Donderdag 20 juni 2019

Voor één keer houden we onze excursie eens dichtbij : Roskilde (spreek uit ‘Roskille, met de nadruk op ROS…’)

is maar een paar kilometer van de camping. Roskilde is gelegen aan de andere kant van de fjord en was blijkbaar

vroeger de hoofdstad van Denemarken.

In de fjord zijn er in de jaren ’60 vijf originele vikingschepen gevonden. De vijf schepen, of beter wat er van rest,

zijn in een museum ondergebracht. De schepen zijn minutieus geconrestrueerd (volgens Maxime)…

 De wijze waarop de schepen gebouwd werden wordt uitvoerig belicht. Tevens komt de levenswijze en de

verre reizen die ze maakten aan bod.

 Alle overleden koningen en koninginnen van het land zijn in de basiliek van Roskilde begraven. Voor de

huidige koningin is er reeds een sarcofaag voorbehouden, die voorlopig nog aan het oog wordt onttrokken.

26 overleden vorsers zijn begraven in de kerk. Je kan wel elk praalgraf bezoeken, best wel indrukwekkend.

Roskilde is voor de rest een gezellige stad, met winkel-wandel straat…

Na de middag kunnen we eens van een welverdiende rust genieten…eindelijk…

Woensdag 19 juni 2019

Terug naar Roskilde om de trein te nemen, maar geen plaats op de parking…

De vriendelijke parkeerwachter van gisteren herkent ons en wijst ons een plaats aan die er eigenlijk

geen is. Even later bezorgt hij ons zelfs een parkeerticket, super…

Via City Hall gaan we naar ’ Ripley’s believe it or not’ museum. Een allegaartje van speciale dingen

en wistjedatjes.

Door de hele leuke winkel-wandelstraat gaan we naar ‘the round tower’, die Andrew en ik beklimmen.

Rosenborg huisvest de kroonjuwelen van de Deense dynastie, dus dat kunnen we niet overslaan.

In een echte ondergrondse megagrote kluis worden de kronen, tiara’s en dergelijke bewaard.

Vandaar naar de botanische tuinen en de vlindertuin. Het is ondertussen zo warm dat Maxime en

ons Mamske bedanken voor de serre’s waarin zich massa’s tropische planten bevinden.

Andrew en ik wanen ons in een sauna, ni te doen…

Vandaar terug naar de winkelstraat waar de dames de shoppingmicrobe niet meer kunnen

onderdrukken. De heren gaan een pintje (75cl per glas !!!) drinken (14 euro per pint…???).

We besluiten ons bezoek aan Kopenhagen af te sluiten met een bezoek aan het Hard-Rock Cafe.

Het eten was best lekker maar het was een echt HARD-rock cafe, we konden amper een paar woorden wisselen, ZO luid…

Kopenhagen is een leuke, drukke stad die zeker de moeite waard is om te bezoeken. Maar zoals

onze gids zei : “Everything in Kopenhagen is expensive…!!!”.

Dinsdag 18 juni 2019

Vandaag en morgen staat Kopenhagen op het programma. Thuis hadden we al de Kopenhagen-Card

online besteld. Met deze kaart hebben we gratis toegang tot de belangrijkste bezienswaardigheden.

Nu, gratis is veel gezegd omdat de kaart 80 euro p/p heeft gekost…

We gaan met de trein naar Kopenhagen maar parkeren aan het station van Roskilde is een ander paar

mouwen. Uiteindelijk vinden we een plaatsje nabij het station maar de borden op de parking zijn

uitsluitend in het Deens…we begrijpen er niets van. Gelukkig helpt een vriendelijke parkeerwachter

ons verder. We moeten een ticket (dat gratis is…???) in de auto leggen, begrijpen wie kan…

We rijden met de overvolle trein naar station Osterport en wandelen naar HET bekendste punt van

Kopenhagen, de kleine zeemeermin…

10-tallen mensen verdringen elkaar om toch maar een mooie foto te kunnen nemen, mooi maar

eigenlijk niets speciaal…

Onze volgende stop is de Marble Church. Een indrukwekkende koepel waarin zich een kerk bevindt.

Vandaar gaan we naar Amalienborg waar juist de wissel van de wacht plaats vind. De soldaten dragen

berenmutsen, geen cadeau met deze warmte…

Ons mamske was onder de indruk van Frederik ‘ie ie’ en Frederik ‘vee ie ie’…

De mens die toezicht hield op de zaal zag ik zijn wenkbrauwen fronsen, die had waarschijnlijk al

veel meegemaakt, maar dit…???

In Amalienborg woont de Deense kroonprins en de koningin heeft daar een buitenverblijf. Tevens

is er een museum dat de monarchie langs alle kanten belicht.

