POLITIE borsthangers & kentekens Provincie ANTWERPEN . Breloques & insignes de POLICE Province d’ANVERS .
Collection de breloques de la police communale et rurale de la Province d’ANVERS. Verzameling van borsthangers van de belgische gemeentepolitie & de landelijke politie uit de Provincie ANTWERPEN
We kennen tot op heden geen referentiewerk dat de belgische politie kentekens weergeeft en beschrijft. Hier vind U mijn complete verzameling dat meer dan 1330 borsthangers telt, zowel van de belgische gemeente politie, de rijkswacht, de landelijke en militaire politie.
Inhoud blog
  • THE END
  • EDEGEM SCHIETMONITOR
  • STABROEK wanted
  • wanted PUURS
  • wanted MORTSEL
  • ESSEN
  • wanted BORGERHOUT
  • AARTSELAAR
  • 4 WANTED 4. de nog ontbrekende borsthangers
  • ZWIJNDRECHT
  • ZOERSEL 2
  • ZOERSEL 1
  • ZANDHOVEN
  • WUUSTWEZEL
  • WOMMELGEM
  • WILRIJK
  • WILLEBROEK 3
  • WILLEBROEK 2
  • WILLEBROEK 1
  • WIJNEGEM
  • WESTERLO
  • VOSSELAAR
  • VORSELAAR
  • TURNHOUT
  • STABROEK
  • SINT-KATELIJNE-WAVER 2
  • SINT-KATELIJNE-WAVER 1
  • SCHOTEN 2
  • SCHOTEN 1
  • SCHILDE
  • Schelle 2
  • SCHELLE 1
  • RUMST
  • RIJKEVORSEL
  • RETIE
  • RAVELS
  • RANST
  • PUURS
  • PUTTE
  • OUD-TURNHOUT
  • OLEN
  • NIEL
  • MORTSEL
  • MOL
  • MERKSEM 2
  • MERKSEM 1
  • MEERHOUT
  • K9 Mechelen
  • MECHELEN 3
  • MECHELEN 2
  • MECHELEN
  • MALLE
  • LINT
  • LILLE
  • LIER
  • LAAKDAL
  • KONTICH
  • KASTERLEE
  • KAPELLEN
  • KALMTHOUT
  • HULSHOUT
  • HOVE
  • HOOGSTRATEN
  • HOBOKEN
  • HERSELT
  • HERENTHOUT
  • HERENTALS 2
  • HERENTALS 1
  • HEMIKSEM
  • HEIST-op-den-BERG
  • GROBBENDONK
  • GEEL
  • ESSEN 2
  • ESSEN 1
  • EKEREN
  • WANTED => EDEGEM SCHIETMONITOR
  • EDEGEM 3
  • EDEGEM (2)
  • EDEGEM
  • DUFFEL
  • DEURNE
  • DESSEL
  • BRECHT
  • BRASSCHAAT
  • BORSBEEK
  • BORNEM
  • BORGERHOUT
  • BOOM
  • BONHEIDEN
  • BOECHOUT
  • BERLAAR
  • BERCHEM
  • BEERSE
  • BALEN
  • ARENDONK
  • Buurttoezichters
  • SCHIETMONITOR ANTWERPEN
  • motorrijder Antwerpen
  • ANTWERPEN 2
  • ANTWERPEN
  • AARTSELAAR
  • 3. de borsthangers van de gemeente politie PROVINCIE ANTWERPEN
  • Landelijke politie borsthangers
  • 2. de landelijke politie
  • 1. INLEIDING & ANDERE PROVINCIES <= => AUTRES PROVINCES
  • STRUCTUUR van het blog
  • AANKOOP van BORSTHANGERS
  • BIENVENUE - WELKOM _ COPYRIGHT
  • ATTENTION - - LET OP
    Zoeken in blog

    19-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZANDHOVEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    ZANDHOVEN

     

    De gemeente opteerde na de fusie voor een gevierendeeld wapen met schildhouder, waarin alle deelgemeenten aan bod komen. De 4 kwartieren en de schildhouder symboliseren achtereenvolgens Pulderbos, Pulle, Massenhoven, Viersel en Zandhoven.

    De heerlijkheid Pulderbos in het Land van Rijen werd in 1505 door de vorst verpand aan Pieter van der Moelen. De lelies, blijkbaar het oorspronkelijke wapen van de familie  van den Steene, symboliseren Pulderbos in het huidige wapen van Zandhoven.

