Glinsterogen en rode wangen onthullen het stille kinderverlangen naar marsepijn,chocolade en taaitaai en een brandweerauto met licht dat zwaait en een babypop met mooie kleertjes. En dan,plotseling: een bons op de deur! De blijde gezichtjes verschieten van kleur Een zoon wil maar liever bij mamma op schoot want de goede sint is toch wel erg groot! Pas na de cadeautjes en wat verlegen gezang is mijn held opeens niet meer zo bang Uitzwaaien doet hij uit alle macht Terwijl sinterklaas verdwijnt in de nacht Verbaast kijkt hij op na mijn knuffelzoen Niet wetend dat ik mijzelf herken van toen.
Even was het kil toen kwam jij Blijheid,warmte en geluk heb jij gebracht Zoveel harmonie nooit verwacht Zoveel licht en zoveel vrede wel honderd vlinders een huis vol bloemen De zomer ,n lichtstraal in mijn leven jij bracht mij het aller mooiste mijn allerliefste ik zal je nooit vergeten
Herfst met je mooie kleuren en je bos,vol heerlijke geuren de dag die niet zo lang meer is en s,morgens dan de lucht zo fris Er zijn al blaadjes geel en bruin maar nog mooiere herfstbloemen in de tuin bomen gaan heen en weer Dan schijnt de zon weer door het woud met zonnestralen als van goud Heerlijk zit ik weg te dromen de herfst zal altijd terug blijven komen.
Een regenboog staat aan de hemel en buiten is het ietwat nat ,t zal mij niet deren zulke buitjes want zo ga ik ook graag op pad Ik wil de regen kunnen voelen de druppeltjes op mijn gezicht Ik vind het telkens weer een wonder de duisternis die wijkt voor het licht Als ik dan weer de zon zie schijnen en alles is weer opgefleurd Denk ik,ons holland klimaatje zorgt zo ook voor een schoonmaak beurt.
Ik sta voor het raam dat ik gister nog heb gelapt en zie hoe mijn dochter langzaam door het leven stapt Hoe lang is het geleden hoe ver is de dag dat zij als kleine baby in de kinderwagen lag? Een baby werd kleuter een groot kind dat kind is nu vrouw die nu haar eigen weg vindt De motor is gestart van achter m,n raam hoor ik hem draaien en als ze allang de hoek om is sta ik nog te zwaaien Ik loop de warme kamer in ik zucht en voel me koud hoe komt dat nou wat heb ik toch? Verdorie,ik word oud!
Ze plakt en knipt Geen tijd meer om te zwaaien Wat word ze groot Ik moet me vlug omdraaien Thuis is het stil Ik moet er nog aan wennen dat ook de kleinste van ,t stel voortaan op het schoolplein zal rennnen
Zeven bakjes staan er klaar bakjes gevuld met water de eerste merel stapt erin Het is m,n verbeelding maar toch hoor ik hem bijna denken wat een verademing Dan komen er steeds meer en meer het is een drukte van belang en zie dat kleine musje nou die lijkt net zo bang De hond werpt een jaloerse blik wil ook genieten van die plassen Maar is toch veel te groot en dik om in zo,n drinkbakje te passen En zuchtend sta ik maar weer op om zeven bakjes bij te gieten Rust is me nu nog niet gegund maar wat is dit genieten.
Elke baby wilt hij aaien elk kleintje vindt hij lief Geen kinderwagen is er veilig voor mijn kleine hartedief Maar als ik vraag wil jij soms graag een zusje? dan geeft hij mij een kusje en zegt Mamma vind mij toch lief !
Het dichts bij elkaar en toch de meeste verschillen het zal altijd zo blijven al zou ik het soms anders willen Onze ideen hebben niks gemeen onze denkwijze komen niet overeen Onze levens vallen niet te vergelijken dat zal elke keer weer opnieuw blijken Toch laat je mij altijd mezelf zijn dat maakt heb bij jou zijn soms niet fijn Wat ik doe en hoe ik ben zal altijd het tegenover gestelde blijven van jou Maar mamma het belangrijkste blijft dat ik van je hou.
Ik kan het zelf zegt ze eigenwijs en met haar neusje in de wind dribbelt m,n groete kind de kamer uit en het toilet in om haar plasje te doen daar voor krijgt ze van mammie een dikke zoen de zon schijnt ,de radio speelt maar ,t is mijn kleine meid die de show steeld.
,t is zeven uur,ik moet eruit en met mijn ogen nog half dicht zie ik naast me op jou kussentje jou slaperig gezicht Je bril af en je tanden uit je haren dwaas recht op zo lig je daar nog onbewust en ik denk: wat een kop! Dan moeizaam zittend op de rand zie ik mijn eigen spiegelbeeld dat is toch niet om aan te zien! dat jou dat niet verveeld Mijn haren als een vogelnest de mond half tandenloos en niet te spreken van de rest een uitgebloeide roos Maar zijn we straks weer aangekleed met alles op en aan dan valt de toestand wel weer mee dan zal,t met ons wel gaan en als het dan weer avond word we ons in bed verschuilen dan fluisteren we elkaar in,t oor Ik wil je voor geen jonkie ruilen hoor
Lieve libel met je vleugels zo teer glanzend als parlemoer al menig keer zag ik je zweven boven een mooi meer deze zomer,fijn en licht als een veer! ,K ben een maand terug in mijn flat alweer en in de stad heb je geen libellen meer Maar wat een verassing hoog boven het verkeer streek jij daar net op mijn bvalkonhek neer Ik voelde me even op vakantie weer Ik genoot van je en ik dank je zeer.
Mijn meisje van wie ik zoveel hou Jij bij je vader en ik voel de kou een lang weekend waarin ik je mis Alleen in ons huis, alleen aan de dis Als je weer thuis komt,zo lief,zo gewoon Vergeet ik de pijn,dat het zo moet zijn ooit schreef je een briefje zes jaar oud En meer dan ooit besefte ik hoe veel ik van je houd Ik weet ,t lieve meid dit blijft voor altijd ooit vinden we nog ons geluk en dit kan in ieder geval niet meer stuk!
Ik hoef je niet uit te leggen wat ik bedoel. Zonder iets te zeggen weet je wat ik voel Ik kan je bellen s,nachts en overdag Alles kan ik je vertellen met een traan of een lach Je hebt me gesteund in goede en slechte tijden Ik heb tegen je aan geleund toen ik zo moest strijden Nancy dit moet je weten Ik hou van je heel veel Je bent een stukje van mijn leven een stukje van mijn deel. Mamma
Als een klein meisje vrolijk en blij zie ik je op je paardje in de wei tussen de lentebloemen en de bijtjes die zoemen Je lange blonde haar in de wind jij ontzettend gelukkig kind! Dat je hier bent geboren oorlog jou niet komt verstoren jouw bordje dagelijks is gevuld je niet in lorren bent gehuld Ik hoop je een ding mee te geven: eerbied voor het leven.
