Ik ben Trees, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Puckey.
Ik ben een vrouw en woon in Almere () en mijn beroep is heel veel.
Ik ben geboren op 31/12/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: heel veel.
eerste keer van iets leuks mee maken of ........ Korte verhaaltjes van de belevenissen
05-10-2006
Toen was het voorbij
Toen was de laatste dag van mijn vakantie aan gebroken. Heel vroeg op staan, voor mijn geen probleem,de restanten inpakken, arie knuffellen en de kat die er weer was. Een raar gevoel hoor. graag naar huis en de poesenkinderen willen zien, en toch ook niet weg willen gaan. de omgeving is erg mooi en rustig, ja ondanks de regen Een goede vriend van arie ging me weg brengen naar de trein in Oban. Jammer genoeg kon ik niet zo goed met die man praten, want hij had een erg dialect. De rit was snel voorbij. hij heeft me geholpen met het inladen van me koffers en tassen. ik dacht dat ik met minder thuis zou komen maar dat is dus niet zo. In de trein kon ik wel naar buiten kijken maar zag niks, want het was nog donker. wat wil je het was al half september geworden. dus vroeg donker en laat licht. Langzaam maar zeker werd het dus licht, en genoot ik van mij trein reis. Die zelfde mevrouw met het thee wagentje kwam langs en ik kocht het een en ander van haar. want ik zat toch wel een tijdje in die trein naar Glascow toe. Op het perron aan gekomen werd ik geholpen om naar de taxi te komen, die er nu wel stonden, dus ook nog voor de 1e X in een echte engelse taxi gezeten. wel erg ruim. arie had al verteld dat het een vast tarief was en dat ik met gepast geld moest betalen en dat ze geen fooi mochten aan nemen. Ik geloof dat het 10 pond was toen. Die meneer vertelde honderd uit over Glascow maar ik begreep er de helft maar van, misschien zelfs nog minder. maar ik kreeg er geen letter tussen. Op het vliegveld aan gekomen werd ik geholpen door die taxi chaffeur met mijn koffers en tassen om die op een al gereed staande karretje te zetten en hij bracht me helemaal bij de insjek balie. nou zo een servies heb ik nog nooit van gehoord laat staan meegemaakt. Met handen en voeten werk kreeg ik een mooi plaatsje bij het raam en op de vleugel, kon jammer genoeg nu niet naar beneden kijken.had graag die kleine bootjes geteld. De vlucht ging heel snel, het ging ook veel sneller want al die oponthoud van toen was er nu niet. Voor dat ik het wist stond ik op schiphol bij de lopende band mij koffers op een karretje te laden. Ik liep naar de uitgang en ineens zag ik mijn zus en schoonzus, ik huilde tranen met tuiten, al liet ik het ze niet zien of merken. stom he. Heerlijk geknuffeld en eindelijk in de auto naar huis. naar mijn poesenkinderen!!!!!. eindelijk thuis gekomen, was daar ook mijn moeder. deze ook geknuffeld. Heleboel verteld. de poesenkinderen waren wel blij om me te zien, maar ook waren ze boos op me, omdat ik zo lang weg was geweest dat vonden ze helemaal niet leuk, ik eigenlijk ook niet.en toch ook weer wel. Moe maar heel blij. wanneer ik weer ga, ja dat is iets, dat weet ik niet. deze reis heb ik in 1986 gemaakt en ben er nog steeds niet meer geweest. ik ben niet zo reislustig. maar misschien ooit.!!!????
Het is vandaag dierendag:D Voor mij een belangrijke dag. Want ik heb 2 poesenkinderen zo als ik ze altijd noem. broer en zus van 18,6 jaar Pollewop en Kruimeltje. Van ochtend maakte ze me vroeg wakker. 6 uur iets te vroeg voor mij, dus ik stuurde ze weg, maar ze konde toch niet wachten want een half uurtje later waren ze weer bij me, nou ja ze waren niet weg geweest want ze slapen bij me. Heerlijk hoor die katte kruikjes. De beessies hadden namelijk al gezien dat ik gisteren een andere zak knabbels voor ze had meegenomen, en die knabbels wouwen ze natuurlijk nu hebben, als of ze het weten he. Nou om 7 uur ben ik maar over stag gegaan en heb de knabbels eerst laten zien. ze werden helemaal opgewonden ervan, toen laten ruiken, nou dat was helemaal wat, en tot slot natuurlijk in hun bakje gedaan, het kon niet snel genoeg erin gedaan worden. Ze smikkelde en smulde als of hun leven er van af hing. wat is dat toch een fijn gevoel als je zo iets simpels kan doen. De kattebak verschoont, dat doe ik elke dag want ze gaan op kranten, die zijn toch gratis. toen ik terug kwam. Lagen er twee dik te vreden katten op me bed zich zelf en elkaar te wassen. Ik vroeg of het lekker gesmaakt had, de poesenkinderen keken me aan en knip oogde naar me om te zeggen dat het heerlijk was, ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ze tegen me aan het lachen waren, en heel heel erg blij en tevreden waren. Toch heb ik ook eventjes stil gestaan bij de bijlmer ramp. met dat vliegtuig, dat was op dieren dag. ik was net van tevoren verhuisd anders had ik op de 1e rij gezeten want ik woonde toen aan de overkant op kleiburg. Ik heb wel verschillende dierbare vrienden met hun gezin inclusief dieren verloren. Zoiets ergs vergeet je nooit.