Na het optreden met mijn eerste voorstelling stond er een artikel in een lokale krant. Ik hoop dat het te lezen is. anders is dit de link van de krant:
Ik maak nu een lijst van plaatsen waar ik zou kunnen optreden. Het volgend seizoen hoop ik dan weer de podia te betreden met "Kozakken bedankt-казакиблагодаря" 1813-2013. Het publiek zong mee; zelfs een demente dame, die naast Lia zat, ging bij het horen van "Stenka Razin' (in het Russisch), rechtop zitten en zong uit volle borst 'Aan de oever van de Rotte' mee. Het is wel een uitdaging om in verpleeghuizen te zingen. Wat je daar met publiek meemaakt, zul je in een theater niet meemaken.
Vanmiddag gezongen in de Breeje Hendrick in de grote zaal. De Breeje Hendrick is het bejaardenhuis in ons dorp. Lia was mee en heeft wat foto's gemaakt. Met haar kon ik na afloop overleggen welke punten ik moet veranderen en verbeteren. Ik ga dus een volgend optreden regelen. Ik heb genoten van het zingen voor het publiek. Het publiek heeft een fijne middag gehad met een kozak. Na afloop van het optreden in de grote zaal ben ik naar Klaas gegaan. Sinds kort woont hij in de Breeje Hendrick. Klaas heeft jaren naast mij gestaan als bas bij het mannenkoor. Van zijn kleindochter hoorde ik gisteren dat hij vandaag jarig was. Voor hem heb ik Mnogaja Ljeta (nog vele jaren) gezongen en Oj t'ony w'etser (de droom van Stenka Razin). Iemand maakte de opmerking in de zaal waar Klaas zijn verjaardag vierde dat ze dat Russisch niet konden verstaan. Toen heb ik nog Kol Slaviem gezongen voor Klaas; dat kende hij nog want dat hebben we vaak in het Duits gezongen bij het mannenkoor. Klaas zong het met mij mee. Hij in het Duits ik in het Russisch. Zo'n duet was voor mij een geschenk en ik hoop voor Klaas ook. Ik ga vaker zingen.
Vanmiddag ga ik weer optreden. Ik ben weer redelijk bijgekomen van de longontsteking en de gekneusde ribben. Het zingen kost me wel veel lucht, maar het ging goed tijdens mijn laatste zangles. Als ik het na vanmiddag nog leuk vind, ga ik proberen meer optredens te krijgen. Ik zal Lia vragen of ze opnamen wil maken, dan kan ik een filmpje monteren.
De winter loopt ten einde. Tenminste deze vorstperiode. Aan de gevel hangen aardbeienplanten. Al enkele dagen sieren ijspegels de hangpotten. Ik heb er even een foto van gemaakt. Hopelijk gaan de aardbeiplanten weer uitlopen, want ze gaven heerlijke vruchten.
Laatst kwam ik een woning tegen die te koop stond. Dat is niet verwonderlijk want er staan gedurig twee types voor het venster die naar binnen gluren. Als het mij overkwam zou ik ook mijn woning te koop zetten.
Dit is de merel die de andere vogels probeert weg te jagen als ze voor de tafel komen eten. Er ligt allerhande voer dat van de tafel is gevallen. Wij hebben een tegeltuin, zoals het vogels de vogelbeschermers niet hoort. Maar onze tuin blijkt tocht een plek te zijn waar de vogels graag komen. Ondanks de vele katten van alle buren die hier rondlopen.
Op de zadentaart zitten de gehele dag vogels. Daar zal ik ook foto's van maken. Het is vandaag een nationale tuinvogelteldag. Dan kan ik meteen de vogels tellen in de tuin. Soms zijn er meer dan tien spreeuwen tegelijk. Hoe weet ik of ik een vogel al geteld heb of dat het een andere vogel is? Misschien is het een spel om de mensen bezig te houden. En slaan die tellingen nergens op.
Lia heeft voor haar verjaardag een pindakaaspothouder gekregen. We hebben speciale zoutloze pindakaas aangeschaft en daar een lege pot mee gevuld. Inderdaad komen er vogels op af en eten van de pindakaas. Met statief, radiografische ontspanner en een telelens lukt het om foto's te maken. Dit is de eerste. Het werkt nog onwennig, maar ik zal proberen wat meer opnamen te maken. Van het roodborstje heb ik een filmpje gemaakt. Voor de kale kerstboom met lichtjes eet hij van de zadentaart. Het ziet er prachtig uit. Nu moet ik nog muziekopnamen maken om erbij te voegen. Ik weet niet of ik het filmpje dan op deze blog kan plaatsen. Maar dat ziet u tzt wel
Het heeft gesneeuwd. Ik zit op mijn stoel voor het venster. Ik heb een camera voor het venster geplaatst en wacht tot het winter roodborstje verschijnt. Ik heb een paar foto's gemaakt. De kerstboom had ik zelf opgekweekt van een zaadje. Helaas is het kerstboompje vorige winter gestopt met groeien. Hij heeft niet optijd water gehad. Ik kon nog geen afscheid nemen van mijn kerstboom[pje en Lia heeft dit jaar het boompje versierd met lichtjes en kerstballen. Voor het boompje ligt een taart voor de vogels. Die heeft Lia gemaakt van gesmolten vet met zaden. Merkwaardigerwijs ontkiemen veel zaden. Nu het gesneeuwd heeft, wordt het druk bij de taart. Het is een af-en-aanvliegen van vogels die van de taart komen eten. Ik zal ook een filmpje maken.