Dan op naar Nyhavn. De bekendste straat van Kopenhagen. De huizen hebben allemaal mooie kleuren

en tussenin bevindt zich een havengeul met 10-tallen bootjes.

We nemen daar een toeristische rondvaart die ongeveer 1 uur duurt. Onze kapitein en de grappige gids

brengen ons langs alle leuke plaatsen van Kopenhagen, zeker de moeite. Zo komen we te weten

dat de ‘kleine zeemeermin’ dateert van 1813 en ondertussen al een heel zwaar verleden meetorst.

Zo is ze blijkbaar al haar ledematen al eens verloren, al 2 keer haar hoofd kwijtgespeeld en ze

heeft al een bomaanslag moeten verteren…

Ze is al een keer op reis geweest, naar de wereldtentoonstelling in Shanghai.

Bezoekers in Kopenhagen kregen toen een live-feed vanuit Shanghai…

Andrew beklimt nadien de toren van ‘The church of our saviers’, weeral 400 trappen naar boven…

Midden in Kopenhagen bevindt zich een pretpark, Tivoli genaamd. Andrew en Maxime leven zich uit

op talloze attracties. Best een leuk park.

Binnen het park bevinden zich 10-tallen restaurantjes, waarvan we een Italiaans restaurantje

meepakken, lekkere pizza’s.

Rond 21u nemen we de trein terug naar Roskilde en zijn net op tijd terug op de camping (ingang sluit om 22u)…

Nog snel een doucheke en dan slapen,slapen,sla………zzzzz

Maandag 17 juni 2019

De absolute nummer 1 van dingen die je moet bezichtigen in Denemarken is Mons Klint, zo staat

toch in alle reisgidsen.

Het is wel 127 km van de camping, maar we gaan toch maar eens naar daar.

Rond 11u komen we aan bij Mons Klint, de laatste kilometers over grindwegen.

Het blijkt een 128m hoge klif te zijn die zich over kilometers uitstrekt. Het zicht bovenaan over

de zee en stranden is adembenemend. Je zou op elk uitzichtpunt foto’s willen nemen. We wandelen

een stevig stuk langs de bovenkant van de klif en dalen dan met trappen af naar het keienstrand.

De trappen blijven maar komen zodanig dat Maxime op zeker moment onwel wordt. Even later

zijn we beneden. Vanuit deze kant kijk je omhoog naar de witte krijtrotsen, indrukwekkend.

Blijkbaar zit het hier vol met fossielen en we vinden inderdaad verschillende keien met afdrukken.

We verorberen onze picknick op een groot rotsblok. Via het strand wandelen we terug tot we aan

de volgende trap aankomen, en dan begint onze reis terug naar boven. Uit pure noodzaak moeten

we enkele pauzes inlassen want het is een stevige klim. Liefst 1274 trappen hebben we vandaag gedaan !!!

Terug boven bezoeken we nog een museum over het ontstaan van de kliffen en dan vooral over

de prehistorische dieren waarvan de fossielen hier gevonden worden.

Het is al na 16u wanneer we de terugweg aanvatten. Op de terugweg besluiten we maar om

langs de KFC (Kentucky Fried Chicken) te rijden wegens geen zin meer om zelf te kokkerellen.

Weeral een geslaagde, vermoeiende dag. (weeral…)

Mons Klint staat terecht op nummer 1 van de bezienswaardigheden.

Morgen staat Kapenhogen (volgens Maggy…) op het programma.

En of mamske haar socache (sacoche dus…) gaat meenemen weet ze nog niet…

Zondag 16 juni 2019

Gisteren dus Maxime gaan oppikken aan de luchthaven van Kopenhagen. We waren ruimschoots op tijd

(whats new…) en moesten dus nog wel even wachten. Ondertussen onze Copenhagen Card gaan afhalen

die we op voorhand hadden besteld.

Hoeveel mensen komen er op een zaterdagavond aan in Kopenhagen ??

Veel, heel veel…vanuit alle uithoeken van de wereld komen ze naar hier. Honderden mensen hebben

we zien langskomen, ni normaal. En plots was ze daar, recht vanuit België. Op de terugweg blijkt hoe

druk het is maar na +/- 45 min. zijn we op de camping.

Vandaag hebben we Frederiksborg bezocht. Wel de moeite, een kasteel dat mooi gerestaureerd is met

honderden schilderijen die de monarchie van Denemarken belichten. De tuinen rond het kasteel zijn

enorm uitgestrekt, en de zon is weer van de partij, dus een meevaller.

Na ons bezoek van het slot besluiten we om naar Roskilde te rijden.  Roskilde is vlakbij de camping gelegen.

Blijkt dat de voornaamste bezienswaardigheden sluiten om 16u, dus waren we te laat.

We hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens te winkelen. Deze keer was he

t een Fakta, de eerste supermarkt die ook kleding, electronica enz. aanbiedt.

Weeral een leuke (vermoeiende) dag…

Zaterdag 15 juni 2019

Weeral een hele nacht regen gehad, stilaan worden we het wel beu…Alles ingepakt en daar gaan we weer.

Na enkele kilometers komen we al aan bij de grote Beltbrug.

 Het eerste stuk is een vlakke brug, het tweede deel bestaat uit een gigantische hangbrug. Er staat een

stevige zijwind over zee dus het is wel concentreren. En ondertussen blijft het regenen.

Als we aan de tolpoortjes komen van de Beltbrug ziet ons mamske een kapotte beschermkap van een

piesel liggen (blijkbaar ander woord voor spiegel)….

De snelweg richting Kopenhagen is best druk. Rond de middag komen we aan in Roskilde. De vriendelijke

campinguitbater geeft ons de grootste plaats van de hele camping, ‘tis moeilijk te schatten, maar ik denk

zo’n 450m2. Enorm. We moeten wel wat zoeken om de caravan waterpas te krijgen daar de plaatsen

redelijk afhellen. En maar regenen en onweren…

Wanneer het voor een half uurtje over is halen we de dakkoffer van de auto omdat ik twijfel of je de

luchthavenparking  op kan met dakkoffer.

Ondertussen heeft Maxime laten weten dat ze op de luchthaven van Zaventem is. Hier is het weer

volop aan het gieten, met donder en bliksem en storm…

We zeggen maar niets van het helse weer hier om ze niet ongerust te maken. Wij zullen wel ongerust

zijn in haar plaats…

Haar vlucht vertrekt om 21.05u en ze komt aan in Kopenhagen om 22.30u.

Normaal gezien komen we terug op de camping  rond 23.30u…duimen maar…

Vrijdag 14 juni 2019

Je raadt het al, het is weeral niets geworden…geen pot met goud.

Vandaag zijn we naar Nyborg gereden, de stad het dichtst bij de camping gereden, op zo’n 15 km.

We zijn naar een uitzichtpunt gereden waar je de Grote Beltbrug in al haar glorie kan bewonderen.

Er zijn in Denemarken maar 2 bruggen waarvoor je tol moet betalen nl de nabij gelegen Beltbrug

en de brug van Kopenhagen naar Zweden. En die tol kan tellen, voor de auto met caravan vragen

ze voor een enkele rit 50 euro !!  Stevig…maar je kan niet anders.

Morgen trekken we naar Roskilde op een 40 km van Kopenhagen, waar Maxime tegen de avond zal

landen…spannend.

Ondertussen krijgen we het zoveelste onweder over ons, en telkens de full-option met donder,

windstoten en alles erop en eraan.

Het gebrek aan Nederlanders van de eerste dagen is ondertussen volledig in evenwicht gekomen.

De weg naar de campings aan de westkust van Denemarken kennen ze heel goed.

En geloof het of niet, er is weer een prachtige regenboog verschenen…maar die pot met goud, die kan de pot op…

Donderdag 13 juni

Vandaag staat Egeskov op het programma. Slot Egeskov bevindt zich in Kvaerndrup op 27 km van de camping.

En het is stralend weer…eindelijk.

Het blijkt dat het kasteel het meest bezochte is van Denemarken en het krijgt aanbevelingen van CNN, Michelin,

Traveller, enz…

En inderdaad, het is prachtig. De immense parktuin die het kasteel omringd alleen al is de moeite.

Honderden heggen ommuren het kasteel. Fototijd !!!

Daar het kasteel zelf maar om 11u opengaat verkennen we het domein. Blijkt er een enorm

oldtimermuseum aanwezig te zijn met tientallen wagens, gaande van Britse dubbeldekker tot een

DeLorean, Jaguars, Ferrari , enz. Zelfs een straaljager staat in de hangar…

10-tallen brommers en moto’s, koetsen uit vervlogen tijden. Maar ook vliegtuigen, helikopters,

fietsen, te veel om op te noemen. Dan bereiken we de oude paardenstallen van het kasteel

. Deze blijken afgeladen te zijn met nog meer auto’s, brommers en tal van onderdelen.

De grot van Ali Baba verzinkt in het niets…Zelfs de zolder blijkt vol gepakt te zijn met echte schatten…

Dit vertegenwoordigt héééél veel geld, nog nooit gezien. Stuk voor stuk zeldzame dingen.

