Jan van den Broek, Ben Weijers, Gea van der Puijl en Adrianus Boer nog even op de foto voor de krant. Ik vind het een hele eer dat ik de hele middag ijn de "keuken" van de keurmeesters heb mogen kijken en proeven. Helaas komen er steeds minder boerderijen waar nog kaas gemaakt wordt. Ik zal nog eens foto's gaan maken op een kaasboerderij. Als u in de buurt bent, ga eens kaas proeven op een kaasboerderij en als u de smaak van de kaas bevalt kunt u ze kopen. U zult er vast op terug komen.
Hier een close-up van de kaas. Op de kaas links het rijkskeurmerk: "boerenkaaszegel" Het merk links wordt sinds een paar jaar gebruikt voor leden. Het witte etiketje is het nummer van de inzender. De keurmeesters weten niet van welke boerderij de kaas komt. Van een deel van de kazen heb ik mogen proeven. De smaak is soms heel verschillend, maar om te zeggen welke de beste smaak heeft? Ik ben blijk dat ik geen keurmeester ben.
Gea van der Puijl steekt de kaasboor in de kaas. Een keurmeester voelt aan de weerstand al iest over de samenstelling van de kaas. Op de achtergrond staan de bekers al klaar voor de prijswinnaars. Die worden vanavond uitgedeeld
De keurmeester rechts keurt hier de kaas op de geur. Voor de geur en de smaak is het hoogste aantal: 40 punten te krijgen. Op een formulier worden alle opmerkingen van de keurmeesters ingevuld, zodat de kaasmaakster later kan lezen hoe zij zijn kaas kan verbeteren. Er zijn trouwens ook mannen die boerenkaas maken, maar dat ambacht wordt meestal door vrouwen uitgevoerd.
Deze middag was in het ijsclubgebouw van Stolwijk de keuring van de boerenkaas. Er waren 21 inzenders van kazen. Keurmeester Jan van den Broiek houd de opengesneden kaas vast. Ben Weijers (gouden kaasboorwinnaar 1999) links van hem en Adrianus Boer (gouden kaasboorwinnaar 1994 en 2000) rechts van hem beoordelen de "doorsnede" van de kaas.
Zaterdag en zondag was Lee Coit in Soesterberg. Daar vertelde hij over zijn boeken en zijn leven. "Luisteren naar je innerlijke stem", "Acceptatie" en "Wezenlijk zijn", zijn drie boeken van hem. Zijn web-site is www.leecoit.com/ Zijn boeken worden in het nederlands uitgegeven door Ank-Hermes. Op de web-site www.miraclesincontact.nl/ kunt u meer lezen over het week-end. Bij de activiteiten. Het was een prachtig week-end.
Lee Coit schrijft een opdracht in zijn boekje "Acceptatie" van Lia.
Tijdens het weekend waren we in Soesterberg. Daar vonden we een rek met boeken. Een boek mag je meenemen om te lezen en weer elders terug te plaatsen, zodat een ander het ook kan lezen. Ik ben er meteen enthousiast voor geworden, want ik heb nog honderden boeken staan die weg kunnen. In België bestaat mog geen afdeling, welke lezer begint ermee? www.bookcrossing.nl/ veel succes.
zonsverduistering was deze ochtend. Ik heb er zelf niets van gezien. Lia heeft enkele foto's gemaakt, maar ze vond ze niet goed. "Gooi ze maar weg", zei ze.
Als je dan zie wat men van zo'n foto kan maken, laat staan als ik echt met fotoshop zou kunnen werken.
Misschien ga ik het nog eens leren.
Zo ziet een pot met tomatenpulp er uit als die van de plank komt. Dan wordt de inhoud geschoond en gewassen. Daarna blijft het zaad over. Dat moet dan nog gedroogd worden. Tot slot volgt er aan het eind van het seizoen een kiemproef, om te zien of de kiemkracht van het zaad goed is. Dan is het zaad klaar voor verpakkingen en verzending naar de kopers.
In de schuur staan de potten gevuld met tomatenzaad. Het is maar goed dat u de geur niet mee krijgt op deze blog. Die geur is echt verschrikkelijk. De tomatenpulp met de zaden staan enkele dagen te rotten en schimmelen in deze potten in de schuur. Voorlopig heb ik daar nog enkele dagen werk aan. De oogst ziet er goed uit. Gisteren en vandaag hebben we ruim 20 kilo tomaten geoogst van veel verschillende soorten. Die moeten nu gefotografeerd worden en dan verwerkt tot zaad voor het volgdend seizoen.
Na afloop van het concert stonden de olifanten uit Sri Lanka klaar om als aandenken mee naar huis te gaan met de bezoekers. Daarmee ondersteunden de kopers het werk van de stichting en zorgde voor werkgelegenheid op het verre eiland.
Zaterdagavond was ik voor de krant in de sporthal in Lekkerkerk. Daar was een groot benefietconcert door het Regiokoor, shantykoor de IJsselmannen en Bigband Crimpen.Ruim 500 bezoekers hebben een avond genoten van de muzikale prestaties. De opbrengst was bestemd voor de tsjunamie-slachtoffers op Sri Lanka in het dorp Ahangama.
op www.dekrimpenerwaardhelpt.nl kunt u alles lezen over deze sympatieke actie.
Een van de heren uit Wageningen had zijn computerkoe meegebracht. Daarop kon hij de veehouders tonen hoe zij moesten handelen voor de nieuwe mestwetgeving per 1.1.2006 ingaat. Als u meer wilt weten over dit Koeien & Kansen kunt u die vinden op de web-site www.koeienenkansen.nl
tot mijn verbazing kwam ik een houten hek tegen in de stal. Ik had daar een keer eerder een foto van gemaakt. In gesprekken heb ik er vaker van gehoord maar ik kom het zelden tegen. In dit geval ging het erom het gedeelte waar de dieren stonden te verkleinen. Ze hebben nu ruimte genoeg, elk dier heeft een eigen ligplaats, maar er valt zo minder schoon te houden. De foto is een mooie aanvulling voor de collectie hekkenfoto's
Donderdag 29 september was op de boerderij van de familie de Vries in Stolwijk een open dag van het project Koeien en Kansen. Ik kon daar naar toe om een artikel te schrijven en foto's te maken voor mijn krant. Het was erg druk met veeboeren uit de wijde omgeving. Deze machine moet de koeienstront onder de grond werken, zodat er minder amoniak en geur verspreid wordt bij het bemesten van de weide.
voor de finale blijven vijf dieren over. Er zijn vijf juryleden die elk vijf bordjes hebben met het cijfer 1, 2, 6, 8, en 12. Nadat alle juryleden hun cijfers hebben toegekent wordt na het optellen de kampioen bekend. Die kan dus maximaal 60 punten halen.