De kerstboom die ik jaren geleden heb gezaaid is vorige winter gestopt met groeien. Alle naalden zijn er af gevallen. We hebben de boom nu versierd en op de tafel geplaatst. Daarbij heeft Lia een taart gemaakt van vet en zaden. Hoewel de zaden in het vet gedaan zijn toen dat heet was, kiemen veel zaden en wordt het een park voor de vogels. Het roodborstje komt ook regelmatig op de taart eten. Ik moet daar een keer een foto van maken. Lia heeft al een foto gemaakt van het roodborstje tussen de aardbeiplanten.
Mark was hier. Hij wees mij op een boek dat ik nog niet kende. Dit is bladzijde 572 uit het boek van Mrs Beeton over tomaten en een recept voor gebakken tomaten.
Caspar Bauhin of Casparo Bauhino, zoals hij zijn naam in zijn boeken gebruikt werd geboren in 1560 in Bazel. Zijn vader, een Franse arts, heft Frankrijk moeten verlaten vanwege zijn geloofsovertuiging. Caspar schrijft in 1598 een plantenboek met daarin de beschrijving van de tomaat.
Het blijkt meer een verwijzing naar twee Vlaamse schrijvers: Dodonaeus en Lobelius. Als u iets wilt leren over de oudste beschrijvingen van de tomaten kunt u veel van hen leren. Dan blijken veel tomatenverhalen meer op indianenverhalen. Maar de tomaten komen dan ook van de indianen. Dankzij het internet en de digitalisering van de oude boeken is het nu mogelijk vanuit mijn kamer allerlei boeken te raadplegen. Al zal ik mijn talen wat op moeten halen, want de computervertalers zijn niet bepaald zorgvuldig met de Nederlandse vertaling. "Opening Windows on Texts and Discourses of the Past" door Janne Skaffari uit 2005 geeft wat meer informatie, dat het zoeken in en naar oude boeken soms eenvoudiger maakt. Bij Wiki: "Bekend is het door hem geschreven Pinax theatri botanici (1596). Hierin beschreef hij duizenden planten, waarvan hij een heel groot deel namen gaf die erg lijken op de namen die Linnaeus later gaf volgens zijn binominale nomenclatuur." Volgens mij klopt het jaartal bij wiki niet. Er bestaat een tweede druk uit 1671. In 1658 verschijnt: "theatri botanici sive historiae", helaas is dat nog niet leesbaar op internet.
Deze prent komt uit een Nederlands boek van meer dan 100 jaar oud. Ik heb de gegevens van de rassen vergeleken met de gegevens uit oude boeken uit andere landen. De gegevens die de schrijver aan de lezers gaf zijn niet helemaal juist. Zo wordt de "Green Gage" groot, Citroengeel genoemd. En verderop "groot van stuk". Het Engels-talige boek geeft andere informatie, die blijkt juist te zijn. Ik heb zaden van dit ras; ik plant ze regelmatig uit. Bij ons is het een van de lekkerste tomaten om zo te eten. "Mikado" komt ook voor in het Engelse boek. De andere rassen uit het Nederlandse boek komen niet voor in het Engelse.
Tomato culture uit 1905 (derde druk, een boek uitgewgeven in London en New York): "Greengage Een oud ras, met vrij kleine, ronde vruchten van een citroen-gele kleur wanneer ze rijp zijn, soms getint met oranje of roze. De smaak is prima. Een van de vroegste van de gele-vruchten die beschikbaar is. Mikado Een tomaat van Amerikaanse herkomst. De vruchten zijn van enorme omvang, met een diepe karmozijnrode kleur, licht getint met paars. Het is een zeer sterke groeier, met grote bladeren, die niet gevederd zijn als die van de meeste tomatenplanten. Universal is synoniem met Mikado."
Even wat informatie over historische tomatenrassen in Nederland. "Men heeft er met ronde, langwerpige, peer- en appelvormige, geribde. groote en kleine, rode en gele vruchten." Ofschoon vroeger de meeste als sierplanten gekweekt werden, kan men de tomaat thans wel degelijk tot de groenteplanten rekenen." "De vruchten worden rauw gegeten, ingemaakt, in soep en als saus bij 't vleesch gebruikt." De tomatenrassen die al voor 1900 beschreven zijn in dit boek: "Acme, eene donkerrode. Ananas, eene gele. Coriolan, roode middelmatig groote. Courtet, roode vrucht. Green Gage, citroengeel, naar ons oordeel, verdient deze soort meer bekend te worden. Mikado, scharlakenroode. Mikado, violetroode. Greniers à tige raide, roode vruchten, die soms strek geribt zijn. Washington. Dit is een der besten, roode vruchten." Onze voorvaderen hebben dus al kunnen genieten van al deze tomaten.
Vandaag heb ik tomaten geplukt. Ik heb een aantal van de tomatenplanten binnen gehaald. Die staan nu op de kamer boven. Ik heb daar led lichten bij geplaatst omdat ze anders waarschijnlijk niet voldoende licht krijgen. Dit is een soort uit Rusland: Balkone. Het zijn kleine smakelijke tomaten. De tomaten buiten hebben de vorst ook overleefd. Ik heb daar een vliesdoek voor gespannen. Dat blijkt de vorst tegen te houden. Alleen is het watergeven dan een probleem. Ik zal een rail laten maken, zodat ik gemakkelijker bij de planten kan. Dat betekent dat ik eerder tomaten kan zaaien. Ik kan dan de jonge planten achter het doek plaatsen.
Onder de kast ligt nog steeds de koeienvlaai. Leander, mijn kleinzoon, is gek op koeien. Het leek een goed idee de koeienvlaai met Marieke mee te geven voor hem. Marieke is vergeten de vlaai in haar tas te doen. Nu moet Leander het voorlopig met de foto doen.