Een beetje verder stuiten we op nog meer moto’s. Allemaal keurig opgehangen aan stalen kabels

zodanig dat je alles goed kan zien. Harley-Davidsons, Indians, Ariel, Thriumph, Norton, BSA’s…tevee

l om op te noemen. Daar achter een verzameling brandweerwagens en ziekenwagens van de

jaren 30 tot vandaag. Indrukwekkend…

Onderweg naar het kasteel komen we de huidige graaf tegen die nog steeds in een gedeelte

van het kasteel woont. Er is blijkbaar ook een jonkvrouw bij die Andy’s interesse heeft gewekt, goe bezig gast…

(Ik zal het oldtimer gedeelte wel voor mijn rekening nemen JJJ)

Het kasteel zelf is ook wel de moeite, met zeer mooie stukken, gaande van meubilair tot speelgoed

van lang geleden.

Andy en ik maken ook nog een wandeling door de boomtoppen via hangbruggen die tussen de

verschillende bomen zijn gespannen, leuk…

Al met al een leuke interessante dag en als toetje schitterend weer.

Als je ooit in Denemarken bent is dit een absolute aanrader…!!!

Terwijl ik dit schrijf is er vlak achter de caravan een prachtige regenboog, dus moet ik NU direct

op zoek naar de pot met goud…

Woensdag 12 juni 2019

Omdat het toch maar blijft regenen besluiten we een dag eerder te vertrekken vanuit Horsens. 

Nog snel eerst naar de winkel en dan laten we Horsens achter ons. Ik denk niet dat ze ons hier

nog gaan terug zien, eerder een ongezellige, sombere, half opgebroken stad, met tientallen

verkeerslichten die absoluut niet op elkaar afgesteld zijn. Van de ‘groene golf’ hebben ze hier nog

nooit gehoord…

Op de snelweg is het best druk, met de onvermijdelijke werken onderweg.

Eens weg van de autosnelweg komen we snel terecht op kleine, en heel kleine, smalle baantjes.

Hopelijk komen er hier geen tegenliggers want dan wordt het toch echt moeilijk. Uiteindelijk komen

we aan op Tarup Strandcamping en wat blijkt…receptie gesloten tot 14u, dus een uurtje wachten dan maar.

Om 13u30 opent onze gastheer echter al de receptie, special voor ons. We krijgen een mooie

plaats met zicht op zee en de imposante brug richting Kopenhagen. Dit is echt wel speciaal,

hopelijk hebben we morgen een heldere dag en kunnen we dan wat mooie foto’s maken.

We staan tussen de Nederlanders en nog een eenzame Belg, die ondertussen al kennis is komen maken.

Tijdens onze eerste verkenningstocht op de camping komt Andrew een wip-wap tegen, of nee

tis ne wipper…Blijkt dat het een doodnormale wipplank is (OMG).

We zijn ook broodjes gaan bestellen voor morgen. De campingbaas kan het maar niet begrijpen

dat we negen broodjes bestellen. Nine…nine…??? Waarschijnlijk hebben we negen broden besteld

of zoiets dergelijk, want hij kon het echt niet geloven, nine…???

Terwijl ik dit schrijf vallen de eerste druppels weer. Denemarken is een land van water, op alle gebied…

Dinsdag 11 juni 2019

Op naar Legoland in Billund. 65 km van de camping, een klein uurtje rijden. Het pretpark is

vlakbij de drukke luchthaven van Billund gelegen. Het is een komen en gaan van vliegtuigen.

Als er een vliegtuig opstijgt ruik je de petroleumachtige uitlaatgassen, zo dicht bij zijn de startbanen.

Dan het park zelf : 50 euro toegangsgeld p/p, voor de parking is het zelfs maar 2,5 euro, das al

een pak goedkoper dan bij ons. Redelijk weinig volk dus dat viel ook al goed mee. Er is een soort

mini-wereld, alles uitgevoerd in Lego. Luchthavens, kastelen, booreilanden, sluizencomplexen enz,enz.

De uitvoering is zondermeer prachtig, soms met honderduizenden steentjes. Echt knap gedaan.

De attracties zijn vooral gericht op kinderen, buiten een paar uitzonderingen. Als ervaren

rollercoastergebruikers zijn we toch van één bepaalde attractie onder de indruk, nog nooit

meegemaakt (ik verraad toch ni wa…).

Er was ook een soort robotarm waar je zelf een traject kan voor uitstippelen, gaande van 1 tot 5

waarbij 1 een rustige rit is en 5 de hel op aarde beloofd.

Ik moet Andrew intomen want die wil resoluut voor 5 gaan. Het wordt dus traject 4.

We nemen plaats in een soort hangende stoel en worden door de beugel vastgeklemd.

