Als een witte kaars
Die een heilige
plek verlicht, Zo sereen is de
schoonheid
Van een ouder gezicht.
Lente noch zomer
heeft de gratie
Die ik in een
herfstgelaat zie.

Ik ben mijn eigen weg gegaan.
Wie heeft hem voorgeschreven ?
Wie heeft er mijn gans bestaan
In deze baan gedreven?
Soms zo steil om hem te gaan,
Bewogen heel dit leven ?
Ik heb wat kon-gedaan.
Al wat ik had-gegeven.
Volg ik deze van het verstand ?
Of deze van 't gevoel..
Iedereen gaat door 't nachtelijk land. 
Niemand kent het doel.

foto gekregen van Marsje

waarom al dat vechten,
waarom al die pijn
je wilde niet weg,
je wilde nog bij ons zijn

Ik wens iedereen een fijn en gezellig weekend