zomaar wat foto's en teksten KLIK OP DE FOTO OM TE VERGROTEN veel kijkplezier op mijn blog................ LARGER VIEW: PRESS ON PHOTO have a nice day
11-06-2005
tuinhuisje
Fabian en Paul, twee oudleerlingen van Lia, hebben vandaag een nieuw tuinhuisje in onze tuin geplaatst. Als vanaf februari is het oude huisje weg. Nu kunnen we eindelijk de tuinspullen weer opruimen.
Hier zit ik in kas 3 tussen de tomatenplanten. Voor me een tray met pluggen. De groene stekers gebruik ik voor klimmende tomatenplanten, waarvan de tomaten een andere kleur hebben dan rood. (dus witte, gele, oranje, roze, groen, tweekleurige en zwarte tomaten). Ik heb 34 soorten struiktomaten, 34 soorten cherrytomaten, 53 soorten klimmende rode tomaten en 54 soorten klimmende kleurtomaten. Daarnaast 34 soorten, die ikzelf of kennissen hebben opgekweekt. Eén soort daarvan No 94 "chinese tomato" (in de vorm van de bloem van het chinese lantaarntje), die ik van een dame ontvangen had, is niets opgekomen. Ik heb nu nog een paar zaden gezaaid om te zien of die het wel doen. Nu moet ik 3 keer per week naar de kas watergeven. De wortels van de eerst verplante tomaten groeien goed. Ik ben erg hoopvol. Nu probeer ik een foliekas te vinden om de beschermd tegen de regen buiten te zetten. Vorig jaar heb ik Phytophtera infestans in de tomaten gehad, dat wil ik niet weer meemaken.
Pjotr
De tomatenzaden zijn gekiemd in de pluggen en deze week over geplant in 7x7 cm potten. Daar mogen ze in kas 3 van het Wellantcollege in Gouda opgroeien. Van de 210 gezaaide soorten is er één waarvan geen enkel zaad is opgekomen. Van de meeste soorten waren er 5 gezaaid. dat beteken dat er nu ongeveer 1000 tomatenplanten groeien.
In Gouderak, in de Krimpenerwaard was woesdag een jeugd EHBO wedstrijd. Negen jeugdteams deden mee aan de wedstrijd, waarbij een aantal opdrachten uitgevoerd moesten worden. Het team Gouderak 4: Skylar Heuvelman, May Blanken en Sanne van Keken, was winnaar. Zij ontvingen uit handen van wethouder (schepen) Leo Barth een prijs. May en Sanne mochten samen met de wethouder op de foto voor de krant. Tussen hen in staat een oud inwoner, die daar toch aanwezig was.
over invalidenparkeerplaatsen, "u staat op mijn plaats"
Deze foto maakte ik deze week in Gouda, de "kaasstad". De attente automobilist (zonder invalidenparkeerkaart) moest even zijn auto kwijt en plaatste zijn auto meer dan een kwartier op twee invalidenparkeerplaatsen. Voor mensen die zo'n plaats echt nodig hebben betekende dat verder rijden en niet de boodschappen kunnen doen. De binnenstad van Gouda is voor mensen die van buiten Gouda komen en een invalidenparkeerplaats nodig hebben een van de meest onvriendelijke steden in Europa die ik ken. Pjotr
Bij het vijvertje in de tuin van Nees staat al enige tijd een beeldje van Piet van der Velden. Piet begon 2½ jaar geleden te beeldhouwen, hij was toen een half jaar met pensioen. Zij buurman had na een verbouwing twee gasbeton stenen over en wilde die wegbrengen naar het gemeenteterrein voor bouwafval. Piet vroeg en kreeg de stenen en begon daar een vorm aan te geven. Dat beviel hem zo goed dat hij daar mee door ging. Later heeft hij workshops gevolgd om de technieken beter te leren en het gereedschap beter te leren hanteren. Piet zingt ook nog bij mannenkoor Zanglust in Lekkerkerk, hij is nog steeds hardloper, bovendien schrijft hij prachtige gedichten. (Soms hoor je mensen roepen dat ze te oud zijn, en die hebben dan nog lang niet de leeftijd van Piet)
Morgen gaan de tomatenplanten naar buiten. Als het lukt zal ik er een paar foto's van maken. Komende dagen kom ik nergens anders aan toe dan aan de tomaten.