De beentjes hangen vrij te bengelen. Dan wordt ons gekozen traject geladen en v

ertrekken we. Recht naar boven, onderste boven, links, rechts…vul zelf maar in…

Blij dat ik eruit was. Andrew heeft er nog niet genoeg van en laadt een traject met niveau…5. Jawadde…

De Hulk kon groen zien, maar Andrew moest zeker niet onderdoen. Zelfs zijn nooit aflatende

honger liet hem in de steek…heavy shit…

Ondertussen zijn de hemelsluizen geopend en valt de regen met bakken uit de lucht.

Legoland verandert stilaan in een echt waterpretpark…spijtig maar niets aan te doen.

Rond 18 u sluiten de deuren van het park en keren we weer huiswaarts. Was het de moeite ?

Ja, vooral voor de kunstwerken met talloze Lego steentjes.

Kom je nog terug ? Nee, ik heb het gezien en dat volstaat.

Maandag 10 juni 2019

Dus ja…tot zover het vrije podium. Iedereen weet dat daar de grootste weirdo’s op afkomen.

Ik had beter moeten weten, eigen schuld….

Vandaag een off-day. Het grootste deel van de nacht regen en het grootste deel van de dag…ook regen.

Vanmorgen zijn we even tot in Horsens gereden, een stad op een steenworp van de camping.

Ze hebben hier wel een mega-stadion, waaronder binnenkort Pink en de Foo Fighters optreden.

Zoiets als het Sportpaleis bij ons, maar het oogt veel moderner, allez aan de buitenkant toch…

Vermits 2^de pinksterdag hier algemeen gevierd wordt is er geen bal te beleven in

Horsens (de uitdrukking ‘Hold your horses’…is hier waarschijnlijk ontstaan) wegens alles gesloten.

Hier en daar is er een voedingswinkel open maar that’s it…

Dus noodgedwongen maar een dagje camping (waar ook al niets te beleven valt…).

Ons Mamske heeft al besloten om hier een dag eerder te vertrekken omdat op onze volgende

bestemming meer te beleven valt…

Morgen gaan we naar Legoland, mooi weer of niet. Onze kleine wil daar absoluut naartoe, dus ja…

En om het nog even over de blog van gisteren te hebben…de GP bleek vorige nacht door te

gaan aan de andere kant van de caravan. En ja, voor mijn part is de wereldtitel inderdaad voor …AM !!!!

How many times I have to tell you…I always have a plan (dixit Benjamin Linus uit de serie Lost)

Vandaag de eer aan gast-blogger Andrew.

Tip tap top, de datum staat op zijn kop…

Deze nacht was niet beter dan de vorige. Heel veel regen en super veel last gehad van brommers…

Als ik niet beter had geweten dacht ik dat ik op een moto gp was: Carina bromt zich door de eerste bocht,

gevolgd door Martin die een harde snurk door de bocht neemt. De spanning is te snijden.  Ohnee Martin

krijgt een platte band… Snel de pit lane binnen… Inademen… snurk… stilte… NIETS…. Nog steeds niets…

de toeschouwers worden ongerust… stilte… te stil… en dan SNURK… oef de pit stop is gelukt… de race kan

weer van start gaan…. Vroem vroem snurk snurk

Na een lekker ontbijt en na het betalen bij de vriendelijke, zeer aangename knappe dochter vertrekken

we weer: een trip van 247 km. Papa aan het stuur, aan het blazen (vroem vroem), mama daarnaast, en ik… ik ben

weer vertrokken aan een nieuw vermist avontuur. Als een echte rechercheur verslind ik op 3 uur gemakkelijk

3 zaken: als dat geen record is met een kapot tv spelertje…

Wanneer we aankomen op de camping staan we in de allergrootste file ooit die we al hebben meegemaakt

(allé toch volgens ons vader): zeker 1 caravan voor ons, en twee campers achter ons… Op de deur van

de receptie staat: we gaan pas terug open om 2 uur… “Allé we zullen maar overnachten voor hun deur zeker?”

‘vroemt’ ons vader… “Papa, het is nog maar een uurtje.”

Op zoek naar een plaatsje ontdekken we dat de camping overvol zit. Ons moeder begint weer,

zoals ze elke keer doet als we op een nieuwe camping aankomen: “Dit is nu al de aller slechtste camping

waar we al hebben gestaan deze vakantie.”  Ik vraag me af wat haar graad van “aller slechtste” eigenlijk is…

We zijn gestart bij slecht, aller slecht, aller aller slecht en nu opnieuw een dieptepunt… Nog even en we

hebben opnieuw de top bereikt.

Na dagen wachten (volgens ons vader) gaat de receptie EINDELIJK open. Voordat ik het wist was ik opnieuw

toeschouwer tijdens een moto gp. De vrouw achter de balie (de over over groot moeder van ons

dochtertje van deze morgen) blaast gewoon ons vader bijna achter haar bureautje omver… Waarschijnlijk

was het ineens mega druk in haar receptietje en de computer wilde precies ook al niet meer meewerken…

En ons moeder had de kamer al lang verlaten wegens te hoge “sauna” temperaturen… Dus daar kon de

defecte computer ook niet aan liggen.

