Inhoud blog
  • Laatste halte: Pokhara.
  • Het keerpunt: Bardia en Tansen.
  • Nog verder naar het westen: Lumbini
  • Chitwan national park. Terug op bekend terrein.
  • Naar het verre oosten
    Zoeken in blog

    Overwinteren in Nepal

    12-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste halte: Kathmandu.

    Kathmandu is niet de gezelligste stad ter wereld: druk, grote pollutie, geen voetpaden (alles loopt en rijdt hier door mekaar ), maar toch heeft deze stad iets.

    Sinds de laatste keer dat wij hier waren is er heel veel bijgebouwd, of veranderd, maar een paar vaste dingen zijn gebleven: de 'German Bakery' (nu Weissen Bakery genoemd), Pilgrims bookshop, de straatverkopers van muziekinstrumenten, en de riksja's en taxichauffeurs die klanten zoeken. De hoofdstraat is nu verkeersvrij. Wat niet is veranderd: de enorme chaos aan elektriciteitsdraden, en vooral het afschuwelijk gerochel en gespuw van de Nepalezen.

    We hebben geboekt in het hotel waar we drie jaar geleden waren. Hier zijn wel een paar veranderingen: de tuin is verdwenen (er staat nu een hotel op die oppervlakte) en de heerlijk warme douches van vroeger werken niet meer. Met koud water douchen is geen pretje bij deze temperatuur.

    Over temperatuur gesproken: overdag is het hier aangenaam: achttien graden op de middag, maar vanaf vier uur begint het af te koelen.'s Nachts zakt de temperatuur hier tot vijf graden. Om te slapen is dat geen probleem: men heeft hier heerlijk warme dekbedden, maar in de huizen (en dus ook in de hotels) is geen verwarming! Dat wil zeggen dat gaan eten 's avonds een koude bedoening is en dat gezellig lezen of T.V. kijken op je kamer ook niet te doen is. De Nepalezen lossen dat heel simpel op: ze verzamelen ergens wat hout en maken midden op straat een vuurtje, waar iedereen (winkeliers, riksjarijders, toeristen...) komt bijzitten. We zien dat in Antwerpen op de Meir nog niet zo vlug gebeuren!

    Naast het organiseren van de rest van onze reis (zo vlug mogelijk naar een warmere streek) gaan we hier ook voor de eerste keer vogels kijken. We kiezen een plaats in Kathmandu waar veel vogels zitten: Godavari Botanical Gardens. We vinden een taxichauffeur bereid om ons daar naartoe te brengen, twee uur te wachten en ons dan terug te voeren naar ons hotel. Dat alles voor de prijs van €13! Dat klinkt goed, dus we vragen aan de receptie om de bestemming in het Hindi te vertellen aan de chauffeur en dan vertrekken we.

    De spits in Kathmandu is verschrikkelijk: vuil, stof, uitlaatgassen, verkeerschaos, files, … alle ellende die je met de auto kan meemaken heb je hier allemaal bijeen. Na drie kwartier vraagt de chauffeur: 'en waar moeten jullie nu juist zijn; in het hotel of bij de tempel?'. Vermits de man alleen Hindi spreekt kunnen we hem niet aan het verstand brengen dat we eigenlijk naar de plantentuin willen. An lost het probleem op door aan een paar passerende studenten te vragen of zij willen vertalen. Nu weet de man waar wij heen willen, maar onze bestemming ligt helaas aan de andere kant van de stad. Dus..... terug de ring, de chaos, de vervuiling …. Enfin, tegen twaalf uur komen we op onze bestemming (voorziene tijd: half elf).

    Voor de rest verliep ons bezoek heerlijk. Veel vogels, rustig, geen vervuiling.

    Thuis betalen we het afgesproken bedrag en gaan we een ander hotel zoeken: we hebben behoefte aan een warme douche! We vinden een nette kamer met heel warm water in 'hotel Horizon', waar we heel vroeger nog een paar keer geweest zijn.

    Als we uitchecken blijkt dat de taxichauffeur al verschillende keren is komen vragen om meer geld. Dat is natuurlijk een moeilijke zaak: de man heeft meer tijd en benzine gespendeerd dan voorzien, maar hij had moeten weten naar waar wij wilden en indien hij het niet wist had hij het bij de receptie kunnen vragen.

    Hoe dan ook, we verhuizen voor een nacht naar een ander hotel, nemen heerlijk lange warme douches en maken ons klaar om door te reizen. Morgen vertrekken we naar het zuiden, naar Koshi Tapu.

    Foto's zie hieronder.

    Vogelfoto's één adres: http://observado.org/user/photos/50424.

    Tot volgende keer.

















    12-01-2019 om 10:32 geschreven door Jos

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aankomst in Kathmandu

    Aankomst in Kathmandu

    Na een zeer lange verplaatsing zijn we dan eindelijk aangekomen in Kathmandu.

    's Morgens om tien na acht de bus op, broodje gegeten in de Panos in het centraal station in Antwerpen en de trein op naar Schiphol.

    Daar eventjes gewacht en dan onze eerste vlucht: op zes uur van Amsterdam naar Dohan met Quatar Airways. Heel goede vlucht gehad: rustig, vriendelijke stewardessen, lekker eten (!) en, heel vreemd voor een maatschappij uit een moslimland, vrij alcohol te verkrijgen aan boord.

    In Dohan vier uur gewacht : van half twaalf tot half drie (plaatselijke tijd). Eigenlijk nog zo slecht niet, dan kunnen we wat rondlopen, de benen strekken en de luchthaven eens bekijken. Hier hebben ze twee schattige drughonden ingeschakeld, een soort jachthonden, die heel enthousiast de bagage van de reizigers komen besnuffelen. Met succes overigens, want we zien twee reizigers meenemen voor verdere controle.