Dit is de foto die naar de krant gaat. Op de voorgrond twee aquarellen van Marri van Jaarsveld en een beeld van de tuin en de bezoekers. Nees werkt al 26 jaar aan haar tuin. Ze vertelde dat de tuin nu pas het evenwicht begint te vertonen waarnaar ze vanaf het begin gestreefd heeft. Ik heb met haar afgesproken dat ik later nog foto's van haar tuin kom maken. Ze heeft vroeger in een apotheek gewerkt en dat werk hielp haar gemakkelijker alle begrippen van de botanie te doorgronden. Het was de eerste keer dat ze eenexpositie had in haar tuin. Ze gaat nu eerst even bijkomen van alle drukte en ziet dan wel of er nog eens zo'n initiatief komt.
In het verleden heeft ze wel eens bezoekers in haar tuin gehad, maar dat waren altijd kleine groepen van tuinclubs. Nu hebben er meer dan 400 bezoekers door haar tuin gelopen onder slechte weersomstandigheden. Ik hoop voor Nees dat haar zeer goed verzorgde gazon er binnenkort weer goed bij ligt.
Marri Van Jaarsveld maakt aquarellen. Na een forse regenbui werd het weer even droog en Marri hing haar schillderijen weer meteen in de tuin. Daar komen ze ook het mooiste uit. De tuin van Nees leek speciaal aangepst voor deze expositie. De kleuren harmonieerden prachtig mnet de kunstwerken. Ik ging even voor de krant een foto maken, maar ik ben bijna twee uur in de tuin gebleven en heb daar genoten van de tuine en de kunstwerken. Anton, de man van Marri, zorgde voor de koffie en de thee voor de gasten. Hij hield het aantal bezoekers bij, meer dan 400, en stond steeds klaar als het begon te regenen om alle kunstwerken te redden.
De tuin van Nees vanaf de schapenweide. Op het vlonder rechts het beeld "bosgezicht" van Piet van der Velden. Dit beeld vond ik zo sprekend dat ik het gekocht heb en het staat nu in onze tuin.
Vandaag was ik voor de krant in de tuin van Nees van der Vos in Lekkerkerk. Dit week-end was er een expositie van kunstwerken. Achter de tuin was een schapenweide. Daar ontmoette ik de kunstenares Marri van der Spek. Haar schilderijen stonden achter het hek. Vanwege de regen waren de schilderijen naar de schuur gebracht. Voor een foto bracht haar man er drie naar de weide. Marri ging op de foto bij drie van haar schilderijen.
Pjotr
Een gebruik bij Russisch sprekende mensen die ik ken is het zingen van Mnogaja Ljeta als er iemand jarig is. Er was een dame aan de telefoon tijdens de uitzending die verjaarde. Voor haar zong ik Mnogaja Ljeta = Nog vele Lentes. Helaas kan ik het niet laten horen, misschien komt dat nog, dan zal ik het u alsnog laten horen.
Nederland is na de Franse tijd bevrijd door de kozakken. In oude beschrijvingen had men geen goed woord voor die bevrijders over. Hier lees ik een dagboekfragment voor van een oud Duikerkerker kaper kapitein Pierre-Edouard Plucket. Hij woonde in Krimpen aan de Lek, toen een belangrijk veer over de Lek in de Noord-Zuid route. Hij beschrijft op 19 november 1813 het bivak van 160 "wildemannen" in zijn boomgaard. De kozakken vertrokken snel om de Fransen te achtervolgen richting Dordrecht.
Het fragment staat beschreven in het boek: Tien eeuwen tussen Lek en IJssel, geschiedenis van de Lopikerwaard en de Krimpenerwaard, van Henk Povée, uitgegeven door uitgeverij Thoth.
