Huppelend en springend danst hij door het leven Van het ene been op het andere Een bruisend gegeven Stralende ogen en een lachende mond Dat is mijn kleinzoon zo blakend gezond.
Eind januarie kale takken grijze lucht druppels op de hoge ramen je hunkert naar het voorjaar Gedachten dwalen ver van deze somberheid tot er een koolmees landt eerst op een tak dan in de dakgoot Zijn maatje volgt en dan de anderen Gespetter klinkt de kopjes nauwelijks zichtbaar Ze maken me weer vrolijk Maar winter is ,t nog wel
Het heeft geen enkel nut te juichen of te morren je ziet de bloemen die je plukt tot mettertijd verdorren de grote kunst schuilt altijd weer in ,t omgaan met je kansen als het geluk jou kant op komt dan moet je ermee dansen.
Een lege kamer in ons huis een plek die ik soms mijden wil de stilte is daar zo stil Je bedje,de dekens terug geslagen Jij zult daar nooit meer slapen Je knuffels en speentje ze doen me zo,n pijn Een kamer vol spullen die over zijn Je kleertjes liggen me aan te staren en toch wil ik alles bewaren Stille getuigen van dat jij eens hier was Ons hartekindje,onze grapjas Ons huis,maar nooit meer jou thuis.
December,maand van glitter en ook van stralend licht ,t is een en al geschitter dat straalt in mijn gezicht Het geeft het vroege donker een warme,warme gloed ,t is een en al geflonker wat mij zo zingen doet van ,t feest dat komend is in deze duist,re tijd We vieren kerstmis hier en wereldwijd.
Wat bleef van al die dure teksten die we hadden waarom zo zoeken naar een ingewikkeld woord de liefste zinnen tellen amper drie,vier,woorden iets liefs dat moeilijk klonk heb ik nog nooit gehoord.
In jouw ogen wil ik lezen wat mijn hart zoekt In jouw ogen wil ik vinden wat mijn hart vraagt Een klein teken van begrip van vertrouwen van vriendschap van ik hou van jou.
Alleeen een clown kan lachen als hij van binnen huilt maar er zijn ook veel mensen die lachen en van binnen huilen want met een lach,word je gevraagd maar als je huilt, is niemand thuis.
Ik hou van de clown met zijn grappen hij laat je lachen dat is een kunst hij maakt dat je lacht om zijn stomme dingen.
Een waren levenskunst vooral in deze tijd lachen is zo goed je vergeet je verdriet en bent even uit de sleur.
Veel mensen piekeren over het verleden. Waarom leven zij niet bewuster in het heden? Genieten van de kleine dingen van alle dag. Want ook dit heden wordt eens verleden tijd Het piekeren stopt bij goede herinneringen uit een gelukkige en goede tijd.
Glinsterogen en rode wangen onthullen het stille kinderverlangen naar marsepijn,chocolade en taaitaai en een brandweerauto met licht dat zwaait en een babypop met mooie kleertjes. En dan,plotseling: een bons op de deur! De blijde gezichtjes verschieten van kleur Een zoon wil maar liever bij mamma op schoot want de goede sint is toch wel erg groot! Pas na de cadeautjes en wat verlegen gezang is mijn held opeens niet meer zo bang Uitzwaaien doet hij uit alle macht Terwijl sinterklaas verdwijnt in de nacht Verbaast kijkt hij op na mijn knuffelzoen Niet wetend dat ik mijzelf herken van toen.
Even was het kil toen kwam jij Blijheid,warmte en geluk heb jij gebracht Zoveel harmonie nooit verwacht Zoveel licht en zoveel vrede wel honderd vlinders een huis vol bloemen De zomer ,n lichtstraal in mijn leven jij bracht mij het aller mooiste mijn allerliefste ik zal je nooit vergeten
