloed"heet vandaag. Het leven gaat verder, met de doden in de metro en in de gaza waar er lustig gebombardeerd wordt. Kinderen worden verkracht, vermoord en vergeten. Mensen komen om en verdwijnen. Het mensen geheugen kan zo kort zijn want morgen is er weer een andere dag. Dat denken wij maar dat is niet altijd zo want de kans bestaat dat wij er niet meer zijn. We zien het wel, zo eenvoudig is het, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Wat wordt het vandaag ? Een warme zomerdag met veel zon en blauwe hemel ? Morgen wordt één van de kinderen begraven. Dan verdwijnt ze voor altijd, het geheugen van de mens is ook zo kort. Mensen houden van spektakel, grote gebeurtenissen, drama's en slachtoffers. Het is net of ons lot er minder zwaar om wordt, dat wij het ergens toch beter hebben. Mensen zijn nu éénmaal zo .... Het leven gaat gewoon door, met een glimlach en een traan. Nog nooit is er zoveel haat en geweld geweest als nu en toch kan het leven zo mooi zijn. Ogen en oren open houden, even stilstaan en wat nadenken over wat het leven ons te bieden heeft en wat wij kunnen doen om het dragelijker te maken. Morgen is er nog een dag en kunnen wij het nog beter doen, dus ...... daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Even stilstaan en dan zien hoe lelijk en verschrikkelijk het leven kan zijn.
Twee jonge kinderen werden vermoord en gedumpt. Hoe kan zo iets gebeuren en wie kan zo iets doen ? Wat moeten wij denken van deze monsters die op brutale wijze een einde maken aan jong leven dat van geen kwaad bewust is. Kunnen wij, als ouders, onze kinderen niet beter beschermen, ze zoveel leed besparen, er voor zorgen dat zij kinderen kunnen blijven ?
De vraag is en zal blijven : wat deden die jonge kinderen nog zo laat op straat. Maar deze vraag is zinloos en alleen de moeder die die nacht aan de toog stond zal hierop moeten antwoorden.
We zijn donderdag en een paar dagen verder. Ik loop nog altijd even stijf en mijn hele lichaam doet nog pijn, een menselijk wrak dat maar moeilijk slapen kan en geen fut heeft om maar ook wat te doen. We hoorden van de garagist dat de vrouw die ons aangereden heeft niet alleen 79 jaar oud is maar dat zij van die auto slechts 2 maanden heeft kunnen genieten, dus lang genoeg om zoveel ellende te zaaien. Ik hoop dat zijn beter gaat. Ik stop er maar mee, lang voor mijn pc zitten gaat ook niet, ik zie het wel morgen, daaaaaaaaaaag.
zondag 11 juni .... een warme hete dag en nederland heeft nipt gewonnen. We praten nog in de auto over de match, steken of proberen het kruispunt over te steken en een auto die het rode licht niet gezien heeft boort ons door en we bevinden ons een paar meter verder in een andere richting ..... Niets gebroken, kneuzingen, total loss van de auto, een ongeluk waarvan men zegt dat het slechts om blikschade gaat zolang er niets gebroken is en er geen doden zijn. We kunnen dan ook over "geluk" spreken want we leven nog, onze dank aan die vrouw die door het rode licht is gegaan en die ons laten leven heeft. We voelen ons kapot, bont en blauw geslagen en onze ribben doen pijn, vooral niet niezen, hoesten of lachen als we dat nog kunnen. Een paar uren wachten in de spoeddienst en dan mogen we morgen terug op controle, ook een pretje. Ik voel me kwaad en razend van al die ongevraagde miserie en pijn maar het zal of beter gezegd het moet morgen wel beter gaan, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Vandaag was het de tweede zondag van de week, een dode dag vermits de winkels hier gesloten waren maar een mooie warme dag. Een dag waarop de fiets wordt opgepoetst en uitgelaten, een dag waarop de hond recht heeft op een paar extra kms en niet moet genoegen nemen met gehaast een blokje om te lopen. Een dag om eens gezond te leven, tijd om te ontbijten en tijd om wat aan sport te doen. Niet te veel natuurlijk want dat is dan ook niet zo gezond, onze stramme stadsspieren zouden het begeven. En het is nog niet eens zomer, maar dan zien wij het wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
