Kathmandu is niet de gezelligste stad ter wereld: druk, grote pollutie, geen voetpaden (alles loopt en rijdt hier door mekaar ), maar toch heeft deze stad iets.

Sinds de laatste keer dat wij hier waren is er heel veel bijgebouwd, of veranderd, maar een paar vaste dingen zijn gebleven: de 'German Bakery' (nu Weissen Bakery genoemd), Pilgrims bookshop, de straatverkopers van muziekinstrumenten, en de riksja's en taxichauffeurs die klanten zoeken. De hoofdstraat is nu verkeersvrij. Wat niet is veranderd: de enorme chaos aan elektriciteitsdraden, en vooral het afschuwelijk gerochel en gespuw van de Nepalezen.

We hebben geboekt in het hotel waar we drie jaar geleden waren. Hier zijn wel een paar veranderingen: de tuin is verdwenen (er staat nu een hotel op die oppervlakte) en de heerlijk warme douches van vroeger werken niet meer. Met koud water douchen is geen pretje bij deze temperatuur.

Over temperatuur gesproken: overdag is het hier aangenaam: achttien graden op de middag, maar vanaf vier uur begint het af te koelen.'s Nachts zakt de temperatuur hier tot vijf graden. Om te slapen is dat geen probleem: men heeft hier heerlijk warme dekbedden, maar in de huizen (en dus ook in de hotels) is geen verwarming! Dat wil zeggen dat gaan eten 's avonds een koude bedoening is en dat gezellig lezen of T.V. kijken op je kamer ook niet te doen is. De Nepalezen lossen dat heel simpel op: ze verzamelen ergens wat hout en maken midden op straat een vuurtje, waar iedereen (winkeliers, riksjarijders, toeristen...) komt bijzitten. We zien dat in Antwerpen op de Meir nog niet zo vlug gebeuren!

Naast het organiseren van de rest van onze reis (zo vlug mogelijk naar een warmere streek) gaan we hier ook voor de eerste keer vogels kijken. We kiezen een plaats in Kathmandu waar veel vogels zitten: Godavari Botanical Gardens. We vinden een taxichauffeur bereid om ons daar naartoe te brengen, twee uur te wachten en ons dan terug te voeren naar ons hotel. Dat alles voor de prijs van €13! Dat klinkt goed, dus we vragen aan de receptie om de bestemming in het Hindi te vertellen aan de chauffeur en dan vertrekken we.

De spits in Kathmandu is verschrikkelijk: vuil, stof, uitlaatgassen, verkeerschaos, files, … alle ellende die je met de auto kan meemaken heb je hier allemaal bijeen. Na drie kwartier vraagt de chauffeur: 'en waar moeten jullie nu juist zijn; in het hotel of bij de tempel?'. Vermits de man alleen Hindi spreekt kunnen we hem niet aan het verstand brengen dat we eigenlijk naar de plantentuin willen. An lost het probleem op door aan een paar passerende studenten te vragen of zij willen vertalen. Nu weet de man waar wij heen willen, maar onze bestemming ligt helaas aan de andere kant van de stad. Dus..... terug de ring, de chaos, de vervuiling …. Enfin, tegen twaalf uur komen we op onze bestemming (voorziene tijd: half elf).

Voor de rest verliep ons bezoek heerlijk. Veel vogels, rustig, geen vervuiling.

Thuis betalen we het afgesproken bedrag en gaan we een ander hotel zoeken: we hebben behoefte aan een warme douche! We vinden een nette kamer met heel warm water in 'hotel Horizon', waar we heel vroeger nog een paar keer geweest zijn.

Als we uitchecken blijkt dat de taxichauffeur al verschillende keren is komen vragen om meer geld. Dat is natuurlijk een moeilijke zaak: de man heeft meer tijd en benzine gespendeerd dan voorzien, maar hij had moeten weten naar waar wij wilden en indien hij het niet wist had hij het bij de receptie kunnen vragen.

Hoe dan ook, we verhuizen voor een nacht naar een ander hotel, nemen heerlijk lange warme douches en maken ons klaar om door te reizen. Morgen vertrekken we naar het zuiden, naar Koshi Tapu.

Foto's zie hieronder.

Vogelfoto's één adres: http://observado.org/user/photos/50424.

Tot volgende keer.