Flaters of misverstanden.
Het overkomt ons allemaal wel eens.
Vaak belanden we zo in hilarische toestanden.
Waar van enkele in mijn volgend verhaal.

Mijn ma & ik gingen graag naar 't stad.
En op ons pad:
Kwamen we langs de Galéries Anspach.
In de volksmond "den bazaar".
Maar ach,
Aan de ingang stonden van die metalen manden.
Gevuld met sloefen, sokken en Onderbroekjes.
Geregeld gingen we daar in grabbelen.
En ondertussen maar gieren en babbelen.

Maar op een keer
Duurde mijn keuze wat te lang
En ma die trippelde al verder.
Wat ik niet gezien had,
Want naast mij had je toch
Nog een graaiende hand.
Tot mijn oog viel op een broekje en ik die arm vastgreep.
Want net dàt wilde ik hebben
En als je maar weet dat het me gauw speet.
Want aan die arm hing een andere vrouw.
Ik wilde maken dat ik weg kwam
Maar dat mens eiste opheldering.
Mijn ma vol verwondering
Om zoveel ongegrip: want het was toch nog maar een kind!
Wilde genoegdoening.
En ik stond daar met een rode kop.
Omdat ik me van "moeder" vergiste.
En elke keeer we naar den bazaar gingen,
Vergewiste ik mij eerst wie naast mij stond.

En nu we het toch over onderbroeken hebben.
Ik was zo een jaar of tien.
En we moesten nog snel ergens naartoe.
Ik had een slipje aan
Waarvan het rekje niet meer spande.
Maar de tijd drong en we moesten gaan.
Had ik maar een ander aangedaan.
Want ergens halverwege,
In een straatje met links autoboxen en rechts een bouwwerf:
Hing die broek onderwege
Tussen men liezen en men knieën.
Even kijken en niemand die wat zag??
Yup, die gang in naar die autostalling in,
Rokje omhoog en opsjorren dat ellendig Ding.

En:
SCHAFTTIJD Mannen!!
Een witte met roze bloemekes assortie bij die rode kop.
Mijn ma plooide dubbel en ik zag groen van koléire.
Want die mannen die daar tegen de muur zaten te eten:
Hebben nooit geweten:
Hoe gênant het was om zo de mist in te gaan
Met zo'n Blubber-ding aan.

Ik heb nog van die verhalen,tis lol!!
Na al die jaren.
Wat denk je? nog?
Of zal ik jullie de rest ook maar besparen.????