…

Oef eindelijk helemaal geïnstalleerd. Nog een beetje genieten van de zon en … ach waarom niet: nog snel

1 vermist case oplossen. Als een echte ‘James Bond’ stel ik mijn tv’tje in en zet ik me klaar voor een nieuw…

haperend… avontuur.

Terwijl ik dit typ denk ik na over de volgende nacht…: Wie zal de volgende gp winnen en maakt dit jaar

kans op de wereldtitel (snurken)…

VROEM VROEM…

Zaterdag 08 juni 2019

Veel regen gehad deze nacht. Tegen de morgen is het wel wat beter geworden, zodanig dat we

een wandeling konden maken in de buurt van de camping. Voor één dag mag de auto ook eens

aan de kant blijven…

We waren nog maar net vertrokken en onze gids, Andy, stond oog in oog met een hert. Wie het

meest schrok weet ik niet, maar het hert schoot als

een pijl uit een boog weg, en Andy stond als genageld aan de grond. Andersom had trouwens heel

raar geweest…maar wel geweldig om zien.

Het uitzicht van op de kliffen op de camping en de stranden is echt wel de moeite. Na de middag betrekt

het echter terug en valt er malse regen. Eigenlijk de eerste dag dat het weer tegenzit.

Uit frustratie gaan we vanavond dan maar eens eten op de camping, maar meer dan een veredeld frituur

is het niet, ook al geen topper.

Bij terugkomst aan de caravan blijkt er een rusp (geen schrijffout) de straat over te willen steken. Ons

mamske heeft de rusp veilig overgebracht naar de overkant.

Morgen vertrekken we naar onze volgende bestemming.

Vrijdag  07 juni 2019

Vandaag trekken we naar Jammerbugt, in het bijzonder naar Rudjerg Knude, op zo’n

50 km van de camping.

De vuurtoren van Rudbjerg Knude wordt beschreven als één van de meest iconische plekjes

van Noord-Jutland, en hiervan is geen woord gelogen…

De toren bevindt zich in een vergelijkbaar decor als gisteren. Meters hoge zandduinen omringen

de vuurtoren, die stilaan door de duinen wordt opgeslokt. Nu staat hij nog op zo’n 60 meter hoogte,

maar dit zal later misschien helemaal anders zijn. Vanop de toren hebben we  een schitterend zicht

op de kustlijn en op het binnenland. Het weer is ronduit fantastisch en dat maakt het plaatje compleet.

Na de picknick besluiten we terug naar Skagen te rijden. Hier zijn we al een keer geweest en het

leek ons een gezellig stadje. We vinden daar onze eerste winkelstraat op onze Denemarken-trip.

Niet echt groot maar wel heel leuk.

In de haven van Skagen liggen heel grote schepen, waaronder het Noorse cruiseschip Viking

Jupiter. Het is een enorm groot schip, indrukwekkend !!

Er is ook een supermarkt, een Super Brugsen, die we dan maar ineens meepakken. Dit is ook

de eerst winkel die voor ons ‘normaal’ overkomt. Hier is echt veel te krijgen, de moeite en zeker

niet duurder dan de rest. Een naam om te onthouden als je Denemarken bezoekt. Dan nog maar

eens gaan tanken, gelukkig is de diesel hier niet duur, ongeveer 1.26 euro/liter, en dan is het nog

maar pas duurder geworden.

Ons mamske is tot de vaststelling gekomen dat er geen benen op haar haar staan en hier alles nog met

boer en kar gaat. Aan de vuurtoren waren ze aan het para-painten. Dit is een nieuwe Deense discipline

waarbij je hangend aan een para-glider een schilderij moet maken, vermoed ik…

Dat belooft weer voor later…

Donderdag 06 juni 2019 (D-Day)

Wat is het rustig ‘s nachts. Het ruisen van de zee is het enige geluid dat je hier hoort, en als het

licht wordt komen de geluiden van de vogels erbij, thats it…

Het blijft hier trouwens licht tot na 23u en rond 4u breekt de morgen alweer door, heel speciaal…

De camping ligt dan ook zo’n 11 km van de grote baan, dus daar heb je al helemaal geen last van,

kortom zalig…

Onze eerste stop vandaag is het strand vlak achter de camping, en ja zoals beloofd, met de auto het

strand op. Goed voor een paar leuke foto’s…cool.

Vandaar rijden we naar Den Tilsandede Kirke. Van het kerkje, midden in een natuurgebied, rest enkel

de toren. Het grootste gedeelte is in het zand verdwenen. De kerktoren is volledig in het wit

geschilderd en deed vroeger dienst als markeringspunt voor de scheepvaart.