    De laatste vlucht is een vijf en een half uur durende trip van Dohan naar Kathmandu. Geen probleem, we krijgen een ontbijt waar je als drank kan kiezen uit onder andere whisky, gin, cognac, bier, wijn, …

    Maar dan begint het. De luchthaven van Kathmandu is heel klein en er landen op het tijdstip dat wij aankomen verschillende vliegtuigen bijna tegelijkertijd. Bovendien moet je hier eerst een formulier invullen (dat krijg je niet in het vliegtuig, maar moet je hier ergens vinden) en dan iedereen terug door de controle. Elke reiziger moet 'metaalvrij' zijn, dus alle metaal (horloges, rmunten, gespen ….) moeten in de rugzak. Dan moeten alle rugzakken één voor één door de scanner (er zijn er maar twee) en moeten alle passagiers door een metaaldetector. De zin hiervan ontgaat ons, want al die mensen komen uit het vliegtuig en zijn voor ze instapten allemaal gescand en doorgelicht. Bovendien piepte de metaaldetector bij bijna iedereen, maar alleman mocht zonder meer door. Enfin, deze toestand neemt een uur in beslag.

    Dan iedereen naar de lopende band om de bagage op te halen. Onbeschrijfelijke drukte, want er zijn maar drie banden waar alle bagage op verschijnt en halverwege verwisselt men van band ('… de reizigers van Quatar Airways kunnen vanaf nu hun bagage ophalen aan band 3'...).

    Als alle bagage uitgeladen is, zijn onze rugzakken er niet bij. We gaan dus navraag doen en het blijkt dat onze bagage er al heel vroeg was, en terwijl wij bezig waren met de metaalvrije scantoestanden, heeft iemand onze bagage van de band genomen en ergens achter een pilaar weggezet.

    Eind goed al goed, maar heel die toestand heeft ons wel drie uur gekost. Dan vlot door de douane en naar buiten waar iemand van het hotel ons opwacht..... niet dus. Niemand te zien. We vinden een vriendelijke Nepalees bereid om voor ons naar het hotel te bellen en men komt ons onmiddellijk ophalen. De chauffeur staat uiteraard in de file (Kathmandu is berucht om zijn verkeerschaos) maar pikt ons uiteindelijk toch op. Op de terugweg staan wij nog een tijdje in dezelfde file, maar een dikke vijfentwintig uur na ons vertrek zijn we in het hotel. Doodmoe: An heeft onderweg een kwartiertje geslapen en ik heb twee maal een dutje van drie kwartier gedaan.

    Eindelijk zijn we terug op bekend terrein: in Kathmandu zijn we al een paar keer geweest. We merken onmiddellijk twee veranderingen op: de winkelstraten in Tamel (de toeristenwijk) zijn nu verkeersvrij en er worden enorm veel nieuwe hotels bijgebouwd (Naar we later horen voornamelijk door grote Chinese firma's). Ons hotel heeft de tand des tijds niet helemaal doorstaan: de tuin is verdwenen en op elke verdieping zijn er in de gangen ruiten uit de ramen. Het is er dus (in de gangen) ijskoud, maar gelukkig zijn de bedden uitstekend.

    Nog een weetje: toen we hier aankwamen (na de middag) was het hier een aangename twintig graden, maar vanaf drie uur zakte de temperatuur snel en toen we rond zes uur gingen eten moesten we al onze kleding (warme polo, hemd, fleece, jas, muts ...) aandoen om een beetje comfortabel rond te lopen en te eten. Het eten is nog steeds te betalen: een chicken curry en een chicken tikka massala met rijst, popcorn voor (aperitiefhapje) en warme limoenthee na kostte ons iets van een zeven euro. Daar gaan we voor.

    Zo, dit was een kort bericht van ons, groeten van An en Jos en blijf ons volgen.

    04-01-2019 om 15:52 geschreven door Jos

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    24-12-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We vertrekken weer
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Overwinteren in Nepal.

    Het is weer zover: de feestdagen zijn in aantocht, de dagen zijn donker en koud en de reismicrobe steekt weer de kop op.

    Dit jaar trekken we terug naar een land waar we al verscheidene malen geweest zijn: Nepal.

    Trekking in de bergen zit er deze keer niet in: zowel in de Anapurna-range als in het Langtang of Himalayagebied ligt er in deze periode teveel sneeuw en is de temperatuur veel te laag. Onze reis zal ditmaal ook veel korter zijn dan de vorige jaren: we blijven dit keer maar half zo lang weg.

    We beperken we ons tot de Terai.

    De Terai is een zanderig gebied in het Zuiden van Nepal. De hoofdbezigheid van de mensen is landbouw. Het grenst in het oosten, zuiden en westen aan India.

    Onze planning is simpel : we landen in Kathmandu en blijven daar een paar dagen, lang genoeg om onze reis verder te regelen. Vandaar doen we een lange bustocht naar Koshi Tapu, helemaal in het oosten van Nepal. Daar zitten we aan de grens met India (Sikkim, Darjeeling) en niet zo ver van Bhutan.

    Vandaar trekken we traag door de Terai naar de 'Farwest' van Nepal : het natuurgebied Sukla Fanta.

    Indien het weer het toelaat doen we nog een paar uitstappen naar het noorden, bijvoorbeeld naar het Rara-meer, of (héél misschien) naar Opper Mustang.

    Dan wordt het stilaan tijd voor de thuisreis. We gaan terug naar Kathmandu, gaan nog een beetje vogels kijken in de vallei van Kathmandu en dan vliegen we terug van Kathmandu naar Amsterdam.

    24-12-2018 om 14:38 geschreven door Jos

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (11 Stemmen)
    >> Reageer (5)


    Archief per week
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!