    De heerlijkheid Pulle hoorde aanvankelijk toe aan de heren van Breda en aan de familie van Boutersem. Later kwam ze in het bezit van de hertogen van Brabant.

    Vermoedelijk gebruikten Pulle en Grobbendonk (eveneens  eigendom van de families Schetz en van Ursel) een zegel met het wapen van Ursel, gesymboliseerd in het 2de kwartier van het wapen.

    De heerlijkhied Massenhoven was in het bezit van de landsvorst tot de Spaanse koning Filips IV ze in 1644 verkocht aan Adriaan Brouwerts. Het wapen van ene Cannart d’Hamale symboliseerd Massenhoven in het 3de kwartier :in zilver 5 aaneengesloten spitsruiten van keel, dwarsbalksgewijze geplaatst, de 2de overtopt met een mereltje van sabel.

    Viersel, tot op het einde van de 16de eeuw meestal Voorschoten genoemd naar haar belangrijkste gehucht, werd in 1644 eveneens door Filips IV aan Adriaan Bouwerts verkocht. In het 4de kwartier  van het wapen van Zandhoven wordt Viersel gesymboliseerd door het wapen van haar laatste heren, de familie de Villegas, heren en barionnen van Hovorst.

    Zandhoven behoorde als heerlijkheid steeds tot het vorstelijk domein en was tijdens het Ancien Régime een belangrijke plaats, waar sinds 1329 een hoofdbank van leenmannen van de hertog van Brabant was gevestigd. Dit fungeerde tevens als beroepshof voor ca. 180 leenhoven, schepenbanken en laathoven. Bovendien was Zandhoven het centrum van een meierij, één van de kwartieren van het markgraafschap Antwerpen.

    Op een zegel uit de 17de eeuw van Zandhoven, staat in het veld  Sint-Amalberga, patrones van de parochie, staand op ene vis, met in de linkerhand een palmtak en in de rechterhand de draagriem van een schild. De vis, attribuut van Sint-Amalberga, is wel degelijk een steur. Volgens de traditie werd de heilige na haar dood vanuit de abdij van Munsterbilzen per boot over de Schelde naar Temse gevoerd en een hele stoet steuren volgden het vaartuig.

    Sint-Amalberga, gekleed als Benedictijnerabdis, staand op haar steur fungeert als schildhouder voor het huidige wapen van de fusiegemeente Zandhoven.

     

     

     

    Gevierendeeld 1. in lazuur 3 staande lelies van zilver

    2. in keel een schildhoofd van zilver, beladen met 3 mereltjes van het veld, naast elkaar geplaatst

    3. in zilver 5 aaneengesloten spitsruiten van keel, dwarsbalksgewijze geplaatst, de 2de overtopt met een mereltje van sabel

    4. in zilver een geledigd leliekruis van sabel en een blokzoom van 16 stukken van keel en van zilver, die van keel beladen met een toren van goud, geopend van lazuur , die van zilver met een ketel van sabel. Het  schild geplaatst voor een Sint-Amalberga van natuurlijke kleur, staande op een steur van sinopel.

     




    15-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WUUSTWEZEL
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WUUSTWEZEL

     

    De gemeente koos na de fusie voor een gedeeld schild van 1. Wuustwezel en 2. Loenhout, met een kleine aanpassing.

    De heerlijkheid Wuustwezel behoorde tot 1287 aan de heren van Breda. Vanaf 1645 tot op het einde van het Ancien Régime was ze in handen van de familie de Vinck, laatste feodale heren van Wuustwezel.

    De schepenbank van Wuustwezel gebruikte een zegel met daarop 3 vinken, die in de schildvoet staand op een grond. Mogelijk was dit wapen afgeleid van dat van de familie de Vinck. Zeker is dit echter niet.

    Het grondgebiet van Loenhout was verdeeld over 2 heerlijkheden. Popendonk werd gehouden van de hertog van Brabant, Loenhout eerst van de heren van Breda en later van die van Hoogstraten. Vanaf de 16de eeuw waren beide heerlijkheden in handen van dezelfde heer.

    Vanaf de 16de tot de 18de eeuw gebruikte Loenhout een zegel met daarop een schild met een hoofdletter “L” en een geschaakte dwarsbalk van 3 rijen er overheen. Het gaat om het wapen van de familie van der Marck, heren van Loenhout van 1465 tot 1575. De letter L was omdat de familie nog andere heerlijkheden bezat waarvan de schepenbank eveneens met haar wapen zegelde.