Volgende stop is de 46 m hoge vuurtoren van Skagen die Andrew dan maar weer heeft beklommen.

In de zee liggen reusachtige vrachtschepen. Vandaar wandelen we naar het meest noordelijke punt

van Denemarken, waar de Noordzee en de Oostzee samenkomen. Doordat de zeeën niet met elkaa

r mengen geeft dit een heel speciaal zicht. Op een bepaald moment sta ik met mijn rechtervoet in de

Noordzee en met mijn linker in de Oostzee…

Voor eventuele aardrijkskundigen onder ons, het is het samenkomen van het water van het Kattegat

en het Skagerrak.

Dan naar Rabjerg Mille, één van de weinige bewegende zandduinen. Het zicht dat je hier hebt is

werkelijk adembenemend. Je waant je echt in de woestijn. Enorme duinen strekken zich voor ons

uit, prachtig…

Ons mamske ging dan eens voordoen hoe je al huppelend makkelijk door het mulle zand kwam…

Na de eerste,of halve, huppel lag ze al met haar gezicht pal in het zand. Je kon het vergelijken met

zo’n val uit een tekenfilm, eerst vlak tegen de grond en dan volgen de beentjes nog zodat je bijna

dubbel plooit, zie je het voor je ??  Het eerste halfuur heeft ze moeite gehad om al het zand vantussen

haar tanden te krijgen, wel leuk om te zien, allez voor mij dan…

Dan weer terug naar de camping voor nog een paar uurtjes rust…

Woensdag 05 juni 2019

Vannacht hebben we een onweer gehad, en wat voor één…Tientallen bliksemschichten in evenveel seconden

en een fractie van een tel nadien een kei-luide donderknal, en dit alles net boven de camping. De hemelsluizen

werden wagenwijd opengezet, eerst wat hagel en nadien liters en liters per vierkante meter. Na een klein uurtje

werden de tussenpozen tussen bliksem en donder wat langer, we hadden het ergste achter de rug. Dit onweer

staat toch mee bovenaan in onze top tien van serieuze onweders. Zelfs Andy was er wakker van geworde

n en zoals je weet, of niet, moest hij ten tijde van de atoombom in Hiroshima gewoond hebben, hij had het niet geweten…

Rond een uur of tien laten we Humlum (spreek uit hoemloem) achter ons en duidt de GPS Skiveren aan.

Weer langs Deense wegen, veel groen, veel weides, weinig huizen, weinig verkeer…

Om 13u30 rijden we  Camping Skiveren in Aelbaek binnen. Onze eerste 4- sterren camping van deze trip

(gewoon om dat er zo goed als geen zijn met 4 sterren). Tis een grote camping vlak aan zee met toch wat

gedateerd sanitair. Net buiten de camping is een best grote supermarkt waar veel te krijgen is, altijd makkelijk.

We mogen zelf een plaats kiezen.  Je kan de zee zien vanuit de caravan.

Je mag hier ook met de auto het strand op, zolang je maar 20m van de branding blijft. Ook apart…

Ga het toch eens doen, alleen al om een paar foto’s te maken, en een paar collega’s jaloers te maken

…”met den otto oept strand, allez gast da miende ni…”

Dinsdag 04 juni 2019

Allez vandaag ist dan toch gelukt. Ne rustdag, ’t is te zeggen ne rustdag min of meer…

We moesten vanmorgen gaan tanken en hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt

om nog een bunker en een soort educatieve toren te bezoeken. Allebei op 7 km van de camping

(spreek uit z e v e n…).

Niks speciaal.

 Na de middag dan echt rusten in het zonnetje, zalig. Toen het begon te betrekken hebben we de

luifel en al onze spullen maar weer opgeborgen om morgen de rit naar Skiveren aan te vatten. Een rit

van 216 km richting het meest noordelijke punt van Denemarken.

Maandag 03 juni 2019

Bestemming vandaag  is Thyboron en Jyllandsakvariet (simpel ni…?). Gelukkig maar op 43 km van de camping. Thyboron blijkt een redelijk ongezellig dorpje te zijn, met een vismijn en viswinkeltje en de, hoe kan het ook anders, ijssalons.

