aan de hoogspanningskabels ging hij de dood zoeken men zocht hem overal en in alle hoeken zijn ouders riepen zijn naam ze zochten allemaal tesaam nu kon hij nooit meer een vacantie boeken
haar gezicht was helemaal verbrand zij lag daar nu met een verband ze werd verzorgd in het hospitaal maar daar verstond men niet haar taal ze legden haar rustig aan de kant
zijn kleren waren tot op de draad versleten hij had al dagenlang niet gegeten hij woonde in een krot en leefde van het overschot dat iemand in de vuilbak had gesmeten
hij kon het niet laten om haar te slaan zij dacht : het zal wel overgaan maar op een dag nam zij de benen en stampte eerst goed tegen zijn schenen nu kon hij alleen zijn mannetje staan