    Het wapen dat in 1902 aan Loenhout werd toegekend, gaat terug op dit schepenzegel, en is in het huidige wapen van Wuustwezel opgenomen in de 2de helft. De “L” werd weggelaten.

     

     

    Gedeeld 1. in lazuur 3 vinken van goud

    2. in goud een dwarsbalk geschaakt van 3 rijen van zilver en van keel.




    12-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOMMELGEM
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WOMMELGEM

     

    In 1728 gaf hertog Jan 1 van Brabant de heerlijkheid Wommelgem in leen aan ridder Jan van Liere, die op de grens tussen Wommelgem en Deurne het kasteel Immerseel bouwde. Zijn afstammelingen namen de naam van Immerseel aan en behielden Wommelgem tot in het midden van de 18de eeuw. De laatste heer van Wommelgem was Simon Jozef de Neuf (1776)

    In 1819 ontving Wommelgem een wapen van goud met 3 zwijnskoppen van lazuur. Dit was het wapen van de familie de Neuf. Toen Simon de Neuf in 1693 werd geadeld, nam hij het wapen over van de in mannelijke lijn uitgestorven familie van zijn echtgenote Jacoba van Eversdijck, die in goud 3 afgerukte everkoppen van natuurlijke kleur voerde. In dit geval betekende natuurlijke kleur bijna zwart met een rode tong en witte slagtanden.

    Aangezien de zwijnskoppen aanleiding gaven tot spot, werden ze in 1840 vervangen door everkoppen.

     

     

    In goud 3 afgerukte everkoppen van natuurlijke kleur.




    08-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WILRIJK
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WILRIJK

     

    Van lazuur beladen met St Bavon van goud

    Of

    In een blauw veld met het gulden beeld van Sint-Baefs

    Eén van de 7 fusiegemeenten

     

     




    05-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WILLEBROEK 3
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WILLEBROEK

    En uiteindelijk nog 3 laatste modellen




    04-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WILLEBROEK 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WILLEBROEK

    In zilver een schuinbalk van sabel, beladen met 3 afgerukte leeuwekoppen van goud, getongd van keel, geplaatst in de richting van de schuinbalk



    03-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WILLEBROEK 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WILLEBROEK

     

    Het altare van Willebroek werd in 1189 door de bisschop van Kamerijk geschonken aan de Sint Aubertusabdij van Kamerijk. Als wereldlijke voogden wisten de heren van Grimbergen in de 12de eeuw hun gezag te Willebroek te vestigen.

    In 1661 kreeg ridder Jan Helman het in handen en werd het verheven tot baronie. De familie Helman, laatste heren/baronnen van Willebroek, behield Willebroek tot op het einde van het Ancien Régime.

    In 1853 werd aan Willebroek het wapen toegekend van de familie Helman.




    31-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WIJNEGEM
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WIJNEGEM

     

    De heerlijkheid Wijnegem behoorde tot in 1559 tot het vorstelijk domein. In 1698 werd Wijnegem tot graafschap verheven. Pieter Jozef Roelants was de laatste heer van Wijnegem en in de adelstand verheven, hij kreeg de toelating om “ de Wyneghem” bij zijn familienaam te voegen. Aan het wapen Roelants, in sabel een uitgeschulpt schuinkruis van goud, werden 4 gouden gesteelde en gebladerde druiventrossen toegevoegd, waarschijnlijk een toespeling op de naam Wijnegem.

     

     

    In sabel een uitgeschulpt schuinkruis, vergezeld van 4 gesteelde en gebladerde druiventrossen, alles van goud. {Het schild getopt met een helm van zilver….}




    28-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WESTERLO
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    WESTERLO

     

    Ansfried, graaf van Hoei en bisschop van Utrecht, schonk rond het jaar 1000 een deel van zijn goederen, waaronder Westerlo, aan de kapittels van Onze-Lieve-Vrouw en van Sint-Martinus van Utrecht. In het begin van de 13de eeuw  gaven deze Westerlo  en omliggende goederen in erfpacht aan de heren van Wezemaal. In de 2de helft van de 14de eeuw werd Westerlo betwist tussen de afstammelingen van Jan 1 van Wezemaal, en die van zijn zwager, Rikalt 1 de Merode. Uiteindelijk gaven de Utrechtse kapittels  Westerlo in 1417 in erfpacht aan de Merodes. Desondanks liet Jan II van Wezemaal, die geen wettige afstammelingen had, deze goederen in 1460 bij testament na aan Filips de Goede, hertog van Bourgondië en van Brabant. Na de dood van, diens opvolger, Karel de Stoute (1477) kregen de Merodes in 1488 de goederen in handen waarvoor ze sinds 1417 de pachtsom betaalden.