Voor de rest is er eigenlijk zo goed als niets te zien. Nabij het strand is er het museum Sea War. Bij gebrek aan iets anders hebben Andy en ik dat dan maar bezocht. Het gaat over de zware zeeslagen tijdens WO I aan de Deense kusten, vooral dan grenzend aan Jutland. We worden door een zeer enthousiaste zeerot ontvangen. Al met al was het zeker de moeite, met veel originele stukken. Na de middag begint het echter te regenen en valt de geplande zeehondensafari met een bootje letterlijk en figuurlijk in het water. Daar ze dan ook 27 euro p/p vragen besluiten we dan maar huiswaarts te keren. In de viswinkel kopen we eerst onze eerste Deense visjes, Catfisch en Schol, volgens Andy is dit zeewolf en tong…de kenner heeft gesproken ay,ay captan…

Tijdens de rit naar huis komen we voorbij een Spar winkel. We slaan maar weer wat proviand op.

De visjes waren in ieder geval heel lekker, samen met Danske kartoffeler, top…

Morgen gaan we niet teveel doen, allez tot het weer zover is…

Zondag 02 juni 2019

Omdat het vanmorgen niet zo’n stralend weer is, wordt er besloten, jawel…, om toch maar weer

een uitstap te maken. Deze keer trekken we naar het eiland Mors. Volgens Google de plek bij uitstek

om zeehonden te spotten. Er zouden meer dan 2000 zeehonden op en rond de stranden verblijven.

Onze eerste halte is echter een klif die een mooi uitzicht biedt op de achtergelegen zee. Vandaa

r naar een parking op de uiterste punt van het eiland, waar ook de ferry vertrekt . We proberen

eerst langs de kustlijn verder te geraken maar dat lukt niet. Dan maar via een ander wandelpad wee

r richting zee. Wandelpad is misschien veel gezegd, het onkruid staat hier 1.5 m hoog en we moeten

ons echt een weg banen tussen het groen. Als je weet dat ons mamske amper groter is dan 1.5m,

weet je welk zicht dat geeft tussen al die hoge planten. Voordeel was wel dat het even stil was, want

ze had schrik een of ander beestje binnen te spelen, dat ze haar lippen strak op één hield. Onzen andere

held kwam als laatste door, ook al schrik van vanalles en nogwat.

Uiteindelijk bereiken we de kustlijn en wandelen we verder. Spijtig genoeg geen zeehonden te zien. Na

een uurtje houden we het voor bekeken en keren we terug. Zelfde verhaal als hierboven.

Een beetje teleurgesteld gaan we dan maar picknicken, en dan plots zijn ze daar. Een blinkend hoofdje

net boven de waterlijn. Ze kijken al net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hen…

Dan zijn er meer, drie,vier zeehonden hebben we gezien.

Het is de bedoeling naar de andere kant van het eiland te rijden om daar dan de ferry te nemen. Maar

na 30 km komen we bij de ferry die…uitdienst blijkt te zijn. Niets aan te doen, dus weer 30 km terug

naar de brug. Om 16u terug op de camping die nu zo goed als verlaten is, morgen ist weer school…

Mamske en Andy nemen nog een soft ijsje, allez ja ijsje… zeg maar ijs. Zo’n grote heb je nog nooit gezien

Het is nu heel mooi weer dus kunnen we er nog van profiteren.

Zaterdag 01 juni 2019

Het weer valt nogal mee en we besluiten eerst even naar de winkel te rijden en dan onze uitstap aan te vatten. Deze keer gaan we naar de Fakta, blijkbaar een gekende winkelketen in Denemarken.  Tis in ieder geval beter dan de Rema 1000 maar het blijft behelpen. Rond 10u30 vertrekken we dan richting Bulbjerg weeral 100 km enkele rit. Het Deense landschap kent al geen geheimen meer voor ons. Heel veel groen en natuur, hier en daar een paar huizen, geen winkels, cafe’s of restaurants te bespeuren. Om 12 u komen we op de parking aan. Er staat hier een enorme wind, maar de zon komt er toch door. Bulbjerg is eigenlijk een klif, de zee enkele 10-tallen meters lager. Heel mooi zicht over de stranden en het blauwe water waar de golven woest tekeer gaan. Onze picknick kunnen we gelukkig uit de wind verorberen. Boven op de klif is ook een bunker uit WOII die nu door vogels als broedplaats gebruikt wordt. We dalen af naar het strand dat uit grote en kleine keien in allerhande vormen bestaat. De klif zelf is blijkbaar één van de weinige in Denemarken waar vogels in nestelen. Ondertussen beukt de wind genadeloos op ons in, zo erg dat ik mijn brilletje moet afzetten of het vliegt gewoon van mijn neus. Rond een uur of twee houden we het voor bekeken en vatten we de terugweg aan. Door de dakkoffer op de auto nemen we veel wind wat zich goed laat voelen. Eens meer het binnenland in wordt het beter.

Terug op de camping blijkt het weer goed mee te vallen en kunnen we nog enkele uurtjes buiten zitten. Weer een geslaagde dag.

Morgen rustdag heeft Andrew beloofd…afwachten maar…