    In 1626 werd Westerlo tot markizaat verheven. De familie de Merode behield Westerlo tot op het einde van het Ancien Régime en heeft nog steeds een nauwe band met de gemeente.

    De schepenbank van Westerlo wordt voor het eerst vermeld in 1624. Haar 17de-18de-eeuwse zegels vertonen een kasteel met 4 hoektorens en een geopende poorttoren met neergelaten valbrug, waar achter links een slanke torenspits uitkomt. Het gaat duidelijk om de woning van de familie de Merode. Heraldisch rechts staat aan de voet van de hoektorens een schild met 4 palen en een uitgeschulpte zoom, het wapen de Merode. Dit schild is getopt met een kroon waarop 3 (onduidelijke) fleurons staan. Aan de voet van de linker hoektorens prijkt een schild met een Sint-Maarten met bedelaar, het wapen van het Sint-Martinuskapittel van Utrecht. De kroon waarmee dit schild is gedekt, vertoont 11 parels waarvan 3 verheven, en is dus een gravenkroon.

     

     

    In lazuur een gemetselde burcht met 4 hoektorens en een geopende poorttoren met neergelaten valbrug, waarachter links een slanke torenspits uitkomt, alles van goud, aan de voet van de rechter hoektorens een wapenschild: in goud 4 palen van keel en een uitgeschulpte zoom van lazuur, het schild getopt met een kroon met 3 fleurons van elkaar gescheiden door 2 groepen van 5 parels, waarvan één verheven, van goud; aan de voet van de linker hoektorens een wapenschild in goud een Sint-Martinus van lazuur, het schild getopt met een kroon met 11 parels waarvan 3 verheven van goud.




    25-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VOSSELAAR
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    VOSSELAAR

     

    Vosselaar en Beerse, gelegen in het markgraafschap Antwerpen, Land en meierij van Turnhout, vormden samen één heerlijkheid. In 1559 werd deze afgescheiden van het Land van Turnhout en verpand aan Jan van Renesse, heer van Elderen. In 1612 keerde het terug naar het Land van Turnhout. Vanaf de Vrede van Münster (1648) tot op het einde van het Ancien Régime maakten de 2 dorpen opnieuw deel uit van het Land van Turnhout.

    De gemeente  Vosselaar gaf de voorkeur aan een wapen in de kleuren van het Land van Turnhout. Op het middelste gedeelte staat een gaande aanziende vos die er een sprekend karakter aan verleent.

     

     

     

    Dwarsbalksgewijze verdeeld in drieën van lazuur, van zilver en van lazuur, het zilver beladen met een gaande aanziende vos van natuurlijke kleur.




    22-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VORSELAAR
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    VORSELAAR

     

     

    Vorselaere op ’t Zand, niet te verwarren met Vosselaar, lag aanvankelijk in het Land van Geel. Rond 1272 kwam het als een zelfstandige heerlijkheid, gehouden van de hertog van Brabant, in het bezit van de familie van Rotselaar. Later ging het naar andere families. In 1768 werd de heerlijkheid tot graafschap verheven ten gunste van Karel Filips van de Werve.

    Na 1768 zegelden de schepenen van Vorselaar met het Sigillum comitatus de Vorsselaer, het zegel van het graafschap Vorselaar. Het vertoont het wapen van de grafelijke familie van de Werve. Haar wapen was getopt met een (graven)kroon met 15 parels, waarvan 3 verheven. Dit wapen van de Werve werd in 1841 aan Vorselaar verleend en is ook het huidige gemeentewapen.

     

     

    Gevierendeeld 1. en 4. in goud een gaande ever van sabel

    2. en 3. in sabel 3 kepers van zilver.

    Het schild getopt met een kroon van goud met 15 parels, waarvan 3 verheven. {Schildhouders: rechts een wildeman houdend een knots op de rechterschouder en links een wildevrouw houdend in de linkerhand een lange stok, beiden omgord en gekroond met klimopbladeren, alles van natuurlijke kleur. Het geheel op een grasgrond geplaatst}




    19-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TURNHOUT
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    TURNHOUT

     

     

    Turnhout ontstond op het kruispunt van 2 belangrijke handelswegen. In de onmiddelijke nabijheid lagen een kasteel en het Grotenhoutbos, jachtterrein van de hertogen van Brabant. In 1209-1213 werd de nederzetting door hertog Hendrik 1 verheven tot stad en Vrijheid. Het Land van Turnhout ontstond in 1356 door de dotatie aan Maria van Brabant. De laatste heren waren de graven de Pestre (1768-einde Ancien Régime)

    Het oudst bekende zegel van de stad en schepenen van Turnhout (1259,1261) stelt in het veld een springend hert voor, gevolgd door een jager die op een hoorn blaast, vergezeld door een hond. Dit zegel werd gebruikt tot in de 17de eeuw. Het jachttafereel verwijst ongetwijfelt naar het hertogelijk jachtgebeid Grotenhout vlakbij de stad,  waar reeds in de middeleeuwen 2 jachtrechtbanken waren gevestigd.

    In de 18deeeuw verschijnt een zegel van zaken dat bijna uitsluitend als stadszegel werd gebruikt. Het stelt in het veld een springend hert op een grond voor, met aan zijn hals een schild met een paal. Dit schild, in zilver een paal van lazuur, was het echte wapen van de Vrijheid Turnhout. In 1819 plaatsten de Nederlanders het hert op een schild.  Om onbekende redenen en onterecht kreeg het schildje om de hals van het dier een zoom van lazuur. Het schild topten ze met de klassieke gouden markiezenkroon. De Turnhoutenaars zagen er echter liever een hertogelijke kroon van de Zuidelijke Nederlanden in. Emmanuel Tellez de Sylva Menezes e Castro van de graven van Tarouca kreeg in 1735 de titel van hertog, samen met de toezegging dat gelijk welke heerlijkheid die hij in de Zuidelijke Nederlanden zou verwerven , tot hertogdom zou worden verheven. Toen hij in 1753 het Land van Turnhout kreeg van keizerin Maria Theresa, werd dit dus een hertogdom, zij het alleen ten persoonlijken titel. Turnhout werd dus opnieuw een graafschap toen het in 1768 aan de familie de Pestre werd verkocht. Het Land van Turnhout is dus nooit een markizaat geweest, maar wel een hertogdom gedurende slechts 15 jaar. Voor de gemeente was dit voldoende om de kroon te beschouwen als een hertogelijke kroon.

    Een besluit uit 1838 bekrachtigde het wapen uit 1819.

     

     

    In zilver een springend hert van natuurlijke kleur op een grasgrond met aan de hals, hangend aan een koord van keel, een schild van zilver met een paal en zoom van lazuur. Het schild getopt met een hertogskroon.




    16-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.STABROEK
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    STABROEK

     

    Stabroek, aanvankelijk een gehucht van Lillo, werd in 1261 een zelfsandige parochie. Het ressorteerde onder de heerlijkheid Breda, die in 1287 werd verdeeld. Stabroek kwam in het bezit van de heer van Bergen-op-Zoom en ging voor 1326 over naar de hertog van Brabant. Deze had er een schepenbank met hoge, middelbare en lage justitie.

    Tussen 1644 en 1756 was Stabroek in het bezit van de familie de Haze. Vanaf 1924 mocht Stabroek het wapen voeren van de uitgestorven familie de Haze. Het schild werd terecht geplaatst voor een Sint-Catharina, de patrones van de parochie. Voor de deelgemeente Hoevenen gold Sint-Catharina echter niet. Daarom is ze niet opgenomen in het huidig wapen.

     

     

    Gevierendeeld 1. en 4. in goud 3 linkerschuinbalken van sabel, vergezeld van 5 koeken van hetzelfde 1,2 en 2 geplaatst, en in de linkerbenedenhoek van een lelie van lazuur

    2. en 3. in lazuur een achtpuntige ster van zilver.




    13-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SINT-KATELIJNE-WAVER 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SINT-KATELIJNE-WAVER

    In goud 3 palen van keel en een schildhoek van goud, beladen met een aanziende adelaar van sabel, gebekt en gepoot van het veld.




    10-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SINT-KATELIJNE-WAVER 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SINT-KATELIJNE-WAVER

     

    Na de fusie koos de gemeente, voor een combinatie van de wapens van beide deelgemeenten. Dat van Onze-Lieve-Vrouw-Waver werd geplaatst in een schildhoek op dat van Sint-Katelijne-Waver en vervangt daar de schildhoek van hermelijn.

    Beide dorpen lagen in het zogenaamde Waverwoud tussen Nete en Dijle, waar de Berthouts goederen en overheidsrechten verwierven. Te Sint-Katelijne-Waver bouwden zij in de 13de eeuw een burcht op de Bermortel en stichtten er de abdij Rozendaal en de parochie Sint-Catharina, die haar naam gaf aan het dorp, Sint-Katelijne-Waver had een eigen schepenbank. De tiendeheffers waren de heren van Duffel en het kapittel van Kamerijk.

    Het wapen dat in 1932 aan de voormalige gemeente Sint-Katelijne-Waver werd toegekend, is dat van de heren van het nabijgelegen Duffel, tak van het huis Berthout.

    De parochie Onze-Lieve-Vrouw-Waver werd gesticht in het begin van de 12de eeuw. Het dorp maakte deel uit van het Land van Mechelen. Het wapen dat in 1956 aan deze vroegere gemeente werd toegekend, gaat terug op een schepenzegel uit 1747. Het schild daarop vertoont een aanziende adelaar, het wapen van de familie van Ruysschen, laatste feodale heren van Onze-Lieve-Vrouw-Waver.

    Het huidige gemeentewapen van Sint-Katelijne-Waver herriner dus aan de Berthouts, de oude machthebbers in het Waverwoud, als aan de familie van Ruysschen, laatste heren van Onze-Lieve-Vrouw-Waver.




    06-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SCHOTEN 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SCHOTEN

    In keel 3 Sint-Andrieskruisjes van zilver.

    Het schild getopt met een baronnenkroon.

     




    03-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SCHOTEN 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SCHOTEN

     

     

    De oudste heer van Schoten is Amalrik uit het huis van Breda, vermeld in 1138. Na zijn overlijden kwam Schoten, waartoe ook Merksem en Sint-Job-in-’t Goor behoorden, voor de helft in de handen van zijn zoon Ingelbrecht, die, zijn deel in 1148 schonk aan    de pas opgerichte Cisterciënzerabdij van Villers.  Door deze schenking bestond Schoten tot op het einde van het ancien Régime uit twee heerlijkheden met alle rechtspraak, de ene in handen van de abdij van Villers, de andere wereldlijke heren. Wereldlijk Schoten behoorde van in de 12de eeuw tot in 1287 aan de familie van Breda, waarna een tiental andere families elkaar opvolgden.

    De gemeente kreeg het wapen van het huis van Breda, getopt met een fantastische gouden kroon. Aangezien Schoten een baronie was, aanvaardde het gemeentebestuur in 1989 ze te vervangen door een baronnenkroon.




    30-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SCHILDE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SCHILDE

     

    Het wapen dat in 1876 aan Schilde werd toegekend, is dat van de familie van de Werve. In 1559 werd Willem van de Werve, schout van Antwerpen, pandheer van Schilde. Zij voerden het aan Schilde toegekende wapen al in het midden van de 14de eeuw.

    ’s-Gravenwezel ontving haar wapen in 1929. Het daarop afgebeelde schild vertoont een keper, vergezeld van 3 rozen. Dit is het wapenschild van de familie Roose, laatste feodale heren van ’s-Gravenwezel (1767-einde Ancien Régime)

     

     

    Gevierendeeld 1. en 4. in goud een gaande ever van sabel met slagtanden van zilver

    2. en 3. in sabel 3 kepers van zilver;

    Hartschild: in keel een keper van zilver, vergezeld van 3 rozen van hetzelfde




    25-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schelle 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Schelle

    In lazuur 3 palen van goud, hartschild in lazuur 3 heiblokken van goud. Het schild getopt met een borstbeeld van een paus met tiara van goud.




    22-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SCHELLE 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    SCHELLE

     

    Schelle behoorde tot het Land van Mechelen. Het oudst bekende zegel (1480) vertoont een schild met de 3 palen van de Berthouts en een vrijkwartier…..

    Pieter Suys volgde in 1642, Clarisse, heer van Schelle, op en voegde aan zijn eigen wapen een hartschild toe met de 3 palen van de Berthouts. Het wapen dat Schelle kreeg in 1819 kreeg, was eigenlijk het omgekeerde daarvan, namelijk het wapen Berthout met in het hartschild het wapen van Suys.

    Dit wapen werd in 1841 getopt met het borstbeeld van een paus i.p.v. een bisschop.

    In 1968, vroeg de gemeente om de torens in het hartschild te vervangen door heiblokken, verwijzend naar het echte wapen vcan de familie Suys, gekende dijkenbouwers. Op advies van de Vlaamse Heraldische Raad werden in 1988 ten slotte niet alleen de figuren maar ook de kleuren van het hartschild gecorrigeerd.




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!